Προβληματισμός γιά τήν βιαστική καί ὕποπτη πρακτική τῆς κυβέρνησης, 31-12-2020 Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Προβληματισμός για την βιαστική και ύποπτη πρακτική της κυβέρνησης, 31-12-2020 Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

1)«Νύμφης πανάγνου...», 2)«Ὕψους ἀνάσσων...» Γ΄ ᾠδή, 30-12-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 1)«Νύμφης πανάγνου...», 2)«Ὕψους ἀνάσσων...» Γ΄ ᾠδή, 30-12-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

1)«Γένους βροτείου..», 2)«Ἴσος προῆλθες τοῖς βροτοῖς..» 31-12-2020 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

1)«Γένους βροτείου, τήν ἀνάπλασιν πάλαι...», 2)«Ἴσος προῆλθες τοῖς βροτοῖς ἑκουσίως...» Δ΄ᾠδή Ἰαμβικοῦ Κανόνος Χριστουγέννων, Ἑορτοδρόμιον Ἁγ. Νικοδήμου, 31-12-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

1)«Ἔδειξεν ἀστήρ τόν πρό ἡλίου Λόγον»,2)«Νεῦσον πρός ὕμνους...», 30-12-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ

1)«Ἔδειξεν ἀστήρ τόν πρό ἡλίου Λόγον», 2)«Νεῦσον πρός ὕμνους...», Α΄ ᾠδή Ἰαμβικοῦ-Εἱρμός γ΄ ᾠδῆς Κανόνος Χριστουγέννων, Ἑορτοδρόμιον Ἁγ. Νικοδήμου, 30-12-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Κυριακή πρό τῶν Φώτων. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Β΄Τιμ.4,5-8] 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

«Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον(: εσύ όμως πρόσεχε άγρυπνα όλα όσα σου παρουσιάζει το ποιμαντικό σου έργο. Κοπίασε)»[Β΄Τιμ.4,5].Βλέπεις ότι γι' αυτό τα προλέγει αυτά; Γιατί και ο Χριστός έλεγε προς το τέλος ότι «ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς(:διότι θα εμφανιστούν ψευδομεσσίες και ψευδοπροφήτες και θα δείξουν σημάδια μεγάλα και έργα καταπληκτικά, ώστε να παραπλανήσουν, εάν είναι δυνατόν, ακόμη και αυτούς τους εκλεκτούς)»[Ματθ.24,24]· έτσι και αυτός όταν επρόκειτο να φύγει για την άλλη ζωή έλεγε αυτά· «Σύ δέ νῆφε ἐν πᾶσι (:εσύ όμως πρόσεχε άγρυπνα όλα όσα σου παρουσιάζει το ποιμαντικό σου έργο)»[Β΄Τιμ.4,5]. «Κακοπάθησον (:Κακοπάθησε)»· δηλαδή «κοπίασε, πρόλαβε προτού έλθει εκείνη η καταστροφή, κατάστησε τα πρόβατα σε ασφάλεια ώσπου να έρθουν οι λύκοι, κακοπάθησε παντού». 

«ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τήν διακονίαν σου πληροφόρησον (:κάνε έργο ευαγγελιστού, ολοκλήρωσε με επιτυχία τη διακονία που σου ανατέθηκε στην Εκκλησία)»[Β’ Τιμ.4,5]. Άρα αυτό είναι έργο του ευαγγελιστού, το να κακοπαθαίνει και από μόνος του και από τους έξω. «Ολοκλήρωσε με επιτυχία τη διακονία που σου ανατέθηκε στην Εκκλησία»· δηλαδή αποτελείωσέ την. Να και άλλη ανάγκη κακοπαθήσεως. «ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε(:να αγρυπνείς και να κοπιάζεις διότι εγώ τώρα χύνω το αίμα μου ως σπονδή και θυσία στον Θεό· και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου από τον κόσμο αυτόν είναι πολύ κοντά)»[Β΄Τιμ.4,6]. Δεν είπε: «της θυσίας μου», αλλά αυτό που είναι κάτι παραπάνω· γιατί η θυσία δεν αναφέρεται όλη στον Θεό, ενώ η σπονδή ολόκληρη. 

Ἡ κατά σάρκα περιτομή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [: Κολ.2,8-12] 

EΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[Υπομνηματισμός των εδαφίων Κολ.2,6-15] 

«῾Ως οὖν παρελάβετε τὸν Χριστὸν ᾿Ιησοῦν τὸν Κύριον, ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε, ἐρριζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καὶ βεβαιούμενοι ἐν τῇ πίστει καθὼς ἐδιδάχθητε, περισσεύοντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ(: όπως λοιπόν σας το δίδαξε ο Επαφράς και εσείς το αποδεχθήκατε ότι ο αληθινός Χριστός είναι ο Ιησούς ο Κύριος, έτσι ακριβώς να εξακολουθείτε να ζείτε και να πορεύεστε. Να εξακολουθείτε να μένετε στερεά ριζωμένοι και να οικοδομείστε πάνω στον Χριστό, αποκτώντας μεγαλύτερη βεβαιότητα για την πίστη, όπως ακριβώς τη διδαχθήκατε. Και έτσι να προοδεύετε περισσότερο στην πίστη και να ευχαριστείτε τον Θεό που σας χάρισε τον φωτισμό της)»[Κολ.2,6-7]. 

Πάλι προλαβαίνει αυτούς με τη δική του μαρτυρία, λέγοντας: «όπως λοιπόν παραλάβατε». «Τίποτα το άγνωστο», λέγει, «δεν παρουσιάζουμε· ούτε και εσείς(:που το αποδεχτήκατε)»· «ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε (:μέσα στη δική Του διδασκαλία να εξακολουθείτε να ζείτε και να πορεύεστε)», διότι Αυτός είναι η οδός που οδηγεί στον Πατέρα. Μην πιστεύετε στους αγγέλους· δεν οδηγεί εκεί αυτή η οδός. 

«ἐρριζωμένοι(:Να εξακολουθείτε να μένετε στερεά ριζωμένοι)»· δηλαδή στερεωμένοι σταθερά. «Να μην πολιτεύεστε άλλοτε έτσι και άλλοτε διαφορετικά, αλλά στηριζόμενοι σταθερά, διότι αυτό που είναι σταθερά στηριγμένο δεν θα μετακινηθεί ποτέ». Βλέπεις ότι αναφέρει τις λέξεις με την κύρια σημασία τους· «καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ(:και να οικοδομείστε πάνω στον Χριστό)», δηλαδή, φθάνοντας με το λογικό σε Αυτόν. «καὶ βεβαιούμενοι ἐν τῇ πίστει(:αποκτώντας μεγαλύτερη βεβαιότητα για την πίστη)»· δηλαδή «να κατέχετε Αυτόν, σαν να οικοδομείστε επάνω σε θεμέλιο».

Ἡ θαυμαστή προσωπικότητα τοῦ ἐν ἁγίοις Μεγάλου Βασιλείου.π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου 

με θέμα:« Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ» 

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-1-2002] 

Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, άγει τρεις γιορτές. Την οκταήμερο περιτομή του Χριστού, τη μνήμη του αγίου Βασιλείου και την πρωτοχρονιά. Αφού η έννοια του χρόνου απασχολεί τον Χριστιανό και είναι πολύτιμη για τη σωτηρία του. Θα μείνουμε όμως να δούμε τη θαυμαστή προσωπικότητα του ἐν ἁγίοις Μεγάλου Βασιλείου. 

Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια το 330. Ανήκε σε μια αγιασμένη οικογένεια, και κοσμικά εξέχουσα. Ο πατέρας του, ονόματι και αυτός Βασίλειος- ήταν συνήθεια, πολλές φορές, ο πατέρας να δίνει το δικό του όνομα στο παιδί του-, ήταν διδάσκαλος εγκυκλίων μαθημάτων, αλλά και της ρητορικής. Η γιαγιά του, από τον πατέρα του, ονόματι Μακρίνα, ήταν ενάρετη γυναίκα, και χρημάτισε μαθήτρια του μεγάλου ιεραποστόλου, Γρηγορίου του Θαυματουργού. Είναι αξιοσημείωτο ότι όταν ξέσπασε διωγμός από τον Μαξιμίνο, αυτή, η Μακρίνα δηλαδή με το σύζυγό της, έμειναν αρκετά χρόνια στα δάση του Πόντου και τρέφονταν με το κυνήγι ελαφών, όπως μας πληροφορεί ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος στον Επιτάφιο του Μεγάλου Βασιλείου. 

Η μητέρα του Μεγάλου Βασιλείου, η Εμμέλεια, καταγόταν και αυτή από επιφανή οικογένεια της Καισαρείας. Αρκεί να σημειωθεί ότι ο πατέρας της ανεδείχθη σε μάρτυρα κατά τους τελευταίους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Ο δε αδελφός της, Γρηγόριος, ανεδείχθη επίσκοπος σε κάποια πόλη της Καππαδοκίας. Από τα αγόρια της οικογένειας, ο Βασίλειος, ο Γρηγόριος και ο Πέτρος διηκόνησαν την εκκλησία ως Επίσκοποι. Ο δε Ναυκράτιος έγινε μοναχός.Από τα πέντε κορίτσια, η πρώτη,η Μακρίνα, τιμάται ως αγία. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι το στενό και το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον του Μεγάλου Βασιλείου υπήρξε σημαντικό και αγιασμένο. 

Τί λές παιδάκι μου, αὐτός πέθανε!!!

Ένα συγκλονιστικό θαύμα του γέροντος Σεραφείμ Δημοπούλου του μεγάλου ασκητού και δια Χριστού Σαλού μέσα στο σύγχρονο κόσμο της Λάρισας. 

Ένα παλικάρι δούλευε στα καράβια τα εμπορικά το 2008 και έκανε έξι με επτά μήνες να να έλθει στη Λάρισα. 

Πνευματικό είχε τον μακαριστό γέροντα Σέραφείμ.

Όμως δεν έμαθε για την ΟΣΙΑΚΉ κοίμηση του και μετά από το θάνατο του γέροντος, γύρισε στο σπίτι στη μητέρα του, αλλά πριν πάει στο σπίτι, σκέφτηκε να περάσει από τον γέροντα Σεραφείμ να πάρει την ευχή του, χωρίς να γνωρίζει για την κοίμησή του και μετά να πάει στη μάνα του.

Έτσι και έγινε πήγε στο καλύβι του έξω από τη Λάρισα στα χωράφια τον συνάντησε και μίλησε μαζί του μία ώρα διάφορα πνευματικά θέματα.

Πῶς συνέβη τό θαῦμα; Λέγε, κήρυττε τό μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ μας. Μή κρύπτης τό χάρισμα’’.

ΟΥΡΑΝΙΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ

«Το μάθημα σήμερον θα είναι περί εκκλησιασμού. Έχομεν ανάγκην του μαθήματος αυτού όχι μόνον διότι ενδέχεται-να το πιστεύσω;- άνθρωποι του σπιτιού μας να μας χλευάζουν και να μας ειρωνεύονται διότι εκκλησιαζομέθα ή και να μας εμποδίζουν από το ιερώτατον τούτο καθήκον, αλλά διότι πρέπει να εννοήσωμεν οπόσον μέγα προνόμιον είναι το να εκκλησιάζεταί τις και συνεπώς όχι ως αγγαρείαν να θεωρώμεν τον εκκλησιασμόν, αλλά ως μίαν θείαν απόλαυσιν, ως μίαν εσωτερικήν αναβάπτισιν, να λέγωμεν δε μετά του Δαβίδ: ‘’Ως αγαπητά τα σκημώματά Σου, Κύριε των Δυνάμεων. Επιποθεί και εκλείπει η ψυχή μου εις τας αυλάς του Κυρίου’’ (Ψα 83, 2-3).

Ο Μέγας Αντώνιος είχε, μεταξύ πολλών μαθητών, και τον μακάριον Παύλον, όστις δια την ακακίαν του χαρακτήρός του ωνομάσθη ‘’απλούς’’. Ο μαθητής αυτός έλαβεν από τον Κύριο το χάρισμα να βλάπη τας ψυχάς των ανθρώπων, όπως βλέπομεν ημείς τα σώματά των. Το βλέμμα του αγίου τούτου ανθρώπου, καθαρισμένον από την πνοήν του Παναγίου Πνεύματος, έβλεπε τα βάθη των καρδιών. Δεν ήτο βέβαια καρδιογνώστης, διότι εις και μόνον γνωρίζει καταλεπτώς την καρδίαν μας, ο Κύριος. Πάντως όμως έβλεπε και διέκρινεν εν γενικαίς γραμμαίς των ανθρώπων την πνευματικήν κατάστασιν.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς πρό τῶν Φώτων σέ ἑρμηνευτική ἀπόδοση Π. Τρεμπέλα

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ 

ΣΕ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Π. ΤΡΕΜΠΕΛΑ 

Β΄ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ, Δ΄ 5-8 

5 Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον. 6 ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε. 7 τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· 8 λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ. 

Ερμηνευτική απόδοση Παν. Τρεμπέλα 

Β΄ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ, Δ΄5-8 

5 Εσύ όμως πρόσεχε άγρυπνα όλα όσα σου παρουσιάζει το ποιμαντικό σου έργο.

Λόγος στήν Γέννηση τοῦ Σωτῆρος. Ἅγιος Νεόφυτος Ἔγκλειστος

Γνωρίζουμε βεβαίως όλοι, γνωρίζουμε ότι ο αισθητός αυτός ήλιος αποστέλλει το φως του σε όλη την υφήλιο, «και ουκ έστιν (ουδείς) ως αποκρυβήσεται της θέρμης αυτού» και από της διαυγέστατης λαμπρότητός του.

Πολλές φορές όμως οι ολόλαμπρες ακτίνες του καλύπτονται από νέφη και ομίχλη ή από το φύλλωμα των δένδρων, αλλά και πάλι, η πνοή κάποιου ανέμου διαλύει το νεφικό επικάλυμμα και την ομίχλη εκείνη και επιτρέπει στις φεγγοβόλες ακτίνες να εξαπλωθούν τρανώς σε όλη την κτίση.

Τον δε προ ηλίου «ήλιον της δικαιοσύνης» τον νοητό, ο οποίος εγεννήθη σήμερα από την «κούφη νεφέλη», από την φωτοφόρο και ηλιακή και πάναγνο κοιλία παραδόξως, καλύπτει η του «δούλου μορφή», τα νηπιώδη σπάργανα και το σπήλαιο το φτωχό και συμφώνως με την οικοομία και ορισμένα άλλα, τα οποία συμβολίζουν την πτωχεία και την ταπεινότητα.

Καθώς όμως ήδη ελέχθη, η πνοή και η ορμή του ανέμου διασκορπίζει το κάλυμμα του νέφους και της ομίχλης και φανερώνει καθαρά τις ηλιακές ακτίνες· έτσι συμβαίνει και έδώ, με τον «ήλιον της δικαιοσύνης», τον Θεό και Δεσπότη ο οποίος καλύπτεται με σπάργανα και κρύπτεται σε σπήλαιον και φάτνη αλόγων ζώων για την πολλή του συγκατάβαση και «δι’ ύπερβολήν αγαθότητος»· το συνεργόν Πανάγιον Πνεύμα και η ευδοκία του Πατρός τον φανερώνει καθαρά, αυτόν τον κρυπτόμενον στην φάτνη ήλιον και Θεόν και κινεί όλη την κτίση,την ορατή και την αόρατη, να προστρέξει και να κηρύξει τον Βασιλέα της δόξης και Δημιουργό των όλων, ο οποίος κρύπτεται σε σπήλαιο και φάτνη περιτυλιγμένος με τα σπάργανα.

Εκεί όπου ήλθαν αδιστάκτως και «οι μάγοι εξ ανατολών» μετά δώρων πολυτελών να δωροφορήσουν και να τον προσκυνήσουν πιστώς. Και όχι μόνον αυτοί, αλλά και άγγελοι κατήλθαν από τον ουρανό και ανακραύγαζαν μελωδικά προς τον «εν υψίστοις Θεόν και επί γης» ειρηνάρχην για την καταλλαγή του Θεού προς τους ανθρώπους, που πραγματοποίησε με την ευδοκία του Πατρός· του απένειμαν ως Βασιλέα τους την οφειλόμενη επευφημία και απεκάλυψαν τρανώς τον κρυπτόμενον ακόμη Βασιλέα και τον ανήγγειλαν στους πλησιοχώρους ποιμένες όπως ήρμοζε σε αυτούς, ως «ποιμένα των προβάτων τον μέγαν». «Ότι ετέχθη», λέγει, «υμίν σήμερον Σωτήρ, ως έστι Χριστός Κύριος εν πόλει Δαυΐδ. Και τούτο υμίν το σημείον ευρήσετε βρέφος εσπαργανωμένον και κείμενον εν φάτνη».

Αὐτό εἶναι ἐπιείκεια ἤ εἶναι ἀβαρία;

«Στήν πραγματικότητα δέν θέλομε τόν ἐπιεικῆ πνευματικό, ἀλλά τόν κάνοντα ἀβαρίες πνευματικό. Νά πάω νά τοῦ πῶ: «Παππούλη μου, ξέρεις, πέφτω στήν πορνεία», πραγματικό αὐτό πού σᾶς λέγω, τό ἔχω ἀντιμετωπίσει σέ ἀρκετούς πνευματικούς, λυποῦμαι πού λέγω, ἀλλά πρέπει νά τό πῶ.

Καί νά σᾶς πῶ, ἕνας λόγος πού ἔγινα κληρικός, εἶναι ἴσως τό 50%, εἶναι αὐτό. Γιατί τό εἶχα ἀντιμετωπίσει ὡς νέος αὐτό τό θέμα δύο φορές καί μοῦ ἔκανε κατάπληξη, εἶχα βγεῖ ἀπό τόν ἑαυτό μου! «Παππούλη μου, πέφτω στήν πορνεία», καί νά πεῖ ὁ παππούλης: «Ἔ … , δέν βαριέσαι, παιδάκι μου, ἄντρας εἶσαι, τί ἄλλο πρέπει νά κάνεις;». 

Αὐτό εἶναι ἐπιείκεια ἤ εἶναι ἀβαρία; Ἐπιείκεια εἶναι νά πεῖ: «Δέν θά τό ξανακάνεις, ἀλλά μήν ἀπελπιστεῖς, μπορεῖ νά τό βλέπεις δύσκολο, ἀλλά, παιδί μου, ὁ Θεός θά σέ βοηθήσει νά σηκωθεῖς καί δέ θά ξαναπέσεις στό ἁμάρτημα αὐτό, ἀλλά πρόσεξε, μήν τό ξανακάνεις».

Αὐτό εἶναι ἡ ἐπιείκεια. Ἥμερο πρόσωπο ὁ πνευματικός, θά θεραπεύσει πραγματικά, θά καυτηριάσει τό κακό, δέ θά δείρει, θά λέγαμε, τόν ἐξομολογούμενο, ἄλλο ἄν κάποτε φανεῖ αὐστηρός, σέ μερικά πράγματα θά φωνάξει.

Αἱ θλίψεις γεννοῦν τὴν ταπείνωση καὶ ἡ ταπείνωση ἔχει κατόπιν!!

Γέροντας Εφραίμ: Ταπείνωση

Εἰς τί θὰ μᾶς ὠφελήσει ἐμᾶς ἂν μάθουμε ὅτι ἡ φωνὴ ἦταν τοῦ Πατρὸς ἢ ὁ Θεὸς μιλεῖ δι᾿ ἀγγέλου γιὰ τό ῾να καὶ τ᾿ ἄλλο. Εἰς τί θὰ μᾶς ὠφελήσει εἰς τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας μας, ἂν γνωρίζουμε αὐτό; Ἐσὺ μιλᾶς θεολογικά. Τί θὰ μᾶς ὠφελήσει; Τίποτε. Θὰ σὲ προσβάλω. Ἄφησες τὸ δρόμο τῆς ταπεινώσεως καὶ πιάνεις ὑψηλὰ ἐπίπεδα θεολογικά. Ὄχι. Ἄφησε αὐτὸν τὸ δρόμο κι ἀκολούθησε τὸ δρόμο τῆς καλογερικῆς. «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με». 

Ἄφησε αὐτὸν τὸ δρόμο τῆς ἐρεύνης, διότι...

Ἦρθε κάποιος στὸ σπίτι καὶ λέει: «Πάτερ, τὸ σῶμα ποὺ μεταλαμβάνομε εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὸ εἴπανε λέει...» Λέω: «Πάτερ, δὲν μποροῦμε νὰ θεολογήσουμε, διότι δὲν εἴμαστε θεολόγοι.

Κανένας ἄς μήν νιώθει μόνος του, ἀφοῦ...

Λόγος του Αγίου Εφραίμ του Σύρου:

"Ουδείς έρημος έχων συνοικούντα τον Πλάστην".

"Κανένας ας μην νιώθει μόνος του αφού πλέον, ο Θεός είναι ανάμεσά μας".

31 Δεκεμβρίου. Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων. Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Μελάνης τῆς Ρωμαίας καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ζωτικοῦ Πρεσβυτέρου, τοῦ Ὀρφανοτρόφου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Πέμ. λ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἑβρ. ι΄ 35 - ια΄ 7).

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Ι´ 35 - 39

³⁵ Μὴ ἀποβάλητε οὖν τὴν παρρησίαν ὑμῶν, ἥτις ἔχει μισθαποδοσίαν μεγάλην. ³⁶ ὑπομονῆς γὰρ ἔχετε χρείαν, ἵνα τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ποιήσαντες κομίσησθε τὴν ἐπαγγελίαν. ³⁷ ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ. ³⁸ ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται· καὶ ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ. ³⁹ ἡμεῖς δὲ οὐκ ἐσμὲν ὑποστολῆς εἰς ἀπώλειαν, ἀλλὰ πίστεως εἰς περιποίησιν ψυχῆς.

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ´ 1 - 7

¹ Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων. ² ἐν ταύτῃ γὰρ ἐμαρτυρήθησαν οἱ πρεσβύτεροι. ³ Πίστει νοοῦμεν κατηρτίσθαι τοὺς αἰῶνας ῥήματι Θεοῦ, εἰς τὸ μὴ ἐκ φαινομένων τὰ βλεπόμενα γεγονέναι. ⁴ Πίστει πλείονα θυσίαν Ἄβελ παρὰ Κάϊν προσήνεγκε τῷ Θεῷ, δι’ ἧς ἐμαρτυρήθη εἶναι δίκαιος, μαρτυροῦντος ἐπὶ τοῖς δώροις αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ δι’ αὐτῆς ἀποθανὼν ἔτι λαλεῖται. ⁵ Πίστει Ἑνὼχ μετετέθη τοῦ μὴ ἰδεῖν θάνατον, καὶ οὐχ ηὑρίσκετο, διότι μετέθηκεν αὐτὸν ὁ Θεός· πρὸ γὰρ τῆς μεταθέσεως μεμαρτύρηται εὐηρεστηκέναι τῷ Θεῷ· ⁶ χωρὶς δὲ πίστεως ἀδύνατον εὐαρεστῆσαι, πιστεῦσαι γὰρ δεῖ τὸν προσερχόμενον τῷ Θεῷ ὅτι ἔστιν καὶ τοῖς ἐκζητοῦσιν αὐτὸν μισθαποδότης γίνεται. ⁷ Πίστει χρηματισθεὶς Νῶε περὶ τῶν μηδέπω βλεπομένων, εὐλαβηθεὶς κατεσκεύασε κιβωτὸν εἰς σωτηρίαν τοῦ οἴκου αὐτοῦ, δι’ ἧς κατέκρινε τὸν κόσμον, καὶ τῆς κατὰ πίστιν δικαιοσύνης ἐγένετο κληρονόμος.