Ὁ διωγμός τῶν Χριστουγέννων. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 3-12-2016, (Σύναξη στό Ἐνοριακό κέντρο Ἀμπελειῶν Πέλλης), http://www.hristospanagia.gr/, http://HristosPanagia3.blogspot.gr, http://agiapsychanalysi.blogspot.grΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2020
Περί τῆς ἐλπίδος στόν Θεό, Ἀόρατος Πόλεμος, Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
. Περί τῆς ἐλπίδος στόν Θεό, Ἀόρατος Πόλεμος, Ἁγ Νικοδήμου, Μετάφραση Ρουμανικά 3-5-2018
Οἱ παρθένες καί οἱ χῆρες (Α΄ Κορ. 35-40) Ἑρμ. Ἁγ. Νικοδήμου, 20-12-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Οἱ παρθένες, ὁ γάμος καί οἱ χῆρες (Α΄ Κορ. 35-40) Ἑρμ. Ἁγ. Νικοδήμου, 20-12-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΚυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως.Ὑπομνηματισμός τῶν ἐδαφίων Ματθ.1,1-25 ἀπό τόν ἅγιο Ἰωάννη, ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, τόν Χρυσόστομο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[:Ματθ. 1,1-25]
Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.1,1-25
από τον άγιο Ιωάννη, αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, τον Χρυσόστομο
Aς εγερθούμε και ας μην κοιμόμαστε πλέον, διότι βλέπω τις πύλες να ανοίγονται για χάρη μας. Όμως ας εισέλθουμε με μεγάλη τάξη και φόβο, αμέσως μόλις πατήσουμε τα πρόθυρα της πόλεως. Ποια είναι αυτά τα πρόθυρα; «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ Ἀβραάμ(:κατάλογος γενεαλογικός του Ιησού Χριστού, του υιού του Δαυίδ, του υιού του Αβραάμ)»[Ματθ.1,1].
Τι λέγεις, λοιπόν, Ματθαίε; Μας υποσχέθηκες ότι θα μας ομιλήσεις για τον μονογενή Υιό του Θεού και εσύ μας μνημονεύεις τον Δαβίδ, έναν άνθρωπο που γεννήθηκε ύστερα από αναρίθμητες γενεές και υποστηρίζεις ότι αυτός είναι και πατέρας και πρόγονος του Ιησού; Περίμενε, αγαπητέ αδελφέ, και μη ζητείς να τα μάθεις όλα μεμιάς αλλά σιγά και κατ’ ολίγον. Στα πρόθυρα στέκεσαι ακόμη, στα προπύλαια. Γιατί λοιπόν βιάζεσαι να εισέλθεις στα άδυτα; Ακόμη δεν παρατήρησες καλά όλα τα εξωτερικά πράγματα. Διότι δεν σου διηγούμαι ακόμη εκείνη την προαιώνια γέννηση —αλλά ούτε και αυτήν που επακολούθησε— διότι είναι ανέκφραστη και απόρρητη. Άλλωστε πριν από εμένα, σου το είπε αυτό και ο Ησαΐας, ο οποίος προφητεύοντας το Πάθος και το μεγάλο ενδιαφέρον Του για ολόκληρη την ανθρωπότητα, γεμάτος κατάπληξη για το ποιος ήταν ο Ιησούς, τι έγινε και πού κατέβηκε, αναφώνησε με δυνατή και ισχυρή φωνή, λέγοντας τα εξής: «τήν γενεάν αὐτοῦ τίς διηγήσεται;(:ποιος δύναται να εκθέσει με λεπτομέρειες την καταγωγή Του;)» [Ησ.53,8].
Ώστε τώρα δεν κάνω λόγο για εκείνη την ουράνια γέννηση, αλλά για την κάτω, αυτήν που συνέβη στη γη και συνοδεύτηκε από πολλούς μάρτυρες. Μα και τα αναφερόμενα σε αυτήν γεγονότα έτσι θα σας τα διηγηθώ, όπως δηλαδή, είναι δυνατό να ομιλήσω περί αυτών με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Ἔζησα δώδεκα χρόνια μακράν τοῦ Θεοῦ! Τόσα πολλά χρόνια!...
Ἡ ψυχή τοῦ Χριστιανοῦ πρέπει νά εἶναι λεπτή, νά εἶναι εὐαίσθητη, νά εἶναι αἰσθηματική, νά πετάει, ὅλο νά πετάει, νά ζεῖ µές στά ὄνειρα. Νά πετάει µές στ ἄπειρο, µές στ᾽ ἄστρα, µές στά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, µές στή σιωπή. Ὅποιος θέλει νά γίνει χριστιανός, πρέπει πρῶτα νά γίνει ποιητής. Αὐτό εἶναι! Πρέπει νά πονᾶς. Ν᾿ ἀγαπᾶς καί νά πονᾶς. Νά πονᾶς γι’ αὐτόν πού ἀγαπᾶς. Ἡ ἀγάπη κάνει κόπο γιά τόν ἀγαπημένο. Ὅλη νύκτα τρέχει, ἀγρυπνεῖ, ματώνει τά πόδια, γιά νά συναντηθεῖ µέ τόν ἀγαπημένο. Κάνει θυσίες, δέν λογαριάζει τίποτα, οὔτε ἀπειλές οὔτε δυσκολίες, ἐξαιτίας τῆς ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη πρός τόν Χριστό εἶναι ἄλλο πράγμα, ἀπείρως ἀνώτερο. Καί ὅταν λέμε ἀγάπη, δέν εἶναι οἱ ἀρετές πού θά ἀποκτήσομε ἀλλά ἡ ἀγαπῶσα καρδία πρός τὸν Χριστό καί τούς ἄλλους. Τό καθετί ἐκεῖ νά τό στρέφομε. Βλέπομε μιὰ μητέρα νά ἔχει τό παιδάκι της στήν ἀγκαλιά, νά τό φιλάει καί νά λαχταράει ἡ ψυχούλα της; Βλέπομε νά λάμπει τό πρόσωπό της, πού κρατάει τ ἀγγελούδι της; Ὅλ᾽ αὐτά ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ τά βλέπει, τοῦ κάνουν ἐντύπωση καί µέ δίψα λέει: «Νά εἶχα κι ἐγώ αὐτή τή λαχτάρα στὸν Θεό µου, στόν Χριστό µου, στήν Παναγίτσα µου, στούς ἁγίους µας!». Νά, ἔτσι πρέπει ν᾿ ἀγαπήσομε τόν Χριστό, τόν Θεό. Τό ἐπιθυμεῖς, τό θέλεις καί τό ἀποκτᾶς µέ τήν χάρι τοῦ Θεοῦ.
Ἡμεῖς, ὅμως, ἔχομε φλόγα γιά τόν Χριστό; Τρέχομε, ὅταν εἴμαστε κατάκοποι, νά ξεκουρασθοῦμε στήν προσευχή, στόν Ἀγαπημένο ἤ τό κάνομε ἀγγαρία καί λέμε: «Ὢ, τώρα ἔχω νά κάνω καί προσευχή καί κανόνα...»; Τί λείπει καί νιώθομε ἔτσι; Λείπει ὁ θεῖος ἔρως. Δέν ἔχει ἀξία νά γίνεται µία τέτοια προσευχή. Ἴσως μάλιστα κάνει καί κακό.
Ὅσιος Ἰάκωβος: Νά ποιός φοβᾶται καί δέν θέλει τήν Θεία Κοινωνία!
Από ομιλία του Αγίου Ιακώβου (Τσαλίκη):
«Άκουσε κυρία Μελετία, εμάς μας στηρίζει τέκνον μου, μας στηρίζει η προσευχή τέκνον μου… και η νηστεία και…και η ταπείνωσις και η Θεία Κοινωνία.
Ρώτησαν λέει τον Ποιμένα λέει τον Επίσκοπο… …τον Πατριάρχη της Ρωσίας Δεν μου λες λέει Δέσποτά μου λέει…δύο δημοσιογράφοι,
Δέσποτά μου λέει, δεν μου λέτε… …τι σας στηρίζει εσάς; Τους Παπάδες λέει και τους… …Χριστιανούς;
Λέει, η Θεία… Η Θεία Μετάληψις. Η Θεία Κοινωνία. Το ακούτε παιδιά μου!
Και ο Διάβολος ξέρεις τι λέει; Ότι… Δεν φοβάμαι τίποτε! Την ταπείνωση βέβαια την φοβάται… την νηστεία δεν την φοβάται! την αϋπνία και τίποτε δεν φοβάται ο Διάβολος αλλά εμείς παιδιά μου καλά πρέπει να τα κάνουμε αρκετά αυτά γιατί αν μας βρει και… απροετοίμαστους…. ε…μπορεί να μας μπει μέσα μας.
Ἡ γενεαλογία τοῦ Κυρίου μας (Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ γεννήσεως), Ἐπ. Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ἡ γενεαλογία τοῦ Κυρίου μας (Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ γεννήσεως), Ἐπ. Νικηφόρου Θεοτόκη, 19-12-2020
Δημοσιογράφος τοῦ ΣΚΑΙ ὑπερασπίζεται τὴν Θεία Κοινωνία καὶ ὑφίσταται ἀνηλεή ἐπίθεση ἀπὸ συναδέλφους του!
Στίς 15 Δεκεμβρίου 2020, στὴν ραδιοφωνικὴ ἐκπομπὴ τοῦ ΣΚΑΪ «Ὅ,τι νὰ 'ναι», ὁ δημοσιογράφος Κολιομιχάλης Δημήτριος προέβη σὲ μία ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ σχετικὴ μὲ τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας! Πρόκειται γιὰ τὸν γνωστὸ δημοσιογράφο ποὺ μεταφέρει τὴν πληροφόρηση ἀπὸ τὴν κίνηση στοὺς δρόμους τῆς Ἀθήνας! Λόγῳ τῆς τοποθέτησής του αὐτῆς δέχτηκε ἀνοίκεια καὶ θρασύτατη ἐπίθεση ζωντανὰ στὸ ραδιόφωνο ἀπὸ τοὺς δύο συναδέλφους του Μάνο Βουλαρίνο καὶ ὁ Πέτρος Νικολάου, ἐνῶ κατὰ πληροφορίες ἀπὸ χθὲς τὸ κλίμα εἶναι βαρὺ στὸν ΣΚΑΪ ἀπέναντί του μὲ ὅλα τὰ ἐνδεχόμενα ἀνοιχτά!
Κυριακή πρὀ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως: Λόγος εἰς τήν Γέννησιν τοῦ Χριστοῦ (Ἡλίας Μηνιάτης, Ἐπίσκοπος Κερνίκης καί Καλαβρύτων)
(Ματθ. α΄ 1-25)
Τό μέγα μυστήριον τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας, καθὼς εἶναι τὸ ὑψηλότερον, τὸ εὐγενέστερον καὶ τελειότερον ἔργον τῆς δημιουργικῆς θείας σοφίας καὶ δυνάμεως, ἔτσι, πρῶτον ἀπό κάθε ἄλλο ἐπρομελετήθη καί ἐπρογνωρίσθη ἀπό τόν παντέφορον νοῦν τοῦ Θεοῦ. Πρίν νά προορίσῃ ὁ Θεός τήν πλάσιν ἤ τῶν Ἀγγέλων ἤ τῶν ἀνθρώπων ἤ τινος ἄλλου κτίσματος, προώρισεν εἰς τήν ἀΐδιὸν Του βουλήν τήν σάρκωσιν τοῦ Θείου Λόγου. Ὅθεν ἡ σάρκωσις τοῦ Θείου Λόγου, εἰς τάς θείας Γραφάς λέγεται «ἀρχή τῶν ὁδῶν Κυρίου» καί αὐτός ὁ σαρκωθείς Θεῖος Λόγος «πρωτότοκος πάσης κτίσεως».
Αὐτή ἡ ἐνυπόστατος σοφία τοῦ Θεοῦ λέγει περί ἑαυτῆς, εἰς τό η´ τῶν Παροιµιῶν. «Κύριος ἔκτισέ µε ἀρχήν ὁδῶν αὐτοῦ, πρό τοῦ αἰῶνος ἐθεµελίωσέ µε». Καί ὁ µακάριος Παῦλος εἰς τό πρῶτον τῆς πρός Κολασσαεῖς, ὁµιλῶν περί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, λέγει· «ὅς ἐστιν εἰκών τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἀοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως»· τά ὁποῖα ἐξηγοῦσι οἱ ἱεροί Διδάσκαλοι, πῶς ἐννοοῦνται διά τόν Ἰησοῦν Χριστόν, ὄχι κατά τήν θεότητα, διατί ὡσάν Θεός ὄντας ὁµοούσιος καί συναΐδιος µέ τόν Πατέρα οὔτε ἐκτίσθη ἀπό τόν Θεόν οὔτε εἶναι τό πρῶτον τῶν κτισµάτων καθώς ἐβλασφήµει ὁ Ἄρειος, ἀλλά κατά τήν ἀνθρωπότητα (ἀνθρωπίνην φύσιν), τήν ὁποίαν, πρὶν ἀπὸ κάθε πρᾶγμα, ἐπροεῖδεν ὁ Θεός ἀρχήν τῶν θείων του ἀϊδίων ὁρισµῶν, πρῶτον πάντων τῶν ποιηµάτων… Ἔτσι ἐξηγοῦν ὁ Μ. Ἀθανάσιος, εἰς τὸν γ´ καί δ´ λόγον κατά Ἀρειανῶν, ὁ Ἀλεξανδρείας Κύριλλος, ὁ θεῖος Αὐγουστῖνος περί Τριάδος, καὶ πρεπόντως ἡ ἔνσαρκος οἰκονομία προωρίσθη ἀπὸ τὸν Θεὸν, πρωτύτερον ἀπὸ ὅλα τὰ ἔργα, διατὶ λέγουσιν οἱ ἱεροὶ θεολόγοι πὼς περισσότερον ἀπὸ ὅλα τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ, ἡ Ἔνσαρκος Οἰκονομία ἀποδίδει μεγαλυτέραν δόξαν τοῦ Θεοῦ. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὁμοῦ, ὅλοι οἱ ἄγγελοι ὁμοῦ, δὲν φθάνουσι νὰ ἀποδώσωσι τόσην δόξαν εἰς τὸν Θεόν, ὅσην ἀποδίδει μόνος ὁ Θεάνθρωπος Λόγος, ὅστις διὰ τοῦτο ὁμιλῶν μὲ τὸν ἄναρχόν Του Πατέρα, λέγει «ἐγὼ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς»…
Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Ὑπομνηματισμός στά ἐδάφια 22- 25 τοῦ πρώτου κεφαλαίου τοῦ κατά Ματθαῖον εὐαγγελίου ἀπό τόν ἅγιο Ίωάννη τόν Χρυσόστομο Μέρος ἕκτο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[:Ματθ.1,1-25]
Ερμηνεία Ιερού Χρυσοστόμου στα εδάφια 22- 25
του πρώτου κεφαλαίου
του «κατά Ματθαίον» ευαγγελίου
[ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ]
«Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος·Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός(:με όλο αυτό το θαύμα της υπερφυσικής συλλήψεως της Παρθένου, πραγματοποιήθηκε πλήρως και επαληθεύτηκε εκείνο που είπε ο Κύριος μέσω του προφήτη Ησαΐα, ο οποίος πριν από πολλούς αιώνες είχε πει: ‘’Να, η παρθένος, που δεν γνώρισε άνδρα, θα συλλάβει και θα γεννήσει υιό, και όσοι θα πιστεύουν σε Αυτόν, θα Τον ονομάσουν Εμμανουήλ, όνομα εβραϊκό που σημαίνει ’’ο Θεός είναι μαζί μας’’)»[Ματθ.1,22-23].
Όταν λέγει «Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν» ομιλεί, όσο του είναι δυνατό, όπως αξίζει στο θαύμα. Επειδή δηλαδή είδε όλο το πλάτος και το βάθος της φιλανθρωπίας του Θεού και ότι έγινε πραγματικότητα ό,τι δεν ήταν δυνατό ούτε να φανταστούμε και ότι καταλύθηκαν οι φυσικοί νόμοι και επήλθε συμφιλίωση και κατέβηκε ο ανώτερος από όλους προς τον κατώτερο από όλους και εξαφανίστηκε το χάσμα και εξουδετερώθηκαν τα εμπόδια και συνέβησαν και άλλα πολύ περισσότερα, μας παρουσίασε με μία μικρή φράση το θαύμα. Είπε: «Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος(:με όλο αυτό το θαύμα της υπερφυσικής συλλήψεως της Παρθένου, πραγματοποιήθηκε πλήρως και επαληθεύτηκε εκείνο που είπε ο Κύριος μέσω του προφήτη Ησαΐα)» [Ματθ.1,22]. «Δεν πρέπει», λέγει, «να νομίσεις ότι τούτο αποφασίστηκε τώρα. Σχεδιάστηκε από πολύ παλαιά». Αυτό φρόντισε να το δείξει παντού ο Παύλος. Παραπέμπει επίσης ο άγγελος τον Ιωσήφ στον Ησαΐα, ώστε και αν δυσπιστήσει όταν σηκωθεί από τον ύπνο, προς τα λόγια του, επειδή λέχτηκαν τώρα, να θυμηθεί τα λόγια του προφήτη τα οποία άκουγε σε όλη του τη ζωή και να τα κατανοήσει. Στην Παρθένο δεν είπε τίποτε από αυτά διότι ήταν νεαρή και δεν είχε την απαιτούμενη πείρα. Απευθύνεται προς τον άνδρα με αυτόν τον τρόπο επειδή ήταν ευσεβής και μελετούσε τους προφήτες.
Πῶς νά γιορτάσουμε τά Χριστούγεννα ;
Ο άγιος Γρηγορίος ο Θεολόγος είναι ξεκάθαρος:
«Ας γιορτάσουμε όχι με δημόσιους πανηγυρισμούς,
αλλά με τρόπο θεϊκό.
Μη στολίσεις τις εισόδους και τους δρόμους,
αλλά την ψυχή σου.
Μην διοργανώσεις χορούς ούτε να πας σε γλέντια και μεθύσια
που γίνονται αιτία πολλών κακών,
αλλά πάρε μέρος στο ουράνιο πανηγύρι
όπου άγγελοι χορεύουν και τραγουδούν.
Ὅταν θά δεῖτε τά δάκρυα, τότε εἶναι ἐπίσκεψη τοῦ Θεού στἠν προσευχή
--- Η χάρη του Θεού βοηθάει. Πάντα πιστεύω παιδί μου στη δύναμη του Θεού που όλα τα μεταβάλλει και τα ρυθμίζει προς το συμφέρον της ψυχής μας.
Όταν θα δείτε τα δάκρυα, τότε είναι επίσκεψη του Θεού στην προσευχή.
Όταν κοινωνείς όχι μόνο παίρνεις δύναμη, αλλά φωτίζεσαι, βλέπεις ορίζοντες ευρείς, αισθάνεσαι χαρά…
«Γι΄αὐτό θά κρατήσει τήν Ὀρθοδοξία ὁ Κύριος μέχρι τό τέλος…».
«...Η Ορθοδοξία δε θα υποταχτεί και δε θα υποκύψει στη δαιμονοκίνητη παγκοσμιοποίηση των εσχάτων τούτων καιρών. Όσοι κρατήσουν την πίστη ανόθευτη, όταν θα δυσκολέψουν αργότερα τα πράγματα θα ξαναβρεθούν στις κατακόμβες, όπως στους πρώτους διωγμούς. Η Ορθοδοξία στην αληθινή της πραγματικότητα είναι Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, έχει τη δική της παγκοσμιότητα, καθολικότητα και οικουμενικότητα, γι΄αυτό θα την κρατήσει ο Κύριος μέχρι το τέλος…».
~Γέροντας Αβραάμ ο Αγιορείτης~
20 Δεκεμβρίου. ♰ Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Ἐν ᾗ μνήμην ἐπιτελοῦμεν πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων ἀπό Ἀδάμ ἄχρι καί Ἰωσήφ, τοῦ Μνήστορος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, κατά γενεαλογίαν, καθώς ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς ἱστορικῶς ἠριθμήσατο ὁμοίως καί τῶν Προφητῶν καί Προφητίδων, ἐξαιρέτως δέ τοῦ Προφήτου Δανιήλ καί τῶν Ἁγίων Τριῶν Παίδων. Προεόρτια τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Φιλογονίου, Ἐπισκόπου Ἀντιοχείας. Ἰωάννου Νεομάρτυρος τοῦ ἐκ Θάσου (1652). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. πρό τῶν Χριστουγέννων (Ἑβρ. ια΄ 9-10, 32-40).
ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ´ 9 - 10
9
Πίστει παρῴκησεν εἰς γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς
κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς
αὐτῆς· 10 ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός. ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ´ 32 - 40
32
Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει με γὰρ διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών,
Βαράκ, Σαμψών, Ἰεφθάε, Δαυῒδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, 33 οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, 34
ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ
ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· 35
ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ
ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος
ἀναστάσεως τύχωσιν· 36 ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· 37
ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον,
περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι,
κακουχούμενοι, 38 ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐπὶ ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. 39 Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, 40 τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.