Σελίδες

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2020

Ποῦ νά προσφέρουμε τά χρήματα· Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη


Ποῦ νά προσφέρουμε τά χρήματα· Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη
https://www.youtube.com/watch?v=HmNVUBYO2hc

Χαῖρε Κεχαριτωμένη"- 2019 -Ὁμιλία Ἀρχ.Σάββα Ἁγιορείτη


Ομιλία Ιερομόναχου π.Σάββα Aγιορείτη Στα πλαίσια των "Εισοδικών 2019" πραγματοποιήθηκε με πλήθος κόσμου, την Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 17:30 στην αίθουσα του ενοριακού κέντρου του Αγίου Γεωργίου Λόφου, η ομιλία του Ιερομόναχου π. Σάββα Αγιορείτη με θέμα: "Χαίρε Κεχαριτωμένη".

Κάποτε λοιπὸν μοῦ εἶπε καὶ τὸ ἀκόλουθον, τὸ ὁποῖον μὲ συνετάραξε...

Κατὰ τὴν δεκαετίαν τοῦ1970 εἶχον τὸ προνόμιον καὶ τὴν εὐλογίαν νὰ μονάζω ὑπὸ τὴν σεπτὴν Ἡγουμενίαν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Βασιλείου καὶ νῦν προηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Ἰβήρων εἰς τὴν Ἱ.Μ. Σταυρονικήτα.
Ὁ ἀείμνηστος πατὴρ Παΐσιος, ἀσκητεύων τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰς τὴν Καλύβην τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τῆς εἰρημένης Ἱ. Μονῆς, μὲ προσεκάλει πολλάκις, διὰ νὰ τελέσω τὴν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τὸ ναΰδριον τῆς Καλύβης του.
Μετὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν ἐσυνήθιζε κατὰ τὸ κέρασμα, ποὺ ἐπηκολούθει νὰ προσφέρῃ ἕνα καφέ, ἕνα λουκοῦμι καὶ ἕνα ποτῆρι νερό. Ἐκεῖ ἐδράττετο τῆς εὐκαιρίας νὰ μοῦ ἐμπιστεύηται πολλὰ θαυμαστὰ γεγονότα, ἅτινα ὁ Θεὸς τοῦ ἐφανέρωνε, ἐπαναπαυόμενος εἰς τὴν θεοφιλῆ ἄσκησίν του καὶ διὰ νὰ στηρίζῃ τοὺς ἀγῶνας του. Ὁμολογῶ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅτι οὐ ψεύδομαι, μοῦ ἔλεγε τόσα σπουδαῖα, τὰ ὁποῖα μόνον εἰς τὴν ζωὴν μεγάλων ἁγίων ἔχω διαβάσει εἰς Συναξάρια.

Τό πάθος τοῦ μοναχοῦ

Στέφανος Γ. Δορμπαράκης

Η καμπάνα μόλις είχε σημάνει για το κάλεσμα των μοναχών στην εωθινή ακολουθία. Ο μοναχός Ησύχιος για ακόμη μία φορά έμπαινε με αρκετή δυσκολία στο καθολικό του ναού σέρνοντας, όπως συνήθιζε άθελά του τα τελευταία χρόνια, τα λεπτοκαμωμένα γερασμένα πόδια του προκαλώντας έτσι την αναστάτωση των περισσοτέρων μοναχών.
Ορισμένοι τον κοίταξαν περιφρονητικά. Άλλοι δεν καταδέχτηκαν ούτε το βλέμμα τους να του ρίξουν, αρκούμενοι στο να μουρμουρίζουν κάτι μέσα από τα δόντια τους.
Δεν ήταν αυτή όμως η κύρια αιτία αναστάτωσης. Εκείνο που προκαλούσε περισσότερο τους άλλους μοναχούς ήταν η έντονη μυρωδιά του τσιγάρου που αναδυόταν από τα βρωμισμένα ράσα του και από τη λευκοκιτρινισμένη γενειάδα του.
Δεν μπορούσαν να ανεχτούν οι εν Χριστώ αδελφοί του ότι καλόγερος τέτοιας μεγάλης ηλικίας – ογδόντα τεσσάρων ετών και με έκδηλα τα σημάδια της φθοράς του χρόνου πάνω του – ήταν μπλεγμένος μ’ ένα τέτοιο πάθος, που οδηγούσε κάποιους πιο ασθενείς στη συνείδηση να ξεπερνούν τα όρια της αποστροφής του και να φτάνουν μερικές φορές στον εμπαιγμό και την προσβολή του προσώπου του.
Τι κι αν που ο Ησύχιος ήταν από τους παλαιοτέρους στο μοναστήρι; Η βρωμιά που άφηνε πίσω του είχε κάνει πολλούς όχι μόνο να μην τον αποδέχονται, αλλά και να μην τον σέβονται καθόλου.
Εκείνος δεν μιλούσε ποτέ. Έβλεπε την όλη ατμόσφαιρα γύρω του, έσκυβε το κεφάλι, ψιθύριζε προσευχές και… έδινε ευχές. Είχε καταφέρει σ’ ένα βαθμό να κάνει βίωμα ό,τι έλεγε το όνομά του.
Κανείς βεβαίως δεν γνώριζε την πραγματική ζωή και τον μεγάλο αγώνα που έκανε καθημερινά.
Ούτε καν και ο νέος ηγούμενος του μοναστηριού, ο οποίος από παλιά τον κρατούσε σε κάποια απόσταση, κι όταν έγινε ηγούμενος απορροφήθηκε από τα διοικητικά βαριά καθήκοντά του.
Μη γνωρίζοντας μάλιστα την πνευματική κατάστασή του, θεωρούσε καλό να κρατά «διακριτική» στάση απέναντί του, με σεβασμό μεν προς το γήρας του, αλλά και με την ενδόμυχη προσμονή, που δεν ήθελε ούτε στον εαυτό του να την ομολογήσει, πότε θα αναχωρήσει από τον κόσμο αυτόν για να γλιτώσει από τις πιέσεις και τα σχόλια των άλλων μοναχών.
Ένα σύνηθες φαινόμενο ήταν το γεγονός ότι πολλοί νεώτεροι μοναχοί κάθε φορά που περνούσαν έξω από το μικρό κελί του, τού χτυπούσαν δυνατά την μικρή ξύλινη πορτούλα του προσβάλλοντάς τον πολύ άσχημα, λέγοντας χαρακτηριστικά πως η μυρωδιά που έβγαινε από μέσα θα τον έκαιγε στην κόλαση…

Ἡ νέα κανονικότητα!



Ἡ νέα κανονικότητα!
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Ὥς τώρα, καλοί μου φίλοι, ἐκεῖνο ποὺ ἀκούγαμε πολὺ καὶ μὲ ἔμφαση ἦταν ἡ λεγόμενη «νέα ἐποχή». Στὶς μέρες μας ἦρθε νὰ προστεθεῖ καὶ κάτι ἀκόμη. Ἡ λεγόμενη «νέα κανονικότητα»!

Ἡ νέα κανονικότητα ἔχει νὰ κάνει μὲ τὸν κορωνοϊό. Γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι ἐντελῶς καινούργια ὁρολογία. Ποὺ σημαίνει ἐπιστροφὴ στὴν κανονικότητα, δηλαδὴ ἐκείνη ποὺ ἦταν πρὸ τοῦ κορωνοϊοῦ. Ὅμως ἂν προσέξουμε θὰ δοῦμε ὅτι δὲν λέει «ἐπιστροφὴ στὴν κανονικότητα», ἀλλὰ λέει ἐπιστροφὴ στὴ «νέα κανονικότητα»! Καὶ ποιὰ εἶναι ἡ διαφορά; Θὰ πεῖτε. Ἀλλ’ ἂς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά τους…
* * *
Ἐκεῖνο ποὺ προηγήθηκε τῆς «νέας κανονικότητας» εἶναι βέβαια ἡ κρίση. Ἡ κρίση τοῦ κορωνοϊοῦ. Καὶ δὲν μπορεῖ αὐτὴ νὰ μὴ ἦταν κρίση, ὅταν ἔκλεισαν καὶ ἀδρανοποιήθηκαν τὰ πάντα, γεγονὸς πρωτοφανὲς στὴν ἱστορία. Τὸ ἂν αὐτὸ ἦταν δικαιολογημένο ἢ ὄχι, προσχεδιασμένο ἢ μή, εἶναι θέμα χρόνου νὰ ἀποδειχθεῖ. Ἤδη καθημερινὰ ἔρχονται πάρα πολλὰ στὸ φῶς …
Τόσο πολὺ πάγωσε κάθε μας δραστηριότητα (lockdown), ποὺ ἦταν πλέον ἐπιβεβλημένη ἡ ἐξασφάλιση τῆς κυβερνητικῆς ἄδειας, γιὰ νὰ κάνουμε κάτι ἐκτὸς σπιτιοῦ! Ἦταν ἑπόμενο πλέον οἱ ἐπιπτώσεις νὰ εἶναι πολὺ μεγάλες καὶ ἀνυπολόγιστες στὴν οἰκονομία, στὶς δουλειές, στὶς ζωὲς καὶ στὸ μέλλον μας.
Ἡ ἔμφαση στὸ πρόβλημα εἶναι πάρα πολὺ μεγάλη καὶ ἐν πολλοῖς ὑπερβολική. Ὅπως καὶ τὰ μέτρα ποὺ ἐλήφθησαν. Κι αὐτὸ γιὰ νὰ εἶναι καὶ ἡ κρίση ἀνάλογη, βλέπετε. Ἔφθασαν στὸ σημεῖο νὰ τὴν παρουσιάζουν (ἢ νὰ ἐπιδιώκουν νὰ γίνει;) σὰν αὐτὴ τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου! Ἐκείνου ποὺ πραγματικὰ ἄλλαξε τὸν ροῦ τῆς ἱστορίας. Μάλιστα ἡ φράση «γιὰ πρώτη φορά μετὰ τὸ Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο» ἀκούστηκε πάρα πολὺ καὶ μὲ ἔμφαση ἐπίσης!
Μόνο ποὺ ἡ κρίση τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δὲν μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μὲ τὴν λεγόμενη «πανδημία» τοῦ κορωνοϊοῦ, ἀφοῦ ἐκείνη ἰσοπέδωσε τὰ πάντα (οἰκονομίες, ἔθνη, ἀνθρώπινες ζωὲς κ.λπ.), πέραν τοῦ ὅτι οἱ πολεμικὲς συγκρούσεις του διήρκεσαν ἕξι χρόνια!
Ἐπιπλέον δὲν μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ οὔτε καὶ μὲ τὴν κρίση τῆς ἱσπανικῆς γρίππης τοῦ 1919, τὴν ὁποία ἐπίσης ἐπικαλοῦνται.
Οὔτε δὲ καὶ μὲ τὸ οἰκονομικὸ κρὰχ τοῦ 1929, ποὺ μὲ ἔμφαση παρουσιάζουν, γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι οἱ μέθοδοι, τὰ συστήματα καὶ τὰ ἐξελιγμένα «ἐργαλεῖα» ποὺ διαθέτουμε σήμερα σὲ οἰκονομικὸ ἐπίπεδο, δὲν ὑπῆρχαν τότε.

Ὁ Ναός καί οἱ Πιστοί – Ἐπισκόπου Διονυσίου Λ. Ψαριανοῦ


Εὐχαριστοῦμέν σοι καὶ ὑπὲρ τῆς Λειτουργίας ταύτης,ἥν ἐκ τῶν χειρῶν ἡμῶν δέξασθαι κατηξίωσας.
Σ’ εὐχαριστοῦμε καὶ γι’ αὐτὴν ἐδῶ τή Λειτουργίᾳ,ποῦ μᾶς ἔκρινες ἀξίους νὰ δεχθῆς ἀπὸ τὰ χέρια μας.

Ἐπάνω στή γῆ κάθε μέρα γίνεται ἕνα ἔργο· εἶναι τό πιό μεγάλο, τό πιό σπουδαῖο καί τό πιό ἱερό ἔργο, πού μποροῦν νά κάμουν οἱ ἄνθρωποι. Εἶναι ἡ θεία Λειτουργία, ἡ συνέχιση τοῦ μυστικοῦ δείπνου πού ἔκαμε ὁ Ἰησοῦς Χριστός μέ τούς μαθητές του. Οἱ ἄνθρωποι μποροῦν νά κάμουν πολλά καί μεγάλα ἔργα, μά τίποτε περισσότερο καί πιό σπουδαῖο ἀπό τή θεία Λειτουργία. Αὐτό εἶναι ἕνα μοναδικό προνόμιο, πού ἔδωκε ὁ Θεός στούς ἀνθρώπους, γιατί οὔτε οἱ Ἄγγελοι μποροῦν νά τελέσουν τή θεία Λειτουργία. Στή θεία Λειτουργία οἱ Ἄγγελοι συνεργάζονται μέ τούς Ἀνθρώπους, καθώς τό ἀκοῦμε στό τροπάριο τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνα «καί ἐν τῷ μέλπειν τάς ἁγίας σου εὐχάς, ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι», κι ὅταν ἔκανες τή θεία Λειτουργία, οἱ ἄγγελοι συλλειτουργοῦσαν μαζί σου. Πραγματικά σ’ αὐτό πού μέ τά χέρια τοῦ ἱερέα γίνεται ἐπάνω στήν ἁγία Τράπεζα, καθώς γράφει ὁ ἀπόστολος Πέτρος, «ἐπιθυμοῦσιν ἄγγελοι παρακύψαι», οἱ ἄγγελοι ἐπιθυμοῦν νά σκύψουν καί νά δοῦν.

*
Λειτουργία θά πῆ δημόσιο ἔργο, ἔργο δηλαδή γιά τό λαό, τό λαό τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἐκκλησία προσεύχεται γιά ὅλο τόν κόσμο, ἀλλά τελεῖ τή θεία Λειτουργία μόνο γιά τούς πιστούς, «Ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν». Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, καί ἑπομένως ἡ θεία Λειτουργία, σάν δημόσιο ἔργο, γίνεται γιά τό λαό τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν ἴδιο τό λαό. Γιατί δέν λειτουργοῦν μόνοι τους οὔτε μυστικά οἱ ἱερεῖς τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά κάθε φορά ὁ λαός τοῦ Θεοῦ μέ τούς ἱερεῖς του τελοῦν τή θεία Λειτουργία. Ὅταν λέμε λαός τοῦ Θεοῦ, δέν ἐννοοῦμε χωριστά τούς λαϊκούς ἀπό τους κληρικούς, ἀλλά καί τούς λαϊκούς καί τούς κληρικούς· ὅλοι μαζί καί λαϊκοί καί κληρικοί εἴμαστε ὁ λαός τοῦ Θεοῦ.

2 Ἰουλίου. ♰ Μνήμη τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ σορῷ καταθέσεως τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βλαχέρναις. Τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Ὀρφανῆς. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου. Νοεμ. 21 (Ἑβρ. θ΄ 1-7).
ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Θ´ 1 - 7
1 Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν. 2 σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια. 3 μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, 4 χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, 5 ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος. 6 Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, 7 εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων,

Συμφωνία τεράτων…

«“Εἶμαι διατεθειμένος νὰ κάνω ‘θερμοπυρηνικὸ πόλεμο’ γιὰ αὐτό”. Ὅσοι νομίζουν ὅτι αὐτὴ ἡ φράση εἰπώθηκε ἀπὸ πολιτικὸ ἢ στρατιωτικό, κάνουν λάθος. Ἡ φράση ἀνήκει στὸν Στὶβ Τζόμπς. Ὁ ἐμμονικὸς ὁραματιστὴς καὶ ἱδρυτὴς τῆς Apple φέρεται νὰ ἀπάντησε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο στὸν Γουόλτερ Ἄϊζακσον, τὸν ἐπίσημο βιογράφο του, ὅταν ὁ τελευταῖος συζητοῦσε μαζί του γιὰ τὴ μήνυση ποὺ εἶχε καταθέσει ἐναντίον τῆς Google» («Καθημερινὴ» 6-6-2020).
Οἱ δύο κολοσσοὶ συγκρούσθηκαν μανιωδῶς, ὅταν ἡ Google δημιούργησε δικό της λογισμικό (τὸ Android) γιὰ κινητὰ τηλέφωνα, ἐκεῖ ποὺ κυριαρχοῦσε τὸ λογισμικὸ τῆς Apple (τὸ iOS). Σήμερα οἱ ἄλλοτε ἐχθροὶ ἀποφάσισαν νὰ συνθηκολογήσουν. Ὁ «θερμοπυρηνικὸς πόλεμος» μεταξύ τους στὸ τέλος ἀποφεύχθηκε. Οἱ δύο θηριώδεις ἑταιρεῖες κατάλαβαν ἀρκετὰ νωρὶς ὅτι δὲν τὶς συμφέρει νὰ ἀποδυθοῦν σὲ πόλεμο ἀλληλοεξοντώσεως. Καὶ ἀποφάσισαν νὰ μοιρασθοῦν τὴ λεία ποὺ ἀπρόσμενα παρουσιάσθηκε μπροστά τους. Ἀπρόσμενα… τρόπος τοῦ λέγειν· διότι πῶς καὶ πῶς περίμεναν μιὰ τέτοια εὐκαιρία. Μόνο ποὺ τοὺς ἦρθε νωρίτερα ἀπ᾿ ὅ,τι ἴσως λογάριαζαν, ἢ καί, ὅπως διατείνονται ἀρκετοί, μυστικὰ καὶ συνωμοτικὰ σχεδίαζαν.
Τί ἀκριβῶς ὅμως ἐπιχειροῦν νὰ πραγματοποιήσουν; Αὐτὸ ποὺ ἀνέκαθεν ἦταν τὸ ὄνειρο ὅλων τῶν κάθε εἴδους ἐξουσιαστῶν: νὰ ἐλέγχουν τὰ πάντα.

Ὁ γέροντας Παρθένιος μιλάει γιά τήν εὐχή καί λέει τήν εὐχή





https://enromiosini.gr/arthrografia/ο-γέροντας-παρθένιος-μιλάει-για-τήν-ευ/

Παραιτήθηκε ἀπό ἀστυνομικός, γιατί διώκουν τόν λαό τοῦ Θεοῦ


Διαδώστε:
Ο αστυνομικός των Ειδικών Δυνάμεων της Αστυνομίας του Μαυροβουνίου Μπόρις Γιάνκοβιτς «έβγαλε την στολή του» λόγω της βίας της αστυνομίας. Παραιτήθηκε από αστυνομικός γιατί δεν συμφωνεί με την άσκηση της βίας κατά του λαού του Θεού και της Εκκλησίας που διατάζουν οι ανώτεροι του. Την κίνηση αυτή χαιρέτησαν με μεγάλο ενθουσιασμό πάρα πολλοί στο Μαυροβούνιο, ενώ τον χαρακτήρισαν ως έναν γενναίο ήρωα στους δύσκολους καιρούς που περνάει η χώρα τους.

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στήν Ἀθήνα μέ θέμα «Κάθε πότε νά κοινωνοῦμε;»


ΔΕΥΤΕΡΑ 6-7-2020
Ὁμιλία στήν Ἀθήνα 19.00-20.30
Τίτλος: Κάθε πότε νά κοινωνοῦμε;, Ἀρχιμ. Σάββας, Ἵδρυμα Ὀρθοδοξος Τύπος-Θησέως 25 Νέα Ἐρυθραία, (στάση λεωφ. Ἅγιος Νεκτάριος)

ΤΡΙΤΗ 7-7-2020
ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 7.00-10.00 Ἱερός Ναός Ἱδρύματος Ὀρθοδοξος Τύπος- Θησέως 25 Νέα Ἐρυθραία, (στάση λεωφ. Ἅγιος Νεκτάριος).

Τέτοια μάλιστα ἐντολή ἔχομε...


Αν θέλομε να υποφέρομε με ευκολία την κάθε θλίψη και τους πειρασμούς, ας επιθυμούμε και ας έχομε εμπρός στα μάτια μας πάντοτε το θάνατο για χάρη του Χριστού. Τέτοια μάλιστα εντολή έχομε, να σηκώνομε το σταυρό και να τον ακολουθούμε (Ματθ. 16, 24), που σημαίνει να είμαστε πρόθυμοι και έτοιμοι για το θάνατο.Αν έχομε τέτοια διάθεση, θα υπομείνομε, όπως είπαμε, πολύ ευκολότερα κάθε θλίψη, φανερή ή αφανή. Γιατί εκείνος που επιθυμεί να πεθάνει για το Χριστό, καθόλου δε θα δυσκολευτεί στα επίπονα και λυπηρά. 


Άγιος Μακάριος