16. Ὁ Κύριος θά μᾶς κρίνει ὅλους (Α΄ Κορ. 4, 1-5), 28-6-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com
Τετάρτη 1 Ιουλίου 2020
Λόγος ἐγκωμιαστικός στούς Ἁγιορείτες Πατέρες, Ἁγίου Νικοδήμου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Λόγος ἐγκωμιαστικός στούς Ἁγιορείτες Πατέρες, Ἁγίου Νικοδήμου,17-6-2012, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ κατατρόπωση τοῦ διαβόλου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΜΕΛΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ
Πανηγύρισε ὁ διάβολος μέ τήν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων. Τήν «ἔπαθε» ὅμως μέ τήν Σταύρωση καί τήν Ἀνάσταση τοῦ νέου Ἀδάμ τοῦ Χριστοῦ καί τήν φανέρωση τῆς νέας Εὔας, τῆς Παναγίας μας, ἀπό τήν ὁποία ἐπήγασε τό Ξύλον τῆς Ζωῆς.
Τώρα, ὅποιος θέλει, μπορεῖ νά ἐντάσσεται στήν νέα πραγματικότητα πού φανερώθηκε στήν γῆ διά τῆς σωτήριας οἰκονομίας τοῦ Χριστοῦ: στήν ἁγία ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἐντασσόμενος καί παραμένων σωστά ἐντός Της περιφρονεῖ καί ἐξευτελίζει τήν δαιμονική «χρηστολογία», ἐργαζόμενος τά ἔργα τῆς ὑπακοῆς πρός τίς θεῖες ἐντολές. Προχωρεῖ ἔτσι ἀπό «δόξης εἰς δόξαν»[1] καταισχύνοντας τόν πονηρό.
Ὁ διάβολος δέν εἶναι ἀνίκητος. Γιά τήν κατατρόπωση τῶν δαιμονικῶν λογισμῶν καί μεθοδειῶν πρέπει ὁ ἄνθρωπος, σύμφωνα μέ τόν ὅσιο Ἡσαΐα τόν ἀναχωρητή:
α)νά ὀργίζεται κατά Θεόν,
β)νά κόβει τά θέληματά του καί
γ)νά ἀσκεῖ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή.
«Ἡ ὀργή ἀνάμεσα στά πάθη» παρατηρεῖ, «εἶναι φυσική [ἰδιότητα] τοῦ νοῦ. Καί χωρίς τήν ὀργή, οὔτε ἡ ἁγνότητα κατορθώνεται ἀπό τόν ἄνθρωπο, ἐάν δέν ὀργιστεῖ ἐναντίον ὅλων ἐκείνων, τά ὁποῖα σπείρονται ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου, [καί μάλιστα] μέσα σ’ αὐτόν, ἀπό τόν ἐχθρό [διάβολο]. Καί [ἰδού ὡς παράδειγμα], ὅταν βρῆκε αὐτόν [δηλαδή τόν διάβολο], ὁ Ἰώβ, ἐξύβρισε τούς ἐχθρούς του, λέγοντας σ’ αὐτούς: « Ἄτιμοι καί τιποτένιοι, ἐλλιπεῖς ἀπό κάθε καλό, τούς ὁποίους δέν σᾶς θεωρῶ ἀξίους οὔτε νά εἶστε σκύλοι τῶν ποιμένων μου». Ἐκεῖνος βέβαια, ὁ ὁποῖος θέλει νά φθάσει στήν [κατάσταση] τῆς κατά φύσιν ὀργῆς, ἀποκόπτει ὅλα τά θελήματά του, ἕως ὅτου ἀνορθώσει τόν ἑαυτό του στήν κατά φύσιν [κατάσταση] τοῦ νοός»[2].
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Σανγκάης: ὁ διά Χριστόν σαλός Ἐπίσκοπος Ὁ μεγαλύτερος Ἅγιος τοῦ 20ου αἰώνα: Ἐπίσκοπος, Ἅγιος ὁ διά Χριστόν σαλός, ἀσκητής, εὐχέτης, θαυματουργός, ἱεραπόστολος
Η αγιότητα κοστίζει πολύ για τον άνθρωπο. Ο Άγιος παραδίδει στον Θεό όλο τον εαυτό του: με όλες τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις επιθυμίες και τις πράξεις του. Δεν αφήνει τίποτα «δικό του», γιατί θέλει να κρατήσει μόνο αυτό που είναι του Θεού.
Ένας απρεπής Άγιος
Ο Άγιος Ιωάννης της Σαγκάης (1896-1966) είναι ένας σύγχρονος της εποχής μας. Δεν έμοιαζε καθόλου με έναν «μεγαλοπρεπή ασπρομάλλη γέροντα»: ήταν μικρός, άσχημος, με ελάττωμα στην ομιλία, συχνά σε ένα ζαρωμένο ράσο και χωρίς παπούτσια. Μερικοί από τους ανθρώπους γύρω του ήταν ντροπιασμένοι για «έναν τέτοιο επίσκοπο», επειδή υπηρετούσε ως επίσκοπος σε μεγάλες πόλεις: Σαγκάη, Παρίσι, Βρυξέλλες, Σαν Φρανσίσκο.
Συχνά κυκλοφορούσε ξυπόλητος, και μια μέρα ήρθε μια διαταγή από τους ανωτέρους του: να φορέσει μπότες. Ο Επίσκοπος Ιωάννης τα έβαλε , αλλά με τον δικό του τρόπο: έδεσε τα κορδόνια μαζί και τα έβαλε στον ώμο του. Αργότερα ήρθε μια νέα διαταγή: «Βάλτε τα παπούτσια στα πόδια σας». Αφού ο Επίσκοπος Ιωάννης ήταν υπάκουος, το’κανε.
Ο Άγιος Ιωάννης έλαβε τη μοναστική κουρά σε ηλικία 30 ετών. Από τότε, η προσευχή — η κοινωνία με τον Θεό και με τους Αγίους — έχει γίνει γι 'αυτόν το κυριότερο καθήκον από όλες τις πράξεις, τις φροντίδες και τις εμπειρίες της γήινης ζωής.
Στην προσευχή, ο Άγιος αναζητούσε το θέλημα του Θεού, με το οποίο μπορούσε να ελέγξει όλες τις ενέργειές του. Η προσευχή ως ζωντανή επικοινωνία με τον Θεό και με τους Αγίους ήταν η πηγή των «θαυμάτων» του Αγίου Ιωάννη. Όταν ο Άγιος συγκεντρωνόταν στις προσευχές, ο Θεός τον άκουγε.
Καλύτερα νά τά χαλάσω μαζί σου, παρά νά τά χαλάσω μέ τόν Θεό!
Έχω έναν φίλο πολιτικό μηχανικό, πολύ πλούσιο. Τον συνάντησα μια μέρα στην Εκκλησία. Ήταν περίοδος νηστείας των Αποστόλων. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας μου λέει:
- Πάμε από το σπίτι μου Δημήτρη, να πιούμε έναν καφέ.
Δέχτηκα και πήγα. Μόλις μπήκα στο σπίτι του, λέει στην γυναίκα του:
- Νίτσα, ξέρεις ε;...
Κατάλαβα εγώ, ότι κάποια πονηριά ετοιμάζει, ότι θα φέρει κάτι να φάμε για πρωινό. Του λέω:
- Δεν ξέρω τί ξέρει η Νίτσα, θα σου πω τί ξέρω εγώ...
Δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω την φράση μου και μου λέει:
- Εσύ θα καθίσεις στην άκρη και μην μιλάς...
Βλέπω σε λίγο, να έρχονται 2 σαγανάκια, με συκωτάκια, ωραία όμορφα κομμένα και αβγουλάκια και εγώ δεν ξέρω τι άλλο έφερε η Νίτσα. Το πιάτο μου το έσπρωξα προς τα μέσα και πήρα μόνο τον καφέ. Μου λέει:
- Θα τα χαλάσουμε αν δεν φας!
Ἅγιος Ἀθανάσιος Πάριος ὁ Κολλυβάς καί διδάσκαλος τοῦ γένους
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Το Κολυβαδικό Κίνημα του 18ου αιώνα υπήρξε ένας σημαντικός ιστορικός σταθμός στην εκκλησιαστική μας ιστορία, καθ’ ότι διαδραμάτισε ισχυρό ανανεωτικό ρόλο στην Ορθοδοξία μας, η οποία ασφυκτιούσε από τις παρεμβάσεις της αιρετικής δυτικής χριστιανοσύνης. Ένα από τα κύρια πρόσωπα αυτού του κινήματος υπήρξε ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος. Ένας μεγάλος άγιος της Εκκλησίας μας και διδάσκαλος του Γένους.
Γεννήθηκε το 1722 στο Κώστο της Πάρου. Ο πατέρας του ονομαζόταν Απόστολος Τούλος και η μητέρα του Κωστιανή, οι οποίοι του διδάξαν τη ευσέβεια και φρόντισαν να τον σπουδάσουν. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο Κώστο και στη συνέχεια φοίτησε Σχολή της Μονής Αγίου Αθανασίου Ναούσης Πάρου ή στη Σχολή Παναγίου Τάφου στη Σίφνο. Στα 1745, ο ίδιος 23 χρονών πήγε στη Σμύρνη για να ανώτερες σπουδές στην εκεί φημισμένη «Ευαγγελική Σχολή», για έξι χρόνια. Το 1751 πήγε στο Άγιο Όρος και γράφηκε στην περίφημη «Αθωνιάδα Σχολή», όπου δίδασκαν ο ξακουστός δάσκαλος Νεόφυτος Καυσοκαλυβίτης και αργότερα ο μεγάλος Ευγένιος Βούλγαρης. Εκεί σπούδασε Θεολογία, Φιλολογία και τις θετικές επιστήμες. Έχοντας επίσης άσβεστη δίψα για μάθηση, επισκέπτονταν τις βιβλιοθήκες των Μονών και εμπλούτιζε τις γνώσεις του.
Παράλληλα βίωνε την ορθόδοξη πνευματικότητα της αγιορείτικης ζωής και ιδιαίτερα τη Θεία Λατρεία. Εξασκούνταν στη ρητορική και την ομιλητική για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο υπόδουλο Γένος. Οι καθηγητές του και οι συμφοιτητές του τον θαυμάζουν. Ο Ευγένιος Βούλγαρης τον καθιστά συνεργάτη του. Μάλιστα το έτος 1757 διετέλεσε καθηγητής στη Σχολή.
Η φήμη του βγήκε και εκτός Αγίου Όρους. Διάφορες Σχολές τον ζητούσαν για καθηγητή τους. Τα έτη 1758-1762 δίδαξε και έγινε διευθυντής της Σχολής Θεσσαλονίκης. Αλλά δυστυχώς το 1762 έκλεισε η Σχολή λόγω επιδημίας. Από εκεί πήγε στην Κέρκυρα, να συμπληρώσει τις σπουδές του κοντά στον ονομαστό δάσκαλο Νικηφόρο Θεοτόκη. Κατόπιν, όντας ο ίδιος 40 ετών, προκλήθηκε να διδάξει στο Μεσολόγγι από το φίλο του Παναγιώτη Παλαμά, στην εκεί «Παλαμιαία Σχολή» που είχε ιδρύσει το 1760.
«Γιά θέματα πίστεως κάνει νά κρίνουμε» ;Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)
«Γιά θέματα πίστεως κάνει νά κρίνουμε» 28 06 2020, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου ἀπόσπασμα
π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος: "Τά ὄργανα τοῦ Ἀντιχρίστου στήν Ἐκκλησία, ἡ "τρίτη Διαθήκη" καί ὁ ἔσχατος πειρασμός." (Ἡ ὁμιλία ἔγινε στίς 21/11/1982 – ἀπόσπασμα)
Η ομιλία έγινε στις 21-11 του 1982(απόσπασμα).
***
Ο Αντίχριστος θα κηρύξει αγαπητοί μου την έλευση νέας εποχής εις την γην, η οποία θα διαδεχθεί την Χριστιανικήν εποχή, δημιουργώντας ίσως μια τρίτη διαθήκη. Έχουμε την Παλαιά Διαθήκη, έχουμε την Καινή Διαθήκη και θα δημιουργήσει μία τρίτη διαθήκη.
Αυτό το κακόδοξον δόγμα περί τρίτης διαθήκης είναι παλαιόν και το αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Όμως μην σας κάνει εντύπωση αυτό, δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτό που ήδη ζούμε.
Ακούστε περί τίνος πρόκειται, ποια είναι αυτή η τρίτη διαθήκη.
Είναι η καλλιεργουμένη κατά κόρον στις ημέρες μας αντίληψις περί απηρχαιώσεως του Χριστιανισμού που υποστηρίζουν κοσμικοί κύκλοι, κοσμικοί άνθρωποι και οικουμενιστικοί κύκλοι. Όταν σας λέγουν ότι ο Χριστιανισμός πάλιωσε, εχρεοκόπησε, ότι πλέον δεν έχει τίποτα να μας προσφέρει και να μας μιλήσει, ότι ο Χριστιανισμός δεν έχει πλέον ισχύ, είναι απηρχαιωμένος, μια καινούρια κατάσταση πρέπει να δημιουργήσουμε. Αυτό στην πραγματικότητα είναι η τρίτη διαθήκη. Υπάρχει λοιπόν αυτή η κατάστασις.
Εξάλλου τι είναι αυτό που λέγει ο Δανιήλ ο Προφήτης;καί ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιρούς καί νόμον
Αλλοιώσαι νόμον, να αλλοιώσει τον νόμον. Είναι η τρίτη διαθήκη.
Οι Πατέρες και οι Άγιοι της Εκκλησίας θα θεωρούνται ξεπερασμένοι.
Σας είπα με μελαγχολικό τρόπο, μήπως ο Αντίχριστος κάθεται και σε Χριστιανικούς Ναούς; Το αναφέρει αγαπητοί μου ο Ιερός Χρυσόστομος αυτό, αλλά με ποιαν έννοια; Όχι με την έννοια ότι θα καθίσει τότε ο Αντίχριστος, αφού λέγει ο Άγιος Κύριλλος, μη γένοιτο, τέτοιο πράγμα όχι, αλλά με την έννοια των υπηρετών του Αντιχρίστου. Όταν υπάρχουνε οικουμενισταί κληρικοί, ή μασονίζοντες ή μασόνοι, ή αιρετικοί: -ορθόδοξοι, που είναι κρυμμένοι, δεν φαίνονται-,μα είτε Πατριάρχαι είναι αυτοί, είτε επίσκοποι είναι, είτε αρχιμανδρίται, πρεσβύτεροι, διάκονοι, ό,τι είναι, και οι άνθρωποι αυτοί λέγουν πράγματα αιρετικά, όπως επί παραδείγματι:
Πότε εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ἀγαπᾶμε, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη
Πότε είμαστε βέβαιοι ότι αγαπάμε, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτη
https://www.youtube.com/watch?v=I0oDH-j3tks
Ἡ ταπείνωση τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ ταπείνωση τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου, 29 6 2020, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου Κήρυγμα
https://www.youtube.com/channel/UC1dr6yLxevBqM4xDj194xvg/videos
Νέος διωγμός τῆς Ἐκκλησίας στά Βαλκάνια
«Κορυφώνεται ἡ ἀντιπαράθεση τῆς κυβέρνησης τοῦ Μαυροβουνίου μὲ τὴν Ἐκκλησία. Μετὰ τὶς συνεχιζόμενες διώξεις τῶν κληρικῶν, τὶς κατεδαφίσεις κτιρίων, τώρα, ὅπως ὅλα δείχνουν, ἡ κυβέρνηση δὲν εἶναι πρόθυμη νὰ κάτσει στὸ τραπέζι γιὰ νὰ συζητήσει τὸ φλέγον ζήτημα τοῦ νόμου σχετικὰ μὲ τὶς θρησκευτικὲς ἐλευθερίες, κατηγορώντας γιὰ ἄρνηση τὴν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἀπαντᾶ πὼς εἶναι ἀκατανόητες τέτοιου εἴδους ἐνέργειες ἀπὸ πλευρᾶς τῆς κυβέρνησης. (…)
Ἡ ἔνταση στὶς σχέσεις τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν κυβέρνηση ξεκίνησε τὸν περασμένο Δεκέμβριο μὲ τὴν ψήφιση τοῦ νόμου γιὰ τὶς θρησκευτικὲς ἐλευθερίες, σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖο περιέρχεται στὸ κράτος ἡ ἰδιοκτησία τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἱστορικὰ μοναστήρια καὶ ναοί. Ἡ ψήφιση τοῦ νόμου εἶχε προκαλέσει ἔντονες ἀντιδράσεις, μὲ ἀποτέλεσμα χιλιάδες ἄνθρωποι νὰ πραγματοποιοῦν εἰρηνικὲς διαδηλώσεις δύο φορὲς τὴν ἑβδομάδα ζητώντας τὴν κατάργησή του. Τὰ πράγματα ἐντάθηκαν ἀκόμα περισσότερο μὲ ἀφορμὴ τὰ περιοριστικὰ μέτρα γιὰ τὴν πανδημία, ὅταν οἱ ἀστυνομικὲς ἀρχὲς προχώρησαν στὴν προσαγωγὴ τοῦ Μητροπολίτου Μαυροβουνίου καὶ Παραθαλασσίας κ. Ἀμφιλοχίου καὶ ἐν συνεχείᾳ στὴ σύλληψη καὶ κράτηση τοῦ Ἐπισκόπου Βουδίμλιε καὶ Νίκσιτς κ. Ἰωαννικίου καὶ 8 κληρικῶν».
Τὸ Ἐπισκοπικὸ Συμβούλιο τοῦ Μαυροβουνίου ἐξέδωσε στὶς 11 Ἰουνίου ἀνακοίνωση, στὴν ὁποία τονίζει: «Τοὺς τελευταίους μῆνες παρατηρεῖται μιὰ μεθοδευμένη δίωξη ἐναντίον κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας ἐδῶ στὸ Μαυροβούνιο. Ὡς κύριο στόχο ἔχουν νὰ μᾶς πλήξουν καὶ μάλιστα χρησιμοποιώντας ὡς πρόφαση τὸ γεγονὸς πὼς δὲν τηρήθηκαν τὰ ὑγειονομικὰ μέτρα γιὰ τὸν covid-19. Ἐμεῖς ὅμως καὶ οἱ πιστοὶ κανένα μέτρο δὲν παραβιάσαμε, καὶ αὐτὸ τὸ γνωρίζουν καλὰ οἱ ἀρχές» («orthodoxianewsagency.gr» 12 καὶ 13-6-2020).
Ἀδελφέ τί μοῦ ἔκανες;
Χτυπούσε το καμπανάκι, αλλά δεν του άνοιγε. Αυτός, τότε, πήδησε το συρμάτινο φράχτη, μπήκε μέσα στο χώρο του κελλιού και είδε το Γέροντα προσευχόμενο μέσα σε φλόγα (άκτιστο φως).
Ο Γέροντας σταμάτησε και του είπε:
– Αδελφέ, τι μου έκανες; Βοηθούσα κάποιον και με σταμάτησες. Εγώ θα ξαναρχίσω, αλλά εσένα θα σου βάλω ένα μικρό κανόνα, για να μη σου βάλω μεγάλο. Δε θα έλθεις στο Κελλί μου για τρία χρόνια.
Ἡ βοήθεια τοῦ θεού δέν ἐμποδίζεται οὔτε ἀπό ἀνθρώπους οὔτε ἀπό δαίμονες.
Δεν είναι τίποτε δύσκολο για τον Θεό ούτε για έναν Άγιο. Το εμπόδιο σε εμάς τους ανθρώπους είναι η ολιγοπιστία , με την οποία εμποδίζουμε τις μεγάλες δυνάμεις να μας πλησιάσουν. Και ενώ υπάρχει τόσο μεγάλη δύναμη δίπλα μας, εμείς, επειδή υπάρχει μέσα μας σε μεγάλο βαθμό το ανθρώπινο στοιχείο, δεν μπορούμε να καταλάβουμε το θείο , που ξεπερνάει όλου του κόσμου τις ανθρώπινες δυνάμεις, γιατί οι θείες δυνάμεις είναι παντοδύναμες.
Άγιος Παϊσιος Αγιορείτης
1 Ἰουλίου. ♰ Τῶν Ἁγίων καί Θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ τῶν ἐν Ῥώμῃ μαρτυρησάντων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῶν ἁγίων. Νοεμ. 1 (Α΄ Κορ. ιβ΄ 27 - ιγ΄ 8).
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' ΙΒ´ 27 - 31
27 Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. 28
Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον
προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων,
ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. 29 μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; 30 μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμηνεύουσι; 31 ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείτονα. καὶ ἔτι καθ’ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι.
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' ΙΓ´ 1 - 8
1 Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. 2
καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν,
καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω,
οὐδέν εἰμι. 3 καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. 4 Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, 5 οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, 6 οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· 7 πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. 8 Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται.