Ἀόρατος πόλεμος Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Περί διορθώσεως τῶν ἐξωτερικῶν αἰσθήσεων 1. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Π Σάββας 2008 02 28 ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΕΡΙ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ 1

Πρόγραμμα προσκυνητῶν Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης ἀπό Δευτέρα 1-6-2020 ἔως καί Πέμπτη 11-6-2020

ΔΕΥΤΕΡΑ 1-6-2020

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΑ ΛΕΥΚΑΔΙΑ 18.00-19.00

11. Ἡ ἀποδοχή τῆς ἀδικίας Β΄, Ἁγ.Παϊσίου-Πνευματικός ἀγώνας, 1-6-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΗΝ Ι.Μ. ΑΓ. ΤΡΙΑΔΟΣ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) 20.00-00.30 

Η ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΑΠΟ 20.30- 22.00

Τίτλος κηρύγματος: 

Τό μυστήριο τοῦ Γάμου, Ἀρχιμ. Γρηγορίου, 2-6-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)

ΤΡΙΤΗ 2-6-2020

Κυριακή τῶν Ἁγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων τῆς Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου.Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 318 ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜ.ΣΥΝΟΔΟΥ 

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου 

με θέμα: 

«Η ΕΝΟ­ΤΗ­ΤΑ ΤΩΝ ΠΙ­ΣΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ» 

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-5-1991] 

Σή­με­ρα ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας, ἀ­γα­πη­τοί μου, τι­μᾶ τήν μνή­μη τῶν ἁ­γί­ων τρι­α­κο­σί­ων δε­κα­ο­κτώ Πα­τέ­ρων τῆς Α΄ Οἰ­κου­με­νι­κῆς Συ­νό­δου, τῆς ἐν Νι­καί­ᾳ. Καί τήν τι­μᾶ ἀ­φε­νός μέν γιά νά δο­ξά­σει τόν Ἅ­γιο Τρι­α­δι­κό Θε­ό, πού πάν­το­τε δι­α­σώ­ζει τήν ἀ­λή­θεια μέ­σα στήν Ἐκ­κλη­σί­α Του –δι­ό­τι οἱ Σύ­νο­δοι πάν­το­τε δι­έ­σω­ζαν τήν ἀ­λή­θεια τή δογ­μα­τι­κή– καί ἀφετέρου δέ γιά νά τι­μή­σει τούς θε­ο­φό­ρους Πα­τέ­ρες πού συγ­κρο­τοῦ­σαν αὐ­τές τίς Οἰ­κου­με­νι­κές Συ­νό­δους. 

Ἀλ­λά ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας ὁ­μοί­ως θέ­λει νά προ­βάλ­λει –ἔ­τσι του­λά­χι­στον φαί­νε­ται στή ση­με­ρι­νή εὐ­αγ­γε­λι­κή πε­ρι­κο­πή–[ Ἰωάν. 17, 1-13] τήν ἑ­νό­τη­τα τῶν πι­στῶν «ἐν ἀ­γά­πῃ καί ἀ­λη­θεί­ᾳ». Προ­σέξ­τε: τήν ἑνότητα «ἐν ἀ­γά­πῃ καί ἀ­λη­θεί­ᾳ»! 

Αὐ­τό τό ἴ­διο πρό­βλη­μα φαί­νε­ται ὅ­τι ὑ­πάρ­χει πάν­το­τε μέ­σα στήν Ἐκ­κλη­σί­α, τό πρό­βλη­μα τῆς ἑ­νό­τη­τος ἐν ἀ­γά­πῃ καί ἀ­λη­θεί­ᾳ, ἀ­κρι­βῶς γιατί κα­τά κά­ποι­ον τρό­πο δέν εἶ­ναι λί­γοι ἐ­κεῖ­νοι πού διατα­ράσ­σουν αὐ­τή τήν ἑ­νό­τη­τα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, πάν­το­τε, φυ­σι­κά μέ­χρι σή­με­ρα, ἀλ­λά καί μέ­χρι πού νά τε­λει­ώ­σει ἡ Ἱ­στο­ρί­α. 

Τό πρό­βλη­μα τῆς ἑ­νό­τη­τος τῶν ἀν­θρώ­πων ἤ­δη εἶ­χε τε­θεῖ καί με­τά τόν κα­τα­κλυ­σμό τοῦ Νῶε. Θά θυ­μᾶ­στε, ὅ­ταν ἔ­γι­ναν πολ­λοί οἱ ἀ­πό­γο­νοι τοῦ Νῶ­ε, θέ­λη­σαν νά δι­α­τη­ρή­σουν αὐ­τήν τήν ἑ­νό­τη­τα, πρίν ἀ­κό­μη δι­α­σπα­ροῦν στά πέ­ρα­τα τῆς οἰ­κου­μέ­νης, καί ἄν ἦ­ταν δυ­να­τόν νά δι­α­τη­ρή­σουν αὐ­τήν τήν ἑ­νό­τη­τα καί με­τά τήν δι­α­σπο­ρά τους. Γι’ αὐ­τό θέ­λη­σαν νά ἀ­φή­σουν ἕ­να μνη­μεῖ­ο ἑ­νό­τη­τός τους, πού θά ἦ­ταν ἕ­να ὑ­λι­κό μνη­μεῖ­ο, ἕ­νας πλίνθι­νος πύρ­γος, ὁ ὁποῖος θά ἔ­φθα­νε ἕ­ως τόν οὐ­ρα­νό –του­λά­χι­στον τέ­τοι­α ἀν­τί­λη­ψη μπο­ροῦ­σαν νά ἔχουν πε­ρί οὐ­ρα­νοῦ! Ἦταν ὁ γνω­στός μας πύρ­γος τῆς Βα­βέλ. Ὁ Θε­ός ὅ­μως, ὅ­πως γνω­ρί­ζου­με ἀ­πό τήν Ἁ­γί­α Γρα­φή, ἀ­πό τό βι­βλί­ο τῆς Γε­νέ­σε­ως, συ­νέ­χε­ε τίς γλῶσ­σες τους, μπέρ­δε­ψε τίς γλῶσ­σες τους, γιά νά μήν πραγ­μα­το­ποι­η­θεῖ αὐ­τό τό μνη­μεῖ­ο.[ Γέν. 11, 1-9]. 

Αὐ­τό βε­βαί­ως γι’ αὐ­τούς ἦ­ταν δεῖγ­μα μιᾶς ἑ­νό­τη­τος, ὅ­πως ἤ­δη σᾶς εἶ­πα, ἀλ­λά ἑ­νό­τη­τος ἀν­θρω­πο­κεν­τρι­κῆς, δη­λα­δή ἐ­πα­νά­λη­ψη τοῦ πρα­πα­το­ρι­κοῦ ἁ­μαρ­τή­μα­τος. Δι­ό­τι ποι­ό ἦ­ταν τό προ­πα­το­ρι­κό ἁ­μάρ­τη­μα; Ἦ­ταν ὁ ἀν­θρω­πο­κεν­τρι­σμός· δη­λα­δή «ἐ­γώ, ὁ Ἀ­δάμ, νά γί­νω θε­ός». Μά στό σχέ­διο τοῦ Θε­οῦ ἦ­ταν νά γί­νει ὁ Ἀ­δάμ κα­τά χά­ριν θε­ός. «Ὄχι· ἐ­γώ νά γί­νω θε­ός, ἀλ­λά χω­ρίς τόν Θε­ό». Αὐ­τή ἡ αὐ­το­νο­μί­α, αὐ­τός ὁ ἀν­θρω­πο­κεν­τρι­σμός. 

Τό ἴδιο ἀ­κρι­βῶς γί­νε­ται καί μέ τούς πλα­νῆ­τες, πού γυ­ρί­ζουν γύ­ρω ἀ­πό τόν ἥ­λιο καί φω­τί­ζον­ται, παίρ­νο­ντας ὅ­μως τό φῶς ἀ­πό τόν ἥ­λιο. Ἄν οἱ πλα­νῆ­τες, ἄς ποῦμε, ἔ­λε­γαν κά­ποι­α στιγ­μή «Δέν χρει­α­ζό­μα­στε τό φῶς τοῦ ἥ­λιου· θά χρη­σι­μο­ποι­ή­σου­με τό δι­κό μας τό φῶς», θά τούς λέγαμε: «Ποι­ό δι­κό σας φῶς;... Ἐ­σεῖς οἱ πλα­νῆ­τες δέν εἶ­στε αὐ­τό­φω­τοι». Τό ἴ­διο θά λέ­γα­με καί στούς πρω­το­πλά­στους: «Ὤ ἄν­θρω­ποι, δέν εἴ­σα­στε αὐ­τό­φω­τοι, δέν μπο­ρεῖ­τε νά αὐ­το­θε­ω­θεῖ­τε· τήν θέ­ω­ση θά τήν πά­ρε­τε ἀ­πό τόν ἴ­διο τόν Θε­ό, καί συ­νε­πῶς τόν χρει­ά­ζε­στε τόν Θε­ό». Δέν μπο­ροῦ­με λοι­πόν νά γί­νου­με ἀν­θρω­πο­κεν­τρι­κοί, δη­λα­δή τό κέν­τρο γύ­ρω ἀ­πό τό ὁ­ποῖ­ο θά γυ­ρί­ζουν τά πάν­τα· ὁ Θε­ός θά εἶ­ναι τό κέν­τρο καί ὄ­χι ὁ ἄν­θρω­πος. 

Περιστατικά ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

Απο την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

λβ΄. Δέχτηκε τόν ἔ­παι­νο καί δαιμονίσθηκε

Στοῦ Δι­ο­νυ­σί­ου πα­λαι­ό­τε­ρα ἦ­ταν ἕ­νας μο­να­χός ἀ­γω­νι­στής. Εἶ­χε τό δι­α­κό­νη­μα τοῦ μάγ­κι­πα, ἔ­κα­νε καί τά πρό­σφο­ρα. Ἦ­ταν πο­λύ πρό­θυ­μος στά δι­α­κο­νή­μα­τα καί συμ­βού­λευ­ε νε­ώ­τε­ρο: «Ὅ,τι κά­νεις ἐ­δῶ μέ­σα, ἔ­χεις μι­σθό ἀ­πό τόν Πρό­δρο­μο». Ἐ­πί­σης ἔ­κα­νε καί με­γά­λο ἀ­γῶ­να. Ἐ­ξω­μο­λο­γή­θη­κε ὅ­τι κά­νει χί­λι­ες με­τά­νοι­ες∙ ὅμως δέν τόν τα­πεί­νω­σε ὁ Πνευ­μα­τι­κός, ἀλ­λά τοῦ εἶ­πε: «Τό­σες πολ­λές!», καί ἔ­τσι δέ­χτη­κε τόν ἔ­παι­νο καί ἔ­πε­σε σέ ὑ­πε­ρη­φά­νεια.

Κά­πο­τε στό Ἀ­πό­δει­πνο τόν εἶ­δε ἀ­δελ­φός νά ση­κώ­νη τό κε­φά­λι του καί νά κοι­τά­ζη μέ πε­ρι­φρό­νη­ση ὅ­λη τήν Ἀ­δελ­φό­τη­τα. Μία ἡ­μέ­ρα τήν ὥ­ρα τῆς θεί­ας Λει­τουρ­γί­ας στό πα­ρεκ­κλή­σι ἔ­βγα­λε τά ροῦ­χα του, πῆ­γε στήν Ἐκ­κλη­σί­α μέ τήν φα­νέ­λλα καί ἔ­ψαλ­λε τό «Ἄξιόν Ἐστι» μπρο­στά στήν εἰ­κό­να τῆς Πα­να­γί­ας. Ἔ­βγα­ζε φω­τι­ές ἀ­πό τό στό­μα του καί μύ­ρι­σε θειά­φι ὅ­λο τό Μο­να­στή­ρι. Με­τά τόν ἔ­στει­λαν δε­μέ­νο καί κου­ρε­μέ­νο στό ψυχιατρεῖο. Ἐ­κεῖ τα­πει­νώ­θη­κε, συ­νῆλ­θε, ἀ­φοῦ κα­τά­λα­βε τό σφάλ­μα του, καί ἔ­κλαι­γε συ­νέ­χεια μέ με­τά­νοι­α. Ὅταν ἐπέστρεψε στό Νο­σο­κο­μεῖ­ο τῆς Μο­νῆς ἐνῶ ἦ­ταν κα­τά­κοι­τος, ἔ­κλαι­γε συ­νέ­χεια ἐν­θυ­μού­με­νος τήν πτώ­ση του. Στό τέ­λος μία βδο­μά­δα ψυ­χορ­ρα­γοῦ­σε καί δυ­σκο­λευ­ό­ταν. Στήν ἀρ­χή τῆς ἀ­γρυ­πνί­ας τῶν ἁ­γί­ων Ἀ­πο­στό­λων εἶ­πε ὁ Ἡ­γού­με­νος νά κά­νουν κομ­πο­σχο­ί­νι ὅ­λοι οἱ πα­τέ­ρες, καί πρίν ἀπό τό «Εὐ­λο­γη­μέ­νη» ἐ­κοι­μή­θη εἰ­ρη­νι­κά.

λδ’. Ἡ κα­τά­ρα πού ἔ­πια­σε

Ὁ ἅγιος πατήρ Ἰωάννης Καλαΐδης καί οἱ συμβουλές του πρός τούς μαθητές γιά τή βασκανία (μάτιασμα)!

Ο άγιος πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης και οι συμβουλές του προς τους μαθητές για τη βασκανία (μάτιασμα)! Κάποτε με τους μαθητές μου (ΣΤ' τάξη) και συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2003, συζητούσαμε για το θέμα της βασκανίας. Τα παιδιά ήθελαν να γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν για να μη μπορούν να τα ματιάζουν. Επειδή ήξεραν ότι γνώριζα τον π. Ιωάννη, με παρακάλεσαν να τον συμβουλευτώ γι αυτό το θέμα για να ξέρουν πώς να προφυλαχθούν! Όταν πήγα στον παππούλη, τον ρώτησα γι αυτό που ήθελαν να μάθουν οι μαθητές μου και μου είπε ότι: Πρέπει να φορούν σταυρό και να μην βγαίνουν έξω τη νύχτα!

Ὀρθοδοξία ἀλὰ Λατινικά (ἤ Δυτικοῦ Τυπικοῦ).

Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου 

Δρ. Φυσικοῦ, πτ. Θεολογίας (Τμ.Κοιν.Θ.ΕΚΠΑ)

1. Ἱστορία τῆς Δυτικοῦ Τυπικοῦ Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.

α) Στὴν Εὐρώπη.

Πρὶν τὸ σχίσμα τοῦ 1054 οἱ βυζαντινές ἐκκλησίες τῆς Ἀνατολῆς καὶ οἱ λατινικὲς ἐκκλησίες τῆς Δύσης ἦταν σὲ πλήρη κοινωνία, ὁμολογῶντας τὴν ἴδια Ὀρθόδοξη, καθολικὴ χριστιανικὴ πίστη. Τὸ βυζαντινὸ τυπικὸ ἦταν τὸ κυρίαρχο λειτουργικὸ τυπικὸ στὴν Ἀνατολὴ καὶ τὸ λατινικὸ τυπικὸ ἦταν τὸ κυρίαρχο τυπικὸ στὴ Δύση. Ἀμέσως μετὰ τὸ σχίσμα, μεγάλη περιοχὴ τῆς Νότιας Ἰταλίας, ποὺ παρέμενε ὑπὸ Βυζαντινὴ Κυριαρχία, καὶ ἐπομένως οἱ Ἐκκλησίες της, συνέχιζαν νὰ βρίσκονται σὲ κοινωνία μὲ τὶς Ἐκκλησίες τῆς Ἀνατολῆς, ὅπως καὶ συνέχιζαν νὰ χρησιμοποιοῦν τυπικὸ μὲ λατινικὲς ἐπιρροές, χωρὶς ὅμως βέβαια νὰ ἔχουν εἰσαγάγει τὸ Filioque στὸ σύμβολο τῆς πίστεως. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ πολέμου τῶν Βυζαντινῶν μὲ τοὺς Νορμανδούς, ἡ Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία ἔχασε τὰ ἐδάφη της στὴν Δύση, καὶ συγκεκριμένα ἡ ἀπώλεια της νότιας Ἰταλίας ὁλοκληρώθηκε μὲ τὴν κατάκτηση τοῦ Μπάρι τὸ 1071. Αὐτὸ εἶχε ὡς σοβαρὴ ἐκκλησιαστικὴ ἐπίπτωση τὴν ἐπιβολὴ τῆς Εκκλησιαστικῆς Ἡγεσίας της Ρώμης ἐπὶ τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς πρώην Βυζαντινῆς Ἰταλίας καὶ τὴν ὑποχρεωτικὴ ἀποδοχὴ ἀπὸ Αὐτὲς τῆς προσθήκης τοῦ Filioque στὸ σύμβολο τῆς πίστεως κατὰ τὴν Σύνοδο τοῦ Μπάρι τὸ 1098, ποὺ σήμανε τὸ τέλος τῆς λατινικοῦ τυπικοῦ Ὀρθοδοξίας στη Δύση.

Τοὺς ἑπόμενους ἑπτὰ αἰῶνες, τὸ βυζαντινὸ τυπικὸ ἦταν ἀπόλυτα κυρίαρχο στὸν Ὀρθόδοξο κόσμο, ὥστε αὐτὸς νὰ συνηθίζεται νὰ ἀναφέρεται ὡς Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, δηλαδὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Ἀνατολικοῦ Τυπικοῦ. Γύρω στὴν 10ετία τοῦ 1840, ὁ Οὐίλιαμ Πάλμερ ἀλληλογραφοῦσε μὲ τὸν Μητροπολίτη Ἅγιο Φιλάρετο τῆς Μόσχας, καὶ τὸν π. Αλέξιο Στεφάνοβιτς Χομιάκοφ μὲ ἀντικείμενο τὴν μελέτη ἵδρυσης μιὰς Δυτικοῦ Τυπικοῦ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὴν Ἀγγλία, τὸ ὁποῖο...ἐκ τῶν πραγμάτων δὲν ἦταν τελικὰ δυνατὸν νὰ πραγματοποιηθεῖ τότε, λόγω ἔλλειψης οἰκονομικῶν πόρων.

Ὁ πρώην Ρωμαιοκαθολικὸς ἱερέας Ἰούλιος Ἰωσήφ Ὄβερμπεκ, ἀφοῦ μεταστράφει στὸν Λουθηρανισμό, μετὰ τὴν μελέτη τοῦ Αγγλικανισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, τελικὰ τὸ 1865 εἰσήλθε διὰ τοῦ π. Εὐγενίου Ποπόφ στὴν Ὀρθοδοξία. Ἔκανε γνωστὸ τὸ αἴτημά του γιὰ μιὰ Δυτικοῦ Τυπικοῦ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέσα στὸ βιβλίο του "Καθολικὴ Ὀρθοδοξία καὶ Ἀγγλο-Καθολικισμός" (τοῦ 1866), ὅπου στρεφόταν εὐθέως κατὰ τῶν ντόπιων «Δυτικῶν Ἐκκλησιῶν», ἐνῶ παράλληλα προωθοῦσε τὸ ὄνειρό του μέσα ἀπὸ τὸ περιοδικό του "Ὀρθόδοξη Καθολικὴ Επιθεώρηση". Τὸ 1870, τὸ αἴτημά του ἐγκρίθηκε ἀπὸ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ στὴν Ἁγία Πετρούπολη, ποὺ εἶχε συστήσει ἡ Ἱερὴ Σύνοδο τῆς Ρωσικῆς Ἱεραρχίας καὶ ὁρίστηκε νὰ παρουσιάσει μιὰ ἀναθεωρημένη Δυτικὴ Λειτουργία, πράγμα ποὺ τὸ ἔκανε τὸ ἴδιο ἔτος, καὶ ἐγκρίθηκε γιὰ χρήση (συγκεκριμένα στὶς Βρετανικὲς Νήσους).

Λόγος εἰς τήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πατέρων, Ἁγ. Δαμασκηνοῦ Στουδίτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Λόγος εἰς τήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πατέρων, Ἁγ. Δαμασκηνοῦ Στουδίτου, 31-5-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μέρος Τέταρτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ[:Ιω. 17,1-13] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 

[Μέρος τέταρτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.17,11-12] 

(Επιλεγμένα αποσπάσματα από την ομιλία Π΄ του αγίου που εμπεριέχεται στο Υπόμνημά του στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο ) 

«Καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί(:εγώ βέβαια δεν θα είμαι πλέον στον κόσμο, όπως μέχρι τώρα, με τη σωματική μου παρουσία, για να τους ενθαρρύνω και να τους ενισχύω με αυτή. Αυτοί όμως θα είναι στον κόσμο, διότι δεν επιτέλεσαν ακόμη την αποστολή τους. Εγώ έρχομαι σε σένα. Πάτερ άγιε, φύλαξέ τους με την πατρική Σου προστασία και δύναμη, την οποία έδωσες και σε Εμένα˙ έτσι ώστε να παραμείνουν ενωμένοι μαζί μου και μεταξύ τους και να είναι με την αγάπη και την ομοφροσύνη ένα πνευματικό σώμα, όπως είμαστε ένα και εμείς που έχουμε την ίδια ουσία και φύση)»[Ιω.17,11]· αυτό σημαίνει «και αν δε φαίνομαι κατά σάρκα, δια των μαθητών μου δοξάζομαι». 

Γιατί άραγε συνεχώς λέγει ότι «οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ(:στον κόσμο πια δεν είμαι)» και ότι «επειδή αφήνω αυτούς, θέτω αυτούς υπό την προστασία Σου» και «ὅτε ἤμην μετ᾿ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς (:όταν ήμουν μαζί τους στον κόσμο, εγώ τους φύλαγα με την πατρική και ισχυρή προστασία Σου. Αυτούς που μου έδωσες τους φύλαξα, και κανείς απ’ αυτούς δεν χάθηκε παρά μόνο ο υιός της απωλείας, ο προδότης Ιούδας, ο οποίος χάθηκε κι έτσι εκπληρώθηκαν και επαληθεύθηκαν οι προφητείες της Αγίας Γραφής)»[Ιω.17,12]; 

Διότι εάν λάβει κανείς αυτούς τους λόγους με την καθ’ αυτό σημασία τους, θα προκύψουν πολλά παράλογα· διότι πώς δύναται να έχει λογική εξήγηση το να μη βρίσκεται ο Ίδιος στον κόσμο, και όταν απέρχεται να εμπιστεύεται τους Μαθητές σε Άλλον; Διότι αυτοί ήταν ως λόγοι ενός ανθρώπου που συνεχώς χωριζόταν από αυτούς. Βλέπεις ότι κατά ανθρώπινο τρόπο εκφράζεται κατά το πλείστον, σύμφωνα με τη νοοτροπία και την πνευματική τους ωριμότητα, επειδή νόμιζαν ότι είχαν κάπως περισσότερη ασφάλεια από την παρουσία Αυτού; 

31 Μαΐου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. "Τῶν ἁγίων 318 θεοφόρων πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς συνόδου)". Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. ζ΄ Πράξ. (Πρξ. κ΄ 16-18, 28-36).

Πραξ. 20,16       ἔκρινε γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν Ἔφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ Ἀσίᾳ· ἔσπευδε γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς Ἱεροσόλυμα.

Πραξ. 20,16             Ηλθομεν δε εκεί, διότι ο Παύλος απεφάσισε να προσπεράση με το πλοίον την Εφεσον και να μη αποβιβασθή εις αυτήν, δια να μη χρονοτριβήση εις την Ασίαν. Και τούτο, διότι εβιάζετο, εάν θα του ήτο δυνατόν, κατά την ημέραν της Πεντηκοστής να φθάση εις Ιεροσόλυμα.

Ὁ Μέγας Βασίλειος καταρρίπτει τή διακήρυξη τῆς ὑγείας ὡς «τό ὕψιστο ἀγαθό»

Ο Μέγας Βασίλειος καταρρίπτει τη διακήρυξη της υγείας ως «το ύψιστο αγαθό»

χειρί Ιωάννη Λίτινα

«Ἐπειδὴ δυσθήρατος ἡ ἀλήθεια, πανταχόθεν ἡμῖν ἐξιχνευτέα»[i].Επειδή η αλήθεια δύσκολα συλλαμβάνεται, πρέπει από παντού να την εξιχνιάζουμε, προτρέπει ο Μέγας Ιεράρχης. Αυτό είναι ένα καθήκον που πρέπει να συνέχει κάθε πιστό που γνωρίζει τον σκοπό της κλήσεώς του.

Ανάμεσα στα μηνύματα που εξέπεμψε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος μέσω εγκυκλίων, ξεχώρισε ένα, βάσει του οποίου οικοδομήθηκε το σαθρό οικοδόμημα της επισφαλούς για την σωτηρία της ψυχής, «αντιμετώπισης της επιδημίας covid-19».

Αυτό το μήνυμα εμπεριέχεται στο «Συνοδικό Παραμυθητικό Λόγο γιά τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα καί τό Ἅγιον Πάσχα» της 10ης Απριλίου 2020, υπ' αριθ.3019 και αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Ἐνώπιον τῆς ἀγωνίας τοῦ ἀνθρώπου νά διατηρήσει τό ὕψιστο ἐπί γῆς ἀγαθό τῆς ζωῆς καί τῆς ὑγείας, ταπεινώθηκε (σ.σ. η διοίκηση της Εκκλησίας) καί συμπορεύθηκε μέ τόν πόνο καί τήν ἀγωνία τοῦ ἀνθρώπου».

Επειδή η συγκεκριμένη διακήρυξη είναι ξένη στο ορθόδοξο αγιοπατερικό φρόνημα, θα παρουσιάσουμε συνοπτικώς τη διδασκαλία του σπουδαίου Πατέρα της Εκκλησίας μας, Μεγάλου Βασιλείου για το ζήτημα, ώστε και δι’ ημών των «λίθων» να εξιχνιαστεί και ακουστεί η αλήθεια κατά το λόγο του Κυρίου μας : «λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν οὗτοι σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται». (Λκ.19,40).

Παραθέτουμε κατωτέρω σε νεοελληνική απόδοση τους λόγους του Αγίου. Αυτούσιοι στο πρωτότυπο, παρατίθενται στις αντίστοιχες σημειώσεις τέλους.

Ερμηνεύοντας τον ριδ' Ψαλμό, διδάσκει για το ποιο είναι το αληθινό αγαθό και ποιο είναι το φρόνημα το οποίο διέπει τους ανθρώπους που αγαπούν τον Θεό:

Τῆς Ἀναλήψεως

Την Πέμπτη της έκτης Εβδομάδας από το Πάσχα εορτάζουμε την ανάληψη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού.

**

Όταν ακόμη ο Χριστός ήταν με τους μαθητές, πριν από το πάθος, τους υποσχέθηκε την παρουσία του παναγίου Πνεύματος λέγοντας: «Σας συμφέρει να φύγω· διότι αν εγώ δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έρθει» (Ιω. 16:7), και: «Όταν έρθει Εκείνος, θα σας διδάξει όλη την αλήθεια» (Ιω. 16:13).

Γι’ αυτό, μετά την εκ νεκρών ανάσταση, ο Χριστός για σαράντα μέρες εμφανιζόταν στους μαθητές, όχι πάντοτε, αλλά με διαλείμματα, τρώγοντας και πίνοντας μαζί τους, κάνοντας έτσι την ανάσταση βεβαιότερη.

Την τελευταία φορά, αφού τους είπε πολλά για τη βασιλεία του Θεού, τους παράγγειλε να μην απομακρυνθούν από την Ιερουσαλήμ, αλλά παραμένοντας εκεί, να περιμένουν την έλευση του παναγίου Πνεύματος, για να βαπτιστούν και απ’ Αυτό –διότι μόνο με νερό είχαν βαπτιστεί προηγουμένως από τον Ιωάννη (αν και αργότερα ο Επιφάνιος Κύπρου εξιστόρησε ότι ο Ιωάννης ο Θεολόγος βάπτισε την Θεοτόκο, και ο Πέτρος με τον Ιωάννη πάλι βάπτισαν τους υπόλοιπους αποστόλους).

Τους παράγγειλε να παραμείνουν στην Ιερουσαλήμ, για να στερεωθεί πρώτα εκεί το κήρυγμα του Ευαγγελίου, μήπως πηγαίνοντας σε ξένους τόπους, εύκολα θα μπορούσαν να κατηγορηθούν, και διότι έπρεπε, όπως ακριβώς οι στρατιώτες, από εδώ να προετοιμαστούν με τα όπλα του Πνεύματος, και έτσι να προχωρήσουν σε μάχη με τους εχθρούς του Χριστού.

Όταν λοιπόν έφτασε ο καιρός της αναλήψεως, ο Χριστός έβγαλε τους μαθητές στο Όρος των Ελαιών –που ονομάζεται έτσι γιατί ήταν κατάφυτο από πολλές ελιές– και μιλώντας τους για την κήρυξή Του από αυτούς στα πέρατα του κόσμου και για την ακατάλυτη μελλοντική βασιλεία Του, και επειδή έβλεπε ότι κι εκείνοι ήθελαν να κάνουν ερωτήσεις, και ενώ ήταν παρούσα εκεί και η άχραντη Μητέρα Του, έφερε μπροστά τους αγγέλους που θα τους έδειχναν την άνοδό Του στους ουρανούς.

Και ενώ οι μαθητές έβλεπαν, άρχισε να ανεβαίνει από ανάμεσά τους, και μια νεφέλη Τον παρέλαβε. Και μ’ αυτόν τον τρόπο, υποβασταζόμενος από τους αγγέλους, που ο ένας παρακινούσε τον άλλον να ανοίξουν τις ουράνιες θύρες και ήταν κατάπληκτοι βλέποντάς Τον να έχει σάρκα και αίμα, ο Χριστός ανέβηκε στον ουρανό και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα, και μ’ αυτό τον τρόπο θέωσε τη σάρκα Του, και τολμώ να πω, την έκανε ομόθεη, με την οποία εμείς οι άνθρωποι συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό, αφού διαλύθηκε η αρχαία έχθρα.

Ἀξιόπιστη καί εὐχάριστη

Η Βασιλεία του Θεού, δεν κερδίζεται με τη γλώσσα αλλά με την καρδιά. 

Η καρδιά είναι το θησαυροφυλάκιο των θησαυρών, με τους οποίους εξαγοράζεται η Βασιλεία- η καρδιά και όχι η γλώσσα. 

The Coronavirus Crisis: Letter from the Holy Mountain

Elder Evthymios of the Kelli of the Resurrection in Kapsala on Mt. Athos addresses the crisis and the Church's response to it, calling all of us to faithfulness, patience and prayer, and to repentance.

https://www.youtube.com/watch?v=K7uwpEUR5_c&feature=youtu.be

161. Ἡ συκοφαντία καί ὁ μισθός τῆς ὑπομονῆς ἔναντι τῶν συκοφαντῶν,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

161. Ἡ συκοφαντία καί ὁ μισθός τῆς ὑπομονῆς ἔναντι τῶν συκοφαντῶν, Εὐεργετινός, (Β΄ τόμος, Ὑπόθεσις ΜΣΤ΄), 30-5-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ Ἐκκλησία μεταδίζει τήν Ζωή καί ὄχι ἰό, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ Ἐκκλησία μεταδίζει τήν Ζωή καί ὄχι ἰό, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, 29-5-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Πετριά Σκύδρας.

https://www.youtube.com/watch?v=kJzXRDhfVGA

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μέρος Τρίτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ[:Ιω. 17,1-13] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 

[Μέρος τρίτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.17,6-10] 

(Επιλεγμένα αποσπάσματα από την ομιλία ΠΑ΄ του αγίου που εμπεριέχεται στο Υπόμνημά του στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο ) 

«Ἐφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι(:φανέρωσα το όνομά Σου και έκανα γνωστές τις άπειρες τελειότητές Σου στους ανθρώπους που απέσπασες από τους κόλπους του κόσμου και τους έδωσες σε Εμένα. Η πρόθεσή τους ήταν αγαθή και γι’ αυτό ήταν δικοί Σου. Εσύ τους έδωσες σε Εμένα, και αυτοί τήρησαν τον λόγο Σου, τον οποίο τους αποκάλυψα)»[Ιω.17,6]. 

«Μεγάλης βουλής Άγγελος» λέγεται ο Υιός του Θεού και για όλα τα άλλα, τα οποία δίδαξε και κυρίως διότι παρουσίασε τον Πατέρα στους ανθρώπους· τούτο ακριβώς και τώρα λέγει: «Ἐφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις (:εγώ γνωστοποίησα το όνομά σου στους ανθρώπους και υπάκουσα τελείως στο θέλημά Σου, κι έτσι Σε δόξασα πάνω στη γη. Και με τη θυσία μου, την οποία θα προσφέρω σε λίγο πάνω στον σταυρό, ολοκλήρωσα τελείως το έργο που μου έδωσες να επιτελέσω)»[Ιω.17,4], επεξηγεί πάλι αυτό, λέγοντας ποιο έργο ήταν· και όμως, ήταν φανερό το όνομα του Θεού· διότι και ο Ησαΐας λέγει: «οἱ ὀμνύοντες ἐπὶ τῆς γῆς ὁμοῦνται τὸν Θεὸν τὸν ἀληθινόν (:και όσοι από τους κατοίκους της γης βρίσκονται στην ανάγκη να ορκίζονται, θα ορκιστούν στον αληθινό Θεό)»[Ησ. 65,16])· αλλά εκείνο, το οποίο πολλές φορές είπα, αλλά και τώρα λέγω, δηλαδή ότι αν και ήταν φανερό το όνομα, ήταν όμως φανερό μόνο στους Ιουδαίους και όχι πάλι σε όλους αυτούς· τώρα όμως ομιλεί περί των εθνών. Και δεν δείχνει αυτό μόνο, αλλά ότι και τον ίδιο τον Πατέρα γνώρισαν. Και δεν είναι όμοιο να μάθει κανείς ότι είναι Δημιουργός με το να μάθει ότι έχει και Υιό. Φανέρωσε μάλιστα το όνομα Αυτού και με λόγια και με έργα. 

«οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου (:τους οποίους Εσύ πήρες από τον κόσμο και μου τους έδωσες ως μαθητές μου)».Όπως ακριβώς λέγει στην αρχή: «Οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με, ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ πατρός μου(:επειδή γνώριζα ότι μερικοί από σας θα κλονίζονταν στην πίστη και δεν θα παρέμεναν μέχρι τέλους μαθητές μου, γι’ αυτό σας είπα ότι κανείς δεν μπορεί να αισθανθεί μέσα του ότι είμαι ο Σωτήρας και ο Λυτρωτής και με την πίστη αυτή να έλθει κοντά μου, εάν δεν του έχει δοθεί αυτό από τον Πατέρα μου)»[Ιω.6,65], έτσι και εδώ λέγει: «οὓς δέδωκάς μοι». 

Ἅγιος Παΐσιος: «Δὲν παίρνει καὶ ἡ Ἐκκλησία μιὰ θέση νὰ ἀφορίσει μερικούς. Αὐτοὺς ἔπρεπε νὰ τοὺς ἀφορίζει ἡ Ἐκκλησία. Λυποῦνται τὸν ἀφορισμό!»

"΄Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΘΕΣΗ 

ΑΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ, ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ"

– Γέροντα, δὲν φοβάστε ἔτσι ποῦ μιλᾶτε; 

– Τί νὰ φοβηθῶ; Τὸν τάφο μου τὸν ἔχω ἀνοίξει. Ἂν δὲν τὸν εἶχα ἀνοίξει, θὰ μὲ ἀπασχολοῦσε ποὺ θὰ κουραζόταν ὁ ἄλλος νὰ σκάψει. Τώρα θὰ χρειαστεῖ νὰ ρίξει μόνο λίγους τενεκέδες χῶμα… Κατάσταση εἶναι αὐτή; Δικαστικοὶ νὰ φοβοῦνται νὰ δικάσουν, νὰ κάνουν μηνύσεις γιὰ ἐγκληματίες καὶ νὰ τοὺς ἀπειλοῦν ὁ ἕνας καὶ ὁ ἄλλος καὶ νὰ ἀναγκάζονται νὰ τὶς ἀποσύρουν; Καὶ τελικὰ ποιοὶ κυβερνοῦν; Σὲ ἀναπαύει αὐτὴ ἡ κατάσταση; Ἔχω ὑπ’ ὄψιν μου ἕναν ἄλλο ἄθεο, ἕναν βλάσφημο, ποὺ τὸν ἀφήνουν στὴν τηλεόραση καὶ μιλάει, ἐνῶ ἔχει πεῖ τὰ πιὸ βλάσφημα λόγια γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία. Δὲν παίρνει καὶ ἡ Ἐκκλησία μία θέση νὰ ἀφορίσει μερικούς. Αὐτοὺς ἔπρεπε νὰ τοὺς ἀφορίζει ἡ Ἐκκλησία. Λυποῦνται τὸν ἀφορισμό! 

– Γέροντα, τί θὰ καταλάβουν μὲ τὸν ἀφορισμό, ἀφοῦ τίποτε δὲν παραδέχονται; 

– Τουλάχιστον νὰ φανεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία παίρνει μία θέση. 

– Ἡ σιωπή της, Γέροντα, εἶναι σὰν νὰ τὰ ἀναγνωρίζει; 

Τό θαῦμα θεραπείας τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου στόν ἄθεο γιατρό

Σεβασμιώτατε, έλεγε ο κ. Ματζώρος γιατρός, από την Λίμνη της Εύβοιας, στον Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο (Βέργη), δεν είμαι θρησκόληπτος και αγράμματος άνθρωπος, είμαι γιατρός και πρώην άθεος. Αρρώστησα. Εξετάσεις, έρευνες. Βγαίνει το πόρισμα: Καρκίνος στο παχύ έντερο. Οι συνάδελφοί μου λένε όλη την επιστημονική αλήθεια. Καρκίνος βαρυτάτης μορφής και σε μέρος που σχεδόν βέβαια οδηγούσε στον θάνατο.

Βρίσκομαι στο Αντικαρκινικό Νοσηλευτικό Ίδρυμα «Παντοκράτωρ» στην Αθήνα. Μετά την γνωστοποίηση αυτή και ενώ μένω μόνος στο κρεββάτι, έρχομαι στον εαυτό μου και στρέφω το νου, την ψυχή και την καρδιά μου στον Θεό που δεν πίστευα. Κάθομαι στο κρεββάτι, τα πόδια μου πατούν στο έδαφος. Μονολογώ, προσεύχομαι στον Θεό, ζητώ να με προσέξει: Θεέ μου, του λέγω, δεν σε πίστευα, έλεγα πως είσαι παραμύθι. Ο άνθρωπος και η επιστήμη έλεγα είναι το παν. Βλέπω όλα να μηδενίζονται. Δέξου τη μετάνοιά μου και αν με κρίνεις άξιο θεράπευσε την αρρώστια μου με έναν Άγιο που έχουμε ολόσωμο στην περιφέρειά μας (Άγιο Ιωάννη Ρώσσο).

Αυτό ήταν το πηγαίο και ειλικρινές «ήμαρτον» του γιατρού. Κάποιος χτυπάει την πόρτα του.

– Εμπρός. Ανοίγει η πόρτα. Ένας νέος γιατρός, ωραίος, καλωσυνάτος.

– Τί κάνεις γιατρέ, ερωτά τον ασθενή κ. Ματζώρο. Πώς πας;

Ἀπαίτηση τῶν καιρῶν μας ἡ μετάνοια.π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΜΑΣ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ 

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου 

για την ανάγκη μετανοίας 

ως μήνυμα από τη θλιβερή επέτειο της Αλώσεως της Κωνσταντινούπολης 

Στόμιο Λαρίσης, 28-5-1994 

Σήμερα, αγαπητοί μου, έχουμε μια πολύ θλιβερή επέτειο, την 29η Μαΐου 1453. Άραγε τη θυμηθήκαμε; Ότι είναι πάρα πολύ σπουδαίο να έχουμε μία μνήμη ιστορική, μόλις και ανάγκη να το πει κανείς· διότι, εάν έχουμε πάντοτε αυτήν την ιστορική μνήμη, μπορούμε πάντοτε, έχοντάς τη ως βοηθό και διδάσκαλο, να αποφεύγουμε εκείνα τα οποία στο παρελθόν μάς προξένησαν ζημιά, να πράττουμε όμως εκείνα τα οποία στο παρελθόν αποδείχτηκαν σωστά. Έτσι, όπως αντιλαμβάνεστε, πάντοτε μία επέτειος, είτε χαρούμενη, είτε θλιβερή έχει πολλά να διδάξει. Αναρωτηθήκαμε γιατί χάσαμε το Βυζάντιο; Διότι σαν και σήμερα, το 1453, ἑάλω ἡ Πόλις… Κατελήφθη η Πόλις. Τη χάσαμε την Πόλη. Και η Πόλη δεν ήταν απλώς μόνο η Κωνσταντινούπολη, ήταν η πρωτεύουσα του απεράντου εκείνου βυζαντινού κράτους, το οποίο λίγο-λίγο φαγώθηκε και έμεινε μόνο μία πόλις, ως κράτος, μόνο μία πόλις, και αυτή η πόλις έπεσε αυτήν την ημερομηνία. 

Ρωτήσαμε λοιπόν για ποιο λόγο έπεσε το Βυζάντιο; Εάν κάναμε αυτήν την αυτοκριτική και την κάναμε πάντοτε μέσα στην ιστορία, αλήθεια δεν θα κινδυνεύαμε να υποστούμε και νέες αλώσεις, και μάλιστα, αν θέλετε, και από τους ιδίους εχθρούς. Αγαπητοί μου, εκείνο που έκανε το Βυζάντιο να πέσει ήταν η αμαρτία. 

«Οι αμαρτίες ελαττώνουν φυλές», λέει η Αγία Γραφή. Και η αμαρτία είναι εκείνη η οποία έκανε τους Ισραηλίτες να υφίστανται μέσα στην ιστορία πάρα πολλές περιπέτειες, μεγίστη των οποίων ήταν η αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα. Και ακόμη ο χωρισμός του βασιλείου τους σε δύο βασίλεια, στο βόρειο και στο νότιο βασίλειο. Και ο Θεός πάντοτε απειλούσε τιμωρίες, μία από τις οποίες ήταν και η συρρίκνωση των συνόρων, των ορίων του εβραϊκού κράτους. Ώστε λοιπόν βλέπει κανένας ότι και η συρρίκνωση των συνόρων είναι τιμωρία. Ποιος θα φανταζόταν ότι αυτό το σχήμα πάντα θα υπάρχει; Και υπάρχει. Είναι ως εξής το σχήμα αυτό. Είμαι κοντά στον Θεό, είμαστε κοντά στον Θεό, έχουμε την προστασία Του. Κάποια φορά αρχίζουμε να μην τηρούμε τις εντολές Του. Τότε επέρχεται μία αποστασία. Έρχεται ο Θεός και τιμωρεί. Μετανοούμε και με τη μετάνοιά μας επανερχόμαστε. Και μας δικαιώνει πάλι ο Θεός. Και πάλι παρανομούμε, και αυτό διαρκώς επαναλαμβάνεται, αυτό το σχήμα όπως σας είπα, Ιστορία. 

ΤΣΙΡΚΟ μέ Λύκους! Συμπροσευχή μέ ..Ἱέρειες, Ραβίνους καί Μωαμεθανούς, μέ πρόσχημα τόν ἰό… (βίντεο)

Θα πέσει φωτιά να μας κάψει. Ο Μητροπολίτης Μπουένος Άιρες Ιωσήφ σε ένα ακόμα οικουμενιστικό σόου.

Η είδηση όπως την παρουσίασε με …καμάρι το Φως Φαναρίου.

Την Δευτέρα 25 Μαΐου 2020 ο Σεβ. Μητροπολίτης Μπουένος Άιρες κ. Ιωσήφ, ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, συμμετείχε στην οικουμενική προσευχή που τελέστηκε στον Καθεδρικό Ναό στο Μπουένος Άιρες, προσκεκλημένος από το αρμόδιο Υπουργείο για τα θρησκευτικά θέματα.Μετά από την προσευχή του Καρδιναλίου Mario Aurelio Poli, ο Μητροπολίτης Ιωσήφ εκφώνησε μια ευχή στην ελληνική γλώσσα και απήγγειλε μια προσευχή προς τον Κύριο για να σταματήσει η μάστιγα της πανδημίας του κορωνοϊού που πλήττει ολόκληρη την ανθρωπότητα.Σύμφωνα με ανακοινωθέν της Ι. Μητροπόλεως Μπουένος Άιρες:Σήμερα 25η Μαΐου, ημέρα της εθνικής εορτής της Αργεντινής, ο Μητροπολίτης Μπουένος Άιρες κ. Ιωσήφ έλαβε μέρος στο παραδοσιακό Te Deum –δοξολογία- στο Ρωμαιοκαθολικό Καθεδρικό Ναό της Πρωτεύουσας, ιδιαίτερα προσκεκλημένος από το Υπουργείο Λατρείας της χώρας, για να εκπροσωπήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία κατά την ευκαιρία.Τον Μητροπολίτη Ιωσήφ δέχθηκε θερμά ο οικοδεσπότης, Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Μπουένος Άιρες κ. Mario Aurelio Καρδινάλιος Poli, μαζί με τους Θεοφ. βοηθούς του επισκόπους κ. Joaquín Sucunza – πρωτοσύγκελλο – και Enrique Eguía Seguí, και του Οσιολ. π. Alejandro Russo, προϊστάμενο του Ναού, αφού λήθφηκαν όλα τα υγειονομικά απαραίτητα μέτρα που επιβάλλει η Πολιτεία. Συμμετείχαν επίσης στην προσευχή η Ραβίνος Σιλβίνα Τσεμέν, η Πάστορας Wilma Rommel και ο Μουφτής Abdel Nabi Alhifnawi.

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ[:Ιω. 17,1-13] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 

[Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.17,2-5] 

(Επιλεγμένα αποσπάσματα από την ομιλία Π΄ του αγίου που εμπεριέχεται στο Υπόμνημά του στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο ) 

«Ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον(:αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν οι άνθρωποι συνεχώς όλο και περισσότερο Εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και τον Ιησού Χριστό, τον οποίο απέστειλες στον κόσμο, έχοντας ζωντανή επικοινωνία με Εσένα και απολαμβάνοντας τις άπειρες τελειότητές Σου)»[Ιω.17,2]. Εάν πάλι και εδώ ομιλεί κατά τρόπο περισσότερο προσαρμοσμένο στα ανθρώπινα μέτρα, να μην απορήσεις· διότι πράττει τούτο και για τις αιτίες που αναφέρθηκαν προηγουμένως και διότι αποφεύγει ο Ίδιος να λέγει κάτι σπουδαίο για τον Εαυτό Του, γιατί κάτι τέτοιο θα προσέκρουε στο αίσθημα και τη σκέψη των ακροατών Του, εφόσον μέχρι τότε δεν είχαν σχηματίσει καμία υψηλή γνώμη περί Αυτού. 

Ο ευαγγελιστής Ιωάννης βέβαια, όταν ομιλεί από μόνος του, δεν ομιλεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά χρησιμοποιεί υψηλότερες εκφράσεις, λέγοντας τα εξής: «Πάντα δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν(:όλα τα δημιουργήματα δημιουργήθηκαν δι’ Αυτού, σε συνεργασία με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα˙ και χωρίς Αυτόν δεν έγινε το παραμικρό απ’ όλα όσα έχουν γίνει)»[Ιω.1,3] και ότι «ζωὴ ἦν (:είχε μέσα Του τη ζωή, και Αυτός, ως πηγή της ζωής που είναι, δημιούργησε και συντηρεί κάθε ζωή. Και για τους ανθρώπους, που είναι λογικά όντα, ήταν από την αρχή και το πνευματικό φως, που φωτίζει τον νου τους και τους οδηγεί στην αλήθεια)»[Ιω.1,4] και ότι «ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν(:ως Λόγος και ως δεύτερο πρόσωπο της Θεότητος ήταν πάντοτε ο Χριστός το απολύτως τέλειο φως, η μοναδική πηγή του φωτός, που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο)»[Ιω.1,9] και ότι «εἰς τὰ ἴδια ἦλθε(:ήλθε απ’ τον ουρανό και έζησε ως άνθρωπος στη γη της επαγγελίας, που ήταν ξεχωρισμένη πριν από πολλούς αιώνες από τον Θεό ως ιδιαιτέρως δική Του)»[Ιω.1,11] και όχι ότι δεν θα είχε εξουσία, εάν δεν την έπαιρνε από τον Πατέρα, αλλά ότι και σε άλλους έδωσε «ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι(:τους έδωσε το δικαίωμα και τη χάρη να γίνουν τέκνα του Θεού)» [Ιω.1,12]. 

Και ο απόστολος Παύλος ομοίως αποκαλεί Αυτόν ίσο με τον Θεό[βλ. Φιλιπ.2,6: «ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ(:ο Ιησούς Χριστός δηλαδή, αν και είχε την ίδια ουσία και φύση με τον Θεό Πατέρα και ως απαράλλακτη και ζωντανή εικόνα του Θεού είχε τη μορφή και τη φύση του Θεού, δεν θεώρησε την ισότητά Του με τον Θεό Πατέρα αποτέλεσμα αρπαγής· διότι εάν ήταν αποτέλεσμα αρπαγής, δεν θα τολμούσε να το αποθέσει, από φόβο μήπως το χάσει)»]. Ο Ίδιος όμως ο Κύριος παρακαλεί τον Πατέρα κατά τρόπο περισσότερο ταιριαστό και κατανοητό από τους ανθρώπους, ομιλώντας ως εξής: «ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν(:αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν οι άνθρωποι συνεχώς όλο και περισσότερο εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και τον Ιησού Χριστό, τον Οποίο απέστειλες στον κόσμο, έχοντας ζωντανή επικοινωνία με Εσένα και απολαμβάνοντας τις άπειρες τελειότητές Σου)»[Ιω.17,2-3]. 

Κοινή δήλωση τῶν Κληρικῶν τῶν Νοσηλευτικῶν Ἱδρυμάτων γιά τό θέμα τῆς συμμετοχῆς τῶν ἀσθενῶν/πιστῶν στό Μυστήριο τῆς Ζωῆς

ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΤΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ

Τώρα πια που οδηγούμαστε προς μία «κανονικότητα», πιστεύουμε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να τοποθετηθούμε αναφορικά με ένα άκρως σοβαρό και εξαιρέτως πνευματικό θέμα και εμείς οι κάτωθι προσυπογράφοντες κληρικοί που διακονούμε στα νοσηλευτικά ιδρύματα ανά την Ελληνική Επικράτεια. Το θέμα της συμμετοχής των ασθενών/πιστών στο Μυστήριο της Ζωής δεν είναι ορθό να αντιμετωπίζεται από τους μη μυημένους τόσο επιπόλαια· άλλωστε κανένας ανθρώπινος νους δεν ελευθερώνεται, δεν βλέπει καθαρά και δεν διακρίνει με διαύγεια τα πράγματα αν δεν έχει φῶς Χριστοῦ, όσο μεγάλη και σπουδαία και αν είναι η κατάρτισή του, γιατί ο νους του ανθρώπου όταν αποστατήσει από τον Θεό, όπως λέει και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, «ή κτηνώδης γίνεται ή δαιμονιώδης», παραβιάζει τα φυσικά του όρια και αλλοτριώνεται παρασυρόμενος από την φιλοχρηματία, την φιλοδοξία και την φιληδονία. 

Στην εποχή που τα ανθρώπινα δικαιώματα μονοπωλούν την καθημερινότητά μας είναι θλιβερό να καταπατάται το δικαίωμα της Θρησκευτικής Ελευθερίας, το οποίο είναι και συνταγματικά κατοχυρωμένο. Σύμφωνα με το άρθρο 3 και το άρθρο 13 του Ελληνικού Συντάγματος, κάθε άνθρωπος εντός της Ελληνικής Επικράτειας έχει το δικαίωμα του θρησκεύειν. Μάλιστα, η θρησκευτική ελευθερία κατοχυρώνεται και σε επίπεδο υπερεθνικών διατάξεων. Το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως εγγυάται την ελευθερία της θρησκείας. Επίσης, στο άρθρο 10 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζεται ότι κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας.

Όλοι οι ασθενείς/πιστοί που αισθάνονται την ανάγκη πνευματικής και ψυχικής στήριξης, καταφεύγουν στην επικοινωνία με τον Θεό, όχι επειδή κάποιος τους εξανάγκασε, αλλά με πλήρη συνείδηση της επιλογής τους αυτής και στο πνεύμα της ρήσης του Αποστόλου Παύλου: ὑμεῖς γὰρ ἐπ’ ἐλευθερίᾳ ἐκλήθητε.

Τί εἶναι ἀφορισμός καί σέ ποιές περιπτώσεις γίνεται αὐτός;π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

https://www.youtube.com/watch?v=nGv2_0IpNaU&feature=youtu.be

Ψήφισμα Ἱ.Μ. Κυθήρων: ''Ἐνορχηστρωμένος πόλεμος κατά τῆς Ὀρθοδόξου Θείας Λατρείας''

Ἡμεῖς οἱ Κληρικοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων, συνελθόντες σήμερον τήν 29ην Μαΐου 2020 καί ὥραν 11ην π.μ., εἰς τήν μηνιαίαν Ἱερατικήν μας Σύναξιν εἰς τό Ἐπισκοπεῖον Χώρας – Κυθήρων, κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου Μητροπολίτου Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ.Σεραφείμ, μετά τήν Ἀπόδοσιν τοῦ Πάσχα καί τήν Δεσποτικήν ἑορτήν τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, καί ἐν ἀναμονῇ τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς, ἀφοῦ ἐμελετήσαμε τά θεῖα καί σωτήρια μηνύματα τῶν τριῶν αὐτῶν κορυφαίων ἁγίων ἑορτῶν τοῦ Πεντηκοσταρίου, συνετάξαμεν καί συνεψηφίσαμεν τό ἀκόλουθον ψήφισμα:

1. Ἀναλογιζόμενοι τό διαρρεῦσαν τρίμηνον διάστημα τῆς μετά κορωνοϊόν περιόδου ἐκφράζομεν τήν συμπόνοιαν καί συμπάθειάν μας πρός τούς πληγέντας προσωπικῶς καί οἰκογενειακῶς συνανθρώπους μας ἀνά τόν κόσμον καί τήν οἰκουμένην, τούς ἀσθενήσαντας βαρέως καί τούς ὑποκύψαντας τελικῶς καί ἐκδημήσαντας πρός Κύριον, ἐνῷ χαίρομεν καί συγχαίρομεν ὅσους ἀνένηψαν ἐκ τῆς βαρείας αὐτῆς νόσου καί ἤδη μετά τῶν οἰκείων των χαίρονται καί ἀπολαμβάνουν τό πολύτιμον ἀγαθόν τῆς ζωῆς.

2. Εὐγνωμόνως εὐχαριστοῦμεν καί συγχαίρομεν τούς θεράποντας Ἰατρούς, Νοσηλευτάς -τρίας καί ὅλον τό νοσηλευτικό προσωπικό τῶν Νοσοκομείων καί Θεραπευτηρίων τῆς Πατρίδος μας διά τήν ἐπαγρύπνησιν καί τούς νυχθημέρους κόπους καί μόχθους των παρά τό πλευρόν τῶν νοσηλευομένων ἀδελφῶν μας, καθώς ἐπίσης ἐκφράζομεν τά συγχαρητήρια μας καί εἰς τήν συντονίζουσαν τόν «πόλεμον» καί τάς μεθοδεύσεις κατά τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ ἐπιστημονικήν Ἐπιτροπήν.

3. Ἐνθέρμους εὐχαριστίας ἐκ βαθέων ἀπευθύνομεν πρός τήν Μεγαλόχαρη τῶν Μυρτιδίων, τήν Παναγία μας τήν Μυρτιδιώτισσα καί τούς Τοπικούς Ἁγίους μας Ὅσιον Θεόδωρον, Ὁσιοπαρθενομάρτυρα Ἐλέσαν, Ὅσιον Ἄνθιμον τόν νέον τόν ἐν Κεφαλληνίᾳ καί Ἱερομάρτυρα Μύρωνα Ἀντικυθήρων, διότι ἐπεσκίασαν μέ τήν Χάριν καί τάς πρεσβείας των τό Παναγιοσκέπαστο καί Ἁγιοφρούρητο νησί τῶν Κυθήρων καί τό τῶν Ἀντικυθήρων καί ἀπέτρεψαν τήν ὕπαρξιν κρουσμάτων καί θυμάτων.

ΟΡΘΡΟΣ- Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ)

https://youtu.be/nDrt5JMgVz8

ΟΡΘΡΟΣ- Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) ΣΤΗΝ Ι.Μ. ΑΓ. ΤΡΙΑΔΟΣ     06.00-10.30 

Η ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΑΠΟ 06.00- 09.00

Τίτλος κηρύγματος: «Ἱκέτευε ἀπαύστως Ἁγνή», Ἀγ. Νικοδήμου Ἑορτοδρόμιον, Α΄ Κανόνας Ἀναλήψεως, 30-5-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)

ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ...!!!!

ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ...!!!!Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΠΑΡΙΣΤΑΤΕ ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΊΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΤΟΝΟΥΜΕΝΟΥ...Ο μεν στο Άγιον Όρος.. Ο δε στην Αριζόνα........ΚΑΝΕ ΖΟΥΜ.....

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/05/blog-post_417.html

30 Μαΐου. Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἰσαακίου ἡγουμένου τῆς μονῆς τῶν Δαλμάτων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Σαβ. ς΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κ΄ 7-12).

Πραξ. 20,7         Ἐν δὲ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων συνηγμένων τῶν μαθητῶν κλάσαι ἄρτον, ὁ Παῦλος διελέγετο αὐτοῖς, μέλλων ἐξιέναι τῇ ἐπαύριον, παρέτεινέ τε τὸν λόγον μέχρι μεσονυκτίου.

Πραξ. 20,7               Κατά δε την πρώτην ημέραν της εβδομάδος, δηλαδή την Κυριακήν, όταν οι μαθηταί είχαν συγκεντρωθή, δια να κόψουν και κοινωνήσουν τον άρτον της θείας Ευχαριστίας, ο Παύλος ωμιλούσε και συνωμιλούσε προς αυτούς, επειδή την επομένη έμελλε ν' αναχωρήση. Παρέτεινε δε την διδασκαλίαν μέχρι του μεσονυκτίου.

Facing the Coronavirus Crisis with Faith: Pleas from Mt. Athos and Greece

https://www.youtube.com/watch?v=JooWIeMV7kk&feature=youtu.be

Ἀρχιμανδρίτης Σάββας Ἁγιορείτης - Πῶς περνᾶς τόν καιρό σου;

"Πώς περνάς τον καιρό σου;" Αββά Δωρόθεου. Ομιλία του Αρχιμανδρίτη Σάββα Αγιορείτη στην Κατερίνη,το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020, στα πλαίσια εκδήλωσης του Ιεραποστολικού Συλλόγου "Κυριακή" η οποία πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους.

https://www.youtube.com/watch?v=cBZfRz-xQSU&feature=youtu.be

Κυριακή τοῦ τυφλοῦ Συναξάριον, Ἑρμηνεία εὐαγγελικῆς περικοπῆς,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Κυριακή τοῦ τυφλοῦ Συναξάριον, Ἑρμηνεία εὐαγγ.περικοπῆς, Ἐπ. Νικηφόρου Θεοτόκη, 24-5-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ[:Ιω. 17,1-13] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 

[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.17,1-2] 

(Επιλεγμένα αποσπάσματα από την ομιλία Π΄ του αγίου που εμπεριέχεται στο Υπόμνημά του στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο ) 

«Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε(:αυτά είπε ο Ιησούς στους μαθητές Tου κaι έπειτα σήκωσε τα μάτια Tου στον ουρανό και είπε: “Πατέρα, ήλθε η ώρα που η σοφία Σου όρισε για να πάθω και να θυσιαστώ. Δέξου τη θυσία του Πάθους μου και δόξασε τον Υιό Σου και ως προς την ανθρώπινη φύση Του˙ για να σε δοξάσει και ο Υιός Σου με την απολύτρωση και τη σωτηρία των ανθρώπων, η οποία θα ολοκληρωθεί με τη θυσία Του αυτή και με την αιώνια αρχιερατική μεσιτεία Του που θα ακολουθήσει μετά από αυτήν”)»[Ιω.17,1]. 

«Ὅς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ(:Εκείνος που θα εφαρμόσει όλες ανεξαιρέτως τις εντολές και θα διδάξει και τους άλλους να τις τηρούν, Εκείνος που θα αγωνιστεί να τηρήσει όλες τις εντολές και να διδάξει την τήρησή τους στους ανθρώπους)», λέγει ο Κύριος, «οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν(:αυτός θα ανακηρυχτεί μέγας στη βασιλεία των ουρανών)»[Ματθ.5,17]. Και πολύ ορθά· διότι το να εκφράζει κανείς φιλόσοφες σκέψεις με τα λόγια είναι εύκολο, ενώ το να παρουσιάζει με έργα αυτά που λέγει, είναι γνώρισμα ανθρώπου γενναίου και μεγάλου. 

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός, όταν ομιλεί περί ανεξικακίας, φέρει ως πρότυπο ενώπιον όλων τον εαυτό Του, προτρέποντας τους ακροατές να λαμβάνουν από Αυτόν παράδειγμα. Για τον λόγο αυτό και μετά τη συμβουλή αυτή καταφεύγει σε προσευχή, διδάσκοντάς μας κατά τις δοκιμασίες αφού τα αφήσουμε όλα κατά μέρος, να καταφεύγουμε στον Θεό. Διότι αφού είπε: «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε(:στον κόσμο αυτό θα έχετε θλίψη)» και αναστάτωσε τις ψυχές τους με την ανησυχία, πάλι δια της προσευχής αναπτερώνει το φρόνημά τους· διότι μέχρι τότε έστρεφαν την προσοχή τους οι Μαθητές προς Αυτόν, σαν να ήταν ένας άνθρωπος. 

Ἡ μετοχή στήν Θεία Εὐχαριστία καί ἡ προπαρασκευή διά τῆς ἄσκησης, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Μελέτες στήν Φιλοκαλία 

Οἱ ἅγιοι φιλοκαλικοί Πατέρες, ἀκολουθώντας τίς ἐκκλησιαστικές παραδόσεις καί ὑπακούοντας στήν Κυριακή ἐντολή περί τῆς συχνῆς Μεταλήψεως τοῦ ἁγίου Σώματος καί τοῦ Τιμίου Αἵματός Του, προπαρασκευάζονταν καί προσεύχονταν, ὥστε νά ἀξιώνονται τῆς μετοχῆς τοῦ Ποτηρίου τῆς Ζωῆς «εἰς κοινωνίαν τοῦ ἁγίου Πνεύματος» καί ὄχι «εἰς κρῖμα ἤ εἰς κατάκριμα»[1]. 

Οἱ Μοναχοί-ἀσκηταί καί φιλοκαλικοί Πατέρες συμμετεῖχαν στήν θεία Λειτουργία καί κοινωνοῦσαν τακτικά. Ἔτσι γνώριζαν καί χρησιμοποιοῦσαν φράσεις ἀπό αὐτήν, ὅπως τό νά γίνει ἡ θεία Μετάληψις «εἰς Κοινωνία τοῦ ἁγίου Πνεύματος» καί «εἰς ἀρραβῶνα τῆς αἰωνίου ζωῆς»[2]. 

«Ὡς [ἄνθρωπος], πού ἀγνοῶ καί δέν μπορῶ τίποτε νά κάνω, καταφεύγω [στόν Θεό]», ἐπισημαίνει ὁ ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός, «...καί λέγω [σ’ Αὐτόν]: Μόνον νά μήν ἀποτύχω [καί χάσω] τήν θέσι στά δεξιά Σου...Καί ἐπίσης νά καταξιωθῶ τῆς θείας Μεταλήψεως, ὅπως ἔχω χρέος· [ὥστε] προσευχόμενος ἀπό πρίν γι’ αὐτό, νά εὕρω ἕτοιμο τόν βοηθό, ὅταν θελήσω νά μεταλάβω· καί νά φέρω στήν μνήμη μου τά ἄχραντα Πάθη τοῦ Σωτῆρος μας καί νά ἔλθω σέ ἀγάπησι τῆς μνήμης Αὐτοῦ καί νά μοῦ γίνῃ ἡ μετάληψι εἰς κοινωνίαν τοῦ ἁγίου Πνεύματος· διότι ὁ ἴδιος ὁ Παράκλητος παρηγορεῖ ὅσους πενθοῦν κατά Θεόν στόν παρόντα αἰῶνα καί στόν μέλλοντα καί ὅσους Τόν παρακαλοῦν μέ ὅλην τους τήν ψυχή, μέ πολλά δάκρυα καί λέγουν τό «Βασιλεῦ Οὐράνιε» καί τά λοιπά. Καί [προσεύχομαι ἐπίσης], νά μοῦ γίνῃ ἡ κοινωνία τῶν ἀχράντων Μυστηρίων, ἀρραβώνας τῆς αἰωνίου ἐν Χριστῷ ζωῆς, μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Μητρός Αὐτοῦ καί πάντων τῶν Ἁγίων. Ἔπειτα γονατίζω μπροστά σέ ὅλους τούς ἁγίους, παρακαλώντας αὐτούς νά ἱκετεύουν [τόν Κύριο] γιά μένα, ἐπειδή [Αὐτοί] μποροῦν νά προσφέρουν τήν ἱκεσία στόν Δεσπότη· καί μετά [λέγω] τήν Εὐχή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου[3] [τῆς θείας Μεταλήψεως], ὅπως συνηθίζεται, ἐπειδή περιέχει θαυμαστή θεολογία»[4]. 

Εἶναι φανερή ἡ ἀκολούθηση τῶν ἐκκλησιαστικῶν παραδόσεων, ἀλλά καί ἡ οἰκείωση τοῦ γνήσιου ἐκκλησιαστικοῦ πνεύματος, πού εἶναι πνεῦμα ταπεινοφροσύνης καί ὁδηγεῖ στήν συχνή μετοχή στήν θεία Εὐχαριστία ἐν μετανοίᾳ, προσευχῇ καί συντριβῇ καρδίας. Ἔμμεσα διαλάμπει καί ἐδῶ ἡ γνήσια ἐκκλησιαστική ζωή, πού διάγουν οἱ ἅγιοι φιλοκαλικοί Πατέρες, ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἀκρογωνιαῖο λίθο τήν μετοχή στήν θεία Λειτουργία καί θεία Κοινωνία. Ἀπαραίτητη θεωρεῖται ἡ προπαρασκευή μέ τήν εἰδική ἀκολουθία, πού ἀναγινώσκεται πρό τῆς θείας Μεταλήψεως καθώς καί ἡ γονυκλισία, ὅπως διακριβώνουμε στό ἀνωτέρω κείμενο τοῦ ὁσίου Πέτρου. 

Ἡ ἄσκηση καθώς καί ἡ προσευχή, πού στοχεύουν στήν κάθαρση τῆς καρδίας, προηγοῦνται, ἐνῶ ἡ θεία Μετάληψη ἕπεται. Μετοχή στά Μυστήρια χωρίς ἀνάλογη ἄσκηση καί ἡσυχαστική ζωή εἶναι ἀνώφελη ἤ καί ἐπιζήμια κατά τόν λόγο τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου[5]. 

Τό ἴδιο πνεῦμα ἀποπνέει καί αὐτή ταύτη ἡ «Ἀκολουθία τῆς Θείας Μεταλήψεως»[6], καθώς καί οἱ σχετικές εὐχές τῆς θείας Λειτουργίας.

Ὁ ἅγιος πατήρ Ἰωάννης Καλαΐδης καί ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!

Ο άγιος πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης και η χάρη του Αγίου Πνεύματος! Πολλές φορές διαβάζουμε στα Πατερικά βιβλία ότι οι άγιοι άνθρωποι του Θεού μιλούν χωρίς να προμελετήσουν, φωτιζόμενοι από το Άγιο Πνεύμα! Άλλες φορές πάλι, όταν δεν έχουν άμεση πληροφόρηση από τον Θεό, καταφεύγουν στην προσευχή και μέσω αυτής, λαμβάνουν την θεία βοήθεια για να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους προς την σωτηρία! Υπάρχει και η περίπτωση που δεν είναι για το συμφέρον του ανθρώπου να γνωρίζει κάποια πράγματα και οι άγιοι δεν πληροφορούνται από τη θεία Χάρη ή δεν αποκαλύπτουν στους ανθρώπους αυτά που γνωρίζουν!

Όλα αυτά αξιωθήκαμε να τα βιώσουμε όσοι ζήσαμε από κοντά τον μακαριστό πατέρα Ιωάννη! Σε μια περίοδο της ζωής μου είχα προβλήματα με κάποιον που έπρεπε να συνεργάζομαι υποχρεωτικά μαζί του! Δεν υπήρχε αιτία και δεν μπορούσα να καταλάβω το γιατί ! Σε μία επίσκεψή μου στον π. Ιωάννη, μόλις πήρα την ευχή του και χωρίς να του έχω πει τίποτα γι αυτό το θέμα, μου είπε: " Πρόσεξε παιδί μου αυτόν τον άνθρωπο, έχει φθόνο για σένα! Όχι πολλά πολλά μαζί του"! Σε μια άλλη επίσκεψή μας, ήμασταν στο καθιστικό της οικίας του και χτύπησε το κουδούνι. Σηκώθηκε ο ίδιος και άνοιξε την πόρτα. Μπήκε κάποιος, τον οποίον γνώριζα και μίλησαν, χωρίς εμείς να ακούσουμε τι έλεγαν. Ο άνθρωπος αυτός σε λίγο άρχισε να τρέμει αλλά δε μπορούσαμε να καταλάβουμε τι είχε συμβεί! Την άλλη μέρα συνάντησα τον άνθρωπο αυτόν τυχαία και μου ζήτησε να του δώσω το τηλέφωνο του πατρός Ιωάννη! Μου είπε: "Χθες που ήρθα στον παππούλη, για πρώτη φορά, μόλις με είδε μου είπε". " Καλώς τον Θ...! Εσύ είχες ατύχημα με το αυτοκίνητο"! Και πράγματι, όπως μου είπε, είχε σοβαρό ατύχημα με το αυτοκίνητό του! Αυτή η αποκάλυψη, έγινε και η αιτία να αρχίσει να ζει πνευματικά! Μία μόνο φορά δεν μου απάντησε σε ένα πνευματικό θέμα που με παρακάλεσε να τον ρωτήσω, ένας μοναχός.

Μου είπε: " Τώρα παιδί μου δεν μπορώ..." Δεν του το αποκάλυπτε ίσως ο Κύριος, γιατί μόνο Εκείνος γνωρίζει με την Σοφία Του, το τι συμφέρει στην κάθε ψυχή!

π. Γεώργιος Μεταλληνός "Ἡ Ἅλωση τῆς Πόλης"

«Τῆς ἁλώσεως προηγεῖται ἡ ἀποστασία καὶ τῆς ἀποστασίας ἕπεται ἡ ἅλωσις»

Ομιλία που εκφώνησε ο δάσκαλος κ. Σάββας Ηλιάδης στο αρχονταρίκι του Ιερού Κοινοβίου Οσίου Νικοδήμου στο Κιλκίς την Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης ερμηνεύοντας τον πρώτο στίχο από το 4ο κεφάλαιο, της Α΄ προς Τιμόθεον επιστολής: «Τὸ δὲ Πνεῦμα ῥητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων, ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγων…», γράφει: «Ο απόστολος Παύλος τα λέγει διά τους ύστερον γενομένους αιρετικούς, (…) και διά όλους τους άλλους, τος καταγομένους από την πονηράν φατρίαν των αιρετικών τούτων. Βλέπε δε αγαπητέ, ότι ο Παύλος είπε, πως οι αιρετικοί πρώτον έχουν να αποστατήσουν από τη πίστιν και τότε να ξεράσουν τας κακοδοξίας αυτών, διά να δείξει πως η πίστις είναι ωσάν άγκυρα και όταν τινάς ξεπέσει από την άγκυραν, ναυαγεί και καταποντίζεται εις την απώλειαν, κατά τον θείον Χρυσόστομον».

Και συνεχίζει παρακάτω: «Εκείνα οπού οι αιρετικοί ούτοι ψεύδονται, δεν τα ψεύδονται κατά άγνοιαν, αλλά γνωρίζοντες ότι είναι ψευδή, υποκρίνονται πως διδάσκουσι ταύτα ως αληθινά και βέβαια». Κρατήστε καλά αυτήν την μεγάλη διαχρονική αλήθεια, αδελφοί μου, καθώς, ακριβώς έτσι εργάζονται και σήμερα οι εκτός, αλλά και οι εντός της Ορθοδοξίας, και εκπορθούν και αλώνουν τις ψυχές, αλλοιώνοντας την Αλήθεια και τα όρια της Εκκλησίας.

Όταν ο άνθρωπος αφίσταται, απομακρύνεται από το καλό,- και αυτό το καλό δεν είναι παρά η Αλήθεια, την οποία διδάσκει η Αγία μας Εκκλησία,διά του Ευαγγελίου και των Αγίων της- τότε ακολουθεί η ισοπέδωση των πάντων, η άλωση, η καταστροφή. Το διδάσκει εξάλλου μέσα στο χρόνο, με γεγονότα και αυτή η ιστορία του ανθρώπου, και η Άλωση της Πόλης αποτελεί μια από αυτές τις κοσμοϊστορικές περιπτώσεις. Αυτά, ως μια μικρή εισαγωγή, διότι σήμερα ζούμε, χωρίς πάσης αμφιβολίας, σε «ύστερους καιρούς».

Ἔρευνα τοῦ Μ.Ι.Τ.: Ἐμφύτευση ἰατρικῶν δεδομένων κάτω ἀπὸ τὸ δέρμα μέσῳ ἐμβολίου

ΣΧΟΛΙΟ : «Μπορεῖ κανεὶς εὔκολα νὰ γυρίσει τὴν πλάτη του στὶς προκλήσεις τῆς πραγματικότητας ἀπαξιώνοντάς τὶς ὡς συνομωσιολογίες. Τὸ θέμα ὅμως εἶναι τί κάνεις ὅταν οἱ προκλήσεις ἀρχίζουν νὰ σὲ χτυποῦν στὴ πλάτη καὶ πρέπει πιὰ νὰ γυρίσεις καὶ νὰ τὶς κοιτάξεις κατάματα...»...

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

Μηχανικοὶ τοῦ M.I.T. ἔχουν ἀναπτύξει ἕναν τρόπο γιὰ νὰ ἀποθηκεύουν ἰατρικὲς πληροφορίες κάτω ἀπὸ τὸ δέρμα, χρησιμοποιῶντας βαφὴ κβαντικῶν κουκκίδων (μικροσκοπικῶν ημιαγωγών) ἡ ὁποία μεταφέρεται μὲ ἕνα γυαλάκι μὲ ἐνσωματωμένες μικροβελόνες. Ἡ βαφή, ἀόρατη μὲ γυμνὸ μάτι, μπορεῖ ἀργότερα νὰ διαβαστεῖ μὲ εἰδικὰ προσαρμοσμένο ἔξυπνο κινητὸ τηλέφωνο. Εἰδικὴ βαφή, ποὺ μεταφέρεται μαζὶ μὲ ἕνα ἐμβόλιο, θὰ μποροῦσε νὰ ἐνεργοποιεῖ μιὰ (ἐνσωματωμένη) πάνω στὸν ἀσθενῆ...

ἀποθήκη ἱστορικοῦ ἐμβολιασμῶν.

Τῆς Anne Trafton, Δεκέμβριος τοῦ 2019

Κάθε χρόνο οἱ ἐλλείψεις στοὺς ἐμβολιασμοὺς ὁδηγοῦν σὲ περίπου 1.500.000 θανάτους ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ εἶχαν προληφθεῖ, κυρίως στὶς ἀναπτυσσόμενες χῶρες. Ἕνας παράγοντας ποὺ καθιστὰ τὶς ἐκστρατεῖες ἐμβολιασμοῦ σὲ αὐτὰ τὰ κράτη πιὸ δύσκολες εἶναι ὅτι ὑπάρχει ἐλάχιστη ὀργάνωση γιὰ τὴν ἀποθήκευση ἰατρικῶν ἀρχείων, ὅποτε συχνὰ δὲν εἶναι εὔκολο νὰ καθοριστεῖ ποιὸς χρειάζεται ἕνα συγκεκριμένο ἐμβόλιο.

Ἐρευνητὲς τοῦ Μ.Ι.Τ. ἔχουν ἀναπτύξει ἕναν καινοτόμο τρόπο ἀρχειοθέτησης τοῦ ἱστορικοῦ ἐμβολιασμοῦ τῶν ἀσθενῶν: ἀποθηκεύοντας δεδομένα σὲ μιὰ διάταξη φτιαγμένη ἀπὸ βαφή, ἀόρατη στὸ γυμνὸ μάτι, ἡ ὁποία μεταφέρεται κάτω ἀπὸ τὸ δέρμα τὴν ἴδια στιγμὴ μὲ τὸ ἐμβόλιο.

«Σὲ περιοχὲς ὅπου οἱ χάρτινες κάρτες ἐμβολιασμοῦ συχνὰ χάνονται ἢ δὲν ὑπάρχουν καθόλου καὶ οἱ ἠλεκτρονικὲς βάσεις δεδομένων εἶναι ἀνήκουστες, αὐτὴ ἡ τεχνολογία θὰ μποροῦσε νὰ ἐνεργοποιήσει τὸν γρήγορο καὶ ἀνώνυμο ἐντοπισμὸ τοῦ ἱστορικοῦ ἐμβολιασμῶν τῶν ἀσθενῶν γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώνεται ὅτι κάθε παιδὶ εἶναι πλήρως ἐμβολιασμένο», λέει ὁ Kevin McHugh, πρώην μεταδιδακτορικός ἐρευνητὴς τοῦ Μ.Ι.Τ., ὁ ὁποῖος τώρα διατελεῖ ἀναπληρωτὴς καθηγητὴς στὴ βιολογικὴ μηχανική («bioengineering») στὸ Πανεπιστήμιο Rice.

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ὑπομνηματισμός τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ[:Πράξ. 20, 16-17 και 20, 28-38] 

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[:μετάβαση του αποστόλου Παύλου στη Μίλητο, εστίαση της προσοχής των επισκόπων στην τεράστια ευθύνη τους για το ποίμνιό τους που πρόκειται να κινδυνεύσει από τις αιρέσεις και τελικός αποχαιρετισμός] 

«Ἔκρινε γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν ῎Εφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ· ἔσπευδε γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς ῾Ιεροσόλυμα(:πλεύσαμε κατευθείαν στη Μίλητο, διότι ο Παύλος αποφάσισε να παρακάμψει με το πλοίο την Έφεσο και να μην αποβιβαστεί σε αυτήν, για να μην του συμβεί να αργοπορήσει στην Ασία· διότι βιαζόταν να είναι στα Ιεροσόλυμα, εάν του ήταν δυνατό, την ημέρα της Πεντηκοστής)»[Πράξ.20,17]. Ώστε και γι' αυτό δεν ήταν δυνατό να μένει. Πρόσεχε αυτόν που κινείται και από ανθρώπινα κίνητρα και επιθυμεί και βιάζεται και πολλές φορές δεν το κατορθώνει. Γι' αυτό γίνονται αυτά, για να μη νομίσουμε ότι ήταν πάνω από την ανθρώπινη φύση· διότι οι άγιοι και μεγάλοι εκείνοι άντρες είχαν μεν την ίδια φύση με εμάς, όχι όμως και την ίδια προαίρεση, γι' αυτό και απολάμβαναν σε μεγάλο βαθμό τη χάρη του Θεού. 

Πρόσεχε λοιπόν πόσα και από μόνοι τους ρυθμίζουν. Γι’ αυτό και έλεγε: «Mηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν(:και τώρα σας απευθύνουμε αυτά τα παρακλητικά λόγια, χωρίς να δίνουμε αφορμή σκανδάλου σε τίποτε)»[Β’ Κορ. 6,3] και πάλι· «ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία (:για να μην κατηγορηθεί στο ελάχιστο η διακονία του κηρύγματος)»[Β’ Κορ. 6,3]. Να και τρόπος ζωής άμεμπτος και μεγάλη συγκατάβαση. Αυτό ονομάζεται οικονομία, το να βρίσκεται κανείς στο ακρότατο σημείο και ύψος της αρετής και να κατεβαίνει στο τελευταίο σημείο της ταπεινοφροσύνης. 

ΣτΕ: Συνταγματικὰ καὶ νόμιμα ἐκκλησιασμὸς καὶ πρωινὴ προσευχὴ σὲ νηπιαγωγεῖα καὶ δημοτικὰ

Συνταγματικὰ καὶ νόμιμα προβλέπεται ὁ ἐκκλησιασμὸς καὶ ἡ πρωινὴ προσευχὴ τῶν μαθητῶν τῶν νηπιαγωγείων καὶ τῶν δημοτικῶν σχολείων ἔκρινε ἡ Ὁλομέλεια τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, ἐνῶ παράλληλα ἔκρινε ὅτι ἀντισυνταγματικὰ καὶ ἀντίθετα στὴν Εὐρωπαϊκὴ Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου (ΕΣΔΑ) δὲν προβλέπεται νομοθετικὰ ἡ δυνατότητα ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὸν ἐκκλησιασμὸ τῶν μαθητῶν νηπιαγωγείων καὶ δημοτικῶν σχολείων γιὰ λόγους θρησκευτικῆς συνείδησης.

Ἀναλυτικότερα, τὴν Ὁλομέλεια τοῦ ΣτΕ την ἀπασχόλησε αἴτηση μὲ τὴν ὁποία ζητεῖτο ἡ ἀκύρωση τοῦ Προεδρικοῦ Διατάγματος 79/2017 ποὺ ἀφορᾶ τὴν «ὀργάνωση καὶ λειτουργία νηπιαγωγείων καὶ δημοτικῶν σχολείων», κατὰ τὸ μέρος ἐκεῖνο μὲ τὸ ὁποῖο προβλέπεται ἡ τέλεση κοινῆς προσευχῆς μαθητῶν καὶ ἐκπαιδευτικῶν τῶν νηπιαγωγείων καὶ τῶν δημοτικῶν σχολείων, καθὼς ἐπίσης καὶ κατὰ τὸ σκέλος ἐκεῖνο μὲ τὸ ὁποῖο προβλέπεται ἡ…δυνατότητα ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν, στὸ πλαίσιο συγκεκριμένων ἑορτῶν.

Ἡ Ὁλομέλεια τοῦ ΣτΕ (πρόεδρος ὁ Ἀθανάσιος Ράντος καὶ εἰσηγήτρια ἡ σύμβουλος Ἐπικρατείας Παρασκευὴ Μπραίμη), μὲ τὴν ὑπ’ αριθμ. 942/2020 ἀπόφασή της, ἔκρινε -σύμφωνα μέ σχετικὴ ἀνακοίνωση τοῦ ΣτΕ- καὶ σὲ συνέχεια παλαιοτέρων ἀποφάσεών της, ὅτι «ἡ προσευχὴ καὶ ὁ ἐκκλησιασμὸς στὸ πλαίσιο τῆς ἐκπαιδευτικῆς διαδικασίας συνιστοῦν, ὅπως καὶ ἡ διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἀναγκαῖα μέσα, με τὰ ὁποῖα ὑπηρετεῖται ὁ συνταγματικὸς σκοπὸς τῆς ἀναπτύξεως τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν Ἑλλήνων κατ’ ἄρθρο 16 παράγαρφος 2 τοῦ Συντάγματος.

Ἀκόμη, ἀναφέρεται στὴν δικαστικὴ ἀπόφαση ὅτι «ὡς ἐκ τούτου, ἀπευθύνονται ἀποκλειστικὰ στοὺς μαθητὲς ποὺ ἀσπάζονται τὸ Ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ δόγμα καὶ ὄχι στοὺς ἑτερόδοξους, ἀλλόθρησκους ἢ ἄθεους μαθητές».

Εὐχή διά τήν ἀπαλλαγή ἀπό τόν θυμόν

ΕΥΧΗ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΥΜΟΝ.

Ἰησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ὁ πρᾳΰς καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, κατάπεμψον κατὰ τὸ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεός σου καὶ ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν τὸ πνεῦμα τῆς εἰρήνης καὶ τῆς πραότητος, ἵνα εἰρηνεύοντες ἐκ τοῦ κακίστου πάθους τοῦ θυμοῦ, μνημονεύομεν ἀεὶ τοῦ ἐνδόξου καὶ φοβεροῦ ὀνόματος σου μετὰ καρδίας γαληνιώσης. Ἰησοῦ, τὸ ἀρνίον τὸ ἄκακον, τὸ προσφερόμενον ἐνώπιον τοῦ οὐρανίου Πατρὸς θυσία ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ἀχρείων, ἐπάκουσον ἡμῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ δεομένων σου καὶ ἐλευθέρωσον ἡμᾶς ἐκ τοῦ φοβεροῦ τοῦ θυμοῦ πάθους, διότι ἀπολλύμεθα ἐξ αὐτοῦ καὶ δὲν δυνάμεθα ποτὲ να ἀφιερωθῶμεν εἰς τὴν ἀγάπην σου καὶ εἰς τὸ θέλημά σου τὸ ἅγιον, ἐνόσω ὑπὸ τοῦ πάθους τούτου κατεχόμεθα. Ἰησοῦ ἀνεξίκακε, ὁ ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ ὑπὲρ τῶν σταυρωσάντων σε πρὸς τὸν οὐράνιόν σου Πατέρα προσευχόμενος, ποίησον καὶ ἡμᾶς τοιούτους, ὥστε να προσευχόμεθα ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων καὶ κακοποιούντων ἡμᾶς, ἵνα οὕτω γενώμεθα μιμηταί σου καὶ δοξάζεται καὶ δι΄ ἡμῶν τὸ Πανάγιον Ὄνομά σου, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Εἶναι ἡ μεγαλύτερη βλασφημία πού ἔχει ἀκουστεῖ στούς αἰῶνες…

Πιστεύουμε σε έναν Ουράνιο Πατέρα που μας έστειλε το Μονογενή του για να μας σώσει και τώρα λέμε, όποιος τον πλησιάζει πεθαίνει;!

Είναι η μεγαλύτερη βλασφημία που έχει ακουστεί στους αιώνες…

Ο ιεραπόστολος Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής Νικηφόρος (Μικραγιαννανίτης)

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/05/blog-post_688.html

29 Μαΐου. Τῆς ἁγίας παρθενομάρτυρος Θεοδοσίας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Παρ. ς΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιθ΄ 1-8).

Πραξ. 19,1         Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας

Πραξ. 19,1                Οταν δε ο Απολλώς ευρίσκετο εις την Κορινθον, ο Παύλος, αφού επέρασε τα βαρειότερα μέρη της Μ. Ασίας, ήλθε εις την Εφεσον, όπου και ευρήκε μερικούς μαθητάς.

Ὁ Ἀόρατος πόλεμος τῶν παθῶν, Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Π Σάββας 2008 01 31 ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΟ Ι. ΗΣΥΧΑΣΤ. ΑΓ. ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ, ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ(ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ)

https://youtu.be/GIXLlD4KIo8

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΟ Ι. ΗΣΥΧΑΣΤ. ΑΓ. ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ, ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ(ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) 20.00-01.00

Η ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΑΠΟ 20.30- 21.30 

Τίτλος κηρύγματος: «Ἐξίσταντο Ἀγγέλων χοροί», Ἀγ. Νικοδήμου Ἑορτοδρόμιον, Α΄ Κανόνας Ἀναλήψεως, 29-5-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)

Τί εἶναι ὁ μαμμωνᾶς τῆς ἀδικίας Β΄ , Ἀρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

31. Τί εἶναι ὁ μαμμωνᾶς τῆς ἀδικίας Β΄ , Ἀρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

«Ὁ μάρτυρας π. Ἰωάννης τῆς Σάντα Κρουζ» καί «ἡ σύγχρονη βλασφημία περί μολυσμοῦ στόν ναό ἀπό τόν ἰό» Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

«Ὁ μάρτυρας π. Ἰωάννης τῆς Σάντα Κρουζ» 

καί «ἡ σύγχρονη βλασφημία περί μολυσμοῦ στόν ναό ἀπό τόν ἰό» 

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου στίς 18-05-2020 

Μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, μετά τό Ἀπολυτίκιο τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ, νά ἐπικαλεστοῦμε πρῶτα τόν Τριαδικό μας Θεό καί μετά τήν Χάρη τῶν Ἁγίων πού γιορτάζουμε σήμερα, τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Πατρικίου καί τῶν Ἁγίων 13 Ὁσιομαρτύρων τῆς Καντάρας τῆς Κύπρου, οἱ ὁποῖοι φονεύθησαν ἀπό τούς λατινόφρονες τόν 13ο αἰῶνα, καί τοῦ Ἁγίου, δέν εἶναι ἐπίσημα ἀναγνωρισμένος, ἀλλά εἶναι μάρτυρας, Νεομάρτυρας καί Ἱερομάρτυρας, Ἰωάννης τῆς Σάντα Κρούζ, ὁ ὁποῖος σφαγιάστηκε ἀπό σατανιστές, στήν Ἀμερική, στήν Σάντα Κρούζ. 

Καταγόταν ἀπό τήν Ἄνδρο. Γεννήθηκε ἐκεῖ τό 1937 καί μετέβη στήν Ἀμερική, ὅπου ἐκεῖ ἔγινε φλογερός ἱεραπόστολος. Κάθε χρόνο στήν Ἄνδρο γίνεται ἕνα θαῦμα μέ τούς κρίνους τῆς Παναγίας. Ὅταν τήν ἄνοιξη ἀνθίζουν οἱ κρίνοι, τούς πηγαίνουν στή Χάρη της καί τούς ἐναποθέτουν στήν εἰκόνα της, πού ὑπάρχει στήν Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Νικολάου στήν Ἄνδρο. Καί φυσικά μετά ἀπό λίγο καιρό ξεραίνονται καί πέφτουν τά ἄνθη καί τά φύλλα. Μένουνε τά ξερά κοτσάνια. Και, ὅταν πλησιάζει ἡ γιορτή τῆς Παναγίας, 15 Αὐγούστου, οἱ κρίνοι πάλι ἀνθίζουν. 

Ὁ π. Ἰωάννης εἶχε πάρει ξερά κλαδιά, ὅταν εἶχε ἔρθει στό νησί του καί τά πῆγε στήν ἐκκλησία του στήν Ἀμερική, στήν Σάντα Κρούζ, καί ἐκεῖ τά τοποθέτησαν στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας καί ἐκεῖνα ξανάνθισαν, ἐκεῖ στήν Ἀμερική. Κάποτε ἦρθε καί ἡ πρεσβυτέρα του στήν Ἑλλάδα, πῆρε ρίζες ἀπ’ αὐτούς τούς κρίνους καί τούς φύτεψαν στήν Ἀμερική. Ἔβαζαν τούς κρίνους στήν Παναγία καί ἐκεῖνοι πάλι ἄνθιζαν, ἀφοῦ προηγουμένως εἶχαν ξεραθεῖ! Τό ἴδιο θαῦμα δηλαδή πού γινόταν στήν Ἄνδρο, γινόταν καί στήν Ἀμερική. 

Αὐτό ἀναθέρμανε πολύ τόν ζῆλο τοῦ π. Ἰωάννου, ζητοῦσε ἀπό τόν ἡγούμενο βιβλία καί ἄλλο ὀρθόδοξο ὑλικό -ἀπό τόν ἡγούμενο τοῦ Ἁγίου Νικολάου, τόν π. Δωρόθεο- καί ἔγραφε καί ὁ ἴδιος θρησκευτικά ποιήματα. Ἔκανε ἱεραποστολή καί μεταξύ τῶν νέων πού ἦταν ἐκεῖ στήν πόλη καί μέ πολύ ζῆλο πήγαινε στίς πλατεῖες καί μιλοῦσε. Ἐκεῖ εἶναι κέντρο σατανιστῶν, στήν Σάντα Κρούζ, καί πολλοί νέοι εἴχανε ἐπηρεαστεῖ καί εἴχανε πλησιάσει στήν Ὀρθοδοξία. Αὐτό βέβαια δέν ἄρεσε καθόλου στόν σατανᾶ. Κάποια νύχτα, 18 πρός 19 Μαΐου ἦταν, σάν σήμερα δηλαδή, τό 1985, ἄργησε νά πάει στό σπίτι του, ἤτανε στόν ναό ὁ π. Ἰωάννης, ἑτοίμαζε τά κηρύγματα γιά τήν ἑπόμενη μέρα. Ἐκεῖνο τό βράδυ ἄργησε νά πάει, οἱ δικοί του τόν ἀναζήτησαν καί ἐκεῖ βρῆκαν τόν πατέρα τους κατακρεουργημένο, ὅπως ἀποδείχθηκε ἐκ τῶν ὑστέρων, ἀπό ἕναν ἱερέα τοῦ σατανᾶ καί μιά γυναίκα πού συζοῦσε μαζί του καί κάποιον ἀκόμη. Τόν εἴχανε κατασφάξει. Εἴχανε χτυπήσει τό κρανίο του μέ σφυριά καί τό σῶμα του τό εἴχανε κατακόψει μέ μαχαίρια καί ἐπειδή ἀκόμα σπαρταροῦσε, πήρανε τόν σταυρό πού φοροῦσε καί τόν ἔπνιξαν μέ τήν ἀλυσίδα του. Καί μέ τό αἷμα του ἔγραψαν στούς τοίχους συνθήματα σατανικά καί τόν ἀριθμό τοῦ Ἀντιχρίστου 666. Ἤτανε τότε μόλις 48 ἐτῶν. Αὐτά νά τά ἀκοῦνε αὐτοί πού μᾶς λένε ὅτι εἴμαστε συνωμοσιολόγοι, ὅταν μιλᾶμε γιά 666. Ὀρίστε πού ἤδη οἱ σατανιστές τό γράφουν καί τό ἔχουν σύμβολό τους. Γιατί βάζετε δηλαδή αὐτό τόν ἀριθμό;