Πέμπτη 14 Μαΐου 2020
Ὁ καθαγιασμός καί ὁ ὕμνος στήν Θεοτόκο, Ἀρχιμ. Γρηγορίου, 15-5-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
https://youtu.be/2EGHjvBlBF0
Ὁ καθαγιασμός καί ὁ ὕμνος στήν Θεοτόκο, Ἀρχιμ. Γρηγορίου, 15-5-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)
Ἡ σημασία τοῦ Πνευματικοῦ στόν σύγχρονο διωγμό, 3η συνομιλία Ἀρχ. Σάββα μέ π. Πέτρο Heers,
Ἡ σημασία τοῦ Πνευματικοῦ στόν σύγχρονο διωγμό, 3η συνομιλία Ἀρχ. Σάββα μέ π. Πέτρο Heers, 8-5-2020
Ἡ θεία χάρη ὡς κέντρο τῆς ζωῆς τοῦ χριστιανοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Μελέτες στήν Φιλοκαλία
Ὅπως ἡ θεία Λειτουργία καί ἡ θεία Εὐχαριστία εἶναι τό κέντρο τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἔτσι καί ἡ ἐνεργός θεία χάρη εἶναι τό κέντρο τῆς πνευματικῆς ζωῆς τοῦ κάθε Χριστιανοῦ.
Ὅταν δέν τελεῖται ἡ θεία Εὐχαριστία, ὁ ἐκκλησιαστικός θεσμός δέν τελεσιουργεῖται, δέν ὁλοκληρώνεται-πραγματώνεται. Ἔτσι καί ὅταν ἡ θεία χάρη δέν εἶναι ἐνεργός μέσα στήν καρδιά τοῦ Χριστιανοῦ, αὐτός δέν εἶναι ἀκόμη τέλειος υἱός τοῦ Θεοῦ κατά χάριν, οὔτε ἀληθινά ὑγιές μέλος τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ ἅγιος Μακάριος πού γράφει ὅτι ἀκόμη καί ἄν «τηρηθεῖ ὅλος ὁ ἐκκλησιαστικός κανόνας, δέ γίνει ὅμως ἀπό τόν ἱερέα ἡ μυστική εὐχαριστία τῆς προσφορᾶς καί ἡ κοινωνία τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, τότε οὔτε ὁ ἐκκλησιαστικός θεσμός ὁλοκληρώθηκε, καί ἡ λατρεία τοῦ Μυστηρίου εἶναι ἐλλιπής»[1], συνεχίζει διδάσκοντας ὅτι «Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τόν Χριστιανό. Ἄν δηλαδή ἔχει κατορθώσει τή νηστεία, τήν ἀγρυπνία, τήν ψαλμωδία καί ὅλη τήν ἄσκηση καί τήν ἀρετή, ἀλλά ἡ μυστική ἐνέργεια τοῦ Πνεύματος δέν ἐπιτελεῖται ἀπό τή χάρη στό θυσιαστήριο τῆς καρδιᾶς του μέ κάθε αἴσθηση καί πνευματική ἀνάπαυση, τότε εἶναι ἀτελής ὅλη αὐτή ἡ ἀκολουθία τῆς ἀσκήσεως καί σχεδόν ἄπρακτη, γιατί δέν ἔχει τήν ἀγαλλίαση τοῦ Πνεύματος νά γεμίζει μέ μυστικό τρόπο τήν καρδιά του»[2].
Ἐπομένως, ὅπως εἶναι ἀπαραίτητη ἡ θεία Λειτουργία στήν ἐκκλησιαστική ζωή καί λατρεία ὡς λειτουργική φανέρωση τῆς Ἐκκλησίας, ἔτσι εἶναι ἀπαραίτητη καί ἡ μυστική ἐν ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ χριστιανοῦ ἐνέργεια τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ὡς ἀναγκαῖο πλήρωμα τῆς νηστείας, ψαλμῳδίας καί τοῦ ὅλου πνευματικοῦ καθημερινοῦ κανόνος. Δι’ αὐτῆς φανερώνεται ἡ γνήσια ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ λατρεία τοῦ Θεοῦ μέσα στόν κάθε πιστό, ὁ ὁποῖος ἔχει γίνει πλέον ἔμψυχος ναός τοῦ Θεοῦ[3]. Ὅπως ἡ ἐκκλησιαστική λατρεία εἶναι ἐλλιπής χωρίς τή Θεία Λειτουργία, ἔτσι καί ἡ πνευματική ζωή καί ἄσκηση εἶναι ἀτελής, ἄν δέν ἐπιτευχθεῖ ἡ ἐνεργοποίηση τῆς βαπτισματικῆς θείας χάρης στήν καρδία τοῦ πιστοῦ διά τῆς μετανοίας καί τῆς ὅλης ἀσκητικῆς καί μυστηριακῆς ζωῆς.
Ἐπίσης ἀπό τά ἀνωτέρω προκύπτει ὅτι, τόσο γιά τόν ἅγιο Μακάριο, ὅσο καί ὅλους τούς φιλοκαλικούς Πατέρες, ὁ σκοπός τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τῆς ἄσκησης, τῆς ἡσυχίας δέν εἶναι μία προτεσταντικοῦ ἤ παπικοῦ τύπου ἠθική βελτίωση καί ἐξωτερική συμπεριφορική καλλιτέρευση τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά μία ὀντολογική ἐσωτερική ἀνακαίνιση καί μεταβολή. Σκοπός εἶναι ἡ μετοχή τοῦ χριστιανοῦ στήν θεία ἐνέργεια, στήν θεοποιό βαπτισματική θεία χάρη «ἐν πάσῃ αἰσθήσει». Σκοπός εἶναι ἡ ἕνωση μέ τόν ἴδιο τό Θεό, ἡ πρόγευση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἐν ἀγαλλιάσει καρδίας, ἡ θέωση τοῦ ἀνθρώπου, ἀφοῦ προηγηθεῖ ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη καί ὁ φωτισμός τοῦ νοῦ.
Ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ οἱ ἄνθρωποι ἀπό τό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως, γι’ αὐτό καί πνίγονται ἀπό τούς λογισμούς καί τά πάθη.
Άγιος Παίσιος ο Αγιορείτης
Έχουν απομακρυνθή οι άνθρωποι από το μυστήριο της εξομολογήσεως, γι’ αυτό και πνίγονται από τους λογισμούς και τα πάθη. Πόσοι έρχονται και ζητούν να τους βοηθήσω σε κάποιο πρόβλημα τους, και ούτε εξομολογούνται ούτε εκκλησιάζονται!
«Εκκλησιάζεσαι καθόλου;», τους ρωτάω.
«Όχι», μου λένε.
«Εξομολογήθηκες καμμιά φορά;».
«Όχι. Ήρθα να με κάνης καλά».
«Μα πως; Πρέπει να μετανοήσης για τα σφάλματά σου, να εξομολογήσαι, να εκκλησιάζεσαι, να κοινωνάς, όταν έχης ευλογία από τον πνευματικό σου, και εγώ θα κάνω προσευχή να γίνης καλά. Ξεχνάς ότι υπάρχει και άλλη ζωή και πρέπει να ετοιμασθούμε για ‘κεί;».
«Κοίταξε,πάτερ, αυτά που λες, εκκλησίες, άλλη ζωή κ.λπ., εμένα δεν με απασχολούν. Αυτά είναι παραμύθια. Έχω πάει σε μάγους, σε μέντιουμ και δεν μπόρεσαν να με κάνουν καλά. Έμαθα ότι εσύ μπορείς να με κάνης καλά». Άντε τώρα! Τους μιλάς για εξομολόγηση, για την μέλλουσα ζωή, και σου λένε «αυτά είναι παραμύθια», και από την άλλη μεριά:
Θαύματα τῆς Προυσιώτισσας κατὰ τὴν ἐπιδημία τοῦ 1918
Κατὰ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1918, ἡ ἰσπανικὴ γρίπη θέριζε ὅλη τὴν εὐρωπαϊκὴ ἤπειρο. Στὴν περιοχὴ τοῦ Ἀγρινίου, οἱ περισσότεροι οἰκισμοὶ θρηνοῦσαν καθημερινὰ ἀρκετοὺς νεκρούς. Στὴν πόλη τοῦ Ἀγρινίου, ποὺ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἀριθμοῦσε περίπου 15.000 πληθυσμό, οἱ θάνατοι πλησίαζαν ἢ ἔφταναν τοὺς πενήντα, κάθε μέρα. Μάλιστα, ἀπὸ τὸν φόβο τῆς μετάδοσης τῆς ἀσθένειας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ πλῆθος τους, συχνὰ οἱ νεκροὶ μεταφέρονταν μὲ κάρα καὶ θάπτονταν ἀκόμα καὶ χωρὶς παρουσία ἱερέως…
Μιὰς καὶ ἡ ἐπιστήμη ἦταν ἀδύναμη νὰ προσφέρει, κατὰ τὴν συγκεκριμμένη στιγμή, σωτηρία, ὁ νοῦς τῶν Αἰτωλῶν πῆγε στὴν θαυματουργὸ Εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Προυσιώτισσας. Ἄλλως τε, ὅλη ἡ περιοχὴ τῆς Εὐρυτανίας καὶ τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, τὴν Εἰκόνα αὐτὴ εἶχε σὰν ἀποκούμπι σωτηρίας, τόσο σὲ ἀσθένειες, ὅσο καὶ σὲ ἐπιδρομὴ ἀκρίδας. Κοντὰ ἦταν τὸ 1854, τότε ποὺ ἡ περιοχὴ τοῦ Ἀγρινίου εἶχε ἀποδεκατιστεῖ ἀπὸ τὴν χολέρα καὶ εἶχε σωθεῖ ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ θαυματουργοῦ Εἰκονίσματος. Ἔτσι, ὁ νοῦς τῶν ἀνθρώπων στράφηκε πάλι πρὸς τὴν Θεοτόκο.
Μετὰ ἀπὸ ἔγκριση τοῦ Μητροπολίτη Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας Ἀμβροσίου, στὴν δικαιοδοσία τοῦ ὁποίου ὑπαγόταν τότε ἡ ἱερὰ μονή, τριμελὴς ἐπιτροπὴ μετέβη στὸν Προυσό, κατὰ τὸ ἀπόγευμα τῆς 22ας Ὀκτωβρίου1918. Τὸ πρωὶ τῆς 4ης τοῦ μηνός, μετὰ τὴν ὀρθρινὴ ἀκολουθία, ξεκίνησε ἡ πομπὴ μὲ τὴν Εἰκόνα. Στὰ ὄρια τῶν δύο μητροπόλεων, στὴν περιοχὴ Ἀραποκέφαλα, εἶχε συγκεντρωθεῖ πλῆθος κόσμου (κατὰ τὶς περιγραφές, περίπου 5.000), καὶ ἔγινε ἡ πρώτη δέηση. Τὸ ἄλλο πρωί, φτάνει στὴν Καλλιθέα, ὅπου ψέλνεται Παράκληση, καὶ τὸ ἴδιο βράδυ φτάνει ἔξω ἀπὸ τὸ Ἀγρίνιο.
Ἡ πλειονότητα τοῦ πληθυσμοῦ τῆς πόλης περίμενε τὴν ἱερὰ Εἰκόνα στὰ πρῶτα σπίτια τοῦ Ἀγρινίου. Οἱ καμπάνες τῆς πόλεως ἐσήμαναν χαρμόσυνα. Στὸν ἱερὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Τριάδος, γιὰ ἕνα εἰκοσιτετράωρο ἡ ἀκολουθία ἦταν ἀσταμάτητη. Ὅλοι προσκυνοῦσαν τὴν Κυρὰ τῆς Ῥούμελης καὶ πλῆθος κόσμου κοινωνοῦσε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων.
ΠΕΜΠΤΗ 14-5-2020
ΠΕΜΠΤΗ 14-5-2020
ΑΓΡΥΠΝΙΑ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) 20.00-00.30
Τίτλος κηρύγματος :
Ὁ καθαγιασμός καί ὁ ὕμνος στήν Θεοτόκο, Ἀρχιμ. Γρηγορίου, 15-5-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ κάθε Ἱερός Ναός ἀπό τήν ἡμέρα τῶν Ἐγκαινίων μέχρι καί τήν συντέλεια τοῦ κόσμου παραμένει Ἅγιος καί ἰατρεῖο καί καταφυγή ἀσθενῶν
Η συγκεκριμένη Ευχή (και άλλες τόσες) διαβάζετε από Αρχιερέα την ημέρα των Εγκαινίων του Ιερού Ναού.
Νομίζω ότι εάν προσέξουμε τα λόγια θα δούμε ότι ο κάθε Ιερός Ναός από την ημέρα των Εγκαινίων μέχρι και την συντέλεια του κόσμου παραμένει Άγιος και ιατρείο και καταφυγή ασθενών. Τώρα θα μου πείτε γιατί κλείσαμε το Πνευματικό Νοσοκομείο αφού τώρα το έχουμε ανάγκη; Δυστυχώς δεν ξέρω και δεν μπορώ να σας απαντήσω! Ο καθένας να τα βρει με την συνείδησή του!
https://proskynitis.blogspot.com/2020/05/blog-post_83.html
Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος.Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἀποστολή τοῦ Παύλου καί τοῦ Βαρνάβα στήν Ἀντιόχεια
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑΣ[:Πράξ.11,19-30]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ
ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ
[Υπομνηματισμός των εδαφίων Πράξ. 11, 19-30]
«Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις(:αλλά προτού συμβούν αυτά με τον Κορνήλιο, στους Χριστιανούς των Ιεροσολύμων επικρατούσε η προκατάληψη ότι οι εθνικοί δεν είχαν τα ίδια δικαιώματα με τους Ιουδαίους στη σωτηρία που χαρίζει ο Ιησούς Χριστός. Εκείνοι λοιπόν που είχαν φύγει από τα Ιεροσόλυμα και είχαν διασκορπιστεί λόγω του διωγμού που είχε γίνει εξαιτίας του Στεφάνου, έφθασαν μέχρι τη Φοινίκη και την Κύπρο και την Αντιόχεια. Και σε κανέναν άλλο δεν κήρυτταν τον λόγο του Θεού παρά μόνο στους Ιουδαίους)»[Πράξ. 11,19]. Δεν το έκαναν αυτό φοβούμενοι τους ανθρώπους, διότι τον φόβο δεν τον σκέφτονταν καθόλου, αλλά το έκαναν τηρώντας τον νόμο και δείχνοντας ακόμη ανοχή σε αυτούς.
Δεν συνέβαλε λίγο ο διωγμός στη διάδοση του θείου λόγου· διότι λέγει ο Παύλος: «Οἴδαμεν δὲ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν(:Ναι. Στενάζουμε, αλλά γνωρίζουμε ότι σε εκείνους που αγαπούν τον Θεό, όλα συνεργούν για το καλό τους. Αυτοί κλήθηκαν σύμφωνα με την προαιώνια απόφαση του Θεού και δέχτηκαν τη σωτήρια κλήση. Πώς λοιπόν να μη συνεργούν όλα για το καλό τους;)»[Ρωμ. 8,28]. Δεν θα μπορούσαν τίποτα άλλο να κάνουν, εάν επιδίδονταν με θέρμη έχοντας ως προκαθορισμένο σκοπό τους το να στερεώσουν την εκκλησία, παρά αυτό ακριβώς· και εννοώ δηλαδή το να διασκορπίσουν σε όλα τα μέρη τους δασκάλους.
Και πρόσεχε μέχρι πού επεκτάθηκε το κήρυγμα: «Διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας(:έφθασαν μέχρι τη Φοινίκη και την Κύπρο και την Αντιόχεια)»,λέγει, «μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις(:και σε κανέναν άλλο δεν κήρυτταν τον λόγο του Θεού παρά μόνο στους Ιουδαίους)». Βλέπεις ότι κατά θεία οικονομία έγιναν όλα εκείνα τα σχετικά με τον Κορνήλιο; Αυτό επίσης αποτελεί και απολογία για τον Χριστό και κατηγορία για τους Ιουδαίους.
Εἶστε μέσα στήν ἀγάπη ριζωμένοι καί θεμελιωμένοι, γιά νά μπορέσετε να καταλάβετε μαζί μέ ὅλους τούς Ἁγίους ποιό εἶναι τό πλάτος, τό μῆκος, τό ὕψος καί τό βάθος της· νά γνωρίσετε τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ πού ξεπερνᾶ τη γνώση, γιά νά γεμίσετε μέ ὅλο τό πλήρωμα τοῦ Θεοῦ».
Μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου, Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας
Το Συναξάρι του Μεγάλου Αθανασίου ΕΔΩ
Αφού ο νους των ανθρώπων ξέπεσε στα αισθητά, ο Λόγος ταπείνωσε τον εαυτό του να ενανθρωπήσει, για να σηκώσει στους ώμους του τους ανθρώπους όντας ο ίδιος άνθρωπος· να προσελκύσει προς τον εαυτό του την προσοχή των αισθήσεών τους, για να τον βλέπουν στο εξής ως άνθρωπο· να πείσει με τα έργα που εργάζεται ότι δεν είναι μόνον άνθρωπος αλλά και Θεός, Λόγος και Σοφία του αληθινού Θεού. Αυτό θέλοντας να το υπογραμμίσει και ο Παύλος λέει: «Είστε μέσα στην αγάπη ριζωμένοι και θεμελιωμένοι, για να μπορέσετε να καταλάβετε μαζί με όλους τους Αγίους ποιό είναι το πλάτος, το μήκος, το ύψος και το βάθος της· να γνωρίσετε την αγάπη του Χριστού που ξεπερνά τη γνώση, για να γεμίσετε με όλο το πλήρωμα του Θεού». Ο Λόγος παντού πρόσφερε τον εαυτό του· και πάνω και κάτω, και στο βάθος και το πλάτος. Πάνω είναι με τη δημιουργία, κάτω είναι με την ενανθρώπηση, στο βάθος είναι στον άδη και στο πλάτος είναι σ’ όλο τον κόσμο· διότι όλα είναι γεμάτα από τη γνώση του Θεού. Γι’ αυτό το λόγο, δεν έσπευσε, μόλις ενανθρώπησε, να θυσιαστεί αμέσως για χάρη όλων μας· να παραδώσει το σώμα του στο θάνατο και να το αναστήσει· διότι έτσι θα έμενε στην αφάνεια.
Μεγάλο «θηρίο» εἶναι ὁ κόσμος!
Για να προοδεύσει κάποιος χριστιανικά, πρέπει να πάει αντίθετα με το ρεύμα του κόσμου, γιατί ο κόσμος έχει τόσα κακά, που δυσκολεύει τον άνθρωπο να πάει στον Χριστό. Ο κόσμος όπως σκέφτεται, όπως υποδεικνύει, είναι εναντίον του Θεού και της ψυχής μας!!
Συγγενείς που βλάπτουν την ψυχή μας, είναι καλύτερα να αποκόψουμε τις σχέσεις μαζί τους.
Σέ κάθε θλίψη σου, σὲ κάθε ἀποτυχία σου νὰ...
Σε κάθε θλίψη σου, σὲ κάθε ἀποτυχία σου νὰ συγκεντρώνεσαι μισὸ λεφτὸ στὸν ἑαυτὸ σου καὶ νὰ λὲς ἀργὰ ἀργὰ αὐτὸ τὸ τροπάριο "Χριστὸς Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν". Θὰ βλέπεις ὅτι τὸ μεγαλύτερο πράγμα στὴ ζωὴ σου - καὶ στὴ ζωὴ τοῦ κόσμου ὅλου - ἔγινε. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἡ σωτηρία μας. Καὶ θὰ συνειδητοποιεῖς ὅτι ἡ ἀναποδιὰ πού σοῦ συμβαίνει εἶναι πολὺ μικρὴ γιὰ νὰ χαλάσει τὴ διάθεσὴ σου.
Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
14 Μαΐου. Τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ἰσιδώρου τοῦ ἐν Χίῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Πέμ. δ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ι΄ 34-43).
Πραξ. 10,34 Ἀνοίξας δὲ
Πέτρος τὸ στόμα αὐτοῦ εἶπεν· ἐπ᾿ ἀληθείας
καταλαμβάνομαι ὅτι οὐκ ἔστι προσωπολήπτης ὁ Θεός,
Πραξ. 10,34 Ηνοιξε ο Πετρος το στόμα αυτού και με ευλάβειαν και
επισημότητα είπεν· “αλήθεια, καταλαβαίνω τώρα πολύ καλά, ότι ο Θεός δεν είναι
προσωπολήπτης.