Γιατί πεθαίνουν κάποιοι σέ δυστυχήματα Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Αὐτοί πού πεθαίνουν σέ δυστύχημα (γκρεμίζονται ἤ καλύπτονται ἀπό χώματα ἤ πνίγονται) τό παθαίνουν μέ θεϊκή ἐντολή ἤ ἀπό ἐνέργεια τοῦ διαβόλου; (Α΄ μέρος), Ἁγ. Ἀναστασίου Σιναΐτου-Ἐρωταποκρίσεις (18η), 18-11-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΟΜΙΛΙΑ

Περί τῆς ἀπάτης πού μεταχειρίζεται ὁ διάβολος, Ἀρχιμ Σάββας Ἁγιορείτης

 Περί τῆς ἀπάτης πού μεταχειρίζεται ὁ διάβολος, Ἀρχιμ Σάββας Ἁγιορείτης, 11-9-2008

Ἠ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Θ Λουκᾶ σέ ἑρμηνευτική ἀπόδοση Π. Τρεμπέλα

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Θ΄ΛΟΥΚΑ 

ΣΕ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Π. ΤΡΕΜΠΕΛΑ 

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Β΄14-22 

14 Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας, 15 τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν δόγμασι καταργήσας, ἵνα τοὺς δύο κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινὸν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην, 16 καὶ ἀποκαταλλάξῃ τοὺς ἀμφοτέρους ἐν ἑνὶ σώματι τῷ Θεῷ διὰ τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείνας τὴν ἔχθραν ἐν αὐτῷ· 17 καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακρὰν καὶ τοῖς ἐγγύς, 18 ὅτι δι' αὐτοῦ ἔχομεν τὴν προσαγωγὴν οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ πνεύματι πρὸς τὸν πατέρα. 19 ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, 20 ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, 21 ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ· 22 ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι. 

Ερμηνευτική απόδοση Παν. Τρεμπέλα 

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Β΄14-22 

14 Πλησιάστε και τον Θεό και τις διαθήκες Του με το αίμα του Χριστού, διότι Αυτός είναι η ειρήνη μας. Αυτός έκανε και τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους, τον Ιουδαϊσμό και τον Εθνισμό, ένα. Αυτός γκρέμισε και κατέλυσε τον τοίχο που δημιουργούσε ο φραγμός του νόμου που ορθωνόταν ανάμεσα στους δύο λαούς και τους χώριζε.

Ἀγάπη καί θεοσέβεια

«... Η θεοσέβεια, κατά τα ανωτέρω, η τήρηση της Ορθοδοξίας των δογμάτων ως της ορθής προς Θεόν Πίστεως, είναι προϋπόθεση της σωτηριώδους ειρήνης της ψυχής, επειδή οι μη ευσεβείς στερούνται χαράς (και ειρήνης), διότι «ουκ έστι χαίρειν τοις ασεβέσι»( Ησ. 48, 22. 57, 21), γι΄ αυτό οι Άγιοι Πατέρες, όταν αντιλαμβάνονταν ότι η αλήθεια κινδυνεύει να προδοθεί χάριν μιας επίπλαστης εξωτερικής ειρήνης, ως συνθηκολογήσεως με τις δυνάμεις της πλάνης, με αποτέλεσμα τη βλάβη των δογμάτων της ευσεβείας, προέκριναν την ανυποχώρητη (και όχι βέβαια βίαιη) αντίσταση κατά του κινδύνου που απειλεί την αλήθεια, λέγοντας, ότι είναι προτιμότερος ο επαινετός (και όχι ο μεμπτός) πόλεμος από την εξωτερική και επίπλαστη ειρήνη που χωρίζει από τον Θεό. 

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος επισημαίνει: 

«Όχι για να φέρεσθε προς όλους με την ίδια αγάπη· διότι αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό αγάπης, αλλά ψυχρότητος. Τι σημαίνει, λοιπόν, "εν επιγνώσει"; Δηλαδή, με κρίση και σκέψη, με αίσθηση. Διότι είναι κάποιοι που αγαπούν παραλόγως, απλώς και ως έτυχε [...] υπάρχει φόβος μήπως κάποιος παραφθαρεί από την αγάπη των αιρετικών [...] για να μη παραδεχθείτε κανένα νόθο δόγμα με το πρόσχημα της αγάπης» (Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Εις την προς Φιλιππησίους 2, PG 62, 189,191. «Ουχ απλώς την φιλίαν θαυμάζει, ουδέ απλώς την αγάπην, αλλά την εξ επιγνώσεως· τουτέστιν, ουχ ίνα προς άπαντας τη αυτή χρήσησθε αγάπη· τούτο γαρ ουκ αγάπης, αλλά ψυχρότητος.

Ζαπορόζιε Λουκᾶς: «Θά δώσουμε ὅλοι λόγο στόν Θεό»

Ανοιχτή επιστολή Μητροπολίτη Ζαπορόζιε Λουκά στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο

Η αρχιερατική μου συνείδηση δεν μου επιτρέπει πλέον να σας μιλήσω ως Επίσκοπος, επειδή έχετε πάρει το δρόμο της προδοσίας του Χριστού - του Αρχηγού της Μητέρας Εκκλησίας μας!

Είμαι σίγουρος ότι ο πιστός κλήρος της Κύπρου, δεν μπορεί πλέον να προφέρει το όνομά σας στη θεία υπηρεσία ως Προκαθήμενος.

Πρώτα απ 'όλα, θέλω να σας ευχαριστήσω που γίνετε όργανο της πρόνοιας του Θεού, χάρη στο οποίο ο Χριστός παραχωρεί στο ποίμνιο της Ουκρανίας, μαρτυρικά στέφανα.

Με την αναγνώριση υποστηρίξατε βλάσφημους που φορούν ιερατικά άμφια, και συμβάλλεται στο γεγονός να οπλιστούν με πριόνια και σφυριά οι οπαδοί τους, να αρπάξουν τις εκκλησίες μας, ενώ θα τρομοκρατούν και θα χτυπούν κληρικούς και πιστούς.

Θα φέρετε ακόμη περισσότερα δάκρυα, θλίψη και ταλαιπωρία στις οικογένειες των πιστών παιδιών της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Αλλά είμαι σίγουρος ότι ο κανένας από εμάς δεν θα γογγύσει από αυτές τις θλίψεις, γιατί ξέρουμε ότι "αυτό είναι το πεπρωμένο μας" (Α’ Θεσ. 1, 3), και αν υποφέρουμε μαζί Του (Χριστός), τότε θα δοξαστούμε μαζί Του ( Ρωμ. 8:17).

Προσωπικά θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση: "Ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος για την προδοσία αυτή";

Οἱ γιατροί ἀδύναμοι, ὁ Χριστός παντοδύναμος. Γιατί αὐξήθηκαν τά κρούσματα τῆς λοίμωξης στή Θεσσαλονίκη;

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΔΥΝΑΜΟΙ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ

Γιατί αὐξήθηκαν τά κρούσματα τῆς λοίμωξης στήν Θεσσαλονίκη;

1. Ἄδειοι καί ἔρημοι οἱ ναοί

Τήν περασμένη Κυριακή ἀναγνώσθηκε στίς ἄδειες ἀπό πιστούς ἐκκλησίες περικοπή ἀπό τό κατά Λουκᾶν Ἅγιο Εὐαγγέλιο, στήν ὁποία ὁ εὐαγγελιστής διηγεῖται δύο θαύματα· τό θαῦμα τῆς θεραπείας τῆς αἱμορροούσας γυναίκας καί τό θαῦμα τῆς ἀνάστασης τῆς κόρης τοῦ Ἰαείρου[1]. Δέν θά σχολιάσουμε τό οἰκτρό καί ἀπαίσιο θέαμα τῶν ἄδειων καί ἔρημων ναῶν, πού ἐνθυμίζει προετοιμασία γιά νά ἐγκατασταθεῖ τό «βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἐν τόπῳ ἁγίῳ», οὔτε τήν ἀλλοίωση καί διαστρέβλωση τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἀπό συμμετοχικό ὅλων τῶν πιστῶν μυστήριο, σέ θεατρική παράσταση μερικῶν κληρικῶν καί ἱεροψαλτῶν ἠθοποιῶν, τήν ὁποία μπορεῖ κανείς νά παρακολουθεῖ, χωρίς νά εἶναι παρών, ἀπό τό ραδιόφωνο καί τήν τηλεόραση. Ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ρήμαξε τό νοῦ καί τίς καρδιές πολλῶν κληρικῶν καί λαϊκῶν, καί αὐτό τό ρήμαγμα ὁδηγεῖ τώρα καί στό κλείσιμο, στήν ἐρημία τῶν ναῶν. Εἴχαμε ἀρχίσει ἤδη ἀπό τόν πρῶτο ἐγκλεισμό καί ἀποκλεισμό μας, ἀπό τήν πρώτη ἐξορία μας ἀπό τούς ναούς τήν Ἄνοιξη, νά στοιχειοθετοῦμε σέ γραπτό κείμενο τήν ἐκτίμηση ὅτι ἡ τέλεση τῆς Θείας Εὐχαριστίας κεκλεισμένων τῶν ναῶν, χωρίς τήν παρουσία ἐκκλησιάσματος, ἀποτελεῖ διακωμώδηση τοῦ μυστηρίου, γελοιογραφία τῆς Θείας Λειτουργίας, διότι ἀναιρεῖ καί διαγράφει ὅλα ὅσα λέγονται μέσα στά λειτουργικά κείμενα. 

Ἕνα ἁπλό παράδειγμα ἀπό τά πολλά πού μπορεῖ κανείς νά παρουσιάσει: Ὅταν ὁ ἱερεύς λέγει πολλές φορές τό «Εἰρήνη πᾶσι, τάς κεφαλάς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν», σέ ποιούς «πάντες» ἀπευθύνεται συστήνοντας νά κλίνουν τό κεφάλι; Στά ἄδεια καθίσματα καί στά στασίδια; Καί σέ ποιούς ἀπευθύνεται στό τέλος προτρέποντας νά προσέλθουν στή Θεία Κοινωνία· «Μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης προσέλθετε»; Στά ἄψυχα στασίδια καί καθίσματα; Θά ὁλοκληρώσουμε σύν Θεῷ αὐτό πού ἀρχίσαμε τήν Ἄνοιξη, τώρα πού ἦλθε καί προβλέπεται νά εἶναι πολύμηνος ὁ δεύτερος ἀποκλεισμός, ἡ δεύτερη ἐξορία μας.

Οἱ ἀνεπιθύμητοι λογισμοί

V΄. Ήταν ένας μεγάλος ησυχαστής στο όρος της Αθλίβεως. Και ήλθαν κατεπάνω του ληστές. Και φώναξε ο γέρων. Και ακούοντας οι γείτονές του, έπιασαν τους ληστές, τους έστειλαν στον ηγεμόνα και τους έβαλε στη φυλακή. Και λυπήθηκαν οι αδελφοί, λέγοντας: «Εξ αιτίας μας το έπαθαν». Σηκώθηκαν λοιπόν, πήγαν στον Αββά Ποιμένα και του ανέφεραν το γεγονός. Και εκείνος έγραψε στον γέροντα, λέγοντας: «Κατάλαβε από πού έγινε η πρώτη προδοσία και τότε θα δής τη δεύτερη. Γιατί αν δεν είχες πριν προδοθή από μέσα, δεν θα έκανες τη δεύτερη προδοσία». Άκουσε λοιπόν τί του έγραφε ο Αββάς Ποιμήν —ήταν δε ονομαστός σε όλη τη χώρα και δεν έβγαινε από το κελλί του — οπότε σηκώνεται, πηγαίνει στην πόλη και βγάζει τους κακοποιούς από τη φυλακή, ελευθερώνοντάς τους μπροστά σε όλους.

Vα΄. Είπε ο Αββάς Ποιμήν: «Δεν υπάρχει μοναχός μεμψίμοιρος. Δεν υπάρχει μοναχός εκδικητικός. Δεν υπάρχει μοναχός οργίλος».

Vβ’. Πήγαν μερικοί γέροντες στον Αββά Ποιμένα και του είπαν: «Εγκρίνεις, αν δούμε μοναχούς να νυστάζουν στη σύναξη, να τους ξυπνάμε σκουντώντας τους, ώστε να γρηγορούν στην αγρυπνία;». Και εκείνος τους λέγει: «Εγώ θα έκανα το αντίθετο. Αν έβλεπα αδελφό να νυστάζη, θα έβαζα το κεφάλι του πάνω στα γόνατά μου, για να τον αναπαύσω».

Ἐπιστημονικῶς τούς ξετινάζει, αὐτό τὀ «καλογεράκι»...

Ο Άγιος Νεκτάριος, διατέλεσε Επίσκοπος Πενταπόλεως στην Αλεξάνδρεια και οι άλλοι κληρικοί και μοναχοί της περιοχής εκείνης, βλέποντάς τον πόσο πολύ οι άνθρωποι τον αγαπούσαν, τον φθόνησαν και τον συκοφαντήσουν, ως πόρνο και αιρετικό στον Πατριάρχη Σωφρόνιο της Αλεξανδρείας. Ο Πατριάρχης, μη γνωρίζοντας την ζηλοφθονία εκείνων και χωρίς να καλέσει σε απολογία τον Άγιο Νεκτάριο, τον έπαψε από Επίσκοπο Πενταπόλεως και τον υποχρέωνε να φύγει από την Αλεξάνδρεια. Μάλιστα έστειλε και γράμμα και στην Εκκλησία της Ελλάδος, για όλες αυτές τις κατηγορίες, που υπήρχαν εναντίον του. 

Ο Άγιος Νεκτάριος, συγχώρεσε τους συκοφάντες τους και γύρισε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αίγινα. Φεύγοντας όμως από την Αλεξάνδρεια, όλοι οι συκοφάντες του, δαιμονίστηκαν και ομολογούσαν, ότι ο Νεκτάριος είναι αθώος. 

Βλέποντας ο Πατριάρχης Σωφρόνιος την ανατρεπτική αυτή εξέλιξη των γεγονότων, κατάλαβε, ότι ξεγελάστηκε και έστειλε γράμμα για να επιστρέψει ο Άγιος πίσω στην Αίγυπτο. Όμως ο Άγιος Νεκτάριος δεν επέστρεψε και παρέμεινε στην Αίγινα.

Αὐτή ἡ ἀρετή τῆς Ταπείνωσης εἶναι τό μεγάλο μήνυμα τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων

Από ταπείνωση ο Θεός έγινε άνθρωπος!

Από την ταπείνωση Του η γη έγινε ουρανός!

Δεν ανέβηκε ο άνθρωπος στον ουρανό. Κατέβηκε ο Θεός στην γη. Και έτσι μας έμαθε έμπρακτα, πως μπορεί η γη, από τόπος εξορίας να γίνει παράδεισος. Από ζούγκλα, να γίνει Βασιλεία του Θεού. Γι' αυτό και οι πρώτοι, που αξιώθηκαν να Τον προσκυνήσουν, ήταν οι ταπεινοί ποιμένες. Και οι γεμάτοι ταπεινό και ειλικρινές φρόνημα αναζήτησης της αλήθειας, «μάγοι εξ ανατολών».

Αὐτοί πού τρῶνε, χωρίς νά κάνουν τό σταυρό τους, θά τούς κρίνει ἡ...

Αυτοί που τρώνε, χωρίς να κάνουν το σταυρό τους, θα τους κρίνει η κότα. Η κότα θα είναι μάρτυρας κατηγορίας γι΄αυτούς, η οποία πίνει νερό και κοιτάζει το Θεό. Αυτοί που δεν κάνουν το σταυρό τους, νομίζουν ότι τα δικαιούνται όλα αυτά τα αγαθά.

Δημήτριος Παναγόπουλος

Ιεροκηρυκας

19 Νοεμβρίου. Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἀβδιοῦ. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Βαρλαάμ καί Ἡλιοδώρου. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀνθίμου, Θαλλελαίου, Χριστοφόρου καί Εὐφημίας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Πέμ. κδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. δ΄ 18 - ε΄ 10).

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α' Δ´ 18 - 18

¹⁸ Ὥστε παρακαλεῖτε ἀλλήλους ἐν τοῖς λόγοις τούτοις.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α' Ε´ 1 - 10

¹ Περὶ δὲ τῶν χρόνων καὶ τῶν καιρῶν, ἀδελφοί, οὐ χρείαν ἔχετε ὑμῖν γράφεσθαι· ² αὐτοὶ γὰρ ἀκριβῶς οἴδατε ὅτι ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτὶ οὕτως ἔρχεται. ³ ὅταν λέγωσιν, εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια, τότε αἰφνίδιος αὐτοῖς ἐφίσταται ὄλεθρος, ὥσπερ ἡ ὠδὶν τῇ ἐν γαστρὶ ἐχούσῃ, καὶ οὐ μὴ ἐκφύγωσιν. ⁴ ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, οὐκ ἐστὲ ἐν σκότει, ἵνα ἡ ἡμέρα ὑμᾶς ὡς κλέπτης καταλάβῃ· ⁵ πάντες ὑμεῖς υἱοὶ φωτός ἐστε καὶ υἱοὶ ἡμέρας. οὐκ ἐσμὲν νυκτὸς οὐδὲ σκότους. ⁶ ἄρα οὖν μὴ καθεύδωμεν ὡς καὶ οἱ λοιποί, ἀλλὰ γρηγορῶμεν καὶ νήφωμεν. ⁷ οἱ γὰρ καθεύδοντες νυκτὸς καθεύδουσι, καὶ οἱ μεθυσκόμενοι νυκτὸς μεθύουσιν· ⁸ ἡμεῖς δὲ ἡμέρας ὄντες νήφωμεν, ἐνδυσάμενοι θώρακα πίστεως καὶ ἀγάπης καὶ περικεφαλαίαν ἐλπίδα σωτηρίας· ⁹ ὅτι οὐκ ἔθετο ἡμᾶς ὁ Θεὸς εἰς ὀργὴν, ἀλλ’ εἰς περιποίησιν σωτηρίας διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ¹⁰ τοῦ ἀποθανόντος ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα εἴτε γρηγορῶμεν εἴτε καθεύδωμεν ἅμα σὺν αὐτῷ ζήσωμεν.