Περί εἰρήνης τῆς ψυχῆς, Ἀόρατος πόλεμος, Ἀρχιμ Σάββας Ἁγιορείτης

Περί εἰρήνης τῆς ψυχῆς, Ἀόρατος πόλεμος, Ἀρχιμ Σάββας Ἁγιορείτης, 20 9 2009
https://www.youtube.com/watch?v=El2WnnxoEp0&feature=youtu.be

Οἱ διαλογισμοί τῶν σοφῶν εἶναι μάταιοι (Α΄ Κορ. 3, 20-23), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ διαλογισμοί τῶν σοφῶν εἶναι μάταιοι (Α΄ Κορ. 3, 20-23), 21-6-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
https://www.youtube.com/watch?v=XOX-c9wePhw

Ἑρμηνεία ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[:Α΄ Κορ. 12, 27- 31 και 13,1-8] 

«Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους(:εσείς λοιπόν οι χριστιανοί είστε σώμα Χριστού και μέλη, που ο καθένας σας ανάλογα με το χάρισμά του έχει κάποια θέση και κάποιο μέλος στη ζωή του συνόλου)»[Α΄Κορ.12,27]. 

Για να μη λέγει λοιπόν κανείς: «Και τι μας ενδιαφέρει το παράδειγμα του σώματος; Διότι εκείνο μεν εκ φύσεως υπηρετεί, ενώ τα δικά μας είναι κατορθώματα ελεύθερης προαιρέσεως». Αφού πλησιάζει αυτό στα δικά μας πράγματα ο απόστολος Παύλος και δείχνει ότι τόση ομόνοια οφείλουμε να έχουμε από δική μας προαίρεση, όση εκείνα εκ φύσεως, λέγει: «Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ (:εσείς είστε σώμα του Χριστού)». Εφόσον λοιπόν το δικό μας σώμα δεν πρέπει να στασιάζει, πολύ περισσότερο το σώμα του Χριστού, και τόσο περισσότερο, όσο δυνατότερη από τη φύση είναι η χάρη. «Και ο καθένας σας είναι επί μέρους μέλος, που κατέχει την ταιριαστή θέση γι’ αυτόν και για όλο το σώμα». Δηλαδή λέγει «όχι μόνο σώμα, αλλά και μέλη είμαστε»· διότι και για τα δύο αυτά μίλησε προηγουμένως, όταν συνένωσε τους πολλούς σε ένα και δείχνει ότι όλοι γίνονται ένα σύμφωνα προς την εικόνα του σώματος, και αυτό το ένα συνίσταται από τα πολλά, και ενώ είναι στα πολλά και τα πολλά από αυτό συνέχονται και μπορούν να είναι πολλά. 

Τι σημαίνει όμως το «ἐκ μέρους»; Αυτό που ανήκει σε εσάς και όσο είναι δυνατόν να οικοδομηθεί από εσάς. Επειδή δηλαδή είπε, «σώμα», αλλά «σώμα» είναι ολόκληρη, όχι μόνο η εκκλησία των Κορινθίων, αλλά αυτή που είναι εξαπλωμένη σε όλη την οικουμένη, γι' αυτό είπε ««ἐκ μέρους»· δηλαδή, ότι η δική σας εκκλησία είναι μέρος της εκκλησίας που βρίσκεται παντού και του σώματος που συνίσταται από όλες τις εκκλησίες, ώστε όχι μόνο μεταξύ σας, αλλά και προς όλη την εκκλησία της οικουμένης θα ειρηνεύετε εάν είστε ενάρετοι, αφού βεβαίως είστε μέλη όλου του σώματος. 

«Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν(: και άλλους μεν έθεσε ο Θεός στην Εκκλησία Του πρώτα μεν αποστόλους, δεύτερον προφήτες, τρίτον διδασκάλους· έπειτα άλλους τους έθεσε σε ανάλογες θέσεις και τους έδωσε τη δύναμη να κάνουν θαύματα, άλλους όρισε να έχουν χαρίσματα σε θεραπεία ασθενειών, σε άλλους έδωσε χαρίσματα φροντίδας και επιμέλειας για τους φτωχούς και πάσχοντες, χαρίσματα διοικητικά στην Εκκλησία, χαρίσματα διαφόρων γλωσσών[Ο καθένας κατά την ικανότητά του έχει λάβει από τον Θεό το χάρισμά του και τη θέση του]».

Ἐδῶ ὑπάρχουν δύο καρδιές συντετριμμένες...

Από πού να αντλήσουμε δύναμη εμπνεύσεως για να ζήσουμε χριστιανικά; ...

Σος ειμί εγώ , σώσον με. (Ψαλμ.118,94) Όταν προφέρω τα λόγια αυτά, αισθάνομαι διχασμένος. Γιατί απευθυνόμενος προς τον Θεό ''Σος ειμί εγώ'', μιλώ ο ίδιος για τον εαυτό μου. Ωστόσο, πίσω από την έκφραση αυτή κρύβεται και άλλο νόημα, ανεπαρκώς διατυπωμένο. 

      Ωσότου Εσύ ο Θεός πεις, Ναι, υιός μου εισί (Ψαλμ. 2,7), δεν μπορώ να βασίζομαι στα δικά μου λόγια ''Σος ειμι εγω''…. Τα δικά μου μόνο λόγια δεν επαρκούν. Είναι επιπλέον ανάγκη να μαρτυρήσεις και στους γύρω μου, ότι εγώ είμαι υιός Σου.

Επισκέφτηκα κάποτε έναν Γέροντα που διηύθυνε για πολλά χρόνια το παλιό Ρωσικό και παρέμεινα στο Κελί κοντά του αρκετό χρόνο. Μου διηγήθηκε για την ζωή του και μου αφηγήθηκε μια από τις οράσεις του. Ήταν φιλάσθενο παιδί και δεν μπορούσε να αντέξει τους κόπους της αγροτικής ζωής. Και είναι πράγματι βαρεία η αγροτική εργασία. Γι’ αυτό κάποια φορά είπε στους γονείς του.

– Δώστε με στο μοναστήρι.

Αυτοί απήντησαν.

– Αγαπητέ μου, εσυ δεν κάνεις για το μοναστήρι. Εκεί πρέπει να εργάζεσαι.

– Δεν πειράζει, εσείς δώστε με.

Η Μητερα πηγαίνει στην Εκκλησία το παιδί της.Έτσι λοιπόν η μητέρα, παίρνει το αγόρι αυτό,το οδηγεί στην εικόνα της Παναγίας και λέει ”Από τώρα Εσύ να είσαι η Μητέρα του, εγώ δεν μπορώ ,παραδίδω στη φροντίδα σου το αγόρι αυτό, το παιδί μου”. Μετά από την προσευχή της μητέρας, που παρέδωσε τον γιο της στην Θεοτόκο, το παιδί αποκοιμήθηκε. Τότε βλέπει στον ύπνο του μια μεγάλη αίθουσα στο βάθος της αίθουσας αυτής καθισμένος σε θρόνο βρισκόταν ο Δεσπότης Βασιλιάς και γύρω Του όρθιοι πολλοί επίσημοι άνθρωποι, οικείοι Του.

Ἔκανε τόν σταυρό του, εὐλόγησε τήν ἄβυσσο, ἔκανε ἕνα βήμα στόν γκρεμό καί παρέμεινε αἰωρούμενος στόν ἀέρα

ΘΑΥΜΑ ΤΟ 1960 ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ. 

Διηγείται ο Miroslav Manyuk.

"Το 1960, υπό την διοίκηση του Ν. Χρουστσόφ, με τα όργανα της KGB και με τη βοήθεια του στρατού, περιπολούσαμε συστηματικά τα βουνά του Καυκάσου - για να συλλάβουμε όσους μοναχούς και ερημίτες κρύβονταν εκεί.

Ήμουν αξιωματικός του στρατού, είχα ταυτότητα του κόμματος και ήμουν επικεφαλής ενός μεγάλου σμήνους ελικοπτέρων με εμπειρία ειδικών πτήσεων πάνω από βουνά. Μου ανετέθη να παρακολουθήσω με την ομάδα μου των ελικοπτέρων κάποιους μοναχούς.

Ένδεκα μοναχοί, ρασοφόροι ανέβαιναν στο βουνό. Ένα στρατιωτικό τζιπ με στρατιώτες τους κατεδίωκε ακολουθώντας τις δικές μου οδηγίες. Εποπτεύοντας την κατάσταση, είπα στον ασύρματο:

- "Στη γη! Είμαι στον αέρα! Οι μοναχοί κινούνται προς την κορυφή του βουνού". Στερέωσα αργά το χέρι μου στον μοχλό και πίεσα προς τα κάτω. Η κορυφή του βουνού είναι απότομη. Αφού φθάσουν, δεν θα έχουν πουθενά να πάνε. Εκεί θα τους παγιδεύσουμε.

Επί δύο ημέρες προσπαθουσαμε να εντοπίσουμε αυτούς τους μοναχούς. Και η προσπάθεια μας είχε φτάσει στο τέλος της. Δεν ήξερα τι θα συνέβαινε στους μοναχούς όταν θα τους συλλαμβάναμε. Δεν με ενδιέφερε. Εκτελούσα αποστολή.

Εν τω μεταξύ, οι μοναχοί ανέβηκαν στην κορυφή του βουνού. Πίσω από αυτούς, οι στρατιώτες πλέον με σκυλιά τους κυνηγούσαν, ενώ μπροστά από αυτούς διανοιγόταν ένας απύθμενος γκρεμός. Η κατάσταση ήταν απελπιστικά κρίσιμη.

Ἡ ἀστρολογία στό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας

του π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου (†)

Απόσπασμα από την τελευταία ομιλία του στο Ε' Σεμινάριο Πίστεως (Αίγινα 21-27 Αύγουστου 1993)

Ορθόδοξη θεώρηση

Η αστρολογία είναι ασυμβίβαστη με την Χριστιανική πίστη για πολλούς λόγους. Το φρόνημα της αστρολογίας και η ελπίδα που θεμελιώνεται στις κινήσεις των άστρων είναι πράγματα ασυμβίβαστα με το φρόνημα ενός χριστιανού και με την εν Χριστώ ελπίδα.

Κατά την χριστιανική αντίληψη ο άνθρωπος είναι το κατ' εικόνα του Τριαδικού Θεού που είναι αγάπη και ελευθερία. Η συμπεριφορά της αλόγου κτίσεως και οι φυσικοί νόμοι που τη διέπουν δεν εναρμονίζονται με τη ζωή του ανθρώπου. Η αγάπη και η ελευθερία, δηλαδή η ανθρώπινη προαίρεση είναι κατά τη χριστιανική αντίληψη προσδιοριστικά στοιχεία του ανθρωπίνου προσώπου. Ο χαρακτήρας του ανθρώπου δε διαμορφώνεται από ανάγκη, ως αποτέλεσμα επενεργείας τυφλών νόμων, αλλά με βάση την αληθινή του φύση και την προαίρεσή του.

Σύμφωνα με το δόγμα της αστρολογίας, ακόμα και η αγάπη και όλες οι διαπροσωπικές σχέσεις του ανθρώπου υποτάσσονται στις κινήσεις και στους συνδυασμούς των άστρων. Γίνεται δηλαδή φανερό ότι η αστρολογία δε συμβιβάζεται με τη χριστιανική πίστη απορρίπτει την ελευθερία του ανθρώπου αλλά και τη ελευθερία του Θεού να ασκεί τη θεία Του Πρόνοια και να προσφέρει στον άνθρωπο τη Θεία Του χάρη.

Ἑρμηνεία εὐαγγελικῆς περικοπῆς τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ 

ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[:Ματθ.9,36 και Ματθ.10,1-10] 

Και δεν αρκούνταν ο Κύριος μόνο στη θεραπεία των ασθενειών του λαού, αλλά επιδείκνυε και άλλου είδους πρόνοια· διότι λέει ο ευαγγελιστής: «Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐῤῥιμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα(:και όταν είδε τα πλήθη του λαού, αισθάνθηκε συμπάθεια και πόνο γι’ αυτούς, διότι ήταν αποκαμωμένοι πνευματικώς και παραμελημένοι, σαν πρόβατα που δεν έχουν ποιμένα να τα προφυλάξει και να τα οδηγήσει στα βοσκοτόπια)»[Ματθ.9,36]. 

Πρόσεξε λοιπόν την ταπεινοφροσύνη του Ιησού: για να μην προσκαλέσει λοιπόν τους πάντες πλησίον Του ο Ίδιος, αποστέλλει τους μαθητές Του. Και όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά και για να τους ασκήσει, σαν ακριβώς σε κάποια παλαίστρα, αφού προγυμναστούν στην Παλαιστίνη, στη συνέχεια να αναλάβουν τους μεγάλους αγώνες σε όλη την οικουμένη. Γι’ αυτό βέβαια και οι ασκήσεις που τους ορίζει είναι μεγαλύτερες από τους αγώνες, όσο περισσότερο ανέρχονται την κλίμακα της αρετής, για να αντιμετωπίσουν ευκολότερα τους μετέπειτα αγώνες, οδηγώντας αυτούς με τον ίδιο τρόπο που εξασκούν τους τρυφερούς νεοσσούς για το πέταγμα. Και αρχικά τους καθιστά ιατρούς των σωμάτων, αποταμιεύοντας για αργότερα την ψυχική τους προετοιμασία που ήδη επιτελέστηκε. 

Και πρόσεξε με τρόπο παρουσιάζει το έργο ως και εύκολο και αναγκαίο. Τι λέει λοιπόν σε αυτούς; «Ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι(:Τα μεν στάχυα που είναι ώριμα για θερισμό είναι πολλά, ενώ οι εργάτες που θα τα θερίσουν είναι λίγοι. Πολλοί είναι οι ευδιάθετοι να δεχθούν το ευαγγέλιο και να σωθούν, λίγοι όμως είναι οι πνευματικοί εργάτες που θα υπηρετήσουν στο πνευματικό αυτό έργο)». «Δεν σας αποστέλλω», λέει, «για να σπείρετε, αλλά για να θερίσετε». Και ακριβώς αυτό έλεγε και αλλού, καθώς ο Ιωάννης αναφέρει: «Ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασι, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε(:Εγώ, ο Κύριος του αγρού, σας έστειλα για να θερίζετε καρπό για τον οποίο εσείς δεν έχετε κοπιάσει για να σπαρεί. Άλλοι, δηλαδή εγώ και οι προφήτες πριν από μένα, έχουν κοπιάσει κι έχουν σπείρει, κι εσείς έχετε μπει στους κόπους και τη σπορά τους για να θερίσετε)» [Ιω.4,38]. 

Και αυτά τα έλεγε και για να μη μεγαλοφρονούν και για να τους προετοιμάσει να έχουν θάρρος και για να τους δείξει ότι συντελέσθηκε ο μεγαλύτερος κόπος. Και πρόσεξε και εδώ ότι προχωράει στην ενέργεια Του αυτή από φιλανθρωπία και όχι εξαιτίας κάποιας αμοιβής· διότι «ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐῤῥιμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα(:αισθάνθηκε συμπάθεια και πόνο γι’ αυτούς, διότι ήταν αποκαμωμένοι πνευματικώς και παραμελημένοι, σαν πρόβατα που δεν έχουν ποιμένα να τα προφυλάξει και να τα οδηγήσει στα βοσκοτόπια)». Αυτό αποτελεί κατηγορία για τους άρχοντες των Ιουδαίων, διότι ενώ ήταν ποιμένες παρουσίαζαν τα γνωρίσματα των λύκων· διότι όχι μόνο δεν οδηγούν ορθά τον λαό, αλλά και επιβουλεύονταν τη δική τους πρόοδο. Ενώ οι απλοί άνθρωποι του λαού λοιπόν θαύμαζαν και έλεγαν: «οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ(:ποτέ δεν φάνηκαν τέτοια θαύματα στο έθνος του Ισραήλ˙ ούτε όταν οι προφήτες και οι υπόλοιποι άγιοι άνδρες θαυματουργούσαν ανάμεσά του)»[Ματθ.9,33], αυτοί έλεγαν τα αντίθετα ότι δηλαδή «ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια (:“με τη βοήθεια και τη συνεργασία του αρχηγού των δαιμόνων βγάζει τα δαιμόνια από τους δαιμονισμένους”)»[Ματθ.9,34]. 

Ἑρμηνεία ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ[:Α΄ Κορ. 4,9-16] 

Είδες πώς φανερώνει συγχρόνως και τη σοβαρότητα και την πατρική φροντίδα του και τον φιλόσοφο νου του; Είδες πώς αφαιρεί την αλαζονεία; «Δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις (:κάθε άλλο όμως παρά βασιλεία απολαμβάνουμε εμείς οι απόστολοι· διότι νομίζω ότι ο Θεός εμάς τους απόστολους μας παρουσίασε δημόσια και στα μάτια όλων ως τελευταίους, ως καταδίκους που πρόκειται να θανατωθούν· διότι γίναμε θέαμα σε όλο τον κόσμο, και στους αγγέλους και στους ανθρώπους. Και από τη μια μας θαυμάζουν οι ενάρετοι άνθρωποι ενώ, από την άλλη, μας περιφρονούν και μας χλευάζουν οι άλλοι)» [Α΄Κορ.4,9], δείχνει πάλι πολλή έμφαση και βαρύτητα με το να πει «ἡμᾶς». Και δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, αλλά προσθέτει και το αξίωμα, ελέγχοντας έντονα τους Κορίνθιους προς τους οποίους απευθυνόταν η επιστολή: «ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους(:εμάς τους αποστόλους)», δηλαδή εμάς οι οποίοι υπομένουμε μύρια κακά, που σπείρουμε το κήρυγμα της ευσεβείας, που σας οδηγούμε σε αυτήν την φιλοσοφία[:ως φιλοσοφία για τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς νοείται γενικά η χριστιανική θεολογία και η κατά Χριστό άσκηση και ζωή], σε αυτήν τη φιλοσοφημένη χριστιανική ζωή που θα σας χαρίσει τα αιώνια ουράνια αγαθά· αυτούς, τους Αποστόλους δηλαδή, τους παρουσίασε δημοσίως ως τελευταίους στη σειρά ανθρώπους, ως μελλοθάνατους, δηλαδή ως καταδίκους. 

Επειδή δηλαδή παραπάνω ο Παύλος τούς είχε πει ελέγχοντάς τους για την αλαζονεία καθώς και για τη λανθασμένη συμπεριφορά τους, τη φράση:«ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμβασιλεύσωμεν (:για να είμαστε και εμείς βασιλείς μαζί σας)» [βλ. Α΄Κορ.4,8: «ἤδη κεκορεσμένοι ἐστέ, ἤδη ἐπλουτήσατε, χωρὶς ἡμῶν ἐβασιλεύσατε· καὶ ὄφελόν γε ἐβασιλεύσατε, ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμβασιλεύσωμεν(:και εσείς οι Κορίνθιοι έχετε αυτήν την ιδέα, ότι είστε μεγάλοι και επίσημοι. Τώρα πλέον είστε χορτασμένοι από όλα! Τώρα πλέον έχετε πλουτίσει από τις πνευματικές δωρεές! Χωρίς να έχετε μαζί σας εμάς, τους διδασκάλους σας, έχετε πλέον μόνοι σας κατακτήσει τη βασιλεία των ουρανών! Και μακάρι να βασιλεύατε, για να βασιλεύσουμε και εμείς μαζί σας...)»] και μείωσε με τον λόγο αυτό την αυστηρότητα του ελέγχου, για να μην τους κάνει να χαλαρώσουν, επανέρχεται πάλι σε αυτό με περισσότερη πικρία και λέει: «διότι νομίζω ότι ο Θεός εμάς τους αποστόλους μας έδειξε τελευταίους ως μελλοθάνατους». Δηλαδή «από ό,τι βλέπω», λέγει, «και από ό,τι εσείς λέγετε, οι πλέον περιφρονημένοι και καταδικασμένοι είμαστε εμείς, οι οποίοι πάντοτε είμαστε εκτεθειμένοι στις ταλαιπωρίες, ενώ εσείς φαντάζεστε ήδη κατακτημένη τη βασιλεία και τις τιμές και τα έπαθλα». 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ἀπό 29-6-2020 ἔως καί 7-7-2020

ΔΕΥΤΕΡΑ 29-6-2020

ΑΓΡΥΠΝΙΑ (ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΙΒ΄ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ)

(ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) 20.30-01.30

Η ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΑΠΟ 20.30- 22.00

Τίτλος κηρύγματος: Ἡ προσευχή στή ζωή τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου, 30-6-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)

ΤΕΤΑΡΤΗ 1-7-2020

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΙΣ ΑΜΠΕΛΕΙΕΣ ΠΕΛΛΑΣ 19.00-20.00

Τίτλος συνάξεως:

34. Ποῦ νά προσφέρουμε τά χρήματα· στίς ἐκκλησίες ἤ στούς φτωχούς; Ἁγ. Ἀναστασίου Σιναΐτου-Ἐρωταποκρίσεις (14η), 1-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἀμπελειές (Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἀθανασίου) Πέλλας, ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)

Τά εὐεργετικά ἀποτελέσματα τοῦ κορωναϊοῦ. Εἶναι λογικό νά φοβᾶται ὁ νεκρός τόν θάνατο; Πεθαίνουν οἱ νεκροί;

Ὁ καλός μας Θεός, ἐπιτρέποντας στούς «ἰσχυρούς» τῆς γῆς, διά τῶν πολλῶν καί βαριῶν ἁμαρτιῶν μας, νά ἀσκήσουν μιά συντονισμένη, παγκοσμίως, τρομοκρατία μέ φόβητρο ἕναν ἰό, θέλησε καί νά ἀποκαλύψει τό πραγματικό προσωπεῖο ὅλων μας. Ὁ καθένας μας, ἦρθε ἀντιμέτωπος μέ τόν ἑαυτό του, τήν πίστη του στόν Χριστό, τήν ἀγάπη, τόν φόβο· «μέτρησε» τά ὅριά του. Ἐπιπλέον, ὁμολόγησαν τήν πίστη τους, ἄνθρωποι πού ποτέ δέ φανταζόμασταν ὅτι θά τό κάνουν, π.χ. τραγουδιστές καί ἠθοποιοί, καί τέλος, ἐκδηλώθηκαν ἐντόνως, ὅσοι δέν συντάσσονται μέ τόν Χριστό μας, εἴτε αὐτοί εἶναι πολιτικοί, δημοσιογράφοι, θεολόγοι, πιστοί ἤ ἄπιστοι, εἴτε εἶναι... Ἱερεῖς καί Ἀρχιερεῖς τοῦ Ὑψίστου!

Τό τελευταῖο φαίνεται παράξενο, παράλογο· ὅπως καί ὁ δευτερότιτλος τοῦ παρόντος κειμένου. Παράλογα εἶναι καί ὅσα πρωτοφανῆ ζήσαμε καί συνεχίζουμε νά ζοῦμε. Πλέον, ὅμως, ἄρχισαν νά ξυπνοῦν οἱ καλοπροαίρετοι Χριστιανοί· ἀφυπνίστηκαν συνειδήσεις, κατάλαβαν τό μῖσος τοῦ κόσμου γιά τόν Χριστό, ἀντιλήφθηκαν τό δαιμονικό πρόσωπο τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ἐπί πολλά χρόνια, καλοί ἱερεῖς, παραδοσιακοί λαϊκοί, Θεολόγοι, ἁπλοί πιστοί κραύγαζαν τήν ἀλήθεια γιά τήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, κατάγγειλαν ὅτι ὑπάρχουν ἐπίσκοποι «λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν» (Πρ. 20, 30) ἀλλά «φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ» (Ματθ. 3, 3). Κατηγορήθηκαν ὡς γραφικοί, ἀκραῖοι, παράλογοι.

«Ξέρετε πόσοι κληρικοί καί πόσοι θεολόγοι ὑπάρχουν σήμερα», κήρυττε ὁ πατήρ Θεόδωρος Ζήσης πρίν ὀκτώ χρόνια, «οἱ ὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα; Καί οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι! Καί οἱ ὁποῖοι διεκδικοῦν νά ἀποκτήσουν ὀπαδούς καί μαθητάς. Γι’ αὐτό θά πρέπει ὁ ποιμένας, ὁ ἐπίσκοπος, ὁ πρεσβύτερος, ὁ διάκονος νά προσέχει ὄχι μόνο τούς φανερούς αἱρετικούς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικαστεῖ ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἀλλά νά προσέχει καί τούς κρυφούς αἱρετικούς οἱ ὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα. Κι ἄν ὑποθέσουμε ὅτι ὁ οἰκουμενισμός δέν εἶναι μία καταδικασμένη αἵρεση, εἶναι μία αἵρεση ἡ ὁποία διαστρέφει τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας... Οἱ οἰκουμενισταί κληρικοί εἶναι ἀνάμεσά μας. Πατριάρχες καί ἀρχιεπίσκοποι καί ἐπίσκοποι καί θεολόγοι. Γέμισαν οἱ θεολογικές σχολές ἀπό θεολόγους οἱ ὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα καί ἀλλάζουν τή διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου.»[1]

Ἕνας διωγμός γιά τήν ἐκκλησία πάντοτε εἶναι κέρδος.π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Ένας διωγμός για την εκκλησία πάντοτε είναι κέρδος.

https://www.youtube.com/watch?v=z2IvuGs9zWA&feature=share&app=desktop

«Ἔξω οἱ Κόρακες ἀπό τήν Κιβωτό» Ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης

«ΕΞΩ ΟΙ ΚΟΡΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΒΩΤΟ» ''ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΑΓΙΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ'' Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης (759 μ.Χ. - 826 μ.Χ.)

«Η εντολή του Κυρίου μας είναι να μη σιωπούμε τον καιρό που η πίστη μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Ώστε, όταν είναι για την πίστη ο λόγος, δεν μπορείς να πεις: - ''Ποιός είμαι εγώ; Ένας απλός ιερέας, άρχοντας, στρατιώτης, γεωργός, φτωχός. Δεν μου πέφτει λόγος και φροντίδα για αυτό το ζήτημα''.
ΑΛΙΜΟΝΟ, οι λίθοι θα κράξουν και εσύ θα μείνεις σιωπηλός και αφρόντις;..» Επεξεργασία οπτικοακουστικού υλικού:

Τά γυμνά κόκκαλα...

Τα γυμνά κόκκαλα πείθουν όσους τα βλέπουν ότι τίποτε από τα γήϊνα δεν είναι δικό μας!


Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.

30 Ἰουνίου. ♰ Ἡ Σύναξις τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων τῶν ΙΒ΄. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῶν 12 ἀποστόλων. Κυρ. ι΄ ἐπιστ. (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16).

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' Δ´ 9 - 16

⁹ δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. ¹⁰ ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. ¹¹ ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν ¹² καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, ¹³ βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι. ¹⁴ Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ’ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ· ¹⁵ ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ’ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. ¹⁶ παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.