Σελίδες

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2021

Work with a Blessing!


Work with a Blessing!

“At that time…” Thus begins the Gospel, my beloved brethren. By means of these words we are called to think on that time when he to whom no one can compare – our Lord Jesus Christ – walked upon the face of the earth.

“At that time…” Some hear this and say, ‘If only I had lived in Christ’s era! If only I had seen him; if only I had heard him; if only I had partaken of the blessings he distributed!’ In the Church, however, we not only hear him, we not only see him with our spiritual eyes, but if we so desire we can even take hold of him and put him in our hearts by means of Holy Communion. On the diskos and in the chalice he is wholly present!

This same Christ loves work; he honours those who labour both on the land and at sea, and he has proven this with his whole life. When it came time to choose his disciples and apostles, he did not go to Plato’s Academy, or to the great centers of Rome, Alexandra, or Babylon where the powerful lived. Instead, he chose his ‘staff’ from the working class, from the fishermen of Galilee. The Lord is the archetypal worker. There is no one who loved workers more than our Lord Jesus Christ. He was the archetypal worker. He himself was a worker and all his disciples – Peter and Paul – were workers.

Ποιά εἶναι τά αἴτια ὅλων τῶν κακῶν, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Κήρυγμα_

~ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 6-6-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

ΟΥΑΙ ΤΟΙΣ ΔΕΙΛΟΙΣ


ΟΥΑΙ ΤΟΙΣ ΔΕΙΛΟΙΣ

Θα αδειάσουν οι Εκκλησίες και όποιος πηγαίνει στην Εκκλησία θα φυλακίζεται.
Ετοιμαστείτε για ομολογία και για μαρτύριο..


+ Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης


Ὁ φόβος καί η θεραπευτική του Στ'- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, Ἡ ἀνδρεία, Ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καί ἀρετές, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

  Ὁ φόβος καί η θεραπευτική του Στ'- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, Ἡ ἀνδρεία, Ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καί ἀρετές, 6-6-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

Συν Θεω αν υπάρχουν ερωτήσεις παρακαλούμε στείλτε τες μας στο: AgiaTrias.erotiseis@gmail.com Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...

Πλανῶνται, ὅσοι νομίζουν ὅτι μποροῦν νά συνδυάσουν τό Χριστό μέ τόν κόσμο, τό Χριστό μέ τήν σάρκα, τό Χριστό μέ τήν μόδα, τό Χριστό μέ τό συμφέρον τους. Κόσμος και Θεός, δεν ἑνώνονται.

Ο Απόστολος Θωμάς δεν ήταν άπιστος, αλλά δύσπιστος. Πώς αποδεικνύεται αυτό; Ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του, εμφανίστηκε στον Θωμά και δεν του είπε ο Χριστός:
- Θωμά γιατί είσαι άπιστος; Έλα ψηλάφισε τα χέρια Μου, για να πιστέψεις... αλλά του είπε:
- Θωμά, ψηλάφισε τα χέρια μου, για να μην γίνεις άπιστος.
Πάντως η Γραφή δεν αναφέρει, αν ο Θωμάς τόλμησε να βάλει το χέρι του, στα χέρια του Χριστού. Ο Χριστός δεν μακάρισε τον Θωμά, που είδε με τα μάτια του, τις τρύπες στα χέρια του Κυρίου, αλλά μακάρισε αυτούς που θα πιστέψουν, χωρίς να δουν. Γιατί όταν δεις, δεν είναι πια πίστη, αλλά γνώση και η γνώση δεν αμοίβεται, επειδή εκβιάζει τρόπος τινά να παραδεχθείς την πραγματικότητα.
Όταν ένας άνθρωπος είναι δύσπιστος, αλλά καλοπροαίρετος, ο Θεός συγκαταβαίνει και τον βοηθάει, για να μην πάρει λάθος δρόμο.

❈ Μια γιαγιά βασανιζόταν από φοβερούς πόνους και έταξε στην Παναγία, τα κορδόνια των τσαρουχιών της, αν την απάλλαζε από τους φρικτούς πόνους. Πράγματι η γιαγιά έγινε καλά! Η γιαγιά όμως θεώρησε καλό, να πάει στην Παναγία μια εικόνα και όχι τα κορδόνια της, γιατί σκέφτηκε, ότι θα ήταν δύσκολο γι' αυτήν να περπατάει, δίχως τα κορδόνια.
Έτσι μια μέρα πήρε την εικόνα και την πήγε στο μοναστήρι της Παναγίας. Επιστρέφοντας όμως στο σπίτι, άρχισαν πάλι οι πόνοι να βασανίζουν την γιαγιά. Η γιαγιά τα 'χασε!
''Παναγιά μου, γιατί γίνεται τούτο και πονάω πάλι;''... και κάτι παρόμοια άρχισε να μονολογεί η γιαγιά.
Τότε ακούει μια φωνή να της λέει:

45. Κενοδοξία-Ὑπερηφάνεια: ἡ θεραπευτική τους Α΄, Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, Ἡ ταπείνωση, Ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καί ἀρετές, 7-6-2021, Αρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 https://youtu.be/uqTZ6RmNRKc                Σύν Θεῷ Διαδικτυακή σύναξη ἀπόψε Δευτέρα 7 Ἰουνίου 2021 στίς 21.30 μέ θέμα:                                                                     45. Κενοδοξία-Ὑπερηφάνεια: ἡ θεραπευτική τους Α΄,  Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, Ἡ ταπείνωση, Ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καί ἀρετές, 7-6-2021, Αρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ πηγή τῶν πονηρῶν λογισμῶν δέν εἶναι μόνο ὁ διάβολος, ἀλλά καί ὁ ἑαυτός μας, γι' αὐτό ἄν κολαστοῦμε, δέν θά φταίει ὁ διάβολος, ἀλλά ὁ ἑαυτός μας...

Την Ανάσταση του Χριστού, την έμαθαν πρώτα οι Μυροφόρες και μετά οι Μαθητές του Χριστού. Αυτό δεν ήταν τυχαίο...
Γιατί ο Χριστός επιτρέπει οι γυναίκες να μάθουν πρώτες τις Ανάσταση και όχι οι άνδρες; Διότι οι γυναίκες μπορούν να αγαπήσουν περισσότερο το Θεό, από τους άνδρες και αυτή η αγάπη τους για το Θεό, θα είναι ικανή να βοηθήσουν και τους άνδρες. Απόδειξη είναι η ίδια η Παναγία, που αγάπησε το Χριστό περισσότερο από όλους τους ανθρώπους. Η διαφορά μεταξύ της αγάπης της Παναγίας και του Τιμίου Προδρόμου, προς το Χριστό είναι ασύγκριτη.
Η γυναίκα όταν δοθεί στο Χριστό, αγγελοποιείται και θεώνεται γρηγορότερα και σαν ''μαγιά'', έχει καλύτερη αναπλαστική ικανότητα από τους άνδρες. Αυτή είναι η εμπειρία της Εκκλησία μας. Πάνω στο Γολγοθά, οι Μαθητές του Χριστού, από φόβο εγκαταλείπουν το Χριστό, όμως οι Μαθήτριες του Χριστού είναι εκεί και δεν Τον εγκαταλείπουν.
Αν όμως η γυναίκα δοθεί στον διάβολο, έχει τη δύναμη να ρίξει όλους τους άνδρες! Αν όμως δοθεί στο Θεό, μπορεί να βοηθήσει όλους τους άνδρες και όλο τον κόσμο όπως έκανε και κάνει η Παναγία μας!
Το να κοιμηθεί κανείς ειρηνικά και χωρίς ρόγχο και ψυχορράγημα είναι των Αγίων. Το φυσιολογικό είναι, ο άνθρωπος να χάσει τις αισθήσεις του και να έχει επιθανάτιο ρόγχο.
Όταν όμως βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και ο άνθρωπος ιδρώνει, φωνάζει και υπάρχει αγωνία και γρήγορη κίνηση των οφθαλμών πάνω -κάτω δεξιά - αριστερά, αλλαγή του χρώματος του προσώπου και να εκπέμπεται δυσοσμία από το στόμα και από το περιβάλλον να υπάρχει μια ανεξήγητη ταραχή στους υπολοίπους παρευρισκομένους, όλα αυτά φανερώνουν την παρουσία δαιμόνων. Είναι ένα πολύ άσχημο προμήνυμα, που φανερώνει ότι ο ετοιμοθάνατος έχει κάποιο αμάρτημα ή αμαρτήματα ατακτοποίητα και ανεξομολόγητα.
Η συνάντηση με τα δαιμόνια στο ψυχορράγημά μας, είναι αναπόφευκτη. Θα έρθουν, για να μας ελέγξουν, για τυχόν ανεξομολόγητες αμαρτίες εν πλήρη γνώση μας και έτσι εξηγούνται οι διάφορες αντιδράσεις των ανθρώπων στην επιθανάτια κλίνη. Οι άνθρωποι βλέπουν φανερά τα δαιμόνια. Αν ο άνθρωπος φύγει και δεν προλάβει να εξομολογηθεί, τότε πρέπει να κάνουμε πάρα πολλά σαρανταλείτουργα για την ψυχή του...

Τήν ἀπάντηση θά τούς τήν δώσει ὁ ἴδιος ὁ Θεός καί θά εἶναι καί πολύ σκληρή!!!

ΝΑΙ ΣΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ Ή ΟΧΙ

Όσοι έκαναν κι όσοι θα κάνουν τα εμβόλια, έχω μια πολύ δυνατή διαίσθηση ότι δυστυχώς θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα.
Αλλά και αυτοί που δεν θα το κάνουν το εμβόλιο και σ' αυτούς ανήκω κι εγώ, δυστυχώς θα αντιμετωπίσουμε όχι λιγότερα προβλήματα.
Νομίζω πρέπει να ετοιμάσουμε από τώρα τις σπηλιές, που θα μας φιλοξενήσουν, για να είναι έτοιμες.
Το μέλλον θα είναι δυσοίωνο για όλους μας. Ο Θεός και οι Άγιοι μας, να μας λυπηθούν!!!
Όσοι μας κυβερνούν, όχι μόνο εδώ αλλά και παγκόσμια, είναι αδίστακτοι. Καθοδηγούνται δυστυχώς από το ίδιο παγκόσμιο κέντρο εξουσίας.

Ἀληθινή ἀλλαγή;Μόνο ὁ Χριστός!


ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, τὸ εὐαγγέλιο διηγεῖται ἕνα θαῦμα. Μὰ ἐ­μεῖς, θὰ πῆ­τε, δὲν ἀκούσαμε θαῦμα. Θαῦμα εἶνε ἕνας τυφλὸς νὰ δῇ τὸ φῶς, ἕνας κουφὸς νὰ ἀκούσῃ, ἕνας παράλυτος νὰ περπατήσῃ, ἕνας νεκρὸς ν᾽ ἀναστη­­θῇ. Τέτοιο πρᾶγμα δὲ λέει τὸ εὐαγγέ­λιο… Ἀλλ᾽ ἐγὼ ἐπιμένω· διηγεῖται θαῦμα ἀνώτερο ἀ­πὸ τὰ θαύματα αὐτά. Ποιό εἶνε λοιπὸν τὸ θαῦμα;
* * *

Στὰ χρόνια τοῦ Χριστοῦ στὴν πόλι Συχὰρ τῆς Σαμαρείας τῆς Παλαιστίνης ζοῦσε μιὰ γυναίκα. Ἡ ζωή της δὲν ἦταν καλή. Ζοῦσε ἄτακτα. Εἶχε χωρίσει μὲ τὸν πρῶτο ἄν­τρα της καὶ πῆρε δεύτερο, ἔπειτα χώρισε μὲ τὸ δεύτερο καὶ πῆρε τρίτο, χώρισε μὲ τὸν τρίτο καὶ πῆρε τέταρτο, χώρισε καὶ μὲ τὸν τέταρτο καὶ πῆρε πέμπτο· τέλος χώρισε καὶ μ᾽ αὐτὸν καὶ συζοῦ­σε μ᾽ ἕναν ἕκτο παρανόμως. Τί νὰ ποῦ­με; Ἡ γενεά μας δὲ μπο­ρεῖ νὰ τὴν κατακρίνῃ· εἴ­μεθα κ᾽ ἐμεῖς σὲ μεγάλη διαφθορά.
Παλαιότερα τὸ διαζύγιο ἦταν ἄγνωστο. Τώρα; ἀπ᾽ τὰ διαζύγια ζοῦνε οἱ δικηγό­ροι κι ἀπ᾽ τὶς ἐκτρώσεις οἱ γιατροί. Ποῦ καταντήσαμε· ἔ­φτειαξαν νέους νόμους, ποὺ κάνουν τὸ διαζύγιο ἀκόμα πιὸ εὔ­κολο. Εἶχε πεῖ ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός· Θά ᾽ρθῃ μέρα ποὺ ὁ ἄντρας θ᾽ ἀλλάζῃ γυναῖκα ὅπως ἀλλάζει πουκάμισο, καὶ ἡ γυναί­κα θ᾽ ἀλλάζῃ ἄντρα ὅπως ἀλλάζει φουστά­νι. Ἐ­κεῖ φτάσαμε. Ἡ μοιχεία δὲν θεωρεῖται τίποτα. Σπάνιο πρᾶγμα τώρα γυναί­κα νὰ γνωρίσῃ ἕναν ἄντρα. Μία ἀπὸ τὶς νεοφώτι­στες γυναῖκες, ποὺ ἔχω βαπτίσει στὴ Φλώρινα, συναντήθηκε μὲ κάποια ξένη, ἀπὸ ἄλλο μέρος, κ᾽ ἐκείνη τῆς μιλοῦσε περιφρονη­τι­κά. ―Ἐσεῖς εἶστε γύφτισσες, λέει. ―Ἄκουσε, τῆς ἀ­παντᾷ ἡ νεοφώτιστη· ἐμένα ποὺ μὲ βλέπεις ἕναν ἄντρα γνώρισα, ἐσὺ πόσους ἔχεις γνωρί­σει; Τότε ἡ ἄλλη κατέβασε τὸ κεφάλι…
Ἔτσι ζοῦσε καὶ ἡ Σαμαρείτισσα. Ἀλλὰ εἶχε κ᾽ ἕνα καλό. Διότι δὲν ὑπάρχει ἅγιος χω­ρὶς κάποιο ἐλάττωμα, καὶ δὲν ὑπάρχει ἁμαρτω­λὸς ποὺ νὰ μὴν ἔχῃ καὶ κάτι καλό. Καὶ ἡ ἁμαρτωλὴ αὐτὴ εἶχε κάτι ποὺ ταιριάζει στὴ γυναῖ­κα· εἶχε ντροπή. Ἀπὸ ποῦ τὸ συμπεραίνουμε; Τὸ χωριὸ εἶχε ἕνα πηγάδι, ὅπου πήγαιναν πρωὶ – βράδυ ὅλες οἱ γυναῖκες κ᾽ ἔ­παιρναν νερό. Αὐ­τὴ λοι­πὸν δὲν πήγαινε μαζί τους· πήγαινε τὸ μεσημέρι ποὺ ἔκαιγε ὁ ἥλιος. «Ὥρα ἦν ὡσεὶ ἕ­κτη», λέει τὸ εὐαγγέλιο (Ἰωάν. 4,6). Ντρεπόταν, καὶ πή­γαι­νε μόνη. Σήμερα τέτοια ντροπὴ δὲ βλέπεις· οἱ γυναῖκες εἶνε ξετσίπω­τες, περπατοῦν γυμνές, μὲ τὰ μέλη ἀ­κάλυπτα, σὰν κρέατα κρεμασμένα στὰ τσιγκέλια. Κι ἀπ᾽ αὐτὴ τὴ γύμνια ἀρχίζει ἡ πορνεία καὶ ἡ μοιχεία. Ντροπὴ δὲν ὑπάρχει.

Γέροντα, τί εἶναι οἱ γητευτές;


Γέροντα, τί εἶναι οἱ γητευτές;
– Μάγοι εἶναι. Χρησιμοποιοῦν τοὺς Ψαλμοὺς τοῦ Δαβίδ, ὀνόματα Ἁγίων κ.λπ. καὶ ἀνακατεύουν καὶ ἐπικλήσεις δαιμόνων. Ἐνῶ δηλαδὴ ἐμεῖς διαβάζοντας τὸ Ψαλτήρι ἐπικαλούμαστε τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ δεχόμαστε τὴν θεία Χάρη, ἐκεῖνοι, μὲ τὸν τρόπο ποὺ τὸ χρησιμοποιοῦν, βρίζουν τὸν Θεό, ἀρνοῦνται τὴν θεία Χάρη, καὶ ἔτσι τοὺς κάνουν μετὰ τὰ δαιμόνια τὸ χατίρι.

Ἡ ἐκούσια ραθυμία μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἁμαρτία, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Η εκούσια ραθυμία μας οδηγεί στην αμαρτία, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 7-6-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...

Γέροντα, γιατὶ εἶπε «μὴ μοῦ άπτου»;(Ίω 20, 17). Γιατὶ νὰ μὴν τὸν ἀγγίξει;

Γέροντα, γιατὶ εἶπε «μὴ μοῦ άπτου»;(Ίω 20, 17). Γιατὶ νὰ μὴν τὸν ἀγγίξει;
- Ή Μαγδαληνὴ πλησίασε τὸν Κύριο μὲ τὴ γνωστὴ μέχρι τότε οἰκειότητα. Ὅ Κύριος τῆς λέει ὅτι τώρα πλέ­ον θὰ θεμελιωθοῦν νέες σχέσεις μεταξὺ μας. Τώρα δὲν θὰ εἶμαι ο,τι ἤμουν μέχρι χθὲς γιὰ σᾶς, ἁπλῶς ὁ ἀγαπητός Διδάσκαλος τὸν ὁποῖο θὰ πλησιάζετε μὲ κάποια οικειό­τητα, ἀλλὰ τώρα θὰ ὑπάρξη ἄλλη διάστασι στὶς σχέσεις μας.

Πόσο πρέπει νὰ ἀγαπᾶμε καὶ νὰ εὐλαβούμαστε τὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ! Πόσο τὸν ἀγαποῦσαν οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ!

Στην Ἐκκλησία ἐλευθερωνόμαστε ἀπὸ τὴν γοητεία τοῦ κόσμου καὶ ἀπὸ τὴν μέθη τῶν παθὼν καὶ τῶν ἐγκοσμίων ἐπιθυμιῶν. Ἐκεῖ φωτιζόμαστε, ἁγιαζόμαστε, καθαριζόμαστε ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες μας, ἐγγίζουμε τὸν Θεό, ἑνωνόμαστε μαζὶ Του. Πόσο πρέπει νὰ ἀγαπᾶμε καὶ νὰ εὐλαβούμαστε τὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ! Πόσο τὸν ἀγαποῦσαν οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ!


Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης

7 Ἰουνίου. Δευτέρα. Θεοδότου ἰερομάρτυρος τοῦ ἐν Ἀγκὐρᾳ. Ζηναΐδος μάρτυρος, Σεβαστιανῆς ὁσίας, Παναγῆ ἱερέως (τοῦ Μπασιᾶ, +1883). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Δευτ. ς΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιζ΄ 1-9).

Πραξ. 17,1         Διοδεύσαντες δὲ τὴν Ἀμφίπολιν καὶ Ἀπολλωνίαν ἦλθον εἰς Θεσσαλονίκην, ὅπου ἦν ἡ συναγωγὴ τῶν Ἰουδαίων.

Πραξ. 17,1                Αφού δε επέρασαν την Αμφίπολιν και την Απολλωνίαν ήλθαν εις την Θεσσαλονίκην, όπου υπήρχε η συναγωγή των Ιουδαίων.