26. Πότε καί πῶς μᾶς ἐγκαταλείπει ὁ Θεός Στ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 1-1-2020

26. Πότε καί πῶς μᾶς ἐγκαταλείπει ὁ Θεός Στ΄, Ἐρωταποκρίσεις Ἁγ. Ἀναστασίου Σιναΐτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 1-1-2020 Πνευματικό κέντρο Ἱ.Ν. Ἁγίου Ἀθανασίου Ἀμπελειῶν Πέλλας, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://www.hristospanagia.gr/ καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Κυριακή πρό τῶν Φώτων.Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Πρόδρομο καί Βαπτισή. Μέρος Τρίτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Ματθ.3,1-12] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΗ 

[Μέρος τρίτο: Ματθ.3,4-6] 

Ο ίδιος ο Ιωάννης είχε κατασκευασμένο το ένδυμά του από τρίχες καμήλου και φορούσε γύρω από τη μέση του δερμάτινη ζώνη. Βλέπεις πως άλλα είπαν οι προφήτες και άλλα τα άφησαν για τους Ευαγγελιστές; Για τον λόγο αυτόν και ο Ματθαίος παραθέτει τις προφητείες αλλά προσθέτει και τις δικές του πληροφορίες, χωρίς να θεωρεί περιττό και ασήμαντο να μιλήσει ακόμη και για την ενδυμασία του δικαίου αυτού άντρα. 

Πραγματικά ήταν άξιο θαυμασμού και παράδοξο να συναντήσει κανείς τόση καρτερία και αντοχή σε ανθρώπινο σώμα. Αυτό ακριβώς προσείλκυε περισσότερο τους Εβραίους, που έβλεπαν στο πρόσωπό του τον μέγα Ηλία και από όσα τότε παρακολουθούσαν οδηγούνταν στην ανάμνηση του μακαρίου εκείνου ανθρώπου[:ο Ιωάννης κατά την τροφή και την ενδυμασία έμοιαζε στον Ηλία· πρβλ. Δ΄Βασιλ.1,8 :«ἀνὴρ δασὺς καὶ ζώνην δερματίνην περιεζωσμένος τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν· Ἠλιοὺ ὁ Θεσβίτης οὗτός ἐστι(:είναι άντρας δασύτριχος, ζωσμένος γύρω από τη μέση μια δερμάτινη ζώνη. Και ο Οχοζίας τους είπε: ‘’Αυτός είναι ο Ηλίας ο Θεσβίτης’’)»]. Και ήταν ακόμη μεγαλύτερη η έκπληξή τους· διότι ο Ηλίας έμενε και σε πόλεις και σε σπίτια, ενώ ο Ιωάννης κατοίκησε συνεχώς στην έρημο ήδη από τα σπάργανά του, τη νηπιακή σχεδόν ηλικία του. 

Έπρεπε ο Πρόδρομος εκείνου που έμελλε να καταργήσει όλα τα παλαιά- τον πόνο, την κατάρα, τη λύπη, τον ιδρώτα- έπρεπε να διαθέτει και εκείνος μερικά σύμβολα της δωρεάς αυτής και να είναι ανώτερος εκείνης της παλαιάς καταδίκης. Ούτε λοιπόν τη γη όργωσε, ούτε αυλάκι άνοιξε, ούτε έφαγε το ψωμί του με τον ιδρώτα του προσώπου του. Ήταν πρόχειρο το τραπέζι του, η ένδυσή του ευκολότερη από το φαγητό και με λιγότερους ακόμη κόπους από την ένδυση η εξασφάλιση της κατοικίας. Δεν χρειάστηκε ούτε στέγη, ούτε κλίνη, ούτε τραπέζι, αλλά μέσα σε αυτήν τη σάρκα έδωσε δείγματα αγγελικής ζωής. Για τον λόγο αυτόν και το ένδυμά του ήταν τρίχινο, για να διδάσκει με την εμφάνισή του να απελευθερωθούμε από τα ανθρώπινα κα να μην έχουμε κανένα κοινό σημείο με τη γη αλλά να επανέλθουμε στην προηγούμενη κατάσταση, προτού ο Αδάμ αισθανθεί την ανάγκη της εξωτερικής περιβολής και της ενδύσεως. Έτσι η εμφάνιση εκείνη ήταν σύμβολο της βασιλείας και της μετανοίας.

«Καλύτερα ἄνεργος πάρα ντροπιασμένος!»: νέος ἐθνικός ἥρωας στό ὀρθόδοξο Μαυροβούνιο»

Μητροπολίτης Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος και τέως αστυνομικός Μίλογιε Στσεπάνοβιτς

Μαυροβούνιο, 30 Δεκεμβρίου 2019

«Боље кући часна образа, него с пендреком прљава» — «Καλύτερα να είσαι σπίτι και άνεργος με φιλότιμο παρά να ντροπιάζεις τον εαυτό σου κουνώντας ρόπαλο», έτσι περίπου μεταφράζονται τα λόγια του τέως πλέον στελέχους του Υπουργείου Εσωτερικών της πόλεως Νίκσιτς Μίλογιε Στσεπάνοβιτς, ο οποίος αρνήθηκε να συμμετάσχει στη διάλυση των Μαυροβουνιτών διαδηλωτών, οι οποίοι διαμαρτύρονταν κατά του νόμου για την ελευθερία της συνειδήσεως που εισάγει διάκριση σε βάρος των Ορθοδόξων. Ο Στσεπάνοβιτς με τριακονταετή προϋπηρεσία στην αστυνομία έκρινε άτιμο να ξυλοκοπεί διαδηλωτές συμπολίτες, οι οποίοι βγήκαν στους δρόμους για να υπερασπισθούν την Εκκλησία τους: προτίμησε ανεργία και «εισιτήριο λύκου» (κάθε είδους εγγράφου που επηρεάζει αρνητικά την καριέρα ενός ατόμου – σημ. του μτφρ.) από τις σημερινές αρχές του Μαυροβουνίου, παρά το αίσχος το οποίο αναποφεύκτως θα αισθανόταν σε περίπτωση συμμετοχής στην καταστολή των ειρηνικών διαμαρτυριών.

Άλλωστε, παρά τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού του Μαυροβουνίου Μάρκοβιτς για το απαράδεκτο χρήσεως βίας κατά των διαμαρτυρόμενων, στις οποίες προέβη στο Κοινοβούλιο αυτής της βαλκανικής δημοκρατίας, που πρόσφατα εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ, αστυνομικοί ξυλοκόπησαν μερικά άτομα, μεταξύ των οποίων και τον Επίσκοπο Διοκλείας Μεθόδιο, ο οποίος με τους συνοδούς τους ρίχθηκε στο έδαφος, ξυλοκοπήθηκε με τα πόδια και ρόπαλα και στη συνέχεια νοσηλεύθηκε. Ο Μίλογιε δεν θεωρεί αξιοπρεπή τέτοια συμπεριφορά των αστυνομικών.

3 Ἰανουαρίου. Προεόρτια τῶν Φώτων. Μαλαχίου προφήτου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Θ΄ ΩΡΑΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΩΡΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ. (Τίτ. β΄ 11 - 14, γ΄ 4 - 7).

Τιτ. 2,11            Ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις,

Τιτ. 2,11                     Διότι εφανερώθη πλέον και εδόθη εις όλους, κυρίους και δούλους, η χάρις του Θεού, η σωτήριος δια τους ανθρώπους.

Ἡ Ἀποστολή καί ἡ Ἀμφίεση τῆς Γυναίκας, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 8-5-2011

Σήμερα Πιό ἐπίκαιρος ἀπό ποτέ . Ἀσκητής «βιώνουμε ΜΕΡΕΣ του (Π)»;

Ειπώθηκαν Πέμπτη, 5 Δεκεμβρίου 2019

Τα αναδημοσιεύουμε

« Με τις προηγούμενες μεγάλες βροχοπτώσεις έγιναν πρωτόγνωρες κατολισθήσεις σε μέρη όπου υπάρχουν παλαίστρες ασκητικές.

Έτσι το μήνυμα που λάβαμε από σεβάσμιο γέροντα έφτασε με καθυστέρηση πολλών ημερών.

Τι έλεγε αυτό το μήνυμα του;

« σαν μια κινηματογραφική ταινία ξεπρόβαλαν έμπροσθεν μου Πέντε Πόρτες και σε κάθε μια κατέβαιναν κάθετα σαν χείμαρρος γνωστές μας λέξεις, όπως:

Πίστη- Πατρίδα- Προδοσία – Πείνα- Πόλεμος

Παρατήρησα ότι στην Τρίτη κατά σειρά πόρτα στη λέξη που σχηματιζόταν το αρχικό της γράμμα Π, αυτό εγκλωβιζόταν σε ένα μεγαλύτερο κόκκινο Π.

Στην απορία μου τι να σημαίνουν όλα αυτά παιδί μου , άκουσα φωνή να μου λέει :

- « βιώνετε μέρες του Π»

ΚΑΙ συνέχισε η φωνή αυτή με τις εξής φράσεις:

Ὁ Θεὸς ἀπαγορεύει τὰς συμπροσευχὰς τῶν πιστῶν μετὰ τῶν ἀλλοπίστων

Ὁ Θεὸς ἀπαγορεύει τὰς συμπροσευχὰς τῶν πιστῶν μετὰ τῶν ἀλλοπίστων

Γράφει ὁ Ἁγιορείτης Μοναχὸς Βλάσιος

Ὁποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει μέσα στὴν Ἐκκλησία, δι’ ὀρθὴν καὶ σωστὴν λύσιν του καὶ ἀντιμετώπισίν του, πρέπει ν’ ἀνατρέξουμε στὶς θεῖες Γραφὲς καὶ στοὺς Ἁγίους Πατέρες ὡς καὶ στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες. Καὶ οἱ τρεῖς αὐτὲς πηγὲς εἶναι οἱ ὁδοδεῖκτες τῆς σωστῆς καὶ κατὰ Θεὸν λύσεως.

Γιὰ τὶς περιλάλητες συμπροσευχὲς τῶν πιστῶν καὶ εὐσεβῶν μετὰ τῶν ἀλλοπίστων καὶ ἀσεβῶν, ποὺ γίνονται κατὰ καιρούς, μέσα στὰ πλαίσια τῆς Παγκοσμιοποίησης καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διὰ χάριν δῆθεν τῆς «εἰρήνης καὶ τῆς δικαιοσύνης στὸν κόσμο», πρᾶγμα ποὺ κατήντησε «ψωμοτύρι», ἀπὸ κάποιους Ἱεράρχες καὶ θεολόγους καθηγητὲς Πανεπιστημίων, συναγελαζομένων μετὰ αἱρετικῶν καὶ ἀλλοθρήσκων, ἄν εἶναι ἤ ὄχι ἀσέβεια, παρατίθενται τὰ παρακάτω.

α) Βρίσκουμε στὸ βιβλίο τοῦ Ἰωνᾶ, τὸ ἑξῆς σημαντικώτατον. Ὅτι ὁ Προφήτης Ἰωνᾶς παρακούοντας τὸν Θεὸν νὰ πάει στὴν Νινευΐ τὴν πόλη ποὺ τὸν εἶχε στείλει, γιὰ νὰ κηρύξει στοὺς κατοίκους ὅτι θὰ καταστραφεῖ ἡ πόλη τους ἕνεκα τῶν ἁμαρτιῶν τους, κατέβη στὴν θάλασσα καὶ μπῆκε σὲ πλοῖο, γιὰ νὰ ταξιδεύσει στὴν πόλη Θαρσίς. Μόλις ὅμως ξανοίχθησαν στὴν θάλασσα ἄρχισε μεγάλη τρικυμία. Τότε οἱ διάφοροι Ἐθνικοὶ ποὺ βρίσκοντο μέσα στὸ πλοῖον, σήκωσαν τὰ χέρια καὶ προσεύχονταν ὁ καθένας στὸν θεὸ ποὺ πίστευε. Ἦσαν ὅλοι εἰδωλολάτρες. Κατ’ οἰκονομίαν Θεοῦ, ὁ μόνος λάτρης τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὁ Ἰωνᾶς, ποὺ βρισκόταν καὶ αὐτὸς μέσα στὸ πλοῖο, τὴν ὥρα ποὺ οἱ εἰδωλολάτρες προσεύχονταν, αὐτὸς κοιμόταν καὶ ἔρρεγχε (ροχάλιζε) κάτω στὸ ἀμπάρι τοῦ πλοίου. Ἡ ἀπουσία του ἀπὸ τὴν συμπροσευχὴ δὲν ἦταν τυχαία. Ἔτσι ἦταν ἀπὸ τὸν Θεόν, τὴν ὥρα ποὺ ἐπικαλοῦνταν τοὺς ψευδοθεούς τους ἤγουν τὰ δαιμόνια («πάντες οἱ θεοὶ τῶν Ἐθνῶν δαιμόνια» κατὰ τοὺς ψαλμούς), ὁ Ἰωνᾶς κατὰ κάποιο τρόπο μὲ τὸν ὕπνο καὶ τὸ ροχάλισμα, ἐνέπαιζε τὰ δαιμόνια ὡς ἀνίκανα νὰ βοηθήσουν.

Κυριακή πρό τῶν Φώτων.Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τό κήρυγμα μετανοίας ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Βαπτισή. Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Ματθ.3,1-12] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΒΑΠΤΙΣΤΗ 

[Μέρος δεύτερο: Ματθ.3,4-6] 

Επειδή λοιπόν η αντίληψη αυτή ήταν η αιτία των κακών, έρχεται Ιωάννης, ο οποίος δεν κάνει τίποτε άλλο, παρά προσπαθεί να τους φέρει σε συναίσθηση των αμαρτιών τους. Εξάλλου, αυτό φανέρωνε και η εξωτερική του εμφάνιση η οποία ήταν εμφάνιση μετανοίας και εξομολογήσεως : «Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωάννης εἶχε τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ(:Αλλά και όλη η ζωή του Ιωάννη και όλη η εμφάνισή του ήταν σύμφωνη με το κήρυγμά του· διότι αυτός ο Ιωάννης φορούσε ρούχο υφασμένο από τρίχες καμήλας με δερμάτινη ζώνη γύρω από τη μέση του)»[Ματθ. 3,4]. Το ίδιο φανέρωνε και το κήρυγμά του, διότι δεν έλεγε τίποτε άλλο, παρά «ποιήσατε οὖν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας(:για να σωθείτε λοιπόν από τη μελλοντική οργή του Θεού κάνετε καλά έργα, τα οποία είναι άξιος καρπός της αληθινής μετάνοιας. Και δείξτε στο εξής με τις ενάρετες πράξεις σας ότι μετανοήσατε ειλικρινά)»[Ματθ.3,8· Λουκ. 3,8]. 

Επειδή λοιπόν, η μη αναγνώριση των οικείων αμαρτημάτων, όπως απέδειξε και ο Απόστολος Παύλος, τους έκανε να απομακρύνονται από τον Χριστό, ενώ η συναίσθηση της αμαρτωλότητάς τους τούς γεννούσε την επιθυμία να αναζητούν τον Λυτρωτή και να επιδιώκουν τη συγχώρηση των αμαρτιών, για τον λόγο αυτό ήλθε ο Ιωάννης, για να συντελέσει σε αυτό ακριβώς και να πείσει αυτούς να μετανοήσουν· όχι βέβαια για να τιμωρηθούν, αλλά αφού με την μετάνοια γίνουν πιο ταπεινοί και κατηγορήσουν τους εαυτούς τους για τα αμαρτήματά τους, να σπεύσουν για να λάβουν τη συγχώρηση. 

Κοίταξε, λοιπόν, με πόση ακρίβεια καθόρισε αυτό. Διότι αφού είπε· «ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας (:εμφανίστηκε ο Ιωάννης και κήρυσσε βάπτισμα μετανοίας στην έρημο της Ιουδαίας)», πρόσθεσε «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν (:προς συγχώρηση των αμαρτιών)»[Μάρκ.1,4],σαν να έλεγε, δηλαδή, ότι με αυτό το βάπτισμα έπειθε αυτούς να ομολογήσουν τα αμαρτήματά τους και να μετανοήσουν γι’ αυτά, όχι για να τιμωρηθούν, αλλά για να δεχθούν ευκολότερα την κατοπινή συγχώρηση· διότι εάν δεν καταλόγιζαν τις αμαρτίες στους εαυτούς τους, ούτε τη Χάρη δεν θα ζητούσαν. Εάν όμως δεν ζητούσαν την χάρη, ούτε τη συγχώρηση δεν θα λάμβαναν. Ώστε το βάπτισμα αυτό προετοίμαζε τον δρόμο για τον Ιησού, γι’ αυτό και έλεγε ο Ιωάννης στο λαό: «ἵνα πιστεύσωσι, τοῦτ᾿ ἔστιν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν (:να πιστέψουν σε Εκείνον, που θα ερχόταν κατόπιν από αυτόν, δηλαδή στον Ιησού Χριστό, ο οποίος μονάχα θα έδιδε άφεση και σωτηρία)» [Πράξ. 19,4],προσθέτοντας και αυτή τη σκοπιμότητα του βαπτίσματος σε αυτήν που αναφέρθηκε παραπάνω. 

Ἡ Πανελλήνια Ἕνωσις Θεολόγων (ΠΕΘ) ἀποχαιρετᾶ καί κατευοδώνει ἐν Κυρίω τόν Ἐπίτιμον Ἀντιπρόεδρον τοῦ ΣτΕ, Ἀναστάσιον Μαρίνον

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Πανελλήνια Ένωσις Θεολόγων (ΠΕΘ) αποχαιρετά και κατευοδώνει εν Κυρίω

τον Επίτιμον Αντιπρόεδρον του ΣτΕ, Αναστάσιον Μαρίνον

Ο Αναστάσιος Μαρίνος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934. Σπούδασε Νομικά και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ανακηρύχθηκε αριστούχος Διδάκτωρ Νομικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα διατριβής «Η θρησκευτική Ελευθερία» και επίτιμος διδάκτωρ Θεολογίας από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Δικηγόρησε επί τετραετία στα Δικαστήρια Αθηνών. Το 1963 διορίστηκε κατόπιν επιτυχίας σε διαγωνισμό, στο Συμβούλιο της Επικρατείας ως Εισηγητής. Το 1970 προήχθη σε Πάρεδρο και το 1979 σε Σύμβουλο Επικρατείας, ενώ το δε 1993 προήχθη σε Αντιπρόεδρο του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου. Μετεκπαιδεύτηκε στην Γαλλία όπου μετείχε επί ένα έτος στις εργασίες του Γαλλικού Συμβουλίου της Επικρατείας. Παρακολούθησε α) μαθήματα Δημοσίου Δικαίου στη Σορβόννη, ειδικευθείς στα θέματα των σχέσεων ηλεκτρονικών υπολογιστών και δικαίου και β) μαθήματα Κανονικού Δικαίου στο Ορθόδοξο Ρωσικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου. Υπήρξε Πρόεδρος της Εταιρείας Διοικητικών Μελετών και μέλος της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων. Είχε συμμετάσχει σε πληθώρα διεθνών επιστημονικών συνεδρίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και είχε υποστηρίξει την Ελληνική Κυβέρνηση ενώπιον του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.

Ο Αναστάσιος Μαρίνος, πέρα από τον αγώνα που έδωσε, σε συνεργασία με άλλους δικαστικούς λειτουργούς, προκειμένου να παραμείνει το Προοίμιο και το άρθρο 3 στο Ελληνικό Σύνταγμα και πέρα από την επιστημονική του συνδρομή για τη διατήρηση της θρησκευτικής ελευθερίας, αγωνίστηκε επίσης, αμυντικά, σε όλες τις φάσεις της πολεμικής, που ασκήθηκε σε βάρος του θρησκευτικού μαθήματος τα τελευταία χρόνια.

Κατά τη δική του αντιπροεδρία, αντιμετωπίστηκαν στο ΣτΕ οι επιθέσεις που έγιναν για τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών και αποφασίστηκε ότι το μάθημα πρέπει να διδάσκεται υποχρεωτικά, κατά το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα και μάλιστα επί ικανό αριθμόν ωρών διδασκαλίας εβδομαδιαίως (η μία ώρα την εβδομάδα θεωρήθηκε ότι δεν είναι ικανός χρόνος για να καλύψει επαρκώς την ανάπτυξη της ορθόδοξης θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών). Ταυτόχρονα θεωρήθηκε απαραίτητο, παράλληλα με τη διδασκαλία, να τηρούνται όλες οι άλλες θρησκευτικές πράξεις στο σχολείο (εκκλησιασμός, προσευχή, αγιασμός κλπ) από τους ορθόδοξους μαθητές, ενώ όσοι δεν ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι υπήρξε η δυνατότητα να το δηλώνουν και να απαλλάσσονται χωρίς δυσμενείς επιπτώσεις.

Ἡ προσευχή νικάει τόν θάνατο

«Κάθε πραγματική προσευχή είναι μάχη με τον θάνατο και άρνηση του θανάτου.

Και κάθε πραγματική προσευχή είναι μάχη για τη ζωή και κατοχύρωση της ζωής.

Ποια είναι η πραγματική προσευχή;

Εκείνη που σε κάνει πιο δυνατό από τον θάνατο,

με την οποία φέρνεις τη νίκη επάνω στον φόβο και την ανατριχίλα του θανάτου.

Όταν σηκώνεσαι από την προσευχή και κοιτάζοντας τον εαυτό σου αισθανθείς τον ίδιο φόβο από τον θάνατο όπως και πριν, τότε να ξέρεις, ότι η προσευχή σου δεν ήταν πραγματική.

Ενώ όταν σηκώνεσαι από την προσευχή και κοιτάζοντας τον εαυτό σου αισθανθείς την αδιαφορία για τον θάνατο, τότε να ξέρεις ότι η προσευχή σου ήταν πραγματική.

Ἐκεῖνος πού μπορεῖ νά κάνει τό καλό καί δέν τό κάνει, ἁμαρτία διαπράττει.

Αλίμονο στους ανθρώπους εκείνους, που βρίσκονται δίπλα σε ετοιμοθάνατους ανθρώπους και δεν μεριμνούν ώστε να τους εξομολογήσουν και να τους κοινωνήσουν!

Θα πρέπει επίσης να λειτουργήσουν και διαμεσολαβητικά, ώστε με ανθρώπους που δεν είχε ''καλημέρα'' ο ετοιμοθάνατος, να τους συμφιλιώσει. Θα δώσουν μια μέρα λόγο αυτοί που δεν εργάζονται με αυτόν τον τρόπο, γιατί έχουν μεγάλη ευθύνη!

Λέει ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος: Εκείνος που μπορεί να κάνει το καλό και δεν το κάνει, αμαρτία διαπράττει.

Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας †