Πνευματικές συμβουλές Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου

“…Ρίξτε το μεγαλύτερο βάρος του αγώνα σας στη Προσευχή, γιατί αυτή μας κρατάει σε επαφή με το Θεό και η επαφή αυτή πρέπει να είναι συνεχής…”

“…Ποιός ενδιαφέρεται σήμερα για τον άλλο; Κανείς. Όλοι ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό μας, για τον άλλο τίποτα. Γι’αυτό θα δώσουμε λόγο. Γιατί ο Θεός που είναι όλος αγάπη δε θα μας συγχωρέσει αυτή την αδιαφορία για τον πλησίον μας…”

“…Μην έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Η αυτοπεποίθηση είναι μέγα εμπόδιο στη Θεία Χάρη. Εμπιστοσύνη απόλυτη να έχουμε μόνο στο Θεό. Όταν εμείς εναποθέτουμε τα πάντα σε αυτόν, ο Θεός υποχρεώνεται να μας βοηθήσει…”

“…Να ζείτε σε διαρκή δοξολογία και ευχαριστία προς τον Θεό, διότι μεγαλύτερη αμαρτία είναι η αχαριστία και μεγαλύτερος αμαρτωλός ο αχάριστος…”

“…Ο χρόνος μας δόθηκε από τον Θεό για να κάνουμε καλή χρήση αυτού, αγωνιζόμενοι συνεχώς για τη σωτηρία της ψυχής μας…”

Για ν' απαντήσει ο Θεός στο αίτημα μας και να μας δώσει ότι του ζητάμε, πρέπει πρώτα απ' όλα να έχουμε ταπείνωση, την οποία εμείς δεν έχουμε. 'Ολοι μας, μικροί και μεγάλοι, έχουμε πολύ εγωισμό και δεν δεχόμαστε υπόδειξη και παρατήρηση. 'Ολα τα γνωρίζουμε, είμεθα όλοι σοφοί. 'Οταν μας κυριεύει ο εγωισμός, μικρό θέμα, μεγάλος καυγάς.

Ο Θεός μας δίνει πολλές ευκαιρείες για να κερδίσουμε τον Παράδεισο, αλλ' εμείς αυτές τις ευκαιρείες δεν τις δεχόμαστε όλες, τις διώχνουμε. Εάν όσα οφείλει ο άνθρωπος τα ξεπλήρωσε σ' αυτή τη ζωή, σώζεται.

Ρίξτε το μεγαλύτερο βάρος του αγώνα σας στην προσευχή, γιατί αυτή μας κρατεί σε επαφή με το Θεό. Και η επαφή αυτή πρέπει να είναι συνεχής. Η προσευχή είναι το οξυγόνο της ψυχής, είναι ανάγκη της ψυχής και δεν πρέπει να θεωρείται αγγαρεία. Η προσευχή για ν' ακουστεί από το Θεό πρέπει να γίνεται με ταπείνωση, με συναίσθηση βαθιά της αμαρτωλότητας μας, και να είναι καρδιακή. Εάν δεν είναι καρδιακή, δεν ωφελεί. Ο Θεός ακούει πάντοτε την προσευχή του ανθρώπου που είναι πνευματικά ανεβασμένος. Η μελέτη της Αγίας Γραφής βοηθάει πολύ την προσευχή, θερμαίνει την ψυχή και μεταφέρει τον προσευχόμενο σ' ένα πνευματικό χώρο. Η προσευχή είναι ξεκούραση.

'Οταν εμείς αναθέτουμε τα πάντα σ' Αυτόν, ο Θεός υποχρεώνεται να μας βοηθήσει.

Ἡ τέχνη τοῦ διαστρέφειν

Ἡ τέχνη τοῦ διαστρέφειν

Πορφυρίτης

Μένουμε πραγματικά ἄναυδοι μέ συνανθρώπους μας, πού σάν ἔργο ἔχουν τήν διαστροφή τῆς ἀλήθειας. Δικαίως, κατά τήν ταπεινή μας γνώμη, τούς ἔχει ἀποδοθεῖ ὁ τίτλος τοῦ «θολολόγου» θεολόγου, μιᾶς καί σπουδή καί ἀποκλειστική μέριμνά τους εἶναι ἡ θόλωση τοῦ Ὀρθοδόξου Θεολογικοῦ λόγου! Πιστεύουμε, πῶς πραγματικά εἶναι ἄξιος ὁ ἐπίγειος μισθός τους. Ἐμεῖς θά φροντίσουμε νά τούς στεναχωρήσουμε λιγάκι, ἐάν ἔχει μείνει ἀκόμη ζωντανή λίγη ἀπό τήν συνείδησή τους, μήπως καί ἀνανήψουν καί σωθοῦν! Ἐλπίζουμε νά μήν νοιώθουν μῖσος, ἀλλά νά δείξουν καί γιά μᾶς λίγη ἀπό τήν ἀγάπη τῆς ἀκατάσχετης ἀγαπολογίας τους!

Ἀφορμή λαμβάνουμε ἀπό τό πρόσφατο ἀπαντητικό ἄρθρο[1] στήν ἐπιστολή Ἀρχιμανδρίτου πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς[2], ὁ ὁποῖος θέλοντας νά φωτίσει τούς Ἕλληνες ὁμογενεῖς μέ κήρυγμά του, τούς σκότισε περισσότερο. «Ἐσεῖς», τούς λέει ὁ Ἀμερικῆς, «ἐδῶ στήν ξενιτειά δέν τά γνωρίζετε καλά τά ἑλληνικά, γι’αὐτό θά σᾶς τά μάθω ἐγώ, πού εἶμαι καί κοτζάμ Καθηγητής Πανεπιστημίου». Καί τούς ἑρμήνευσε τήν λέξη «αἱρετικός», λέγοντας ὅτι σημαίνει τόν καυγατζῆ. Τί νά κάνουν καί οἱ καημένοι οἱ ὁμογενεῖς μας, ἀπό τότε ὅταν βλέπουν κάποιον νά τσακώνεται, τοῦ φωνάζουν, «σταμάτα νά μαλώνεις, αἱρετικέ»!

Ἦρθε λοιπόν, νά βάλει τά πράγματα στήν θέση τους ὁ ἐν λόγῳ Ἀρχιμανδρίτης, λέγοντας ὅτι «ἡ αἵρεση στερεῖται τῆς Θείας Χάριτος. Καὶ αὐτὸ διότι δὲν ἔχει «τὸν Ὅλον Χριστόν» καὶ ἄρα δὲν διαφυλάττει τὴν ὅλη ἀλήθεια, τὴν καθολικὴ ἀλήθεια. Ἡ αἵρεση εἶναι πορεία πρὸς τὴν ἀπώλεια καὶ ὄχι πρὸς τὴν σωτηρία. Ὀρθότατα ἔχει γραφεῖ: ‘‘Αἵρεσίς ἐστι περὶ πίστεως οὐκ ἀληθὴς δόξα. Αἱρετικός ἐστιν ὁ τὸ ψεῦδος τῆς ἀληθείας ἐν πίστει προτιμῶν’’».

Ἡ ζάχαρη ἔδιωξε τήν γλυκύτητα τῆς εὐχῆς

Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

Δι­η­γή­θη­κε ὁ γε­ρω–Καλ­λί­νι­κος ὁ Ἡ­συ­χα­στής: «Ἦ­ταν στό Ρωσ­σι­κό κά­ποι­ος μο­να­χός πού εἶ­χε τή νο­ε­ρά προ­σευ­χή. Κάποια φο­ρά εἶ­πε στόν ὑ­πο­τα­κτι­κό του νά τοῦ κά­νη ἕ­να τσά­ϊ καί νά βά­λη καί δυό κου­τα­λι­ές ζά­χα­ρη. Τό ἤ­πι­ε καί ὕ­στε­ρα πῆ­γε νά προ­σευ­χη­θῆ. Αἰ­σθα­νό­ταν με­γά­λη δυ­σκο­λί­α, ξη­ρα­σί­α, καμ­μία ἐ­νέρ­γεια τῆς εὐ­χῆς. Προ­σπα­θοῦ­σε, πέ­ρα­σαν με­ρι­κές μέ­ρες, ἀ­νη­σύ­χη­σε καί ἦρ­θε νά μέ ρω­τή­ση. Τόν ρώ­τη­σα, τί ἔ­κα­νε πρίν χά­ση τήν εὐ­χή. Δέν ἔ­κα­να τί­πο­τε, εἶ­πε, καί μοῦ ἀ­νέ­φε­ρε γιά τό τσά­ϊ. Τοῦ εἶ­πα νά πά­η γιά ἕ­ξι μῆ­νες νά κά­νη κά­ποι­ες ἀ­σκή­σεις καί σέ ἕ­ξι μῆ­νες νά ἔρ­θη. Με­τά ἀ­πό ἕ­ξι μῆ­νες ξα­να­γύ­ρι­σε.

Τί ἕπεται μετὰ τὴν πτῶσιν τοῦ «ὀχυροῦ τῆς Ὀρθοδοξίας»;

Τί ἕπεται μετὰ τὴν πτῶσιν τοῦ «ὀχυροῦ τῆς Ὀρθοδοξίας»;

Τοῦ κ. Κυρὶλ Ἀλεξάντροφ

«…Πρὶν ἀπὸ δύο χρόνια στὴν ἱστοσελίδα ΕΟΔ δημοσιεύτηκε τὸ ἄρθρο «Ἀλλαγὴ φύλου ἢ πολιτιστικοῦ κώδικα; Πῶς ἀγοράζετε ἡ Ὀρθοδοξία στὴν Ἑλλάδα», ὅπου ἀναφερόταν πὼς σὲ μία χώρα ποὺ ὀνομάζεται Ὀρθόδοξη, τὸ κοινοβούλιο (ἀποτελούμενο κυρίως ἀπὸ ἄτομα ποὺ ὀνομάζονται ἐπίσης Ὀρθόδοξοι) ψήφισε νόμο γιὰ τὴν ἀλλαγὴ φύλου ἀπὸ τὴν ἡλικία τῶν 15 ἐτῶν. Καὶ αὐτό, παρὰ τὴν ἄμεση ἀπαγόρευση τῶν Ἁγίων Γραφῶν, ὄχι μόνο νὰ ἀλλάζεις τὸ φῦλο ἀλλὰ καὶ νὰ φορᾶς ροῦχα διαφορετικοῦ φύλου: «Ἡ γυναίκα δὲν πρέπει νὰ φοράει τὰ ροῦχα τοῦ ἄντρα, οὔτε ὁ ἄντρας τὰ ροῦχα τῆς γυναίκας. Ὅποιος κάνει αὐτὰ τὰ πράγματα, τὸν ἀποστρέφεται ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς σας» (Δευτερονόμιο 22, 5). Ἐνῶ τὸ 2015 τὸ ἑλληνικὸ κοινοβούλιο νομιμοποίησε τὰ λεγόμενα συμβόλαια συμβίωσης ὁμοφυλοφίλων. Τὸ ἄρθρο ἀναλύει πῶς οἱ δυτικὲς χῶρες, ὁδηγώντας τὴν Ἑλλάδα σὲ τρελλὰ χρέη, τὴν ἀναγκάζουν νὰ λαμβάνει ἀποφάσεις ποὺ εἶναι ἄμεσα ἀντίθετες μὲ τὴν ἴδια τὴν οὐσία τῆς ἑλληνικῆς ψυχῆς, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία (σύμφωνα μὲ αὐτούς).

Σήμερα εἴδαμε τὴ συνέχεια αὐτῆς τῆς ἱστορίας. Τοὺς Ἕλληνες ἀνάγκασαν νὰ λάβουν μία ἀπόφαση ποὺ ἔρχεται ἀντίθετη, ὅπως εἰπώθηκε προηγουμένως, καὶ μὲ τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, καὶ μὲ τοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καὶ μὲ τὴν κοινὴ λογική. Ἂν κάποιος δὲν θυμᾶται, στὴν Ἑλλάδα ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἐντοιχισμένη στὸ σύστημα τῶν κρατικῶν ὀργάνων καὶ ὅλοι οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς παίρνουν μισθοὺς ἀπὸ τὸν προϋπολογισμὸ τοῦ κράτους…

Ἡ ἀπάντηση πού ἔδωσε ὁ ἅγιος Νεῖλος ὁ ἀσκητής στόν Αὐτοκράτορα Ἀρκάδιο

Λίγο καιρό μετά την δεύτερη εξορία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου μια σειρά από θεομηνίες έπληξε την Κωνσταντινούπολη. 

Η φαντασία του αυτοκράτορα, όπως καλά κανείς αντιλαμβάνεται, δεν άργησε να ταραχθεί από το συνδυασμό αυτών των γεγονότων … η πόλη τραντάχτηκε επανειλημμένα από τόσο βίαιους σεισμούς, ώστε οι χρονογράφοι θεώρησαν καθήκον τους να τους συμπεριλάβουν στα βιβλία τους. Ταυτόχρονα καταιγίδες διαδέχονταν η μία την άλλη σε μικρά χρονικά διαστήματα. Κεραυνός έπεσε πολλές φορές στο χώρο μέσα από τα τείχη, ενώ χαλάζι τεράστιου μεγέθους κατέστρεφε σε αρκετά μίλια τα γύρω σπαρτά. Δεν χρειάζονταν περισσότερα, για να πείσουν τον αυτοκράτορα ότι η σφοδρή οργή του ουρανού αληθινά ξέσπασε εναντίον αυτού και των υπηκόων του. ’Έγραψε, λοιπόν, σε κάποιον ερημίτη αναγνωρισμένης αγιότητας, που κατοικούσε στο Όρος Σινά, για να ζητήσει τις πανίσχυρες, όπως έλεγαν, προσευχές του προς τον Θεό. Αυτός ο ερημίτης ονομαζόταν Νείλος και η Εκκλησία τον τιμά και σήμερα ως άγιο.

Ο Νείλος δεν ήταν πάντα ένας φτωχός μοναχός κρυμμένος στα βάθη της έρημου. Είχε διαπρέψει στην αυλή του Μ. Θεοδοσίου με τον πλούτο, την ευγένεια των τρόπων του, την ωραιότητα του σώματος κι ένα πνεύμα έντιμο και δίκαιο, που του είχε δώσει την προσωνυμία σοφός. Εκτιμώντας επάξια τα σπάνια χαρίσματά του, ο Θεοδόσιος του εμπιστεύτηκε σπουδαίες θέσεις και μεταξύ άλλων τη θέση του πραίτορα της ’Ανατολής. Παντρεύτηκε μια νεαρή γυναίκα, που την αγαπούσε, και απέκτησε μαζί της δύο γιους. 'Ένα πρωινό ο άνθρωπος αυτός, ο τόσο ευνοημένος απ’ όλα όσα o κόσμος επιζητεί, απέθεσε τις τιμές του, χαιρέτησε τη γυναίκα του κι έφυγε παίρνοντας μαζί του έναν από τους γιους του. Που πήγαινε; Πήγαινε ν’ αναζητήσει τη γαλήνη της ψυχής, που ο κόσμος δεν του είχε δώσει, και ν’ αφιερώσει τον γιο του στον Θεό σε κάποιο ερημικό βουνό, όπως ο πατριάρχης ’Αβραάμ στα ύψη του Μωρία. ’Αλλά περίμενε να του αποκαλύψει o ουρανός τον τόπο.

Τί εἶναι Χριστιανική ζωή;

Χριστιανική ζωή είναι η νίκης της αρετής κατά της κακίας, του καλού κατά του κακού, της αγάπης κατά του εγώ και της αδιαφορίας, της πίστεως κατά της απιστίας, της ελπίδος κατά πάσης απογοητεύσεως και αποθαρρύνσεως.

«Η κατά Χριστόν ζωή» παλεύει κατά των ιδιων παθών, ως των μεγίστων της εχθρών. Προσπαθεί να καταπνίξει τα άτακτα σκιρτήματα της σάρκας και αντιπαρέρχεται τις εξωφρενικές απαιτήσεις του κόσμου.

Καταβάλλει τις άγριες εξεγέρσεις της εκδίκησης, την αντιπάθεια και το μίσος. Αποκρούει κάθε αμφιβολία στα της πίστεως και μέσα από την ελπίδα καταπολεμεί κάθε δισταγμό και κλονισμό, τον οποίο γεννά η επέλευση και επέλαση των ποικίλων βιοτικών αναγκών και συμφορών.

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, Ἀντιστεκόμαστε στὸν νέο ὁλοκληρωτισμό. Ὑπερασπιζόμαστε τὴν ἐλευθερία λόγου καὶ ἔκφρασης

Ἀντιστεκόμαστε στὸν νέο ὁλοκληρωτισμό

Ὑπερασπιζόμαστε τὴν ἐλευθερία λόγου καὶ ἔκφρασης

Ἡ νεοταξίτικη «Ἀστυνομία τῆς σκέψης» ξαναχτύπησε μέσα ἀπὸ τὸ youtube. Στὶς 20/11/2019 κατήργησε τὸ κανάλι, ὅπου ἦταν ἀνεβασμένα τὰ βίντεο μὲ τὶς τηλεοπτικὲς ἐκπομπὲς τῶν τελευταίων τριῶν χρόνων τοῦ π. Ἀρσενίου Βλιαγκόφτη.

Τὸ αἰτιολογικὸ τῆς διαβόητης «ρητορικῆς μίσους», πού δῆθεν χαρακτήριζαν τὰ βίντεο, εἶναι ἀστεῖο. Ἐδῶ πρόκειται γιὰ πλήρη ἀντιστροφὴ τῆς πραγματικότητας. Τὸ νὰ λὲς τὰ αὐτονόητα καὶ νὰ ἀσκεῖς κριτικὴ στὴν προωθούμενη δικτατορία καὶ τὶς μεθόδους ποὺ αὐτὴ χρησιμοποιεῖ, ὁ Big Brother τὸ βαφτίζει «ρητορικὴ μίσους» καὶ σὲ κόβει.

Νὰ χαίρονται τὴν παγκόσμια «δημοκρατία» τους!

Γέρων Ἐφραίμ Κατουνακιώτης: «Δὲν σὲ κατηγορῶ ὅτι ἔκανες ἁμαρτίες πολλὲς καὶ σοβαρές, ὄχι, ἄνθρωπος εἶσαι. Σὲ κατηγορῶ, γιατὶ δὲν ἐξομολογεῖσαι»

Δὲν σὲ κατηγορῶ ὅτι ἔκανες ἁμαρτίες πολλὲς καὶ σοβαρές, ὄχι, ἄνθρωπος εἶσαι. Σὲ κατηγορῶ, γιατὶ δὲν ἐξομολογεῖσαι. Αὐτὸ σὲ κατηγορῶ. Ἔπεσες; Στὸν πνευματικό. Ἔπεσες; Στὸν πνευματικό, ὅλα στὸν πνευματικό. Καὶ ἡ ὁσία Μαρία, πρῶτα ἐξομολογήθηκε.

https://paraklisi.blogspot.com/2019/11/blog-post_83.html

25 Νοεμβρίου. ♰ Ἀπόδοσις τῶν Εἰσοδίων, Αἰκατερίνης τῆς μεγαλομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τῆς ἁγίας. Πέμ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ΄ 23 - δ΄ 5).

Γαλ. 3,23           Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.

Γαλ. 3,23                   Πριν δε να έλθη η δια της πίστεως λύτρωσις και σωτηρία, όλοι εφρουρούμεθα από τον Νομον, κλεισμένοι και περιμανδρωμένοι, προοριζόμενοι δια την πίστιν, που έμελλε εν καιρώ να αποκαλυφθή.