Να πάμε στην μαρτυρία αμέσως της Νοσοκόμας
« απόγευμα Λαμπροδευτέρας είχα βάρδια στην πτέρυγα …»
« όλη αυτή η κατάσταση με την επιδημία μας έχει εξουθενώσει»
« πολλές φορές το άκουσμα της καμπάνας και του σήμαντρου( αν και δεν ακούγεται πολλές φορές ) από τις Ακολουθίες που γίνονται στην διπλανή μας Ιερά Μονή Πετράκη για εμάς αλλά και για τους ασθενείς είναι μια παρηγοριά»
« φέτος τίποτε , νέκρα»
« την Λαμπροδευτέρα νέκρα επικρατούσε και στον θάλαμο που είχα υπηρεσία»
« εκείνη την ώρα δεν ακουγόταν τίποτε»
« βγήκα στον διάδρομο για να πάω στο γραφείο της Προισταμένης»
« στο βάθος του διαδρόμου φάνηκε η φιγούρα ενός κληρικού»
« όσο πλησίαζε έβλεπα καλύτερα τα χαρακτηριστικά του»
« ήταν ψηλός με φαρδιές πλάτες»
« ήταν πολύ αυστηρός και σαν να έψαχνε κάτι»
« Τον ρώτησα: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ πάτερ αλλά γιατί δεν φοράτε μάσκα ;»
« και αυτός μου είπε μονολεκτικά: δεν την χρειάζομαι»
« Μα πάτερ δεν μπορείτε να είστε έτσι , του απάντησα»
« τότε είδα το πρόσωπο του να χαμογελάει και να μου λέει:»
- Κόρη μου , καλά κάνεις και θέλεις να προστατεύσεις τους ασθενείς σου, αλλά και εγώ τους προστατεύω καλύτερα για αυτό βρίσκομαι εδώ.
« είδα το ιλαρό πρόσωπο του κληρικού και έσκυψα από ντροπή»
« πάτερ μου του είπα , δεν θέλω να σας φέρω σε δύσκολη θέση, αλλά αυτό λέει το πρωτόκολλο»
« πάτερ μου, πως σας λένε, τον ρώτησα»
« ΡΑΦΑΗΛ, μου είπε»
« αχ πάτερ μου ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για αύριο που γιορτάζεται»
«ο κληρικός μου ζήτησε το συγκεκριμένο πρόσωπο ενός ασθενή που νοσηλεύαμε για να του διαβάσει ΕΥΧΗ»
« πάλι όμως εγώ επέμενα ¨ πάτερ να φορέσετε πρώτα μάσκᨻ
« Τότε είδα κάτι συγκλονιστικό