Σελίδες

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021

Περί διορθώσεων τῶν ἐξωτερικῶν αἰσθήσεων. Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΠΕΡΙ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ 5.ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ.

ΟΜΙΛΙΑ Π.ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΣΤΙΣ 27/03/2008, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://www.hristospanagia.gr/ καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

My INTERVIEW with Fr.Savva AYIO ORITI answers modern day issues with Orthodox Canon Law

 My INTERVIEW with Fr.Savva AYIO ORITI answers modern day issues with Orthodox Canon Law

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: Τσιμπημένοι ἢ ἐλεύθεροι;

 

Ἐκπομπὴ ποὺ μεταδίδεται ἀπὸ τὰ κανάλια Atlas TV καὶ Ἀχελῷος TV...


http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2021/09/blog-post_574.html#more

Στόν πρεσβύτερο Ἀθανάσιο-Ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτη




ΑΓΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗ


Επιστολή 46.

ΣΤΟΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ.

Εναντίον των εθνικών.


Πες σ΄ αυτόν που φιλονείκησε μαζί σου και πρεσβεύει τα δόγματα των εθνικών, και σου είπε, ότι το Ευαγγέλιο υπέδειξε μια καινούργια και διαφορετική από την αρχαία συνήθεια ζωή:

Σοφώτατε, φαίνεται πώς αγνοείς, ότι την κακή συνήθεια μόνο μία καινοτομία μπορεί από τη φύση της να την παύσει.

Γι΄ αυτό και ήρθε εδώ ο Δεσπότης του Ευαγγελίου και υπέδειξε μια ζωή που ταιριάζει στον ουρανό. Εάν βέβαια συμβούλευε να επιμείνουμε στα καθιερωμένα, δεν θα υπήρχε ανάγκη να καινοτομήσει.

Εφόσον όμως ήρθε για να επικρίνει αυτά που δεν βρίσκονταν σε σωστή κατάσταση, χρειάζονταν νεώτερα πράγματα, για να διαλυηθεί η κακία που επικρατούσε.

Γιατί δεν ήταν δυνατόν, όσο επικρατούσε αυτή η ακαταστασία, να γίνει η διόρθωση, αλλ΄ είναι ανάγκη αυτός που θέλει να μετακινήσει και να αφανίσει τα κακά, να φέρει τα μη καθιερωμένα και να τα τοποθετήσει στη θέση εκείνων που είχαν επικρατήσει προηγουμένως προς βλάβη.

Ώστε αντίθετα, θα ήταν φυσικό να απορούμε εάν, έχοντας έρθει εδώ για τη μεταβολή της κατάστασης, δεν έδινε τίποτε το καινούργιο στους νόμους.

Γιατί πρέπει και ο νομοθέτης και ο σύμβουλος, λέγοντας αυτά που ωφελούν, να μη υπολογίζει καθόλου αν υπάρχει κάτι καινούργιο στις συμβουλές του.

Οἱ δέκα Μοναχοί στό κελλί τῆς Ἁγίας Τριάδας καί ἡ θαυμαστή ταυτόχρονη κοίμησή τους!

*Από το βιβλίο: «Το Γεροντικό του Άγιου Όρους» (Ανδρέου Μοναχού Αγιορείτη) – Αφηγήσεις από τη ζωντανή παράδοση της ερημικής ζωής

~ Μεταξύ της Ιεράς Μονής των Ιβήρων και του Μυλοποτάμου, λίγο ψηλότερα από το δάσος, πριν από πολλά χρόνια βρισκόταν σε μεγάλη ακμή ένα Κελλί με εκκλησία της «Αγίας Τριάδος» που κατά κυριότητα ανήκε στη Μονή των Ιβήρων.

Ο Γέροντας και εννέα μοναχοί αποτελούσαν τη συνοδεία του Κελλιού αυτού που ήταν σαν ένα μικρό κοινόβιο μοναστηράκι, όπως είναι όλα τα λεγόμενα Κελλιά, με εκκλησίες και περιοχές που έχουν ελαιόδεντρα, αμπέλια, οπωροφόρα δέντρα και φυτά.

Οι αδελφοί αυτοί ζούσαν πολύ ειρηνικά και αγαπημένα, σαν μια ψυχή σε πολλά σώματα, και από το αποτέλεσμα φαίνεται πως παρακαλούσαν τον Θεό, την Παναγία Τριάδα, να τους αξιώσει να πεθάνουν όλοι μαζί. Να έχουν τέλη αγαθά, ειρηνικά, ανεπαίσχυντα και ο θάνατός τους να τους βρει έτοιμους, εξομολογημένους, με το τελευταίο εφόδιο του χριστιανού που είναι η θεία Κοινωνία του Σώματος και Αίματος του Σωτήρος Χριστού και να παραλάβει ο Άγγελος φύλακας την ψυχή τους σε ώρα ειλικρινούς μετανοίας.

Και φαίνεται πως ο Πανάγαθος Θεός, ο «εισακούων την προσευχήν και ποιών το θέλημα των φοβουμένων αυτόν», εισήκουσε και των πατέρων αυτών την προσευχή. Οι γείτονες του Κελλιού, επειδή για πολλές ημέρες δεν είχαν δει κάποια κίνηση των μοναχών, ανησύχησαν και τους αναζήτησαν.

Τὸ ρασοφορεῖν εἶναι ἐπάγγελμα;

Τὸ ρασοφορεῖν εἶναι ἐπάγγελμα;

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ἡ ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα τοῦ τίτλου ποικίλλει, ἀνάλογα μὲ τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀπαντάει. Οἱ περισσότεροι λένε ὅτι εἶναι ἐπάγγελμα, ἀφοῦ οἱ κληρικοὶ εἶναι μισθωτοί τοῦ δημοσίου, ἀγνοοῦν ὅμως τί ἐννοοῦμε ὅταν λέμε ἐπάγγελμα καὶ τί ὅταν λέμε διακονία καὶ λειτούργημα. Ὑπάρχει οὐσιώδης διαφορά. Καὶ ὁ λειτουργὸς πληρώνεται, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἐπαγγελματίας. Ἐργάζεται ἀδιάκοπα. Δὲν στοχεύει στὴν αὔξηση τῶν ἐσόδων του. Εἶναι ἐθελοντής. Τὸ ρασοφορεῖν εἶναι πολὺ πέρα καὶ πάνω ἀπὸ τὸ ἐπάγγελμα. Ἂς δοῦμε τὴ μεγάλη διαφορά.

Τὸ ἐπάγγελμα ἔχει συγκεκριμένες ὧρες καθημερινῆς ἐργασίας καὶ ὑποχρεώσεις ποὺ ἰσχύουν κατὰ τὸ χρόνο ποὺ ἀσκεῖται. Τὰ δύο τρίτα τοῦ εἰκοσιτετραώρου ὁ κάθε ἐπαγγελματίας εἶναι ἐλεύθερος γιὰ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἐπιλογή, χωρὶς καμιὰ δέσμευση. Ὑπάρχουν ἐπίσης ἐπαγγέλματα ποὺ ἀπαιτοῦν εἰδικὴ στολὴ ἀπὸ τοὺς ἐργαζομένους. Εἶναι οἱ ἀξιωματικοί, οἱ ἀστυνομικοί, οἱ πυροσβέστες, οἱ ὑγειονομικοί, οἱ ἀνώτεροι δικαστικοὶ κλπ. Ἡ στολὴ δίνει λάμψη καὶ ὑπενθυμίζει τὰ καθήκοντα αὐτῶν ποὺ τὴ φοροῦν καὶ τὶς ὑποχρεώσεις τῶν ὑφισταμένων τους. Χωρὶς τὴ στολὴ δὲν ἰσχύει τίποτα. Παύουν τὰ καθήκοντα καὶ οἱ ἐργαζόμενοι ξανοίγονται σὲ χώρους τῆς ἐπιλογῆς τους. Φεύγοντας ἀπὸ τὸ χῶρο ἐργασίας, ἀδιαφοροῦν γιὰ καθετὶ ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὸ ἐπάγγελμα. Καὶ βέβαια, ὅταν συνταξιοδοτηθοῦν, παύει κάθε ἐπαγγελματικὴ ὑποχρέωση.

Ἀντίθετα, ὁ ἱερέας εἶναι ἰσόβιος ρασοφόρος. Ὅσο ζεῖ, φορεῖ τὸ ράσο. Καὶ ὅταν ἀπὸ ἀνώτερη βία δὲν τὸ φορεῖ, ἔχει τὴν αἴσθηση ὅτι εἶναι γυμνὸς καὶ ντρέπεται. Δὲν θέλει νὰ τὸν βλέπουν οἱ ἄνθρωποι μὲ πολιτικὰ ἐνδύματα. Ἡ αἴσθηση αὐτὴ τὸν ἀκολουθεῖ μέχρι τὴν τελευταία του πνοή. Ἡ συνταξιοδότησή του δὲν ἀλλάζει τίποτα. Καὶ ὅταν ὑπάρχουν δυνάμεις, σωματικὲς καὶ πνευματικές, συνεχίζει τὰ ἱερατικά του καθήκοντα ὡς φυσικὴ συνέχεια.

Ὁ ἀποδομητικός χαρακτήρας τοῦ οἰκουμενισμοῦ γιά τήν ἑνότητα καί τήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας (Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου Προηγουμένου Ἱ. Μ. Μεγάλου Μετεώρου)


Ἡ εἰσήγηση τοῦ Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου, Προηγουμένου τῆς Ἱ.Μ. Μεγάλου Μετεώρου, στήν διαδικτυακή ἡμερίδα μέ θέμα «Ἡ πρόκληση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ σήμερα», ἀφιερωμένη στή μνήμη τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ πού πραγματοποιήθηκε ἀπό τήν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν

Ὁ ἀποδομητικός χαρακτήρας τοῦ οἰκουμενισμοῦ

γιά τήν ἑνότητα καί τήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας

Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου

Προηγουμένου Ἱ. Μ. Μεγάλου Μετεώρου

Εἰσαγωγή

Τό παρόν συνέδριο δέν θά μποροῦσε παρά νά εἶναι ἀφιερωμένο στόν πολυσέβαστο καί πολυφίλητο παπα-Γιώργη Μεταλληνό, ἕνα σύγχρονο γίγαντα τῆς θεογνωσίας καί τῆς ὀρθοπραξίας.


Γι’ αὐτό θ’ ἀρχίσουμε τήν εἰσήγησή μας μ’ ἕνα ἁπλό μέν, ἀλλά ἐγκάρδιο στιχούργημα:

Ἀφιέρωμα στόν παπα-Γιώργη Μεταλληνό

Μύστης πέφυκας σεπτῶν δογμάτων,

στύλος πάμφωτος Ὀρθοδοξίας

καὶ φοιτητῶν σου διδάκτωρ σοφώτατος.

Τῆς σῆς Σχολῆς θεοσήμαντον μέταλλον

τὸ ἀπηχοῦν τῶν Πατέρων τὸ φρόνημα.

Ὀξυνούστατος ὢν καὶ πολύγραφος

ἀφιλάργυρος πάνυ καὶ πρόσφορος,

γεωργῶν τὸ δοθέν σοι γεώργιον

σὺν Βαρβάρᾳ συμβίᾳ θεόφρονι

πεφυτούργηκας ἄνθη μυρίπνοα.

Τῶν οἰκείων σου πέλεις τὸ καύχημα

πρότυπόν τε τῶν τέκνων ἐν πνεύματι.

Παρεδρεύων, νῦν, Θρόνῳ τοῦ Κτίσαντος

ὁμολογηταῖς σὺν ἁγίοις καὶ μάρτυσι,

ὑπερεύχου ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

Ἐκκλησίας, Γεώργιε, κόσμημα.



Τήν εὐχή του νά ’χουμε!!!

Προσφιλέστατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Ἡ ἐποχή μας ταλανίζεται ἀπό ποικίλες αἱρέσεις καί παραθρησκεῖες. Κυρίως, ὅμως, ἀπό τήν παναίρεση τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ καί ἐν γένει συγκρητιστικοῦ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο προβάλλεται καί προωθεῖται, ἀλλά καί ἐπιβάλλεται τελικά μέ τά μέσα καί τίς πρακτικές τῆς Νέας Ἐποχῆς.

Δέν εἶναι δύσκολο πλέον, μιά καί οἱ ‘‘μάσκες’’ ἔχουν πέσει ἐδῶ καί χρόνια ἡ μία μετά τήν ἄλλη, νά διαπιστώσει κανείς ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι μιά μεθοδευμένη καί συστηματική προσπάθεια, μέ ἰσχυρά πολιτικά καί οἰκονομικά ἐρείσματα καί διασυνδέσεις μέ παγκόσμια κέντρα ἐξουσίας, ἡ ὁποία στοχεύει:

1) Στήν ἀμφισβήτηση καί σχετικοποίηση τῆς ἀληθείας τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καί κυρίως τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

2) στήν ἀποδόμηση τῆς ἁγιοπνευματικῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας

3) στή μετάλλαξη τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησιολογίας

4) στήν παροχή ἐκκλησιαστικότητας στίς αἱρέσεις

5) στή νομιμοποίηση τοῦ ἀνύπαρκτου καί ἀνεπέρειστου «πρωτείου ἐξουσίας ἄνευ ἴσων» τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

6) στήν «ἑνότητα» τῶν πάσης φύσεως «ἐκκλησιῶν» καί τελικῶς στήν πανθρησκεία τῆς Νέας Ἐποχῆς.

Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς ἔγραφε: «ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι κοινόν ὄνομα διά τούς ψευδοχριστιανισμούς, διά τάς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὐμανισμῶν μέ ἐπικεφαλῆς τόν Παπισμό. Ὅλοι δέ αὐτοί οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τήν ἄλλην αἵρεσιν. Τό κοινόν εὐαγγελικόν ὄνομά τους εἶναι ἡ παναίρεσις»[1].

30 Σεπτεμβρίου. Γρηγορίου ἱερομάρτυρος, ἐπισκόπου τῆς Μεγάλης Ἀρμενίας, τοῦ φωτιστοῦ (+335). 'Ριψιμίας καὶ Γαῖανῆς καὶ τῶν μετ’ αὐτῶν 32 μαρτύρων γυναικῶν. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ´ 23 - δ´ 5).

Γαλ. 3,23           Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.

Γαλ. 3,23                   Πριν δε να έλθη η δια της πίστεως λύτρωσις και σωτηρία, όλοι εφρουρούμεθα από τον Νομον, κλεισμένοι και περιμανδρωμένοι, προοριζόμενοι δια την πίστιν, που έμελλε εν καιρώ να αποκαλυφθή.

Στρατηγόπουλος: Δέν μᾶς σταματάει τίποτε, εἴμαστε ἀποφασισμένοι γιά ὅλα! Ἤ στά βουνά ἤ στίς φυλακές, τίποτε δέν μᾶς σταματάει νά τελέσουμε Θεία Λειτουργία!

 

Ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ὁμιλίας ἀπὸ τὸ «Ῥωμαίικο Ὁδοιπορικό», τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου πατρός Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, μέ θέμα «Α' πρός Τιμόθεον Ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου», ἐκφωνήθηκε 04-04-2013.
Ποιά πράξη τῆς Πολιτείας μέ ἐμποδίζει νά λειτουργηθῶ καί νά ΄μαι Χριστιανός καί νά ζῶ σωστά; Πές μου ποιά πράξη; Πέρα ἀπό τά βρώμικα πού μᾶς πλασάρουν καί τά ψέματα, ἀλλά αὐτό δέν μέ ἐμποδίζει ἐγώ νά ΄χω καθαρό μυαλό καί νά τό ξεπεράσω. Νά καταλαβαίνω ποῦ εἶναι τό ψέμμα καί ἡ ἀλήθεια. Ποιά πράξης μίας ὁποιασδήποτε πολιτείας, ἔστω καί ἀντιχριστιανικῆς, ἔστω καί διωκούσης τόν Χριστό, δέν εἶναι τώρα ἀκόμη ἔτσι, ἐξωτερικά δέν εἶναι, θά τολμοῦσε νά σταματήσει τήν Λειτουργία τῆς Ἐκκλησίας στίς καρδιές τῶν πιστῶν; Κανείς!

Ἄν οἱ Φύλακες Ἄγγελοι δέν μᾶς προστάτευαν ἀπό τίς ἐπιθέσεις τῶν δαιμόνων...


Αγ.Ιωάννη της Κρονστάνδης

Αν οι Φύλακες Άγγελοι δεν μας προστάτευαν από τις επιθέσεις των δαιμόνων, πόσο συχνά θα πέφταμε από μία αμαρτία στην άλλη!
Οι Φύλακες Άγγελοι είναι οι οδηγοί μας στο Aγαθό, οι δορυφόροι που προστατεύουν την ψυχή και το σώμα μας. Και μένουν πάντοτε μαζί μας, εφ’ όσον δεν τους αναγκάζουμε να απομακρυνθούν με τη σαρκολατρία, την υπερηφάνεια, την ολιγοπιστία και άλλα βδελυρά αμαρτήματα.

127. Ἡ ψυχή ἀπολαμβάνει τά οὐράνια ἀγαθά ὅταν ὑποτάξει τό θυμικό καί τό ἐπιθυμητικό στό λογιστικό (τό πεφωτισμένο ἀπό τήν Θεία Χάρη), ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 30-9-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

https://youtu.be/xidV_OydrtQ
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 30-9 -2021. Κήρυγμα:127. Ἡ ψυχή ἀπολαμβάνει τά οὐράνια ἀγαθά ὅταν ὑποτάξει τό θυμικό καί τό ἐπιθυμητικό στό λογιστικό (τό πεφωτισμένο ἀπό τήν Θεία Χάρη), ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 30-9-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Προετοιμασία γιά τήν ἀκολουθία - Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος


Προετοιμασία για την ακολουθία.

Πρίν από την ακολουθία, κάθισε ή περπάτησε για λίγο μόνος, συμμαζεύοντας το νου σου και διώχνοντας μακριά κάθε γήινο λογισμό. Ύστερα σκέψου: Ποιος είναι Εκείνος, στον οποίο θα απευθυνθείς με την προσευχή; Και ποιος είσαι εσύ, πού θα Του μιλήσεις;

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2021

Γιά τήν Θεία Κοινωνία καί τόν κωρονοϊό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 Γιά τήν Θεία Κοινωνία καί τόν κωρονοϊό, 11-3-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Τό σῶμα σάν ποτάμι συμπαρασύρει τόν ἄνθρωπο σέ ἀπρεπεῖς ἡδονές, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ-

126. Τό σῶμα σάν ποτάμι συμπαρασύρει τόν ἄνθρωπο σέ ἀπρεπεῖς ἡδονές , ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 29-9-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com,

Ὅσιος Παΐσιος: Πῶς πρέπει νά κινεῖται μέ διάκριση καί φωτισμό ὁ δάσκαλος στό σχολεῖο!


Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994).

Γέροντα, μερικές φορές οι δυσκολίες των εκπαιδευτικών στο σχολείο προέρχονται πιο πολύ από τους συναδέλφους.

– Θέλει πολλή διάκριση και φωτισμό στην εποχή μας, για να κινηθή σωστά ο καθένας ανάμεσα στους συναδέλφους του. Για την κάθε περίπτωση χρειάζεται πολλή σύνεση και θείος φωτισμός.

Ακόμη και να μη δείχνη μερικές φορές ότι πιστεύει. Να κινήται αθόρυβα και πιο πολύ να τους μιλάη με την σωστή ορθόδοξη ζωή του. Έτσι θα βοηθήση, χωρίς να ερεθίση. Ιδίως στην εκπαίδευση μερικά πράγματα είναι σαν ένας όγκος, που άλλοτε είναι καλοήθης και άλλοτε κακοήθης. Αν πάρουμε μια θέση με μια λογική, θα κάνουμε πολύ κακό αντί για καλό. Αν γίνη επέμβαση και ο όγκος είναι κακοήθης, θα κάνη μετάσταση. Θέλει λίγη καυτηρίαση προσεκτικά.

Πάντως, Γέροντα, και οι εκπαιδευτικοί που θέλουν να κάνουν δουλειά δυσκολεύονται, γιατί είναι δεσμευμένοι.

– Άμα θέλη κανείς, μπορεί να βρη τρόπο να κάνη δουλειά. Μπόρεσαν και βρήκαν τρόπο στα άθεα καθεστώτα και δεν μπορούν να βρουν εδώ; Στην Βουλγαρία πήγε κάποιος από ‘δω και μοίρασε σταυρουδάκια στα παιδιά ενός σχολείου. Ένας όμως του κόμματος που στεκόταν εκεί κοντά τον είδε. Η δασκάλα, μόλις τον αντιλήφθηκε, πήγε και πήρε τα σταυρουδάκια από τα χέρια των παιδιών και τα μάλωσε που τα πήραν. Αλλά όταν έφυγε εκείνος ο άθεος, η δασκάλα τα μοίρασε μόνη της στα παιδάκια.

Ὁ πνευματικός καίγεται!!


Ο πνευματικός καίγεται!!

Κάποτε ένας γέροντας έστειλε το καλογέρι του να εξομολογηθεί στον παπα-Δανιήλ. Το καλογέρι πήγε, χτύπησε την πόρτα και είπε το «Δι’ ευχών…», αλλά απόκριση δεν πήρε. Κοίταξε τότε από το παράθυρο της Εκκλησίας και είδε τον παπα-Δανιήλ γονατιστό κάτω από τον πολυέλαιο να προσεύχεται και να είναι μέσα σε φλόγες.

Έτρεξε αμέσως στον Γέροντά του και του είπε έντρομος ότι ο πνευματικός καίγεται. Έτρεξαν μαζί στον Άγιο Πέτρο και βρήκαν τον παπα-Δανιήλ ήσυχο, σε φυσιολογική κατάσταση.

Ο παπα-Δανιήλ πήρε υποτακτικό, τον έκανε καλόγερο και τον ονόμασε Αντώνιο στο όνομα του Γέροντός του. Κάποτε ο υποτακτικός αρρώστησε και πήγε στην Λαύρα όπου έμεινε για ένα διάστημα μέχρι να αναρρώσει. Σ’ αυτό το διάστημα ξελειτουργούσε κάθε μέρα τον παπα-Δανιήλ ένας γείτονάς του που έμενε σε γειτονικό κελλί λίγο πιο κάτω. Ο παπα-Δανιήλ έπαιρνε καιρό και άρχιζε την Προσκομιδή. Στην καθορισμένη ώρα ερχόταν ο μοναχός και άρχιζαν την θεία Λειτουργία.

Κάποια μέρα έκανε την Προσκομιδή, αλλά ο μοναχός που θα τον ξελειτουργούσε, δεν φαινόταν. Κατάλαβε ότι κάτι του συνέβη.

Λυπημένος προσευχόταν, χωρίς να γνωρίζει τί πρέπει να κάνει [ένας ιερέας δεν μπορεί να τελέσει την Θεία Λειτουργία μόνος του]. Οπότε είδε να μπαίνουν τρεις μοναχοί. Προσκύνησαν και με αγαλλίαση ο παπα-Δανιήλ άρχισε την θεία Λειτουργία, ενώ αυτοί έψαλλαν.

Πότε οἱ Συνοδικές Ἀποφάσεις τῶν Τοπικῶν ἤ τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων εἶναι ἀποδεκτές καί ἔχουν δεσμευτικό χαρακτῆρα γιά τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας;


Πότε οἱ Συνοδικές Ἀποφάσεις τῶν Τοπικῶν

ἤ τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων εἶναι ἀποδεκτές

καί ἔχουν δεσμευτικό χαρακτῆρα γιά τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας;


ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ:
«Ἡ πρόκληση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ σήμερα»,
ἀφιερωμένη στή μνήμη τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ

(μέ τήν προσθήκη τῶν ἀπαντήσεων του
σέ ἐρωτήματα πού τοῦ τέθηκαν κατά τήν συζήτηση)

Σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Πρίν περάσω στό θέμα τῆς Εἰσηγήσεώς μου, θά ἤθελα νά ἀναφερθῶ ἐπιγραμματικά στό τιμώμενο πρόσωπο τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ. Ὁ π. Γεώργιος πρωτοστάτησε -τά τελευταῖα κυρίως χρόνια- στούς πνευματικούς ἀγῶνες πού ἀφοροῦσαν στήν ἀκεραιότητα τῆς πίστεως καί τήν αὐθεντικότητα τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας. Τόσο ὁ κατ’ ἰδίαν, ὅσο καί ὁ δημόσιος λόγος του ἑστίαζε στό Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του. Γι’ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησιολογία ἦταν τό ἐπίκεντρο τῶν ἐνδιαφερόντων του, τό ὁποῖο διαπερνοῦσε ἀξονικά ὅλες τίς ἐπιστημονικές, ἐκκλησιαστικές καί κοινωνικές παρεμβάσεις του, ἀδιαφορώντας γιά τό ὁποιοδήποτε προσωπικό τίμημα καί μή κάνοντας ἐκπτώσεις στά δόγματα καί τό ὁμολογιακό φρόνημά του. Αἰωνία του ἡ μνήμη!

Ὁ Συνοδικός θεσμός στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τό θεσμικό ἐκεῖνο ὄργανο πού παίρνει ἀποφάσεις, οἱ ὁποῖες ἀφοροῦν στή Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἐπακριβῆ διατύπωση τῶν δογμάτων της. Μέ ἄλλα λόγια, ἡ Συνοδικότητα ἀποτελεῖ τόν ἁγιοπνευματικό ἐκεῖνο τρόπο, μέ τόν ὁποῖο ὁριοθετοῦνται ἀδιαμφισβητήτως ἡ πίστη καί ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Μέ αὐτόν τόν τρόπο διασφαλίζεται ἡ θεσμική ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ἡ οἰκουμενικότητά της. Ὁ Συνοδικός θεσμός, δηλαδή, ἀποτελεῖ τήν ἔκφραση τῆς ἑνότητας τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν μεταξύ τους, ἀλλά καί τήν ἔκφραση τῆς μίας Ἐκκλησίας ἀνά την Οἰκουμένη.

Ἡ Συνοδικότητα, ὡς θεσμικός τρόπος ἐκφράσεως τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει δογματικές προϋποθέσεις. Οἱ προϋποθέσεις αὐτές ἀνάγονται στήν Ἁγιοτριαδική ζωή, στό ἐπίπεδο ὅμως τῆς θείας Οἰκονομίας, καί θεμελιώνονται κατεξοχήν στό Χριστολογικό δόγμα, ἀλλά καί κατ’ ἐπέκταση στήν ταυτότητα τῆς Ἐκκλησίας, νοουμένης ὡς μυστηριακοῦ σώματος τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ.

Χωρίς αὐτές τίς προϋποθέσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν βιωματικό καί γι’ αὐτό προσδιοριστικό χαρακτῆρα, ἡ Συνοδικότητα τῆς Ἐκκλησίας κενώνεται ἀπό τό οὐσιαστικό περιεχόμενό της καί καταντᾶ ἕνας ἀνθρώπινος θεσμός, ὁπότε ἐκπίπτει ἀπό τόν ἐκκλησιαστικό χαρακτῆρα του.

Εἴμεθα τέκνα Θεοῦ καί καθ΄' ὁμοίωσιν Κυρίου


Ι’

ΕΙΜΕΘΑ ΤΕΚΝΑ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘ’ ΟΜΟΙΩΣΙΝ ΚΥΡΙΟΥ

Εκ της γης εποίησεν ο Κύριος τον άνθρωπον, αλλ’ αγαπά ημάς ως γνήσια τέκνα Αυτού και μετά πόθου αναμένει ημάς προς Αυτόν. Μέχρι τοιούτου σημείου ηγάπησεν ημάς ο Κύριος, ώστε εσαρκώθη χάριν ημών και έχυσεν υπέρ ημών το Αίμα Αυτού και δι’ Αυτού επότισεν ημάς και έδωκεν εις ημάς το πάντιμον Σώμα Αυτού. ούτως εγενόμεθα τέκνα Αυτού εκ της Σαρκός και του Αίματος Αυτού, καθ’ ομοίωσιν του Κυρίου εν σαρκί, καθώς τα κατά σάρκα τέκνα είναι όμοια προς τον πατέρα αυτών, και τούτο ανεξαρτήτως ηλικίας. Και το Πνεύμα του Θεού μαρτυρεί εις το πνεύμα ημών ότι θα είμεθα αιωνίως μετ’ Αυτού.

Ο Κύριος ουδέποτε παύει να καλή ημάς προς Εαυτόν. «Δεύτε προς Με, καγώ αναπαύσω υμάς». Τρέφει ημάς δια του τιμίου Σώματος και Αίματος Αυτού. παιδαγωγεί ημάς ελεημόνως δια του λόγου Αυτού και του Αγίου Πνεύματος. Απεκάλυψεν εις ημάς μυστήρια. Ζη εντός ημών και εν τοις μυστηρίοις της Εκκλησίας και οδηγεί ημάς εκεί όπου θα θεωρώμεν την δόξαν Αυτού. Αλλ’ έκαστος θα θεωρή την δόξαν αυτήν κατά το μέτρον της αγάπης αυτού. Όστις πλείον αγαπά, ούτος ισχυρότερον επιποθεί όπως είναι μετά του Ηγαπημένου Κυρίου, και δια τούτο έρχεται εγγύτερον προς Αυτόν. Όστις ολίγον αγαπά, ούτος ολίγον και επιθυμεί. Όστις δε δεν αγαπά, ούτος ούτε επιθυμεί, και δεν αγωνίζεται ίνα ίδη τον Κύριον, και θα μένη αιωνίως εν τη σκοτία.

Μέχρι δακρύων λυπούμαι τους ανθρώπους, οίτινες δεν γνωρίζουν τον Θεόν και τα ελέη Αυτού. Εις ημάς δε ο Κύριος εφανέρωσεν Εαυτόν Πνεύματι Αγίω και ημείς ζώμεν εν τω φωτί των αγίων Αυτού εντολών.

Έργον θαυμαστόν! Η χάρις έδωκεν εις εμέ να γνωρίσω ότι πάντες οι αγαπώντες τον Θεόν και φυλάσσοντες τας εντολάς Αυτού είναι πεπληρωμένοι φωτός και ομοιάζουν προς τον Κύριον. Οι εναντιούμενοι όμως εις τον Θεόν είναι πεπληρωμένοι σκότους και ομοιάζουν προς τον εχθρόν.

Και τούτο είναι φυσικόν. Ο Κύριος είναι Φως και φωτίζει τους δούλους Αυτού, οι δε υπηρέται του εχθρού εξ αυτού προσλαμβάνουν το σκότος.

Εγνώριζον έν παιδίον. Η όψις αυτού ήτο αγγελική· ταπεινή, σεμνή, πραεία· πρόσωπον λευκόν και ρόδινον· όμματα φωτεινά, κυανά, αγαθά και ήρεμα. Μετά τινα έτη ήρχισε να ζη ασώτως και απώλεσε την χάριν του Θεού. Και εις ηλικίαν τριάκοντα περίπου ετών ωμοίαζε προς άνθρωπον και προς δαίμονα, προς θηρίον και προς ληστήν, και όλη η όψις αυτού ήτο απαισία και φοβερά.

Εγνώριζον προσέτι κόρην τινά πολύ ωραίαν, έχουσαν πρόσωπον φωτεινόν και ευχάριστον, ώστε πολλοί εφθόνουν το κάλλος αυτής, αλλά δι’ αμαρτωλού βίου απώλεσε αύτη την χάριν και απέβη θέαμα βδελυρόν.

Είδον όμως και το εναντίον, ήτοι ανθρώπους εισερχομένους εις την Μονήν έχοντας πρόσωπον παραμεμορφωμένον εκ της αμαρτίας και των παθών, αλλά δια της μετανοίας και του ευσεβούς βίου ήλλαξαν και εγένοντο ωραίοι εις την όψιν.

Σημεῖα τῶν καιρῶν


Σημεῖα τῶν καιρῶν

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος

«Μεσαιωνική» καὶ «ἀντιφεμινιστική» χαρακτήρισαν τήν προσπάθεια γιά τή διεξαγωγή τοῦ 1oυ Πανελληνίου συνεδρίου Γονιμότητας καὶ Ἀναπαραγωγικῆς Αὐτονομίας ποὺ θὰ γινόταν στίς ἀρχές Ἰουλίου στὰ Ἰωάννινα. Θά πραγματευόταν τό μεῖζον ἐθνικό πρόβλημα, τό δημογραφικό, καὶ τὴν ἀξία τῆς ἐνημέρωσης γιὰ θέματα γονιμότητας καὶ ὑπογονιμότητας. Ἐπρόκειτο νά γίνει μία σοβαρή ἐπιστημονική προσπάθεια γιά τὸ ἱερότατο δῶρο τῆς τεκνογονίας καί … ἀκυρώθηκε.

Εἶναι νά ἀπορεῖ κανείς ποῦ φθάσαμε; Μία ἐκδήλωση πού στόχευε στὴ στήριξη τῆς μητέρας, τὴ γέννηση τῆς ζωῆς καὶ τὴν προστασία της, στήν ἀντιμετώπιση τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος κατακεραυνώθηκε ἀπὸ τοὺς -δῆθεν- ὑπερασπιστὲς τῶν δικαιωμάτων!

Γιατί ἄραγε; Ἐνοχλήθηκαν, ἐπειδὴ στὸ συνέδριο εἶχαν προσκληθεῖ νὰ μιλήσουν μητροπολίτες καὶ κληρικοί; Μά αὐτοί κυρίως στηρίζουν τήν οἰκογένεια καί τῆς συμπαραστέκονται ὑλικά καί πνευματικά. Χάρη στίς προσπάθειες τῆς Ἐκκλησίας γεννήθηκαν τόσα παιδιά. Καί σέ τελευταία ἀνάλυση τί εἴδους δημοκρατία ἔχουμε, ἡ ὁποία ἐπιτρέπει ἐπιλεκτικά τήν ἐλεύθερη ἔκφραση;

Ἐνόχλησε –εἶπαν- τό διαφημιστικό μήνυμα, τό ὁποῖο παρουσίαζε μιὰ γυναίκα ἄνω τῶν σαράντα έτῶν νὰ ἀναλογίζεται τὴν ἡλικία της καί νά διερωτᾶται· «Πότε θὰ παντρευτεῖς; Πότε θὰ γίνεις μητέρα;» Προφανῶς, παρεξηγήθηκε φοβερά τό συγκεκριμένο σπότ, τὸ ὁποῖο ἐκφράζει τὴν ἀληθινὴ προσωπικὴ ἐμπειρία μιᾶς δημοσιογράφου.

Ὁ Θεός νά βοηθήσει τούς πιστούς καί τήν Ἐκκλησία Του τήν Ἁγία. Αὐτά σκέπτομαι καί λυποῦμαι γιά τήν ἐρχομένη γενική καταστροφή τοῦ κόσμου.


Τώρα τα λόγια των Ιεροκηρύκων και των πολιτικών είναι σαν να ρίχνουν νέφτι στη φωτιά. Ο πτωχός και αμόρφωτος Λαός εγκαταλείφθηκε και τώρα δεν ακούει, θέλει έργα και ζωή Χριστιανικής αγάπης, θέλει να συμπάσχουμε ως αδελφοί. Μόνο με την αγάπη προς αυτούς, με έργα φιλανθρωπίας θα επαναφέρουμε τους αδελφούς μας κοντά στον Χριστό. Και γι’ αυτό πρέπει έστω και αργά να σχηματίσουμε την μερίδα την Χριστιανική των εξεγερθέντων, να βοηθήσουμε με έργα και λόγια τα αδέλφια μας που τόσον πάσχουν σωματικά και πνευματικά…

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 29-9-2021

https://youtu.be/sHLc0a582vk
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 29-9-2021

Εἰς τήν Παλαιάν Διαθήκην, ὑπάρχει μία γνώμη τοῦ Θεοῦ διά τοῦ Σολομῶντος πού λέγει τό ἐξῆς: «Σοφός ἐστίν ὁ σώζων ψυχάς».

Εις την Παλαιάν Διαθήκην, υπάρχει μια γνώμη του Θεού διά του Σολομώντος που λέγει το εξής: «Σοφός εστίν ο σώζων ψυχάς». Δεν λέγει σοφός έστιν ο αποταμιεύων χρυσόν, ο αγοράζων αγρούς, ο κτίζων σπίτια κτλ., αλλά ο σώζων ψυχάς. Αυτός, λέγει, είναι σοφός!


~ Δημήτριος Παναγόπουλος
Ἱεροκήρυκας †


https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/09/blog-post_142.html

29 Σεπτεμβρίου. Κυριακοῦ ὁσίου (+556). Πετρωνίας μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ´ 16-22).

Γαλ. 3,16           τῷ δὲ Ἀβραὰμ ἐῤῥέθησαν αἱ ἐπαγγελίαι καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ· οὐ λέγει, καὶ τοῖς σπέρμασιν, ὡς ἐπὶ πολλῶν, ἀλλ᾿ ὡς ἐφ᾿ ἑνός, καὶ τῷ σπέρματί σου, ὅς ἐστι Χριστός.

Γαλ. 3,16                   Και ο Θεός είχε συνάψει διαθήκην με τον Αβραάμ, όταν έδωκε τας υποσχέσστου “εις αυτόν και στο σπέρμα του”. Δεν είπεν ο Θεός “και εις τα σπέρματα αυτού”, διότι τότε θα επρόκειτο περί πολλών, αλλ' ως εάν επρόκειτο-όπως και επρόκειτο-περί ενός μόνον, είπε, “καις στο σπέρμα σου”. στον απόγονόν σου. Αυτός δε ο ένας απόγονος είναι ο Χριστός.

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2021

Εἶναι «φανταστικά» τά τελώνια; (π. Σεραφείμ Ρόουζ), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Εἶναι «φανταστικά» τά τελώνια; (π. Σεραφείμ Ρόουζ), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 18-11-2017 (Σύναξη) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.HristosPanagia.gr

Πίστις εἶναι ἡ ἐθελούσια συγκατάθεσι τῆς ψυχῆς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 125. Πίστις εἶναι ἡ ἐθελούσια συγκατάθεσι τῆς ψυχῆς, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 28-9-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO

Εὐγένιος Μπαϊραμίδης (στρατιωτικός γιατρός σέ ἀναστολή): Μᾶς ἐπιβάλουν ἕνα καθεστώς ἔνδειας!

«Θεωρώ ότι οι παρενέργειες (σ.σ. των εμβολίων) είναι πάρα πολλές. Ευτυχώς που καταγράφονται στο εξωτερικό» ανέφερε ο κ. Δεληχάς προσθέτοντας ότι «δυστυχώς, στην Ελλάδα, όλες αυτές οι παρενέργειες υποκαταγράφονται». Τόνισε ότι «βιώνουμε καταστάσεις χούντας» προσθέτοντας «εάν είναι δυνατόν, να καταπατώνται τα συνταγματικά μας δικαιώματα».
Από την πλευρά του, ο κ. Μπαιραμίδης εκτίμησε ότι «όσοι προχωράνε οι μεταλλάξεις, οι ιοί θα γίνονται πιο μεταδοτικοί αλλά λιγότερο θανατηφόροι». Ανέφερε επίσης ότι «είναι παγκόσμια πρωτοτυπία εν μέσω πανδημίας να γίνεται εμβολιασμός».


πηγή
https://enromiosini.gr/arthrografia/eygenios-mpairamidis-stratiotikos-giatros/

Νά μιλᾶμε γιά τόν Χριστό ἀλλά ὄχι μέ τό ζόρι (παππούς Παναής)


α. Όσοι διδάσκουνε, να μην έχουνε την απαίτηση απ’ αυτούς που τους ακούν να αποδέχονται αμέσως τη διδασκαλία τους. Ο Θεός έχει όλη τη δύναμη αμέσως να μας κάμει όπως θέλει. Όμως λέει: «Όστις θέλει οπίσω μου έλθειν...». Μόνο ο ενάντιος βιάζει, ο Κύριος δεν αναγκάζει. Πάντοτε ενεργεί με την υπομονή. Η χάρις του Θεού αβίαστα και ελεύθερα φωτίζει και ευλογεί τους πάντες. Ο απόστολος Πέτρος, στο πρώτο του κήρυγμα μετέτρεψε στον Χριστό 3.000. Τόσοι πίστεψαν. Ε, άλλη φορά, 5.000. Όσους όρισεν ο Κύριος. Αλλά ουδέποτε ο λόγος του Θεού θα πάει κενός. Αδύνατον. Κι αν ένας δεν γυρίσει να πάει μαζί σου, να σ’ ακολουθήσει, μπορεί να σταματήσει κάτι κακό που έκαμνε. Πολλές φορές ενεργεί ο λόγος του Θεού και δια μέσου εκείνων που τον άκουσαν και τον λένε σε άλλους. Η πίστη εξ’ ακοής... Και να μην έχουμε την απαίτηση από κάποιον που άκουσε κάτι πνευματικό από μας, αμέσως να γίνει τέλειος.

β. Ήταν ένας παράλυτος και ζήτησε από τους συγγενείς του κόλλες. Έγραφε πάνω σε μικρά κομματάκια διάφορα ρητά από την Αγία Γραφή και τα’ ριχνε από το παράθυρο που ήταν δίπλα του.

Κάποτε ἕνας φίλος τοῦ ἀείμνηστου Παναγόπουλου, τόν πῆγε στό Μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Σεραφείμ τῆς Δομβοῦς (βρίσκεται στο Νομό Βοιωτίας), ὅπου ἐμόναζε ἕνας ἐνάρετος Γέροντας.

Κάποτε ένας φίλος του αείμνηστου Παναγόπουλου, τον πήγε στο Μοναστήρι του Αγίου Σεραφείμ της Δομβούς (βρίσκεται στο Νομό Βοιωτίας), όπου εμόναζε ένας ενάρετος Γέροντας.

Έφθασαν στη Μονή με ζώα. Ήταν βραδάκι. Στο περίβολο κατέβηκαν από τα ζώα και ο φίλος του πήγε στο Ναό αμέσως.

Τότε κάποιος Μοναχός έτρεξε κοντά στον Παναγόπουλο, τον χαιρετά πολύ χαρούμενος, με προθυμία παίρνει το ζώο να το δέσει κάπου και τον οδηγεί προς το Ναό.

Μέσα στο Ναό ήταν ένας Ιερομόναχος, ο οποίος έκανε Εσπερινό μόνος του. Όταν τελείωσε, πλησιάζουν μεταξύ τους και του λέει ο φίλος του:

- Να σου συστήσω Δημήτριε, τον π. Ιωάννη.

- Γνωριζόμαστε ήδη, χαιρετηθήκαμε έξω, μόλις ήρθαμε, απαντάει αυτός.

Τό διαδίκτυο μᾶς κάνει… ἀνήθικους! (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)


Ὑπερβολικὸς αὐτὸς ὁ τίτλος, καλοί μου φίλοι, ἔτσι δὲν εἶναι; Ἢ μήπως καὶ … ὀλίγον σκοταδιστικός; Ὅμως δὲν εἶναι δικός μας. Εἶναι τῶν ἐφημερίδων ποὺ κατέγραψαν τὴν εἴδηση!

Καὶ ποιὰ εἶναι ἡ εἴδηση; Ἡ ἔρευνα τοῦ μεγαλυτέρου Πανεπιστημίου τοῦ κόσμου, τοῦ Χάρβαρντ, γιὰ τὴν online συμπεριφορὰ τῶν νέων, κυρίως δὲ τῶν παιδιῶν καὶ τῶν ἐφήβων, ποὺ παρουσιάστηκε στὸ συνέδριο Social Good Summit τῆς ἱστοσελίδας Mashable.

Ἡ ἔρευνα αὐτή, ποὺ μελέτησε τὶς ἠθικὲς εὐαισθησίες τῆς λεγόμενης «ψηφιακῆς γενιᾶς», διαπίστωσε τὴν ἀπουσία ἠθικῶν φραγμῶν στοὺς νέους τὴν ὥρα ποὺ «σερφάρουν» στὸ διαδίκτυο! Συγκεκριμένα δὲ τὴν ὥρα ποὺ βρίσκονται online, ὑποδύονται ἕνα διαφορετικὸ ρόλο ἀπ’ αὐτὸν ποὺ ἔχουν, ὅταν δροῦν στὸν πραγματικὸ κόσμο. Ὁ «ψηφιακὸς ἑαυτός» τους εἶναι πιὸ ἀνάλγητος, πιὸ σκληρὸς καὶ πιό… ἀνήθικος!

Ἡ ἐρευνητικὴ ὁμάδα τοῦ Χάρβαρντ διαπίστωσε ὅτι οἱ περισσότεροι νέοι στεροῦνται ἠθικῆς σκέψης καὶ σεβασμοῦ γιὰ τὸν ὑπόλοιπο κόσμο, ὅταν χρησιμοποιοῦν τὸ διαδίκτυο, ἐνῷ οἱ ἠθικές τους ἀναστολὲς ἀμβλύνονται ἢ ἐξαφανίζονται!

Οἱ ἀπαντήσεις ποὺ ἔδωσαν ἦταν σὰν αὐτή: «Κάνω online ὅ,τι θέλω νὰ κάνω. Δὲ νομίζω ὅτι εἶναι δουλειὰ κανενὸς νὰ μοῦ λέει τί δὲν πρέπει νὰ κάνω. Δὲ νιώθω ὑπεύθυνος ἀπέναντι σὲ ἄλλους ἀνθρώπους, ὅταν εἶμαι online. Περισσότερο νοιάζομαι γιὰ μένα, παρὰ γιὰ ὁποιονδήποτε ἄλλο»!

Περί Μετανοίας-Ἅγιος Σιλουανός


Ζ’
ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

Η ψυχή μου Σε εγνώρισε, Κύριε, και διηγούμαι τα ελέη Σου εις τον λαόν Σου.

Μη θλίβεσθε, λαοί, διότι δύσκολος είναι η ζωή. Αγωνίζεσθε μόνον κατά της αμαρτίας και ζητείτε παρά του Κυρίου βοήθειαν, και Αυτός θα δώση εις υμάς το ωφέλιμον, διότι είναι ελεήμων και αγαπά ημάς.

Ώ, λαοί! Μετά δακρύων γράφω αυτάς τας γραμμάς. Η ψυχή μου επιθυμεί όπως γνωρίσητε τον Κύριον και ίδητε το έλεος και την δόξαν Αυτού. Είμαι εβδομήντα δύο ετών, και επλησίασα τον θάνατον, και γράφω περί του ελέους του Κυρίου, όπερ έδωκεν εις εμέ ο Κύριος να γνωρίσω δια Πνεύματος Αγίου. Ώ, εάν ήτο δυνατόν, θα ανεβίβαζον υμάς εις όρος υψηλόν, ίνα δυνηθήτε να ίδητε εκ του ύψους της κορυφής το πράον και ελεήμον πρόσωπον του Κυρίου, και θα ηγαλλιώντο αι καρδίαι υμών.

Αλήθειαν λέγω εις υμάς. Δεν γνωρίζω ουδέν καλόν εις εμέ και έχω πολλάς αμαρτίας, αλλ’ η χάρις του Αγίου Πνεύματος εξήλειψε τας αμαρτίας μου, και γνωρίζω ότι, εις όσους παλαίουν κατά της αμαρτίας, ο Κύριος χαρίζεται ουχί μόνον την άφεσιν, αλλά και την χάριν του Αγίου Πνεύματος, ήτις χαροποιεί και πληροί την ψυχήν μετά βαθείας και γλυκείας ειρήνης.

Ώ, Κύριε, Συ αγαπάς το πλάσμα Σου· και τις δύναται να κατανοήση την αγάπην Σου ή να γευθή της γλυκύτητος αυτής, εάν δεν διδάξης Συ ο Ίδιος αυτόν δια του Αγίου Σου Πνεύματος;

Δέομαι ουν Σου, Κύριε, εξαπόστειλον επί τον κόσμον Σου την χάριν του Αγίου Πνεύματος, ίνα οι πάντες γνωρίσουν την αγάπην Σου. Θέρμανον τας τεθλιμμένας καρδίας των ανθρώπων, όπως εν χαρά δοξάζουν το έλεος Σου.

Παράκλητε αγαθέ, μετά δακρύων Σε ικετεύω, παρηγόρησον τας τεθλιμμένας ψυχάς του κόσμου Σου. Δος εις πάντας τους λαούς να ακούσουν της γλυκείας Σου φωνής: «Αφέωνται υμίν αι αμαρτίαι». Ναι, Κύριε, εις την εξουσίαν Σου είναι να ποιής θαύματα, και δεν υπάρχει μεγαλύτερον θαύμα της αγάπης προς τον αμαρτωλόν εν τη πτώσει αυτού. Τον άγιον είναι εύκολον να αγαπάς, είναι άξιος.

Περὶ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ - Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος


Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
Περὶ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ

πηγή:εδώ

Ἄρα λοιπὸν δὲν ἔχει δίκαιον νὰ μᾶς ἀποστρέφεται καὶ νὰ μᾶς τιμωρῇ, ὅταν εἰς ὅλα μᾶς παρέχει τὸν ἑαυτόν Του καὶ ἐμεῖς ἀντιδρῶμεν; Εἶναι εἰς τὸν καθένα ὁπωσδήποτε φανερόν. Διότι, ἐὰν θέλῃς νὰ καλλωπισθῇς, λέγει, στολίσου μὲ τὸν ἰδικόν μου καλλωπισμόν. Ἐὰν θέλῃς νὰ ὁπλισθῇς, ὁπλίσου μὲ ἰδικά μου ὅπλα. ἐὰν θέλῃς νὰ ἐνδυθῇς, φόρεσε τὸ ἰδικόν μου ἔνδυμα. ἐὰν θέλῃς νὰ τραφῇς, φᾶγε εἰς τὴν ἰδικήν μου τράπεζαν. ἐὰν θέλῃς νὰ ὁδοιπορήσῃς, ἀκολούθησε τὴν ἰδικήν μου ὁδόν. ἐὰν θέλῃς νὰ κληρονομήσῃς, κληρονόμησε τὴν ἰδικήν μου κληρονομίαν. ἐὰν θέλῃς νὰ εἰσέλθῃς εἰς τὴν πατρίδα, ἔμπα εἰς τὴν πόλιν τῆς ὁποίας τεχνίτης καὶ δημιουργὸς εἶμαι ἐγώ. ἐὰν θέλῃς νὰ κτίσῃς οἰκίαν, ἔλα εἰς τὰς ἰδικάς μου σκηνάς. Διότι ἐγὼ δι᾿ ὅσα δίδω δὲν ζητῶ ἀμοιβήν, ἀλλὰ ἐὰν θελήσῃς νὰ χρησιμοποιήσῃς ὅλα τὰ ἰδικά μου, διὰ τὴν πρᾶξιν σου αὐτὴν θὰ σοῦ ὀφείλω ἐπιπλέον καὶ ἀμοιβήν. Τί θὰ ἠμποροῦσε νὰ γίνῃ ἰσάξιον πρὸς αὐτὴν τὴν γενναιοδωρίαν; Ἐγὼ εἶμαι πατέρας, ἐγὼ ἀδελφός, ἐγὼ νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφή, ἐγὼ ἔνδυμα, ἐγὼ ρίζα, ἐγὼ θεμέλιον, κάθε τί τὸ ὁποῖον θέλεις ἐγώ· νὰ μὴν ἔχεις ἀνάγκην ἀπὸ τίποτε. Ἐγὼ καὶ θὰ σὲ ὑπηρετήσω· διότι ἦλθα νὰ ὑπηρετήσω, ὄχι νὰ ὑπηρετηθῶ.

28 Σεπτεμβρίου. Χαρίτωνος ὁμολογητοῦ (+350). Βαροὺχ τοῦ προφήτου (600 π.Χ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. β΄ 21 - γ´ 7).

Γαλ. 2,21           Οὐκ ἀθετῶ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ· εἰ γὰρ διὰ νόμου δικαιοσύνη, ἄρα Χριστὸς δωρεὰν ἀπέθανεν.

Γαλ. 2,21                   Οχι, δεν απορρίπτω την χάριν του Θεού. Μη γένοιτο να διαπράξω ποτέ τέτοιαν φοβεράν απερισκεψίαν. Μενω εις την χάριν. Διότι εάν η δικαίωσις ήτο έργον του Νομου, άρα ήτο μάταιος και ανωφελής ο θάνατος του Χριστού. Αυτό όμως είναι άτοπον και βλάσφημον”.

Βίος καί πολιτεία τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Βενεδίκτου (Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου Πάπα Ρώμης)



Νέα Έκδοση


ἐπιμελείᾳ τῶν πατέρων
τῆς Ἱ. Μ. Χρυσοποδαριτίσσης – Νεζερῶν
Α΄ ἔκδοσις: Ἰούνιος 2021, Εκδόσεις “ΤΗΝΟΣ“, Σειρά “ΑΝΘΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ


Ἡ ἀνάγνωσις τῶν Βίων τῶν Ἁγίων ἀναζωογονεῖ, μέσα στὶς ψυχὲς τῶν χριστιανῶν, τὴν μνήμη τῶν Ἁγίων. Ἔτσι, καὶ ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν Βίων τους ἀνὰ τοὺς αἰῶνας μπορεῖ νὰ θεωρηθῇ ὡς ἕνα ὑπὲρ αὐτῶν «μνημόσυνον ἐπιτελούμενον κατὰ γενεὰν καὶ γενεὰν».

Ἰδιαιτέρως ὁ Βίος τοῦ ὁσίου Βενεδίκτου (ε΄-ς΄ αἰ.) ἐγνώρισε τέσσαρα τέτοια λαμπρὰ «μνημόσυνα»:

Τὸ πρῶτον, ποὺ «ἐτελέσθη» στὴν Δύσιν, ἦταν ἡ συγγραφὴ τοῦ Βίου στὴν λατινικὴ γλῶσσα ὑπὸ τοῦ Πάπα Ρώμης ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου (ς΄ αἰ.).

Τὸ δεύτερον, ποὺ «ἐτελέσθη» χάριν τῶν ἑλληνοφώνων πιστῶν Δύσεως καὶ Ἀνατολῆς, ἦταν ἡ μετάφρασις τοῦ πρωτοτύπου κειμένου στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα ὑπὸ τοῦ Πάπα Ρώμης Ζαχαρίου (η΄ αἰ.).

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2021

Ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ ἔχει πολλούς δρόμους πρός σωτηρία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ-124. Ὑπάρχουν ἐξ αἰτίας τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ πολλοί δρόμοι (τρόποι, πολιτεῖες) πρός σωτηρία, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 27-9-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ὅλα ἔγιναν ἀπό τόν Θεό γιά τόν ἄνθρωπο καί τήν σωτηρία του, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

  Ὅλα ἔγιναν ἀπό τόν Θεό γιά τόν ἄνθρωπο καί τήν σωτηρία του, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 26-9-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Ἡ χαρά δέν ἔρχεται ἀπό τό σῶμα ἀλλά ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ "ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ" ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ. ΑΡΧΙΜ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ κλικ εδώ https://www.youtube.com/channel/UC1VN... https://www.facebook.com/patir.savvas (γιά ἐπικοινωνία)

«Δεῦτε προσκυνήσωμεν…»


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

«Δεῦτε προσκυνήσωμεν…»

-Οἱ μετάνοιες βοηθοῦν περισσότερο ἀπὸ ὅλες τὶς πνευματικὲς ἀσκήσεις Γέροντα, πονάει τὸ σῶμα σας;

-Ὄχι, γιατὶ κάνω… πνευματικὴ γυμναστική.
-Δηλαδή, Γέροντα;

-Μετάνοιες, εὐλογημένη! Βλέπεις, οἱ κοσμικοὶ ἔχουν τὴν σουηδικὴ γυμναστικὴ καὶ οἱ μοναχοὶ τὶς μετάνοιες. Οἱ κοσμικοὶ μὲ τὴν γυμναστικὴ κάνουν σῶμα ὑγιεινὸ καὶ οἱ μοναχοὶ μὲ τὶς μετάνοιες κάνουν ψυχὴ καὶ σῶμα ὑγιέστατα. Οἱ καημένοι οἱ κοσμικοὶ δὲν ξέρουν πόσο βοηθοῦν οἱ μετάνοιες ὄχι μόνο στὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς ἀλλὰ καὶ στὴν ὑγεία τοῦ σώματος. Κάνουν καλὸ στὰ ἀρθριτικά, διώχνουν τὴν μαλθακότητα, διώχνουν καὶ τὶς ἀφύσικες κοιλιές, σκορποῦν γαλήνη καὶ δίνουν μιὰ λεβεντιά. Παράλληλα ὅμως δίνουν στὸν ἄνθρωπο τὴν δυνατότητα νὰ ἀνέβη τὰ πνευματικὰ ὑψώματα τῶν ἀρετῶν, ὅπως θὰ ἀνεβαίνη καὶ τὰ ὑψώματα τῶν βουνῶν μὲ πολλὴ ἄνεση, χωρὶς νὰ λαχανιάζη. Οἱ μετάνοιες εἶναι ἀπαραίτητες καὶ γιὰ τὸν νέο καὶ γιὰ τὸν ἡλικιωμένο· καὶ γι’ αὐτὸν ποὺ ἔχει σαρκικὸ πόλεμο καὶ γιὰ τὸν ἀπαλλαγμένο ἀπὸ τέτοιον πόλεμο. Ὅποιος ἔχει δυνατὴ κράση, πρέπει νὰ κάνη περισσότερες μετάνοιες ἀπὸ ἕναν φιλάσθενο, ὅπως καὶ μία δυνατὴ μηχανὴ δουλεύει περισσότερο. Ἰδιαίτερα τοὺς νέους, οἱ μετάνοιες τοὺς βοηθοῦν νὰ ὑποτάξουν τὴν σάρκα. Γι’ αὐτὸ πάντοτε στοὺς νέους λέω: «Νὰ κάνετε ὅσο περισσότερες μετάνοιες μπορεῖτε, καὶ γιὰ τὸν ἑαυτό σας καὶ γι’ αὐτοὺς ποὺ εἶναι ἄρρωστοι ἢ ἡλικιωμένοι καὶ δὲν μποροῦν νὰ κάνουν μετάνοιες». Οἱ μετάνοιες εἶναι προσευχή, ἀλλὰ συγχρόνως εἶναι καὶ ἄσκηση καὶ βοηθοῦν περισσότερο ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες πνευματικὲς ἀσκήσεις. Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ξεκίνημα τῆς πνευματικῆς μας μηχανῆς γιὰ τὴν προσευχὴ φέρνουν καὶ πολλὰ ἄλλα καλά. Τὸ πρῶτο ἀπ’ ὅλα εἶναι ὅτι προσκυνοῦμε τὸν Θεὸ καὶ Τοῦ ζητοῦμε ταπεινὰ τὸ ἔλεός Του. Τὸ δεύτερο καλὸ εἶναι ὅτι μὲ τὶς μετάνοιες ταπεινώνεται ἡ ἄγρια σάρκα καὶ ἔρχεται ἡ ἠρεμία καὶ ἡ ἀπάθεια τῆς σαρκός. Καὶ τὸ τρίτο, μᾶς δίνουν καὶ τὴν ὑγεία τὴν σωματική, καὶ ἔρχεται ἡ διπλὴ ὑγεία στὸν ἄνθρωπο. Μὲ τὶς μετάνοιες ζητοῦμε ἀπὸ τὸν Θεὸ συγχώρηση καὶ ἐκδηλώνουμε τὴν εὐγνωμοσύνη μας
-Γέροντα, ἐπειδὴ δυσκολεύομαι νὰ κάνω μετάνοιες, δὲν μοῦ ἀρέσουν.

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ: «Θὰ ἔρθει μεγάλη δυσκολία στὴν ἀνθρωπότητα! Αἰτία ἡ ἁμαρτία!

Aν δὲν ἐπιτρέψει αὐτὸν τὸν πόλεμο ὁ Θεός, τὸ εἶδος μας δὲν θὰ ἔχει λόγο ὑπάρξεως στὴ γῆ, ἐκεῖ ποὺ κατήντησε…

ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΠΟΛΥΦΩΤΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΟ ΣΚΟΤΑΔΙ Η ΑΓΙΑ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ

Γράφει ἡ ΜΑΡΙΑ Ι. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Ἐκ τῶν προτέρων ζητῶ συγγνώμη γιὰ τὶς ἀτέλειες τοῦ λόγου μου. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ κοιτάζεις τὸν ἥλιο καὶ νὰ μπορέσεις νὰ χωρέσεις τὸ φῶς του ἢ νὰ περιγράψεις ἐπαρκῶς τὸ μεγαλεῖο του. Χαίρεσαι τὸ φῶς καὶ δὲν φιλοσοφεῖς γιὰ τὸ «πῶς». Ὁ ἥλιος σὰν σφαίρα εἶναι ἀπλησίαστος. Σὰν ἐνέργεια εἶναι ζωοπάροχος. Κάτι τέτοιο ἦταν καὶ ἡ θαυμαστή μας Γερόντισσα. Ἀνεξιχνίαστος ἥλιος σὰν ὕψος καὶ βάθος πνευματικό. Ζωοδότρα δύναμη σὰν κοινωνία ἀγάπης καὶ πρόξενος ἔμπνευσης καὶ χαρᾶς. Δὲν εἶχε ἐξωτερικὲς ταμπέλες ποὺ νὰ μοστράρουν τὴν εὐσέβειά της. Τῆς ἦταν ἀηδιαστικὲς οἱ μεγαλοστομίες οἱ θρησκευτικές. Δὲν ἤθελε ποτὲ νὰ ποζάρει στὴν ἀντίληψη τῶν ἄλλων σὰν κάτι σπουδαῖο καὶ ξεχωριστό. Ἔνοιωθε ἡ τελευταία καὶ ἐκλιπαροῦσε γιὰ τὴν προσευχὴ τῶν ἄλλων καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἂν ἁγιότητα εἶναι ἡ μετατροπὴ τῆς φιλαυτίας σὲ φιλοθεΐα καὶ φιλανθρωπία, τότε, αὐτὴ ἡ γυναίκα τὸ πέτυχε ἀπόλυτα. Ζοῦσε γιὰ τοὺς ἄλλους καὶ ἦταν νεκρὴ γιὰ τὸν ἑαυτό της!

Τὰ μεγαλύτερα χαρίσματά της ἦταν ἡ ὀρθὴ πίστη, ὁ διάπυρος θεῖος ἔρωτας, ἡ ἀπόλυτη ἀκατακρισία, ἡ μέχρι ἀκτημοσύνης ἐλεημοσύνη (πάντα μυστικά), ἡ γνώση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἡ ἀσύγκριτη ταπεινοφροσύνη, ἡ παννύχια στάση της στὴν προσευχή, ἡ θυσιαστικὴ πρὸς ὅλους ἀγάπη της. Ἀκολουθεῖ ἡ ἐκπληκτικὴ διόραση καὶ προόρασή της, σὲ βαθμίδα Ἁγίου Πορφυρίου, ἡ θαυματουργός της δύναμη, ἰδιαίτερα τὰ τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς της. Τὰ τελευταῖα αὐτὰ χαρίσματα δὲν σημαίνουν τίποτα χωρὶς τὰ πρῶτα. Ἄλλωστε πολλοὶ «χαρισματοῦχοι» θὰ βρεθοῦν στὴν κόλαση. Μὴν ξενίζεσθε. Τὸ λέγει ὁ Κύριος σὲ κάποιους ποὺ τοῦ χτυποῦν τὴν πόρτα μὲ τὴν ἄνεση τῶν χαρισματικῶν ἐπιτευγμάτων: «οὐ τῷ σῶ ὀνόματι προεφητεύσαμεν; Οὐ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλᾶς ἐποιήσαμεν;» (Ματθ. Ζ΄21-23) καὶ ἡ ἀπάντηση τοῦ Δικαιοκρίτου: «καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς, ὅτι οὐδέποτε ἔγνω ὑμᾶς. Ἀποχωρεῖτε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν» (Λουκ. ΙΓ΄27).