Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2019
8. Ἡ ρίζα ὅλων τῶν κακῶν, 17-6-2009, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
8. Ἡ ρίζα ὅλων τῶν κακῶν, 17-6-2009, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ἡ πιό γλυκιά ὁμιλία!Τό πιό ὡραῖο κήρυγμα! Ἡ κόλαση!
Για αυτό βέβαια και γίνεται στα ευαγγέλια πολύς λόγος για τιμωρία και πολύ περισσότερος από ό,τι για βασιλεία.
Επειδή δηλαδή τους αναισθητότερους δεν τους προσελκύει προς την αρετή και δεν τους απομακρύνει από την κακία, τόσο πολύ η υπόσχεση των αγαθών, όσο ο φόβος των λυπηρών, για αυτό λοιπόν ασχολείται περισσότερο με τα λυπηρά και αυτά αναφέρει συνεχώς. Ας μη λυπούμαστε λοιπόν ακούγοντας λόγια δυσάρεστα διότι περιέχουν πολύ κέρδος…
Άλλοι πάλι τον μεν Κύριο ομολογούν αρνούνται όμως την περί κρίσεως και κολάσεως διδασκαλία, εξαγοράζοντας με σύντομη ευχαρίστηση μεγάλη κόλαση και θέλοντας να παρηγορούν τους εαυτούς τους με το να μη θυμούνται τη γέεννα, ρίχνουν τους εαυτούς τους, χωρίς να το καταλαβαίνουν, στο βάραθρο της απώλειας.
Για αυτό παρακαλώ και να θυμάστε τη γέεννα και να συζητάτε για αυτήν· έτσι στόλιζε με ομορφιά την ψυχή σου.
Διότι είναι μεγάλη η χρησιμότητα που προέρχεται από αυτά τα λόγια. Διότι δεν έδωσε ο Θεός αυτήν την απειλή έτσι τυχαία και την έκανε φανερή από την εδώ ήδη ζωή, αλλά για να μας κάνει με το φόβο καλύτερους. Για αυτό και ο Διάβολος κάνει τα πάντα και μηχανεύεται, θέλοντας να βγάλει αυτήν από τη σκέψη μας.
Μην την απομακρύνεις λοιπόν από τη σκέψη σου, ούτε να λες, «γιατί να στενοχωρώ τον εαυτό μου παράκαιρα»; Στενοχωριέσαι παράκαιρα; Εκείνη είναι η παράκαιρη στενοχώρια, όταν θα υποφέρεις μέσα στη γέεννα...
Και γνωρίζω βέβαια ότι με τα λόγια αυτά γίνομαι φορτικός και ότι σας στενοχωρώ. Τι να γίνει όμως; Βέβαια δεν θα ήθελα να τα λέω όλα αυτά, αλλά θα ήθελα να έβλεπα ενάρετο τόσο τον εαυτό μου όσο όλους εσάς…
ΠΕΝΤΕ Ἀξιωματικοί θά ΣΩΣΟΥΝ τήν ΕΛΛΑΔΑ !!!
Δεν πρόκειται να γίνει πραξικόπημα.
Πάει αυτή η εποχή που γινόταν ανατροπές και επαναστάσεις και μετά απαριθμούσαμε τραγωδίες βλ. Κυπριακό.
«Θα γίνει κάτι άλλο», αυτό μας διαμήνυσαν, δίχως να μας το προσδιορίσουν, πολλοί Πατέρες, αν και σήμερα από τα διαδραματιζόμενα κάτι ψηλαφούμε...
Αντίθετα εμείς προσδιορίζουμε κάτι πολύ δυνατό – πνευματικό που θα μας ταρακουνήσει όλους!!!
Γράφει ο Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Η καθημερινότητα μας έγινε άκρως ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ όταν διαβάζεις:
«Βόμβα» η Μόρια -Πάνω από 15.000 πρόσφυγες και μετανάστες στον καταυλισμό.»
«Περισσότεροι από 20 αλλοδαποί παράνομοι μετανάστες επιχείρησαν μπλόκο σε δρόμο στο Σουφλί, στο αυτοκίνητο της καθηγήτριας και υποψήφιας περιφερειακής συμβούλου Έβρου Κατερίνας Φωτιάδου, η οποία ευτυχώς ενήργησε γρήγορα και ψύχραιμα και μπόρεσε να διαφύγει.
Όπως όμως προκύπτει από την καταγγελία της τα περιστατικά αυτά στους δρόμους του Σουφλίου γίνονται πολύ συχνά και ο κόσμος φοβάται πλέον να μετακινηθεί καθώς είναι σαφές ότι οι αλλοδαποί στήνουν ένα είδος ενέδρας με άγνωστους αλλά προφανώς μη φιλικούς σκοπούς»
Είναι με αυτά και τόσα άλλα που συμβαίνουν και φυσικά δεν είναι μόνο το προσφυγικό και η μη σωστή διαχείριση του, δηλ. με όλα αυτά, να μην χαθεί το ΧΑΜΟΓΕΛΟ των πολιτών ; λες και ζούμε σε μια παρατεταμένη κατοχή.
ΕΜΠΟΔΙΑ ορθώνονται έμπροσθεν μας και αναγκάζουν να ψάχνουμε κάτι να βρούμε σαν ΕΛΠΙΔΑ εναγωνίως για να στηρίξουμε την επόμενη μέρα μας.
Τις ημέρες που βιώσαμε με το ανθρώπινο ολοκαύτωμα στο ΜΑΤΙ της Αν. Αττικής μάθαμε κάτι συγκλονιστικό και το ξαναφέρνουμε στην επικαιρότητα τώρα αρχές Νοεμβρίου για να τιμήσουμε και να αναλογιστούμε.
Ένας φίλος βοσκός από το Αγιοτόκο και σήμερα καταταλαιπωρημένο νησί της Λέσβου που τον γνωρίσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες σε προσκυνηματικές μας εξορμήσεις σε αυτό που σήμερα στοχοποιήθηκε από τα γεωπολιτικά πλάνα της νέας εποχής γενόμενο κυματοθραύστης της Ευρώπης στα προσφυγικά στίφη της απελπισίας και των εμφωλευόντων πυρήνων τζιχαντιστών.
Μας εκμυστηρεύθηκε τον αβάστακτο πόνο που έχει στα εσώψυχα του , να μην μπορεί να εργαστεί με άνεση, όπως παλαιά δηλ. να βοσκήσει αμέριμνα τα πρόβατα του.
Ήταν Ιούλιος 2018 όταν μας έλεγε:
Οἱ τρεῖς πένες πού ἔσπασαν στό χέρι τοῦ αὐτοκράτορα!Ὅταν προστατεύει ὁ Θεός...
(Πώς ο Θεός έσωσε τον Μέγα Βασίλειο από την εξορία που ήταν έτοιμος να υπογράψει ο αυτοκράτορας Ουάλης).
... Ο Βασίλειος με όλα τούτα τα θαυμαστά σημάδια συγκίνησε βαθειά τον Ουάλη. Αυτό φανερώνει η γενναία του χειρονομία να δωρήσει στο Βασίλειο πλούσια κτήματά του, για την περίθαλψη πτωχών και αρρώστων, ίσως μάλιστα λεπρών.
Παρ’ όλα τούτα, παρ’ όλη τη συγκίνηση του Ουάλη δεν απογοητεύθηκαν οι αρειανοί.
Κοντά του, στο παλάτι του, είχαν πολλές κάθε μέρα ευκαιρίες για να διαβάλουν τον αδιάβλητο, να λασπώνουν το λευκό Βασίλειο, να παρουσιάζουν σαν λύκο το αγαθό αρνί. Η μέθοδός τους δε λάθεψε.
Κατάφεραν να γίνει το νέο διάταγμα της εξορίας του Βασιλείου. Πάλεψε κι ο Ουάλης πολύ με τον εαυτό του. Για πολλές μέρες ανέβαλε την υπογραφή του.
Ένα πρωινό άνοιξε προσεκτικά την τυλιγμένη μεμβράνη και πήρε τον «κάλαμων» να βάλει την υπογραφή.
Μόλις όμως ο κάλαμος ακούμπησε στη μεμβράνη τσακίστηκε.
Του δίνουν δεύτερο κάλαμο. Σπάζει κι αυτός αμέσως.
Λίγος ιδρώτας φάνηκε στο πρόσωπο του βασιλιά. Ταράσσονται κάπως και οι παλατιανοί αρειανόφρονες.
Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς γιά τόν Σεβ. Μητροπολίτη Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ κ.κ. ΙΕΡΕΜΙΑ
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 4ῃ Νοεμβρίου 2019
Εἶχα ἀποφασίσει σεβόμενος τήν πολυτίμητο συνεισφορά στά Θεολογικά γράμματα τῆς Μιᾶς, Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καί εἰδικότερα στήν ἐπιστήμη τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γόρτυνος κ.κ. Ἱερεμίου, ὡς καί τό ἀδιαμφισβήτητο προσωπικό του ἦθος καί τήν ἐκδαπάνησί του στό Γεώργιο τῆς Ἐκκλησίας, ἐν σιωπῇ νά ἀντιπαρέλθω τίς δεινότατες ὕβρεις του πού ἐξετόξευσε στίς 26/10/2019 διά τοῦ διαδικτύου σέ ὅλους ἐκείνους μεταξύ τῶν ὁποίων καί στήν ταπεινότητά μου, οἱ ὁποῖοι στοιχοῦντες στό κανονικό δίκαιο τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἀναφέρονται στό παγκοσμίως ἐγνωσμένο γεγονός τοῦ σχίσματος στήν Οὐκρανική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί στήν κακοποιό δράση τῶν καθηρημένων, ἀφορισμένων καί ἀχειροτονήτων λαϊκῶν προσώπων ἐν σχίσματι, τά ὁποῖα ἀντικανονικῶς καί χωρίς τήν ὑπό τῶν ἱερῶν κανόνων ἀπαραίτητη κανονική δωσιδικία ἀπεκατέστησε ἐσφαλμένως, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.
Ἡ μόνη συνέπεια τῶν δεινῶν ὕβρεων τοῦ Σεβ. ἁγίου Γόρτυνος ἦτο ἡ ὑποχρέωσίς μου νά διακόψωμε ὡς Ἵδρυμα τήν πολυτίμητο συνεργασία του, μετά τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως «Πειραϊκή Ἐκκλησία 91,2 Fm» τήν ὁποίαν ἀναργύρως μᾶς προσέφερε. Ταυτοχρόνως διεκόπη καί ἡ ἐκπομπή τοῦ Πρωτοσυγκέλλου Αὐτοῦ, Ἀρχιμ. Ἰακώβου Κανάκη γιά τήν νεότητα, ἡ ὁποία ἦτο ἐξαίρετος. Προεκρίθη ὅμως ὑπό τοῦ ΔΣ τοῦ Ἱδρύματος ὅτι εἶναι ἀδύνατος ἡ συνέχισις τῆς συνεργασίας μετά τοῦ Σεβ. ἁγίου Γόρτυνος λόγῳ τῶν δημοσίᾳ γενομένων δεινοτάτων ὕβρεων, οἱ ὁποῖες θέλω νά πιστεύω ὅτι ἀνεπιγνώστως διά τήν βαρύτητά των καί τήν προσβολή των, ἐξετοξεύθησαν μετά πάθους βεβαίως καί θυμοῦ, ὅπως καταδεικνύεται ἀπό τό σχετικό video καί οἱ ὁποῖες δέν ἀφοροῦσαν ἀσφαλῶς στά ταπεινά πρόσωπα τῶν στοιχουμένων μέ τό κανονικό μας δίκαιο, ἀλλά στούς Ἁγίους καί Θεοφόρους Πατέρας τῶν Ἁγίων Δ΄ καί Πενθέκτης Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί στό Πανάγιο καί Τελεταρχικό καί Ζωαρχικό Πνεῦμα τό, κατά τούς ἀψευδεῖς λόγους τοῦ Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ὁδηγοῦν Αὐτήν, εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν. (Ἰω. 16,13).
Ἡ πλάνη εἶναι πολύ δύσκολο νά διορθωθεῖ
Στον άνθρωπο που έχει υγιή ψυχή αποκαλύπτονται τα μυστήρια του Θεού
Ο άνθρωπος που είναι άξιος του Θεού γίνεται έμπλεος του Αγίου Πνεύματος. Έχει την θεία χάρι. Ο Θεός εν τω μυστηρίω του Χριστού του δίδει τη χαρά, την ειρήνη, την πραότητα, την αγάπη.
Του δίδει άλλα γνωρίσματα, αυτά που λέει ο απόστολος Παύλος:
«Ο δε καρπός του Πνεύματος εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια…».
Ο Θεός δε γνωρίζει παρελθόν, παρόν και μέλλον. «Ουκ έστι κτίσις αφανής ενώπιον αυτού, πάντα δε γυμνά και τετραχηλισμένα τοις οφθαλμοίς αυτού…».
Έτσι και στον άνθρωπο που έχει υγιή ψυχή αποκαλύπτονται τα μυστήρια του Θεού και γνωρίζονται οι βουλές Του, στο βαθμό που ο Θεός το επιτρέπει.
Χρειάζονται όμως προϋποθέσεις, προκειμένου να έλθει και να μείνει η θεία χάρις μέσα στον άνθρωπο.
Μόνον αυτός που έχει ταπείνωση λαμβάνει τα δώρα αυτά από τον Θεό, τα αποδίδει στον Θεό και τα χρησιμοποιεί προς δόξαν Του.
Ο καλός, ο ταπεινός, ο ευσεβής, ο αγαπών τον Θεό, αυτός που έχει αρετή με την χάρι του Θεού δεν πλανάται. Αισθάνεται μέσα του ότι είναι πραγματικά ανάξιος κι ότι όλα αυτά του δίνονται, για να γίνει καλός, και γι’ αυτό αγωνίζεται.
Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Ὅταν φεύγη ὁ νοῦς στήν προσευχή, νά τόν ἐπαναφέρης. Πάλι ἔφυγε; Πάλι νά τόν ἐπαναφέρης»
Γέροντα, στενοχωριέμαι που φεύγει ο νούς μου την ώρα της προσευχής.
– Εγώ, όταν φεύγη ο νούς μου σε διάφορα θέματα αν και θέλω να είναι πάντοτε κοντά στον Θεό, λέω:
«Θεέ μου, τέτοιος νούς τί δουλειά έχει κοντά Σου; Είναι αναίδεια να θέλω να βρίσκεται κοντά Σου!».
Με έναν ταπεινό λογισμό έρχεται η Χάρις του Θεού και επανέρχεται ο νούς στον Θεό. Κι εσύ να λές: «Καλά κάνεις, Θεέ μου, που δεν με βοηθάς να συγκεντρωθή ο νούς μου κοντά Σου, γιατί είμαι ελεεινή».
Όταν το πιστέψης αυτό, ο Θεός θα σε βοηθήση αμέσως να συγκεντρωθής.
Γιατί ὁ Ἅγιος Δημήτριος παρουσιάζεται καβαλάρης σέ κόκκινο ἄλογο;
Ὁ Ἅγιος Δημήτριος συχνά ἀπεικονίζεται μπροστα στόν Μαξιμιανό, στήν φυλακή, εὐλογώντας τό Νέστορα, ἀλλά ἐπιπλέον ἐπειδή ὁ Ἅγιος Δημήτριος εἶναι καί ἕνας ἀπό τούς στρατιωτικούς καί συγχρόνως προστάτης τῆς Θεσσαλονίκης, πού πολλές φορές ἔσωσε ἀπό διάφορους κινδύνους, οἱ παραστάσεις, στίς ὁποῖες ὁ ἅγιος εἰκονίζεται στρατιωτικός, εἴτε πεζός εἴτε καβαλάρης, εἶναι συνηθισμένες στήν ὀρθόδοξη ἁγιογραφία. Μεταξύ αὐτῶν τῶν ἁγιογραφιῶν ὁ Ἅγιος Δημήτριος ἀπεικονίζεται καί ἔφιππος σέ κόκκινο ἄλογο, σέ ἀντίθεση μέ τό λευκό ἄλογο τοῦ Ἅη Γιώργη. Στήν εἰκόνα αὐτή ὁ ἅγιος Δημήτριος παρουσιάζεται καβαλάρης μέ στρατιωτική στολή πάνω σέ κόκκινο ἄλογο φονεύοντας μέ τό δόρυ του τόν τσάρο τῶν Βουλγάρων Σκυλογιάννη. Πρόκειται γιά τό θαῦμα πού ἔγινε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1207 ἔξω ἀπό τά τείχη τῆς Θεσσαλονίκης.
Ὁ τσάρος τῶν Βουλγάρων Ἰωαννίτζης πού οἱ Βυζαντινοί ἀποκαλοῦσαν Σκυλογιάννη, φονεύτηκε κατά τήν παράδοση ἀπό τόν ἅγιο Δημήτριο, ὅταν ἐκεῖνος πολιορκοῦσε τήν Θεσσαλονίκη. Στό πρόσωπο τοῦ ἁγίου Δημητρίου ἡ Θεσσαλονίκη βλέπει πάντοτε τόν προστάτη της, τό στήριγμά της. (Ἡ ἀπελευθέρωση τῆς πόλης ἀπό τούς Τούρκους τό 1912 συνέπεσε μέ τήν ἡμέρα τῆς γιορτῆς τοῦ ἁγίου μας)....
Πρὸς ἑσπέραν θρῆνος. Συγγραφέας: Γρηγόριος ο Θεολόγος
Σε γέλασα, Λόγε, εσένα την αλήθεια,
ενώ σου είχα τάξει αγνή τη σημερινή μέρα.
Η νύχτα δε με υποδέχτηκε ολοφώτεινο.
Προσευχήθηκα ωστόσο κι αυτό περίμενα.
Είναι όμως που κάπου σκόνταψαν τα πόδια μου,
γιατί ήρθε το σκοτάδι που φθονεί τη σωτηρία. Φάνου και πάλι, Χριστέ μου, και λάμψε φως για μένα.
Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι δέν γνωρίζουμε νά ἀγαπᾶμε καί νά ἐκτιμοῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο
Εμείς οι άνθρωποι δεν γνωρίζουμε να αγαπάμε και να εκτιμούμε ο ένας τον άλλο. Χάσαμε τη φρόνηση μας. Χρειάζεται να αντέξει κανείς λίγο τον αδελφό του, όταν είναι θυμωμένος ή στεναχωρημένος.
7 Νοεμβρίου. Τῶν ἐν Μελιτινῇ 33 μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Πέμ. κα´ ἑβδ. ἐπιστ. (Κλσ. α´ 24 - β´ 1).
Κολ. 1,24 Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία,
Κολ. 1,24 Τωρα δε φυλακισμένος και δέσμιος χαίρω δια τα παθήματα, που υποφέρω προς χάριν σας και αναπληρώνω όσα δεν επρόφθασε να πάθη δια σας ο Χριστός, τα αναπληρώνω σαν εργάτης του Ευαγγελίου του, που εν μέσω κόπων και κινδύνων και θλίψεων, προσφέρω την σωτηρίαν στους συγχρόνους μου ανθρώπους. Και υφίσταμαι αυτά δια το σώμα του Χριστού, το οποίον είναι η Εκκλησία.