Ὁ φόβος καί η θεραπευτική του Δ'- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, Ἡ ἀνδρεία, Ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καί ἀρετές, 4-6-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
Συν Θεω αν υπάρχουν ερωτήσεις παρακαλούμε στείλτε τες μας στο: AgiaTrias.erotiseis@gmail.com Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...Σάββατο 5 Ιουνίου 2021
43. Ὁ φόβος καί η θεραπευτική του Ε'- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, Ἡ ἀνδρεία, Ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καί ἀρετές, 5-6-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
https://youtu.be/JoUpuTbfLa4 Σύν Θεῷ διαδικτυακή σύναξη ἀπόψε στίς 21.30 μέ θέμα: 43. Ὁ φόβος καί η θεραπευτική του Ε'- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, Ἡ ἀνδρεία, Ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καί ἀρετές, 5-6-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
Ἡ τιμωρία- παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ.Εὐεργετινός (Ὑπόθεσις ΙΒ΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ τιμωρία- παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι ἔλαβαν τήν θεία γνώση τιμωροῦνται μέ μεγάλες τιμωρίες καί γιά τά παραμικρά πταίσματα. Εὐεργετινός (Γ΄ τόμος, Ὑπόθεσις ΙΒ΄), 5-6-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...«Πῶς περνᾶς τόν καιρό σου;» Ἀββᾶ Δωροθέου Ι΄ Διδασκαλία, β΄ μέρος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Βιντεοσκοπημένη ομιλία σε σύναξη του ιεραποστολικού συλλόγου "ΚΥΡΙΑΚΗ¨ στην Περίσταση Κατερίνης (Εξωκκλήσι Ζωοδόχου Πηγῆς-Παναγία), το Σάββατο 30 Μαΐου 2020
Κυριακή τοῦ Τυφλού. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς Τυφλοῦ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω.9,1-38]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ
«Καὶ παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;(: καθώς ο Ιησούς περνούσε από το κέντρο της πόλεως, είδε έναν άνθρωπο που είχε γεννηθεί τυφλός. Τότε οι μαθητές Του Τον ρώτησαν: ‘’Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε για να γεννηθεί ο άνθρωπος αυτός τυφλός; Αμάρτησε ο ίδιος, όταν ήταν ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, ή αμάρτησαν οι γονείς του και τιμωρείται αυτός για τις αμαρτίες τους;’’)»[Ιω.9,1].
Επειδή ο Κύριος είναι πάρα πολύ φιλάνθρωπος και φροντίζει για τη σωτηρία μας και επειδή θέλει να κλείσει τα στόματα των αχαρίστων, δεν παραλείπει να κάνει τίποτε από αυτά που έπρεπε να κάνει, και αν ακόμη κανένας δεν έδινε προσοχή. Αυτά λοιπόν γνωρίζοντας καλά και ο προφήτης Δαβίδ έλεγε: «ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε (:για να φανεί έτσι πόσο δίκιο είχες στις καταδικαστικές Σου αποφάσεις σε βάρος μου και να εξέλθεις έτσι νικητής, όταν ασεβείς και μωροί θελήσουν να Σε επικρίνουν)»[Ψαλμ.50,6].
Για τον λόγο λοιπόν αυτόν, επειδή δεν δέχθηκαν το υψηλό νόημα των λόγων Του, αλλά Τον αποκάλεσαν ακόμη και δαιμονισμένο και επιχειρούσαν να Τον φονεύσουν, αφού εξήλθε από τον ναό, θεραπεύει τον τυφλό, επιτυγχάνοντας έτσι και να καταπραΰνει την οργή τους με την απουσία Του, και με την πραγματοποίηση του θαύματος να μετριάσει τη σκληρότητα και την ασπλαχνία τους και ταυτόχρονα επίσης να κάνει πιστευτούς τους λόγους Του· και το θαύμα που επιτελεί δεν είναι τυχαίο, αλλά τότε συμβαίνει για πρώτη φορά: «ἐκ τοῦ αἰῶνος(:από τότε που έγινε ο κόσμος)»,λέγει,«οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου (:δεν ακούστηκε ποτέ να έχει θεραπεύσει κανείς μάτια ανθρώπου που να έχει γεννηθεί τυφλός· πρώτη φορά έγινε τέτοιο θαύμα, και Αυτός που το έκανε πρέπει να έχει θεϊκή αποστολή)»[:Ιω.9,32]· διότι τυφλού ίσως άνοιξε κάποιος ως τότε τους οφθαλμούς, αλλά τυφλού εκ γενετής, όχι ακόμη.
Τὸ ὕψιστον ἀγαθόν
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Οἱ ἄνθρωποι συνήθως δὲν ἔχουν ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίου καὶ τὰ ἀγαθὰ ποὺ θέλουν νὰ ἀποκτήσουν ἔχουν σχετικὴ ἀξία καὶ κάποτε βλάπτουν, γιατί ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸν πνευματικὸ προσανατολισμό. Ὅταν ὅμως δεχτοῦν ὅτι τὸ ὕψιστο ἀγαθὸ εἶναι ὁ Θεός, τότε ὅλα ἀλλάζουν, γιατί ὁ Θεὸς εἶναι ἡ πηγὴ τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ ἀγαθοῦ.
Ὁ Μέγας Βασίλειος λέει ὅτι «τὰ πάντα ἀποβλέπουν στὸν Θεό. Αὐτὸν ἐπιιθυμοῦν νὰ ἀπολαύσουν τὰ πάντα· εἶναι ἡ ἀμετάτρεπη καὶ ἀμετάβλητη φύση, τὸ δεσποτικὸ καὶ ἐξουσιαστικὸ ἀξίωμα, ἡ ἀνενόχλητη καὶ ἀδιατάρακτη ζωή, ὁ χωρὶς λύπη τρόπος ζωῆς, στὸν ὁποῖο δὲν ὑπάρχει καμιὰ ἀλλοίωση. Τὴ ζωή αὐτὴ δὲν τὴν ἀγγίζει... καμιὰ μεταβολή· εἶναι ἡ ἀνεξάντλητη πηγή, ἡ ἄφθονη Χάρη, ὁ ἀδαπάνητος θησαυρός».
Οἱ συνειδητοὶ χριστιανοὶ ἔχουν τὴν σταθερὴ βεβαιότητα ὅτι ὁ ἀνθρώπινος βίος ἔχει πολλὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ, πρὸς τὰ ὁποῖα στρέφονται οἱ πολλοί περιφρονώντας τὰ πνευματικὰ ἀγαθά. Ἐδῶ βρίσκεται ἡ μεγάλη ἀδυναμία. Πρέπει τὰ πάντα νὰ ἀνατραποῦν, γιατί προτεραιότητα ἔχουν τὰ δεύτερα καὶ ἄξια περιφρόνησης εἶναι τὰ πρῶτα. Πάντα ὅμως μὲ διάκριση, γιὰ νὰ μὴ φτάσουμε στὴν ὑπερβολή, γιατί καὶ τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ χρειάζονται στὴ ζωή. Ἡ χρήση τους πρέπει νὰ εἶναι μετρημένη καὶ νὰ ἐξασφαλίζει μιά λιτὴ ζωή, καλύπτοντας τὶς βασικὲς ἀνάγκες καὶ ἀπορρίπτοντας τὰ μάταια καὶ ἐφήμερα. Ἢ γιὰ νὰ τὰ περιγράψουμε μὲ μιὰ φράση: Νὰ ἀποφεύγουμε καθετὶ ποὺ ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν καταλήγει στὴν αἰώνια ζωή.
Κυριακή τοῦ τυφλοῦ:Διαφοροποιήσεις τῆς Πίστεως.Π.Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω. 9, 1-38]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 4-6-2000]
(Β415)
Ο Κύριος Ιησούς, αγαπητοί μου, είπε κάποτε: «Πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;». Αλλά ποια πίστη ο Κύριος θα ζητούσε να βρει όταν κατά τη Δευτέρα Του Παρουσία θα επανήρχετο εις την Γην;
Είναι ένα χωρίο, το οποίο πάρα πολύ με έχει, προσωπικά, εντυπωσιάσει· που έμμεσα δίδεται η πληροφορία ότι δεν θα υπάρχει η πίστις επί της Γης. Δηλαδή συγκεκριμένα, θα είναι σπάνια η πίστις επί της Γης. Και ποία πίστις; Στο Θεανθρώπινο πρόσωπό Του. Δηλαδή προϊόντος του χρόνου, οι άνθρωποι θα παύσουν να πιστεύουν εις τον Ιησούν Χριστόν ως τέλειον Θεόν και τέλειον άνθρωπον. Και τούτο γιατί όλοι μιλούν περί πίστεως, αλλά σε πολλούς χριστιανούς μας, διαφοροποιείται η πίστις. Προσέξτε, διαφοροποιείται η πίστις. Υπάρχει μία πίστις υποκειμενική, με πλείστες όσες παραλλαγές.
Έτσι συνέβη και τότε που ο Κύριος έκανε το θαύμα της θεραπείας του τυφλού. Ο κάθε ένας έλεγε ό,τι ήθελε. Άλλοι επρόβαλλαν ότι αν το θαύμα ήταν πραγματικό. Άλλοι δέχονταν μεν το θαύμα, αλλά δεν το ομολογούσαν, όπως ακριβώς και οι γονείς του τυφλού δεν το ομολογούσαν - μας το λέγει σαφώς ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, διότι εφοβούντο να μη γίνουν αποσυνάγωγοι, επειδή οι άρχοντες είχαν πει ότι όποιος ομολογεί τον Ιησούν ότι είναι ο Μεσσίας, αυτός θα γίνεται αποσυνάγωγος.
Οι άρχοντες θέτουν πολλά ερωτηματικά, αν όντως ήταν θαύμα. Γι΄αυτό, όταν κάλεσαν ή οδήγησαν τον πρώην τυφλόν και τον ερωτούν πώς έγινε αυτό όλο, εκείνος διηγήθηκε το πώς έγινε. Και πάλι τον ξαναρωτούν: «Και πώς έγινε;». Και πάλι: «Και πώς έγινε;». «Καλά», λέγει, «για σταθείτε. Δεν σας είπα; Γιατί ρωτάτε και ξαναρωτάτε ξανά; Μήπως κι εσείς θέλετε να γίνετε μαθηταί Του;». Εκείνοι θύμωσαν εναντίον του πρώην τυφλού και τον έβγαλαν έξω. «Εσύ», λέει, «είσαι όλος ἐν ἁμαρτίαις και θα μας πεις εμάς ότι θέλομε να γίνομε μαθηταί Εκείνου;». Δεν λένε το όνομά Του… «Εκείνου». Δεν λένε το όνομά Του... Και σημειώσατε ότι υπήρχε η αντίληψις ότι ένας που γεννιέται με ένα σημάδι, ένα παιδί ή ο ίδιος, λέει, αμάρτησε(Μα πότε; Στα σπλάχνα της μάνας του αμάρτησε; Πότε;) ή αμάρτησαν οι γονείς του. Αφού λοιπόν είχε τύφλωσιν ο άνθρωπος αυτός, άρα λοιπόν θα πρέπει οι γονείς του να είχαν αμαρτήσει. Κ.λπ. κ.λπ.
Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ. Ἑρμηνεία τῆς ἀπστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Πράξ.16,11-34]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Ἀναχθέντες οὖν ἀπὸ τῆς Τρῳάδος εὐθυδρομήσαμεν εἰς Σαμοθρᾴκην, τῇ δὲ ἐπιούσῃ εἰς Νεάπολιν, ἐκεῖθέν τε εἰς Φιλίππους, ἥτις ἐστὶ πρώτη τῆς μερίδος τῆς Μακεδονίας πόλις κολωνία. Ἦμεν δὲ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει διατρίβοντες ἡμέρας τινάς, τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πόλεως παρὰ ποταμὸν οὗ ἐνομίζετο προσευχὴ εἶναι, καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξί. καί τις γυνὴ ὀνόματι Λυδία, πορφυρόπωλις πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τὸν Θεόν, ἤκουεν, ἧς ὁ Κύριος διήνοιξε τὴν καρδίαν προσέχειν τοῖς λαλουμένοις ὑπὸ τοῦ Παύλου(:από την Τρωάδα πλεύσαμε στο ανοιχτό πέλαγος και ήλθαμε κατευθείαν στη Σαμοθράκη. Και την άλλη μέρα ήλθαμε στη Νεάπολη(:στη σημερινή Καβάλα).Από εκεί ήλθαμε στους Φιλίππους, που είναι η σπουδαιότερη ρωμαϊκή αποικία στην περιφέρεια της Μακεδονίας. Παρατείναμε μάλιστα τη διαμονή μας στην πόλη αυτή για μερικές ημέρες.Και την ημέρα του Σαββάτου βγήκαμε έξω από την πόλη σε κάποιο μέρος που ήταν κοντά σ’ ένα ποτάμι και θεωρούνταν τόπος προσευχής των Ιουδαίων. Εκεί καθίσαμε κι ανοίξαμε συνομιλία με τις γυναίκες που είχαν συναχθεί εκεί. Αυτά που λέγαμε εκεί τα άκουγε ιδιαιτέρως κάποια γυναίκα που ονομαζόταν Λυδία και ήταν έμπορος που πουλούσε πορφύρες (:δηλαδή τα πολυτελή εκείνα υφάσματα που βάφονται με κόκκινο χρώμα). Η γυναίκα αυτή καταγόταν από την πόλη της Μικράς Ασίας Θυάτειρα˙ ήταν προσήλυτη και είχε ευλάβεια στον αληθινό Θεό. Ο Κύριος της άνοιξε τα πνευματικά αισθητήρια του νου και της διήγειρε το πνευματικό ενδιαφέρον, για να προσέχει σε όσα έλεγε ο Παύλος)»[Πράξ.16,11-15].
Πρόσεχε πάλι τον Παύλο που και από τον χρόνο και από τον τρόπο ενεργεί με τρόπο ιουδαϊκό. «Σε μέρος που θεωρούνταν», λέγει, «τόπος προσευχής»· διότι δεν προσεύχονταν μόνο όπου υπήρχε συναγωγή, αλλά και έξω από αυτήν, ξεχωρίζοντας κατά κάποιον τρόπο έναν τόπο, καθόσον οι Ιουδαίοι απέδιδαν περισσότερη προσοχή στα σωματικά. «Κατά την ημέρα του Σαββάτου», κατά την οποία φυσικό ήταν να συγκεντρωθεί πλήθος.
Ἡ τεχνολογία γεννᾶ τέρατα! Αὐτό τό δικτατορικό ἠλεκτρονικό σύστημα θά βάλει σέ ζυγό τήν ψυχή, εἶναι μία προσπάθεια νά γίνει ἡ κοινωνία “ρομπότ”, νά κάνουμε ὅ,τι εἶναι δυνατόν, γιά νά μήν δεχτοῦμε αὐτήν τή νέα ἠλεκτρονική τάξη πραγμάτων. Οἱ χριστιανοί πάντοτε, μέ τό αἷμα μας καί μέ τούς διωγμούς μας διαφυλάξαμε τήν ἀλήθεια. Ἅγιος Ἰουστῖνος Πίρβου ὁ Ρουμάνος
Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
«Χαίρετε»! «Ειρήνη υμίν»
Άγιος γέροντας Ιουστίνος Πίρβου
Ο Θεός κατά κάποιον τρόπο μας δείχνει σημάδια για να ετοιμαστούμε. Εμείς όμως δεν δίνουμε σημασία. Αυτό σημαίνει ότι τα πάθη μάς τύφλωσαν τόσο πολύ που δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το καλό από το κακό.
Η γενιά αυτή είναι τόσο τυφλωμένη από τα πάθη που ακόμη κι αν δουν βομβαρδισμούς ή οτιδήποτε άλλο δεν πρόκειται να μετανοήσουν…
Όπως λέει και η Γραφή ο καθένας είναι αλυσοδεμένος από κάποιο πάθος. Και όταν θα μας βρει το κακό τότε δεν θα έχουμε τη δύναμη να μετανοήσουμε. Ο καθένας προσπαθεί να ικανοποιήσει το πάθος του. Οι καρδιές έχουν πετρώσει. Αυτός που δεν αγωνίστηκε εναντίον των παθών του δεν θα βρει θεία βοήθεια στον καιρό των διωγμών. Ο Θεός μας στέλνει σημάδια για να έλθουμε ”εν εαυτώ” και να μετανοήσουμε. Να πάμε στους πνευματικούς για να εξομολογηθούμε, να κοινωνήσουμε με το σώμα και το αίμα του Χριστού για να πάρουμε δύναμη..”
***
Εμείς στον αιώνα μας, είχαμε ιεράρχες μορφωμένους και διπλωμάτες, όχι όμως αποφασισμένους να γίνουν μάρτυρες. Αυτοί ερωτοτροπούσαν με το κουμουνιστικό καθεστώς. Εμείς δεν αξιωθήκαμε να έχουμε πολλούς μάρτυρες ιεράρχες – όπως είχαν οι Ρώσοι και τώρα οι Έλληνες και οι Σέρβοι – αποφασισμένους να αγωνιστούν, για να διατηρηθεί άμεμπτη η Ορθόδοξη αλήθεια.
Οι μοναχοί ας συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να γίνουν ‘’φως’’ για τον λαό. Ας σκεφθούμε ότι εκτός απ’ τον καθημερινό κανόνα μας και τις ιερές ακολουθίες – τη Λειτουργία, τον εσπερινό, τον όρθρο και το απόδειπνο – που έχουν σημαντικό ρόλο, εμείς οι μοναχοί θα δώσουμε απολογία ενώπιον του Θεού, για το πως υπερασπιστήκαμε τις αλήθειες που οδηγούν στη σωτηρία μας.
…ούτε στην Ανατολή ούτε στη Δύση μπορούμε να στηροζομαστε, επειδή όλοι οι άρχοντες του κόσμου τούτου κολυμπάνε στη σκοτεινή θάλασσα της μασονίας…
Οι χριστιανοί πρέπει να καταλάβουμε ότι, πάντοτε, με το αίμα μας και με τους διωγμούς μας διαφυλάξαμε την αλήθεια.
***
…O Χριστιανισμός δεν επιβιώνει μέσω των πολλών αλλά μέσω των ολίγων, χάρις στην υπομονή τους, διότι μέσα από την υπομονή γεννήθηκαν οι άγιοι. ..
«Θα έρθουν δύσκολες εποχές, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να ακηδιάσουμε. Εμείς οφείλουμε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, να εργαζόμαστε να προσευχόμαστε, να είμαστε κοντά στον Θεό, να προσπαθούμε για τη σωτηρία μας κάθε στιγμή…
Μας απασχολεί το τέλος του υλικού κόσμου. Αλλά υπάρχει και το τέλος του πνευματικού κόσμου και αυτό είναι πολύ πιο σοβαρό. Αυτή η φροντίδα για το σώμα έφερε τον κόσμο σε μια πνευματική κρίση, απ’ όπου δύσκολα ξεφεύγεις. Επειδή κανείς δεν φροντίζει για τη σωτηρία της ψυχής του. Η κρίση αυτή δημιουργήθηκε για ν’ ασχολείται ο άνθρωπος με τα υλικά. Ασχολείται μ’ ένα εντελώς δευτερεύον πρόβλημα. Αλλά για να ξεφύγει από εκεί πρέπει κι εμείς να του απλώσουμε το χέρι. Να αγαπιόμαστε και να αλληλοβοηθιόμαστε, να προσευχόμαστε μαζί, ο ένας για τον άλλον και να είμαστε συνοδοιπόροι προς τη Βασιλεία του Θεού.
Γιατί ἔπρεπε νὰ σταυρωθῆ ὁ Υίὸς τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ σωθῆ ὁ ἄνθρωπος;
- Παιδί μου, ὅτι μποροῦσε ἡ Θεία Εὐσπλαγχνία νὰ βρῆ καὶ ἄλλους τρόπους, ἀσφαλῶς μποροῦσε. Αὐτόν τὸν τρόπο ἐπέλεξε. Αὐτός ἦταν ἡ ἐκδήλωσι τῆς ὑψίστης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Νὰ προσλάβη τὸν ἄνθρωπο τὸν ἴδιο. Καὶ διὰ τῆς προσλήψεως νὰ θεραπεύση τὸν νενοσηκότα. Προσέγγισι τοῦ μυστηρίου τῆς σταυρώσεως καὶ τῆς ἐνσαρκώσεως γενικότερα, λεπτομερὴς καὶ λογική, δὲν εἶναι δυνατή. Θέλησε νὰ πλύνη τὶς ἁμαρτίες μας μὲ τὸ Αἷμα Του. Καὶ αὐτό εἶναι καὶ μία ἀπόδειξι τῆς ἀνεκτίμητης ἀξίας τῆς ψυχῆς.
Εἶπε μητέρα γιά τήν ἐκπαίδευση...
ΕΊΠΕ ΜΗΤΈΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΊΔΕΥΣΗ.
Η παιδεία λείπει όχι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία. Όταν πουλάς διαρκώς σεξ στην tv, στην μουσική, στον κινηματογράφο, στα παιχνίδια, στο ίντερνετ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ η κοινωνία αρρωσταίνει. Ιδανικά χρειάζονται και υγιή πρότυπα.
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/05/blog-post_653.html
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5-6-2021
https://youtu.be/XrnKhg-Ti5w
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5-6-2021
5 Ἰουνίου. Σάββατον. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Σαμαρείτιδος». Δωροθἑου ἐπισκόπου Τύρου ίερομάρτυρος (+362). Νικάνδρου, Γοργίου καὶ Ἀπόλλωνος μαρτύρων (δ' αἱ.) Μάρκου νεομάρτυρος ἐν Χίῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Σαβ. ε΄ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ιε΄ 35-41).
Πραξ. 15,35 Παῦλος δὲ καὶ Βαρνάβας διέτριβον ἐν Ἀντιοχείᾳ διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι μετὰ καὶ ἑτέρων πολλῶν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου.
Πραξ. 15,35 Ο δε Παύλος και ο Βαρνάβας παρέμειναν εις την Αντιόχειαν διδάσκοντες και κηρύττοντες το Ευαγγέλιον του Κυρίου μαζή και με πολλούς άλλους κήρυκας.