Νά στηρίζουμε τήν ἐλπίδα μας στό Θεό, Ἀρχιμ .Σάββας Ἀγιορείτης

 Νά στηρίζουμε τήν ἐλπίδα μας στό Θεό, Ἀρχιμ .Σάββας Ἀγιορείτης,17-5-2009

Ἡ ψυχή πρέπει νά εἰρηνεύει χωρίς νά χάνει καιρό Ἀρχ Σάββας Ἁγιορείτης

 Ἡ ψυχή πρέπει νά εἰρηνεύει χωρίς νά χάνει καιρό Ἀρχ Σάββας Ἁγιορείτης, 11-10-2009

Ἡ ἀλήθεια γιά τήν Θεία Μετάληψη καί τόν Μελχισεδέκ-Ἀββᾶ Δανιήλ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀλήθεια γιά τήν Θεία Μετάληψη καί τόν Μελχισεδέκ-Ἀββᾶ Δανιήλ, ἀποφθέγματα, 30-11-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Σφράγισμα ἴσον ἄρνηση

Γέροντα, θα μπορούν να επιβάλλουν με την βία το σφράγισμα;

Μέχρι εκεί η … ευγένεια τους δεν θα φτάσει! Θα είναι ευγενείς, γιατί θα είναι Ευρωπαίοι. Θα δείξουν ανωτερότητα. Δεν θα βασανίζουν τους ανθρώπους, αλλά δεν θα μπορεί να ζήση ο άνθρωπος αν δεν έχει το σφράγισμα. Θα λένε: "Χωρίς το σφράγισμα ταλαιπωρείσθε! Αν το δεχόσασταν, δεν θα δυσκολευόσασταν". Ούτε χρυσά νομίσματα ούτε δολάρια, αν έχει, θα μπορεί να τα χρησιμοποιεί. Γι αυτό, αν φροντίσει κανείς να ζει από τώρα απλά, λιτά, θα μπορεί να καλλιεργήσει λίγο σιτάρι, πατάτες. Να βάλει λίγα ελαιόδεντρα, και τότε με κανένα ζώο, καμία κατσίκα, λίγες κότες θα μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες της οικογένειας του. Γιατί και προμήθειες να κάνεις, δεν ωφελεί πολύ, αφού και τρόφιμα δεν κρατούν χαλούν γρήγορα. Φυσικά, το στρίμωγμα θα διαρκέσει λίγο, τρία- τριάμισι χρόνια. Θα συντομευτούν οι ημέρες για τους εκλεκτούς. Δεν καταλάβουν πότε θα περάσουν. Ο Θεός δεν θα αφήσει αβοήθητο τον άνθρωπο.

Γέροντα, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβει ο Χριστός; 

Ναι. Εδώ βλέπεις, σε έναν αδικημένο που έχει καλή διάθεση, επειδή δικαιούται την θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλές φορές οι Άγιοι, η Παναγία, ο Χριστός, για να τον σώσουν πόσο μάλλον τώρα που θα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση ο καημένος ο κόσμος. Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά.

Ὁ λαός τῆς Ἱερουσαλήμ προσεύχεται " πάνδημη ἱκεσία " καί ὁ Κύριος προστατεύει τό ναό ...

Β΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ 3 

Ο Σίμων προδίδει το θυσιαστήριο 

1 Όταν ο Ονίας ήταν αρχιερέας στην Ιερουσαλήμ, η άγια πόλη απολάμβανε απόλυτη ειρήνη και οι νόμοι εφαρμόζονταν κατά τον καλύτερο τρόπο, γιατί ο αρχιερέας ήταν ευσεβής και αποστρεφόταν το κακό. 2 Κι αυτοί ακόμα οι βασιλιάδες της Συρίας και της Αιγύπτου τιμούσαν το ναό και του πρόσφεραν τα καλύτερα δώρα τους. 3 Ο Σέλευκος, βασιλιάς της Ασίας, πρόσφερε από τους φόρους που συνέλεγε, όλες τις δαπάνες που χρειάζονταν για την τέλεση των θυσιών. 

4 Κάποιος όμως Σίμων από τη φυλή Βενιαμίν, επικεφαλής των αξιωματούχων του ναού, διαφώνησε με τον αρχιερέα Ονία σχετικά με τους κανονισμούς που ίσχυαν για τη λειτουργία της αγοράς της πόλης. 5 Κι επειδή δεν μπορούσε να παρασύρει τον Ονία, προσέφυγε στον Απολλώνιο, γιο του Θαρσαίου. Ο Απολλώνιος εκείνο τον καιρό ήταν κυβερνήτης της Κοίλης Συρίας. Κοιλάδα μεταξύ Λιβάνου και Αντιλιβάνου. και της Φοινίκης. 6 Ο Σίμων λοιπόν είπε στον Απολλώνιο ότι το θησαυροφυλάκιο των Ιεροσολύμων ήταν γεμάτο με αμύθητους θησαυρούς, αδύνατο να καταμετρηθούν, που όμως δε χρειάζονταν για τις θυσίες και συνεπώς έπρεπε να τεθούν υπό τον έλεγχο του βασιλιά. 

7 Όταν ο Απολλώνιος συναντήθηκε με το βασιλιά, τού ανέφερε σχετικά με τα χρήματα, κι ο βασιλιάς διέταξε τον ταμία του τον Ηλιόδωρο να πάει και να του φέρει τα χρήματα αυτά. 8 Ο Ηλιόδωρος ξεκίνησε αμέσως να εκπληρώσει τη διαταγή του βασιλιά, με την πρόφαση ότι ήθελε να επιθεωρήσει τις πόλεις της Κοίλης Συρίας και της Φοινίκης. 

9 Όταν έφτασε στα Ιεροσόλυμα, του έγινε θερμή υποδοχή από τον αρχιερέα της πόλης. Τότε ο Ηλιόδωρος του εξήγησε τον πραγματικό λόγο της επίσκεψής του και ζήτησε να πληροφορηθεί αν ήταν αλήθεια τα όσα του είχαν αναγγελθεί σχετικά με τα χρήματα.

Νά σιωπᾶς καί νά μήν λογαριάζεις τόν ἑαυτό σου, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

 Νά σιωπᾶς καί νά μήν λογαριάζεις τόν ἑαυτό σου, 27 11 2020, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

Ὁμοιοπαθητική ἐπιστήμη ἤ ἀποκρυφισμός;

OΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ. ΕΠΙΣΤΗΜΗ ἤ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ;

Τοῦ κ. Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.

Τὸ 1998, δύο μόλις χρόνια ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ μακαριστοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου κυκλοφόρησε ἕνα ἐγχειρίδιο· ἕνα μοναδικὸ γιὰ τὰ χρονικὰ τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγώνα στὴ χώρα μας, ἐγχειρίδιο. Ἐκδότης ἦταν ἡ «Πρωτoβoυλία Γoνέων Βoρείου Ἑλλάδoς γιὰ τὴν Προστασία τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πολιτισμοῦ, τῆς Oἰκογενείας καὶ τοῦ Ἀτόμου», Πολυτεχνείου 29, Πoλύγυρoς· καρδιὰ τοῦ ὅλου ἐγχειρήματος, ὁ Μοναχὸς π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης καὶ ὁ τίτλος τοῦ βιβλίου: «Ἡ Ὁμοιοπαθητικὴ Ἀσυμβίβαστη μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη»[1].

Ἦταν μία τολμηρὴ ἀπόφαση, γιατί μέχρι τὴν ἐποχὴ τῆς ἔκδοσης, ἡ Ὁμοιοπαθητικὴ εἶχε ἀφεθεῖ νὰ καταστεῖ πανίσχυρη μὲ προσβάσεις σὲ πνευματικοὺς Πατέρες καὶ μοναστήρια, εἰδικὰ στὴ Βόρειο Ἑλλάδα.

Σήμερα, 20 καὶ πλέον χρόνια μετά, καὶ μὲ ἐπίπονη ἐργασία Πατέρων καὶ ἀδελφῶν, ἡ Ὀρθόδοξη κοινότητα ἐμφανίζεται πιὸ «ὑποψιασμένη» ἐπάνω στὸ πρόβλημα τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς, χωρὶς ὅμως καὶ νὰ ἔχει ὁλοσχερῶς ἀπορρίψει τὸ ὁλιστικό, ἐνεργειακὸ καὶ ἐναλλακτικὸ αὐτὸ μόρφωμα.

Τὴν ἔκδοση τοῦ ἐγχειριδίου, τὴν ὁποία μάλιστα προλόγιζε ὁ συνετός, ἁπλοῦς καὶ μεγαλοπρεπὴς μακαριστὸς Mητροπολίτης Kασσανδρείας Συνέσιος[2], ὑποδεχθήκαμε μὲ ἐνθουσιασμό, καθὼς ὑπῆρξε στὸ σύνολό του ἕνα κείμενο λιτό καί ἀντικειμενικό, ποὺ μὲ ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα προερχόμενα ἀπὸ κείμενα Ὁμοιοπαθητικῶν ἀπεδείκνυε τὴν ἀλήθεια: ὅτι ἡ Ὁμοιοπαθητικὴ πάντα ὑπῆρξε μία ἀναποτελεσματική, νεοεποχίτικη ψευδοεπιστήμη, ποὺ στὴν καλύτερη περίπτωση δὲν ξεπερνᾶ τὴν λειτουργία τοῦ πλασέμπο (placebo), τοῦ εἰκονικοῦ φαρμάκου[3].

Ἡ κατά Θεόν ἀνάγνωση - Ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός

Βιβλίο Πρώτο - Η κατά Θεόν ανάγνωση 

Η κατά Θεόν ανάγνωση πρέπει να γίνεται για να μην περιπλανιέται ο νους εδώ και εκεί. Αυτή είναι η αρχή της σωτηρίας, γιατί ο εχθρός μισεί, καθώς λέει ο Σολομών, τον ήχο που προειδοποιεί για τον ερχομό του (Παροιμ. 11,15)· όπως και ο ρεμβασμός της διάνοιας είναι η αρχή της αμαρτίας, καθώς λέει ο άγιος Ισαάκ. 

Εκείνος που θέλει να αποφύγει την αμαρτία τελείως, πρέπει το πιο πολύ να μένει στο κελί του. Αν τον κυριεύει η ακηδία, ας εργάζεται λίγο, όπως και ο απαθής και ο γνωστικός, για ωφέλεια άλλων και βοήθεια κάποιων ασθενών. 

Έτσι έκαναν οι μεγάλοι Πατέρες από συγκατάβαση και εξομοιώνονταν με τους εμπαθείς, από ταπεινοφροσύνη, γιατί μπορούσαν παντού να έχουν το Θεό μέσα τους και να σχολάζουν στην κατά Θεόν θεωρία, ακόμα και στο εργόχειρο και στην αγορά, όπως λέει ο μέγας Βασίλειος για τους πάρα πολύ τέλειους, ότι «αυτοί και ανάμεσα στο πλήθος είναι πάντοτε σαν μόνοι στον εαυτό τους και στο Θεό».

Εκείνος τώρα που δεν τα έχει ακόμη αυτά, αλλά θέλει να δώσει διαζύγιο στην ακηδία, οφείλει να απορρίπτει κάθε συναναστροφή με τους ανθρώπους και τον υπέρμετρο ύπνο και να την αφήσει να του λιώσει το σώμα και την ψυχή, μέχρις ότου βαρεθεί και φύγει, διαπιστώνοντας την υπομονή του στην κατά Θεόν ακατάπαυστη σχολή και στην ανάγνωση και στην καθαρή προσευχή. 

Πίστη ὀρθή, ἀλήθεια καί σωφροσύνη, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

Πίστη ὀρθή, ἀλήθεια καί σωφροσύνη, 27-11-2020, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

Σύγχρονοι αὐτόκλητοι αἱρετικοί «σωτῆρες»

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Γεωργόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Είναι μόνιμο το φαινόμενο και το συναντάμε σε όλες τις αιρετικές κινήσεις. Κάποιοι άνθρωποι «σώθηκαν», γιατί παρασυρόμενοι, προφανώς από άγνοια σε κάποια αιρετική οργάνωση, αφού έκαναν προσευχή μετανοίας, άνοιξαν την καρδιά τους, αποδέχθηκαν σε κλίμα συγκινησιακής φόρτισης τον Χριστό ως προσωπικό τους σωτήρα, ξαφνικά σώθηκαν. Λυτρώθηκαν. Έχουν την αίσθηση, ότι ανήκουν στους εκλεκτούς σεσωσμένους.

Ύστερα από αυτό, θέλουν να σώσουν κι άλλους. Αναλαμβάνουν κάθε είδους πρωτοβουλία, για να μεταφέρουν αυτή την εμπειρία τους και σε άλλους ανθρώπους. Να ζήσουν και οι άλλοι την ίδια αυτή στιγμιαία ξαφνική σωτηρία,εκτός του Σώματος του Χριστού, αλλά πάντα στο όνομα του Χριστού.

Το κίνητρο γίνεται πιο ισχυρό και εκφράζεται ως ιεραποστολικός ακτιβισμός. Εργάζονται συστηματικά, για να διαδώσουν την αιρετική μεθοδολογία σωτηρίας, που οι ίδιοι, παρασυρόμενοι, υιοθέτησαν και αυτή τη διάδοση τη θεωρούν ταυτοχρόνως «ομολογία πίστεως» εξέχουσας βαρύτητας.

' Ὁ ἄνθρωπος ἀπό τή στιγμή πού παραδεχθεῖ ὅτι εἶναι ἐντάξει, ἤδη δέν εἶναι ἐντάξει...Οὐδέποτε νά παραδεχτεῖτε καί νά πιστέψετε ὅτι εἶστε ἐντάξει, ποτέ!

«Ἀκοῦμε πολλούς νά λένε : Εἶμαι ἐντάξει, δέν ἔχω κάνει κάποια ἁμαρτία. Εἶναι μεγάλη ἁμαρτία ὅσοι τό λένε αὐτό. 

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί πλανῶνται καί εἶναι ὁ σατανᾶς μέσα τους καί λένε, ὅτι εἶναι ἐντάξει. Ὁ ἄνθρωπος ἀπό τή στιγμή πού παραδεχθεῖ ὅτι εἶναι ἐντάξει, ἤδη δέν εἶναι ἐντάξει. Οἱ προτεστάντες καί ὅλοι οἱ αἱρετικοί παραδέχονται τέτοια πράγματα ὅτι εἶναι ἐντάξει, ἐνῶ ὁ πραγματικά Ὀρθόδοξος, οὐδέποτε θά παραδεχτεῖ ὅτι εἶναι ἐντάξει καί οὐδέποτε θά πιστέψει ὅτι εἶναι σεσωσμένος, ἀλλά πράττει αὐτό πού λέει ὁ Θεός καί ἐλπίζει στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Ἄν ποθῆς νά διορθώσεις κάποιον ἀπό τά πταίσματά του...

Αν ποθής να διορθώσεις κάποιον από τα πταίσματά του, μη νομίσης ότι τον διορθώνεις με τη δική σου δύναμι. Προσευχήσου στον Θεό, τον «ἐτάζοντα καρδίας και νεφροὺς» με όλη σου την ψυχή, να φωτίση ο Ίδιος την καρδιά εκείνου του ανθρώπου. Αν ο Κύριος δή ότι πράγματι προσεύχεσαι από τα βάθη της καρδιάς σου, θα πραγματοποιήσει χωρίς άλλο τον πόθο σου. Και σύ, βλέποντας να εκπληρώνεται ο πόθος σου από τη θεία χάρι, θα αναφωνήσης τότε ότι αυτή η θαυμαστή μεταβολή υπήρξε έργο όχι δικό σου, αλλά της «δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου».

Αγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

1 Δεκςμβρίου. Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ναούμ, τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Φιλαρέτου τοῦ Ἐλεήμονος. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἀνανίου τοῦ Πέρσου καί τοῦ Ἁγίου Πατρός ἡμῶν Θεοκλήτου, Ἀρχιεπισκόπου Λακεδαιμονίας, τοῦ Θαυματουργοῦ. Τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Ἀνανίου καί Σολόχωνος, Ἀρχιεπισκόπων Ἐφέσου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τρ. κς΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. α΄ 8-14).

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' Α´ 8 - 14

⁸ Οἴδαμεν δὲ ὅτι καλὸς ὁ νόμος, ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται, ⁹ εἰδὼς τοῦτο, ὅτι δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτάκτοις, ἀσεβέσι καὶ ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις καὶ βεβήλοις, πατρολῴαις καὶ μητρολῴαις, ἀνδροφόνοις, ¹⁰ πόρνοις, ἀρσενοκοίταις, ἀνδραποδισταῖς, ψεύσταις, ἐπιόρκοις, καὶ εἴ τι ἕτερον τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ ἀντίκειται, ¹¹ κατὰ τὸ εὐαγγέλιον τῆς δόξης τοῦ μακαρίου Θεοῦ, ὃ ἐπιστεύθην ἐγώ. ¹² Καὶ χάριν ἔχω τῷ ἐνδυναμώσαντί με Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ὅτι πιστόν με ἡγήσατο, θέμενος εἰς διακονίαν, ¹³ τὸν πρότερον ὄντα βλάσφημον καὶ διώκτην καὶ ὑβριστήν· ἀλλ’ ἠλεήθην, ὅτι ἀγνοῶν ἐποίησα ἐν ἀπιστίᾳ, ¹⁴ ὑπερεπλεόνασε δὲ ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν μετὰ πίστεως καὶ ἀγάπης τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.