Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ [:Ματθ.2,13-23] 

Ερμηνεία Ιερού Χρυσοστόμου στα εδάφια 16-18 

του δευτέρου κεφαλαίου 

του «κατά Ματθαίον» ευαγγελίου 

[Μέρος πρώτο: Η σφαγή των νηπίων] 

«Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων(:Τότε ο Ηρώδης, όταν είδε ότι οι μάγοι τον εξαπάτησαν και τον ξεγέλασαν, θύμωσε πολύ. Έστειλε λοιπόν στρατιώτες, οι οποίοι σκότωσαν όλα τα παιδιά που ήσαν στη Βηθλεέμ και σε όλα τα περίχωρα και τα σύνορά της, από ηλικία δύο ετών και κάτω, σύμφωνα με το χρονικό διάστημα που εξακρίβωσε από τους μάγους)»[Ματθ.2,13]. 

Δεν έπρεπε βέβαια ο Ηρώδης να οργιστεί αλλά να φοβηθεί και να μαζευτεί και να εννοήσει ότι επιχειρεί ακατόρθωτα πράγματα. Δεν συγκρατείται όμως. Όταν η ψυχή είναι αχάριστη και ανεπίδεκτη δεν υποχωρεί σε κανένα από τα φάρμακα, που δίνει ο Θεός. Ιδού, παρατήρησε και τούτον πώς συναγωνίζεται τους προηγούμενούς του σε κακία· προσθέτει φόνο στους φόνους και παντού τρέχει κατά κρημνού. Σαν να ήταν κυριευμένος από κάποιον δαίμονα της οργής αυτής και του μίσους. Δεν υπολογίζει κανένα, μανιάζει και εναντίον των μάγων που τον γέλασαν, αφήνει την οργή του να ξεσπάσει κατά των παιδιών, που δεν τον είχαν σε τίποτε βλάψει και αποτολμά στην Παλαιστίνη ένα δράμα συγγενικό με όσα είχαν τότε συμβεί στην Αίγυπτο[:αναφέρεται εδώ ο Ιερός Χρυσόστομος στη διαταγή του Φαραώ να θανατώνονται όλα τα αρσενικά παιδιά που γεννούσαν οι Ισραηλίτες: βλ. Εξοδ.1,15 κ.ε.]. Διότι λέγει: «καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων(:Έστειλε λοιπόν στρατιώτες, οι οποίοι σκότωσαν όλα τα παιδιά που ήσαν στη Βηθλεέμ και σε όλα τα περίχωρα και τα σύνορά της, από ηλικία δύο ετών και κάτω, σύμφωνα με το χρονικό διάστημα που εξακρίβωσε από τους μάγους)»[Ματθ.2,16]. 

Στο σημείο αυτό δείξτε παρακαλώ πολλή προσοχή. Πολλοί λένε πολλές φλυαρίες για τα παιδιά αυτά, και χαρακτηρίζουν ως αδικία αυτά που συνέβησαν. Και άλλοι από αυτούς διατυπώνουν μετριοπαθέστερα την απορία τους, άλλοι πάλι με μεγαλύτερο θράσος και πείσμα. Για να απαλλάξουμε λοιπόν τους μεν από το πείσμα τους και τους δε από την απορία, ζητώ να έχω την ανοχή σας, για να σας ομιλήσω για το ζήτημα αυτό. 

Πατερικές διδαχές περί θλίψεων

Οἱ θλίψεις μᾶς ὁδηγοῦν εἰς τόν Παράδεισον

Λέγει ὁ Ἀπ. Παῦλος: «ὅτι διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. ιδ΄ 22).

Ρώτησαν τὸν Ἅγιο Ἀμβρόσιο (7 Δεκ.) γιὰ τὴν ὠφέλεια τῶν θλίψεων καὶ ἀπάντησε: «Γνωρίζετε βέβαια, ὅτι ὅταν ἔχη κάποιος θλίψεις, διαφόρους πειρασμοὺς καὶ βάσανα, ὁ Κύριος εἶναι μαζί του, καὶ τὸν παιδαγωγεῖ σὰν παιδί του ἀγαπημένο γιὰ τὰ παραμικρὰ ἁμαρτήματα ποὺ ἔκανε, γιὰ νὰ τὸν δοξάση ὕστερα στὴν Βασιλεία του αἰώνια. Ὅταν δὲ πάλι ἔχη κάποιος σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο ἀπόλαυση μεγάλη, ὑγεία, εὐημερία, καὶ ἄλλα ὅμοια, χωρὶς τιμωρίες καὶ θλίψεις, εἶναι ἀψευδέστατο σημεῖο ἀπώλειας, διότι εἶναι παροργισμένος ὁ δίκαιος Κριτὴς ἐναντίον του καὶ τὸν ἔχει ἀποφασισμένο, γιὰ τὶς πράξεις του, στὴν αἰώνια κόλαση. Τοῦ δίδει δὲ ἐδῶ πρόσκαιρη ἀπόλαυση γιὰ λίγες μικρὲς ἀγαθοεργίες, τὶς ὁποῖες ἔκανε.

Στὰ ἀλήθεια ἀδελφοί μου, ἔπρεπε νὰ θρηνοῦμε ἀπαρηγόρητα, ὅταν δὲν μᾶς ἔρχωνται πειρασμοὶ καὶ βάσανα· πάλι ὅταν μᾶς παιδεύη ὁ δίκαιος Κριτὴς καὶ πάνσοφος Ἰατρός, πρέπει ὄχι μόνον νὰ ὑπομένουμε τούς πόνους μὲ ὑπομονή, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν εὐχαριστοῦμε, ὅπως καὶ τοὺς σωματικούς ἰατρούς, τοὺς ὁποίους πληρώνουμε νὰ κόψουν καὶ νὰ κάψουν τὰ μέλη μας γιὰ τὴν ἐλπιζόμενη ὑγεία καὶ σωτηρία μας». Διαβάζουμε στὸ βίο τοῦ Ἁγίου Ἀμβροσίου: «Κάποια μέρα πηγαίνοντας πρὸς τὴν Ρώμη γιὰ κάποια ὑπόθεση, νυκτώθηκε στὸ δρόμο καὶ ἔμεινε στὸ σπίτι ἑνὸς πλουσίου ἀνδρός, ὁ ὁποῖος φιλοξένησε ὅλους, τὸν Ἀρχιερέα καὶ τοὺς συνοδεύοντας αὐτὸν κληρικούς, πλουσιοπάροχα. Τὸ πρωϊ τὸν ρώτησε ὁ Ἅγιος, ἐὰν ἐδοκίμασε στὴν ζωή του καμμιὰ θλίψη. Αὐτὸς τότε ἀπάντησε: «Δι’ εὐχῶν σου, Δέσποτα Ἅγιε, οὐδέποτε μὲ ἐλύπησε ὁ Θεός, οὔτε μὲ ἐζημίωσε καθόλου, οὔτε γνωρίζω τί εἶναι ἀσθένεια. Ἀλλὰ καὶ πολλὲς δωρεές μοῦ ἔστειλε ὁ Πανάγαθος, πλοῦτο, δόξα, τέκνα καὶ κάθε ἄλλη ἀπόλαυση».

Ὁ Δυσμᾶς καί ὁ Γεστᾶς!

 Ένα περιστατικό από τη ζωή του Χριστού ως θείου Βρέφους: όταν η αγία οικογένεια διέφυγε από το ξίφος του Ηρώδη και πορευόταν στην Αίγυπτο, εμφανίστηκαν καθ’ οδόν κάποιοι ληστές, με πρόθεση να κατακλέψουν τους οδοιπόρους. Ο δίκαιος Ιωσήφ οδηγούσε το γαϊδουράκι, πάνω στο οποίο ήταν φορτωμένα τα λίγα υπάρχοντά τους και όπου επέβαινε η Υπεραγία Θεοτόκος, κρατώντας στο στήθος της τον Υιό της. Οι ληστές άρπαξαν το γαϊδουράκι με σκοπό να το οδηγήσουν μακριά, και ένας απ’ αυτούς πλησίασε τη Μητέρα του Θεού για να δει τι κρατούσε κατάστηθα. Μόλις αντίκρισε το Χριστό-νήπιο, εξεπλάγη από την ασυνήθιστη ομορφιά Του και τότε, μέσα στην έκπληξή του, αναφώνησε:

«Και ο Θεός αν έπαιρνε σάρκα ανθρώπινη, δεν θα μπορούσε να είναι πιο όμορφος απ’ αυτό το Παιδί!». Κατόπιν ο ληστής πρόσταξε τους συνεργούς του να μην αρπάξουν τίποτα απ’ αυτούς τους οδοιπόρους.

Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος προμοτάρει τήν δωρεά ὀργάνων, στηριζόμενος στήν Κολυμπάρια ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης!

Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος προμοτάρει τήν δωρεά ὀργάνων, στηριζόμενος στήν Κολυμπάρια ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης!

Μετάφραση-ἄρθρο: Μαρία, Ἐκπαιδευτικός

Δυστυχῶς τά κακά φρονήματα στά δογματικά ζητήματα τῆς Πίστεως πού εἶναι τά ὕψιστα, διότι ἀφοροῦν τό ἴδιο το Πρόσωπο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τήν Ἐκκλησία Του καί τά Μυστήρια, ἔχει ὡς φυσικό ἐπακόλουθο τήν στρεβλή στάση ζωῆς καί σέ ἄλλης φύσεως πνευματικά, ἠθικά, κοινωνικά καί ἀνθρωπιστικά ζητήματα χαμηλωτέρας διαβάθμισης, ἀλλά ἴσης σημασίας ἐξ ἐπόψεως προσωπικῆς τοποθέτησης τοῦ καθενός. Διότι ἡ προσωπική τοποθέτησή μας σέ κάθε ζήτημα ἄν εἶναι σωστή ὁδηγεῖ σέ ὠφέλεια καί σωτηρία, ἐνῶ ἄν εἶναι λάθος ὁδηγεῖ σέ ζημία καί ἀπώλεια!

Λυπᾶμαι πού ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρουσιάζει αὐθαιρέτως τήν ἐσφαλμένη θέση του περί δωρεᾶς-μεταμοσχεύσεως ὀργάνων ὡς κύρια θέση καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μέ ἐξαίρεση κάποιων «κύκλων πού ἀντιτίθενται»… Πότε ἡ Ἐπίσημη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος πῆρε δημόσια θέση ὑπέρ τῶν μεταμοσχεύσεων καί μάλιστα ἄνευ ὅρων καί σοβαρότατων ἐπιφυλάξεων, ἀκόμη κι ἀντιρρήσεων;

Παράλληλα δέ, καί ἀπό αὐτήν τήν «ἀνθρωπιστική» ἀτζέντα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη δέν λείπει ἡ ἀναφορά του στήν Κολυμπάρια ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, τό μέγα ἐπίτευγμα καί στήριγμά του…, προκειμένου νά ὑποστηρίξει μία ἀκόμη κακοδοξία του ἀπό τίς πολλές πού συμφώνησαν καί συνυπέγραψαν μαζί του ἑν πονηρῷ (καί ὄχι ἐν Ἁγίῳ) πνεύματι οἱ οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν ὑπογράψαντες τά Συνοδικά κείμενά της τόν Ἰούνιο τοῦ 2016.

Μέ ποιά λόγια ξεκινᾶ ἡ Θεία Λειτουργία, καί γιατί;

Πώς αρχίζει η Θεία λειτουργία; 

«Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν».

Γιατί αρχίζει έτσι ο ιερεύς; Τι θέλει να πη;

Μπροστά μας ανοίγει ο Χριστός ένα εξαίσιο θέαμα. 

Μπροστά μας παρουσιάζει μια ουράνια οπτασία. 

Μπροστά μας ο Χριστός ανοίγει την βασιλείαν του. 

Όπως πηγαίνεις σε ένα κατάστημα και σου ανοίγει ο έμπορος το τόπι του υφάσματος και το βλέπεις, το πιάνεις, δοκιμάζεις την αντοχή του, βλέπεις την ομορφιά του και λες αυτό θα αγοράσω, έτσι κάνει εκείνην την ώρα ο Χριστός.

Μπροστά στα μάτια μας ανοίγει την βασιλείαν του, να την δούμε, να την νοιώσωμε, να την χορτάσωμε και να πούμε: Αυτήν διαλέγω και εγώ για την ζωή μου. Άραγε το νοιώθει η ψυχή μας αυτό;

Ο ιερεύς το καταλαβαίνει την ώρα εκείνην εις το θυσιαστήριον. 

Κτυπά δυνατά η καρδιά του, πάει να τυφλωθή, όπως τυφλώθηκε ο Παύλος στον δρόμο προς την Δαμασκόν, όταν είδε τον Χριστόν. (Πράξ. 9,3-9).

Τα μάτια του τα πνευματικά βλέπουν το εκθαμβωτικό φως του Θεού. Γι’ αυτό γεμάτος έκστασι ξεσπά: 

«Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». 

Η δόξα σου στην βασιλεία σου, Χριστέ μου, γεμίζει τα πάντα. Έχετε δει, όταν στολίζουν την νύφη για να την φωτογραφήσουν, πώς το μεγάλο πέπλο της πιάνει όλο το δωμάτιο και τα κράσπεδα του ιματίου της καλύπτουν το δάπεδο, για να δείξουν την δόξαν της και την ομορφιά της; Έτσι ακριβώς η Εκκλησία του Χριστού την ώρα εκείνην απλώνεται εις όλον τον χώρο μπροστά στα μάτια μας.

Ποια είναι αυτή η ευλογημένη, η δοξασμένη, η τιμημένη, η ανώτερη από κάθε άλλο βασιλεία;

Είναι η βασιλεία των ουρανών, η βασιλεία του Θεού• είναι ο παράδεισος, εις τον οποίον μας έβαλε ο Χριστός• είναι η αγία μας Εκκλησία. 

Βασιλεύς είναι ο τρισήλιος Θεός, ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα. 

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ (ΡΟΥΣΑΝΟΥ)ΜΕΤΕΩΡΩΝ

Η Ἱερὰ Μονὴ Ρουσάνου - Ἁγίας Βαρβάρας βρίσκεται στὰ Ἅγια Μετέωρα, δίπλα στὸ δυτικὸ δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ ἀπὸ τὴν Καλαμπάκα καὶ τὸ Καστράκι πρὸς τὰ μοναστήρια τῶν Μετεώρων. Εἶναι κτισμένη πάνω σ’ ἕναν κατακόρυφο βράχο ἑξήντα περίπου μέτρων, σὲ ὑψόμετρο 484 μέτρων ἀπὸ τὴν ἐπιφάνεια τῆς θάλασσας. Ὁλόκληρο τὸ πλάτωμα τῆς κορυφῆς του (500μ2) καλύπτεται ἀπὸ τὸ κτηριακὸ συγκρότημά της, ποὺ φαντάζει σὰν φυσικὴ ἀπόληξη, δένοντας τὰ ποικίλα φυσικὰ καὶ δομημένα συστατικὰ σ’ ἕνα ἁρμονικὸ σύνολο.

Τριγύρω της τὸ πέτρινο δάσος τῶν Μετεώρων μὲ τὶς ἱερὲς μονές. Ἀπέναντί της πρὸς βορρᾶ βρίσκεται ἡ μονὴ Βαρλαὰμ καὶ πίσω ἀπʼ αὐτὴν ἡ μονὴ τοῦ Μεγάλου Μετεώρου. Πρὸς τὰ βορειοδυτικὰ ἡ μονὴ Ἁγίου Νικολάου Ἀναπαυσᾶ ἐνῶ πρὸς τὰ νοτιοανατολικὰ οἱ μονὲς τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τοῦ Ἁγίου Στεφάνου.

Ὁ ἐπισκέπτης ἀπὸ τὸν βορεινὸ ἐξώστη τοῦ Ρουσάνου ἀντικρίζει τὶς ἐρειπωμένες μονὲς τοῦ Παντοκράτορος, τοῦ Προδρόμου καὶ τῆς Ἁγίας Μονῆς. Ἀπὸ τὸν νότο φαίνονται οἱ Φυλακὲς τῶν Μοναχῶν (Παναγία τῶν Φυλακῶν) στὸν γιγαντόλιθο μὲ τὴν ὀνομασία Στῦλος Σταγῶν, τὸ σύμπλεγμα βράχων Κουμαριές, Παλαιοκρανιὲς καὶ Λιανομόδια, καθὼς καὶ τὰ βράχια τῶν κατεστραμμένων σήμερα μονυδρίων Ἁγίου Εὐστρατίου καὶ Ταξιαρχῶν. Κοντά της ἐπίσης βρισκόταν καὶ τὸ μονύδριο τοῦ Καλλιστράτου καθὼς καὶ τὸ Κελλίον τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου, ποὺ ἡ ἀκριβὴς τοποθεσία τους εἶναι ἀβέβαιη, ἐνῶ στὰ ἀνατολικά της δεσπόζει ὁ βράχος τῆς Ψαροπέτρας μὲ τὴν ἐκπληκτικὴ θέα πρὸς ὅλο τὸ μετεωρικὸ τοπίο.

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος:Εἶναι ἐπί θύραις ὁ οἰκουμενισμός

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ (1927- 2006) π.ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ.Προφήτης Ἡσαΐας 1, 23 - 24 ἡμερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 06-12-93

(https://www.youtube.com/watch?v=-EMzurldKDk)

Εὐτυχῶς ὃμως ὑπάρχει καί ἡ «μαγιά» τοῦ Μακρυγιάννη...

Ὁ Θεός ἐπέτρεψε, νά μᾶς ἀπογοητεύσει ἡ Εὐρώπη ἐκεῖ πού στηρίξαμε «τήν πᾶσαν ἐλπίδα» μας, στά οἰκονομικά, γιά νά εἶναι εὐκολότερη ἡ ἀφύπνισή μας. Ξεχάσαμε τόν Θεόν τῶν Πατέρων ἡμῶν καί πιστεύουμε στήν ἀπολυτοποιημένη «ἀξία» τοῦ οἰκονομισμοῦ....

Δέν ἀνοίξαμε καμμιά κερκόπορτα, ἀλλά τίς πύλες τῆς ψυχῆς καί καρδιᾶς μας, γιά νά μᾶς ἀλλοτριώσει καί νά μᾶς συντρίψει ἡ σημερινή Δύση.

Ἄν θέλεις νά διορθώσεις κάποιον ἀπό τά σφάλματά του...

Αν θέλεις να διορθώσεις κάποιον από τα σφάλματά του, μη νομίσεις ότι τον διορθώνεις με τη δική σου δύναμη. Προσευχήσου στο Θεό, τον «ετάζοντα καρδίας και νεφρούς» με όλη σου την ψυχή, να φωτίσει ο Ίδιος την καρδιά εκείνου του ανθρώπου.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 28 Δεκεμβρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 28 Δεκεμβρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

28 Δεκεμβρίου. Σάββατον μετά τά Χριστούγεννα. Τῶν ἁγίων Δισμυρίων τῶν ἐν Νικομηδείᾳ καέντων μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Σαββάτου μετά τά Χριστούγεννα. Σαβ. λδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. ς΄ 11 - 16).

Α Τιμ. 6,11         Σὺ δέ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ταῦτα φεῦγε· δίωκε δὲ δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίστιν, ἀγάπην, ὑπομονήν, πρᾳότητα.

Α Τιμ. 6,11                Συ δε, ω άνθρωπε του Θεού, απόφευγε όλα αυτά τα αμαρτήματα και πάθη. Επιδίωκε δε να αποκτήσης την δικαιοσύνην, την ευσέβειαν, την πίστιν, την αγάπη, την υπομονήν, την πραότητα.