Τυφῶνες καί φυσικές καταστροφές, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα ὁμιλίας)

Τυφῶνες καί φυσικές καταστροφές, 21-10-2020 , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα ὁμιλίας)

Ἡ οἰκογένεια στήν Ἑλλάδα. Ἀρχιμ.Σάββα Ἁγιορείτου Perhe Kreikassa Arkk. Savvas Agioreitis

Ἡ οἰκογένεια στήν Ἑλλάδα. Ἀρχιμ.Σάββα Ἁγιορείτου 01-09-2018. Ὁμιλία στήν Φινλανδία. Σεμινάριο στό Athos-Säätiön (Λάμι) 31.08.–02.09.2018Perhe. Kreikassa - Η οικογένεια στην Ελλάδα - Arkk. Savvas Agioreitis π. Σάββας Αγιορείτης

Κυριακή ΣΤ Λουκᾶ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τῶν δαιμονιζομένων τῶν Γεργεσηνῶν.Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 8,26-39] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΓΕΣΗΝΩΝ 

[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.8,28-9,1] 

«Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες· τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;(:και όταν ο Κύριος ήλθε στην απέναντι όχθη, στη χώρα των Γεργεσηνών, τον συνάντησαν δύο δαιμονισμένοι που έβγαιναν από τα μνήματα που υπήρχαν εκεί, στα οποία ευχαριστιούνταν να κατοικούν. Ήταν και οι δύο επιθετικοί και πολύ επικίνδυνοι˙ τόσο, ώστε να μην μπορεί κανείς να περάσει απ’ τον δρόμο εκείνο. Και ξαφνικά απ’ τον φόβο τους κραύγασαν δυνατά και είπαν: “Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα σε μας και σε σένα, Ιησού, υιέ του Θεού; Ήλθες εδώ πρόωρα, πριν από τον καιρό της παγκόσμιας κρίσεως, για να μας βασανίσεις;”)»[Ματθ.8,28-29]. 

Επειδή ο κόσμος θεωρούσε τον Ιησού ακόμη ως έναν απλό άνθρωπο, ήρθαν τώρα οι δαίμονες και ανακηρύσσουν τη θεότητά Του. Και αυτοί που την τρικυμισμένη πρώτα και τώρα, έπειτα από την εντολή Του, ησυχασμένη θάλασσα, δεν την άκουγαν που μαρτυρούσε με την απότομη γαλήνευσή της την ομολογία του Δημιουργού της, άκουγαν τους δαίμονες που κραύγαζαν αυτά, που ακριβώς και εκείνη κραύγαζε με τη γαλήνη της. Κι έπειτα, για να μη θεωρηθεί ότι η διακήρυξη αυτή των δαιμόνων απέβλεπε στην κολακεία του Ιησού που λίγο πριν με ένα πρόσταγμά Του είχε επιβληθεί στα στοιχεία της φύσης και είχε κοπάσει την τρικυμία, φωνάζουν δυνατά, βασιζόμενοι στην πείρα τους και λέγουν: «Ήρθες εδώ πρόωρα για να μας βασανίσεις;». Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ομολογούν την έχθρα τους προς τον Κύριο, για να μη θεωρηθεί ύποπτη κολακείας η παράκλησή τους· γιατί δέχονταν αόρατα χτυπήματα και τους έδερνε χειρότερη από όσο την θάλασσα τρικυμία κι ένιωθαν να τρυπιούνται και να καίγονται και να παθαίνουν αθεράπευτα κακά και από την παρουσία Του μονάχα. 

Δὲν ξέρεις ὅτι ἐσὺ καὶ ἐγὼ εἴμαστε ἕνα;

Συχνὰ οἱ προσκυνητὲς ζητοῦσαν ἀπὸ τὸν Γέροντα νὰ προσευχηθεῖ γιὰ ἐκείνους καὶ γιὰ ἀγαπημένα τους πρόσωπα καὶ πάντοτε ὁ Γέροντας

ὑποσχόταν πὼς θὰ τὸ πράξει.

Μοῦ γεννήθηκε ἡ ἀπορία: Πῶς μπορεῖ ὁ Γέροντας νὰ θυμᾶται ἑκατοντάδες ὀνόματα; Μιὰ μέρα ποὺ μιλούσαμε γιὰ τὴν προσευχή, στρέφεται ξαφνικὰ καὶ μοῦ λέει:

- Θὰ μὲ ρωτήσεις ἴσως, πῶς θυμᾶμαι στὴν προσευχή μου τόσα ὀνόματα.

Ἐγὼ εἶμαι ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς καὶ ἀδύνατος. Λέω, Κύριε, ἐλέησον τὸν Γιῶργο, τὸ Νίκο, τὴ Μαρία, τὴν Κατερίνα – ὅσα ὀνόματα θυμᾶμαι – καὶ ὅλους ὅσους μοῦ παρήγγειλαν νὰ προσεύχομαι γι’ αὐτοὺς καὶ ξέχασα τὰ ὀνόματά τους. 

Κι ὁ Θεός, ἐπειδὴ δὲν εἶναι πατὴρ Πορφύριος νὰ ξεχνᾶ, ἀλλὰ θυμᾶται ὅλα τὰ ὀνόματα, ἀμέσως ἔρχεται καὶ ἐλεεῖ ὅλους.

Θαύμασα τὴ θεία φώτισή του καὶ ρώτησα:

Ἀλλά τότε, θά εἶναι ἀργά...

Πολλοί κατηγορούν τους παπάδες και λένε ότι δεν είναι καλοί. Ορίστε κύριοι, δώστε το παιδί σας να αντικαταστήσουμε έναν παπά. Εσύ λοιπόν που αγαπάς την Εκκλησία, πρόσφερε το δικό σου παιδί. Γιατί δεν το κάνεις; Γιατί δεν το δίνεις στην Εκκλησία και το δίνεις στην πολιτεία; Τί έρχεσαι μετά και κατηγορείς την Εκκλησία ότι δεν έχει αξίους κληρικούς; 

Θα δώσουμε λόγο στον Θεό, που θα μας πει: ''Εκ του στόματός σου κρινώ σε, πονηρέ δούλε'' (Λουκ. 19,22). Διότι εάν μας ζητήσει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ένα γιό μας, θα τον πάμε μέσα στη νύχτα, με τα πόδια στην Αθήνα. Άμα όμως το ζητήσει τον γιό μας ο Χριστός, θα επιστρατευτούνε όλοι οι σατανάδες του κόσμου να μην πάει προς του Θεού το δρόμο και γίνει κληρικός.

Καταπέλτης Τρικαλινός κληρικός-πρ. Δικαστικός: «Διώκουν τόν Χριστιανισμό»

Άρθρο του Αρχιμανδρίτη, πρώην Δικαστικού, Κωνσταντίνου Ραμιώτη για τη Θεία Κοινωνία και τον κορωνοϊό.

Ο πατέρας Κωνσταντίνος αναπτύσσει Θεολογικά και νομικά επιχειρήματα για το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας και την προστασία που παρέχει το Σύνταγμα στους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Μιλάει δε για «διωγμό της Χριστιανικής Εκκλησίας» και παραβίαση βασικών άρθρων του Συντάγματος.

Αναλυτικά:

«Η είδηση ότι «Στήν κρίση τῆς Δικαιοσύνης ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος… καί ὅτι Δικαστήριο καλεῖται νά ἀποφασίσει: Εἶναι ποινικό ἀδίκημα ἡ Θεία Κοινωνία;», ξάφνιασε τούς ὀρθοδόξους Ἕλληνες, πού στατιστικά τουλάχιστον ἀντιπροσωπεύουν, ἐν τοῖς πράγμασι, τό 97% τοῦ πληθυσμοῦ.

Ἡ ἐξέλιξη αὐτή ἦτο ἀναμενόμενη καί προβλεπόμενη γιά τούς παρακολουθοῦντας τά πράγματα. Θά δοῦμε καί χειρότερες καταστάσεις στήν Ἑλληνική κοινωνία μέ τή φορά τῶν πραγμάτων, τῆς λεγομένης παγκοσμιοποιήσεως, «Νέας Τάξης πραγμάτων» καί τῆς ἐχθρότητος, ἀπό παλαιά καί πολλῶν χρόνων, πρός τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Πράγματα τά ὁποῖα ὁ Ὀρθόδοξος Ἑλληνικός λαός ἤδη βιώνει ὡς πολίτης χώρας, πού ἰσχυρίζεται ὅτι ἔχει Σύνταγμα καί Δημοκρατικό Πολίτευμα. Τό ἐρώτημα εἶναι: Λειτουργεῖ ἡ Δημοκρατία μας; Τί Δημοκρατία ἔχουμε; Θά ἀναφέρω μία ἀπάντηση τοῦ Καθηγητοῦ τῆς Νομικῆς Σχολῆς, τοῦ μακαρίτη Φαίδωνος Βεγλερῆ. Ἦταν καθηγητής μου. Χρειάστηκε νά τόν συμβουλευτῶ, ὅταν ἡ Ἑλληνική Πολιτεία, (τηροῦσα δήθεν τό Σύνταγμα!), ἀφαιροῦσε, δυναστικά, τήν Ἐκκλησιαστική περιουσία, τό 1987, καί ἔπρεπε νά πᾶμε στό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ἀπάντηση: «Τί τά θέλετε, εἴμαστε μία πέμπτης τάξεως Δημοκρατία… Ἀπό τό Διοικητικό Δίκαιο ξέρουν μόνο τό ‘‘αὐτοδικαίως’’ καί τό ‘‘Διαπιστωτική πράξη’’». Ἦταν ἡ ἐποχή πού ἀμφισβητεῖτο τότε ἡ ἐκλογή τοῦ τότε Προέδρου τῆς Δημοκρατίας. Γι’ αὐτό ὁ Καθηγητής συμπλήρωσε: Τό θέμα λύθηκε μέ τήν Διεθνῆ νομολογία: «Ὁ προσωρινός Πρόεδρος Δημοκρατίας, δέν δικαιοῦται ψήφου» (περ. Ἰταλίας). Φαίνεται ὅτι ἀπό τούς χρόνους ἐκείνους ἡ Ἑλληνική Δημοκρατία προόδευσε! Καί σήμερα διώκουμε τήν, κατά τό Σύνταγμα, ἐπικρατοῦσα θρησκεία καί τά μυστήριά της! Ὁ κορωνοϊός ἔκανε τό θαῦμα του! Μία λοιμώδης νόσος κατέλυσε ἐν τοῖς πράγμασι τό Σύνταγμά μας! Ἕνα δευτερεῦον ζήτημα γίνεται ἀφορμή διωγμοῦ τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν πιστῶν ὀρθοδόξων Ἑλλήνων. Καταλύθηκαν οἱ πολιτικές καί θρησκευτικές Ἐλευθερίες καί τά ἀνθρώπινα δικαιώματά μας. Αὐτό δείχνουν τά πράγματα καί οἱ Ἕλληνες πιστοί βιώνουν στό πετσί τους. Δέν χρειάζονται πολλές ἀποδείξεις. Οἱ πολίτες τό αἰσθάνονται καλά! Πρόσχημα εἶναι ἡ λοιμώδης νόσος. Αὐτό εἶναι φανερό καί αὐταπόδεικτο. Οἱ ἀτομικές ἐλευθερίες πᾶνε μπροστά ἀπό τά νοσήματα. Ἡ προσωπική ἐλευθερία, τῆς συνειδήσεως καί τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, κατέχουν τήν πρώτη θέση, γιατί εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ ἤ κατά τούς μή δεχομένους τήν θεία πρόνοια φυσικά δικαιώματα ἀκατάλυτα!

Ἑρμηνεία στήν καθολική ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου

Ο μακαριστός γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος σε μια θεόπνευστη ερμηνεία της καθολικής επιστολής του Αγίου Ιακώβου του αδελφοθέου, που πραγματικά αξίζει όλοι να ακούσουμε.Παρακάτω ακολουθούν οι τίτλοι των 16 ομιλιών που αφιέρωσε ο μακαριστός γέροντας στην ερμηνεία της επιστολής αυτής. Καθολική Ἐπιστολή Ἁγίου Ἰακώβου

Κυριακή ΣΤ Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ[: Γαλ.1,11-19] 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

«Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ(:σας γνωστοποιώ, λοιπόν, αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιο που σας κήρυξα δεν αποτελεί ανθρώπινη επινόηση· διότι όχι μόνο οι υπόλοιποι απόστολοι, αλλά κι εγώ δεν το παρέλαβα ούτε το διδάχθηκα από κάποιον άνθρωπο, αλλά το παρέλαβα με αποκάλυψη του Θεού, ο Οποίος απευθείας μου φανέρωσε και μου αποκάλυψε τον Κύριο Ιησού)»[Γαλ.1,11-12]. 

Πρόσεξε ότι με κάθε τρόπο υποστηρίζει αυτό θερμώς, ότι έγινε μαθητής του Χριστού, όχι με την μεσολάβηση ανθρώπου, αλλά αφού ο Ίδιος αυτοπροσώπως τον έκρινε άξιο να αποκαλύψει σε αυτόν όλη την αλήθεια. Και ποια απόδειξη υπάρχει για όσους απιστούν, Παύλε, ότι ο Θεός σου αποκάλυψε αυτοπροσώπως, και όχι διαμέσου κάποιου άλλου, εκείνα τα απόρρητα μυστήρια; «Η μεταστροφή μου από την προηγούμενη κατάσταση στην οποία βρισκόμουν», λέγει· «διότι αν εκείνος που ενήργησε την αποκάλυψη δεν ήταν ο Θεός, δεν θα δεχόμουνα τόσο ακαριαία μεταβολή· διότι εκείνοι μεν οι οποίοι διδάσκονται από ανθρώπους, όταν είναι διακαείς και φανατικοί στα αντίθετα, χρειάζονται χρόνο και επινοητικότητα πολλή για να πενθούν· εκείνος όμως ο οποίος μεταβλήθηκε τόσο ακαριαία και ανένηψε και σε αυτό ακόμη το αποκορύφωμα της μανίας στο οποίο βρισκόταν καταδιώκοντας τους Χριστιανούς, είναι ολοφάνερο ότι επειδή αξιώθηκε θεϊκής οράσεως και διδασκαλίας, για τον λόγο αυτόν αμέσως επανήλθε στην τέλεια υγεία». 

Δέν ἀ­δικήσαμε κα­νέ­ναν..;

Στήν πα­ροῦ­σα ζω­ή, ἐ­κεῖ­νοι πού πο­θοῦν τήν ἱ­κα­νο­ποί­η­ση τῶν ἀναγκῶν καί τῶν ἐπιθυμιῶν τους μέ τήν ἀδι­κί­α, μοιά­ζουν μ’ ἐ­κεί­νους πού προ­σπα­θοῦν νά ξε­δι­ψά­σουν μέ ἁ­λα­τι­σμέ­νο νε­ρό!

Τό κε­νό, τό ἀ­νι­κα­νο­ποί­η­το, θά μένει πάν­το­τε μέ­σα στήν ψυ­χή τους, ὅ­ταν προ­σπα­θοῦν νά κερ­δί­ζουν χωρίς τή δι­και­ο­σύ­νη.

Ἐ­κεῖ­νοι πού δι­ψοῦν καί πει­νοῦν γιά τήν πνευ­μα­τι­κή τε­λει­ό­τη­τα, αὐ­τοί θά ἱ­κα­νο­ποι­οῦν τούς βα­θύ­τε­ρους πό­θους τῆς ψυ­χῆς τους, καί ὁ Θε­ός τῆς δι­και­ο­σύ­νης βέ­βαι­α θά εἶ­ναι μό­νι­μος συγ­κά­τοι­κός τους.

Ἄν ἀ­σκοῦν τή δι­και­ο­σύ­νη, θά ἔ­χουν μί­α βα­θειά εἰ­ρή­νη στή συ­νεί­δη­σή τους, ὅ­τι δέν ἀ­δί­κη­σαν κα­νέ­ναν. 

«Ὁ δρόμος τοῦ Χριστοῦ εἶναι νά ἀγαπᾶμε ὅλους τούς ἀνθρώπους καί αὐτούς, πού μᾶς ἀγαποῦν καί αὐτούς πού μᾶς μισοῦν.

Να έχετε πραότητα και αν σας προσβάλλη ο άλλος, , να μη θέλετε να τον εκδικηθείτε, αλλά να τον συγχωρείτε και να του δείχνετε καλοσύνη. 

Και με την αγάπη, που θα του δείξετε, θα τον υποχρεώσετε να σας ζητήση συγγνώμη, εάν βέβαια είναι άνθρωπος με συνείδηση. 

Ἐγώ εἶμαι πολλά ἁμαρτωλή. Πῶς θά ἀξιωθώ νά δῶ τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ;

Ελάτε όλοι, μικροί μεγάλοι, ελάτε στην Παναγία· αν αγαπάτε, ελάτε στην Παναγία.

Αχ, αν κάνουμε ένα καλό, λέμε κάναμε έναν καλόν. Με ποια δύναμη κάναμε το καλό; Με την δύναμη του Θεού· έδωσέ σε ο Θεός ευλογία και έκανες το καλό.

Πρώτα τον Θεόν να τιμάτε, ύστερα την Παναγίαν, ύστερα τους Αγγέλους, ύστερα τους Αποστόλους, ύστερα τους Αγίους. Οι Απόστολοι όλοι εσταυρώθηκαν όπως ο Χριστός.

Αγία Σοφία τής Κλεισούρας

23 Ὀκτωβρίου. ☨ Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰγνατίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἀποστόλου. Κυρ. κ΄ ἐπιστ. (Γαλ. α΄ 11-19).

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Α´ 11 - 19

¹¹ Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ’ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· ¹² οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό, οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. ¹³ Ἠκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ, ὅτι καθ’ ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν, ¹⁴ καὶ προέκοπτον ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων. ¹⁵ Ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός μου καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ ¹⁶ ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοὶ, ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι, ¹⁷ οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς Ἀραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν. ¹⁸ Ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· ¹⁹ ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου.