Οἱ θυρίδες τοῦ θανάτου, 15 11 2015, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ θυρίδες τοῦ θανάτου, 15 11 2015, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

Πίστις καΊ φόβος, μέ ἀφορμή τόν Κορονοϊό,Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτης, Συζήτηση μέ Κ. Ανδρέα Μπλάνο

Πίστις και φόβος, με αφορμη τον Κορονοιο, Αρχ. Σάββα Αγ., Συζήτηση με Κ. Ανδρέα Μπλανο, 20-5-2020

Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ. Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο. Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Πράξ.16,11-34] 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός των εδαφίων Πράξ.16,24-40] 

«Κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον Παῦλος καὶ Σίλας προσευχόμενοι ὕμνουν τὸν Θεόν· ἐπηκροῶντο δὲ αὐτῶν οἱ δέσμιοι ἄφνω δὲ σεισμὸς ἐγένετο μέγας, ὥστε σαλευθῆναι τὰ θεμέλια τοῦ δεσμωτηρίου, ἀνεῴχθησάν τε παραχρῆμα αἱ θύραι πᾶσαι καὶ πάντων τὰ δεσμὰ ἀνέθη ἔξυπνος δὲ γενόμενος ὁ δεσμοφύλαξ καὶ ἰδὼν ἀνεῳγμένας τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, σπασάμενος μάχαιραν ἔμελλεν ἑαυτὸν ἀναιρεῖν, νομίζων ἐκπεφευγέναι τοὺς δεσμίους ἐφώνησε δὲ φωνῇ μεγάλῃ ὁ Παῦλος λέγων· μηδὲν πράξῃς σεαυτῷ κακόν· ἅπαντες γάρ ἐσμεν ἐνθάδε (:γύρω στα μεσάνυχτα ο Παύλος και ο Σίλας, σαν να μην τους είχε συμβεί τίποτε και σαν να μην αισθάνονταν κανένα πόνο, έψαλλαν ύμνους προς τον Θεό. Τους άκουγαν μάλιστα και οι άλλοι φυλακισμένοι. Και ξαφνικά έγινε τόσο μεγάλος σεισμός, ώστε σαλεύτηκαν τα θεμέλια της φυλακής· και άνοιξαν τη στιγμή εκείνη όλες οι θύρες, και λύθηκαν όλων των φυλακισμένων οι αλυσίδες, με τις οποίες ήταν δεμένοι. Στο μεταξύ ξύπνησε ο δεσμοφύλακας, και μόλις είδε ανοιχτές τις θύρες της φυλακής, τράβηξε το μαχαίρι του έτοιμος να αυτοκτονήσει, επειδή νόμιζε ότι είχαν δραπετεύσει οι φυλακισμένοι και συνεπώς θα του επιβαλλόταν η ποινή του θανάτου. Για να μη θιγεί η αξιοπρέπειά του λοιπόν, θεώρησε προτιμότερο να αυτοκτονήσει, παρά να θανατωθεί με το στίγμα της καταδίκης. Όμως ο Παύλος τού φώναξε με δυνατή φωνή: ‘’Μην κάνεις κανένα κακό στον εαυτό σου. Είμαστε όλοι εδώ. Δεν πρόκειται να σου ζητηθούν ευθύνες και να τιμωρηθείς’’)» [Πραξ.16,25-28]. 

Τι θα μπορούσε να υπάρξει ισάξιο με τις ψυχές αυτές; Μαστιγώθηκαν, δέχθηκαν πολλά χτυπήματα, κινδύνεψαν μέχρι θανάτου, ήταν δεμένοι στο ξύλο και κλεισμένοι μέσα στην πιο βαθιά φυλακή, και όμως ούτε και έτσι μπορούσαν να ησυχάζουν, αλλά έμεναν ξάγρυπνοι όλη τη νύχτα προσευχόμενοι. Βλέπετε πόσο μεγάλο αγαθό είναι η θλίψη; Εμείς όμως ούτε, και ενώ είμαστε ξαπλωμένοι σε απαλά στρώματα, δεν φοβόμαστε καθόλου, αλλά όλη την νύχτα κοιμόμαστε. Ίσως γι’ αυτό να ξαγρυπνούσαν ψάλλοντας όλη τη νύχτα, επειδή βρισκόταν μέσα σε αυτές τις δυσκολίες. Δεν τους κυρίευσε η τυραννική εξουσία του ύπνου, δεν τους λύγισε ο ανυπόφορος πόνος, δεν τους οδήγησε σε απορία ο φόβος, αλλά ακριβώς αυτά τα ίδια ήταν εκείνα που τους προξενούσαν μεγαλύτερη διέγερση, και τους γέμιζαν από πολλή πνευματική ηδονή, επειδή τα έπασχαν για τον Χριστό. 

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: "Ὅταν ἀσπάζεται ὁ ἄνθρωπος μὲ εὐλάβεια καὶ θερμὴ ἀγάπη τὶς ἅγιες εἰκόνες, παίρνει τὰ χρώματα ἀπὸ αὐτὲς καὶ ζωγραφίζονται οἱ Ἅγιοι μέσα του"

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» (Εὐλάβεια στὶς εἰκόνες)

Πόση εὐλάβεια πρέπει νὰ ἔχουμε στὶς εἰκόνες! Ἕνας μοναχὸς ἑτοίμασε μιὰ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Νικολάου, γιὰ νὰ τὴν δώση εὐλογία σὲ κάποιον. Τὴν τύλιξε μὲ καλὸ χαρτὶ καὶ τὴν ἔβαλε σὲ ἕνα ντουλάπι, μέχρι νὰ τὴν δώση. Ἀλλά, χωρὶς νὰ τὸ προσέξη, τὴν ἔβαλε ἀνάποδα. Σὲ λίγο ἄρχισε νὰ ἀκούγεται μέσα στὸ δωμάτιο ἕνας κρότος. Κοίταζε ὁ μοναχὸς ἀπὸ ̓δῶ-ἀπὸ ̓κεῖ, γιὰ νὰ δῆ ἀπὸ ποῦ ἐρχόταν αὐτὸς ὁ κρότος. Ποῦ νὰ πάη ὁ νοῦς του ὅτι ἐρχόταν ἀπὸ τὸ ντουλάπι! Ὁ κρότος συνέχιζε γιὰ ἀρκετὴ ὥρα, «τὰκ-τὰκ-τάκ»· δὲν τὸν ἄφηνε νὰ ἡσυχάση. Τελικά, ὅταν πῆγε κοντὰ στὸ ντουλάπι, κατάλαβε ὅτι ὁ κρότος ἔβγαινε ἀπὸ ἐκεῖ. Τὸ ἀνοίγει καὶ βλέπει ὅτι ὁ κρότος ἔβγαινε ἀπὸ τὴν εἰκόνα. «Τί νὰ ἔχη ἡ εἰκόνα; λέει· γιά νὰ δῶ». Μόλις τὴν ξετύλιξε, εἶδε πὼς ἦταν ἀνάποδα. Τὴν ἔστησε ὄρθια καὶ ἀμέσως σταμάτησε ὁ κρότος. Ὁ εὐλαβὴς ἰδιαίτερα εὐλαβεῖται τὶς εἰκόνες. Καὶ ὅταν λέμε «εὐλαβεῖται τὶς εἰκόνες», ἐννοοῦμε ὅτι εὐλαβεῖται τὸ εἰκονιζόμενο πρόσωπο. Ὅταν ἔχη κανεὶς μιὰ φωτογραφία τοῦ. πατέρα του, τῆς μάνας του, τοῦ παπποῦ του, τῆς γιαγιᾶς του, τοῦ ἀδελφοῦ του, δὲν μπορεῖ νὰ τὴν σχίση ἢ νὰ τὴν πατήση, πόσο μᾶλλον μιὰ εἰκόνα! Οἱ Ἰεχωβάδες δὲν ἔχουν εἰκόνες. Τὴν τιμὴ ποὺ ἀποδίδουμε στὶς εἰκόνες τὴν θεωροῦν εἰδωλολατρία. Εἶπα σὲ ἕναν Ἰεχωβᾶ μιὰ φορά: «Ἐσεῖς δὲν ἔχετε φωτογραφίες στὰ σπίτια σας;». «Ἔχουμε», μοῦ λέει. «Ἔ, καλά, ἡ μάνα, ὅταν τὸ παιδί της λείπη μακριά, δὲν φιλάει τὴν φωτογραφία τοῦ παιδιοῦ της;». «Τὴν φιλάει», μοῦ λέει. «Τὸ χαρτὶ φιλάει ἢ τὸ παιδί της;». «Τὸ παιδί της», μοῦ λέει. «Ἔ, ὅπως ἐκείνη, ὅταν φιλάη τὴν φωτογραφία τοῦ παιδιοῦ της, τοῦ λέω, φιλάει τὸ παιδί της καὶ ὄχι τὸ χαρτί, ἔτσι καὶ ἐμεῖς τὸν Χριστὸ φιλοῦμε· δὲν φιλοῦμε τὸ χαρτὶ ἢ τὸ σανίδι».

Γέροντα, καὶ ἂν ἕνα σανίδι κάποτε εἶχε ἐπάνω τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας ἢ κάποιου Ἁγίου καὶ ἔσβησαν τὰ χρώματα ἀπὸ τὸν καιρό, καὶ πάλι δὲν πρέπει νὰ τὸἀσπαζώμαστε;–Ναί, βέβαια! Ὅταν ἀσπάζεται ὁ ἄνθρωπος μὲ εὐλάβεια καὶ θερμὴ ἀγάπη τὶς ἅγιες εἰκόνες, παίρνει τὰ χρώματα ἀπὸ αὐτὲς καὶ ζωγραφίζονται οἱ Ἅγιοι μέσα του.

Παπα-Σταῦρος Τζαγκαράκης, μία φωτεινὴ μορφή ! (†)

Πλῆθος κόσμου ἀποχαιρέτησε στις 7/5/2018, τὸν πάπα Σταῦρο Τζαγκαράκη, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη, ἀφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενὸ στὸ ποίμνιό του.

Μάλιστα, μία κοπέλα ἀπὸ τὰ Ἀνώγεια ἀποχαιρέτησε τὸν ἀγαπητὸ ἱερέα γράφοντας μία μαντινάδα: 

Ἡ δύναμή μου κόπηκε στήριγμα ἐδὰ δὲν ἔχω 

μὰ θὰ σὲ κάνω εἰκόνισμα στὸ σπίτι μου νὰ σ'ἔχω 

Ὁ πατὴρ Σταῦρος Τσαγκαράκης, σὰν ἐφημέριος Περιβολίων ἄφησε σημαντικὸ ἔργο πίσω του. Μὲ τὴ βοήθεια τῶν ἐνοριτών κατάφερε νὰ ἐξωραΐσει τοὺς ὑπάρχοντες ναοὺς καὶ νὰ ἀναγείρει τὸ ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων. Μὰ ἦταν καὶ πάντα στὸ πλάι ἀνθρώπων ποὺ τὸν χρειάζονταν. Πλῆθος κόσμου τὸν ἐπισκεπτόταν στὸ σπίτι του, ἀλλὰ κι ἐκεῖνος ἔσπευδε ὅπου τὸν καλοῦσαν, προκειμένου νὰ δώσει ἐλπίδα καὶ νὰ βοηθήσει. 

Διαβάστε παρακάτω τὸ συγκλονιστικὸ θαῦμα ποὺ συνέβη κατὰ τὴν παιδικὴ ἡλικία τοῦ πάπα-Σταύρου…

....Μία ἡλιόλουστη μέρα, ἀφοῦ τελείωσε τὶς δουλειὲς τοῦ σπιτιοῦ κι ἑτοίμασε τὸ φαγητό, μετέφερε τὴ μηχανή της στὴν ταράτσα τοῦ σπιτιοῦ γιὰ νὰ...

γαζώσει. Ἀπὸ κοντὰ εἶχε τὸ ἀγοράκι της, τὸν Σταῦρο, ποὺ θὰ ἦταν περίπου 20 μηνῶν. Τὸ παιδάκι ἔπαιζε γύρω ἀπὸ τὴν καπνοδόχο, ἀλλὰ σὲ μία στιγμὴ παραπάτησε κι ὅπως ἡ ταράτσα δὲν εἶχε στηθαῖο, ἔπεσε ἀπὸ ὕψος τριάμισι περίπου μέτρων καὶ χτύπησε θανάσιμα σὲ ἕνα πελέκι. 

Ἀλλόφρων ἔτρεξε κοντά του ἡ ἔρμη μάνα. Τί νὰ δεῖ; Τὸ ἀγοράκι της αἱμορραγοῦσε ἐκεῖ στὸ χῶμα ἀπὸ στόμα, μύτη, αὐτιά, χωρὶς νὰ ἀναπνέει, χωρὶς σημάδια ζωῆς. Ἄφωνη παρακολουθοῦσε σὰν ὑπνωτισμένη ἡ Στυλιανή. Οἱ δικοί της ἄνθρωποι ποὺ προστρέξανε δὲν ἤξεραν πῶς νὰ τὴν ἀντιμετωπίσουν, ὅπως τὴν ἔβλεπαν ἀδάκρυτη καὶ χλωμὴ σὰν πεθαμένη. Προτίμησαν νὰ τὴν ἀφήσουν νὰ συνέλθει καὶ ἀσχολήθηκαν μὲ τὸ παιδί. 

Μετέφεραν τὸ ἄψυχο κορμάκι στὸ ἐσωτερικό του σπιτιοῦ, τὸ ἔβαλαν σ' ἕνα καναπεδάκι. Ἦρθε ὁ γιατρὸς ποὺ ἁπλὰ πιστοποίησε τὸ θάνατο τοῦ μικροῦ. Ἐνῶ ἡ καμπάνα τοῦ χωριοῦ ἄρχισε νὰ χτυπᾶ πένθιμα, εἰδοποιήθηκε ὁ πατέρας ποὺ ἦταν στὴ δουλειά του στὸ Ρέθυμνο, γιὰ τὸ τραγικὸ συμβὰν καὶ τοῦ ζήτησαν νὰ κρατᾶ ἕνα φέρετρο γιὰ τὸ παιδί. 

Ἡ αὐλὴ ἄρχισε νὰ γεμίζει κόσμο ποὺ ἐρχόταν νὰ συμπαρασταθεῖ στὸ πένθος τῆς οἰκογένειας. Ὁρίστηκε καὶ ἡ κηδεία γιὰ τὴν ἑπομένη στὶς 4:00 τὸ ἀπόγευμα. 

Μελέτες Πανεπιστημίων διαλύουν τὴν προπαγάνδα ὑπὲρ τῶν ἀνέπαφων συναλλαγῶν

Ὄχι, ὁ κορωναϊὸς δὲν ἀποτελεῖ καλὸ ἐπιχείρημα ὑπὲρ τῆς ἐγκατάλειψης τῶν μετρητῶν 

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

Τοῦ Mike Orcutt 

Παρ’ ὅλο ποὺ θεωρητικὰ θὰ μποροῦσε νὰ συμβαίνει, δὲν ὑπάρχει κανένα στοιχεῖο ποὺ νὰ ἀποδεικνύει ὅτι τὰ ὑλικὰ χρήματα, δηλαδὴ τὰ μετρητὰ – ἢ καὶ ὁποιαδήποτε ἄψυχη ἐπιφάνεια – βοηθᾶ στὴ μετάδοση τοῦ ἰοῦ.

Ὅταν οἱ κεντρικὲς τράπεζες στὴν Κίνα, τὴ Νότια Κορέα καὶ τὶς ΗΠΑ ἀποφάσισαν νὰ «βάλουν σὲ καραντίνα» μετρητὰ ἐνδεχομένως μολυσμένα ἐν μέσω τοῦ ξεσπάσματος τοῦ Covid-19, τὸ ἐπαγωγικὸ συμπέρασμα ἦταν ξεκάθαρο: τὰ χάρτινα χρήματα μπορεῖ νὰ εἶναι ἱκανὰ νὰ μεταδώσουν τὴν ἀσθένεια. Σωστά; 

Ἐὰν αὐτὸ εἶναι ἀληθές, φαίνεται ἐπίσης ὡς ἕνα ἀκόμη ἐπιχείρημα ὑπὲρ τοῦ νὰ ὁδηγηθοῦμε στὴν πλήρη ἐγκατάλειψη τῶν μετρητῶν. Πρὸς τὴν κατεύθυνση τῆς ἐγκατάλειψης τῶν χαρτονομισμάτων καὶ κερμάτων ἤδη πίεζαν ἑταιρεῖες ψηφιακῶν πληρωμῶν, ἕνας ἀριθμὸς μεγάλων ἐμπόρων, ἀκόμη καὶ μερικὰ κυβερνητικὰ στελέχη ποὺ χαράζουν πολιτικές, καὶ ὅλα αὐτὰ στὸ ὄνομα τοῦ κόστους καὶ τῆς εὐκολίας. Ἡ μείωση τοῦ κινδύνου ἐξάπλωσης τῆς ἀσθένειας θὰ ἀποτελοῦσε ἀκόμη μία λογικὴ βάση γιὰ κάτι τέτοιο. 

Ο Lihui Li, πρώην πρόεδρος τῆς κρατικῆς Τράπεζας τῆς Κίνας, πρόσφατα ὑποστήριξε ὅτι ὑπὸ τὸ φῶς τῆς ἐπιδημίας ἡ κεντρικὴ τράπεζα τῆς Κίνας πρέπει νὰ ἐπιταχύνει τὴν ἔκδοση τοῦ ἤδη σχεδιαζόμενου ἀπὸ αὐτὴ ψηφιακοῦ χρήματος, ποὺ πρόκειται νὰ ἀντικαταστήσει τὰ ὑλικὰ χρήματα. Ἐπιπλέον, τὴν προηγούμενη ἑβδομάδα, ὅταν ρωτήθηκε ἐὰν τὰ μετρητὰ μπορεῖ νὰ ἐξαπλώσουν τὸν κορωναϊό, ἕνας ἐκπρόσωπος τοῦ Παγκοσμίου Ὀργανισμοῦ Ὑγείας ἐμφανίστηκε νὰ ὑποστηρίζει στὴν βρετανικὴ ἐφημερίδα Daily Telegraph ὅτι «εἶναι καλὴ ἰδέα νὰ χρησιμοποιοῦνται ἀνέπαφες πληρωμὲς» ὅποτε εἶναι δυνατό. (Ἀργότερα, ὁ Π.Ο.Υ. ξεκαθάρισε ὅτι αὐτὸ στὴν πραγματικότητα δὲν ἀποτελοῦσε εἰδικὴ ὁδηγία του γιὰ τὸν κορωναϊὸ καὶ ὅτι δὲν ἔχει ἐκδώσει κάποιες ἐπίσημες προειδοποιήσεις γιὰ τὰ μετρητά.) 

Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ. Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο. Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Πράξ.16,11-34] 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των εδαφίων Πράξ.16,11-24] 

«Ἀναχθέντες οὖν ἀπὸ τῆς Τρῳάδος εὐθυδρομήσαμεν εἰς Σαμοθρᾴκην, τῇ δὲ ἐπιούσῃ εἰς Νεάπολιν, ἐκεῖθέν τε εἰς Φιλίππους, ἥτις ἐστὶ πρώτη τῆς μερίδος τῆς Μακεδονίας πόλις κολωνία. Ἦμεν δὲ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει διατρίβοντες ἡμέρας τινάς, τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πόλεως παρὰ ποταμὸν οὗ ἐνομίζετο προσευχὴ εἶναι, καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξί. καί τις γυνὴ ὀνόματι Λυδία, πορφυρόπωλις πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τὸν Θεόν, ἤκουεν, ἧς ὁ Κύριος διήνοιξε τὴν καρδίαν προσέχειν τοῖς λαλουμένοις ὑπὸ τοῦ Παύλου(:από την Τρωάδα πλεύσαμε στο ανοιχτό πέλαγος και ήλθαμε κατευθείαν στη Σαμοθράκη. Και την άλλη μέρα ήλθαμε στη Νεάπολη(:στη σημερινή Καβάλα).Από εκεί ήλθαμε στους Φιλίππους, που είναι η σπουδαιότερη ρωμαϊκή αποικία στην περιφέρεια της Μακεδονίας. Παρατείναμε μάλιστα τη διαμονή μας στην πόλη αυτή για μερικές ημέρες.Και την ημέρα του Σαββάτου βγήκαμε έξω από την πόλη σε κάποιο μέρος που ήταν κοντά σ’ ένα ποτάμι και θεωρούνταν τόπος προσευχής των Ιουδαίων. Εκεί καθίσαμε κι ανοίξαμε συνομιλία με τις γυναίκες που είχαν συναχθεί εκεί. Αυτά που λέγαμε εκεί τα άκουγε ιδιαιτέρως κάποια γυναίκα που ονομαζόταν Λυδία και ήταν έμπορος που πουλούσε πορφύρες (:δηλαδή τα πολυτελή εκείνα υφάσματα που βάφονται με κόκκινο χρώμα). Η γυναίκα αυτή καταγόταν από την πόλη της Μικράς Ασίας Θυάτειρα˙ ήταν προσήλυτη και είχε ευλάβεια στον αληθινό Θεό. Ο Κύριος της άνοιξε τα πνευματικά αισθητήρια του νου και της διήγειρε το πνευματικό ενδιαφέρον, για να προσέχει σε όσα έλεγε ο Παύλος)»[Πράξ.16,11-15]. 

Πρόσεχε πάλι τον Παύλο που και από τον χρόνο και από τον τρόπο ενεργεί με τρόπο ιουδαϊκό. «Σε μέρος που θεωρούνταν», λέγει, «τόπος προσευχής»· διότι δεν προσεύχονταν μόνο όπου υπήρχε συναγωγή, αλλά και έξω από αυτήν, ξεχωρίζοντας κατά κάποιον τρόπο έναν τόπο, καθόσον οι Ιουδαίοι απέδιδαν περισσότερη προσοχή στα σωματικά. «Κατά την ημέρα του Σαββάτου», κατά την οποία φυσικό ήταν να συγκεντρωθεί πλήθος. 

Θά ἔρθει ἐποχή λέγει μία παράδοσις, πού τρεῖς ἐκκλησίες θά μείνουν στήν Ἑλλάδα:

Θα έρθει εποχή λέγει μια παράδοσις, που τρεις εκκλησίες θα μείνουν στην Ελλάδα:

Του Παναγίου τάφου, του μεγάλου Αθανασίου του Αθωνίτου στο Άγιο Όρος και της Εικοσιφοινίσσης στο Παγγαίο.

Μήν δικαιολογούμεθα, ὅτι δέν ἔχουμε χρόνο γιά νά πᾶμε στήν Ἐκκλησία. Δέν θέλουμε νά πᾶμε στήν Ἐκκλησία, διότι δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τό Χριστό, δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τήν Παναγία μας, δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τήν Ἐκκλησία.

Ἄν εἴμασταν ἐρωτευμένοι, βουνά, θάλασσες καί λαγκάδια θά διασχίζαμε, γιά νά ἐρθουμε στήν Ἐκκλησία.

Τό κηρυκτικόν ἔργον τῶν Λαϊκῶν εἰς τήν Ἐκκλησίαν π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

https://www.youtube.com/watch?v=KVDJ9WkuhTk&feature=share&app=desktop

''Σέ εὐχαριστῶ, Κύριε'', ὅσες εἶναι οἱ πέτρες τῆς θάλασσας καί τά ἀστέρια τοῦ οὐρανοῦ.

Κάποιος, αγανακτισμένος από τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, του είπε:

- Δεν αντέχω άλλο, τί να κάνω;

- Για όλα πρέπει να κάνεις υπομονή.

- Εσείς αντέχετε, π.Γαβριήλ, τόση αδικία;

Σέ αὐτή τήν ἐνορία τῶν Νέων Μουδανιῶν πού ἔβγαλαν τόν ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ στήν πλατεία γιά προσκύνηση, ἐκεῖ εὐαρεστήθηκε ὁ ΑΝΑΣΤΑΣ ΚΥΡΙΟΣ καί ἄνθισαν ὁλόφρεσκα τά κρίνη τοῦ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ δεκαπέντα μέρες μετά.

https://www.enikos.gr/society/714095/chalkidiki-evgalan-ton-estavromeno-stin-plateia-gia-proskynima-ph

20 Μαΐου. "Ἀπόδοσις τῆς Μεσοπεντηκοστῆς". Τοῦ ἁγίου μάρτυρος Θαλλελαίου καί τῆς ἁγίας Λυδίας τῆς Φιλιππησίας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τετ. ε΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιγ΄ 13-24).

Πραξ. 13,13       Ἀναχθέντες δὲ ἀπὸ τῆς Πάφου οἱ περὶ τὸν Παῦλον ἦλθον εἰς Πέργην τῆς Παμφυλίας· Ἰωάννης δὲ ἀποχωρήσας ἀπ᾿ αὐτῶν ὑπέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα.

Πραξ. 13,13              Αφού δε απέπλευσαν από την Παφον ο Παύλος και οι συνοδοί του, ήλθαν εις την Περγην της Παμφυλίας. Ο Ιωάννης όμως απεχώρησε από αυτούς και επέστρεψε εις Ιεροσόλυμα.