Ὁ Μ. Κωνσταντῖνος & ὁ σύγχρονος διωγμός τῆς ἐκκλησίας μέ ἀφορμή τόν κορονοϊό-Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ Μ. Κωνσταντῖνος & ὁ σύγχρονος διωγμός τῆς ἐκκλησίας μέ ἀφορμή τόν κορονοϊό-Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

https://www.youtube.com/watch?v=Vu2wqmufHUcΔΙ

Κυριακή τοῦ τυφλοῦ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ. Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω.19,1-38] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ 

[Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός του χωρίου Ιω.9,3] 

Γιατί λοιπόν γεννήθηκε τυφλός εκείνος ο άνθρωπος; «Ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ(:ούτε αυτός αμάρτησε, ούτε οι γονείς του, αλλά γεννήθηκε τυφλός για να φανερωθούν με την υπερφυσική θεραπεία των ματιών του τα έργα που επιτελεί η δύναμη και η αγαθότητα του Θεού)»[Ιω.9,3], λέγει. Ιδού πάλι άλλη απορία γεννάται, εάν δηλαδή χωρίς την τιμωρία αυτού δεν ήταν δυνατόν να φανεί η δόξα του Θεού. Βεβαίως δεν έχει λεχθεί αυτό, ότι δηλαδή δεν ήταν δυνατόν να γίνει έτσι -διότι ήταν δυνατόν-, αλλά ελέχθη για να φανερωθεί η δόξα του Θεού και σε αυτόν τον άνθρωπο. 

«Τι λοιπόν;» θα μπορούσε να πει κανείς, «αδικήθηκε ο άνθρωπος αυτός προκειμένου να δοξαστεί ο Θεός με το θαύμα της θεραπείας του μετά από αρκετά χρόνια που θα τον συναντούσε ο Χριστός;». «Ποια αδικία υπέστη;», πες μου· εάν βεβαίως δε θα ήθελε ουδέποτε να γεννηθεί. Εγώ μάλιστα λέγω ότι ευεργετήθηκε κιόλας από την τύφλωση αυτή· διότι ανέβλεψε ως προς τους εσωτερικούς, τους πνευματικούς του οφθαλμούς· διότι ποια ωφέλεια προκύπτει στους Ιουδαίους από τους οφθαλμούς που υποτίθεται ότι τους είχαν υγιείς και έβλεπαν;-διότι σοβαρότερη τιμωρία υφίσταντο, δεδομένου ότι τυφλώθηκαν πνευματικώς δια της φυσικής οράσεως-· και ποια βλάβη προκύπτει σε αυτόν από την τύφλωση; Με αυτήν ανέβλεψε πνευματικά. 

Όπως λοιπόν τα κακά του παρόντος βίου, δεν είναι στην πραγματικότητα κακά, έτσι και τα αγαθά δεν είναι αγαθά, αλλά μόνο η αμαρτία είναι κακό, η τύφλωση όμως δεν είναι κακό. Και εκείνος, ο Οποίος εκ του μηδενός έφερε αυτόν τον τυφλό στην ύπαρξη, είχε εξουσία και να αφήσει αυτόν στην κατάσταση, στην οποία βρισκόταν. 

Λέγουν μερικοί ότι αυτός ο πρόσθετος λόγος, δηλαδή για να φανερωθεί η δόξα του Θεού, δεν αιτιολογεί την τύφλωση, αλλά απλώς αναφέρει το αποτέλεσμα, όπως π.χ. όταν λέγει: «εἰς κρῖμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἦλθον, ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσι καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται(:Εγώ ήλθα στον κόσμο αυτό για να τον φέρω σε κρίση και να ξεχωρίσουν οι καλοπροαίρετοι από τους διεστραμμένους. Και αυτή η κρίση θα έχει το εξής αποτέλεσμα: Εκείνοι που θεωρούνται από τους νομομαθείς γραμματείς ότι είναι τυφλοί και βυθισμένοι στο σκοτάδι της άγνοιας και της πλάνης, αυτοί θα δουν το φως της αλήθειας. Και εκείνοι που παρουσιάζονται ως γνώστες των Γραφών και νομίζουν αλαζονικά ότι βλέπουν, θα καταντήσουν σε πνευματική τύφλωση)»[Ιω.9,39]. 

Γερόντισσα Μητροδώρα ἡ Ἔγκλειστη

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΗΤΡΟΔΩΡΑ Η ΕΓΚΛΕΙΣΤΗ....

Βιογραφικά Η Μητροδώρα γεννήθηκε στις 28-8-1928 στο χωριό Λάσα της Επαρχίας Πάφου της Κύπρου. Ήταν δευτερότοκη από έξι αδέλφια της οικογενείας Νικολάου Νεάρχου και Αθηνάς.

Από μικρή είχε μία χάρη επάνω της και διακρινόταν για την αθωότητά της. Ήταν τελείως απονήρευτη. Είχε βαρυκοΐα από νέα. Η αθωότητά της σε συνδυασμό με την βαρυκοΐα της έδωσαν το «πιστοποιητικό» της χαζής, πράγμα που την βόλευε για να κινείται άνετα και όπως ήθελε.

Έλεγε στην ξαδέλφη της Γεωργία: «Με είχαν για χαζή. Οι γονείς μου ήθελαν να με παντρέψουν, εγώ δεν ήθελα να παντρευτώ. Έπαιζα τέλεια την χαζή και δεν παντρεύτηκα». Ο δρόμος της αγαμίας ήταν επιδίωξη της συνειδητή.

Αφού εκοιμήθησαν οι γονείς της και αποκαταστάθησαν τ’ αδέλφια της, η Μητροδώρα έμεινε μόνη της σ’ ένα μεγάλο πετρόκτιστο σπίτι. Η αυλή περιβαλλόταν από μανδρότοιχο που είχε ύψος τρία μέτρα περίπου. Κανείς δεν μπορούσε να μπή, αλλά ούτε και να δή το σπίτι. Είχε μία μεγάλη μεταλλική πόρτα από χοντρή λαμαρίνα (ξωπόρτι). Μόνο στην γνωστή της γιαγιά Ανδρονίκη άνοιγε, όταν χτυπούσε πολύ δυνατά και συνθηματικά την πόρτα.

Όλα μέσα στο σπίτι της ήταν παλαιά, αλλά ήταν χαριτωμένα και σαν να υμνούσαν τον Θεό. Στην αυλή είχε λίγες κότες, μία κατσίκα δεμένη με δύο κατσικάκια και αρκετά περιστέρια που μπαινόβγαιναν στο σπίτι της μέσα τρώγοντας ανενόχλητα από ένα σακκί κριθάρι. «Μου αρέσουν και λυπούμαι να τα ξεκάνω», έλεγε. Το καλοκαίρι είχε και τα χελιδόνια συντροφιά. Είχε ανοιχτό το παράθυρο για να μπαινοβγαίνουν, και έβαζε χαρτιά για να μή λερώνουν. Κοιμόταν τα βράδια όλοι μαζί κάτω από την ίδια σκεπή.

Εκεί μέσα ζούσε σαν έγκλειστη βασίλισσα η Μητροδώρα, ντυμένη με μαύρα ρούχα και με μαύρο μαντήλι στο κεφάλι της που την έκανε να φαίνεται γριά. Είχε πρόσωπο φωτεινό και πολύ γλυκό, πιο πολύ και από ένα μωρό. Ήταν στολισμένη με δύο αθώα ματάκια που σε κοιτούσαν όλο αθωότητα και έπαιζαν παιδικά, συνοδευόμενα με ένα γλυκό χαμόγελο. Γι’ αυτό ήταν ελκυστική σαν μαγνήτης και επιζητούσαν οι γυναίκες την συντροφιά της, αλλά αυτή προτιμούσε να μένη μόνη της με τον Θεό και τα ζώα της στην εγκλείστρα της.

Τρία συνταρακτικά περιστατικά πού ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ἀπρόσβλητη ὄχι μόνο ἀπό βακτήρια καί ἰούς, ἀλλά καί ὁτιδήποτε ἄλλο!

Περιστατικό πρώτο

Διηγείται ο γνωστός στα μέλη της συντακτικής ομάδας του ιστολογίου μας πρεσβύτερος π. Γ.Λ.:

«Ο κατά σάρκα πατέρας μου ιερέας π. Ε.Λ. είχε μόλις Λειτουργήσει στην Ενορία του σε κάποιο χωριό της Χαλκιδικής. Καθώς τελείωνε την Κατάλυση, θέλησε να προσθέσει λίγο νερό, όπως συνηθίζεται συχνά, για να καταλύσει ευκολότερα. Αφού κοίταξε στο ερμάριο, εντός του Ιερού Βήματος, όπου κρατούσε το νερό, διαπίστωσε ότι είχε τελειώσει και έστειλε το νεωκόρο να του φέρει από την αποθήκη. Μόλις ο τελευταίος γύρισε με το νερό, ο πατέρας μου πρόσθεσε μια αρκετά καλή ποσότητα ύδατος για να διευκολύνει την Κατάλυση…

Η μυρωδιά όμως που ανέδιδε αυτό το «νερό», που τώρα είχε προστεθεί στο Άγιο Ποτήριο ήταν έντονη και πολύ περίεργη… Με φώναξε να το μυρίσω κι εγώ… Δεν υπήρχε αμφιβολία… από τεράστιο λάθος του νεωκόρου, δεν είχε προσθέσει νερό αλλά… χλωρίνη!!!

Ήταν πλέον πολύ αργά για να γίνει οτιδήποτε άλλο. Το υπόλοιπο της Θείας Κοινωνίας έπρεπε πάση θυσία να Καταλυθεί.

-"Εγώ θα Καταλύσω και θα πάω να ξαπλώσω κι ό,τι θέλει ας γίνει. Εσείς όμως μην καλέσετε γιατρό και σε καμιά περίπτωση μην με πάτε στο νοσοκομείο. Πες στη μητέρα σου να ετοιμάσει και μια λεκάνη σε περίπτωση που κάνω εμετό. Από ‘δω και πέρα ό,τι πει ο Θεός"...

Κατέλυσε με φόβο Θεού ό,τι υπήρχε στο Άγιο Ποτήριο και πήγαμε σπίτι. 

Έκανε το Σταυρό του, συγχωρεθήκαμε και όντως ξάπλωσε και περίμενε να δει τι θα γίνει...

Δὲ θὰ νικήσουν οἱ ἄπιστοι καὶ οἱ ἄθεοι· θὰ νικήσει ἡ Ἐκκλησία, θὰ νικήσει ὁ Χριστός

Μακαριστού Επισκόπου Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνου Καντιώτου

Τὸ ἔ­θνος μας ἀπειλεῖται ἀπὸ ἄγρια θηρία τοῦ δρυ­μοῦ, ἕτοιμα νὰ ἐπιπέσουν ἐναντίον του· καὶ εἴμεθα ἐγ­καταλελειμμένοι ἀπὸ ὅλους· διότι στὸν κόσμο βασιλεύουν ὁ μαμωνᾶς, τὰ τριάκοντα ἀρ­γύρια, τὰ ἰδιοτελῆ συμφέροντα. Ἀπειλεῖται ἐπίσης ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ Ὀρθοδοξία μας, ποὺ ἔθρεψε τὸ γένος στὰ χρόνια τῆς σκλαβιᾶς. Ἂν δὲν ὑπῆρχε ἡ Ἐκκλησία, δὲν θὰ ὑ­πῆρχε Ἑλληνισμός...

Ἡ Ἐκκλησία λοιπὸν ἡ ὀρθόδοξος βάλλεται. Βάλλεται ἀπ’ ἔξω καὶ ἀπὸ μέσα. Ἐξωτερικῶς μὲν ἀπὸ ἀθέους καὶ ἀπίστους, ἀπὸ ἐκπαιδευτικοὺς ποὺ διδάσκουν ὑλισμό, ἀπὸ ῥαδιόφωνα καὶ τηλεοράσεις ποὺ διακωμῳδοῦν τὴν εὐ­σέβεια, ἀπὸ ἐφημερίδες καὶ περιοδικὰ ποὺ ὑ­ποσκάπτουν τὴν πίστη. Ἐσωτερικῶς δὲ ὑπονο­μεύεται ἀπὸ ἀναξίους κληρικοὺς καὶ ἀρχιερεῖς ποὺ προδίδουν τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια.

Ἀλλὰ τὴν περίοδο αὐτή, σεῖς παιδιὰ τῆς Ἐκ­κλησίας, φανείτε ἥρωες! Αὐτὸ ἐπιτάσσει τὸ χρέος. Ὄχι ἁπλῶς νὰ πηγαίνουμε στὴν ἐκ­κλη­σία, ὄχι ἁπλῶς νὰ διαβάζουμε τὴ Γραφή, ὄχι ἁ­πλῶς νὰ κοινωνοῦμε τῶν Ἀχράν­των Μυστηρί­ων, ὄχι ἁπλῶς νὰ πηγαίνουμε σὲ προσ­κυ­νή­ματα, ἀλλὰ καὶ νὰ ἔχουμε μέσα μας τὴν ἀ­πόφαση «Πεθαίνω γιὰ τὴν πατρίδα, πεθαίνω γιὰ τὴν πίστη!».

Κυριακή τοῦ τυφλοῦ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ. Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω.19,1-38] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ 

[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.9,1-2] 

«Καὶ παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;(: Καθώς ο Ιησούς περνούσε από το κέντρο της πόλεως, είδε έναν άνθρωπο που είχε γεννηθεί τυφλός. Τότε οι μαθητές Του Τον ρώτησαν: ‘’Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε για να γεννηθεί ο άνθρωπος αυτός τυφλός; Αμάρτησε ο ίδιος, όταν ήταν ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, ή αμάρτησαν οι γονείς του και τιμωρείται αυτός για τις αμαρτίες τους;’’)»[Ιω.9,1]. 

Επειδή ο Κύριος είναι πάρα πολύ φιλάνθρωπος και φροντίζει για τη σωτηρία μας και επειδή θέλει να κλείσει τα στόματα των αχαρίστων, δεν παραλείπει να κάνει τίποτε από αυτά που έπρεπε να κάνει, και αν ακόμη κανένας δεν έδινε προσοχή. Αυτά λοιπόν γνωρίζοντας καλά και ο προφήτης Δαβίδ έλεγε: «ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε (:για να φανεί έτσι πόσο δίκιο είχες στις καταδικαστικές Σου αποφάσεις σε βάρος μου και να εξέλθεις έτσι νικητής, όταν ασεβείς και μωροί θελήσουν να Σε επικρίνουν)»[Ψαλμ.50,6]. 

Για τον λόγο λοιπόν αυτόν, επειδή δεν δέχθηκαν το υψηλό νόημα των λόγων Του, αλλά Τον αποκάλεσαν ακόμη και δαιμονισμένο και επιχειρούσαν να Τον φονεύσουν, αφού εξήλθε από τον ναό, θεραπεύει τον τυφλό, επιτυγχάνοντας έτσι και να καταπραΰνει την οργή τους με την απουσία Του, και με την πραγματοποίηση του θαύματος να μετριάσει τη σκληρότητα και την ασπλαχνία τους και ταυτόχρονα επίσης να κάνει πιστευτούς τους λόγους Του· και το θαύμα που επιτελεί δεν είναι τυχαίο, αλλά τότε συμβαίνει για πρώτη φορά: «ἐκ τοῦ αἰῶνος(:από τότε που έγινε ο κόσμος)»,λέγει,«οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου (:δεν ακούστηκε ποτέ να έχει θεραπεύσει κανείς μάτια ανθρώπου που να έχει γεννηθεί τυφλός· πρώτη φορά έγινε τέτοιο θαύμα, και Αυτός που το έκανε πρέπει να έχει θεϊκή αποστολή)»[:Ιω.9,32]· διότι τυφλού ίσως άνοιξε κάποιος ως τότε τους οφθαλμούς, αλλά τυφλού εκ γενετής, όχι ακόμη. 

Αὐτή εἶναι ἡ δύναμη τοῦ ἱερέως νά δένει καί νά λύνει...

Κάποτε ο π. Επιφάνιος ο Θεοδωρόπουλος είχε ένα τέκνο το οποίο είχαν συκοφαντήσει και εκείνο πήγε πολύ στεναχωρημένο στον γέροντα και πάνω στη συζήτηση τού είπε και το ζήτημα αυτό, διότι αφορούσε την μέλλουσα χειροτονία του σε κληρικό.

Του λέει τότε ο π. Επιφάνιο: «Εμείς θα προσευχηθούμε, τέκνο μου, αυτοί που σε συκοφαντούν να μη δουν τα βλέφαρά τους νυσταγμό και οι κρόταφοί τους ανάπαυσιν, μέχρι να έρθουν να ζητήσουν συγγνώμη και να ανακαλέσουν τη συκοφαντία».

Οὔτε ἀπό μᾶς τούς ἱερεῖς μήν περιμένετε...

Εξελίσσονται ραγδαία τα πράγματα. Να σκεφτούμε λοιπόν το μέλλον μας. Αν κανείς εργαστεί για την ψυχή του, μετά αυθόρμητα θα εργαστεί και για τους άλλους. Και είναι ευχής έργον όλοι να ανασκουμπωθούμε...

Οφείλουμε να βγούμε από το σύγχρονο πνεύμα του ατομισμού, του εγωισμού. Να σώσουμε και τις ψυχές μας και τις ψυχές των παιδιών μας και τις ψυχές όλων μας.

Κράτα ἀπόσταση

ΚΡΑΤΑ ΑΠΟΣΤΑΣΗ.

Κράτα όλα τα πράγματα στην

κατάλληλη απόσταση.

Μόνον την Ψυχή σου

πλησίασε,

όσο περισσότερο

στον Θεό.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.


http://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/04/blog-post_294.html

21 Μαΐου. Τῶν ἁγίων μεγάλων βασιλέων καί ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῶν ἁγίων. Μαΐου 21 (Πρξ. κς΄ 1, 12-20).

Πραξ. 26,1         Ἀγρίππας δὲ πρὸς τὸν Παῦλον ἔφη· ἐπιτρέπεταί σοι ὑπὲρ σεαυτοῦ λέγειν. τότε ὁ Παῦλος ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἀπελογεῖτο·

Πραξ. 26,1               Ο Αγρίππας ο βασιλεύς είπε προς τον Παύλον· “σου επιτρέπεται να ομιλήσης υπέρ του ευατού σου”. Τοτε ο Παύλος, αφού άπλωσε το χέρι, ήρχισε την απολογίαν του.