Ἀκούστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:
Ομιλία του γέροντα στην τράπεζα της Μονής το 2007.
https://alopsis.gr/κυριακή-γ΄νηστειών-εις-την-κυριακήν-τ/
Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020
Καύχηση καί αὐτοέπαινος Ἁγ Δημητρίου Ροστώβ. Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου
Καύχηση καί αὐτοέπαινος Ἁγ Δημητρίου Ροστώβ Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου
https://www.youtube.com/watch?v=XAfBnhHPPnM
https://www.youtube.com/watch?v=XAfBnhHPPnM
Οἱ ὁθόνες πού προξενοῦν τό «θάνατο». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Οἱ ὁθόνες πού προξενοῦν τό «θάνατο». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 14-11-2015
https://www.brighteon.com/4ba82aea-c563-46d3-b377-49e5
Ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου πρέπει νά εἶναι ναός τοῦ Θεοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Μελέτες στήν Φιλοκαλία
Ὁ ὅλος ἄνθρωπος καί μάλιστα ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου, σύμφωνα μέ τήν Βιβλικοπατερική διδασκαλία, εἶναι δυνάμει ναός τοῦ Θεοῦ[1]. Εἶναι ὁ «τόπος», ὅπου ὁ ἄνθρωπος, κάτω ἀπό προϋποθέσεις, ἑνώνεται μέ τόν Θεό. Τότε γίνεται καί ἐνεργείᾳ ναός τοῦ Θεοῦ[2].
«Ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου», διδάσκει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής, «εἶναι τόπος ἅγιος καί ναός τοῦ Θεοῦ»[3], ὅταν λειτουργεῖ σωστά, διότι ἐκεῖ ἀναπέμπεται συνεχής λατρεία πρός τόν Θεό.
Τά πονηρά πνεύματα προσπαθοῦν νά μολύνουν τόν ἐσωτερικό αὐτό ναό.
«Οἱ δαίμονες», παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Μάξιμος, «παίρνουν τίς ἀφορμές γιά νά κινοῦν μέσα μας τούς ἐμπαθεῖς λογισμούς, ἀπό τά πάθη, τά ὁποῖα ὑφίστανται μέσα στήν ψυχή. Ἔπειτα, πολεμώντας μέσῳ αὐτῶν, [τῶν ἐμπαθῶν λογισμῶν] τόν νοῦ, τόν ἐξαναγκάζουν νά φθάσῃ στήν συγκατάθεσι τῆς ἁμαρτίας. Ἐάν δέ αὐτός ἡττηθῇ, τόν ὁδηγοῦν στήν κατά διάνοιαν ἁμαρτία καί ὅταν αὐτή ἐκπληρωθῇ[4], τόν ὁδηγοῦν ἔπειτα αἰχμάλωτο στήν πρᾶξι [τῆς ἁμαρτίας]. Καί μετά λοιπόν ἀπό αὐτή, ἐκεῖνοι [οἱ δαίμονες], οἱ ὁποῖοι ἤδη ἐρήμωσαν μέ τούς λογισμούς τήν ψυχή, ὑποχωροῦν μαζί μ’ αὐτούς [τούς λογισμούς]. Ἀλλά μένει μόνο μέσα στόν νοῦ τό εἴδωλο τῆς ἁμαρτίας, σχετικά μέ τό ὁποῖο λέγει ὁ Κύριος: ὅταν δῆτε τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως νά στέκεται σέ τόπο ἅγιο, ἄς ἀντιλαμβάνεται αὐτός πού διαβάζει[5]. Διότι ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τόπος ἅγιος καί ναός τοῦ Θεοῦ, μέσα στόν ὁποῖο οἱ δαίμονες ἀφοῦ ἐρήμωσαν τήν ψυχή μέ τούς ἐμπαθεῖς λογισμούς, ἀνεγείρουν τό εἴδωλο τῆς ἁμαρτίας.
Ἡ ἑλληνική κρίση ἐνόψει τῆς 'Νέας Ἐποχῆς' - μας π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος
https://www.youtube.com/watch?time_continue=87&v=B5NXcsdWDG8
Θά ἔρθη καιρός, πού δέν θά βρίσκουμε ἕνα ἀντιδωράκι τόσο δά μικρό...
Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου
Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε καί πόσο πρέπει αυτές τίς μέρες να τίς εκτιμούμε καί να τις σεβώμαστε! Πρέπει να σκεφτώμαστε, τό βράδυ πού πηγαίνουμε να κοιμηθούμε: «Θά τήν ξαναβρούμε αυτή τή ζεστασιά, αύτό τό ζεστό φαγητό πού τρώμε; Θά ξαναβρούμε αύτά τά καλά πού έχουμε, αυτή τήν ήσυχία;». Δέν ξέρουμε τί ξημερώνει- αύτά έρχονται έν ριπή οφθαλμού. Γι’ αύτό αύτές τίς μέρες πρέπει να τίς έκτιμούμε καί να τίς σεβώμαστε.
Λέω, οί Σέρβοι μέ τόση πίστη καί εύλάβεια, τέτοιο μαρτύριο! Άλλα πάλι, λέω, καί στήν Ιερουσαλήμ στη Μονή Χοζεβά, ήταν χιλιάδες οί Πατέρες πού σφαγιάσθηκαν μέσα στο σπήλαιο- οί Χοζεβίτες δέν ήταν άγιοι Πατέρες; Όταν πήγαμε εκεί στο σπήλαιο, βάλαμε χώμα μέσα στο μαντήλι καί μάτωσε τό μαντήλι- ευωδίαζε τό χώμα, ένδειξη μαρτυρίου. Τό ίδιο καί στον Άγιο Θεοδόσιο καί στά ρωσικά Μοναστήρια παντού αίματα. Πήγαμε καί στο χωριό τών Ποιμένων καί λέμε, κάτι εύωδιάζει- έβγαινε άρρητος ευωδία. Καί στον άγιο Μηνά στή Χίο σφαγιάσθηκαν δεκατέσσερις χιλιάδες τήν ήμέρα τού Πάσχα. Τι μαρτύριο ήταν αύτό, δεκατέσσερις χιλιάδες! Γιατί έπέτρεψε ό Θεός καί τούς άποκεφάλισαν; Δέν ήταν εκείνοι άγιοι Πατέρες; Σύμφωνα μέ τήν πίστη μας, θά δώση καί σ’ εμάς ό Θεός. Ή Χάρις τού Θεού θά μάς σκεπάση. Να λέμε τούς Χαιρετισμούς- «τείχος εί τών παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε», καί τί θά κάνη ό Θεός δέν ξέρουμε.
Λέω, πώς πρέπει να είμαστε καί στο θέμα τής προσευχής! Όταν έκκλησιαζώμαστε, να είμαστε πολυόμματα Χερουβείμ. Εκεί πού στεκόμαστε, εκεί να μένουμε, εκτός έάν ύπάρχη σωματική άνάγκη. Τί μεγάλη ευλογία είναι να έχουμε κάθε μέρα Θεία Μυσταγωγία! Πολύ μεγάλη ευλογία είναι αύτή.
Ἡ Χάρη τῆς Παναγίας, τῆς Βασίλισσας τῶν Οὐρανῶν, εἶναι μεγάλη
Επί Τουρκοκρατίας, ένας Τούρκος κυνηγούσε έναν Έλληνα. Ο Έλληνας έτρεξε σε μία Εκκλησία, αλλά δεν πρόλαβε να μπει στο Ιερό και πήγε και κρύφτηκε πίσω από μία μεγάλη εικόνα της Παναγίας μας, που ήταν πάνω σε ένα τρίποδο. Φαινόταν βέβαια όλος... από τη μέση και πάνω είχε κρυφτεί και το κεφάλι του φαινότανε πάλι λίγο. Το κεφάλι του, συνέπιπτε ακριβώς με το κεφάλι της Παναγίας.
Σε λίγο καταφθάνει και ο Τούρκος. Μπαίνει στον ιερό χώρο του ναού και βλέπει τον Έλληνα. Δεν συγκινείται ο Τούρκος από το περιβάλλον. Τα πρόσωπα των Αγίων τον αφήνουν ασυγκίνητο και δεν είναι σε θέση να αισθανθεί τη Χάρη της Παναγίας. Και λέει στον Έλληνα:
- Γιατί κρύφτηκες πίσω από το ξύλινο παραπέτασμα, άθλιε ραγιά; Θαρρείς ότι τώρα, δεν μπορώ να σε σκοτώσω;
- Η Χάρη της Παναγίας, της Βασίλισσας των Ουρανών, είναι μεγάλη, απάντησε ο Έλληνας. Σε αυτήν λοιπόν καταφεύγω τούτη τη δύσκολη στιγμή, ζητώντας τη βοήθεια και προστασία της...
Σᾶς ἐρωτῶ· ἐὰν βγῇ ἕνα τέτοιο διάταγμα καὶ λέῃ ὅτι "Ὅποιος πάῃ στὴν ἐκκλησία, θὰ ἐκτελῆται", ποιός θὰ τὸ ἀψηφήσῃ; Οὔτε ὁ παπᾶς δὲ θὰ πάῃ!»
✞ Μακαριστοῦ Αὐγουστῖνου Καντιώτη
Υπάρχουν, ἀγαπητοί μου, ἄπιστοι καὶ ἄθεοι, ποὺ ἀνοίγουν τὰ στόματά τους καὶ χλευάζουν τὰ ὅσια καὶ ἱερά, καὶ προσπαθοῦν νὰ ξερριζώσουν ἀπ’ τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων τὴν πίστι στὸ Θεό. Μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς λένε μὲ τρόπο δόλιο· Καλὰ εἶν’ αὐτὰ ποὺ λέει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ κηρύττει ἡ ᾿Εκκλησία, ἀλλὰ ποιός τὰ κάνει;… Ὁ λόγος αὐτὸς σπέρνει ἀπιστία. «Ποιός τὰ κάνει;…»· θέλουν δηλαδὴ νὰ ποῦν, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο πάλιωσε πλέον. Ἀλλὰ ὁ ἥλιος μπορεῖ νὰ παλιώσῃ, τὸ Εὐαγγέλιο δὲν παλιώνει. Αὐτοὶ δὲν πιστεύουν, γι᾿ αὐτὸ θέλουν ἕνα καινούργιο «εὐαγγέλιο», ἀντιευαγγέλιο, «εὐαγγέλιο» τοῦ ἀντιχρίστου. Τί ἔχουμε ν’ ἀπαντήσουμε σ᾿ αὐτούς; Ὅτι, καὶ ἕνας ἀκόμη μέσ᾿ στὰ δισεκατομμύρια ἂν παρουσιαστῇ νὰ ἐφαρμόζῃ τὸ Εὐαγγέλιο, ἀρκεῖ αὐτὸς ν’ ἀποδείξῃ, ὅτι ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε δυνατή. Ἐφ’ ὅσον ἕνας τὸ ἐφήρμοσε, μποροῦν νὰ τὸ ἐφαρμόσουν καὶ οἱ ἄλλοι· διότι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶνε τοῦ αὐτοῦ φυράματος.
᾿Αλλ’ ἐρωτῶ· ἕνας μόνο ἐφήρμοσε τὸ Εὐαγγέλιο; Ὄχι ἕνας ἀλλὰ πολλοί. Πόσοι; Ἐὰν μπορῆτε νὰ μετρήσετε τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, τότε θὰ μπορέσετε νὰ μετρήσετε καὶ τοὺς ἁγίους γνωστοὺς καὶ ἀγνώστους. Οἱ ἅγιοι εἶνε ἀπ᾿ ὅλο τὸν κόσμο. Εἶνε ἄντρες ἀλλὰ καὶ γυναῖκες καὶ παιδιά. Εἶνε γέροι ἀλλὰ καὶ νήπια. Εἶνε ἀπ’ ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα· βοσκοί, γεωργοί, ἐργάται, διδάσκαλοι, καθηγηταί, φιλόσοφοι, ποιηταί, ῥήτορες, βασιλεῖς, στρατηγοί. Εἶνε ἀπ’ ὅλα τὰ μέρη τῆς γῆς· Ἕλληνες, Βούλγαροι, Σέρβοι, ῾Ρουμᾶνοι, ῾Ρῶσοι, παντοῦ ὅπου ὑπάρχει ᾿Ορθοδοξία. Ἅγιοι ἑκατομμύρια. Καὶ ὅλοι αὐτοὶ τί μᾶς φωνάζουν; Διαψεύδουν τοὺς ἀπίστους καὶ λένε· Ἐμεῖς δὲ ζήσαμε στὸ φεγγάρι οὔτε στὰ ἄστρα, ἐδῶ κάτω στὴ γῆ ζήσαμε· ἐφ’ ὅσον λοιπὸν ἐμεῖς ἐφαρμόσαμε τὸ Εὐαγγέλιο, μπορεῖτε κ᾽ ἐσεῖς νὰ τὸ ἐφαρμόσετε. Μᾶς φωνάζουν μὲ σάλπιγγες οὐράνιες νὰ τοὺς μιμηθοῦμε, νὰ ζήσουμε κ’ ἐμεῖς ὅπως ἐκεῖνοι.
Ἕνα ἀπὸ τὰ γνωρίσματα τῶν ἁγίων εἶνε – ποιό; Τὸ εἶπε ὁ Χριστός· Ὅποιος μὲ ὁμολογήσῃ, θὰ τὸν ὁμολογήσω κ’ ἐγὼ μπροστὰ στὸν οὐράνιο Πατέρα (βλ. Ματθ. 10,32). Καθῆκον μας δηλαδὴ εἶνε ἡ ὁμολογία.
Τί θὰ πῇ ὁμολογία; Αὐτὸ ποὺ πιστεύεις νὰ μὴν τὸ κρύβῃς, ἀλλὰ νὰ τὸ λὲς μὲ τὸ στόμα σου. Σωστὸ εἶν’ αὐτό. Ὅπως ἕνας νέος ποὺ ἀγαπάει μιὰ νέα δὲν κρύβει τὸν ἔρωτά του, ἀλλ’ ὅπου νὰ σταθῇ μὲ ὅλα τὰ μέσα (μὲ νεύματα, μὲ λουλούδια, μὲ γράμματα, μὲ ποιήματα, μὲ τραγούδια, μὲ κάθε τρόπο) ἐκφράζει τὸν ἔρωτά του, φανερώνει τὴν ἀγάπη του, ἔτσι κ’ ἐσύ. Ἂν εἶσαι Χριστιανός, ἂν αἰσθάνεσαι ἀγάπη γιὰ τὸ Χριστό, νὰ τὸν ὁμολογῇς παντοῦ, νὰ τὸν κηρύττῃς θερμά. Αὐτὸ ἔκαναν οἱ ἅγιοι Πάντες· ὡμολόγησαν τὸ Χριστό.
ΙΕ Διδασκαλία γιά τίς ἁγίες νηστεῖες Ἀββᾶ Δωροθέου
159_ Με το Μωσαϊκό Νόμο πρόσταξε ό Θεός τους Ισραηλίτες, να ξεχωρίζουν κάθε χρόνο το ένα δέκατο από όσα θ’ αποκτούν (Αριθμ. 18) και να τα’ αφιερώνουν στο Θεό και κάνοντας αυτό να παίρνουν ευλογία για όλα τους τα έργα. Έχοντας υπόψη τους αυτό, οι Άγιοι Απόστολοι σκέφτηκαν και αποφάσισαν, για να βοηθήσουν και να ευεργετήσουν τις ψυχές μας, να μας παραδώσουν κάτι ακόμα υψηλότερο και τελειότερο, δηλαδή ν’ αφιερώνουμε στο Θεό το ένα δέκατο των ήμερων της ζωής μας, για να ευλογούνται έτσι τα έργα μας και να παίρνουμε συγχώρεση κάθε χρόνο για τις αμαρτίες ολόκληρου του χρόνου. Λογάριασαν λοιπόν και χαρακτήρισαν σαν αγίες από τις τριακόσιες εξήντα πέντε ήμερες του χρόνου, αυτές τις επτά εβδομάδες των νηστειών. Και έτσι ξεχώρισαν επτά εβδομάδες. Άλλά με την πάροδο του χρόνου, συμφώνησαν να προστεθεί σ’ αυτές και άλλη μια εβδομάδα. Αυτό έγινε και για να προγυμνάζονται και να προετοιμάζονται όσοι πρόκειται να μπουν στο κοπιαστικό στάδιο των νηστειών, και για να τιμήσουν τον αριθμό των ήμερων της αγίας Τεσσαρακοστής πού νήστεψε ο Κύριος μας. Γιατί, αν αφαιρέσουμε τα Σάββατα και τις Κυριακές, οι οκτώ εβδομάδες γίνονται σαράντα ήμερες(1), τιμώντας ξεχωριστά τη νηστεία του Μεγάλου Σαββάτου, επειδή είναι πολύ ιερή και η μόνη ήμερα νηστείας ανάμεσα σ’ όλα τα Σάββατα του χρόνου. Οι σε επτά εβδομάδες, χωρίς τα Σάββατα και τις Κυριακές, γίνονται τριάντα πέντε ήμερες. Αν προστεθεί, λοιπόν και η νηστεία του Μ. Σαββάτου και η μισή νύχτα της Λαμπρής, γίνονται τριάντα έξι και μισή ήμερες, πού είναι ακριβώς το ένα δέκατο από τις τριακόσιες εξήντα ήμερες του χρόνου. Γιατί το ένα δέκατο του τριακόσια είναι το τριάντα, του εξήντα το έξι και του πέντε το μισό. Συμπληρώνονται λοιπόν τριάντα έξι και μισή ήμερες, όπως είπαμε. Αυτή είναι η «δεκάτη», όπως θα λεγε κανείς, όλου του χρόνου, πού μας καθιέρωσαν οι Αγ. Απόστολοι, για να γίνει αφορμή να καθαριστούμε, όπως είπαν, από τις αμαρτίες, πού κάναμε ολόκληρο το χρόνο, και για να οδηγηθούμε στη μετάνοια.
Πῶς ἀποδεικνύεται, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή πίστη;
Αν σε ρωτήσει κάποιος: Πῶς ἀποδεικνύεται, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή πίστη; Τί θά τόν ἀπαντήσεις; Θά τοῦ πεῖς ὅτι:
1) το Άγιο Φως δίδεται θαυματουργικώς μόνο στους Ορθοδόξους και σε κανέναν ετερόδοξο ή αλλόδοξο! Και μάλιστα για μερικά λεπτά δεν καίει!!!
2) μόνο ο Ορθόδοξος παπάς εκβάλλει δαιμόνια από έναν δαιμονισμένο! Στους ετερόδοξους και αλλόδοξους κληρικούς, ο δαίμονας αδιαφορεί...
3) Όλοι οι αρχηγοί των άλλων θρησκευμάτων είναι καθηλωμένοι στον τάφο τους. Μόνο ο Ιησού Χριστός, ο Ναζωραίος, ο Εσταυρωμένος, έχει κενό τάφο. Ο κενός τάφος του Χριστού, είναι μια απόδειξη της Αναστάσεως του Χριστού και ότι έχουμε την ορθή θρησκεία.
Οἱ ἐκκλησιαστικοί Ποιμένες καί ὁ λαός τοῦ Θεοῦ π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου
Απόσπασμα ομιλίας του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου. Σοφία Σειράχ 10, 2 - 4 ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 10-05-88
https://www.youtube.com/watch?v=KjJbVX8i0BU&feature=youtu.be
https://www.youtube.com/watch?v=KjJbVX8i0BU&feature=youtu.be
Τί λέει ἡ Ἁγία Γραφή γιά τή συγχώρηση
Στην προσευχή στο “Πάτερ ἡμῶν”, την οποία μας δίδαξε ο Ίδιος ο Χριστός, παρακαλάμε το Θεό Πατέρα μας (εκτός των άλλων) λέγοντας:
(Κατά Ματθαίον Εὐαγγέλιον Κεφ.6, στ.12)
"καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν"
δηλαδή: "και συγχώρησε τα βαρύτατα χρέη μας, δηλαδή τις αναρίθμητες αμαρτίες μας, όπως (ὡς) και εμείς συγχωρούμε εκείνους, οι οποίοι είναι οφειλέτες απέναντί μας εξ αιτίας των αδικημάτων που μας έκαναν"
-----------
(Κατά Ματθαίον Εὐαγγέλιον Κεφ.6, στ.14-15 και Κεφ.18, στ.21-22)
"Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν."
Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Ἀναίρεσις ἐσφαλμένων πληροφοριῶν
ΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΕΣΦΑΛΜΕΝΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ
ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ
Θεωρῶ καθῆκον καί ὑποχρέωσίν μου νά ἀναιρέσω τίς κάτωθι ἐσφαλμένες πληροφορίες, πού θίγουν τήν ἠθική ὑπόστασι καί τήν ἀξιοπιστία μου ὡς Ἐπισκόπου καί Ποιμένος τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.
Οἱ πρωτεργάτες τῆς πρόσφατης ποινικῆς διώξεώς μου, μέ προεξάρχοντα τόν Δήμαρχο Κυθήρων κ.Εὐστράτιο Χαρχαλάκη, μετέφεραν στά Μ.Μ.Ε. τίς ἑξῆς ἀναληθεῖς εἰδήσεις, οἱ ὁποῖες ἀδικοῦν τήν πραγματικότητα καί τόν ὑποφαινόμενο.
«Συνελήφθη ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ». «Παραβαίνει πλήρως τίς ἐντολές τῆς κυβέρνησης σέ ὅτι ἀφορᾶ τίς συνάξεις στις ἐκκλησίες καί τίς ἱεροπραξίες καί αὐτή τή στιγμή εἶναι στήν ἀστυνομία…».
Δέν μέ συνέλαβε ἡ Ἀστυνομική ἀρχή, οὔτε μέ ὡδήγησε (αἰχμάλωτο) στήν Ἀστυνομία. Μετά τήν τέλεσιν τῆς Γ’ στάσεως τῶν Χαιρετισμῶν στόν Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἐσταυρωμένου στή Χώρα Κυθήρων (20-3-2020) ἐπέστρεψα στό Ἐπισκοπεῖο. Τήν ἑπόμενη ἡμέρα, περί ὥραν 8 π.μ., ἐνῶ ἱερουργοῦσα στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Σπυρίδωνος Καλοκαιρινῶν, ὁ Διοικητής τοῦ Α.Τ. Κυθήρων κ.Τριαντάφυλλος Πηλίκος μέ ἐκάλεσε στό κινητό τηλέφωνο. Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἐπικοινώνησα μέ τόν κ.Διοικητή καί ὅταν ἔμαθα γιά τόν σκοπό τοῦ τηλεφωνήματός του τοῦ εἶπα ὅτι σέ μισή ὥρα θά εὑρίσκωμαι στό Ἐπισκοπεῖο καί θά σᾶς ἀναμένω. Ἐξερχόμενος ἀπό τόν Ἱερό Ναό βρῆκα τό περιπολικό τῆς Ἀστυνομίας καί ὁ ὁδηγός μέ ἐρώτησε ἐάν ἐπικοινώνησα μέ τόν κ.Διοικητή. Κατόπιν τούτου προχώρησα γιά τήν Ἱερά Μητρόπολι μέ τό αὐτοκίνητο καί τό περιπολικό ἐπέστρεψε στή βάση του. Μετά ἀπό μία ὥρα περίπου ὁ κ.Διοικητής μέ ἐπεσκέφθη στό Γραφεῖο μου μέ ἕνα ἀστυνομικό ὄργανο καί ἐκεῖ ἔγινε ἡ προβλεπόμενη διαδικασία καί ἐζήτησα 48ωρη προθεσμία γιά τήν σύνταξι καί ὑποβολή τοῦ ἀπολογητικοῦ ὑπομνήματος, τό ὁποῖο καί παρελήφθη ἐμπροθέσμως ὑπό τοῦ Ὑποδιοικητοῦ κ. Παναγιώτη Γιαννακόπουλου τήν 23η Μαρτίου ἐ.ἔ. στό Γραφεῖο μου.
Ὡς πρός τήν ἀναφορά : «παραβαίνει πλήρως τίς ἐντολές τῆς Κυβέρνησης σέ ὅτι ἀφορᾶ τίς συνάξεις στίς ἐκκλησίες…» σημειώνω ὅτι ὅλα τά μέτρα, πού ἐξήγγειλε ἡ Κυβέρνησις γιά τήν πρόληψι καί ἀντιμετώπισι τοῦ κορωνοϊοῦ ἐφαρμόσθησαν ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολί μας, πλήν τοῦ ἐπαχθέστατου μέτρου ὄχι ἁπλῶς τοῦ περιορισμοῦ, ἀλλά τῆς διακοπῆς καί τῆς τελείας παρακωλύσεως τῆς Θείας Λατρείας, καί μάλιστα τῆς Θείας Λειτουργίας μέχρι τῆς 30/3/2020, μέτρο τό ὁποῖο χαρακτηρίζεται ὡς ἀντισυνταγματικό ὑπό Καθηγητῶν Πανεπιστημίου τῆς Νομικῆς καί ἄλλων ἐγκρίτων νομικῶν. Γιατί στίς ἀναστελλόμενες διατάξεις τοῦ Συντάγματος δέν εἶναι αὐτή τοῦ ἄρθρου 13, παράγραφος 2, πού σαφῶς ὁρίζει ὅτι «κάθε γνωστή θρησκεία εἶναι ἐλεύθερη καί τά σχετικά μέ τή λατρεία της τελοῦνται ἀνεμπόδιστα ὑπό τήν προστασία τῶν νόμων». Ἀσφαλῶς κανένας δέν εἶναι ὑπεράνω τῶν νόμων. Ὅμως, τό Σύνταγμα εἶναι ὁ ὑπέρτατος Πολιτειακός νόμος. Ἡ ὑπ’ ἀριθ.2867/Υ1 ΚΥΑ, πού περιβλήθηκε τήν ἰσχύ νόμου θά κριθῆ προσεχῶς ὑπό τοῦ ΣτΕ, ὅπου προσέφυγαν ἔγκριτοι νομικοί καί ἐκεῖ θά καταδειχθῆ ἄν εἶναι συνταγματικός νόμος ἤ μή. Στή περίπτωσι αὐτή, λοιπόν, δέν ἔχουμε ἠθελημένη παράβασι καί παρακοή στούς νόμους τοῦ Κράτους, ἀλλά ἀνυπέρβλητο δίλημμα ἐξ αἰτίας συγκρούσεως καθηκόντων, κατά τίς προβλέψεις τοῦ ἄρθρου 33 Π.Κ. «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις», εἶπε σέ ἀνάλογη περίστασι ὁ Ἀπόστολος Πέτρος.
Καί κάτι ἀπό τόν βίο τοῦ ἀγαπημένου μου Ἀγίου Νικολάου τοῦ Πλανᾶ
Μεγάλη σημασία έδινε στην προσοχή και την συγκέντρωση του νου κατά την διάρκεια της προσευχής και της λατρείας. Στις διδασκαλίες του προς τα πνευματικά του παιδιά τόνιζε πολύ το σημείο αυτό. Μάλιστα, όταν έβγαινε να θυμιάση, κατά την διάρκεια του Όρθρου, πολλές φορές τον είδαν να θυμιά άδεια στασίδια, ενώ αντίθετα δεν θυμιούσε κάποιους από τους παρισταμένους.
27 Μαρτίου. Τῆς ὁσίας μητρός ἡμῶν Ματρώνης τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα Τριθέκτης. (Ἡσαΐου κθ΄ 13-23).
Ησ. 29,13 Καὶ εἶπε
Κύριος· ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος ἐν τῷ
στόματι αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν
τιμῶσί με, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέχει
ἀπ᾿ ἐμοῦ· μάτην δὲ σέβονταί με διδάσκοντες ἐντάλματα
ἀνθρώπων καὶ διδασκαλίας.
Ησ. 29,13 Ο Κυριος είπεν· “ο λαός αυτός με πλησιάζει μόνον με
τα λόγια του στόματός του, με τιμούν με τους λόγους των χειλέων των μόνον. Η
ευσέβειά των περιορίζεται εις υποκριτικά λόγια, η δε καρδία των απέχει πολύ από
εμέ. Ανώφελα με σέβονται, διότι εγκταλείπουν την ιδικήν μου αλήθειαν και
διδάσκουν διδασκαλίας και εντολάς ανθρώπων.