Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019
Πῶς πρέπει ὁ χριστιανός νά ἀντιμετωπίζει τούς πρόσφυγες, 12-3-2016, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορ.
Ἀπόσπασμα ὁμιλίας στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Μηνᾶ Καλυβίων Πέλλης.
Γιά Ἐγγραφή στό νέο κανάλι μας: Ὀρθόδοξη Θεραπευτική👍https://www.brighteon.com/channel/orthodoxtherapy Κάνετε κλίκ πάνω δεξιά στό κανάλι brighteon στό CREATE NEW ACCOUNT. Στό νέο παράθυρο συμπληρώνετε τό ἰμέιλ σας καί ὅλα τά ἀπαραίτητα στοιχεία πού σᾶς ζητάει. Μήν ξεχάσετε νά κάνετε κλίκ στό SAVE.Στή συνέχεια κάνετε κλίκ πάνω δεξιά στό LOG IN . Ἀφοῦ δώσετε τό ἰμέιλ μέ τό ὁποῖο ξεκινήσατε θά συμπληρώσετε τό Password.Μετά κάνετε κλίκ στό βίντεο τῆς ἐπιλογῆς σας ἀπό τό κανάλι Ὀρθόδοξη Θεραπευτική καί κάνετε κλίκ κάτω ἀπό τό βίντεο δεξιά στό κόκκινο ὀρθογώνιο πού γράφει SUBSCRIBE👍 http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ στούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις (Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος)
Όταν θέλεις ν’ αρχίσεις κάποια θεάρεστη εργασία, πρώτα να ετοιμασθείς ενάντια στους πειρασμούς που θα σε βρουν, και μη διστάσεις καθόλου. Γιατί ο εχθρός έχει συνήθεια, όταν δει κάποιον να ξεκινά με θερμή πίστη ένα καλό και σωτήριο έργο, να τον εμποδίζει με ποικίλους και φοβερούς πειρασμούς, για να φοβηθεί απ’ αυτούς, και να ψυχρανθεί η καλή προαίρεσή του, ώστε να μην έχει πια καμιά επιθυμία να ασχοληθεί με τη θεάρεστη εργασία. Όχι βέβαια, διότι έχει τέτοια δύναμη ο εχθρός –γιατί, αν είχε, κανείς δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει το καλό– όμως το επιτρέπει ο Θεός, όπως έχουμε μάθει από την περίπτωση του δίκαιου Ιώβ.
Συ λοιπόν ετοίμασε τον εαυτό σου, ώστε να συγκρουσθείς με γενναιότητα με τους πειρασμούς που αντίκεινται στις αρετές, και τότε μόνο να ξεκινήσεις τη θεάρεστη εργασία σου. Αν δεν προετοιμασθείς καλά για την απόκρουση των πειρασμών, μην ξεκινήσεις την εργασία των αρετών. (19)
***
Όπως πλησιάζουν τα βλέφαρα το ένα το άλλο, έτσι και οι πειρασμοί είναι κοντά στους ανθρώπους. Και αυτό το οικονόμησε ο Θεός να είναι έτσι, με σοφία, για να έχουμε ωφέλεια· για να κρούεις δηλαδή επίμονα, εξαιτίας των θλίψεων, τη θύρα του ελέους του Θεού και για να μπει μέσα στο νου σου, με το φόβο των θλιβερών πραγμάτων, ο σπόρος της μνήμης του Θεού, ώστε να πας κοντά του με τις δεήσεις, και να αγιασθεί η καρδιά σου με τη συνεχή ενθύμησή του. Και ενώ εσύ θα τον παρακαλείς, αυτός θα σε ακούσει. (25)
***
Για να μη χάσεις την εμπιστοσύνη σου και την αφοσίωσή σου στο Θεό, γι’ αυτό ο Θεός οικονόμησε να είσαι στις θλίψεις και, ακόμη, για να μην ξεστρατίσεις από το δρόμο του και προκαλέσεις τη δίκαιη οργή Του, οπότε θα σε τιμωρήσει και, άμα δε μετανοήσεις, θα σε εξολοθρέψει και θα χάσεις τη χάρη της παρουσίας Του. Σκέψου ακόμη τι ασέβεια και τι πολλές βλάσφημες και ακατονόμαστες ενέργειες φέρνει στη ζωή μας η ευημερία και η καλοπέραση και η έλλειψη του φόβου του Θεού. Γι’ αυτό λοιπόν, και με τα παθήματά μας και με τα διάφορα λυπηρά πράγματα που έρχονται, επαυξάνει την ενθύμησή Του στην καρδιά σου, και από το φόβο των δυσάρεστων σε ξυπνάει για να κρούσεις την πύλη της ευσπλαχνίας Του· και μ’ αυτή την αιτία σε απολυτρώνει από τα θλιβερά και σπέρνει μέσα στην καρδιά σου τη θεϊκή αγάπη. Και αφού βάλει μέσα σου την αγάπη, σε φέρνει κοντά και σε τιμά με το χάρισμα της υιοθεσίας, και σου φανερώνει την πλούσια χάρη Του.
Ὅταν σέ συκοφαντοῦν...
Στην άκρη μίας λίμνης είχαν κατέβει μερικά περιστέρια. Λίγο πιο πέρα, αναπηδούσαν έξω από το νερό, παίζοντας, ένα - δύο βατράχια... Καί ένα παιδάκι έριξε κατά κει μία πέτρα. Τότε, τα μεν περιστέρια πέταξαν καί υψώθηκαν στον ουρανό, οι δε βάτραχοι βούτηξαν βαθιά στο νερό καί δεν ξαναφάνηκαν.
Το μικρό αυτό μύθο τον αναφέρει ό Μ. Βασίλειος.
Λέγει κατόπιν: «Μια συκοφαντία - σαν μία πέτρα πού πέφτει - μπορεί να έχει δύο αποτελέσματα: "Αν είμαστε ένοχοι, θα βουλιάξουμε εξ αιτίας της, όπως βούλιαξαν οί βάτραχοι σ' εκείνο το τέλμα. Αν όμως είμαστε καθαροί, θα γίνει αφορμή να βρεθούμε πιο ψηλά, όπως τα περιστέρια»
Ας μείνουμε για λίγο στη δεύτερη περίπτωση. Πόσες αλήθεια φορές ένας άνθρωπος δε συκοφαντείται άδικα; Τί χρειάζεται να κάνει ό πιστός χριστιανός στις δύσκολες αυτές στιγμές όταν αισθάνεται ότι οί άλλοι τον «πατάνε», τον κατηγορούν καί τον διασύρουν;Χρειάζεται πολλή προσευχή.
«"Οταν εσύ προσεύχεσαι με όλη σου την ψυχή για εκείνον πού σε συκοφάντησε, τόσο καί ό Θεός πληροφορεί για την αθωότητα σου όσους σκανδαλίστηκαν εξ αίτιας της συκοφαντίας», λέγει ό Άγιος Μάξιμος.
Πῶς ὁ ὅσιος Πορφύριος συναντοῦσε ἀπό τό Μήλεσι τόν ὅσιο Σωφρόνιο στό Ἔσσεξ
 |
Οι όσιοι Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης (αριστερά)
και Σωφρόνιος του Έσσεξ.
|
[Γράφει ο δρ. Κλείτος Ιωαννίδης]:
Χάρη στο διορατικό χάρισμά του ο Γέρων Πορφύριος γνώριζε και τη μορφή ενός άλλου μεγάλου Γέροντος των ημερών μας, του Ρώσσου Γέροντος Σωφρονίου,
κτίτορος και Προηγουμένου της Ιεράς Μονής του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Βρεπανίας, ο οποίος, ανάμεσα στ’ άλλα βιβλία, έγραψε και το παγκόσμια γνωστό και μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες ο Γέροντας Σιλουανός.
Κοντά στο Γέροντα Σιλουανό, ο όποιος, όπως είναι γνωστό, ανακηρύχθηκε άγιος το 1989, ο Γέρων Σωφρόνιος είχε ζήσει εννέα ολόκληρα χρόνια. Όπως, λοιπόν, ο ίδιος ο Γέρων Σωφρόνιος μας είπε το Νοέμβριο του 1990 όταν είχαμε τη μεγάλη ευλογία να τον συναντήσουμε και να συνομιλήσουμε μαζί του στο Έσσεξ συναντιόνταν οι δύο Γέροντες κάθε βράδυ στις προσευχές τους και γνώριζαν πολύ καλά ο ένας τη μορφή του άλλου, χωρίς ποτέ να έχουν δει ο ένας τον άλλο με τους φυσικούς οφθαλμούς τους.
Ούτε ο Γέρων Πορφύριος είχε δει ποτέ το Γέροντα Σωφρόνιο, ούτε ο Γέρων Σωφρόνιος είχε πάει ποτέ στο Γέροντα Πορφύριο. Τη συγκλονιστική αυτή περιγραφή μας έκανε ο Γέρων Σωφρόνιος, στην παρουσία του Ηγουμένου της Μονής στο Έσσεξ αρχιμανδρίτου Κυρίλλου, του πνευματικού της Μονής ιερομονάχου Ζαχαρίου και τριών άλλων εν Χριστώ αδελφών από την Κύπρο.
«Kαι εξήγγειλαν τοις λαοίς ότι ουκ απέθαναν, αλλά ζώσιν εις τον αιώνα, και διηγήσαντο τοις εν σαρκί τα μαρτύρια του Κυρίου, του στεφανώσαντος αυτούς».
Καί πάλι «Βλαστημᾶτε!»
Καί πάλι «Βλαστημᾶτε!»
ἀρχ/του Δανιήλ Ἀεράκη
Ἀπὸ τὴν Κυβέρνησι ΣΥ.ΡΙΖ.Α τροποποιήθηκε πρό καιροῦ ὁ Ποινικὸς Κώδικας στὸ θέμα τῆς βλασφημίας τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὅπως ὅταν ἀποποινικοποιήθηκε ἡ μοιχεία, τὸ συνεπαγόμενο σύνθημα ἦταν «μοιχεύετε ἐλεύθερα!», ἔτσι καί μὲ τὴν ἀποποινικοποίησι τῆς βλασφημίας, τὸ συνεπαγόμενο σύνθημα εἶναι «βλασφημεῖτε ἐλεύθερα»!
• Ὁ νέος ὑπουργὸς Δικαιοσύνης κ. Κων. Τσιάρας, στὰ πλαίσια μιᾶς ἐκ νέου τροποποιήσεως τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα, δήλωσε ὅτι ἐπανέρχεται ἡ διάταξις, ὅτι θ᾽ ἀποτελεῖ ἀδίκημα ἡ «κακόβουλη βλασφημία των θείων». Χωρὶς νὰ καταλαβαίνουμε τί σημαίνει «κακόβουλη» (λὲς καὶ ὑπάρχει καὶ καλόβουλη!), μὲ ἀνακούφισι ἀκούσαμε γιά τὴν ἐπαναφορὰ τῆς κατὰ τῆς βλασφημίας διατάξεως. Καὶ φυσικὰ μὲ τὴν καταδίκη τῆς βλασφημίας δὲν γινόμαστε συνήγοροι τοῦ ἀνενδεοῦς Θεοῦ, ἀλλὰ τουλάχιστον περιορίζεται ἡ δημόσια ἀσέβεια. Σωστὰ ἐπεσήμανε σὲ δήλωσί του ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος:
«Ἡ ἐπαναφορά στὸν Ποινικὸ Κώδικα τῶν διατάξεων γιά τὸ ἀδίκημα τῆς κακόβουλης βλασφημίας καὶ τῆς καθυβρίσεως θρησκευμάτων, δὲν ἀποσκοπεῖ προφανῶς στὴν προστασία τοῦ Θεοῦ, τῶν θείων, τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ κάθε ἄλλης θρησκείας, καθὼς δὲν ἔχουν ἀνάγκη ἀνθρώπινης προστασίας, ἀποσκοπεῖ ὅμως στὴ διαφύλαξι τοῦ θρησκευτικοῦ συναισθήματος τῶν πιστῶν καὶ τοῦ ὑπέρτερου συμφέροντος, σὲ ἰδιαίτερα ταραγμένους καιρούς, τῆς κοινωνικῆς εἰρήνης καὶ τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς, ἀγαθῶν, πού δὲν μποροῦν νὰ ποδοπατοῦνται χάριν τῆς «δικαιωματιστικῆς» λογικῆς τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου, πού ἐμπεριέχει ὕβρεις, μίσος καὶ φανατισμό.
π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος : Ἡ στάση τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ, Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας καί Συμφερουπόλεως, ἔναντι τῆς σχισματικῆς ''Ζωντανῆς Ἐκκλησίας'' πρότυπο γιά τήν δική μας στάση ἔναντι τῆς Οὐκρανικῆς σχισματοαίρεσης
28-11-2019
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΣ «ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» ΠΡΟΤΥΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΣΤΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΚΗΣ ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΗΣ
Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος
1. Ἡ σχισματική «Ζωντανή Ἐκκλησία»
Τό 1922 μιά ὀμάδα ἐφημερίων τῆς Πετρούπολης προέβη σέ ἐκκλησιαστικό πραξικόπημα. Παραμέρισε τό Πατριαρχεῖο Μόσχας καί τόν Πατριάρχη ἅγιο Τύχωνα καί ἐγκαθίδρυσε μία προσωρινή ἐκκλησιαστική Διοίκηση. Ὁ Πατριάρχης Τύχων βρισκόταν ὑπό περιορισμό. Οἱ πραξικοπηματίες προσπάθησαν μέ ὕπουλους τρόπους νά προσεταιριστοῦν ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς καί τόν πιστό λαό, ὑποστηρίζοντας ψευδῶς ὅτι ἔχουν τήν ἔγκριση τοῦ Πατριάρχου. Χρησιμοποίησαν ἀκόμη καί τήν βία, γιά νά ἐξουδετερώσουν τούς ἀντιθέτους. Ἄλλοι κληρικοί τουφεκίστηκαν, ἄλλοι ἐξορίστηκαν κλπ. Τό πραξικοπηματικό κίνημα ὀνομάστηκε «Ζωντανή Ἐκκλησία» καί εἶχε τήν ἄμεση ὑποστήριξη τῶν Μπολσεβίκων. Ἡ σοβιετική κυβέρνηση, ἐφαρμόζοντας τήν τακτική τοῦ «διαίρει καί βασίλευε», ὄχι μόνο εἶχε ἐπιτρέψει τήν γένεση τοῦ σχίσματος, ἀλλά καί προσέφερε τήν πλήρη κάλυψή της καί ὑποστήριξή της, ἠθική καί ὑλική, ἰδιαίτερα δέ τήν συνδρομή τῆς ἀστυνομίας. Ἔτσι κατάφερε νά ἐξασφαλίσει τόν ἔλεγχο τῶν ἐνοριῶν καί ἐπισκοπῶν, προκαλώντας βαθύ σχίσμα στήν δοκιμαζόμενη Ρωσική Ἐκκλησία. Ἐπηρρεασμένη ἀπό τό πνεῦμα τοῦ κόσμου τούτου, πῆρε πολλές ἀποφάσεις, πού ἦταν ἀντίθετες μέ τό πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς παράδοσης.
Ἔτσι ἡ Ρωσική Ἐκκλησία δέν εἶχε νά ἀντιπαλαίσει μόνο πρός τούς ἐξωτερικούς ἐχθρούς της, ἀλλά καί πρός τούς ἐσωτερικούς. Ἡ «Ζωντανή Ἐκκλησία» ἀποτελοῦσε τόν δούρειο ἵππο τοῦ καθεστῶτος. Ἡ ἀθεϊστική κυβέρνηση προσπάθησε νά διαιρέσει καί νά διαλύσει τήν Ἐκκλησία ἐκ τῶν ἔνδον. Ἡ «Ζωντανή Ἐκκλησία» ἐπεκτάθηκε σύντομα καί «κατέλαβε» τήν πλειονότητα τῶν ἐνοριῶν. Ὁ θρίαμβός της ἦταν προσωρινός. Ἀρκετοί ἀρχιερεῖς καί ἱερεῖς στάθηκαν στό ὕψος τους, ἐνῶ τό λαϊκό στοιχεῖο ἀντιστάθηκε μέ τρόπο συγκινητικό καί ἔμεινε πιστό στούς ἀληθινούς ποιμένες του[1].
2. Ἡ διαθήκη τοῦ ἁγίου Λουκᾶ
Τά μεσάνυκτα τῆς 9ης Ἰουνίου 1923 ὁ ἐν ἁγίοις πατήρ ἡμῶν Λουκᾶς, Ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας καί Συμφερουπόλεως, ὁ Ρῶσος καί θαυματουργός ἰατρός, συνελήφθη γιά δεύτερη φορά ἀπό τούς κομισαρίους τῶν Μπολσεβίκων. Γνώριζε πώς ἀργά ἤ γρήγορα θά ἔπαιρνε τόν δρόμο τῆς φυλακῆς καί ἐξορίας, ὅπως τόσοι ἄλλοι ἀρχιερεῖς καί ἱερεῖς. Πονοῦσε, ὅμως, γιά τό ποίμνιό του.
Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον…
«Ω Πατέρα μου! Είμαι παιδί σου με αίμα και σάρκα. Και γι’ αυτό υπόκειμαι στο νόμο της υλικής ανάγκης.
Με πιέζουν οι ανάγκες της υλικής μου φύσης. Οι πραγματικές, και τι πιο πολλές φορές οι πλαστές ή φανταστικές.
Μόνος μου δεν μπορώ ούτε καν να διακρίνω ποιες είναι οι αληθινές και ποιες οι ψεύτικες.
Γι’ αυτό καταφεύγω σε σένα, Πατέρα μου. Και σε ικετεύω.
Βοήθησέ με να διακρίνω τις ουσιώδεις από τις επουσιώδεις ή πλασματικές μου ανάγκες.
Ικανοποίησε συ τις πραγματικές μου ανάγκες όσο και όπως πρέπει. Κάνε με κύριο και όχι υποχείριο των αναγκών μου.
Δώσε μου το πνεύμα της λιτότητας, της εγκράτειας, του μέτρου.
Δώσε μου την εμπιστοσύνη στην αγάπη σου.
Χάρισέ μου την αίσθηση της κοινότητας των αγαθών που μου χορηγείς.
Ὁ τελευταῖος τῆς ἱστορίας πειρασμός.Π.Ἀθανασίου Μυτιληναίου
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=GtSM4zggFIU&feature=youtu.be
Ποιούς ἐννοεῖ ἡ Ἐκκλησία ὅταν εὔχεται «ὑπέρ καμνόντων»
Το ρήμα «κάμνω», εξ ου και κάματος, σημαίνει κουράζομαι, υποφέρω. Απέκαμα, λέμε, αποκάμνω, δεν μπορώ, δεν αντέχω άλλο. Το ρήμα «κάμνω» σημαίνει κοπιάζω, και κοπιάζω πολύ.
«Υπέρ καμνόντων», λοιπόν, σημαίνει, ότι δεόμεθα υπέρ των ανθρώπων, που υποφέρουν. Όχι από βαρείες αρρώστιες, αφού προηγουμένως λέγει: «νοσούντων».
Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 10 Δεκεμβρίου
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας
"Αυτός είναι ο φόβος του Θεού, φόβος μην κάνεις κάτι που θα στενοχωρήσει ή θα προσβάλλει τον Πατέρα μας."
γ. Θαδδαίος Βιτόβνιτσας
https://epanosifi.blogspot.com/2019/11/blog-post_806.html
10 Δεκεμβρίου. Μηνᾶ τοῦ καλλικελάδου τοῦ Ἀθηναίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τρ. κς´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Τιμ. α´ 8 - 14).
Α Τιμ. 1,8 Οἴδαμεν δὲ ὅτι καλὸς ὁ νόμος, ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται,
Α Τιμ. 1,8 Ημείς βέβαια γνωρίζομεν ότι ο νόμος είναι καλός, εάν τον χρησιμοποιή κανείς κατά τρόπον τον οποίον εδόθη.