Γιά τήν Θεία Κοινωνία καί τόν κωρονοϊό, 11-3-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΤετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2021
Τό σῶμα σάν ποτάμι συμπαρασύρει τόν ἄνθρωπο σέ ἀπρεπεῖς ἡδονές, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ-
126. Τό σῶμα σάν ποτάμι συμπαρασύρει τόν ἄνθρωπο σέ ἀπρεπεῖς ἡδονές , ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 29-9-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com,Ὅσιος Παΐσιος: Πῶς πρέπει νά κινεῖται μέ διάκριση καί φωτισμό ὁ δάσκαλος στό σχολεῖο!
Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994).
Γέροντα, μερικές φορές οι δυσκολίες των εκπαιδευτικών στο σχολείο προέρχονται πιο πολύ από τους συναδέλφους.
– Θέλει πολλή διάκριση και φωτισμό στην εποχή μας, για να κινηθή σωστά ο καθένας ανάμεσα στους συναδέλφους του. Για την κάθε περίπτωση χρειάζεται πολλή σύνεση και θείος φωτισμός.
Ακόμη και να μη δείχνη μερικές φορές ότι πιστεύει. Να κινήται αθόρυβα και πιο πολύ να τους μιλάη με την σωστή ορθόδοξη ζωή του. Έτσι θα βοηθήση, χωρίς να ερεθίση. Ιδίως στην εκπαίδευση μερικά πράγματα είναι σαν ένας όγκος, που άλλοτε είναι καλοήθης και άλλοτε κακοήθης. Αν πάρουμε μια θέση με μια λογική, θα κάνουμε πολύ κακό αντί για καλό. Αν γίνη επέμβαση και ο όγκος είναι κακοήθης, θα κάνη μετάσταση. Θέλει λίγη καυτηρίαση προσεκτικά.
Πάντως, Γέροντα, και οι εκπαιδευτικοί που θέλουν να κάνουν δουλειά δυσκολεύονται, γιατί είναι δεσμευμένοι.
– Άμα θέλη κανείς, μπορεί να βρη τρόπο να κάνη δουλειά. Μπόρεσαν και βρήκαν τρόπο στα άθεα καθεστώτα και δεν μπορούν να βρουν εδώ; Στην Βουλγαρία πήγε κάποιος από ‘δω και μοίρασε σταυρουδάκια στα παιδιά ενός σχολείου. Ένας όμως του κόμματος που στεκόταν εκεί κοντά τον είδε. Η δασκάλα, μόλις τον αντιλήφθηκε, πήγε και πήρε τα σταυρουδάκια από τα χέρια των παιδιών και τα μάλωσε που τα πήραν. Αλλά όταν έφυγε εκείνος ο άθεος, η δασκάλα τα μοίρασε μόνη της στα παιδάκια.
Ὁ πνευματικός καίγεται!!
Ο πνευματικός καίγεται!!
Κάποτε ένας γέροντας έστειλε το καλογέρι του να εξομολογηθεί στον παπα-Δανιήλ. Το καλογέρι πήγε, χτύπησε την πόρτα και είπε το «Δι’ ευχών…», αλλά απόκριση δεν πήρε. Κοίταξε τότε από το παράθυρο της Εκκλησίας και είδε τον παπα-Δανιήλ γονατιστό κάτω από τον πολυέλαιο να προσεύχεται και να είναι μέσα σε φλόγες.
Έτρεξε αμέσως στον Γέροντά του και του είπε έντρομος ότι ο πνευματικός καίγεται. Έτρεξαν μαζί στον Άγιο Πέτρο και βρήκαν τον παπα-Δανιήλ ήσυχο, σε φυσιολογική κατάσταση.
Ο παπα-Δανιήλ πήρε υποτακτικό, τον έκανε καλόγερο και τον ονόμασε Αντώνιο στο όνομα του Γέροντός του. Κάποτε ο υποτακτικός αρρώστησε και πήγε στην Λαύρα όπου έμεινε για ένα διάστημα μέχρι να αναρρώσει. Σ’ αυτό το διάστημα ξελειτουργούσε κάθε μέρα τον παπα-Δανιήλ ένας γείτονάς του που έμενε σε γειτονικό κελλί λίγο πιο κάτω. Ο παπα-Δανιήλ έπαιρνε καιρό και άρχιζε την Προσκομιδή. Στην καθορισμένη ώρα ερχόταν ο μοναχός και άρχιζαν την θεία Λειτουργία.
Κάποια μέρα έκανε την Προσκομιδή, αλλά ο μοναχός που θα τον ξελειτουργούσε, δεν φαινόταν. Κατάλαβε ότι κάτι του συνέβη.
Λυπημένος προσευχόταν, χωρίς να γνωρίζει τί πρέπει να κάνει [ένας ιερέας δεν μπορεί να τελέσει την Θεία Λειτουργία μόνος του]. Οπότε είδε να μπαίνουν τρεις μοναχοί. Προσκύνησαν και με αγαλλίαση ο παπα-Δανιήλ άρχισε την θεία Λειτουργία, ενώ αυτοί έψαλλαν.
Πότε οἱ Συνοδικές Ἀποφάσεις τῶν Τοπικῶν ἤ τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων εἶναι ἀποδεκτές καί ἔχουν δεσμευτικό χαρακτῆρα γιά τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας;
Πότε οἱ Συνοδικές Ἀποφάσεις τῶν Τοπικῶν
ἤ τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων εἶναι ἀποδεκτές
καί ἔχουν δεσμευτικό χαρακτῆρα γιά τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας;
ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ:
«Ἡ πρόκληση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ σήμερα»,
ἀφιερωμένη στή μνήμη τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ
(μέ τήν προσθήκη τῶν ἀπαντήσεων του
σέ ἐρωτήματα πού τοῦ τέθηκαν κατά τήν συζήτηση)
Σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Πρίν περάσω στό θέμα τῆς Εἰσηγήσεώς μου, θά ἤθελα νά ἀναφερθῶ ἐπιγραμματικά στό τιμώμενο πρόσωπο τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ. Ὁ π. Γεώργιος πρωτοστάτησε -τά τελευταῖα κυρίως χρόνια- στούς πνευματικούς ἀγῶνες πού ἀφοροῦσαν στήν ἀκεραιότητα τῆς πίστεως καί τήν αὐθεντικότητα τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας. Τόσο ὁ κατ’ ἰδίαν, ὅσο καί ὁ δημόσιος λόγος του ἑστίαζε στό Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του. Γι’ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησιολογία ἦταν τό ἐπίκεντρο τῶν ἐνδιαφερόντων του, τό ὁποῖο διαπερνοῦσε ἀξονικά ὅλες τίς ἐπιστημονικές, ἐκκλησιαστικές καί κοινωνικές παρεμβάσεις του, ἀδιαφορώντας γιά τό ὁποιοδήποτε προσωπικό τίμημα καί μή κάνοντας ἐκπτώσεις στά δόγματα καί τό ὁμολογιακό φρόνημά του. Αἰωνία του ἡ μνήμη!
Ὁ Συνοδικός θεσμός στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τό θεσμικό ἐκεῖνο ὄργανο πού παίρνει ἀποφάσεις, οἱ ὁποῖες ἀφοροῦν στή Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἐπακριβῆ διατύπωση τῶν δογμάτων της. Μέ ἄλλα λόγια, ἡ Συνοδικότητα ἀποτελεῖ τόν ἁγιοπνευματικό ἐκεῖνο τρόπο, μέ τόν ὁποῖο ὁριοθετοῦνται ἀδιαμφισβητήτως ἡ πίστη καί ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Μέ αὐτόν τόν τρόπο διασφαλίζεται ἡ θεσμική ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ἡ οἰκουμενικότητά της. Ὁ Συνοδικός θεσμός, δηλαδή, ἀποτελεῖ τήν ἔκφραση τῆς ἑνότητας τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν μεταξύ τους, ἀλλά καί τήν ἔκφραση τῆς μίας Ἐκκλησίας ἀνά την Οἰκουμένη.
Ἡ Συνοδικότητα, ὡς θεσμικός τρόπος ἐκφράσεως τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει δογματικές προϋποθέσεις. Οἱ προϋποθέσεις αὐτές ἀνάγονται στήν Ἁγιοτριαδική ζωή, στό ἐπίπεδο ὅμως τῆς θείας Οἰκονομίας, καί θεμελιώνονται κατεξοχήν στό Χριστολογικό δόγμα, ἀλλά καί κατ’ ἐπέκταση στήν ταυτότητα τῆς Ἐκκλησίας, νοουμένης ὡς μυστηριακοῦ σώματος τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ.
Χωρίς αὐτές τίς προϋποθέσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν βιωματικό καί γι’ αὐτό προσδιοριστικό χαρακτῆρα, ἡ Συνοδικότητα τῆς Ἐκκλησίας κενώνεται ἀπό τό οὐσιαστικό περιεχόμενό της καί καταντᾶ ἕνας ἀνθρώπινος θεσμός, ὁπότε ἐκπίπτει ἀπό τόν ἐκκλησιαστικό χαρακτῆρα του.
Εἴμεθα τέκνα Θεοῦ καί καθ΄' ὁμοίωσιν Κυρίου
Ι’
ΕΙΜΕΘΑ ΤΕΚΝΑ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘ’ ΟΜΟΙΩΣΙΝ ΚΥΡΙΟΥ
Εκ της γης εποίησεν ο Κύριος τον άνθρωπον, αλλ’ αγαπά ημάς ως γνήσια τέκνα Αυτού και μετά πόθου αναμένει ημάς προς Αυτόν. Μέχρι τοιούτου σημείου ηγάπησεν ημάς ο Κύριος, ώστε εσαρκώθη χάριν ημών και έχυσεν υπέρ ημών το Αίμα Αυτού και δι’ Αυτού επότισεν ημάς και έδωκεν εις ημάς το πάντιμον Σώμα Αυτού. ούτως εγενόμεθα τέκνα Αυτού εκ της Σαρκός και του Αίματος Αυτού, καθ’ ομοίωσιν του Κυρίου εν σαρκί, καθώς τα κατά σάρκα τέκνα είναι όμοια προς τον πατέρα αυτών, και τούτο ανεξαρτήτως ηλικίας. Και το Πνεύμα του Θεού μαρτυρεί εις το πνεύμα ημών ότι θα είμεθα αιωνίως μετ’ Αυτού.
Ο Κύριος ουδέποτε παύει να καλή ημάς προς Εαυτόν. «Δεύτε προς Με, καγώ αναπαύσω υμάς». Τρέφει ημάς δια του τιμίου Σώματος και Αίματος Αυτού. παιδαγωγεί ημάς ελεημόνως δια του λόγου Αυτού και του Αγίου Πνεύματος. Απεκάλυψεν εις ημάς μυστήρια. Ζη εντός ημών και εν τοις μυστηρίοις της Εκκλησίας και οδηγεί ημάς εκεί όπου θα θεωρώμεν την δόξαν Αυτού. Αλλ’ έκαστος θα θεωρή την δόξαν αυτήν κατά το μέτρον της αγάπης αυτού. Όστις πλείον αγαπά, ούτος ισχυρότερον επιποθεί όπως είναι μετά του Ηγαπημένου Κυρίου, και δια τούτο έρχεται εγγύτερον προς Αυτόν. Όστις ολίγον αγαπά, ούτος ολίγον και επιθυμεί. Όστις δε δεν αγαπά, ούτος ούτε επιθυμεί, και δεν αγωνίζεται ίνα ίδη τον Κύριον, και θα μένη αιωνίως εν τη σκοτία.
Μέχρι δακρύων λυπούμαι τους ανθρώπους, οίτινες δεν γνωρίζουν τον Θεόν και τα ελέη Αυτού. Εις ημάς δε ο Κύριος εφανέρωσεν Εαυτόν Πνεύματι Αγίω και ημείς ζώμεν εν τω φωτί των αγίων Αυτού εντολών.
Έργον θαυμαστόν! Η χάρις έδωκεν εις εμέ να γνωρίσω ότι πάντες οι αγαπώντες τον Θεόν και φυλάσσοντες τας εντολάς Αυτού είναι πεπληρωμένοι φωτός και ομοιάζουν προς τον Κύριον. Οι εναντιούμενοι όμως εις τον Θεόν είναι πεπληρωμένοι σκότους και ομοιάζουν προς τον εχθρόν.
Και τούτο είναι φυσικόν. Ο Κύριος είναι Φως και φωτίζει τους δούλους Αυτού, οι δε υπηρέται του εχθρού εξ αυτού προσλαμβάνουν το σκότος.
Εγνώριζον έν παιδίον. Η όψις αυτού ήτο αγγελική· ταπεινή, σεμνή, πραεία· πρόσωπον λευκόν και ρόδινον· όμματα φωτεινά, κυανά, αγαθά και ήρεμα. Μετά τινα έτη ήρχισε να ζη ασώτως και απώλεσε την χάριν του Θεού. Και εις ηλικίαν τριάκοντα περίπου ετών ωμοίαζε προς άνθρωπον και προς δαίμονα, προς θηρίον και προς ληστήν, και όλη η όψις αυτού ήτο απαισία και φοβερά.
Εγνώριζον προσέτι κόρην τινά πολύ ωραίαν, έχουσαν πρόσωπον φωτεινόν και ευχάριστον, ώστε πολλοί εφθόνουν το κάλλος αυτής, αλλά δι’ αμαρτωλού βίου απώλεσε αύτη την χάριν και απέβη θέαμα βδελυρόν.
Είδον όμως και το εναντίον, ήτοι ανθρώπους εισερχομένους εις την Μονήν έχοντας πρόσωπον παραμεμορφωμένον εκ της αμαρτίας και των παθών, αλλά δια της μετανοίας και του ευσεβούς βίου ήλλαξαν και εγένοντο ωραίοι εις την όψιν.
Σημεῖα τῶν καιρῶν
Σημεῖα τῶν καιρῶν
Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος
«Μεσαιωνική» καὶ «ἀντιφεμινιστική» χαρακτήρισαν τήν προσπάθεια γιά τή διεξαγωγή τοῦ 1oυ Πανελληνίου συνεδρίου Γονιμότητας καὶ Ἀναπαραγωγικῆς Αὐτονομίας ποὺ θὰ γινόταν στίς ἀρχές Ἰουλίου στὰ Ἰωάννινα. Θά πραγματευόταν τό μεῖζον ἐθνικό πρόβλημα, τό δημογραφικό, καὶ τὴν ἀξία τῆς ἐνημέρωσης γιὰ θέματα γονιμότητας καὶ ὑπογονιμότητας. Ἐπρόκειτο νά γίνει μία σοβαρή ἐπιστημονική προσπάθεια γιά τὸ ἱερότατο δῶρο τῆς τεκνογονίας καί … ἀκυρώθηκε.
Εἶναι νά ἀπορεῖ κανείς ποῦ φθάσαμε; Μία ἐκδήλωση πού στόχευε στὴ στήριξη τῆς μητέρας, τὴ γέννηση τῆς ζωῆς καὶ τὴν προστασία της, στήν ἀντιμετώπιση τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος κατακεραυνώθηκε ἀπὸ τοὺς -δῆθεν- ὑπερασπιστὲς τῶν δικαιωμάτων!
Γιατί ἄραγε; Ἐνοχλήθηκαν, ἐπειδὴ στὸ συνέδριο εἶχαν προσκληθεῖ νὰ μιλήσουν μητροπολίτες καὶ κληρικοί; Μά αὐτοί κυρίως στηρίζουν τήν οἰκογένεια καί τῆς συμπαραστέκονται ὑλικά καί πνευματικά. Χάρη στίς προσπάθειες τῆς Ἐκκλησίας γεννήθηκαν τόσα παιδιά. Καί σέ τελευταία ἀνάλυση τί εἴδους δημοκρατία ἔχουμε, ἡ ὁποία ἐπιτρέπει ἐπιλεκτικά τήν ἐλεύθερη ἔκφραση;
Ἐνόχλησε –εἶπαν- τό διαφημιστικό μήνυμα, τό ὁποῖο παρουσίαζε μιὰ γυναίκα ἄνω τῶν σαράντα έτῶν νὰ ἀναλογίζεται τὴν ἡλικία της καί νά διερωτᾶται· «Πότε θὰ παντρευτεῖς; Πότε θὰ γίνεις μητέρα;» Προφανῶς, παρεξηγήθηκε φοβερά τό συγκεκριμένο σπότ, τὸ ὁποῖο ἐκφράζει τὴν ἀληθινὴ προσωπικὴ ἐμπειρία μιᾶς δημοσιογράφου.
Ὁ Θεός νά βοηθήσει τούς πιστούς καί τήν Ἐκκλησία Του τήν Ἁγία. Αὐτά σκέπτομαι καί λυποῦμαι γιά τήν ἐρχομένη γενική καταστροφή τοῦ κόσμου.
Τώρα τα λόγια των Ιεροκηρύκων και των πολιτικών είναι σαν να ρίχνουν νέφτι στη φωτιά. Ο πτωχός και αμόρφωτος Λαός εγκαταλείφθηκε και τώρα δεν ακούει, θέλει έργα και ζωή Χριστιανικής αγάπης, θέλει να συμπάσχουμε ως αδελφοί. Μόνο με την αγάπη προς αυτούς, με έργα φιλανθρωπίας θα επαναφέρουμε τους αδελφούς μας κοντά στον Χριστό. Και γι’ αυτό πρέπει έστω και αργά να σχηματίσουμε την μερίδα την Χριστιανική των εξεγερθέντων, να βοηθήσουμε με έργα και λόγια τα αδέλφια μας που τόσον πάσχουν σωματικά και πνευματικά…
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 29-9-2021
https://youtu.be/sHLc0a582vk
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 29-9-2021
Εἰς τήν Παλαιάν Διαθήκην, ὑπάρχει μία γνώμη τοῦ Θεοῦ διά τοῦ Σολομῶντος πού λέγει τό ἐξῆς: «Σοφός ἐστίν ὁ σώζων ψυχάς».
Εις την Παλαιάν Διαθήκην, υπάρχει μια γνώμη του Θεού διά του Σολομώντος που λέγει το εξής: «Σοφός εστίν ο σώζων ψυχάς». Δεν λέγει σοφός έστιν ο αποταμιεύων χρυσόν, ο αγοράζων αγρούς, ο κτίζων σπίτια κτλ., αλλά ο σώζων ψυχάς. Αυτός, λέγει, είναι σοφός!
~ Δημήτριος Παναγόπουλος
Ἱεροκήρυκας †
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/09/blog-post_142.html
29 Σεπτεμβρίου. Κυριακοῦ ὁσίου (+556). Πετρωνίας μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ´ 16-22).
Γαλ. 3,16 τῷ δὲ Ἀβραὰμ ἐῤῥέθησαν αἱ ἐπαγγελίαι καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ· οὐ λέγει, καὶ τοῖς σπέρμασιν, ὡς ἐπὶ πολλῶν, ἀλλ᾿ ὡς ἐφ᾿ ἑνός, καὶ τῷ σπέρματί σου, ὅς ἐστι Χριστός.
Γαλ. 3,16 Και ο Θεός είχε συνάψει διαθήκην με τον Αβραάμ, όταν έδωκε τας υποσχέσστου “εις αυτόν και στο σπέρμα του”. Δεν είπεν ο Θεός “και εις τα σπέρματα αυτού”, διότι τότε θα επρόκειτο περί πολλών, αλλ' ως εάν επρόκειτο-όπως και επρόκειτο-περί ενός μόνον, είπε, “καις στο σπέρμα σου”. στον απόγονόν σου. Αυτός δε ο ένας απόγονος είναι ο Χριστός.