Καί σέ τρεῖς ἡμέρες τόν δέχεται ὁ Θεός, Γεροντικό-Ἀποφθέγματα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Καί σέ τρεῖς ἡμέρες τόν δέχεται ὁ Θεός, Γεροντικό-Ἀποφθέγματα Ἀββᾶ Ποιμένος,11-2-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΖ Ματθαίου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΖ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ 

Β΄προς Koρινθίους, κεφ. ΣΤ΄14-18 και κεφ. Ζ΄1 

Κεφ. ΣΤ΄ 14Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; 15 τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; 16 τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. 17 διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, 18 καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ. 

Κεφ. Ζ΄. 1Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ. 

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα 

ΚΕΦ. ΣΤ΄ 14 Μην έχετε στενό σύνδεσμο με τους απίστους, με τους οποίους δεν μπορείτε να αποτελέσετε ταιριαστό ζευγάρι, ώστε να μπαίνετε στον ίδιο ζυγό μαζί τους. Διότι ποια σχέση και κοινωνία μπορεί να υπάρχει μεταξύ δικαιοσύνης και ανομίας; Και ποια επικοινωνία μεταξύ φωτός και σκότους;

Τήν στιγμή τῆς Θείας Κοινωνίας μία εὐωδία ἔβγαινε ἀπό το στόμα του

Θείας Κοινωνία: Ο μοναχός Γερόντιος, κατά κόσμον Γεώργιος Μούτσος, γεννήθηκε το 1908 στον Πύργο της Ηλείας από πλούσια οικογένεια.

Ο πατέρας του είχε δύο φούρνους μέσα στην πόλη του Πύργου.

Από μικρός είχε μεγάλη κλίση προς τον μοναχισμό και ήδη στα 1931 κατάφερε και έφτασε στον πολυπόθητό του Άθωνα. Ως Πελλοπονήσιος πήγε στην Μονή Γρηγορίου (τότε ακόμη υπήρχε ένα είδος τοπικισμού σε πολλές Μονές του Αγίου Όρους).

Έγινε μοναχός από τον Καθηγούμενο Αρχιμανδρίτη Αθανάσιο, άνθρωπο μεγάλης αρετής και φήμης αγίου.

Πολλά διδάχτηκε από τον Γέροντά του και τον αξίωσε ο Θεός πολλών πνευματικών εμπειριών, τόσο που, όπως μας εκμυστηρεύτηκε ο π. Θεόκλητος Διονυσιάτης ο οποίος έζησε μαζί του για ένα χρόνο στον μετόχι Μονοξυλίτη, τον βοήθησε να γράψει το περίφημο βιβλίο του «Μεταξύ ουρανού και γης» εξηγώντας του τις ανώτερες πνευματικές καταστάσεις….

Δυστυχώς το 1939 κόλλησε την δύσκολη ασθένεια της εποχής, φυματίωση. Νοσηλεύτηκε σε Σανατόριο της Αθήνας και το 1941, όταν πια οι Γερμανοί είχαν καταλάβει την Ελλάδα, επέστρεψε στην Μονή του διανύοντας την μεγάλη απόσταση Αθήνα-Ουρανούπολη σχεδόν με τα πόδια.

Στη Μονή του όμως συνάντησε σκληρότητα και καχυποψία, φόβο για πιθανή διάδωση της ασθένειάς του και στους άλλους στην Μονή, παρόλο που είχε θεραπευθεί.

Έφτασαν στο σημείο να τον χτυπήσουν και να τον διώξουν από το Μοναστήρι με το ζόρι, εκδίδοντας ένα χαρτί που πιστοποιούσε ότι ο μοναχός Γερόντιος «έπασχε τας φρένας».

Αυτό το εκμεταλλεύτηκε σε όλη του τη ζωή ο μακάριος και προσποιούνταν τον «σαλό».

Γύρισε όλον τον Άθωνα, κελλιά, σκήτες κλπ. Πάντοτε διάλεγε Κελλιά με εκκλησία του Αγίου Νικολάου, που ήταν ο προστάτης του ήδη από το μοναστήρι του, μια και η Μονή Γρηγορίου τιμάται στην μνήμη του.

Οἱ τρεῖς θεῖες κρίσεις τοῦ Κυρίου

Οι θεοφώτιστοι άνθρωποι λένε, πως οι πράξεις των ανθρώπων, στην ύστατη πνοή τους, δοκιμάζονται σαν σε ζυγαριά. 

Και αν η δεξιά πλάστιγγα είναι πιο πάνω από την αριστερή, είναι ολοφάνερο πως ο ετοιμοθάνατος θα παραδώσει την ψυχή του στους αγίους αγγέλους. 

Αν πάλι και οι δύο πλάστιγγες είναι ίσες, νικάει οπωσδήποτε η φιλανθρωπία του Θεού.

Μα κι αν ακόμα η ζυγαριά γέρνει λίγο προς τα’ αριστερά, όπως λένε οι θεολόγοι, η ευσπλαχνία του Θεού θα αναπληρώσει όσο χρειάζεται. 

Ἅγιος Μελέτιος Ἀντιόχειας:Ὁ ὁμολογητής τῆς ὀρθοδοξίας

ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ: Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού 

Ο 4ος μ. Χ. αιώνας υπήρξε η πιο κρίσιμη εποχή για τόσο για την Εκκλησία, όσο και για την παγκόσμια ιστορία. Κι’ αυτό διότι οι χρόνοι εκείνοι ήταν η μεταβατική περίοδος από τον παλιό προχριστιανικό κόσμο, στον καινούριο, τον χριστιανικό. Σε αυτή την μετάβαση, η οποία δεν ήταν πάντα ήρεμη, συνέβαλλαν τα μέγιστα οι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Ένας από αυτούς ήταν και ο άγιος Μελέτιος Επίσκοπος Αντιοχείας. 

Γεννήθηκε στην πόλη Μελιτηνή της Μικράς Αρμενίας το 310. Δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε για την παιδική και νεανική του ζωή. Για πρώτη φορά αναφέρεται το έτος 357, ο οποίος εμφανίζεται ως αντίπαλος των αιρετικών Ομοιουσιανών, μιας αρειανικής παρατάξεως, και οπαδός του Επισκόπου Καισαρείας της Παλαιστίνης Ακακίου. Με εισήγηση του Ακακίου, ο Μελέτιος εξελέγη από την Σύνοδο του 358, Επίσκοπος Σεβαστείας. Απ’ ότι φαίνεται, δεν έμελλε να στερεώσει στο θρόνο του, διότι, οι φανατικοί οπαδοί του προηγουμένου Επισκόπου Σεβαστείας Ευσταθίου, του είχαν κηρύξει τον πόλεμο και γι’ αυτό αναγκάστηκε να παραιτηθεί σε λίγο καιρό και να μεταβεί στη Βέροια της Συρίας. 

Το έτος 360 εκλέχτηκε Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας, στη θέση του μετατεθέντος στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, Ευδοξίου. Όταν έφτασε στην Αντιόχεια ο πιστός λαός βγήκε στους δρόμους και του επιφύλαξε λαμπρή υποδοχή, διότι είχαν πληροφορηθεί για την αγιότητά του και την προσήλωσή του στην Ορθοδοξία, η οποία δοκιμάζονταν σκληρά από τους αιρετικούς αρειανούς. Όμως και εδώ δεν κατάφερε να στερεώσει. Οι φανατικοί αρειανοί κατάφεραν να πείσουν τον αρειανόφρονα αυτοκράτορα Κωνστάντιο (337-361) να τον εκθρονίσει και να τον στείλει εξορία στην Αρμενία. Στη θέση του δε επέβαλε ένα παλιό συνεργάτη του Αρείου, τον Ευζώιο. 

Γιά τὴν δαιμονικὴ ἀπἀτη στὴν πατρίδα μας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Γιά τὴν δαιμονικὴ ἀπἀτη στὴν πατρίδα μας 

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ( Ἀπόσπασμα) 

6/02/2021 

Σήμερα ποὺ ἑορτάζουμε τὴν μνήμη τοῦ μεγάλου Ἁγίου μας, τοῦ Ἁγίου Φωτίου τοῦ Μεγάλου, τοῦ καθαιρέτου τῶν αἱρέσεων καὶ μάλιστα τῆς παπικῆς αἱρέσεως καὶ τοῦ filioque, θέλω νὰ συγχαρῶ ταπεινἀ ὅλους αὐτοὺς, οἱ ὁποῖοι ἀντιστέκονται σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν δαιμονικὴ κατάσταση καὶ ἀπάτη ποὺ ἔχει ἔρθει στὴν πατρίδα μας ἀλλὰ καὶ παγκοσμίως. Ὅλους αὐτοὺς τοὺς γιατροὺς, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται νὰ συμμετάσχουν σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν διαδικασία μὲ τὸν ἐμβολιασμὸ, ἔχω ὑπόψη μου κάποιους. Καὶ στοὺς νοσηλευτὲς ἐπίσης ποὺ ἀντιστέκονται, καὶ δὲν θέλουν νὰ συμμετάσχουν καθόλου σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν προσπάθεια ποὺ γίνεται δυστυχῶς ἀπὸ τὸ κράτος γιὰ νὰ ἐμβολιαστοῦν οἱ Ἕλληνες μὲ ἕνα ἐμβόλιο, τὸ ὁποῖο ἔχει φτιαχτεῖ μὲ τὸ αἷμα ἀθώων ἀνθρώπων, ποὺ ἔχουν σφαγιαστεῖ · ἐκτρωμένων ἐμβρὺων δηλαδὴ, ὅπως εἶναι γνωστὸ πλέον σὲ ὅλους. Καὶ ἔχουνε εἴτε στὸ στάδιο τῆς πειραματικῆς καὶ τοῦ ἐλέγχου εἴτε στὸ στάδιο τὸ πειραματικὸ καὶ τοῦ ἐλέγχου εἴτε στὸ στάδιο τῆς παραγωγῆς, ἔχουν χρησιμοποιηθεῖ κύτταρα ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἐκτρωμένα ἔμβρυα, τοὺς ἀνθρώπους δηλαδὴ αὐτοὺς ποὺ θυσιάστηκαν, σφαγιάστηκαν, πιὸ σωστὰ, γιὰ ὁποιοδήποτε λόγο. Καὶ ἀφ’ ἑτέρου εἶναι ἕνα ἐμβόλιο τὸ ὁποῖο δὲν γνωρίζουμε τὶ παρενέργειες θὰ ἔχει μετὰ ἀπὸ λίγο χρόνο ἤ ἀπὸ πολὺ χρόνο, στοὺς ἀνθρώπους ποὺ τὸ κάνουν. 

Ὁ Χριστιανισμός δέν εἶναι θρησκεία...Ὁ Χριστιανισμός εἶναι Ἀποκάλυψις.

Αν ερωτούσαμε τον Ιησούν Χριστόν τι θα έλεγε για τις θρησκείες του κόσμου; Τι θα απαντούσε άραγε; Πιστεύετε ότι μπορούσε να απαντήσει ο Χριστός σε αυτό; Έχει απαντήσει παιδιά ο Χριστός. Ακούστε τι λέγει στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον 10,8.

πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ,

Όλοι εκείνοι που ήρθαν πριν από μένα με σκοπό να καλέσουν τους ανθρώπους σε μία θρησκεία, δηλαδή πως να σας το πώ, να τους κάνουν πρόβατα, δηλαδή να τους κάνουν ποίμνιο, συνεπώς όλες οι θρησκείες.

πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ,

Τι είναι αυτοί Κύριε; Πες μας τι είναι αυτοί που ήρθαν πριν από Σένα; Ο Βουδισμός, ο Βούδας, ο Κομφούκιος και δεν ξέρω ποιοι άλλοι που είχαν απαιτήσεις σαν ιδρυταί θρησκειών;

Μὲ ποιὸν τρόπο πρέπει νὰ διαλύουμε τὶς συμφορές, ποὺ μᾶς ἀκολουθοῦν.

Ψαλμὸς 34, 13

13. Ἐγὼ δὲ ἐν τῷ αὐτοὺς παρενοχλειν μοὶ ἐνεδυόμην σάκκον καὶ ἐταπείνουν ἐν νηστεία τὴν ψυχήν μου.

Μὲ τὰ λόγια αὐτὰ μας διδάσκει ὁ Ψαλμωδὸς μὲ ποιὸν τρόπο πρέπει νὰ διαλύουμε τὶς συμφορές, ποὺ μᾶς ἀκολουθοῦν. Διότι λέει ὅτι ἐγὼ ὅταν μὲ συκοφαντοῦσαν, καταξήραινα καὶ σκληραγωγοῦσα τὴν ψυχή μου, δηλαδὴ τὸν ἑαυτό μου, μὲ τρίχινο σάκκο καὶ μὲ νηστεία καὶ προσευχόμουν στὸν Θεό, νὰ μὲ ἐλευθερώση ἀπὸ τὴν ἐπιβουλὴ τῶν ἐχθρῶν μου. 

Καὶ ἡ προσευχή μου εἰς κόλπον μου ἀποστραφήσεται. 

Ἡ προσευχή μου, λέει• ποὺ γίνεται μὲ τέτοιον τρόπο, θὰ εἰσακουσθῆ. Διότι ἡ μορφὴ αὐτή, δηλαδὴ ἡ ἀποστροφὴ τῆς προσευχῆς στὸν κόλπο, ἄλλοτε θεωρεῖται σὰν τὴν προσευχὴ ποὺ εἰσακούσθηκε, ὅπως τώρα ἐδὼ• ἐπειδὴ ἡ προσευχή, ποὺ εἰσακούσθηκε ἀπὸ τὸν Θεό, ἐπιστρέφει ἔμπρακτη καὶ ἐνεργητικὴ στὸν κόλπο (στὴν καρδιὰ) τοῦ προσευχόμενου, σὰν ἕνα δῶρο πολύτιμο ἢ γιὰ νὰ χορτάση τὸν κόλπο του ἀπὸ τὰ αἰτήματα• ποὺ ζήτησε ἀπὸ τὸν Κύριο.

12 Φεβρουαρίου. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Μελετίου, Ἀ­ρχιεπισκόπου Ἀντιοχείας τῆς Μεγάλης, καί Ἀντωνίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μελετίου, τοῦ ἐν Ὑψενῇ. Χρίστου νεομάρτυρος τοῦ κηπουροῦ (1748). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Παρ. ις΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφεσ. α΄ 7-17).

Εφ. 1,7              ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ,

Εφ. 1,7                       Πράγματι δια του Υιού του ελάβομεν και έχομεν την απελευθέρωσιν από την δουλείαν της αμαρτίας και την σωτηρίαν με το αίμα του, που εχύθη επάνω στον σταυρόν και εδόθη δια την εξαγοράν μας. Ελάβομεν έτσι και έχομεν την συγχώρησιν των αμαρτιών μας σύμφωνα με τον πλούτον της χάριτός του.