Περί σκανδάλων (Στ΄) καί πότε δέν πρέπει νά λογαριάζουμε τόν σκανδαλισμό τῶν ἄλλων, Εὐεργετινός (Γ΄ τόμος, Ὑπόθεσις Γ΄)-Χρηστοήθεια, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, 6-2-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2021
Τό θέλημα μας εἶναι τό χάλκινο τεῖχος πού μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
Κήρυγμα_
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ -ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ-Κήρυγμα_ 90. Τό θέλημα μας εἶναι τό χάλκινο τεῖχος πού μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό, Γεροντικό-Ἀποφθέγματα Ἀββᾶ Ποιμένος, 16-2-2021, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com,Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Τελώνου καί Φαρισαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Κατά Λουκάν, κεφ. ΙΗ΄, εδάφια 10-14
10 ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. 11 ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· 12 νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. 13 καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. 14 λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.
Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα
10 Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ιερό για να προσευχηθούν˙ ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. 11 Ο Φαρισαίος στάθηκε όρθιος, για να φαίνεται καλά, και προσευχόταν προς τον εαυτό του και για τον εαυτό του με τα εξής λόγια: “Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, διότι δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους, που είναι άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και σαν αυτόν εκεί τον τελώνη.
Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Τελώνου καί Φαρισαίου
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
Προς Τιμόθεον Β΄, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 10-15
10 Σύ δέ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, 11 τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά μοι ἐγένοντο ἐν ᾽Αντιοχείᾳ, ἐν ᾽Ικονίῳ, ἐν Λύστροις· οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα καὶ ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος. 12 Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ διωχθήσονται· 13 πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. 14 Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, 15 καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ. 16 πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ, 17 ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος.
Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα
10 Εσύ όμως έχεις παρακολουθήσει τη διδασκαλία μου, τη γενικότερη συμπεριφορά μου, την πρόθεση και τα ελατήριά μου, τη φωτισμένη πίστη μου, τη μακροθυμία μου, την αγάπη μου, την υπομονή μου, 11 τους διωγμούς μου, τα παθήματά μου, σαν αυτά που υπέμεινα στην Αντιόχεια, στο Ικόνιο, στα Λύστρα.
Ὁ λογισμός μου μοῦ λέει ὅτι «ἡ ἡσυχία εἶναι πιό ἀναγκαῖα ἀπ’ ὅλα καί συμφέρει τήν ψυχή σου». Ἄραγε, ἔτσι εἶναι, ὅπως τό λέει;
314
Ερώτηση του αββά Δωροθέου
Ο λογισμός μου μου λέει ότι «η ησυχία είναι πιο αναγκαία απ’ όλα και συμφέρει την ψυχή σου». Άραγε, έτσι είναι όπως το λέει;
Απόκριση Ιωάννου.
Τι είναι ησυχία; Δεν είναι το να συγκρατεί κανείς την καρδιά του από δοσοληψίες και ανθρωπαρέσκειες και από όποιες άλλες σχετικές παρενέργειες; Επίσης, όταν ο Κύριος έλεγξε το νομικό εκείνο για τον άνθρωπο πού έπεσε στους ληστές και τον ρώτησε «ποιος έγινε πλησίον γι’ αυτόν», δένε απάντησε «αυτός που του έδειξε ευσπλαχνία»; (Λουκ. 10, 37). Σε άλλο δε σημείο του Ιερού Ευαγγελίου (Ματθ. 9, 13) ο Κύριος λέει: «Έλεος θέλω, όχι θυσία». Αν λοιπόν το θεωρείς δεδομένο ότι η ευσπλαχνία και η συμπάθεια (ως γνήσιος καρπός της Αγάπης) είναι ανώτερες από τη θυσία, προς την Αγάπη στρέψε την καρδιά σου.
Ὁ πειρασμός τοῦ στυλίτη καί ἡ θαυματουργία τοῦ Ἁγίου Σώματος
Ο όσιος και θαυματουργός πατέρας μας Αναστάσιος ο Σιναΐτης μας διηγήθηκε την εξής θαυμαστή και παράδοξη διήγηση:
Έξω από τη Δαμασκό, σε απόσταση δώδεκα περίπου μιλίων, ασκήτευε ένας στυλίτης, δούλος του Χριστού. Αυτός κάποτε σκανδαλίσθηκε με κάποιον ιερέα της πόλεως, όταν πληροφορήθηκε από έναν επισκέπτη ότι «ο τάδε ιερέας πέφτει στο σωματικό αμάρτημα».
Μετά από λίγες ημέρες θα γινόταν μνημόσυνο στο μοναστήρι του, που ονομαζόταν του Ραέτων, και πήγαν εκεί πολλοί από τους κατοίκους της Δαμασκού. Πήγε και ο ιερέας που είχε διαβληθεί στον οσιότατο στυλίτη και, επειδή ήταν πρεσβύτερος της Μητροπόλεως και μάλιστα από τους πρώτους στην τάξη, τέλεσε αυτός τη Θεία Λειτουργία. Την ώρα του κοινωνικού, όταν ο διάκονος είπε κατά τα καθιερωμένα την εκφώνηση: «Οι πρεσβύτεροι, προσέλθετε», κατέβασε ο στυλίτης σ’ ένα καλάθι το Άγιο Ποτήριο που είχε επάνω και του έβαλαν σ’ αυτό μία μερίδα του Αγίου Σώματος και Τίμιο Αίμα.
Όταν όμως τράβηξε επάνω την Αγία Μετάληψη και πήρε στα χέρια του το Άγιο Ποτήριο και τη λαβίδα, δίσταζε να μεταλάβει, εξαιτίας της κατηγορίας που είχε ακούσει για τον λειτουργό ιερέα, και ευρισκόμενος σε στιγμή ανθρώπινης αδυναμίας, ο όσιος απορούσε μέσα του και έλεγε: «Έχει άραγε αγιασθεί αυτή η μετάληψη;
Ὅλη ἡ ζωή τοῦ χριστιανοῦ πρέπει νά εἶναι μιά προετοιμασία γιά νά πεθάνει ὡς μάρτυρας!
Ζωή θυσιαζόμενης ἀγάπης ~ Γ. Ιουστίνος Πίρβου
Πρόσφατα ἐκδόθηκε & κυκλοφορεῖ ἀπό τίς ἐκδόσεις Ἄθως, τό βιβλίο «Ζωή θυσιαζόμενης ἀγάπης»· ἕνα βιβλίο γιά τόν βίο, τίς διδαχές & τά θαύματα τοῦ γέροντος Ἰουστίνου Πίρβου τοῦ Ὁμολογητοῦ. Ὁ ἐν λόγῳ γέροντας ἀναπαύθηκε ἐν Κυρίῳ στίς 3/16 Ἰουνίου 2013 & δικαίως θεωρεῖται ἕνας ἀπό τούς σημαντικότερους σύγχρονους Ρουμάνους γέροντες, ὁ ὁποῖος εἶχε βασανιστεῖ στίς φυλακές τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος τῆς Ρουμανίας.
Γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, ὁ ὅρος Ὁμολογητής ἀποδίδεται στούς Ἁγίους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι βασανίστηκαν διότι ὁμολόγησαν ὀρθή πίστη στόν Τριαδικό Θεό, γιά λόγους ὅμως ἀνεξαρτήτους τῆς θελήσεώς τους, δέν ἐτελειώθησαν κατά τήν διάρκεια τοῦ μαρτυρίου τους. Ἕνας τέτοιος μάρτυρας ἦταν ὁ γέροντας Ἰουστίνος , ὁ ὁποῖος φέροντας πάνω του τά στίγματα τῶν βασανιστηρίων στά ὁποῖα ὑπεβλήθη & ὄντας δοχεῖο τῆς Χάριτος, συνέχιζε νά φωτίζει μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του, ὡς φάρος Ὀρθοδοξίας σέ μία χώρα καθημαγμένη ἀπό τίς ἀδιάκοπες ἐπιθέσεις τοῦ κομμουνισμοῦ (σ.116).
Στό βιβλίο περιγράφεται μέ γλαφυρό τρόπο ἡ συγκλονιστική ζωή του μέσα στίς φυλακές καί ἡ συμπόρευσή του μαζί μέ τούς κρατούμενούς του, ὁμολογώντας παντοιοτρόπως «Ἰησοῦν Χριστόν καί τοῦτον ἐσταυρωμένον»[1]. «Οἱ φυλακές μᾶς δίδαξαν ἕνα πράγμα: ὅτι εἴμαστε ἕνα ‘σῶμα’ ἐν Χριστῷ…(σ. 75 ). Ἡ ἀπαντοχή μας ξεκίνησε μόνον ἀφοῦ καταλάβαμε γιατί ἀκριβῶς ἤμασταν φυλακισμένοι, ἀφοῦ εἴδαμε τήν Οἰκονομία τοῦ Θεοῦ. Μετά χαρᾶς ὑποφέραμε αὐτό τό μαρτύριο, ὑπομένοντας κάθε ἀδικία, προσφέροντας τήν καρτερόψυχη ἀπαντοχή μας, ὥστε νά ἐξιλεωθοῦμε γιά τίς ἁμαρτίες, τίς δικές μας καί τοῦ ἔθνους μας. Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καταλάβαμε ὅτι αὐτές οἱ ἄθλιες καί ἐξαιρετικά ταπεινωτικές συνθῆκες ζωῆς ἦταν στήν πραγματικότητα πηγές, ἀπ’ ὅπου ἀνέβλυζε ἡ ἀπάθεια. Αὐτή ἡ βαθιά κατανόησή μας ὁδήγησε σέ μία αὐθεντική πνευματική ἐνδυνάμωση…Σ’ ἐκεῖνες τίς φυλακές ἔμαθα τήν ἀληθινή προσευχή, ἡ ὁποία γεννιέται ἀπ’ τό μαρτύριο, τή θυσία καί τήν αὐταπάρνηση»(σ.46-47). Ἔτσι γιά αὐτούς τούς κρατουμένους τῶν φυλακῶν, ὁ δρόμος πρός τήν ἁγιότητα ἦταν πλέον μονόδρομος & τόν βάδιζαν ἔχοντας παραδοθεῖ ὁλοκληρωτικά στά χέρια τοῦ Θεοῦ. Οἱ περισσότεροι ἐξ αὐτῶν ἐτελειώθησαν μαρτυρικά, ὅμως ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ δρομολόγησε γιά τόν γέροντα Ἰουστίνο τήν ἀποφυλάκισή του & τήν ἐπιστροφή του στή μοναχική ζωή.
Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου: Περὶ τοῦ ὅτι στὸ μυστήριο τῆς θείας εὐχαριστίας φανερώνεται
Ἀπόδοση στὴν Νεοελληνικὴ - Ἐπιμέλεια: Σάββας Ἠλιάδης
Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου: Πνευματικά Γυμνάσματα - Μελέτη ΚΣΤ΄
"Νὰ λοιπόν, αὐτὸ τὸ ὁποῖο ἔλειπε, ἰδοὺ ποὺ μᾶς τὸ χάρισε ἀλλὰ καὶ ἀδιαλείπτως μᾶς τὸ χαρίζει διὰ μέσου τῆς ἁγίας κοινωνίας τῶν μυστηρίων, ἀφοῦ μᾶς χαρίζει δὶ` αὐτῆς ὅσα πλούτη καὶ ἀγαθὰ ἔχει τὸ πανάγιό του σῶμα καὶ τὸ τίμιό του αἷμα καὶ ὅσα ἀξιοβράβευτα καὶ ὅσες ἀρετὲς ἔχει ἡ θεωθεῖσα ψυχή του καὶ ὅσες φυσικὲς τελειότητες ἔχει ἡ θεότητά του…"
(Περὶ τοῦ ὅτι στὸ μυστήριο τῆς θείας εὐχαριστίας φανερώνεται: Α΄. Τὸ μεγαλεῖο τοῦ δώρου, Β΄. Ἡ ἀγάπη ἐκείνου ὅπου τὸ χαρίζει, Γ΄. Ἡ ὠφέλεια ἐκείνου ὅπου τὸ λαμβάνει).
Α΄. Τὸ μεγαλεῖο τοῦ δώρου
Α΄. Συλλογίσου, ὅτι χρειάζονται νὰ συνδυαστοῦν τρία πράγματα, γιὰ νὰ καταστήσουν ἕνα δῶρο ὕψιστης ἀξίας. α). Τὸ μεγαλεῖο τοῦ δώρου. β). Ἡ ἀγάπη αὐτοῦ ποὺ τὸ χαρίζει, καὶ γ). Ἡ ὠφέλεια ποὺ παίρνει αὐτὸς ποὺ τὸ δέχεται. Λοιπόν, αὐτὰ καὶ τὰ τρία, βρίσκονται σὲ βαθμὸ ἀξιοθαύμαστο μέσα στὸ μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Καὶ πρῶτον, σκέψου τὸ μεγαλεῖο αὐτοῦ τοῦ... δώρου. Ναί, μεγάλα πράγματα μᾶς χάρισε ὁ Θεός. Διότι μᾶς χάρισε τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό μας, δημιουργώντας μας ἀπὸ τὸ τίποτε στὸ «εἶναι», κατ΄ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσή του.
Τά μέσα τῆς ψυχικῆς προκοπῆς, Γεροντικό-Ἀποφθέγματα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)
Κήρυγμα_
Γεροντικό-Ἀποφθέγματα Ἀββᾶ Ποιμένος_
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com,
http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com
Ὅλα θά πᾶνε χαμένα, ἄν δέν ἀγωνισθοῦμε ν’ ἀποκτήσουμε ἄκακη, ἁπλή καί ταπεινή ψυχή.
-Υπόμενε, παιδί μου, με γενναιότητα τους πειρασμούς των δαιμόνων. Πρέπει να ξέρεις καλά ότι, όσους κόπους και αγώνες κι αν κάνουμε, όσο κι αν νηστέψουμε ή αγρυπνήσουμε ή οποιαδήποτε άλλη άσκηση πραγματοποιήσουμε, όλα θα πάνε χαμένα, αν δεν αγωνισθούμε ν’ αποκτήσουμε άκακη, απλή και ταπεινή ψυχή. Γιατί μόνο σε μια τέτοια ψυχή κατοικεί η Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 1-2-2021 ἕως 3-2-2021.
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.
1) Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://
- ▼ Φεβρουαρίου (204)
- ▼ 03 Φεβ (11)
- π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Πιστοποιητικό em-@ολιασμο...
- Ὅταν ἀρχίσει ὁ διωγμός, ζήτημα πέντε ἄν μείνετε ...
- How can this be possible!... The use of disposable...
- Ὅλοι αὐτοί οἱ εὐρωπαῖοι, οἱ τάχατες πολιτισμένοι μ...
- Οἱ πόλεμοι μαζί μέ ἂλλα τοῦ ἲδιου μεγέθους κακά ἀπ...
- Τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ, ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλό» ε...
- Τί εἶναι αὐτό; Δέν εἶναι ὑποκρισία; Ὑποκρισία εἶναι.
- Τό ἐμβόλιο τοῦ Ἀντιχρίστου (Ἀρσένιος Μοναχός, Σκήτ...
- Μητροπολίτης Μεσογαίας – Εἰδικός στήν ἀπονεύρωση τ...
- Δέν ἀντιλαμβανόμαστε τήν πανουργία τοῦ διαβόλου, ...
- 3 Φεβρουαρίου. Τοῦ Ἁγίου καί Δικαίου Συμεών τοῦ Θε...
- ▼ 03 Φεβ (11)
Μὴν ἀποκαλύπτης στὸν καθένα τὰ μυστικὰ τῆς καρδιᾶς σου.
Ἡ φύλαξις τῆς καρδιᾶς
Πρέπει νὰ φυλᾶμε πάντοτε καθαρὴ τὴν καρδιά μας ἀπὸ ἀπρεπεῖς λογισμοὺς καὶ ἐντυπώσεις σύμφωνα μὲ τὸν λόγο τοῦ Παροιμιαστοῦ: «Πάσῃ φυλακὴ τήρει σὴν καρδίαν».
Ἀπὸ τὴν ἄγρυπνη τήρηση τῆς καρδιᾶς προέρχεται ἢ καθαρότης, ἡ ὁποία εἶναι ἀπαραίτητη γιὰ νὰ δοῦμε τὸν Κύριο, ὅπως διαβεβαιώνει ἢ αἰώνια Ἀλήθεια: «Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται» (Μάτθ. ε' 8).
Μήν ἀγαπήσεις τήν πλαδαρή καί διαλυμένη ζωή...
Μην αγαπήσεις την πλαδαρή και διαλυμένη ζωή, ούτε να θελήσεις να βαδίζεις τον ευρύχωρο δρόμο (γιατί δεν οδηγεί στον ουρανό αυτός ο δρόμος), αλλά το στενό και γεμάτο θλίψεις. Αν δε, θέλεις να φτάσεις στους ουράνιους τόπους διαμονής, ν'αποφεύγεις τις ηδονές να περιφρονείς την απατηλή και πολυτελή ζωή, ν'αδιαφορείς για τον πλούτο τη δόξα και την εξουσία, ν'αποκτήσεις φτώχεια και συντριβή καρδιάς και εξομολόγηση και πηγές δακρύων, και να επιδιώκεις όλα όσα μπορούν να σου χαρίσουν τη σωτηρία.
Μέγας Βασίλειος
17 Φεβρουαρίου. Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος. Μαριάμνης Ἰσαποστόλου (α΄ αἰ.). Αὐξεντίου Ὁσίου. Μαρκιανοῦ καί Πουλχερίας τῶν εὐσεβῶν Βασιλέων. Θεοδώρου Νεομάρτυρος τοῦ Βυζαντίου (+ 1795). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τετ. λγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Πέτ. δ΄ 1-11).
Α Πε. 4,1 Χριστοῦ οὖν παθόντος ὑπὲρ ἡμῶν σαρκὶ καὶ ὑμεῖς τὴν αὐτὴν ἔννοιαν ὁπλίσασθε, ὅτι ὁ παθὼν ἐν σαρκὶ πέπαυται ἁμαρτίας,
Α Πε. 4,1 Αφού λοιπόν, ο Χριστός έπαθε κατά την ανθρωπίνην αυτού φύσιν υπέρ ημών, και σεις οπλισθήτε με την αυτήν σκέψιν και απόφασιν, να δέχεσθε με υπομονήν ανάλογα παθήματα, χωρίς να παρασύρεσθε ποτέ εις την αμαρτίαν. Διότι εκείνος ο οποίος έπαθε και εσταυρώθη κατά το σώμα μαζή με τον Χριστόν είναι νεκρός ως προς την αμαρτίαν και έχει παύσει να αμαρτάνη,