Λόγος στά Εἰσόδια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (Ἅγ. Ταράσιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως)

Α. Χαρούμενη και παράδοξη είναι η σημερινή πανήγυρη, δηλαδή η είσοδος της Αειπαρθένου και Θεοτόκου στο ναό, οδηγεί δε σε υμνωδία τον πόθο των φιλεόρτων. Σήμερα ο ουρανός και η γη συνεορτάζουν και δοξολογούν το Δημιουργό, που διάλεξε από την ανθρώπινη φύση, αυτήν την ευλογημένη από τον Θεό κόρη, για δική του κατοικία. Σήμερα ετοιμάζεται η κατοικία του προαιώνιου μυστηρίου που επρόκειτο να φανερωθεί στο μέλλον. Σήμερα αυτή που γεννήθηκε από τον Ιωακείμ και την Άννα μετά την υπόσχεση σ’ αυτούς, προσφέρεται από τους ίδιους ως τίμιο δώρο σ’ Αυτόν, που αργότερα καταδέχθηκε να γεννηθεί απ’ αυτήν. Σήμερα το ξεκίνημα της χαράς, δηλαδή η Θεοτόκος, τριών ετών μπαίνει στο ναό, και προπορεύονται παρθένες κρατώντας λαμπάδες. Σήμερα η κατάργηση της κατάρας της στειρώσεως οδηγείται ως δώρον στα Άγια των αγίων.

Σήμερα το περιεχόμενο του κηρύγματος των προφητών οδηγείται στα άδυτα από τον αρχιερέα και προφήτη Ζαχαρία. Εκεί που αυτός μια φορά το χρόνο με ευλάβεια εισερχόταν, η Θεοτόκος παρέμενε συνεχώς ημέρα και νύκτα.

Β. Ποιός δεν θα εκπλαγεί με το θαυμαστό γεγονός; Ποιός δεν εκπλήττεται με το παράδοξο θαύμα; Ποιός δεν θα παραξενευτεί βλέποντας την απρόσιτη στους ιερείς αμόλυντη Μαρία να παραμένει στο ιερό; Αυτή είναι η αρχή της συνενώσεως με εμάς. Αυτή είναι το υπόδειγμα της συνενώσεως των αγγέλων με τους ανθρώπους. Αυτή είναι το αντίτυπο της δικής μας ανακαινίσεως. Αυτή είναι η αλλαγή της ζωής μας που μετά τη παρακοή στο παράδεισο γέμισε αγκάθια. Αυτή είναι η αλλαγή της προηγούμενης αποφάσεως που είναι γνωστή με τα λόγια «επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου, ακάνθας και τριβόλους ανατελεί σοι»• και «εν τω ιδρώτι του προσώπου σου φαγή τον άρτον σου». Αυτή είναι η απολύτρωση από το «πληθύνω τας λύπας σου και τους στεναγμούς σου» και του «εν λύπαις τέξη τέκνα». Αυτήν την πάντιμη εορτή και λαμπρή πανήγυρη, ας γιορτάσουμε οι πιστοί, που φωτίζει με θεϊκό και νοητό φως, που καταλάμπει με μυστικές ακτινοβολίες και που δίδαξε με τη γνώση της αληθινής Τριαδικής μίας θεότητας, την παντοκρατορία του Πατρός και Υιού και Αγίου Πνεύματος.

Ὅταν ἤμουν μικρός, εἶπα μία μέρα: - Δέν μοῦ ἀρέσει τό φαγητό αὐτό...

- Καλά παιδί μου, δεν είσαι υποχρεωμένος να το φας, απάντησε ο πατέρας μου.

Σέρβιρε η μάνα μου το φαγητό σε όλους, εκτός από εμένα.

- Εγώ δεν θα φάω τίποτα;

- Αφού δεν σε αρέσει το φαγητό, ασφαλώς δεν θα φας τίποτα... Αν θέλεις, μπορείς και να σηκωθείς από το τραπέζι.

- Μα δεν με αρέσει, επανέλαβα και πάλι.

Σε αυτό το σημείο και ο πατέρας και η μητέρα μου, απέφυγαν κάθε συζήτηση. Τέλειωσαν το γεύμα, έκαναν την προσευχή τους και σηκώθηκαν από το τραπέζι. Εγώ θυμωμένος κατευθύνθηκα στη κουζίνα. Ζήτησα κασέρι, ζήτησα σαλάμι...

Ἡ Παναγία καί ὁ Χριστός μαθαίνουν στόν μικρό Χατζηγεώργη γράμματα!

~ Mια μέρα, του είπε η μητέρα του (στον μικρό Γαβριήλ τον μετέπειτα Ιερομόναχο Χατζηγέωργη) με καλωσύνη:

– Γαβριήλ, παιδί μου, πήγαινε στην Εκκλησία και παρακάλεσε την Παναγία να σε βοηθήση να μάθης γράμματα [δεν μπορούσε να μάθει γράμματα και δεν πήγαινε στο σχολείο].

Στην ενορία τους υπήρχε Θαυματουργός Εικόνα της Θεοτόκου. Ο μικρός Γαβριήλ, αφού έκανε τριήμερο νηστεία και πολλές μετάνοιες εδαφιαίες -με τις ώρες-, ξεκίνησε νύχτα για την Εκκλησία να προσευχηθή για να μην τον ιδούν οι άνθρωποι.

Μόλις έφθασε στον Νάρθηκα, έπεσε στο κατώφλι της θύρας του Ναού και με ευλάβεια και με δάκρυα προσκύνησε απ’ έξω, διότι η θύρα ήταν κλειστή.

Ενώ παρακαλούσε την Παναγία· «Δώσε μου, Βασίλισσα του Ουρανού, να μάθω γράμματα!», ξαφνικά άνοιξαν οι πόρτες τής Εκκλησίας, και μπήκε η Θεοτόκος· και παίρνοντας τον μικρό από το χέρι, τον έφερε στην Εικόνα του Χριστού και είπε:

– Υιέ μου, δώσε στον μικρό Γαβριήλ να μάθη γράμματα.

Κι όπως έλεγε αργότερα ο ίδιος:

Μ’ αυτά τα λόγια μ’ ευλόγησε με το Χέρι Της, μ’ ασπάσθηκε και είπε:

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος – Ποιοί ἀποτελοῦν τήν Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας.

Τότε φάνηκαν όλοι στους Αποστόλους μαζί με τους Πρεσβυτέρους και μαζί με ολόκληρη την Εκκλησία να διαλέξουν κάποιους άνδρες, τους οποίους θα έστελναν στην Αντιόχεια μαζί με τον Παύλο και τον Βαρνάβα. Και αυτοί ήσαν ο Ιούδας που επεκαλείτο Βαρσαβάς και ο Σίλας, άνδρες που ηγούντο εις τους αδελφούς, δηλαδή ήσαν στελέχη της Εκκλησίας.

Εις αυτόν τον στίχον που σας τον απέδωσα σύντομα, μπορούμε να θαυμάσουμε τον Συνοδικό χαρακτήρα της Εκκλησίας. Πολύ σπουδαίο αυτό.

Τι λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος; …..κοινόν το δόγμα γίνεται 

Έπειτα γίνεται, λέγει, η απόφασις (το δόγμα), κοινή. Από ποιους κοινή η απόφασις; Σαφώς το λέει το χωρίο, σας το διάβασα. Οι Απόστολοι, οι Πρεσβύτεροι (δηλαδή οι Κληρικοί) και όλη η Εκκλησία. Το όλη, το λέει το κείμενο «συν όλη τη Εκκλησία» Τρεις λοιπόν. Ποιοί αποτελούν την Σύνοδον; Οι Απόστολοι, οι Κληρικοί (οι Πρεσβύτεροι) και οι λαϊκοί. Όλη η Εκκλησία.

Να λοιπόν ο λόγος παρουσίας της Εκκλησίας όλης. Είναι θαυμαστόν. Γιατί είναι θαυμαστόν; Διότι η Αποστολική Σύνοδος είναι τύπος πάσης άλλης Συνόδου που θα εγίνετο ποτέ μέσα εις την ιστορίαν.

Σήμερα στον χώρο μας όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Αγνοείται ο λαός.

Θέλετε;

Αγνοείται και ο κλήρος.

Τότε από ποιους αποτελείται μία Σύνοδος;

« ΠΟΝΑΩ τήν Ἑλλάδα γιατί ἡ Ἑλλάδα θά ΠΟΝΕΣΕΙ, ἀλλά θά βγεῖ ΝΙΚΗΤΡΙΑ στούς ΠΟΝΟΥΣ»

Φωτο: μνήμη τιμής του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ στην Συρία με ανάρτηση Aεροπανό

ΦΟΒΕΡΑ και ΠΑΡΑΔΟΞΑ ακούγονται.

Να ξεκινήσουμε με αυτό . Μια αναγνώστρια μας έστειλε το παρακάτω περιεκτικό μήνυμα:

« Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε, ότι η ιεραποστολή θα γίνει μέσα από τους υπολογιστές, και γίνεται εδώ και χρόνια! Αν αυτοί οι γέροντες έρχονταν στις πλατείες και μιλούσαν κανείς δεν θα τους έδινε σημασία. Όλοι θα τους έλεγαν τρελούς. Τότε μιλούσαν στις πλατείες, τώρα διαβάζουν όλοι στο ίντερνετ. Πώς θα μπορούσε αλλιώς ο Θεός να επικοινωνήσει μαζί μας; Μα με τον τρόπο που έχουμε μάθει να επικοινωνούμε... Όποιος έχει μάτια ας δεί κι όποιος έχει καρδιά ας νιώσει. Οι γέροντες και οι γερόντισσες που μιλούν , για όποιον έχει ασχοληθεί με τις προφητείες από βιβλία και την αποκάλυψη θα δεί ότι έχουν το ίδιο πνεύμα. Ταπεινό φρόνημα και πίστη θέλει κι ο καθένας ανάλογα το δοχείο του θα καταλάβει.»

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Έτσι και εμείς αδελφοί επικοινωνούμε από ψυχής και ανταλλάσσουμε απόψεις, αξιολογούμε και διακρίνουμε τι είναι ψεύτικο , τι χρήσιμο , τι αληθινό . Εναπόκειται τελικά στην κρίση του καθενός . Αν βγει κάποιο πνευματικό όφελος όλοι μας κερδίζουμε. 

Βρεθήκαμε τις προάλλες σε κάποιο σπουδαίο πολιτιστικό κέντρο των Αθηνών και σε μια αίθουσα του συναντήσαμε μια χαρούμενη οικογένεια προσφύγων που έβγαζαν selfish.

Τους ρωτήσαμε αν ήταν από την Συρία και αυτοί ευγενικά μας απήντησαν ότι είναι πρόσφυγες από την Λαχώρη του Πακιστάν.

Μας είπαν ότι ταλαιπωρήθηκαν λίγο, αλλά τώρα είναι πολύ καλά εδώ στην Ελλάδα μέχρι να μετακινηθούν στην Γερμανία , όπως τους υποσχέθηκαν…

Το τελευταίο μας έκανε εντύπωση, αλλά δεν τους ρωτήσαμε περαιτέρω για να μπορέσουν να στείλουν με τα κινητά τους τις όμορφες στιγμές selfish στους συγγενείς τους, ώστε να τολμήσουν να έρθουν και αυτοί εδώ, όπως μας είπαν.

Είναι ωραίο πράγμα να βλέπεις χαμόγελα την στιγμή που τον Έλληνα τον έκαναν να μην χαμογελάει καθόλου, ακόμα και τα μικρά παιδιά του ( άραγε πώς να είσαι χαμογελαστός, όταν ζεις μέσα στην πνευματική σκλαβιά που μας υπέβαλλαν σκοτεινά, αλλά γνωστά κέντρα και οι αμαρτίες μας;)

Στο γνωστό αυτό πολιτιστικό κέντρο βρεθήκαμε για να συγκεντρώσουμε μια βιβλιογραφία χρήσιμη σε ένα ηλικιωμένο μοναχό που εγκατέλειψε την θέση του ως πρέσβυς σε ισχυρή χώρα του εξωτερικού και αφιερώθηκε στα ΘΕΙΑ εδώ και πολλές δεκαετίες.

Ήταν λοιπόν μια καλή ευκαιρία να τον ρωτήσουμε μετά αν γνωρίζει από την διπλωματική του εμπειρία κάτι σχετικό με την προσφυγική πλημμυρίδα που δέχεται το τελευταίο διάστημα η Πατρίδα μας.

Ακούστηκαν λοιπόν πράγματα και θάματα.

- Μην τους βλέπεις να χαμογελάνε αυτοί οι δυστυχείς συνάνθρωποι μας , σε λίγο δεν θα χαμογελούν γιατί θα καταλάβουν ποιοι λόγοι βρίσκονται πίσω από αυτή την μετακίνηση τους.

- Το προσφυγικό έχει πολλές διαστάσεις .

- Εκείνο που πρέπει άμεσα να ανησυχεί περισσότερο τους Έλληνες είναι οι πυρήνες των τζιχαντιστών – τρομοκρατών που έρχονται με τους πρόσφυγες .

- Σημείωσε αυτό που θα σου πω..

Ποιμαντορική ἐγκύκλιος τεσσαρακοστῆς Χριστουγέννων (181/2019)

Ἐν Κυθήροις τῇ 15ῃ Νοεμβρίου 2019

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 

(ὑπ’ ἀριθ. 181/2019)

Πρός

Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί

τόν Χριστώνυμον Λαόν

τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

«Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ, Ἐκκλησίας τό στήριγμα καί διδάσκαλε…

Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης τό καύχημα, κῆρυξ τῆς χάριτος…»

(Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Εἰρηνική, εὐλογημένη καί εὔδρομος ἡ Ἁγία Τεσσαρακοστή τῶν Χριστουγέννων. 

Ἀνοίγεται ἡ ἱερή αὐτή περίοδος τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος τῆς νηστείας τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων μέ τίς εὐχές καί τίς εὐλογίες τοῦ μεγάλου Νηπτικοῦ Πατρός καί Μυστικοῦ Θεολόγου τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ, τόν ὁποῖον ἑώρτασε ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικός κόσμος τήν 14ην Νοεμβρίου ἐ.ἔ.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἀναφερόμενος εἰς τόν ἀγῶνα τῆς καθαρᾶς προσευχῆς, σέ συνδυασμό μέ τήν νηστεία καί τήν ἀγρυπνία, ἀφοῦ κατά τήν ἀσκητική παράδοσι μέ τήν νηστεία, τήν ἀγρυπνία καί τήν προσευχή δίδονται τά οὐράνια χαρίσματα, γράφει τά ἀκόλουθα στόν σχετικό λόγο του:

«Πολλές φορές ἔχουμε μιλήσει γιά τό γεγονός ὅτι μέ τίς θεῖες ἐντολές καθαρίζεται ἡ ψυχή ἀπό τά πάθη καί βοηθεῖται στήν καθαρή προσευχή. Οἱ αἰσθήσεις κινοῦνται ἀπό ἐξωτερικές ἐνέργειες, ἀλλά ὅταν στρεφόμαστε πρός τά ἐσωτερικά εἰρηνεύουν τά πάθη καί ὑψωνόμαστε πρός τά πνευματικά.

Ἐκεῖνοι πού προσεύχονται πραγματικά πρέπει νά εἶναι ἀπερίσπαστοι καί νά ἔχουν ἀποτινάξει τή σχέση τους μέ τά πράγματα τοῦ κόσμου, γιατί ἔτσι μποροῦν νά πετύχουν καθαρή καί χωρίς ἐνοχλήσεις προσευχή. Ὅταν ἀσχολούμαστε μέ ἐσωτερική δίψα γιά νά πετύχουμε τήν καθαρή προσευχή, χρειαζόμαστε τόν κόπο πού προξενεῖται ἀπό τή νηστεία καί τήν ἀγρυπνία. Ἔτσι νεκρώνεται ἡ ἁμαρτητική τάση τοῦ σώματος, καί οἱ λογισμοί πού κινοῦν τά πάθη γίνονται ἀσθενέστεροι. Αὐτός ὁ ἀγώνας προξενεῖ ἀρχικά τήν ἱερή κατάνυξη καί κάνει τόν Θεό αἰσθητό ὡς σπλαχνικό Πατέρα καί εὐήκοο πρός τήν παράκληση τοῦ πιστοῦ.Σύμφωνα μέ τόν Δαβίδ : «Καρδιά συντετριμμένη καί ταπεινωμένη δέν θά τήν περιφρονήσει ὁ Θεός». Καί κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο : «μέ τίποτε ἄλλο δέν τιμᾶται ὁ Θεός τόσο ὅσο μέ τήν κακοπάθεια». Γι’ αὐτό καί ὁ Κύριος δίδαξε στό Εὐαγγέλιο ὅτι ἔχει σπουδαῖα ἀποτελέσματα ἡ προσευχή πού συνδυάζεται μέ τή νηστεία.

Οἱ ἄνθρωποι συνήθως εὐχαριστοῦνται νά ἀσχολοῦνται μέ τά μάταια καί δέν γνωρίζουν τίποτε ἀπολύτως περί προσευχῆς. Ἐκεῖνοι ὅμως πού καταξιώθηκαν νά ἔχουν δίψα γιά τήν προσευχή γνωρίζουν ὅτι δέν εἶναι ὁ ἀγώνας αὐτός μιά φαντασιώδης προσπάθεια, οὔτε κάτι πού ἄλλοτε ὑπάρχει καί ἄλλοτε ὄχι.

Ἡ ἁγία Χίλντα, ἡ πνευματική μητέρα τῆς ὀρθόδοξης Ἀγγλίας

Η Αγία Hilda (Χίλντα) ήταν ηγουμένη του μεγάλου μοναστηριού του Whitby στη νότια Αγγλία. Γεννήθηκε το 614 στην Northumbria και κοιμήθηκε το 680 .

Ήταν κόρη του Hereric ανιψιού του βασιλέα Edwin της Northumbria και έγινε Χριστιανή στα δεκατρία της χρόνια ακολουθώντας τα κηρύγματα του Αγίου Paulinus του Γιορκ (10 Οκτωβρίου). Το κανονικό της όνομα ήταν Hild και σημαίνει «μάχη».

Μήν παραμελεῖτε νά ξεριζώνετε ἀπό τίς καρδιές τῶν παιδιῶν τά ζιζάνια τῆς ἁμαρτίας

«Μην παραμελείτε να ξεριζώνετε από τις καρδιές των παιδιών τα ζιζάνια της αμαρτίας, τους ακαθάρτους, κακούς και βλάσφημους λογισμούς, τις αμαρτωλές συνήθειες, κλίσεις και πάθη. Ο εχθρός και η αμαρτωλή σάρκα δε λείπουν ούτε από τα παιδιά. Τα σπέρματα όλων των αμαρτιών, υπάρχουν και σε αυτά.

20 Νοεμβρίου. Προεόρτια τῶν εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου. Γρηγορίου Δεκαπολίτου ὁσίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τετ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. β΄ 1 - 8).

Α Θεσ. 2,1         Αὐτοὶ γὰρ οἴδατε, ἀδελφοί, τὴν εἴσοδον ἡμῶν τὴν πρὸς ὑμᾶς ὅτι, οὐ κενὴ γέγονεν,

Α Θεσ. 2,1                 Περί του έργου μας εις την Θεσσαλονίκην δεν έχω ανάγκην να σας γράψω· διότι, αδελφοί, σεις οι ίδιοι γνωρίζετε καλά, ότι η έλευσίς μας εις σας δεν υπήρξε ματαία και ανωφελής,