ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3: 02/25/21

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2021

Ἡ ἀντιμετώπιση τῆς πορνείας καί τοῦ θυμοῦ, Γεροντικό, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

Κήρυγμα_

Γεροντικό-Ἀποφθέγματα Ἀββᾶ Ποιμένος_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, Πνευματικά Γυμνάσματα Μελέτη ΙΕ΄: Στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου.Μέρος Πρῶτο

Αγίου Νικοδήμου
του Αγιορείτου, Πνευματικά Γυμνάσματα

Μελέτη ΙΕ΄: Στην παραβολή του Ασώτου

Α΄: Αυτός αναχώρησε από τον οίκο του πατέρα του

Β΄: Ποια ζωή έζησε μετά την αναχώρηση

[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ]

Α΄

Σκέψου, αδελφέ, την αναχώρηση, που έκανε εκείνος ο άσωτος υιός από τον οίκο του πατέρα του, όπως διηγείται ο ιερός Λουκάς[Λουκ. 15,11-32], με την οποία αναχώρηση φάνηκε στ’ αλήθεια σαν ένας νέος χωρίς μυαλό και νου, διότι τι του έλειπε, όταν ήταν στο πατρικό σπίτι και βρισκόταν κάτω από την προστασία του γλυκύτατου πατέρα του; Αυτός βρισκόταν κάθε ημέρα μέσα στην πατρική αγκάλη, είχε ό,τι χρειαζόταν, τον υπηρετούσαν όλοι οι δούλοι, είχε τα χάδια και τις τιμές ως κληρονόμος της πατρικής περιουσίας και σχεδόν αναγνωριζόταν ως κύριος και εξουσιαστής κάθε πράγματος, ώστε μπορούσε να έχει κάθε λόγο να λέει εκείνο το ψαλμικό: «Πλησθησόμεθα ἐν τοῖς ἀγαθοῖς τοῦ οἴκου σου(:θα μας χορτάσουν τα πλούσια αγαθά του οίκου σου)»[Ψαλμ. 64,5].Αλλά η επιθυμία της πλανεμένης ελευθερίας, από εκεί που ήταν τέκνο και κληρονόμος, τον έκανε να επιθυμεί να γίνει δούλος και μισθωτός.

Άρχισε, λοιπόν, να ενοχλείται από τη βασιλική και ελεύθερη ζωή, που είχε κάτω από την υπακοή του πατέρα του· άρχισε να επιθυμεί να ζει σύμφωνα με το θέλημά του και να ικανοποιεί τη διάθεσή του, όπως την ικανοποιούν οι άλλοι, και αυτή η ενόχληση και επιθυμία, τον παρακίνησαν να ζητήσει συγκατάθεση από τον Πατέρα του, για να φύγει από τον πατρικό οίκο και τον συμβούλευσαν να ζητήσει το μερίδιο από εκείνη την κληρονομιά που αναλογούσε ολόκληρη σ’αυτόν: «Πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας(:Πατέρα, δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας, που μου αναλογεί)»[Λουκ. 15,12].

Κυριακή τοῦ Ἀσώτου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ[:Α΄Κορ.6,12-20]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος(:ας επανέλθω τώρα στο ηθικό ζήτημα. Όλα έχω εξουσία να τα κάνω, δεν συμφέρουν όμως όλα. Όλα είναι στην εξουσία μου, αλλά εγώ δεν θα εξουσιαστώ και δεν θα γίνω δούλος σε τίποτε)»[Α΄Κορ.6,12].

Εδώ υπαινίσσεται τους λαίμαργους. Επειδή δηλαδή πρόκειται πάλι να στραφεί κατά του πόρνου- καθώς η πορνεία προέρχεται από την τρυφηλότητα και την έλλειψη μέτρου στη ζωή- καταδικάζει με σφοδρότητα το πάθος. Και ούτε λέγει αυτό για τα απαγορευμένα τρόφιμα – διότι εκείνα δεν επιτρέπονται- αλλά και για εκείνα που θεωρούνται ως ουδέτερα. Εννοώ το εξής περίπου: «μου επιτρέπεται», λέει, «να φάω και να πιω, αλλά δεν συμφέρει να τα κάνω με ασωτία». Και το πλέον θαυμαστό και παράδοξο, το οποίο, ως γνωστό, σε πολλές περιπτώσεις συνήθιζε να κάνει στρέφοντας τον λόγο στο αντίθετο, αυτό το κάνει και εδώ, και αποδεικνύει ότι το δικαίωμα να κάνει κανείς κάτι, όχι μόνο δεν συμφέρει, αλλά ούτε καν δικαίωμα είναι, αλλά δουλεία. Και κατά πρώτον μεν τους αποτρέπει χρησιμοποιώντας το επιχείρημα ότι είναι ασύμφορο και λέγοντας: «δεν συμφέρει»· δεύτερον χρησιμοποιεί και το εκ του αντιθέτου επιχείρημα λέγοντας ότι «εγώ δεν θα εξουσιαστώ από τίποτε».

Αυτό λοιπόν που εννοεί είναι το εξής: «Έχεις δικαίωμα να φας», λέει· «μένε λοιπόν κύριος του φαγητού και πρόσεχε μήπως γίνεις δούλος αυτού του πάθους. Εκείνος δηλαδή που κάνει χρήση αυτού του δικαιώματος όπως πρέπει, είναι κύριός του· εκείνος όμως που προχωρεί σε άμετρη χρήση δεν είναι πλέον κύριος, αλλά γίνεται δούλος του, εφόσον μέσα του είναι τυραννικός δυνάστης η λαιμαργία». Είδες πώς απέδειξε ότι βρίσκεται υπό την εξουσία άλλου αυτός, ο οποίος νόμιζε ότι ασκεί εξουσία; Αυτό δηλαδή συνήθιζε να κάνει ο Παύλος, όπως είπα και προηγουμένως, στρέφοντας το θέμα στο αντίθετο, πράγμα το οποίο έχει κάνει και εδώ. Και πρόσεξε. Κάθε ένας από εκείνους έλεγε: «Έχω δικαίωμα να χαίρομαι τις απολαύσεις»· ο Παύλος λέει ότι «Δεν το κάνεις σαν να έχεις εξουσία επί των απολαύσεων, αλλά σαν να βρίσκεσαι εσύ ο ίδιος υπό την εξουσία τους· εφόσον δηλαδή είσαι άσωτος, δεν εξουσιάζεις την κοιλία σου, αλλά αυτή σε εξουσιάζει». Αυτό είναι δυνατό να το πει κανείς και για τα χρήματα και για τα άλλα πάθη.

Γέροντας Φιλόθεος: ''Οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἀνθρώπους ἔχουν μάτια καί δέν βλέπουν, ἔχουν αὐτιά καί δέν ἀκοῦν. Ἔχουμε δύσκολους καιρούς καί πονηρές ἡμέρες...''

Γιά τήν ἀποστασία καί μετάνοια

Οἱ ἄνθρωποι τρέχουν μέ προθυμία στόν δρόμο τῆς καταστροφῆς. Σέ καμιά ἐποχή δέν ὑπῆρξε τόση κακία, ὅση στίς ἡμέρες μας. Ἄς παρακαλοῦμε τόν πανάγαθο Θεό νά δώσῃ μετάνοια καί ἐπιστροφή καί σέ ἐμᾶς καί σ΄ ὅλα τά ἔθνη.

Ὁ φοβερός κατακλυσμός τῆς ἁμαρτίας ἀπειλεῖ νά καταποντίση ὅλους, λαϊκούς καί κληρικούς, πλούσιους καί πτωχούς, μεγάλους καί μικρούς, ἄνδρες καί γυναῖκες, γέροντες, νέους καί νήπια, ἐπειδή ὅλοι σχεδόν ἔχουμε ξεκλίνει. Ὅσοι δέ ἔχουν ἐκκλίνει ἀπό τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου, προσπαθοῦν οἱ ἀσεβεῖς, μέ πολλούς τρόπους, νά ἀποπλανήσουν, γιά νά τούς καταστήσουν συνοδοιπόρους στόν δρόμο τῆς ἀπωλείας.

Οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἀνθρώπους ἔχουν μάτια καί δέν βλέπουν, ἔχουν αὐτιά καί δέν ἀκοῦν. Ἔχουμε δύσκολους καιρούς καί πονηρές ἡμέρες. Ὅποιος μπορέση νά σώσῃ τόν ἑαυτό του, θά ὀνομασθῆ μεγάλος· ἐάν σώσῃ καί ἄλλους, θά ὀνομασθῆ μέγιστος...

Ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ ἔφτασε. Τήν συγκρατοῦν οἱ προσευχές καί μεσιτεῖες τῆς Παναγίας Μητέρας Του, τῶν Ἁγίων στούς Οὐρανούς καί ὀλίγων ἐκλεκτῶν, πού βρίσκονται στήν γῆ. Ὀφείλουμε νά εἴμαστε ἕτοιμοι καί μετανοημένοι, γιά νά σώσουμε τουλάχιστο τίς ψυχές μας.

Φοβοῦμαι ὅτι πολύ σύντομα θά ἀκολουθήση συμφορά στό ἀνθρώπινο γένος, ἐπειδή οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἄρχοντες καί τόν λαό, τούς κληρικούς καί λαϊκούς, βαδίζουν τόν εὐρύχωρο δρόμο, πού ὁδηγεῖ στήν καταστροφή... Ἐμεῖς μέ ὑπομονή ἄς βαδίζουμε τόν στενό δρόμο τῆς ἀρετῆς, προσβλέποντες στόν Ἀρχηγό τῆς πίστεώς μας καί θεωρώντας τά τοῦ κόσμου σκουπίδια, γιά νά κερδίσουμε τόν Χριστό...

Νὰ τί σημαίνει νὰ εἶσαι πλήρης Πνεύματος Ἁγίου...

Ἡ ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας

Πράγματα ποὺ μοιάζουν ἀπίστευτα στοὺς ἀπίστους, ἀποτελοῦν γνώριμα καὶ καθημερινὰ περιστατικὰ στοὺς ὄντως πιστούς, αὐτοὺς ποὺ ζοῦν ἐν Πνεύματι καὶ βιώνουν τὴ Χριστιανικὴ πίστη στὴ ζωή τους.

Μετὰ τὴν θεραπεία του ὁ Μοτοβίλωφ ἔγινε πολὺ τακτικὸς ἐπισκέπτης τῆς μονῆς. Κατὰ τὴν διάρκεια μίας συνομιλίας του μὲ τὸν ὅσιο Σεραφείμ, τέλη Νοεμβρίου τοῦ 1831, εὐτύχησε νὰ τὸν δῇ καταγλαϊσμένο ἀπὸ τὴ Χάρη καὶ λάμποντα μέσα στὸ φῶς, καὶ νὰ ἀκούσει ἀπὸ αὐτὸν ὅτι ἡ Χριστιανικὴ ζωὴ πρέπει νὰ γίνῃ ζωὴ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Νὰ τί ἔγραψε σχετικὰ ὁ Μοτοβίλωφ στὸ σημειωματάριό του, τὸ ὁποῖο βρέθηκε στὸ ἀρχεῖο τῆς μονῆς Ντιβιέγιεβο, ὅπου εἶχε γίνει μοναχὴ ἡ χήρα Ἑλένη Μοτοβίλοβα:

«Ἡ ἡμέρα ἦταν συννεφιασμένη, ἡ γῆ εἶχε καλυφθεῖ ἀπὸ παχὺ στρῶμα χιονιοῦ, τὸ ὁποῖο ἔπεφτε συνεχῶς, ὅταν ὁ στάρετς Σεραφεὶμ μὲ ἔβαλε νὰ καθήσω δίπλα του σ’ ἕνα πεσμένο κορμὸ δένδρου.

«Ὁ Κύριος μοῦ ἀποκάλυψε, μοῦ εἶπε, ὅτι στὴν παιδική σας ἡλικία ἐπιθυμούσατε νὰ μάθετε ποιὸς εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Σᾶς συμβούλευαν νὰ ἐκκλησιάζεσθε, νὰ προσεύχεσθε, νὰ κάνετε καλὲς πράξεις, διότι σ’ αὐτά, σᾶς ἔλεγαν, συνίσταται ὁ σκοπὸς τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Αὐτὴ ἡ ἀπάντηση ὅμως δὲν μποροῦσε νὰ σᾶς ἱκανοποιήσει. Ὄντως ἡ προσευχή, ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία, ὅπως καὶ ὅλη ἡ χριστιανικὴ ἄσκηση εἶναι καλὰ καθ’ ἑαυτά.

Ἀλλὰ ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας δὲν εἶναι μόνο νὰ ἐκπληρώσουμε αὐτά, διότι αὐτὰ εἶναι μόνο μέσα. Ὁ πραγματικὸς σκοπὸς τῆς χριστιανικῆς ζωῆς εἶναι ἀποκτήσουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Πρέπει νὰ γνωρίζετε ὅτι μόνο ἐκεῖνο τὸ καλὸ ἔργο ποὺ ἔχει γίνει ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸ Χριστὸ φέρει τοὺς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Σύμφωνα μ ’ αὐτὰ ἡ ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας».

«-Μὲ ποιὰ ἔννοια λέτε ὅτι πρέπει νὰ κερδίσουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα; (ἐρώτησα ἐγώ), δὲν τὸ καταλαβαίνω καλὰ αὐτό».

Ἱεράρχης τοῦ Φαναρίου: οἱ Ὀρθόδοξοι δέν ἔχουν πρόβλημα νά ἀναγνωρίσουν τό πρωτεῖο τῆς Ρώμης.

Ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ Γκέτσα. Πηγή: catholicoutlook.org

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ Γκέτσα στο συνέδριο, που ήταν αφιερωμένο στον διάλογο Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, δήλωσε ότι το πρόβλημα δεν είναι το πρωτείο του Πάπα, αλλά το πως θα εφαρμόζεται αυτό το πρωτείο.

Οι Ορθόδοξοι δεν έχον πρόβλημα να αναγνωρίσουν το πρωτείο της Ρώμης, το ζήτημα είναι μόνον πως θα εφαρμόζεται αυτό το πρωτείο, δήλωσε ο ιεράρχης του Φαναρίου Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ στο διαδικτυακό συνέδριο με θέμα «Προκλήσεις και προοπτικές του θεολογικού διαλόγου των Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών», που ήταν αφιερωμένο στην αναζήτηση τρόπων ενώσεως των ορθοδόξων και ρωμαιοκαθολικών.

Στο συνέδριο, εκτός του Αρχιεπισκόπου, συμμετείχαν ο επικεφαλής του Γραφείου Ανατολής του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Ενότητας των Χριστιανών Υάκινθος Destivelle, ο καθηγητής Πέτρος Βασιλειάδης και σειρά άλλων Ελλήνων θεολόγων.

Ὁ ἐγκέφαλος εἶναι τό μελλοντικό πεδίο μάχης

Απόσπασμα ομιλίας του Dr James Giordano της DARPA. Η ομιλία έγινε στις 25/09/2018 στο Ινστιτούτο Σύγχρονου Πολέμου της Στρατιωτικής Ακαδημίας West Point.

Ολόκληρη η ομιλία εδώ

Σχετικά με τη DARPA δείτε και τις αναρτήσεις εδώ

ΑΣΚΗΤΗΣ

Ο εγκέφαλος είναι το μελλοντικό πεδίο μάχης (ελληνικοί υπότιτλοι) - ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ (orthopraxia.gr)

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος: Ἡ καταγωγή τῆς Εὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ καί ἡ ἀξία της

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ π.ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ ΜΕ ΘΕΜΑ: "Ἡ καταγωγή τῆς Εὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ καί ἡ ἀξία της". ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 25-7-1982 (Ζ' Ματθαίoυ)

(youtube.com)

http://aktines.blogspot.com/2021/02/blog-post_353.

Περὶ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου Ἁγίου Ἀνδρέου Κρήτης

Περὶ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου

Ἁγίου Ἀνδρέου Κρήτης

Πηγή: Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Καρέα

Τό περιεχόμενον τῆς παραβολῆς τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου (Λουκ. ιη’ 10-14) ἀποτελεῖ κάτι σὰν προγύμνασμα καὶ προετοιμασία γιʼ αὐτοὺς πού θέλουν νὰ πλησιάσουν τὴν ἱερὰ ταπείνωσι, πού περιέχεται σὲ ὅλες τὶς ἀρετές ἐπάνω στὶς ὁποῖες στηρίζεται πράγματι ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, καὶ νὰ ἀπέχουν ἀπὸ τὴν θεομίσητον ἀλαζονείαν, ἡ ὁποία ἀποτρέπει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ κάθε φιλόχριστη ἀρετή. Ποιός λοιπὸν δὲν θὰ ποθήση νὰ μιμηθῆ τὸν τελώνη καὶ τὴν ἐπιστροφὴ καὶ τὴν μετάνοιά του καὶ δὲν θὰ ἀποστραφῆ τὴν ἔπαρσι τοῦ Φαρισαίου, ἀφοῦ ἡ μὲν ταπείνωσις συνδέεται μὲ τὸν Χριστόν, ἡ δὲ ἀλαζονεία μὲ τὸν ὑπερήφανο δαίμονα;

Ἡ ἀλαζονεία εἶναι χωρὶς ἀμφιβολία αὐτὴ πού ἔκανε τὸν πρῶτο ἀπό τούς ἀγγέλους, πού ὀνομαζόταν καὶ ἑωσφόρος, διάβολον. Αὐτὴ ἐξεδίωξε τὸν γενάρχη Ἀδὰμ ἀπὸ τὸν Παράδεισο. «Καθεῖλε δυνὰστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς». «Κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν». Αὐτή καταδικάζει τὸν Φαραώ: «Εἶπεν ἄφρων ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, οὐκ ἔστι Θεός». Αὐτή κατέβαλε τὸν Ναβουχοδονόσορα, διότι «Κυρὶῳ Θεῷ σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις»· καὶ «οὐ ποιήσεις οὐδέν ὁμοίωμα».

Ἂν καὶ τοῦ ἑνὸς ἡ ἀρρώστια ἐθεραπεύθη, ἐνῶ τοῦ ἄλλου τὸ πάθος κατήντησεν ἕξις. Ἀληθῶς, πυρετὸς εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια πού ἀδρανοποιεῖ τὴν εὐαισθησία τοῦ ἄρρωστου, ψυχασθένεια φοβερή ποὺ ἐρεθίζει τὸν ἄνθρωπο πρὸς πτῶσιν, ὑδρωπικία εἶναι, γεμάτη ἀπὸ ὑγρὸ καὶ ἀέρα. «Τὶς γὰρ ἀναβήσεται εἰς τὸ ὄρος Κυρίου; Ἀθῶος χερσὶ καὶ καθαρὸς τῇ καρδίᾳ, ὅς οὐκ ἔλαβε ἐπὶ ματαὶῳ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ». Τοιαύτη ἦταν ἡ ματαιότης καὶ ἡ ἀγερωχία τοῦ Τύρου, ἡ ὁποία ἀφαιρώντας του καὶ τὴν τελευταία ἰκμάδα χάριτος, τὸν ἄφησε σὰν ξηραμένη γῆ. Ὁπωσδήποτε τὸ γνωρίζετε αὐτό καὶ μὲ τὸν λόγο καὶ μὲ τὴν πεῖρα· ὁ ἀλαζών δὲν αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη τῆς τελειοποιητικῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καὶ γι’ αὐτό εἶναι ἄνυδρος καὶ ξηρός, ἀφοῦ τοῦ λείπει ἡ ζωτικὴ θερμότης καὶ ἡ ζωογόνος ὑγρασία. Σʼ αὐτόν, ὅπως στὸ ἀπογυμνωμένο δένδρο, φτιάχνει τὴν φωλιὰ τοῦ ὁ νυκτοκόρακας διάβολος.

Καὶ μὲ ἕνα λόγο, ἡ ταπείνωσις εἶναι τροφὸς τῶν ἀρετῶν, ἀρχή καὶ τέλος καὶ κεφαλὴ τοῦ κάλλους τῆς χριστιανικῆς εὐσέβειας. Ἀφανισμὸς τῶν παθῶν, διατήρησις τῆς ὑγρασίας στὴν ρίζα τῆς πίστεως. Ἡ ταπείνωσις συνυπάρχει μὲ τὸν φόβον τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος διώκει τὴν ἀνομία, ὅπως εἶπαν καὶ ὁ Ἱερεμίας καὶ ὁ Σολομών. Εἶναι ἀληθές ὅτι «Ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου». Αὐτή κάνει τὸν Τελώνη κήρυκα τοῦ Πνεύματος, ἡ δὲ ἀλαζονεία κατασκευάζει τὸν Φαρισαῖο τύμπανο κενὸ πού ματαίως ἀλαλάζει. Ἀληθῶς σὰν τὰ ρόδια τῶν Σοδόμων εἶναι ὁ ὑποκριτής, πεπόνι ὄμορφο ἀπʼ ἔξω, ἄλλα ἐσωτερικῶς σάπιος καὶ ἄχαρος.

Ἠ ἀστυνόμευση τοῦ ἰδιωτικοῦ μας βίου, ἐν ὀνόματι τῆς πανδημίας

Η αστυνόμευση του ιδιωτικού μας βίου, εν ονόματι της πανδημίας

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

« Η ρωμιοσύνη έν’ φυλή συνότζαιρη του κόσμου,

Κανένας δεν εβρέθηκεν για να την- ι’ ξηλείψει,

Κανένας, γιατί σκέπει την ‘ που τα’ άψη ο Θεός μου.

Η Ρωμιοσύνη έν’ να χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει».

(Βασίλη Μιχαηλίδη, Η 9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου)

Είναι πρόδηλο, ότι οι αντίξοες βιούμενες καταστάσεις και οι εν γένει συνθήκες πολιτικής δυστοπίας και κοινωνικής δυσανεξίας, μας έχουν στραγγαλίσει ηθικά, ψυχικά, κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά και η αγχόνη σφίγγει έτι μάλλον και μάλλον όσο ο αφιονισμένος και υπνώττον λαός, αποχαυνώνεται βοσκηματωδώς εντελλόμενος από τα αργυρώνητα έμμισθα φερέφωνα της καθεστωτικής τηλοψίας η οποία δια της καλλιέργειας διαχύτου φόβου, επιδιώκει, με σπουδή και επιμέλεια να ποδηγετήσει την κοινή γνώμη προς την Νέα τάξη πραγμάτων, με φόβητρο το αφήγημα της πανδημίας.

Είμεθα οι μοναδικοί χώρα εις τον πλανήτη όπου κυβερνώμεθα από τους έκγονους των επιβούλων μας και όχι από ανθρώπους οι οποίοι αγαπούν τον τόπο τους και σέβονται το έθνος, την Πατρίδα την Ορθοδοξία, δηλαδή αποτίουν διαρκώς και αδιαλείπτως επιμνημόσυνες δεήσεις προς τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ήτοι τους προγόνους τους οι οποίοι αγωνίσθηκαν με παν πρόσφορο μέσο, θυσιάζοντας με αυταπάρνηση εισέτι και την ίδια την ζωή της προκειμένου, ημείς οι επιγενόμενοι ραγιάδες και αγνώμονες πολίτες να τους λοιδορούμε και να τους λησμονούμε.

Η Ελλάς έχει ένδον καταληφθεί από προβατόσχημους λυκοποιμένες, εντολοδόχων άλλων εθνών-κρατών και φορείς άλλων αποκρυφιστικών θεωριών και πεποιθήσεων, δια των οποίων επιδιώκουν, μετά εωσφορικής οιήσεως να αμαυρώσουν το ανθρώπινο πρόσωπο, κατακτώντας ολόκληρο τον κόσμο, με ειρηνικά μέσα.

Εκ των ως άνω παρέπεται ότι εν τοις πράγμασι βιώνουμε μία μορφή τρίτου παγκόσμιου πολέμου με ειρηνικά μέσα, όπου αυτοκλήτως και πατερναλιστικά και διττώς υποκριτικά παρεμβαίνει το Κράτος δια να μας σώσει, κοπτόμενο δήθεν περί της υγείας μου, εξ αφορμής και ενόψει των κατασκευασμένων αλλεπάλληλων δήθεν κυμάτων περί της επαράτου εξάρσεως του ιού.