ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ_Καταπατούνται βάναυσα το σύνταγμα οι νόμοι και οι προσωπικές ελευθερίες, 11-7-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΚυριακή 11 Ιουλίου 2021
Περί χαρισμάτων τοῦ Ἁγ. Πνεύματος (Α΄ Κορ. 12, 4-6), Ἑρμ. Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
.Περί χαρισμάτων τοῦ Ἁγ. Πνεύματος (Α΄ Κορ. 12, 4-6), Ἑρμ. Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, 11-7-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΊΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, 12-7-2021
https://youtu.be/zTUTtHdIwpI
Συν Θεω ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΊΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, 12-7-2021
Οἱ εὐτυχίες καί οἱ δυστυχίες εἶναι ὅπλα δικαιοσύνης , 11-7-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)
ΚΗΡΥΓΜΑ_Οἱ εὐτυχίες καί οἱ δυστυχίες εἶναι ὅπλα δικαιοσύνης δηλ. πραγματοποιοῦν τό ἔργο τῆς ἀρετῆς, Ἐπ. Σταυρουπόλεως Νικηφ. Θεοτόκη, Ἑρμ. ἀποστολικῆς περικοπῆς Κυριακῆς ΙΣτ΄- Μνήμη τῆς Ἁγ. Εὐφημίας Β΄ Κορ. 6, 1-10), 11-7-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comἩ ἐπιθυμία γιά ὑπέρμετρη περιουσία ἐμποδίζει τίς ψυχές νά ἀγωνίζονται καί νά σωθοῦν, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη
ΟΜΙΛΙΑ_64.Ἡ ἐπιθυμία γιά ὑπέρμετρη περιουσία ἐμποδίζει τίς ψυχές νά ἀγωνίζονται καί νά σωθοῦν, ὅπως οἱ ὑπέρμετρα μακροί χιτῶνες τούς δρομεῖς, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com«Τὸ ὑψηλὸ φρόνημα τί εἶναι;»
«Τί νὰ κάνω ποὺ μὲ στενοχωρεῖ ἡ γλῶσσα μου, γιατὶ σὰν βρεθῶ ἀνάμεσα σὲ ἀνθρώπους, δὲν μπορῶ νὰ τὴν συγκρατήσω καὶ τοὺς κατακρίνω γιὰ κάθε καλὴ πράξη ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐλέγχω. Τί νὰ κάνω λοιπόν;»
Καὶ ὁ Γέροντας ἀποκρίθηκε:
«Ἐὰν δὲν μπορεῖς νὰ κυριαρχήσεις στὴ γλῶσσα σου, πᾶνε νὰ ζήσεις μόνος, γιατὶ αὐτὸ εἶναι ἀδυναμία σου. Αὐτὸς ποὺ μένει μαζὶ μὲ ἀδελφούς, δὲν πρέπει νὰ εἶναι τετράγωνος, ἀλλὰ στρογγυλὸς γιὰ νὰ κυλάει πρὸς ὅλους».
Καὶ πρόσθεσε ὁ Γέροντας:
«Τὸ ὅτι ζῶ μόνος δὲν εἶναι ἀπὸ ἀρετὴ ἀλλὰ ἀπὸ ἀδυναμία. Δυνατοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ βάζουν τὸν ἑαυτό τους ἀνάμεσα σὲ ἀνθρώπους».
107. Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ξάνθιος:
«Τὸ σκυλὶ εἶναι σὲ καλύτερη μοῖρα ἀπὸ μένα, διότι καὶ ἀγάπη ἔχει καὶ δὲν θὰ κριθεῖ».
112. Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ποιμήν:
«Ἔχουμε πολλοὺς πειρασμούς, γιατὶ δὲν ἀποδεχόμαστε τὴν τάξη στὴν ὁποία εἴμαστε, καθὼς καὶ τὸ ὄνομά μας, ὅπως μᾶς λέει ἡ Γραφή. Δὲν βλέπουμε τὴ γυναῖκα τὴ Χαναναία ποὺ ἀποδέχθηκε τὸν χαρακτηρισμὸ ποὺ τῆς ἔκανε ὁ Κύριος καὶ γι᾿ αὐτὸ τὴν ἀνέπαυσε;
Ἐπίσης τὴν Ἀβιγαία ποὺ εἶπε στὸν Δαβίδ: Ἐγὼ ἔφταιξα, κι ἐκεῖνος τὴν ἄκουσε καὶ τὴν ἀγάπησε;
Ἡ Ἀβιγαία ἐκπροσωπεῖ τὴν ψυχὴ καὶ ὁ Δαβὶδ τὴν Θεότητα. Ἐὰν λοιπὸν ἡ ψυχὴ μεμφθεῖ τὸν ἑαυτό της ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὁ Κύριος τὴν ἀγαπᾷ».
113. Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ποιμήν:
«Μὴν ἔχεις περὶ πολλοῦ τὸν ἑαυτό σου, ἀλλὰ νὰ προσκολληθεῖς σὲ ἄνθρωπο ποὺ ἡ ζωή του εἶναι σωστή».
114. Ἀδελφὸς ρώτησε τὸν ἀββᾶ Ποιμένα: «Τὸ ὑψηλὸ φρόνημα τί εἶναι;»
«Νά πάρε αὐτές, εἶναι γεμάτες»!
ΩΦΕΛΙΜΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΑ ΑΣΤΕΙΑ !!
Ένας προσκυνητής κατηφόριζε ένα μεσημέρι το μονοπάτι που οδηγεί στην καλύβα του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής, ευρήκε πεσμένες κάτω τέσσερις καινούριες μπαταρίες, μέσα στη συσκευασία τους. Έσκυψε και τις επήρε και σκέφθηκε να τις δώριζε στον Γέροντα γιά να τις χρησιμοποιήσει σε κάποιο φακό.
Όταν έφθασε στον Γέροντα, πήρε την ευχή του και του είπε:
«Γέροντα, τώρα που ερχόμουνα ευρήκα αυτές τις μπαταρίες και σας τις έφερα, γιά να τις χρησιμοποιήσετε».
Τις επήρε ο Όσιος Παΐσιος, τις περιεργάσθηκε και στη συνέχεια ερώτησε:
«Ποιανού είναι αυτές οι μπαταρίες; Ποιός τις έχασε;»
Όμως κανείς δεν είχε χάσει μπαταρίες και κανείς δεν εμίλησε. Εκείνη τη στιγμή, προβάλλει από το μονοπάτι ένας προσκυνητής και τους πλησιάζει.
Ο Γέροντας στρέφει το βλέμμα του προς αυτόν και του λέει:
Κυριακή Γ Ματθαίου:«Ἡ μή δυνατή συνύπαρξη Θεοῦ καί σατανᾶ στήν καρδιά μας». π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ. 6,22-33]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«Η ΜΗ ΔΥΝΑΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΑΤΑΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 15-6-1980]
(Β31)
Ένα, αγαπητοί μου, ιδιαίτερο γνώρισμα της εποχής μας, είναι η συνύπαρξις πολλών ιδεών και πολλών ρευμάτων. Είναι πραγματικά χαρακτηριστικό της εποχής μας. Είναι ένας κόσμος συγκρητιστικός. Ένας κόσμος η εποχή μας, που δεν θέλει να αποβάλλει τον άλλον, ούτε να τον διαχωρίσει, αλλά να τον συγχωνεύσει. Έτσι βλέπουμε, σε όλους τους τομείς, ιδίως στον κοινωνικό τομέα και τον πολιτικό, να υπάρχει μία ανάγκη συνυπάρξεως. Ότι δηλαδή να υπάρχεις κι εσύ, να υπάρχω κι εγώ. Να συνυπάρχομε. Δεν σου λέγω ότι είσαι ή καλός ή κακός, ούτε εγώ λέγω ότι είμαι καλός ή κακός, απλώς υπάρχεις και υπάρχω. Συνεπώς να υπάρχεις και να υπάρχω. Άρα, να συνυπάρχομε.
Και βεβαίως δεν είναι θέμα μας αυτή τη στιγμή να πούμε αν αυτό είναι καλό ή κακό. Ένα μόνο έχω να πω: ότι εις τον χώρο της πίστεως η συνύπαρξις είναι κάτι αδιανόητο. Είναι τόσο αδιανόητο, ώστε να λέγει ο Κύριος ότι δεν μπορείς να είσαι και με τον Θεό και με τον σατανά. Δεν μπορούν αυτά τα δύο να συνυπάρχουν μέσα εις την ψυχή σου. Ακούσατε τον λόγον του Κυρίου: «Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. Οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ». Δεν μπορείτε να δουλεύετε και εις τον Θεόν και εις τον διάβολον. Δεν μπορείτε να έχετε δύο αφεντικά -δυσὶ κυρίοις-·και τον Θεό και τον διάβολο.
Έτσι, αγαπητοί μου, βλέπομε εδώ ότι δεν είναι δυνατή μία συνύπαρξις εις τον χώρον της πίστεως. Εντούτοις, παρά τον ρητόν λόγον αυτόν του Κυρίου, οι Χριστιανοί, ιδιαιτέρως οι Χριστιανοί, καταφέρνουν, εκείνο που ο Κύριος είπε: «Οὐ δύνασθε δυσὶ κυρίοις δουλεύειν», εκείνοι να λέγουν: «Δυνάμεθα δυσί κυρίοις δουλεύειν, κατά το δοκούν· όσο θέλομε, όποτε θέλομε και κατά το μέτρο που επιθυμούμε. Και κατά τα ποσοστά που εμείς κρίνομε. Θέλομε επί παραδείγματι να έχομε ογδόντα τοις εκατό τον σατανά, είκοσι τοις εκατό τον Θεό. Ή αντίστροφα. Είκοσι τοις εκατό τον σατανά και ογδόντα τοις εκατό τον Θεό». Όμως πρέπει να το ξέρομε. Όταν λέγει ο Κύριος «Οὐ δύνασθε», αυτό το «Οὐ δύνασθε», δεν είναι με την έννοια της εντολής, αλλά είναι και με την έννοια της δυνατότητος. Δεν μπορείτε να δουλεύετε σε δύο αφεντικά. Όχι «δεν σας επιτρέπεται». Το «δεν σας επιτρέπεται», βεβαίως δεν σας επιτρέπεται. Δεν μπορείτε. Είναι αυτό που λέγει ο λαός: «Δεν χωράνε δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη». Δεν μπορείτε. Επειδή όμως εμείς κάνομε να μπορούμε, τότε θα πρέπει να διαψεύδομε τον Κύριον.
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ:Ὁμιλία στήν Γ Κυριακή Ματθαίου
Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ Γ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Εκφωνήθηκε τον καιρό του θερισμού, όπου γίνεται λόγος και για πνευματικό θέρος)
Ο ποιητής των όλων και Δεσπότης, που εποίησε τα πάντα από τα μη όντα λόγω αγαθότητος, μετά από όλα, κατά την περίσσεια της δυνάμεώς Του και τον άφραστο και ακατάληπτο πλούτο της σοφίας και χρηστότητάς Του, κατασκεύασε τον άνθρωπο με έναν παράδοξο τρόπο, αφού συνάθροισε σε ένα πλάσμα, και μάλιστα μικρό, και θα λέγαμε αφού συγκεφαλαίωσε ολόκληρη την κτίση. Γι΄αυτό και τον δημιούργησε τελευταίο, να μετέχει και των δύο κόσμων και να στολίζει και τους δύο κόσμους, δηλαδή τον ορατό αυτόν και τον αόρατο. Πραγματικά συνήψε σε αυτόν με άρρητο τρόπο νου και αίσθηση, χρησιμοποιώντας σαν μέσους γνησιότατους συνδέσμους φαντασία και δόξα και διάνοια· και έτσι κατασκεύασε το ίδιο ζώο νοερό και ορώμενο, όπως και τον αεικίνητο ουρανό συνήψε με την ακίνητη γη δια των ενδιαμέσων και έκαμε τον ίδιο κόσμο συγχρόνως πάντοτε σταθερό και κινούμενο. Όπως δηλαδή κατά τον τρόπο της κατασκευής ο άνθρωπος και ο κόσμος είναι ενός τεχνίτη, έτσι έχουν πολλή συγγένεια μεταξύ τους· υπερέχουν δε αλλήλων ο ένας με το μέγεθος, ο άλλος με τη σύνεση. Και είναι ο άνθρωπος ενθησαυρισμένος στον κόσμο σαν κάποιο πολύτιμο πράγμα σε μεγαλοπρεπή οικία, κατά πολύ πολυτιμότερο από το περιέχον, σαν κάποια βασιλική σκευή σε ανάκτορα, ποικίλη και πολυτίμητη· διότι τα μεν ανάκτορα είναι κατασκευασμένα από ογκώδεις λίθους αλλά ευκολοεύρετους και από τους τυχαίους, η δε σκευή είναι κατασκευασμένη από μικρούς λίθους, αλλά δυσπόριστους και πολύτιμους.
Πόσο ανώτερος του ουρανού είναι ο ανθρώπινος νους, ο οποίος είναι εικόνα του Θεού και γνωρίζει τον Θεό, και μόνο αυτός από τα εγκόσμια μπορεί να γίνει Θεός, αν θέλει, συνανυψώνοντας το σώμα της ταπεινώσεως; Πόσο διαφέρει από τη γη η ανθρώπινη αίσθηση, η οποία όχι μόνο αντιλαμβάνεται τα μέτρα και τις ποικίλες ποιότητες αυτής, αλλά ήδη διάφορες κινήσεις και έμαθε πολύσχημες και ίσως πολυσήμαντες συνόδους και διαστάσεις άστρων και αστέρων και έτσι χάρισε την αρχή στις λογικές επιστήμες; Και τα μεταξύ ουρανού και γης δε είναι κατώτερα από τα στο μεθόριο νου και αισθήσεως κατά την αξία· είναι τα ίδια κατά την αρχή της αναλογίας, αλλά διαφέρουν πολύ κατά τους περιέχοντας όγκους.
Ὁ φόβος καί ἡ θεραπευτική του - Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, Β΄ μέρος, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet Ὁμιλία τοῦ Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
Συνεχίζουμε, ἀγαπητοί ἀδελφοί, τό θέμα περί φόβου καί θυμίζω αὐτά πού εἴχαμε πεῖ τήν προηγούμενη φορά, ὅτι ὑπάρχουνε δύο εἴδη φόβου. Τό πρῶτο εἶδος φόβου εἶναι αὐτό πού ἔβαλε ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο κατά τήν δημιουργία του, ὅπως μᾶς λέει ὁ καθηγητής Jean Claude Larchet μέ βάση τούς Ἁγίους Πατέρες. Καί ἑπομένως αὐτό τό εἶδος φόβου, τό πρῶτο εἶδος, ἀνήκει στήν ἀνθρώπινη φύση καί ἔχει διπλή μορφή. Ἡ πρώτη του μορφή εἶναι μία δύναμη πού, ὅπως εἴπαμε, δόθηκε ἀπό τόν Θεό στόν ἄνθρωπο καί συνδέει τόν ἄνθρωπο μέ τήν ἴδια τήν ὕπαρξή του καί τόν κάνει νά φοβᾶται γιά τήν ἀπώλεια τῆς ἴδιας τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός του. Δηλαδή συνδέεται μέ τήν ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου καί τήν διατήρηση τῆς ὕπαρξης. Εἶναι μία δύναμη πού, θά λέγαμε, συντηρεῖ τόν ἄνθρωπο καί βοηθᾶ τόν ἄνθρωπο νά συντηρήσει τήν ὕπαρξή του, νά μή χαθεῖ ἡ ψυχή καί τό σῶμα του. Kαί ἡ δεύτερη μορφή τοῦ πρώτου εἴδους φόβου, πού ὅπως εἴπαμε ἔχει δώσει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο κατά τήν δημιουργία του, εἶναι ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, δηλαδή εἶναι ἀφενός μέν ὁ φόβος τῆς θείας τιμωρίας, νά μήν τιμωρηθεῖ ὁ ἄνθρωπος στήν αἰώνια κόλαση, φοβᾶται ὁ ἄνθρωπος τήν αἰώνια κόλαση, εἶναι ἡ ἀρχική ἄς ποῦμε μορφή τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ, καί τό τέλος, ἡ ἀνώτερη βαθμίδα τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ εἶναι μήν ἀπομακρυνθεῖ ὁ ἄνθρωπος, μήν ἀποχωριστεῖ ἀπό τόν Θεό. Καί αὐτό, βέβαια , συνδέεται μέ τήν ἀγάπη πού φτάνει ὁ ἄνθρωπος ὅταν ἀγωνιστεῖ σωστά. Ὅταν ἀγαπήσει τόν Θεό, τότε ἔχει αὐτό τό ἀνώτερο εἶδος φόβου Θεοῦ, φοβᾶται μή λυπήσει τόν Θεό, μήν ἀπομακρυνθεῖ καί μή χωριστεῖ ἀπό τόν Θεό, πού τόσο τόν ἀγαπάει. Αὐτό τό εἶδος φόβου λοιπόν, τό πρῶτο εἶδος φόβου, πού ἔχει αὐτές τίς δύο μορφές, φόβος μή χάσουμε τήν ὕπαρξή μας καί φόβος μή χάσουμε τόν Θεό, μή χωριστοῦμε ἀπό τόν Θεό, ἔχει δοθεῖ ἀπό τόν Θεό, καί εἶναι θά λέγαμε θεόσδοτο καί καλό-ἀγαθό εἶδος φόβου. Καί αὐτό πρέπει νά τό ἔχουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι.
Τό δεύτερο εἶδος φόβου, πού οἱ Πατέρες τό ὀνομάζουν πάθος καί εἶναι συνέπεια τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, συνέπεια τῆς ἁμαρτίας, εἶναι αὐτό πού ἐκδηλώνεται ὡς ἀποστροφή πού νιώθει ὁ ἄνθρωπος σέ καθετί πού πάει νά φθείρει τήν ὕπαρξή του, ἀλλά ὄχι τήν κατά Θεόν ὕπαρξή του, ἀλλά τό πεπτωκός εἶναι του, δηλαδή καθετί πού ἀντιστρατεύεται στήν βιολογική του ζωή καί στίς ἀπολαύσεις πού συνδέονται μέ τήν σαρκική ζωή, μέ τήν κοσμική ζωή, μέ τήν γήινη ζωή.
Οἱ ἄνθρωποι δέν θέλουν τόν Χριστό καί τήν ἐκκλησία Του, γιατί....
Μερικοί ούτε και την καμπάνα της Εκκλησίας δεν θέλουνε να ακούνε, γιατί τους ελέγχει την συνείδησή και τον τρόπο ζωής τους. Ακούνε τις λέξεις ''Εκκλησία'', ''κλήρος'', ''παπάδες'' και δυσανασχετούν, ειρωνεύονται, αδιαφορούν... Οι άνθρωποι δεν θέλουν τον Χριστό και την Εκκλησία Του, γιατί τους ελέγχει τον παράνομο βίο, τα σαρκικά τους πάθη και τις αδυναμίες τους. Και επειδή δεν θέλουν να αλλάξουν τρόπο ζωής και να μετανοήσουν, απορρίπτουν την Εκκλησία.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΑΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ 11-7-2021
https://youtu.be/meTEnpsDa6U
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΑΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ 11-7-2021
Κάνε τὀν πόνο τοῦ συνανθρώπου σου δικό σου πόνο
Ο Θεός κάνει το θαύμα, όταν συμμετέχει κανείς με την καρδιά του στον πόνο του άλλου.
Και μόνο ένας καρδιακός αναστεναγμός για τον πλησίον σου φέρει θετικά αποτελέσματα και αξίζει για ώρες προσευχής.
11 Ἰουλίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Εὐφημίας μεγαλομάρτυρος (+451). Ὅλγας ἰσαποστὁλου (+969), Νεκταρίου ὁσιομάρτυρος τοῦ ἐκ Βρυούλων (+820), Σωφρονίου ὁσίου τοῦ ἐν Ἔσσεξ Ἀγγλίας (+1993). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς ἁγίας. Κυρ. ις΄ ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ς΄ 1-10).
Β Κορ. 6,1 Συνεργοῦντες δὲ καὶ παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς
Β Κορ. 6,1 Συνεργαζόμενοι δε με τον Θεόν δια να συμφιλιωθή με αυτόν ο κόσμος, σας παρακαλούμεν να προσέξετε, μήπως ματαίως και ανωφελώς δεχθήτε την χάριν του Θεού.