Ὁ φόβος τῆς μέλλουσας κόλασης, Ἀββᾶ Δωροθέου Ιβ΄ Διδασκαλία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

  Ὁ φόβος τῆς μέλλουσας κόλασης, Ἀββᾶ Δωροθέου Ιβ΄ Διδασκαλία, 11-10-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σάλβα, οἱ Ἅγιοι ἑκατό χιλιάδες Μάρτυρες καί οἱ Ἅγιοι ἕξι χιλιάδες Ὁσιομάρτυρες, Ἅγιοι τῆς Γεωργίας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σάλβα, οἱ Ἅγιοι ἑκατό χιλιάδες Μάρτυρες καί οἱ Ἅγιοι ἕξι χιλιάδες Ὁσιομάρτυρες, Ἅγιοι τῆς Γεωργίας, 9-10-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ_(2ο ΜΕΡΟΣ) Ἀρχιμ. Σάββα Ἀγιορείτη

ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ_(2ο ΜΕΡΟΣ) 02-05-2010 Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτη

Ὁ λειτουργικός ἀσπασμός, 5η μυσταγωγική κατήχηση, 1ο μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΑΣΠΑΣΜΟΣ_5η ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗ ΚΑΤΗΧ_1ο ΜΕΡΟΣ 23-02-2013 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πατερικές διδαχές: Ἡ λύπη ἐξουθενώνει τόν ἄνθρωπο

Διαβάζουμε στὸ κατὰ Ματθαῖο Εὐαγγέλιο: «Δεῦτε πρὸς με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν». Δηλ. ἔλθετε πρὸς ἐμὲ ὅλοι, ὅσοι εἶσθε κοπιασμένοι καὶ φορτωμένοι ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας καὶ τῶν θλίψεων καὶ ἀπὸ τὸ φόρτωμα τῶν φαρισαϊκῶν παραδόσεων, μὲ τὰς ὁποίας ὁ θεόπνευστος νόμος μετεβλήθη εἰς φορτίον δυσβάστακτον.Ἔλθετε πρὸς ἐμέ, καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς ἀναπαύσω. Διότι ὁ ζυγὸς τῆς ὑπακοῆς πρὸς ἐμὲ καὶ τὴν διδασκαλίαν μου εἶναι μαλακὸς καὶ ὠφέλιμος εἰς αὐτὸν ποὺ τὸν φέρει· καὶ τὸ φορτίον τῶν ὑποχρεώσεων καὶ καθηκόντων, ποὺ θέτω ἐγὼ ἐπὶ τῶν ὀπαδῶν μου, εἶναι ἐλαφρόν (Ματθ. ια΄, 28, 30). Δύσκολες οἱ θλίψεις, τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς τοῦ παραδείσου, ὅμως μέσῳ τῶν θλίψεων, ὅταν τὶς ἀντιμετωπίζουμε ἐν Χριστῷ ὁδηγούμεθα στὸν παράδεισο. • Ὁ Ἅγ. Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ παρατηρεῖ:

«Ὅταν ἡ λύπη κυριεύση τήν ψυχή, τή γεμίζει μέ ὀδύνη καί στενοχώρια. Δέν τήν ἀφήνει νά προσευχηθῆ μὲ θέρμη καὶ νὰ μελετήση τὶς Γραφὲς μὲ προσοχή. Ἐπίσης τὴν στερεῖ ἀπὸ τὴν πραότητα καὶ τὴν ἀνεκτικότητα στὴ συναναστροφὴ μὲ τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὴν κάνει νὰ ἀποστρέφεται κάθε συζήτηση. Ἡ λύπη καταθλίβει, ἐξουθενώνει τὸν ἄνθρωπο.

Ὁ μέθυσος Ἱερέας.

Ζει ακόμα ο επίσκοπος που διηγήθηκε τούτη την ιστορία. Είναι αληθινή ιστορία κι έχει βαθύ νόημα, γιατί αναφέρεται στην προσευχή των ζώντων για τους τεθνεώτες. Οι προσευχές αυτές πάντοτε εισακούονται, μα πιο πολύ την ώρα της θείας λειτουργίας.

Ο επίσκοπος που αναφέραμε είχε στην περιοχή του έναν ιερέα, τον παπα-Γιάννη, ευλαβικό και σ’ όλους αγαπητό. Μάλιστα στην αγία πρόθεση αργούσε λίγο, γιατί διάβαζε πολλά ονόματα.

Είχε όμως ένα φοβερό ελάττωμα· του άρεσε το κρασί. Όσο καλός ήταν στα καθήκοντά του, τόση αδυναμία είχε στο πιοτό. Πολλοί του έλεγαν να κόψει αυτό το πάθος, το τόσο αταίριαστο σε λειτουργό του Θεού. Το καταλάβαινε κι ο ίδιος, έκλαιγε με παράπονο, έκανε μερικές προσπάθειες, αλλά σε λίγες μέρες άρχιζε πάλι τα ίδια.

Μια μέρα που είχε υποκύψει πάλι στο πάθος του, πήγε στην εκκλησία και, όπως ήταν μισοζαλισμένος, έβαλε «Εὐλογητός» κι άρχισε τη θεία λειτουργία. Παραχώρησε όμως ο Θεός και κάποια στιγμή παραπάτησε μέσα στο ιερό, οπότε του έπεσαν από τα χέρια τα τίμια Δώρα.

Πάγωσε απ’ το φόβο του. Έπεσε κάτω κλαίγοντας κι άρχισε να μαζεύει με τη γλώσσα το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Ένιωθε την ενοχή να τον πνίγει, γιατί το έπαθε επειδή ήταν ζαλισμένος από το κρασί.

Πήγε στο επίσκοπο κι εξομολογήθηκε το φρικτό του αμάρτημα. Κι εκείνος την άλλη μέρα, ύστερα από πολλή περίσκεψη, κάθισε στο γραφείο του και πήρε την πένα στο χέρι. Έπρεπε να κινήσει τη διαδικασία για την καθαίρεση του παπα-Γιάννη, αλλά…

Εκεί που το χέρι του επισκόπου στεκόταν διστακτικό, βλέπει ξαφνικά σαν σε όραμα να βγαίνουν μέσ’ από τον τοίχο του δωματίου χιλιάδες άνθρωποι. Είχαν μάτια πονεμένα και περνούσαν μπροστά του λέγοντας:

π.Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης - Δέν χρειάζεται φιλοσοφία. Ἔχουμε δικτατορία.

π.Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης - Δέν χρειάζεται φιλοσοφία. Ἔχουμε δικτατορία.

Τό κάλυμα τῆς κεφαλῆς τῶν γυναικῶν στή λατρεία

ΤΟ ΚΑΛΥΜΑ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΗ ΛΑΤΡΕΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, γράφει στοὺς Κορινθίους ὅτι οἱ γυναῖκες κατὰ τὴν θεία λατρεία πρέπει νὰ ἔχουν τὸ κεφάλι τους σκεπασμένο. Γιατί δὲν τὸ τηροῦν αὐτὸ σήμερα ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες γυναῖκες;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν 1η πρὸς Κορινθίους Ἐπιστολὴ του (Κεφ.11,5), γράφει: «Πᾶσα γυνὴ προσευχομένη ἡ προφητεύουσα ἀκατακαλύπτῳ τῇ κεφαλῇ καταισχύνει τὴν κεφαλὴν ἐαυτῆς· ἐν γάρ ἐστι καὶ τὸ αὐτὸ τῇ ἐξηυρημένῃ». Ἐδῶ ἀναφέρεται ὁ Ἀπόστολος Παῦλος Οἱ γυναῖκες , θεωροῦνταν σεμνὲς ἐὰν ἐκάλυπταν τὴν κεφαλήν τους. Μία γυναίκα ποὺ ἐμφανιζόταν. μὲ ἀκάλυπτη τὴν κεφαλὴν ἐθεωρεῖτο ὅτι ἦταν ἐλευθερίων ἠθῶν (ἄσεμνη, ὄχι καλῆς διαγωγῆς). Ἄν, δὲ μία γυναίκα ἔπεφτε σὲ μοιχεία τῆς ἐξύριζαν τὰ μαλλιά. Γι' αὐτὸ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τονίζει ὅτι ἐὰν μία γυναίκα ἐμφανίζεται στὴν ἐκκλησία χωρὶς κάλυμμα στὴν κεφαλήν, εἶναι σὰν νὰ ἔχει ξυρίσει τὰ μαλλιά της, πράγμα ποὺ θεωρεῖται προσβλητικό. Καὶ δὲν εἶναι καλὸ μία Χριστιανὴ νὰ δίνει κακὴ ἐντύπωση στὴν κοινωνία καὶ νὰ συμπεριφέρεται μὲ τρόπο ποὺ προκαλεῖ ἄσχημα σχόλια εἰς βάρος της. ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὁρίζει ὡς χριστιανικὸ κανόνα οἱ γυναῖκες νὰ καλύπτουν τὸ κεφάλι τους, ΚΑΙ σεμνὴ ἐνδυμασία γιὰ τὶς γυναῖκες, πρέπει νὰ τηρεῖται καὶ μάλιστα στὴν Ἑκκλησία.

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς: Τὸ τέλος τῆς Εὐρώπης εἶναι ἀναπόφευκτον!

 

ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ἐπισημάνει πολλὲς φορές, ἡ αἱρετικὴ Δύση ἀργοπεθαίνει συμβολικὰ καὶ κυριολεκτικά. Εἶναι πλέον ἕνα τυμπανιαῖο πτῶμα, τὸ ὁποῖο ἀναδίδει ἀνυπόφορη ἠθικὴ μπόχα. Ὁ νεοφανὴς ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ὁ μέγας θεολόγος καὶ ὁμολογητὴς τῆς Ὀρθοδοξίας, προβλέποντας τὸ «θάνατο» τῆς Εὐρώπης, ἔγραψε: «Χωρὶς τὸν Θεὸν ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι παρὰ ἑβδομήκοντα κιλὰ αἱμόφυρτης ὕλης. Τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος χωρὶς τὸν Θεόν, ἂν ὄχι τάφος παραπλεύρως εἰς τὸν τάφον; Ὁ Εὐρωπαῖος ἄνθρωπος ἔχει καταδικάσει εἰς θάνατον τὸν Θεὸν καὶ τὴν ψυχήν. Δὲν κατεδίκασεν ὅμως οὕτω καὶ τὸν ἑαυτόν του εἰς θάνατον ἐκ τοῦ ὁποίου θανάτου δὲν ὑπάρχει ἀνάστασις; Κάμετε εἰλικρινῶς καὶ ἀμερολήπτως τὸν ἀπολογισμὸν τῆς Εὐρωπαϊκῆς φιλοσοφίας, ἐπιστήμης, πολιτικῆς, κουλτούρας, πολιτισμοῦ, καὶ θὰ ἰδῆτε ὅτι αὐταὶ ἔχουν φονεύσει εἰς τὸν Εὐρωπαῖον ἄνθρωπον τὸν Θεὸν καὶ τὴν ἀθανασίαν τῆς ψυχῆς. Ἐὰν ὅμως προσέξετε σοβαρῶς εἰς τὴν τραγικότητα τῆς ἀνθρωπίνης ἱστορίας ὁπωσδήποτε θὰ ἐννοήσετε, ὅτι ἡ θεοκτονία πάντοτε καταλήγει εἰς τὴν αὐτοκτονίαν. […] Τὸ οἰκοδόμημα τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, οἰκοδομηθὲν χωρὶς τὸν Χριστόν, κατ’ ἀνάγκη θὰ καταρρεύση καὶ μάλιστα πολὺ συντόμως, […] Δέκα ὁλόκληρους αἰῶνας ἀνεγείρετο ὁ εὐρωπαϊκὸς πύργος τῆς Βαβέλ, καὶ ἡμεῖς ἠξιώθημεν τοῦ τραγικοῦ ὁράματος: Ἰδού, ἀνηγέρθη πελώριον μηδέν!

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτη στήν Ἀθήνα τήν Τρίτη 13-10-2020

ΤΡΙΤΗ 13-10-2020

Ὁμιλία στήν Ἀθήνα στό πλαίσιο τῶν «Δημητρίων» (ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ) 19.00-21.00

Τίτλος ὁμιλίας: “ Ἡ ὑπέρβαση τοῦ φόβου”, 13-10-2020, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης. 

Ἡ ὁμιλία θά γίνει ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι καί τήν ἐπιλογή ΟΛΕΣ τίς εἰδοποιήσεις)

Βάζε μετάνοια συνεχῶς, ὅταν σφάλεις καί μή χάνεις καιρό.

Βάζε μετάνοια συνεχώς όταν σφάλεις και μη χάνεις καιρό, του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστού.

Έλαβα, παιδί μου, την επιστολή σου, και είδα σ’ αυτή την ανησυχία σου.

Όμως μη λυπάσαι, παιδί μου. Μην ανησυχείς τόσο. Και αν πάλι έπεσες, πάλι σήκω. Ονομάσθηκες ουρανοδρόμος. Δεν είναι, παράξενο να σκοντάφτει εκείνος που τρέχει. Μόνον χρειάζεται να έχει υπομονή και μετάνοια κάθε στιγμή.

Βάζε λοιπόν μετάνοια συνεχώς, όταν σφάλεις, και μη χάνεις καιρό. Γιατί, όσον αργείς να ζητήσεις συγχώρηση, τόσον δίνεις άδεια στον πονηρό να απλώνει μέσα σου ρίζες. Μην τον αφήνεις να αποκτά δικαιώματα εις βάρος σου.

Λοιπόν μην απελπίζεσαι όταν πέφτεις, αλλά αφού σηκωθείς πρόθυμα βάζε μετάνοια λέγοντας· – Συγχώρησέ με, Χριστέ μου, άνθρωπος είμαι και ασθενής.

Δεν είναι εγκατάλειψη αυτό. Αλλά, επειδή έχεις ακόμα μεγάλη υπερηφάνεια κοσμική, κενοδοξία πολλή, σε αφήνει ο Χριστός μας να σφάλλεις, να πέφτεις. Να μαθαίνεις κάθε μέρα αισθητά την αδυναμία σου και να υπομένεις τους φταίχτες. Να μην κατακρίνεις τους αδελφούς, εάν σφάλλουν, αλλά να τους υπομένεις.

Ώστε, όσες φορές πέφτεις, πάλι να σηκώνεσαι, και αμέσως να ζητάς τη συγχώρηση.

Μην αφήνεις λύπη στην καρδιά σου. Διότι η χαρά του πονηρού είναι η λύπη, η αθυμία, από την οποία γεννιούνται πολλά και με τα οποία γεμίζει πικρία η ψυχή αυτού που τα έχει. Ενώ η διάθεση του μετανοούντος λέει: «Ήμαρτον, συγχώρησον, Πάτερ»! Και διώχνει τη λύπη. «Μήπως, λέει, δεν είμαι άνθρωπος ασθενής; Λοιπόν, τί πρέπει να κάνω»; Πράγματι, παιδί μου, έτσι είναι. Έχε θάρρος.

Εὐτυχία εἶναι ὅταν ...

Ευτυχία είναι όταν χαίρεσαι και δοξολογείς γι αυτά που έχεις και δεν αγκομαχείς, ούτε θλίβεσαι για όσα ονειρεύεσαι ότι θα έπρεπε να έχεις.

Ζήσε την κάθε σου μέρα απλά, ευχαριστιακά, χωρίς αγωνιώδη μέριμνα για το μέλλον.

Μή φαντάζεσαι τα ανύπαρκτα, αλλά φρόντισε να αξιοποιήσεις τα παρόντα.

Να είσαι νηφάλιος, συνετός, εργατικός και προνοητικός. Πρόσεχε τον εαυτό σου.

Απόθεσε με εμπιστοσύνη τη ζωή σου στην πρόνοια Εκείνου που η αγάπη Του και εκ του μη όντος σου χάρισε ύπαρξη και ζωή.

Εἶπε γέρων...

ΕΙΠΕ ΓΈΡΩΝ. Δαιμονικό! ο πηλός να ασεβεί, στον Δημιουργό του! και άλλοι πηλοί να υποστηρίζουν.


http://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/09/blog-post_823.html

12 Ὀκτωβρίου. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Πρόβου, Ταράχου καί Ἀνδρονίκου. Τοῦ ὁσίου Συμεών τοῦ νέου θεολόγου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Δευτ. ιθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Φιλιπ. α΄ 1-7).

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Α´ 1 - 7

¹ Παῦλος καὶ Τιμόθεος, δοῦλοι Ἰησοῦ Χριστοῦ, πᾶσι τοῖς ἁγίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τοῖς οὖσιν ἐν Φιλίπποις σὺν ἐπισκόποις καὶ διακόνοις· ² χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. ³ Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου ἐπὶ πάσῃ τῇ μνείᾳ ὑμῶν, ⁴ πάντοτε ἐν πάσῃ δεήσει μου ὑπὲρ πάντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς τὴν δέησιν ποιούμενος ⁵ ἐπὶ τῇ κοινωνίᾳ ὑμῶν εἰς τὸ εὐαγγέλιον ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἄχρι τοῦ νῦν, ⁶ πεποιθὼς αὐτὸ τοῦτο, ὅτι ὁ ἐναρξάμενος ἐν ὑμῖν ἔργον ἀγαθὸν ἐπιτελέσει ἄχρις ἡμέρας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ⁷ καθώς ἐστι δίκαιον ἐμοὶ τοῦτο φρονεῖν ὑπὲρ πάντων ὑμῶν διὰ τὸ ἔχειν με ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμᾶς, ἔν τε τοῖς δεσμοῖς μου καὶ ἐν τῇ ἀπολογίᾳ καὶ βεβαιώσει τοῦ εὐαγγελίου συγκοινωνούς μου τῆς χάριτος πάντας ὑμᾶς ὄντας.