Κήρυγμα_
~ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 27-5-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Παρασκευή 28 Μαΐου 2021
Ποιός πρέπει νά λέγεται ἀνθρωποποιός, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ποιός πρέπει νά λέγεται άνθρωποποιός, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 28-5-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΠῶς νικῶνται τά πάθη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Η ομιλία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 10 Μαρτίου 2018, στην αίθουσα του Ιεραποστολικού Συλλόγου ΚΥΡΙΑΚΗ
Ποιός εἶναι ὁ ἀληθινά εὐτυχισμένος- ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Κήρυγμα_
~ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 27-5-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης40. Ὁ φόβος καί η θεραπευτική του Β΄- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, 28-5-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
https://youtu.be/CJt7dpHP-8s Σύν Θεῷ Διαδικτυακή σύναξη ἀπόψε στίς 9.30 μ.μ. μέ θέμα: 40. Ὁ φόβος καί η θεραπευτική του Β΄- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, 28-5-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
Γιά τήν ἐπιμονή στήν τήρηση τῶν λογισμῶν (Ἀββᾶ Κασσιανοῦ)
Συνομιλίες με τους πατέρες της ερήμου, συνομιλία με τον Αββά Σερηνο
Η προσωπική μας πείρα μας έχει διδάξει ότι έχουμε καθήκον αλλά και δυνατότητα, να παραμείνουμε στενά ενωμένοι με τον Κύριο, εάν βέβαια νεκρώσουμε το θέλημά μας και περικόψουμε τις γήινες επιθυμίες μας. Αυτό επίσης θα το διδαχθούμε και από τη μαρτυρία εκείνων πού Του λένε με εμπιστοσύνη: «Η ψυχή μου είναι προσκολλημένη σε Σένα» (Ψαλμ. 62, 9).
«Είμαι προσκολλημένος στις εντολές Σου, Κύριε» (Ψαλμ. 118, 31). «Για μένα το πολυτιμότερο αγαθό είναι το να είμαι προσκολλημένος στόν Θεό μου» (Ψαλμ. 72, 28). Και ο Απόστολος λέει: «Αυτός που προσκολλάται στόν Κύριο είναι ένα πνεύμα με Αυτόν» (Α’ Κορ. 6, 17),
“Έτσι, τα παραστρατήματα της ψυχής και η κόπωση που αυτά γεννούν, δέν μάς κάνουν να εγκαταλείπουμε αυτή την άγια άσκηση, γιατί «όποιος καλλιεργεί τα χωράφια του, θα χορτάσει ψωμί: ενώ αυτός που επιδιώκει την αργία, θα χορτάσει φτώχεια» (Παροιμ. 28, 19). Δεν πρέπει όμως η ολέθρια απελπισία να μας αναχαιτίσει το δρόμο της άσκησης. Γιατί, «όποιος κοπιάζει θα αποκτήσει άφθονα αγαθά, ενώ ο φιλήδονος και ο αναίσθητος θα είναι πάντοτε γυμνός» (Παροιμ. 14, 23). Και «ο φιλόπονος άνθρωπος κοπιάζει για τον εαυτό του και διώχνει μακριά το θάνατο πού προέρχεται από την πείνα» (Παροιμ. 16, 26).
Ἡ χαρά μισθόν δέν ἔχει, ἐνῶ ἡ λύπη ἔχει. «Ἀπέλαβες τά ἀγαθά σου ἐν τῆ ζωῆ σου» ...
Επιστολή για τις θλίψεις
Χαριτωμένη και ευλογημένη μικρούλα
και σοφή δασκαλίτσα
Εύχομαι η Παναγία μας πάντοτε να σε σκεπάζη και να σε φωτίζη.
…
Μου γράφεις ότι «παρακαλάς τον Κύριον ίνα με ανακουφίζη από τους πόνους μου» και θέλω να σε παρακαλέσω, ίνα μη προσεύχεσαι, τουλάχιστον για μένα, έτσι. Αλλά να παρακαλάς τον Κύριον, ίνα υπομονήν μου χαρίζη και όχι απαλλαγήν. Πολλά μας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες, αλλά περισσότερον και δυναμικώτερον η πτωχή μας πείρα.
Και σου εξομολογούμαι:
Προ εξ περίπου ετών, ήμουνα στο νοσοκομείον του Ν.Ι.Κ.Ε των Αθηνών δια την γνωστήν μου ασθένειαν, το έκζεμα, και όταν έφυγα, πήγαμε και προσκυνήσαμε τον άγιον Νεκτάριον στην Αίγινα. Προσκυνώντας την αγίαν Του Κάραν, μόλις δηλαδή, ολίγον τι ευωδίασε, και αυτό το εξήγησα, ότι «πολλαί θλίψεις με περιμένουν», όπως και έγινε.
Όταν γυρίσαμε στην Αθήνα, στην Καλλιθέα, και ξάπλωσα στο κρεβάτι, είπα στον πάτερ Ι.: «Τόσο σκοτωμένος είμαι, που νομίζω ότι εκατό άνθρωποι με έχουν ραβδίση».
Από τότε μέχρι σήμερα, σου είναι γνωστά, χρόνια τώρα στο κρεβάτι.
Προ πολλών ετών με κτύπησε κύστη κόκκυγος με φρικτούς πόνους. Οι γλουτοί, από την πολλήν κατάκλισιν, άρχισαν να με πονούν πολύ, να με τσούζουν, δηλαδή με ειδοποιούν ότι πρόκειται να ανοίξουν πληγή.
Άλλα βάσανα πάλι, και άλλες πληγές φοβερότερες των πρώτων.
Να πλαγιάσω δεξιά δεν μπορώ, πονάω – πονάω – πολύ.
Να πλαγιάσω αριστερά δεν μπορώ – πονάω.
Να πέσω ανάσκελα; δεν μπορώ – πονάω.
Τι να κάμω; Τι θα γίνω; Πού θα καταλήξω;
Γιά νά ὑπομένεις τόν ἄλλο, πρέπει νά τόν ἀγαπᾶς!
*Για να υπομένεις τον άλλο πρέπει να τον αγαπάς!
(Οσίου Παισίου του Αγιορείτου)*
_Γέροντα, όταν περνούμε κάποιον πειρασμό, μια μεγάλη δοκιμασία, τι να κάνουμε;_
"..._Τι να κάνετε; Υπομονή να κάνετε. Η υπομονή είναι το ισχυρότερο φάρμακο που θεραπεύει τις μεγάλες και μακροχρόνιες δοκιμασίες. Οι περισσότερες δοκιμασίες μόνο με την υπομονή περνούν_. *Η μεγάλη υπομονή ξεδιαλύνει πολλά και φέρνει θεϊκά αποτελέσματα∙ εκεί που δεν περιμένεις την λύση, δίνει ο Θεός την καλύτερη λύση"*
Χριστός στήν καρδιά, Χριστός στά χείλη, Χριστός στά Ἔθνη
ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΑ ΕΘΝΗ
Σὲ ἐρωτῶ. Εἰς ποίαν θρησκείαν ανήκεις; Άθεος δεν πιστεύω να είσαι. Μόνον παράφρονες ημπορούν να είπουν, Θεός δεν υπάρχει. Συ πιστεύεις, ότι υπάρχει κάποια ανωτέρα Δύναμις. Λέγεις, ότι ανήκεις εις την Χριστιανικήν θρησκείαν, εκτελείς κάποτε – κάποτε τυπικώς μερικά θρησκευτικά καθήκοντα, εμφανίζεσαι ως κομμήτης τρεις ή τέσσερες φοράς τον χρόνον εις την εκκλησίαν, και αρέσκεσαι να ακούης τον Ακάθιστον Ύμνον, το τροπάριον της Κασσιανής, Επιτάφιον Θρήνον, το «Χριστός ανέστη»!
Τί; Να σε ονομάσω τώρα Χριστιανόν; Αλλά Χριστιανός είναι όνομα τιμημένον, υπούργημα μεγάλο, αποστολή υψίστη. Χριστιανός=ακόλουθος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μέχρι θανάτου. Ο Χριστιανός αρχηγόν έχει τον Χριστόν. Απ’ αυτόν λαμβάνει διαταγάς, από αυτόν εξαρτάται και κατευθύνεται.
Αλλ’ οι περισσότεροι που λέγονται σήμερον Χριστιανοί, τον Χριστόν ή τον αγνοούν ή τον έχουν τρομερά παρεξηγήσει και έχουν πλάσει έναν ιδικόν τους Χριστόν σύμφωνα με τας επιθυμίας των, ή και το χειρότερον τον έχουν προδώσει. Ναι, τον αγνοούν. Ποιος είναι ο Χριστός; Ποια είναι η διδασκαλία του; Ποια τα έργα του; Δεν ηθέλησαν να το μάθουν. Δεν ήνοιξαν ποτέ το Ευαγγέλιον, την αγίαν Γραφήν, όπου εις κάθε σελίδα της ακτινοβολεί το πρόσωπον του Ιησού. Δυστυχώς οι άνθρωποι του αιώνος τούτου εφρόντισαν και έμαθαν πολλά πράγματα, εμπλούτισαν τον εγκέφαλόν των με γνώσεις, ως επί το πλείστον αχρήστους, προσεκολλήθησαν σαν στρείδια εις διάφορα συστήματα, αλλ’ έχουν μεσάνυκτα ως προς την γνώσιν του Χριστού. Αγνοούν τα στοιχεία της Χριστιανική πίστεως, δεν γνωρίζουν καν το αλφαβητάριον του Χριστιανισμού.
«Ἀφήσαμε τὸ ἐλαφρὺ φορτίο, δηλαδὴ τὸ νὰ μεμφόμαστε τὸν ἑαυτό μας καὶ κουβαλᾶμε τὸ βαρύ, δηλαδὴ τὸ νὰ δικαιώνουμε τὸν ἑαυτό μας».
Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ἰωάννης
«Ἀφήσαμε τὸ ἐλαφρὺ φορτίο, δηλαδὴ τὸ νὰ μεμφόμαστε τὸν ἑαυτό μας καὶ κουβαλᾶμε τὸ βαρύ, δηλαδὴ τὸ νὰ δικαιώνουμε τὸν ἑαυτό μας».
Ὁ ἴδιος καθόταν στὴ σύναξη καὶ στέναξε μὴ γνωρίζοντας ὅτι κάποιος εἶναι πίσω του.
Ὅταν τὸ κατάλαβε, ἔβαλε μετάνοια λέγοντας: «Συγχώρεσέ με, ἀββᾶ, εἶμαι ἀκόμη ἀκατήχητος».
Ρώτησε ἀδελφὸς τὸν ἀββᾶ Κρόνιο
Τώρα εἶναι καιρὸς νὰ μετανοήσωμεν, νὰ παύσωμεν ἀπό τὰ κακά, καὶ νὰ κάμνωμεν τὰ καλὰ- διότι ἕως αὔριον δὲν ήξεύρομεν τὶ θὰ πάθωμεν.
Ἡμεῖς, χριστιανοὶ μου, τὶ εἴμεθα, δίκαιοι ἤ ἁμαρτωλοί; ἀνίσως καὶ εἴμεθα δίκαιοι, καλότυχοι καὶ τρισμακάριοι εἰ δὲ καὶ εἴμεθα άμαρτωλοί, τώρα είνε καιρὸς νὰ μετανοήσωμεν, νὰ παύσωμεν ἀπό τὰ κακά, καὶ νὰ κάμνωμεν τὰ καλὰ- διότι ἕως αὔριον δὲν ήξεύρομεν τὶ θὰ πάθωμεν.
Στή διάρκεια τῆς προσευχῆς προσπάθησε να....
Στη διάρκεια της προσευχής προσπάθησε να ενώσεις το θέλημά σου με το θέλημα του Θεού και όχι να προσπαθήσεις να τραβήξεις το θέλημα του Θεού στο δικό σου θέλημα.
28 Μαΐου. Παρασκευή. Εὐτυχοῦς ἐπισκόπου Μελιτινῆς, Ἑλικωνίδος μάρτυρος (+244). Ἀνδρέου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Παρ. δ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ι´ 44 - ια´ 10).
Πραξ. 10,44 Ἔτι λαλοῦντος τοῦ Πέτρου τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπέπεσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας τὸν λόγον.
Πραξ. 10,44 Ενώ δε ο Πετρος συνέχιζε να λέγη τα λόγια αυτά, αίφνης έπεσε το Πνεύμα το Αγιον εις όλους αυτούς, που ήκουαν την διδασκαλίαν.