Ἡ ὑπακοή μᾶς κάνει ἀγαπητούς στόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους, Γεροντικό-Ἀποφθέγματα Ἀββᾶ Μάρκου μαθητου τοῦ Ἀββᾶ Σιλουανοῦ, 24-1-2021, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2021
Ἡ ἐλευθερία τῆς ἀκτημοσύνης καί ἡ διάκριση στήν δίαιτα, 26-1-2021, Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)
Ἡ ἐλευθερία τῆς ἀκτημοσύνης καί ἡ διάκριση στήν δίαιτα, 26-1-2021, Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα
Πῶς ἀποδεικνύεται ἄν κάποιος εἶναι ταπεινός, Γεροντικό, 20-1-2021, Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)
ΚΗΡΥΓΜΑ-
67. Πῶς ἀποδεικνύεται ἄν κάποιος εἶναι ταπεινός, Γεροντικό-Ἀποφθέγματα Ἀββᾶ Μωϋσέως τοῦ Αἰθίοπος, 20-1-2021, Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comὉ ἄνθρωπος, ἂν δέχεται συνέχεια τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, χωρὶς νὰ κοπιάζη ὁ ἴδιος, δὲν θὰ ὡριμάση ποτὲ πνευματικά.
Βοήθεια στὶς ἀρχὲς τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα (Πνευματική Αφύπνιση ~ Αγίου Παϊσίου)
– Γέροντα, ὁ Θεὸς βοηθάει τὸν ἄνθρωπο πιὸ πολὺ στὶς ἀρχὲς τοῦ πνευματικοῦ του ἀγώνα;– Ναί, στὰ πρῶτα βήματα τῆς πνευματικῆς ζωῆς ὁ Θεὸς βοηθάει πολὺ τὸν ἄνθρωπο, ὅπως οἱ γονεῖς προστατεύουν τὰ παιδιὰ πιὸ πολύ, ὅταν εἶναι μικρά. Ὅσο μεγαλώνουν, δὲν τὰ προστατεύουν τόσο, γιατὶ τὰ παιδιὰ ἀρχίζουν νὰ χρησιμοποιοῦν τὸ μυαλό τους.
Ὁ ἄνθρωπος στὴν ἀρχὴ τοῦ ἀγώνα του νιώθει ἔντονα τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὕστερα ὁ Θεὸς τὸν ἀφήνει λίγο, γιὰ νὰ ἀγωνισθῆ καὶ νὰ ἀνδρωθῆ.
Ἐγὼ φύτεψα λίγες ντοματιές. Στὴν ἀρχὴ τὶς πότιζα κάθε μέρα·μετὰ τὶς ἄφησα. Ὅταν ἔφθασαν νὰ κιτρινίζουν τὰ φύλλα τους, τότε τὶς πότισα. Ὅσο ἔμεναν ἀπότιστες, ζορίστηκαν καὶ ἀναγκάσθηκαν νὰ ρίξουν βαθιὰ τὶς ρίζες τους, γιὰ νὰ βροῦν ὑγρασία, καὶ ἔδεσαν καὶ
καρπό. Ἂν τὶς πότιζα συνέχεια, μόνο θὰ ψήλωναν καὶ οἱ ρίζες τους θὰ ἔμεναν στὴν ἐπιφάνεια.
– Εἴπατε, Γέροντα, ὅτι ὁ ἄνθρωπος στὴν ἀρχὴ τοῦ ἀγώνα του αἰσθάνεται τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ ὕστερα τὸν ἐγκαταλείπει λίγο ἡ θεία Χάρις.
– Ναί, παίρνει τὴν Χάρη Του ὁ Θεός, γιὰ νὰ ταπεινωθῆ ὁ ἄνθρωπος καὶ γιὰ νὰ καταλάβη τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ.
– Αὐτὴ ἡ ἀλλαγὴ δὲν εἶναι λίγο ὀδυνηρή;
– Ὄχι, γιατὶ δὲν τὸν ἐγκαταλείπει τελείως ὁ Θεός. Ὅταν ἀρχίζη ὁ ἄνθρωπος νὰ δουλεύη πνευματικά, τοῦ δίνει ὁ Θεὸς π.χ. καμμιά… σοκολάτα.
Πολλοί θέλουν νά πεθάνουν, ''νά ἡσυχάσουν'', ὅπως λένε. Βρε ἄμα πεθάνεις, ἔκλεισε ὁ λογαριασμός σου. Ἔχεις τήν τόλμη νά παρουσιάσεις τό φάκελλό σου καί νά τόν ἐλέγξει ὁ Χριστός;
Ο σατανάς είναι σαδίστας. Σου δίνει μια ηδύτητα, μία γλύκα, μία ηδονή από το ξυλοκέρατο της αμαρτίας, έπειτα όμως πάνω στην ηδονή εκείνη, κάνεις εμετό και είσαι έτοιμος να φτύσει αμέσως.
Φάε πολύ... εμετό θα κάνεις...
Πιές πολύ... εμετό θα κάνεις...
Παίξε χαρτί... θα αυτοκτονήσεις, θα ξεπουλήσεις...
Πόρνευσε... θα φτύσεις πάνω στην ηδονή...
Ό,τι θέλεις βάλε, δεν ξεκουράζεται η ψυχή με αυτά. Ο μόνος που ξεκουράζει και την ψυχή και το σώμα είναι ο Χριστός. Γι' αυτό λέει ο Χριστός: "Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς'' (Ματθ. 11,28).
❈ Πολλοί θέλουν να πεθάνουν, ''να ησυχάσουν'', όπως λένε. Βρε άμα πεθάνεις, έκλεισε ο λογαριασμός σου. Τον έχεις εντάξει, να τον δώσεις στον Θεό; Έχεις την τόλμη να παρουσιάσεις το φάκελλό σου και να τον ελέγξει ο Χριστός; Ο Χριστός που σου προσθέτει τις μέρες σου, τις προσθέτει κακώς και εσύ ζητάς να πεθάνεις; Ο Προφήτης Αμώς λέει: ''Ουαί οι επιθυμούντες την ημέρα του Κυρίου'' (Αμώς 5,18). Μη ζητάς λοιπόν να δεις την ημέρα του Κυρίου. Είναι πολύ εγωιστικό να πιστεύει ο άνθρωπος, ότι είναι εντάξει και ότι πρέπει πλέον να πάει να αναπαυτεί.
Ὀφειλόμενη ἀπάντηση στόν κ. Μανώλη Δερμιτζάκη. Θεολογική ἀνεπάρκεια ἀσεβῶν ἐπιστημόνων
Οφειλόμενη απάντηση στον κ. Μανώλη Δερμιτζάκη. Θεολογική ανεπάρκεια ασεβών επιστημόνων
Γράφει ο Χρήστος Κ. Οικονόμου, Πρόεδρος Τμήματος Θεολογίας Πανεπιστημίου Λευκωσίας – τ. Πρόεδρος και Κοσμήτορας Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης
Τώρα και καιρό παρακολουθούμε να δημοσιεύονται στον τύπο και να προβάλλονται από τα ΜΜΕ οι αυθαίρετες, ασεβείς και προκλητικές δηλώσεις και παρεμβάσεις του καθηγητή Γενετικής του Πανεπιστημίου της Γενεύης, κ. Μανώλη Δερμιτζάκη.
Ολοκλήρωσε το 1995 τις προπτυχιακές σπουδές του στη Βιολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, με τον χαμηλό βαθμό 6,97 και το 1997 απέκτησε στο ίδιο Πανεπιστήμιο Master of Science. Στο Πανεπιστήμιο Penn State των ΗΠΑ, ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα την εξελικτική βιολογία και τη γενετική του πληθυσμού των ρυθμιστικών DNA σε θηλαστικά και τη δροσόφιλα το 2001. Αφού είχε κάποιες επιστημονικές περιπλανήσεις, μόλις τον Οκτώβριο του 2020 ανέλαβε τη θέση του διευθυντή του Ινστιτούτου Γενετικής και Γονιδιωματικής στη Γενεύη.
Αυτός, ο καταρτισμένος στην ειδικότητά του επιστήμονας, έχει καταστεί ο μεγαλύτερος υβριστής της Εκκλησίας, μέσω της αθεϊστικής προπαγανδιστικής διανόησης, η οποία θέλει να εκμηδενίσει την ελληνική και ορθόδοξη ταυτότητα του Ελληνικού λαού, όπως ακριβώς στην ίδια συχνότητα κινείται και ο καθηγητής κ. Ηλίας Μόσιαλος, αθεολόγητες και προκλητικές θέσεις του απαντήσαμε πρόσφατα σε εμπεριστατωμένη βιβλική μελέτη μας, ως ειδικός καθηγητής της Καινής Διαθήκης, με μακροχρόνια ερευνητική, επιστημονική και ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, μετά από δύο θητείες Προέδρου και μία Κοσμήτορα (βλέπε άρθρο μας Χρήστος Κ. Οικονόμου, Οφειλόμενη απάντηση στον Καθηγητή κ. Ηλία Μόσιαλο στο πρακτορείο ειδήσεων «Ρομφαία» και «Orthodoxia News» με ημερομηνία 11 Μαΐου 2020).
Στη συγκεκριμένη τώρα περίπτωση του κ. Μανώλη Δερμιτζάκη, ο οποίος εμφανίζεται και αυτός ως ο επαίων των θεολογικών και εκκλησιαστικών πραγμάτων, παρουσίασε τις απόψεις του στο LIVE NEWS, στο Βήμα TV, σε ό,τι αφορά στους χώρους λατρείας και της Θείας Κοινωνίας. Πιστεύει ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται «σαν ταμπού το θέμα της Θείας Κοινωνίας», και συνέστησε να γίνεται με τρόπο υγειονομικά συμβατό. Απάντηση στη συγκεκριμένη περίπτωση έδωσε στον ίδιο σταθμό ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, τονίζοντας, πολύ ορθά, ότι το συγκεκριμένο ζήτημα είναι ένα «καθαρά εκκλησιαστικό θέμα πίστεως που έχει θεολογικές προεκτάσεις και είναι θέμα που το χειρίζεται η ίδια η Εκκλησία» και εύστοχα κατέληξε ότι «αν κάποιος φοβάται ότι θα κολλήσει καλύτερα να μην μεταλάβει. Η Θεία Κοινωνία προϋποθέτει και πίστη στο μυστήριο».
Εύστοχη απάντηση στον συγκεκριμένο επιστήμονα έδωσε και ο λόγιος Ιεροδιάκονος της Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού, π. Ραφαήλ Μισιαούλης (βλέπε άρθρο Ιεροδιακόνου Ι.M. Ταμασού και Ορεινής Ραφαήλ Μισιαούλη «Απάντηση στον Καθηγητή Γενετικής: «Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν», στο πρακτορείο ειδήσεων «Ρομφαία» με ημερομηνία 21 Σεπτεμβρίου 2020).
Ιδιαίτερον όμως ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος τόνισε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος από τη Θεία Κοινωνία, καθότι «έχουμε περιπτώσεις κληρικών που κατέλυαν την Θεία Κοινωνία και δεν υπέστησαν τίποτε. Ακόμη και σε οποιαδήποτε πανδημία», τόνισε ο εκπρόσωπος της Συνόδου, Μητροπολίτης Φιλίππων κ. Στέφανος. Ακόμη και ο ίδιος ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος τόνισε ρητά και κατηγορηματικά: «Εμείς πιστεύουμε ακράδαντα ότι μεταλαμβάνοντας το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος να πάρουμε το μικρόβιο του κοροναϊού. Γι’ αυτό και ως Οικουμενικό Πατριαρχείο, δεν αλλάζουμε τον τρόπο μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας». Συνεπώς, οποιοσδήποτε άλλος τρόπος της Θείας Κοινωνίας στην οικουμενική Ορθοδοξία αποτελεί παρέκκλιση του καθιερωμένου πλέον τρόπου, ο οποίος επικράτησε διά μέσου των αιώνων. Μόνο νέα Πανορθόδοξη Σύνοδος μπορεί να επαναφέρει το θέμα και να παρθεί ομόφωνη απόφαση.
Παρά την ολοκληρωμένη απάντηση που έλαβε ο κ. Δερμιτζάκης, επανήλθε σε εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ υποστηρίζοντας μετά μανίας και πάλι ότι πρέπει πρώτα να σταματήσει η Θεία Κοινωνία και μετά να κλείσουν οι επιχειρήσεις.
Ο κ. Δερμιτζάκης προχώρησε ένα βήμα παραπέρα προτείνοντας να αλλάξει ο τρόπος που λαμβάνουν οι πιστοί τη Θεία Κοινωνία, λόγω της πανδημίας και καταλήγει: «Κατά τη γνώμη μου αυτό θα έπρεπε να είναι από τα πρώτα μέτρα. Έπρεπε να έχει σταματήσει (η Θεία Κοινωνία) ήδη πριν συζητήσουμε για να κλείσουμε εστιατόρια και οικονομικές δραστηριότητες». Έχει ενδιαφέρον η συμπερασματική πρόταση του κ. Δερμιτζάκη «δεν μπορώ να το αποδείξω (αν δηλαδή η Θεία Κοινωνία αποτελεί αδιαμφισβήτητο πυρήνα μετάδοσης με βάση τα επιστημονικά δεδομένα), διότι δεν μπορούμε να το δούμε αυτό, όπως δεν μπορούμε να δούμε πολλά πράγματα». Ο κ. Δερμιτζάκης φθάνει στα όρια της φαιδρότητας με τις αντιφατικές του δηλώσεις και της άστοχης και άσοφης επέμβασής του στα εκκλησιαστικά και ιδιαίτερα στα θεολογικά δρώμενα. Κανείς δεν μπορεί να απαγορεύει στον κ. Δερμιτζάκη να έχει την προσωπική του άποψη στα θέματα της γενετικής επιστήμης, η οποία είναι το αντικείμενο της έρευνάς του. Όταν όμως παρεμβαίνει αυθαίρετα, αθεολόγητα, δηλαδή χωρίς καμία θεολογική υποδομή, στα εκκλησιαστικά θέματα άπτεται της γελοιότητος. Ιδεολογικοποιεί την επιστήμη και δεν προσεγγίζει επιστημονικά, αλλά παροδευτικά τα θεολογικά πράγματα με μοναδικό κριτήριο την ιδεολογική αθεϊστική του προπαγάνδα και χωρίς να σέβεται την επιστήμη της Θεολογίας. Όταν θα γίνει Πανεπιστημιακός Καθηγητής, γιατί τώρα είναι στο επίπεδο του ερευνητή, τότε θα κατανοήσει ότι οριοθετούνται τα πλαίσια της επιστήμης και της έρευνας και η υπέρβαση των ορίων της θετικής επιστήμης γίνονται με κριτήρια διαφορετικά, από αυτά που χρησιμοποιούν οι θεωρητικές επιστήμες ανάμεσα σε αυτές και η θεολογική έρευνα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, λοιπόν, έχει λήψη του επιστημονικού δεδομένου και αυθαιρετεί, βιάζοντας την αλήθεια των πραγμάτων και ασφαλώς του σκοπού και της ουσίας της Θείας Ευχαριστίας και της Θείας Κοινωνίας.
Η Θεία Ευχαριστία και η Θεία Κοινωνία, κ. Δερμιτζάκη, δεν κινούνται στο επίπεδο των προκλητικών δηλώσεών σας, όπου υποστηρίζετε: «Σεν γίνεται να κλείνουν επιχειρήσεις και στις Εκκλησίες να συνεχίζεται η μετάληψη (δηλαδή η Θεία Κοινωνία)». Αλλά και οι πρόσφατες και πάλι αυθαίρετες, αντιεπιστημονικές και αθεολόγητες δηλώσεις σας στο ραδιοφωνικό σταθμό Θέμα 104,6 Fm, για την παιδεία, στοχεύουν ασεβώς και με θρασύτητα ιδεολογικής αθεΐας. Aσφαλώς είναι δικαίωμά σας να δείχνετε την θεομαχία και θεομπαιξία σας εναντίον της Θείας Ευχαριστίας και της Θείας Κοινωνίας, αλλά δεν έχετε επαφή με την ελληνική πραγματικότητα και πολύ περισσότερο η αθεϊστική και αθεολόγητη προπαγάνδα σας. Δεν πείθουν κανένα Έλληνα ορθόδοξο, ούτε καν ετερόδοξο Χριστιανό, διότι έχουν γνώση της Ορθόδοξης διδασκαλίας για τη Θεία Λατρεία και Θεία Κοινωνία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχουν εμπειρικό βίωμα της ωφέλειας της κοινωνίας του θείου, αλλά κυρίως του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, το οποίο προσφέρεται «εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν την αιώνιον».
Όσο και να βυσσοδομείτε μανιωδώς και εμμονικώς στην αθεϊστική προπαγάνδα μιας ξεπερασμένης μεσαιωνικής μεθοδολογίας, το μόνο που επιτυγχάνετε είναι να εκτίθεστε και να γελοιοποιείστε στα μάτια όλου του Ορθόδοξου Ελληνικού λαού και ασφαλώς στην κρίση σοβαρών επιστημόνων, οι οποίοι γνωρίζουν να οριοθετούν τις επιστήμες και να αναμένουν τον κάθε ερευνητή και επιστήμονα να παραμένει στη διερεύνηση του αντικειμένου της δικής του επιστήμης και του δικού του γνωστικού αντικειμένου. Μα και οι κοινωνιολογικές σας επισημάνσεις που προσπαθείτε να κάνετε σας εκθέτουν και προδίδουν το μένος που έχετε εναντίον της Εκκλησίας, ως μη όφειλε, γιατί κατάγεστε από την μαρτυρική Κρήτη, όπου ο λαός σέβεται τους Αγίους, τιμά την πίστη του, βιώνει καθημερινά τη Θεία Λατρεία και μετέχει στη Θεία Κοινωνία με την εμπειρία του φαρμάκου της αθανασίας.
Υποστηρίξατε, λοιπόν, εσχάτως αφελώς και επιπολαίως: «οι Εκκλησίες άνοιξαν. Εφόσον έχουμε αποφασίσει ότι είναι πιο σημαντική η Εκκλησία από την παιδεία (πράγμα που εσείς δεν πιστεύετε ούτε υιοθετείτε) πρέπει να το βάλουμε μπροστά» (σημ. το άνοιγμα Γυμνασίων – Λυκείων), και καταλήγετε αυθαιρέτως, ανοήτως και αθεολογήτως «θέλουμε τη Θεία Κοινωνία, αλλά όχι το Γυμνάσιο – Λύκειο;» Ποιος σας είπε ότι το ένα αναιρεί το άλλο; Ασφαλώς η Εκκλησία δέεται και ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ο Ιησούς Χριστός, αεννάως συνεχίζει να συνυπάρχει και να ευλογεί και να φωτίζει διά του Αγίου Πνεύματος τα παιδιά και να τα οδηγεί στην οδό της σοφίας και της αγιότητας και να μην παραπέουν σε ιδέες αθεϊστικές, απάνθρωπες και αυτοκαταστροφικές.
Στο τελικό συμπέρασμά σας, κ. Μανώλη Δερμιτζάκη, αποκαλύπτεται πλήρως το θεομάχο πνεύμα σας, όσο και η ασέβεια και η θεομπαιξία σας και σας καθιστά επιστημονικά, κοινωνικά, εθνικά και θεολογικά επικίνδυνο πρόσωπο, όπως και την ομαδούλα της αθεϊστικής ευρωπαϊκής διανόησης των ευρωλυγούρηδων, όπως κάποτε τόνιζε ο φίλτατός μου Κώστας Ζουράρης. Το τελικό συμπέρασμά σας είναι απολύτως αυθαίρετο και εξωπραγματικό για τα ελληνικά δεδομένα όπου αναφέρετε: «είναι τραγικά λάθος να είναι προτεραιότητα η Εκκλησία και όχι τα σχολεία, με αυτά τα δεδομένα πρέπει να ανοίξουν».
Αγαπητέ μου κ. Μανώλη Δερμιτζάκη, γιατί είναι τραγικά λάθος να είναι προτεραιότητα η Εκκλησία; Τι κακό σου έκανε η μάνα Εκκλησία, αυτή η κιβωτός του Ελληνικού Έθνους, αυτή η πύλη της αιωνιότητος και του Παραδείσου; Στους κόλπους της Εκκλησίας παρηγορούνται και ενισχύονται οι περιθωριακοί, οι πόρνες, οι ληστές, οι τελώνες, κάθε πονεμένος και κάθε πικραμένος άνθρωπος. Στους ναούς, κατά τη Θεία Λειτουργία, τη Θεία Ευχαριστία και τη Θεία Κοινωνία συγκροτείται η Εκκλησία διά της κοινωνίας της χάριτος του Θεού και κοινωνούν με τον Τριαδικό Θεό.
Γιατί, κ Δερμιτζάκη, είναι τραγικά λάθος η προτεραιότητα της Εκκλησίας, όπου τελείται το Μυστήριο της σωτηρίας και βιώνουν όλοι οι πιστοί ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, φυλής, γλώσσας τα Πάθη, το Σταυρό, την Ταφή και την Ανάσταση του Χριστού; Η Θεία Λειτουργία είναι η πύλη που οδηγεί τους εκ γης προς ουρανόν, κατεβάζει το Θεό στη γη, για να σφαγιασθεί και να θυσιασθεί, για να ζήσει ο κόσμος και ο κάθε άνθρωπος, ακόμη και εσύ, χωρίς την εμπάθεια, την απιστία, την έχθρα και το μίσος εναντίον του Χριστού και της Εκκλησίας του.
Στην Εκκλησία τελείται η Θεία Ευχαριστία, όπου οι άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, ευχαριστούν και δοξολογούν την Τριαδική Θεότητα με την παρουσία όλων των ορατών και αοράτων δυνάμεων. Ευχαριστούν οι πιστοί τον Τριαδικό Θεό «υπέρ πάντων ων ίσμεν και ων ουκ ίσμεν των φανερών και αφανών ευεργεσιών των εις ημάς γεγεννημένων». Και σ’ εσένα, κ. Δερμιτζάκη, προσφέρει ο Θεός πλούσιες τις ευεργεσίες του. Αυτός έδωσε επιστήμες και φώτιση στους ανθρώπους, ώστε διά της θείας χάριτός του να οδηγούνται οι επιστήμονες στην εύρεση του εμβολίου κατά του κορωνοϊού και άλλων ασθενειών, και όλων των άλλων φαρμάκων και μέσων θεραπείας για να διακονείται ο άνθρωπος. Γι’ αυτό χρέος έχει να ενδοξάζει ο επιστήμονας με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος το Θεό, ο οποίος τον οδηγεί στη θεία σοφία, η οποία δεν είναι δαιμονιώδης αλλά ειρηνική, που φέρνει τη γαλήνη στη ψυχοσωματική υπόσταση του κάθε ανθρώπου.
Τέλος, η Θεία Κοινωνία, κ. Δερμιτζάκη, είναι το αποκορύφωμα της Θείας Οικονομίας και της χάριτος του Τριαδικού Θεού, στον πεπτωκότα άνθρωπο, όπως είσαι εσύ και εγώ και ολόκληρη η ανθρωπότητα. Γι’ αυτό ο ιερέας καλεί «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε». Χρειάζεται ο Χριστιανός, ο οποίος προσέρχεται στη Θεία Κοινωνία, να έχει πρώτα απ’ όλα φόβο Θεού, δηλαδή σεβασμό, αναγνώριση όλων των δωρεών που χαρίζει στον κάθε άνθρωπο. Ο φόβος εδώ δεν έχει την έννοια του τρόμου, αλλά του σεβασμού και της αναγνώρισης της θείας πατρότητας του δημιουργού Θεού. Έπειτα χρειάζεται η πίστη, ένας παράγοντας που απογειώνει τον άνθρωπο από τα γήινα στα ουράνια, μια έλλογη πίστη στο Ευαγγέλιο του Χριστού, που σημαίνει την ευχάριστη αγγελία της σωτηρίας του κάθε ανθρώπου από τις δαιμονικές δυνάμεις, από τη φθορά και το θάνατο. Αυτή η πίστη οδηγεί στη Θεία Κοινωνία, δηλαδή στη σωματική και πνευματική ένωση με τον ίδιο τον Ιησού Χριστό, με τον ίδιο τον Τριαδικό Θεό. Εδώ η πίστη υπερκερνά τον δικό σας ορθολογισμό, κ. Δερμιτζάκη, και κινείται στα πλαίσια της ψηλάφισης του αποκαλυμμένου αληθινού Θεού στον κόσμο.
Δεν είναι τραγικό εσείς και οι όμοιοί σας να ψάχνετε το σάλιο, όταν ο ίδιος ο Θεός προσφέρει το Σώμα και το Αίμα του εις άφεση αμαρτιών και εις ζωήν την αιώνιο; Δεν είναι ψυχοφθόρο να αναζητείτε τον κορωνοϊό μέσα στη Θεία Κοινωνία, όταν η δισχιλιετής εμπειρία της Εκκλησίας και η πίστη των Χριστιανών μεταλάμβάνουν, Σώμα και Αίμα του Υιού του Θεού και όχι του ιού του κορωνοϊού; Δεν αντιλαμβάνεστε πόσο γελοιοποείτε την επιστήμη σας όταν πλησιάζεται με λάθος μεθοδολογία και λάθος σκεπτικό τη Θεία Κοινωνία; To εμμονικό σας πάθος, το οποίο εμβάλλετε στις άσχετες, ασυνάρτητες και αθεολόγητες δηλώσεις σας δείχνουν μετά από όσα απόλυτα επιστημονικά τεκμηριωμένα ιστορικά και θεολογικά σας ανέπτυξα στην παρούσα διαπραγμάτευση, ενός άκρως ιστορικού και θεολογικού θέματος.
Σας βεβαιώνω πως κίνητρο αυτής της παρέμβασής μου είναι η αγάπη, μαζί με το μετά φόβου Θεού και πίστεως. Μια αγάπη πρωτίστως προς την αλήθεια της θεολογίας, την δισχιλιετή εμπειρία των Αγίων, και τη διαχρονική διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας μας. Μια αγάπη σε σας και τους ομοίους σας της ιδεολογικής αθεϊστικής προπαγάνδας, οι οποίοι βρήκατε ευκαιρία να προκαλείτε τους πιστούς Χριστιανούς και να εκπειράζετε τον ίδιο το Θεό, με ανεύθυνες, αυθαίρετες, προκλητικές και αθεολόγητες απόψεις.
Αυτή ήταν μια υπεύθυνη οφειλόμενη απάντηση ενός καθηγητή Θεολογίας, μετά από σαρανταδύο χρόνια έρευνας της επιστήμης της θεολογίας και μιας ακαδημαϊκής σταδιοδρομίας καθηγητού, προέδρου και κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης.
Καλό φωτισμό.
http://aktines.blogspot.com/2021/01/blog-post_493.html?m=0
Μνήμη Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ:
α) Η απόδοση τιμής προς τον Χρυσορρήμονα Πατέρα της Εκκλησίας μας
β)Ερμηνεία της προτάσεως της Θείας Λειτουργίας του Ιερού Χρυσοστόμου: «Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε»
[εκφωνήθηκε στις 13-11-2000]
Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας τιμά και γιορτάζει τη μνήμη του μεγάλου διδασκάλου της, του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ό,τι να πει κανείς ή να εγκωμιάσει, πάντα θα έμενε φτωχό μπροστά σε μία τόσο μεγάλη μορφή του λόγου της εκκλησιαστικής διακονίας και της αγιότητος που ήτο ο Ιερός Χρυσόστομος. Αλλ΄έστω και ελλιπώς, κάτι θα μπορούσαμε να πούμε.
Η Εκκλησία μας τον χαρακτηρίζει με πολλά επίθετα, τα οποία και σας απαριθμώ: «χρυσήλατον σάλπιγγα» -δηλαδή μία σάλπιγγα χρυσή-, «θεόπνευστον ὄργανον», «δογμάτων πέλαγος ἀνεξάντλητον», «Ἐκκλησίας στήριγμα», «νοῦν οὐράνιον», «σοφίας βυθόν», «κρατῆρα πάγχρυσον», «ἀστέρα ἄδυτον», «μετανοίας κήρυκα», «πιστῶν ὑπογραμμόν», «μαρτύρων ἐφάμιλλον», «ἀγγέλων ἰσοστάσιον», «ἐνδιαίτημα Γραφῶν», και, τέλος, «Χρυσόστομον». Έτσι βλέπομε ότι ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αγαπητοί μου, στάθηκε μια πάρα πολύ μεγάλη μορφή.
Ο άγιος Ιωάννης εγεννήθη στη Μεγάλη Αντιόχεια της Συρίας το 354 από γονείς επισήμους. Ο πατέρας του ήταν ανώτερος αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού, που όμως ενωρίτατα απέθανεν και άφησε τον μικρόν Ιωάννην, ορφανόν, στη φροντίδα της μητέρας του, Ανθούσης, που ήταν τότε μόλις είκοσι ετών, η μητέρα του, είκοσι ετών…Και οι δύο οι γονείς του ήσαν Χριστιανοί. Μεγάλη όμως φροντίδα μορφώσεως ανέλαβε η μητέρα του. Σε ηλικία 18 ετών ο Ιερός Χρυσόστομος, ο οποίος Ιωάννης ελέγετο, το «Χρυσόστομος» είναι επίθετο όπως ήδη σας είπα, εγκατέλειψε τις ρητορικές του σπουδές - δηλαδή θα λέγαμε ό,τι ακριβώς θα σπούδαζε κανείς για δικηγόρος- και άρχισε την παρακολούθηση θεολογικών μαθημάτων, όπου και εβαπτίσθη. Τότε εβαπτίζοντο σε μεγάλην ηλικίαν.
Ἀνακομιδή τῶν λειψάνων τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ[:Εβρ.7,26-28 και 8,1-2]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος(:Aντικαταστάθηκε λοιπόν η λευιτική ιεροσύνη. Διότι τέτοιος και με τέτοιες ιδιότητες Αρχιερέας μάς χρειαζόταν· ευσεβής και άγιος, απαλλαγμένος από κακία και πονηρία, αμόλυντος, χωρισμένος από τους αμαρτωλούς και ανέγγιχτος από την αμαρτία. Και όσο ζούσε στη γη, ήταν τελείως χωρισμένος και ανέγγιχτος από τις αμαρτίες των ανθρώπων, επειδή ήταν απόλυτα αναμάρτητος· επιπλέον όμως τώρα και επειδή ανυψώθηκε πάνω από τους ουρανούς και κάθεται στα δεξιά του Θεού)»[Εβρ.7,26].
Βλέπεις ότι όλα έχουν λεχθεί για την ανθρώπινη φύση του Κυρίου; Όταν όμως λέγω «ανθρώπινη φύση», εννοώ αυτήν που έχει θεότητα· δεν τη χωρίζω, αλλά αφήνω να σκέπτεται κανείς αυτά που πρέπει. Είδες τη διαφορά του αρχιερέα; Ανακεφαλαίωσε όσα λέχθηκαν παραπάνω, λέγοντας : « οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ᾿ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας(: και να μην περάσει ποτέ από τον νου μας ότι αφού Αυτός είναι τώρα στους ουρανούς, δε θα δείξει ενδιαφέρον για μας· διότι δεν έχουμε αρχιερέα που να μην μπορεί να μας συμπαθήσει στις ηθικές και φυσικές αδυναμίες μας, επειδή τάχα δεν γνωρίζει τα όσα μας συμβαίνουν ή επειδή υψώθηκε τόσο πολύ· αλλά έχουμε αρχιερέα ο οποίος έχει αντιμετωπίσει πειρασμούς, με όλους τους τρόπους που μπορεί να δοκιμαστεί η ανθρώπινη φύση. Έχει αντιμετωπίσει πειρασμούς εξ ολοκλήρου όμοια με εμάς, χωρίς όμως να υποπέσει σε καμία αμαρτία)»[Εβρ.4,15].
«Ὁ βαθμός τῆς ἐλευθερίας μας εἶναι ἀνάλογος τοῦ βαθμοῦ τῆς ἑνώσεώς μας μέ τό Θεό»
"... ο (συνειδητός) χριστιανός είναι σαν τον άνθρωπο που ανέβηκε σε ψηλό βράχο της θάλασσας και παρατηρεί όσους είναι μες στο νερό και προσπαθούν να σωθούν σ’ ένα ναυάγιο.
Βλέπει άλλους να σκεπάζονται από τα κύματα, άλλους να πέφτουν σε υφάλους, άλλους να τους παγιδεύει το ρεύμα και να τους πηγαίνει όπου αυτό θέλει.
Βλέπει άλλους να χάνονται μες στο βυθό, κι άλλους, στην επιφάνεια, πάνω σε μια σανίδα ή ένα κομμάτι του πλοίου, να κάνουν τα χέρια τους βάρκα και πηδάλιο.
Κράτησε αὐτές τίς τρεῖς παραγγελίες καί σώζεσαι...
«Για να είσαι αρεστός στον Θεό, κράτησε αυτές τις τρεις παραγγελίες και σώζεσαι:
Όπου και αν πας, τον Θεό να έχεις μπρος στα μάτια σου πάντοτε.
Ό,τι και αν κάνεις, να στηρίζεται στη μαρτυρία των θείων Γραφών.
Και σ’ όποιον τόπον και αν κατοικείς, μη μετακινείσαι εύκολα από εκεί».
Μέγας Αντώνιος
27 Ἰανουαρίου. ♰ Ἀνακομιδή τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἱεράρχου. 13 Νοεμ. (Ἑβρ. ζ΄ 26 - η΄ 2).
Εβρ. 7,26 Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος,
Εβρ. 7,26 Διότι τέτοιος τέλειος και αιώνιος Αρχιερεύς μας εχρειάζετο, όσιος, χωρίς κανένα ίχνος κακίας και πονηρίας, αμόλυντος από κάθε σπίλον αμαρτίας, χωρισμένος και εντελώς διάφορος με την αγιότητά του από τους αμαρτωλούς και ο οποίος έχει ανυψωθή πάρα πάνω από τους ουρανούς, εις τα δεξιά του Πατρός και Θεού,