Γέροντας Ἐφραίμ Ἀριζόνας - Ἀκοῦστε με προσεχτικά τί σᾶς συμβουλεύω νά κάνετε....ἦρθε ἡ ὥρα
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2020
Πρίν τήν ἀθεϊστική καταιγίδα- Τό ὁδοιπορικό ραβδί, Β. Νικηφόρωφ, ἐκδ. Ι.Μ. Παρακλήτου, Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Πρίν τήν ἀθεϊστική καταιγίδα- Τό ὁδοιπορικό ραβδί, Β. Νικηφόρωφ, ἐκδ. Ι.Μ. Παρακλήτου, 11-8-2020, Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεὐματος στήν Καινή Διαθήκη.Ἁγίου Κυρίλλου, 17η Κατήχηση,2ο μέρος.Ἀρχ.Σάββα Ἁγιορεἰτη
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ__ΑΓ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ_17η ΚΑΤΗΧΗΣΗ_2ο ΜΕΡΟΣ 13-10-2012 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Πρόσεχε πολύ, ὅταν βρίσκεσαι στήν ἐκκλησία μέ τούς ἄλλους χριστιανούς.
(Αφηγείται ο βιογράφος του Αγίου Νήφωνα)
Εκείνη τη μέρα μού έδωσε κι άλλες συμβουλές:
- Πρόσεχε πολύ, όταν βρίσκεσαι στην εκκλησία με τους άλλους χριστιανούς.
Να μη γελάς, να μη μιλάς, να μη σχολιάζεις τους άλλους και να μην ψάλλεις κενόδοξα, κομψεύοντας τη φωνή σου από ανθρωπαρέσκεια.
- Μα είναι άραγε αμαρτία, να κάνει κανείς όσα είπες; τον ρώτησα επίτηδες, για να τον αναγκάσω να μου πει περισσότερα.
- Άκουσε, παιδί μου. Πάνω απ’ τους ανθρώπους, που στέκονται στην εκκλησία, βρίσκονται πολύ περισσότεροι άγγελοι και ψάλλουν αόρατα μαζί τους. Αν όμως κάποιος από το εκκλησίασμα αρχίσει να χωρατεύει ή να κουτσομπολεύει ή να συζητάει για βιοτικές υποθέσεις, οι άγγελοι, που τον βλέπουν, αφήνουν την υμνωδία και πιάνουν τη θρηνωδία για την κατάντια του, λέγοντας:
Αὐτός εἶναι ὁ τρόπος γιά νά κρύβεται σήμερα κανείς ἀπό τόν κόσμο.
Στο Άγιο Όρος, όπως έχει πει μια φορά ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου, ο γέροντας Γρηγόριος, καλύτερα να κρύβεσαι σε μοναστήρι. Αν πας για να ζεις σε ξεχωριστό κελλί ή σε σπήλαιο, θα γίνεις πολύ γρήγορα γνωστός και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να λένε ότι υπάρχει ένας μοναχός ερημίτης, ασκητής που δεν επικοινωνεί με τον κόσμο, και ύστερα όλοι θα κάνουν ουρά για να τον δουν.
Έτσι, μια φορά ο γέροντας Γρηγόριος λέει στην τράπεζα:
Ἀπό μία κοινωνία πού λείπει ὁ Θεός, μπορεῖ νά περιμένει κανείς ὅ,τι κακό μπορεῑ νά φανταστεῖ
Απο μία κοινωνία που λείπει ο Θεός, μπορεί να περιμένει κανείς ό,τι κακό μπορεί να φανταστεί.
1 Ὀκτωβρίου. Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνανίου καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ῥωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἁγίου. Ὀκτωβρίου 1 (Πρξ. θ΄ 10-18).
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Θ´ 10 - 18
10 Ἦν δέ τις μαθητὴς ἐν Δαμασκῷ ὀνόματι Ἁνανίας, καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος ἐν ὁράματι· Ἁνανία. ὁ δὲ εἶπεν· Ἰδοὺ ἐγώ, Κύριε. 11
ὁ δὲ Κύριος πρὸς αὐτόν· Ἀναστὰς πορεύθητι ἐπὶ τὴν ῥύμην τὴν καλουμένην
εὐθεῖαν καὶ ζήτησον ἐν οἰκίᾳ Ἰούδα Σαῦλον ὀνόματι Ταρσέα· ἰδοὺ γὰρ
προσεύχεται, 12 καὶ εἶδεν ἐν ὁράματι ἄνδρα ὀνόματι Ἁνανίαν εἰσελθόντα καὶ ἐπιθέντα αὐτῷ χεῖρα, ὅπως ἀναβλέψῃ. 13 ἀπεκρίθη δὲ Ἁνανίας· Κύριε, ἀκήκοα ἀπὸ πολλῶν περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου, ὅσα κακὰ ἐποίησε τοῖς ἁγίοις σου ἐν Ἱερουσαλήμ· 14 καὶ ὧδε ἔχει ἐξουσίαν παρὰ τῶν ἀρχιερέων δῆσαι πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους τὸ ὄνομά σου. 15
εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος· Πορεύου, ὅτι σκεῦος ἐκλογῆς μοί ἐστιν
οὗτος τοῦ βαστάσαι τὸ ὄνομά μου ἐνώπιον ἐθνῶν καὶ βασιλέων υἱῶν τε
Ἰσραήλ· 16 ἐγὼ γὰρ ὑποδείξω αὐτῷ ὅσα δεῖ αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματός μου παθεῖν. 17
Ἀπῆλθε δὲ Ἁνανίας καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ ἐπιθεὶς ἐπ’ αὐτὸν
τὰς χεῖρας εἶπε· Σαοὺλ ἀδελφέ, ὁ Κύριος ἀπέσταλκέ με, Ἰησοῦς ὁ ὀφθείς
σοι ἐν τῇ ὁδῷ ᾗ ἤρχου, ὅπως ἀναβλέψῃς καὶ πλησθῇς Πνεύματος ἁγίου. 18 καὶ εὐθέως ἀπέπεσον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ ὡσεὶ λεπίδες, ἀνέβλεψέ τε, καὶ ἀναστὰς ἐβαπτίσθη, καὶ λαβὼν τροφὴν ἐνίσχυσεν. Ἡ ψυχή πού δέν παρακινεῖ τόν ἑαυτό της στήν προσευχή, εἶναι νεκρή καί ἄθλια καί ἀκάθαρτη
Διότι όποιος δεν προσεύχεται στο Θεό και δεν επιθυμεί να συνομιλή συνέχεια με τον Θεό, είναι άψυχος και νεκρός και δεν σκέπτεται σωστά.
Διότι το πιο μεγάλο σημείο της αφροσύνης μας είναι ακριβώς αυτό, το να μην γνωρίζουμε δηλαδή σωστά το μέγεθος της τιμής και το να μην αγαπήσουμε την προσευχή, το να μην θεωρούμε ψυχικό θάνατο την μη προσκύνησι του Θεού.
Διότι όπως ακριβώς το σώμα μας αυτό είναι νεκρό και μυρίζει άσχημα, όταν δεν είναι μέσα του η ψυχή, έτσι και η ψυχή που δεν παρακινεί τον εαυτό της στην προσευχή, είναι νεκρή και άθλια και ακάθαρτη.
Το ότι όμως πρέπει να θεωρούμε χειρότερο από κάθε θάνατο την στέρησι της προσευχής, μας το διδάσκει ο προφήτης Δανιήλ, ο μεγάλος αυτός προφήτης, ο οποίος προτίμησε να πεθάνη, παρά να στερηθή για τρεις μόνο μέρες την προσευχή. Διότι ο βασιλιάς των Περσών δεν τον διέταξε να ασεβήση, αλλά να προσπαθήση να μην προσευχηθή για τρεις ημέρες (πρβλ. Δαν. 6, 10).
Χωρίς τη βοήθεια του Θεού δεν μπορούμε να έχουμε κάποιο καλό στις ψυχές μας∙ η χάρις του Θεού αν δη ότι αγαπάμε την προσευχή και παρακαλάμε συνέχεια τον θεό και περιμένουμε από εκεί να μας έλθουν όλα τα αγαθά, εγγίζει τους πόνους μας και τους ελαφρύνει.
Κατ’ οἶκον ἐκπαίδευσι (“homeschooling”) Ἦλθε ἡ ὥρα;
Πρὸ τριετίας περίπου, σὲ μία ἡμερίδα περὶ τῶν θρησκευτικῶν, ἐθέσαμε σὲ ἕνα ἀγαπητὸ ἀγωνιστὴ δικηγόρο καὶ τὸ ἑξῆς ἐρώτημα: «Μήπως ἦλθε ἡ ὥρα νὰ ἀγωνισθοῦμε ὥστε νὰ ψηφισθῇ καὶ ἐν Ἑλλάδι (ὅπως συμβαίνει σὲ πολλὰ κράτη τῆς ὑφηλίου) ἡ κατ’ οἶκον ἐκπαίδευσι (homeschooling);» (δὲν ἐννοούσαμε, βεβαίως, τὴν τηλεκπαίδευσι, σὰν αὐτὴ ποὺ προώθησε ἐσχάτως τὸ Ὑπουργεῖο. Καὶ δὲν ἐπιδιώκουμε, δὲν ἐπιθυμοῦμε, ἀσφαλῶς, νὰ ἐπιτραπῇ μία κατ’ οἶκον ἐκπαίδευσι μὲ ἄμεση, καθημερινή, μέσω ἠλεκτρονικῶν μέσων, ἐπίβλεψί της ἀπὸ παράγοντες τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας. Γιὰ τὴν κατ’ οἶκον ἐκπαίδευσι δῆτε σχετικὰ ἄρθρα στὸ διαδίκτυο, καὶ κυρίως ἀπὸ χῶρες ποὺ προβλέπεται). Ἡ ἀπάντησί του ἦταν, περίπου, ὅτι τώρα πρέπει νὰ ἀγωνισθοῦμε μὲ τὰ μέσα ποὺ διαθέτουμε προκειμένου νὰ παραμείνῃ τὸ μάθημα ὀρθόδοξο καὶ ὁμολογιακό, καὶ τὰ ὑπόλοιπα θὰ τὰ συζητήσουμε ἀργότερα στὸ μέλλον. Σήμερα, λοιπόν, κατόπιν τῆς μὴ συμμορφώσεως τῆς νῦν κυβερνήσεως στὶς ἀποφάσεις τοῦ Σ.Τ.Ε. γιὰ τὰ θρησκευτικά (θὰ συμμορφωθῇ ἆραγε στὸ μέλλον;), τῆς εἰσαγωγῆς μαθήματος σεξουαλικῆς ἀγωγῆς, τῶν μέτρων κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ, καὶ ὅλων τῶν ἄλλων νεοταξικῶν ἀλλαγῶν στὴν ἐκπαίδευσι, ἐρωτοῦμε δημοσίως: Μήπως ἦλθε τώρα ἡ ὥρα;
Ταυτότητα, προέλευση καί ἰδιότητες τῆς Ἐκκλησίας:Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό ἐργαστήριο τῆς θεώσεώς μας.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό ἐργαστήριο τῆς θεώσεώς μας
Ἡ Ἐκκλησία μᾶς χαρίζει τήν θέωση. Ἡ δική μας προσπάθεια ἔγκειται στό νά φυλάξουμε αὐτήν τήν ὕψιστη δωρεά. «Κατὰ τὴν πατερικὴ παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς», παρατηρεῖ ὁ καθηγητής κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, «σὲ τοῦτο ἀκριβῶς συνίσταται ἡ συνεργία τοῦ ἀνθρώπου, στὸ ν' ἀφήνει ὁ ἄνθρωπος τὸ Θεὸ νὰ ἐνεργεῖ σ' αὐτόν»[1]. Καί συνεχίζει:
Ὅποιος εἶναι μετρημένος στά λόγια, εἶναι μετρημένος καί στά ἔργα.
Ο χριστιανός οφείλει να είναι ευγενικός με όλους. Τα λόγια και τα έργα του να αποπνέουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί στην ψυχή του, ώστε να μαρτυρείται η χριστιανική του πολιτεία και να δοξάζεται το όνομα του Θεού.