Ὁ πνευματικός ἀγώνας κατά τῆς πορνείας Ε΄, Εὐεργετινός, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ πνευματικός ἀγώνας κατά τῆς πορνείας Ε΄, Εὐεργετινός, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, Γενηθήτω τό θέλημά σου..., Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, Γενηθήτω τό θέλημά σου...,16-6-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
https://www.youtube.com/watch?v=44gHVKNYb48

Πῶς κόβεται τό κάπνισμα κατά τούς πατέρες (Α'-Μέρος)

"Εαν το κάπνισμα ήταν από τον Θεό, τότε ο άνθρωπος θα ήταν εξοπλισμένος με έναν καπνοδόχο." π. Βησαρίων Γιοργκουλέσκου 

1) Άγιος Σιλουανός Αθωνίτης 

Το 1919, ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, πέρασε από τη Ρωσία, όπου και επισκέφθηκε διάφορες μονές. Σ’ ένα από τα ταξίδια του με τραίνο, καθόταν απέναντι από ένα έμπορο. Αυτός άνοιξε μπροστά του μια ταμπακιέρα και του προσέφερε τσιγάρο «φιλικά», ίσως ειρωνικά, αφού ο άθεος κομμουνισμός είχε ήδη επικρατήσει, μα πάνω απ’ όλα δοκιμαστικά για το φρόνημα του ασκητού.

Ο άγιος Σιλουανός ευχαρίστησε το συνεπιβάτη του και αρνήθηκε την προσφορά. Τότε ο έμπορος ρώτησε αν ο λόγος της άρνησης ήταν η θεώρηση του καπνίσματος ως «αμαρτία». Πρόσθεσε δε, ότι κατ’ αυτόν το κάπνισμα βοηθάει στην πολυάσχολη ζωή, αφού είναι αναγκαίο να σταματάει κανείς την ένταση στην εργασία και να αναπαύεται για λίγα λεπτά. Επίσης ανέφερε ότι διευκολύνει την επαγγελματική ή τη φιλική συνομιλία και γενικά τη ροή της ζωής. Συνέχισε δε, να προσθέτει και άλλα πλεονεκτήματα του καπνίσματος για να πείσει τον ασκητή.

Ο άγιος άκουγε αμίλητος και κάποια στιγμή είπε στο συνεπιβάτη του· «Κύριε πριν καπνίσετε προσευχηθείτε κάθε φορά λέγοντας το ‘Πάτερ ημών’». Ο έμπορος απάντησε ότι αυτό φαινόταν σ’ αυτόν ανάρμοστο.

Ο άγιος Σιλουανός τότε είπε· «Κάθε έργο προ του οποίου δεν αρμόζει η ατάραχος προσευχή καλύτερα να μη γίνεται». 

Πηγή: Κων/νου Μαμμά, «Κάπνισμα; Οι επιπτώσεις του στην υγεία και οι τρόποι διακοπής του». Αθήνα

2) Αγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

«Ο άνθρωπος έχει διαστρέψει την ηδονή των αισθήσεων. Για την όσφρηση και την γεύση ανακάλυψε έναν βρωμερό και πικρό καπνό που τον τραβάει σχεδόν συνεχώς στο στήθος του. Έτσι χαλάει τον αέρα εντός και εκτός της κατοικίας του και διαποτίζεται ο ίδιος από αυτήν την βρώμα. Ο καπνός που καταπίνουν κάνει κακό όχι μόνο στην υγεία αλλά και στην λεπτότητα της συναίσθησης της καρδιάς, κοινωνόντας σ'αυτήν τον σαρκικό χαρακτήρα, την χοντράδα της και την υποδούλωση των αισθήσεων

Μποροῦμε νά προσευχόμαστε τήν ὥρα τῆς δουλειάς; (Γέροντας Εὐστράτιος Γκολοβάνσκι)

«Δεν ξέρετε πως είστε ναός του Θεού και πως το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας;» μας ρωτάει ο απόστολος Παύλος (Α’ Κορ. 3:16). Αφού, λοιπόν, όλοι οι χριστιανοί είμαστε ζωντανοί ναοί του Θεού, δεν πρέπει να γίνουμε οίκοι αδιάλειπτης προσευχής και δοξολογίας Εκείνου;

Υπάρχει, όμως, κι άλλος ένας λόγος, για τον οποίο οφείλουμε να προσευχόμαστε αδιάλειπτα: Ο σατανάς με τα όργανά του και τους υπηρέτες του μας πολεμάει συνέχεια. Όμοια μας πολεμάει και η σάρκα, που εναντιώνεται στο πνεύμα. Μ’ αυτούς τους ισχυρούς εχθρούς δεν μπορούμε να τα βάλουμε μόνοι μας. Γι’ αυτό πρέπει να οπλιστούμε με την προσευχή.

Παντού και πάντοτε μπορούμε να προσευχόμαστε με το νου και το πνεύμα. Και στο δρόμο και στη δουλειά και στο τραπέζι και στο κρεβάτι και στην πολυκοσμία και στη μόνωση μπορεί να θυμάται κανείς τον Θεό, να Τον ευχαριστεί, να Τον δοξάζει και να ζητάει τη βοήθεια Του. Κι Εκείνος, ως φιλάνθρωπος και πολυέλεος, είναι πάντα έτοιμος να μας ακούσει και να μας συντρέξει.

***

Μπορούμε να προσευχόμαστε την ώρα της δουλειάς

Και μπορούμε και πρέπει να προσευχόμαστε. Τι κάνουμε συνήθως την ώρα της δουλειάς; Λέμε μάταια λόγια, κουτσομπολεύουμε και κατακρίνουμε τους συνανθρώπους μας, τραγουδάμε, καμιά φορά και τσακωνόμαστε με τους συνεργάτες ή συναδέλφους μας. Στους εργασιακούς χώρους γίνεται συχνά τόση φασαρία, που θαρρείς ότι μιλάει ολόκληρη η οικουμένη.

Όλη αυτή η φασαρία, κι αν ακόμα δεν εμποδίζει την εργασία, αναμφίβολα δεν ωφελεί την ψυχή. Ποιος δεν θα παραδεχθεί πως, αντί να λέμε κούφια ή και εφάμαρτα λόγια, είναι καλύτερα να προσευχόμαστε;

Πότε δίνουμε δικαιώματα στόν διάβολο Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

Πότε δίνουμε δικαιώματα στόν διάβολο Α', 17-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

Γενέσιον τοῦ Τιμίου Προδρόμου:Ἑρμηνεία τῆς Αποστολικός περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο. Μέρος Δεύτερο

ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ[:Ρωμ. 13, 11 έως 14,4] 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[Μέρος δεύτερο: Υπομνηματισμός των χωρίων Ρωμ.14,1-4] 

«Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει(: εκείνον τον αδελφό, που είναι αδύνατος στην πίστη (και προσέχει περισσότερο τους εξωτερικούς τύπους, όπως είναι π.χ. η διάκριση των φαγητών σύμφωνα με τον μωσαϊκό Νόμο) πρέπει να τον δέχεστε και να τον αγκαλιάζετε με στοργή, χωρίς να συζητείτε και να επικρίνετε τις αντιλήψεις του. Άλλος μεν πιστεύει ότι έχει το δικαίωμα να τρώει όλα τα φαγητά· ο ασθενής όμως κατά την πίστη τρώει λάχανα, διότι φοβάται μήπως μολυνθεί από τα άλλα φαγητά και χάσει την ψυχή του)»[Ρωμ.14,1-2]. 

Γνωρίζω ότι αυτό που ειπώθηκε δεν είναι εύκολα κατανοητό στους πολλούς. Γι' αυτό πρέπει πρώτα να πω την υπόθεση όλου του χωρίου αυτού και τι θέλοντας να διορθώσει τα γράφει αυτά. Τι λοιπόν θέλει να διορθώσει; Υπήρχαν πολλοί από τους πιστούς που προέρχονταν από τους Ιουδαίους, οι οποίοι προσκολλημένοι στη συνείδηση του μωσαϊκού νόμου και ύστερα από την πίστη στο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού φύλαγαν ακόμη τη διάκριση των φαγητών, χωρίς να τολμούν ακόμη να απομακρυνθούν οριστικά από τον νόμο. Έπειτα, για να μη γίνουν αντιληπτοί, αποφεύγοντας μόνο το χοιρινό κρέας, απέφευγαν στο εξής όλα τα κρέατα και έτρωγαν μόνο λάχανα, ώστε να φανεί αυτό που γίνονταν ότι είναι μάλλον νηστεία, αλλά όχι τήρηση του νόμου. Άλλοι πάλι ήταν τελειότεροι· χωρίς να κάνουν κάποια παρόμοια διάκριση, αυτοί γίνονταν ενοχλητικοί και δυσάρεστοι σε εκείνους που τηρούσαν αυτά, επιτιμώντας, κατηγορώντας, προκαλώντας στενοχώρια. 

Φοβούμενος λοιπόν ο μακάριος Παύλος μήπως, θέλοντας να κατορθώσουν κάτι μικρό, ανατρέψουν το παν, και προσπαθώντας να οδηγήσουν τους άλλους αδερφούς τους στην αδιαφορία για τα φαγητά, τους κάνουν να χάσουν και την πίστη τους, και σπεύδοντας να διορθώσουν το παν πριν από τον κατάλληλο καιρό, προκαλέσουν ζημία στα καίρια, κλονίζοντας αυτούς από την ομολογία στον Χριστό με το να τους επιτιμούν συνέχεια, και μείνουν έτσι αδιόρθωτοι και στα δύο, βλέπε πόση σύνεση χρησιμοποιεί και πώς φροντίζει και για τα δύο μέρη με τη συνηθισμένη σε αυτόν σοφία. Γιατί ούτε τολμάει να πει , σε εκείνους που επιτιμούσαν τους αδελφούς τους, ότι ενεργείτε κακώς, για να μη φανεί ότι υποστηρίζει εκείνους στην τήρηση του νόμου, ούτε πάλι ότι κάνετε καλά, για να μην κάνει πιο σφοδρούς τους κατηγόρους, αλλά επιτιμάει με σύνεση. Και φαίνεται βέβαια ότι επιτιμάει τους πιο δυνατούς πνευματικά, αλλά όμως το παν του λόγου του προς αυτούς το στρέφει προς εκείνους. Γιατί αυτή η διόρθωση προπάντων ενοχλεί λιγότερο, όταν κάποιος στρέφοντας σε άλλον τον λόγο, χτυπάει άλλον. Γιατί ούτε εκείνον που επιτιμάται τον αφήνει να φθάσει σε θυμό, και παράλληλα, χωρίς να γίνεται αντιληπτό, ρίχνει το φάρμακο της διορθώσεως. 

Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση στὴν Ἀχαΐα καὶ τὸ Ἱστορικὸ Ἀρχεῖο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χρυσοποδαριτίσσης Νεζερών (1820-1828) (Νίκα Πολυχρονοπούλου-Κλαδά, Δρ Ιστορίας)

ΑΘΗΝΑΙ 2020

“Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμίαν ἀπ’ ὅσαις γίνονται τὴν σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης οἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεών των εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος. Ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτον ὁ πλέον δίκαιος, ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλο ἔθνος”

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ὅλοι γνωρίζουν ὅτι εἰς τὰ ἀρχεῖα τῶν μοναστηριῶν ἠμπορεῖ κανεὶς νὰ εὕρῃ ὑλικὸν ποικίλου περιεχομένου. Πολλὲς φορὲς τὸ ὑλικὸν αὐτὸ δὲν ἔχει ἰδιαιτέραν σχέσιν πρὸς τὸν σκοπὸν τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ μονήρους βίου. Ἐπειδή, ὅμως, τὸ Εὐαγγέλιον ἐκηρύχθη εἰς αὐτὸν τὸν κόσμον καὶ ἡ Ἐκκλησία ἱδρύθη εἰς αὐτὸν τὸν κόσμον, ἑπόμενον ἦτο εἰς τὴν πορείαν τῆς ζωῆς Της νὰ προσλάβῃ στοιχεῖα τῆς ἐπιγείου αὐτῆς βιοτῆς καὶ πολιτείας. Ἔτσι, ὄχι μόνον εἰς τοὺς βίους τῶν Ἁγίων καὶ τὰ ἱστορικὰ κείμενα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ εἰς αὐτὴν τὴν Ἁγίαν Γραφὴν ἐμπεριέχεται ἄφθονον ὑλικὸν ἱκανὸν νὰ πληροφορήσῃ περὶ τῶν πολιτειακῶν, στρατιωτικῶν, ἐμπορικῶν, βιοτεχνικῶν, βουκολικῶν, ταξιδιωτικῶν καὶ λοιπῶν ἐγκοσμίων δραστηριοτήτων τῆς ἐποχῆς των. Ἀσφαλῶς, οἱ πληροφορίες αὐτὲς δὲν συνιστοῦν πορείαν πρὸς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ συμπτωματικῶς ἐμπλέκονται εἰς τὴν ζωὴν τῶν πορευομένων πρὸς αὐτήν. Ὅμως ἡ γνῶσις αὐτῶν ἐν πολλοῖς καθιστᾷ εἰς ἡμᾶς οἰκειοτέραν τὴν πολιτείαν ἐκείνων, ἐφ’ ὅσον ἔτσι γνωρίζομεν τὶς συνθῆκες ὑπὸ τὶς ὁποῖες ἐκεῖνοι ἐπορεύθησαν.

Ὅ,τι συμβαίνει εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, κατ’ ἀναλογίαν ἀπαντᾶται καὶ εἰς τὸν μοναχισμόν, ἐφ’ ὅσον μέλος Ἐκείνης εἶναι καὶ αὐτός. Οἱ μοναχοί, διὰ μέσου τῶν αἰώνων, ἐπορεύθησαν μεταξὺ τῶν συμπληγάδων τοῦ κόσμου τούτου, καίτοι κατὰ συνείδησιν διὰ τῆς ἀποταγῆς των τὸν ἠρνήθησαν. Εἰς τὴν πορείαν των αὐτὴν οἱ μοναχοὶ ὑπεχρεώθησαν, ἔστω καὶ διὰ τῆς ᾤας, νὰ σχετισθοῦν μὲ τὸν καμβὰν τῶν πικρῶν γεγονότων τῆς ἐποχῆς των. Μάλιστα, ὡς ἔχει διαπιστωθῆ, «σὲ ἀρκετὲς περιπτώσεις τὰ μοναστηριακὰ ἀρχεῖα εἶναι παλαιότερα ἀπὸ τὰ μητροπολιτικὰ / ἐπισκοπικὰ καὶ τὰ ἐνοριακὰ ἀρχεῖα. Τὰ ἀρχεῖα αὐτὰ λόγῳ παλαιότητας ὡς πρὸς τὸ ἀρχειακό τους ὑλικὸ προσφέρουν πολύτιμα στοιχεῖα σὲ ὅσους ἐνδιαφέρονται νὰ μελετήσουν τὴν ἱστορία μιᾶς περιοχῆς. Ὄχι σπάνια ἄλλωστε τὰ ἀρχεῖα μιᾶς μονῆς μποροῦν νὰ ἀποτελοῦν τὴν μοναδικὴ πηγὴ πληροφόρησης γιὰ τὴν οἰκονομική, κοινωνική, δημογραφικὴ καὶ κοινωνικὴ ζωὴ τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου κατὰ τοὺς αἰῶνες τῆς ὀθωμανικῆς κυριαρχίας. Ἡ διαπίστωση αὐτὴ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὸ ὅτι, ἂν καὶ τὸ μεγαλύτερο μέρος ἑνὸς μοναστηριακοῦ ἀρχειακοῦ συνόλου σχετίζεται κυρίως μὲ τὴ μονὴ ποὺ τὸ παρήγαγε ἢ ποὺ τὸ διαφύλαξε, ἐντοπίζονται σὲ αὐτὸ καὶ στοιχεῖα τῆς εὐρύτερης περιοχῆς στὴν ὁποία οἰκοδομήθηκε τὸ μοναστηριακὸ συγκρότημα, ἢ καὶ πιὸ ἀπομακρυσμένων περιοχῶν ἐξ αἰτίας τῶν μετοχίων ἢ τῶν ζητειῶν ποὺ πραγματοποιοῦσαν κατὰ καιροὺς οἱ μοναχοί» [Ν. Τομπρου, «Μοναστηριακὰ ἀρχειακὰ σύνολα: Πηγὲς τεκμηριωτικῶν ἀναζητήσεων μοναστηριακῆς περιουσίας», Θεολογία 90/4 (2019), σ. 79].

Ἁγίου Ἰωάννου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου.«Πρός τε Ἰουδαίους καὶ Ἓλληνας ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεὸς ὁ Χριστός ἐκ τῶν παρά τοῖς προφήταις πολλαχοῦ περί αὐτοῦ εἰρημένων» .Μέρος τρίτο

Aγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου 

«Πρός τε Ἰουδαίους καὶ Ἓλληνας ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεὸς ὁ Χριστός 

ἐκ τῶν παρά τοῖς προφήταις πολλαχοῦ περί αὐτοῦ εἰρημένων» 

(:κατά Ιουδαίων και εθνικών, απόδειξη ότι ο Χριστός είναι Θεός, με βάση όσα είπαν οι προφήτες γι’ Αυτόν σε πολλά σημεία των βιβλίων τους) 

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ 

Θα αποστείλει κήρυκες σε όλον τον κόσμο και δεν θα υπάρξει κανείς να μην ακούσει το κήρυγμα· και αυτό έχει προλεχθεί. Άκουσε λοιπόν τον Δαβίδ να το λέγει και να το προφητεύει: «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν(: αλλά ως άλλος μουσικός και αρμονικός φθόγγος αντηχούν σε όλη τη γη και τα λόγια τους φτάνουν στις εσχατιές και τα πλέον απομακρυσμένα όρια της οικουμένης)» [Ψαλμ.18,5]. Έπειτα, δείχνοντας και ότι κήρυτταν έχοντας εξουσία και ότι ήταν και από εκείνους που φορούν τα βασιλικά στέμματα πιο ισχυροί, λέγει πάλι αλλού ο ίδιος: «Ἀντὶ τῶν πατέρων σου ἐγενήθησάν σοι υἱοί· καταστήσεις αὐτοὺς ἄρχοντας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν(: αντί των προγόνων σου, τους οποίους εγκατέλειψες και αρνήθηκες, θα είναι τώρα στη θέση αυτών τα τέκνα σου, τα οποία γεννήθηκαν σε σένα από τον πνευματικό σου γάμο με τον Νυμφίο Χριστό· θα αναδείξεις και θα καταστήσεις αυτούς άρχοντες σε ολόκληρη τη γη)» [Ψαλμ.44,17]. Και ότι ο Πέτρος και ο Παύλος ήταν και από τους βασιλείς και από τους άρχοντες ανώτεροι, το φανερώνουν τα πράγματα. Οι νόμοι δηλαδή των βασιλέων καταργούνται ενώ αυτοί ζουν ακόμη, ενώ των ψαράδων εκείνων και μετά τον θάνατό τους είναι γερά θεμελιωμένοι και παραμένουν αμετακίνητοι, αν και οι δαίμονες και η μακροχρόνια συνήθεια και η κακία και η ηδονή και άπειρα άλλα επεχείρησαν να τους ανατρέψουν. 

Για να δείξει πάλι ότι, αφού καταστούν αυτοί άρχοντες του κόσμου, θα είναι αξιαγάπητοι σε όλους και ποθητοί, πρόσθεσε και είπε: «Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ· διὰ τοῦτο λαοὶ ἐξομολογήσονταί σοι εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος(: θα μνημονεύω, βασιλιά μου, και θα διαλαλώ το όνομά Σου στις γενεές των γενεών· για τον λόγο αυτόν, γνωρίζοντας αυτό λαοί και φυλές και γλώσσες διάφορες θα Σε ανυμνούν ακατάπαυστα και στον αιώνα του αιώνος)» [Ψαλμ.44,18]· δηλαδή θα Σε ευχαριστήσουν και θα Σου χρεωστούν μεγάλη χάρη, για το ότι τους έδωσες τέτοιους άρχοντες. 

Αὐτό εἶναι τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ! Αὐτοί εἶναι οἱ πραγματικοί Χριστιανοί!!!

 

Κάποια μάνα, μητέρα 3 παιδιών έδερνε τον άνδρα της. Ο φίλος του, το γνώριζε και μια μέρα πήγε στον εξομολόγο του φίλο του και του είπε: 

- Πάτερ, ο τάδε είναι πνευματικό σας παιδί. Τον έχετε ποτέ ρωτήσει πως περνάει στο σπίτι του; 

- Που να θυμηθώ παιδί μου, δεν ξέρω, απάντησε ο εξομολόγος. 

- Αν ξαναέρθει, θυμηθείτε το, να τον ρωτήσετε γι' αυτό το θέμα. Θέλει παρηγοριά το τέκνο σας, ειδικά αυτές τις μέρες, διότι η γυναίκα του, του έχει ανοίξει το κεφάλι και είναι μπανταρισμένος. 

Μετά από λίγες μέρες εμφανίζεται ο άνδρας στο εξομολογητήριο. Πράγματι είδε ο εξομολόγος το κεφάλι του δεμένο, πράματα θάματα... 

Ἡ ἐκκλησία θά ξανακλείσει τίς πόρτες της.Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Ἡ ἐκκλησία θά ξανακλείσει τίς πόρτες της

https://www.youtube.com/watch?v=TBwUlmkxj2c&app=desktop

Μιὰ κίνηση "ὑγειονομικὰ ἀπαράδεκτη"...

Κάθε φορὰ ποὺ γίνεται λόγος γιὰ σάλιο, κουταλάκια καὶ τὰ συναφή, ἀπὸ ὅσους ἔχουν στοχοποιήσει τὴν Θεία Κοινωνία, μοῦ ἔρχεται στὸ μυαλὸ τὸ θαῦμα τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ (κατὰ Ἰωάννην κεφάλαιον 9). Τότε ὁ Κύριος μὲ μιὰ κίνηση "ὑγειονομικὰ ἀπαράδεκτη" ὁμμάτωσε τὸν τυφλό! Ἀνέμειξε τὸ σάλιο Του (ποὺ εἶναι μέσο διάδοσης ἰῶν καὶ βακτηρίων) μὲ χῶμα (ποὺ εἶναι πηγὴ ἑκατομμυρίων μικροβίων) καὶ «ἐπέχρισε» τὸν πηλὸ στὰ μάτια τοῦ τυφλοῦ (βλεννογόνοι ἐπιπεφυκότα: σημεῖο εἰσόδου μικροβίων καὶ ἔναρξης μόλυνσης).

Γι’ αὐτό και ο Θεός μᾶς ἕφτιαξε ἕτσι, ὥστε να ἕχουμε ο ἕνας ἀνάγκη ἀπό τον ἄλλο

Τίποτε δὲν ὁδηγεῖ τόσο πολὺ στὴν ἔπαρση καὶ δὲν ἀποχωρίζει τὸν ἅνθρωπο ἀπὸ τοὺς ἀλλους, ὅσο τὸ νὰ νομίζει ὅτι εἶναι αὐτάρκης καὶ δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ κανὲναν.

22 Ἰουνίου. Τοῦ Ἁγίου ἱερομάρτυρος Εὐσεβίου, Ἐπισκόπου Σαμοσάτων. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ζήνωνος καί Ζηνᾶ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Δευτ. γ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ζ΄ 1-13).

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Ζ´ 1 - 13

¹ Ἢ ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί· γινώσκουσι γὰρ νόμον λαλῶ· ὅτι ὁ νόμος κυριεύει τοῦ ἀνθρώπου ἐφ’ ὅσον χρόνον ζῇ; ² ἡ γὰρ ὕπανδρος γυνὴ τῷ ζῶντι ἀνδρὶ δέδεται νόμῳ· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ ὁ ἀνήρ, κατήργηται ἀπὸ τοῦ νόμου τοῦ ἀνδρός. ³ ἄρα οὖν ζῶντος τοῦ ἀνδρὸς μοιχαλὶς χρηματίσει ἐὰν γένηται ἀνδρὶ ἑτέρῳ· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ ὁ ἀνήρ, ἐλευθέρα ἐστὶν ἀπὸ τοῦ νόμου, τοῦ μὴ εἶναι αὐτὴν μοιχαλίδα γενομένην ἀνδρὶ ἑτέρῳ· ⁴ ὥστε, ἀδελφοί μου, καὶ ὑμεῖς ἐθανατώθητε τῷ νόμῳ διὰ τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸ γενέσθαι ὑμᾶς ἑτέρῳ, τῷ ἐκ νεκρῶν ἐγερθέντι, ἵνα καρποφορήσωμεν τῷ Θεῷ. ⁵ ὅτε γὰρ ἦμεν ἐν τῇ σαρκί, τὰ παθήματα τῶν ἁμαρτιῶν τὰ διὰ τοῦ νόμου ἐνηργεῖτο ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν εἰς τὸ καρποφορῆσαι τῷ θανάτῳ· ⁶ νυνὶ δὲ κατηργήθημεν ἀπὸ τοῦ νόμου, ἀποθανόντες ἐν ᾧ κατειχόμεθα, ὥστε δουλεύειν ἡμᾶς ἐν καινότητι πνεύματος καὶ οὐ παλαιότητι γράμματος. ⁷ Τί οὖν ἐροῦμεν; ὁ νόμος ἁμαρτία; μὴ γένοιτο· ἀλλὰ τὴν ἁμαρτίαν οὐκ ἔγνων εἰ μὴ διὰ νόμου· τήν τε γὰρ ἐπιθυμίαν οὐκ ᾔδειν εἰ μὴ ὁ νόμος ἔλεγεν, οὐκ ἐπιθυμήσεις· ⁸ ἀφορμὴν δὲ λαβοῦσα ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν· χωρὶς γὰρ νόμου ἁμαρτία νεκρά. ⁹ Ἐγὼ δὲ ἔζων χωρὶς νόμου ποτέ· ἐλθούσης δὲ τῆς ἐντολῆς ἡ ἁμαρτία ἀνέζησεν, ¹⁰ ἐγὼ δὲ ἀπέθανον, καὶ εὑρέθη μοι ἡ ἐντολὴ ἡ εἰς ζωὴν, αὕτη εἰς θάνατον· ¹¹ ἡ γὰρ ἁμαρτία ἀφορμὴν λαβοῦσα διὰ τῆς ἐντολῆς ἐξηπάτησέ με καὶ δι’ αὐτῆς ἀπέκτεινεν. ¹² ὥστε ὁ μὲν νόμος ἅγιος, καὶ ἡ ἐντολὴ ἁγία καὶ δικαία καὶ ἀγαθή. ¹³ τὸ οὖν ἀγαθὸν ἐμοὶ γέγονε θάνατος; μὴ γένοιτο· ἀλλὰ ἡ ἁμαρτία, ἵνα φανῇ ἁμαρτία, διὰ τοῦ ἀγαθοῦ μοι κατεργαζομένη θάνατον, ἵνα γένηται καθ’ ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς.