«Σήμερα, ἀδελφοί μου, ἀρχίζει ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα. Μεγάλη, γιατὶ μεγάλος εἶναι αὐτὸς ποὺ πάσχει, μεγάλα τὰ πάθη καὶ τὸ μαρτύριό του, μεγάλη ὅμως καὶ ἡ νίκη καὶ ἡ δόξα του.
Μεγάλη Ἑβδομάδα! Μὲ συγχωρεῖτε γιὰ ὅ,τι θὰ σᾶς πῶ τώρα καὶ παρακαλῶ μὴν κλείσετε τ᾽ αὐτιά σας. Ἂς σκεφτοῦμε σοβαρὰ τοῦτο· μήπως αὐτὴ ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα εἶναι γιὰ μᾶς ἡ τελευταία; μήπως φτάνει τὸ τέλος μας; μήπως κάποιοι ἄλλοι Ἰουδαῖοι καὶ Πόντιοι Πιλᾶτοι στήνουν τὸ σταυρό μας; Μήπως φτάνει ἡ ἡμέρα καὶ τῆς δικῆς μας σταυρώσεως;…
Δὲν γνωρίζω. Ἕνα μόνο φωνάζω· Ἂς ὑποδεχθοῦμε τὸ Χριστὸ ὄχι ὅπως οἱ Ἰουδαῖοι ἀλλ᾽ ὅπως ἁρμόζει σὲ Χριστιανούς. Ἂς τὸν ἀκολουθήσουμε παντοῦ· στὸ μυστικὸ δεῖπνο, στὰ κριτήρια τοῦ Ἄννα καὶ τοῦ Καϊάφα, στὸ Γολγοθᾶ. Ἂς κλάψουμε μαζὶ μὲ τὴν Παναγία καὶ τὶς μυροφόρες. Κι ἂς τὸν παρακαλέσουμε σήμερα ὅλοι, νὰ νεκρώσῃ μέσα μας τὰ πάθη, «τὸν παλαιόν μας ἄνθρωπον» (῾Ρωμ. 6,6. Ἐφ. 4,22. Κολ. 3,9)· ν᾽ ἀναστήσῃ τὸν «καινόν», τὸν «νέον» (Ἐφ. 2,15· 4,24. Κολ. 3,10)· καὶ νὰ μᾶς ἀξιώσῃ ἐδῶ μὲν νὰ ἑορτάσουμε τὴν Ἀνάστασί του, ἐκεῖ δὲ στοὺς οὐρανοὺς νὰ συναντηθοῦμε μαζί του μὲ τοὺς ἁγίους καὶ τοὺς ἀγγέλους καὶ νὰ τοῦ ποῦμε· Χαῖρε, ὁ Βασιλεὺς ἡμῶν!»
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Ἀπὸ τὸ χειρόγραφο ὁμιλίας, ἡ ὁποία ἔγινε σὲ ἄγνωστο ἱ. ναὸ τῆς ἱ. μητροπόλεως Αἰτωλίας & Ἀκαρνανίας καὶ πιθανῶς τὴν 17-4-1938
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου