Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή συγκροτεῖται διά τῶν ἱερῶν Μυστηρίων τοῦ Βαπτίσματος, τοῦ Χρίσματος καί τῆς Θείας Κοινωνίας (Β΄ Μέρος), Ἁγ. Νικολάου Καβάσιλα-Περί τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, Λόγος Α΄-Ἱερ. Ἡσυχ. «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Σουρωτῆς, 26-10-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἀγιορείτου
Σύν Θεῷ ἄν ὑπάρχουν ἐρωτήσεις παρακαλούμε στείλτε τες μας στό: AgiaTrias.erotiseis@gmail.com Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021
Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου.Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Προς Εβραίους, κεφάλαιο Θ΄, εδάφια 1-7
1 Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε ῞Αγιον κοσμικόν· 2 σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται ῞Αγια. 3 μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη ῞Αγια ῾Αγίων, 4 χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ράβδος ᾿Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, 5 ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος. 6 Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, 7 εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.
Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα
1Ας βγάλουμε τώρα κάποιο συμπέρασμα για όσα είπαμε σχετικά με την ιεροσύνη της Παλαιάς Διαθήκης, κι ας τα διασαφηνίσουμε περισσότερο. Είχε βέβαια και η πρώτη Διαθήκη νόμους και λατρευτικές διατάξεις, καθώς κι ένα επίγειο θυσιαστήριο.2 Κατασκευάστηκε δηλαδή το πρώτο διαμέρισμα της σκηνής, μέσα στο οποίο υπήρχε η λυχνία και η τράπεζα της προθέσεως και οι άρτοι που τοποθετούνταν πάνω σ’ αυτήν ως προσφορά στον Θεό. Και το πρώτο αυτό διαμέρισμα της σκηνής λεγόταν Άγια.
π. Ἰωάννης Ἀλειφέρης Σιναΐτης (+19.10.2021)
π. Ιωάννης Αλειφέρης Σιναΐτης (+19.10.2021)
- «Τί είναι η έρημος πάτερ;»
- «Χώμα, γρανίτης κι ουρανός. Αυτό είναι η έρημος».
Με αυτές τις ελάχιστες λέξεις περιέγραψε ο π. Ιωάννης την θεολογία και την εμπειρία της σιναϊτικής ερήμου όπως την έζησε ο ίδιος για μια ολόκληρη ζωή. Με καταγωγή από τα βουνά της Νεαπόλεως Λακωνίας που βλέπουν το πλατύ γαλάζιο της θάλασσας, διέπλευσε τη Μεσόγειο αμέσως μετά τις σπουδές του στη Ριζάρειο εκκλησιαστική σχολή με προορισμό το Θεοβάδιστο Όρος Σινά.
Λιγομίλητος και «φευγάτος», μάλλον τρελός για τους περισσότερους, διακόνησε ως εκκλησιάρχης και αναγνώστης στο καθολικό της Αγίας Αικατερίνης όλη τη μοναχική του ζωή.
Μια φορά τον κάνανε Οικονόμο και τις πρώτες τρεις ημέρες έκανε παραγγελία 2.000 αυγών. Όταν τον ρώτησαν γιατί, είπε πως τα βρήκε σε καλή τιμή! Πριν κλείσει εβδομάδα, με το προσωνύμιο «Τζόνις» πλέον και με τη βούλα του τρελού, επέστρεψε στα διακονήματά στο καθολικό και δεν έφυγε ποτέ.
Ακέραιος στο άκρο στα καθήκοντά του, προσέφερε άφθονο γέλιο στους πάντες με τις απίστευτες εμπνεύσεις του (ων ουκ έστι αριθμός), που όμως ήταν αδύνατο να κρύψουν πάντα τα χαρίσματα του Πνεύματος. Τον ακούσαμε δεκάδες φορές να «διαβάζει» απ’ έξω και με απίστευτη ταχύτητα τους κανόνες «ψιλών» ημερών –άγνωστων σχεδόν αγίων- περιφερόμενος στο ναό. Κι αν καμιά φορά πήγαινε κανείς στο αναλόγιο να συνεχίσει με πιο «κανονικό» τρόπο την ανάγνωση, πλησίαζε και σχεδόν χωρίς να κοιτά το Μηναίο, έδειχνε στον αδερφό το σημείο απ’ όπου έπρεπε να συνεχίσει…
Αν καταλάβαινε πως τον παρακολουθούσε κανείς με ευλάβεια, χάλαγε αμέσως κάθε καλό λογισμό προς το πρόσωπό του, ακριβώς όπως διαβάζουμε για όλους τους «δια Χριστόν σαλούς» στα Συναξάρια και τα Γεροντικά.
Μια φορά, Ιούλιο μήνα με τη θερμοκρασία στους 45 βαθμούς κελσίου, διάβαζε με τις συνήθεις τρελές ταχύτητες το απόδειπνο. Το καθολικό ήταν γεμάτο με Ρώσους προσκυνητές μέχρι τον σολέα. Ο π. Πάμφιλος, Δικαίος τότε, μας έκανε νόημα να σταθούμε πίσω από το δεξί αναλόγιο και να τον ηχογραφήσουμε. Έβγαλα τον ψηφιακό εγγραφέα και άρχισα να γράφω. Είχε κολλήσει το πρόσωπό του στο Ωρολόγιο, τόσο που κυριολεκτικά να ακουμπά η μύτη του στο βιβλίο. Όταν κατάλαβε τι έκανα, γύρισε, τεντώθηκε προς τον εγγραφέα που μισοκρυβόταν πίσω από το στασίδι και μας ρώτησε εις ευήκοον όλων: «Έβρεξε σήμερα;»
Πέρασε την καλογερική του ζωή έξω από τα τείχη της Μονής, ακριβώς δίπλα στην κεντρική πύλη, όπου πηγαινοερχόταν μόνος του ώρες ατέλειωτες. Μιλούσε μόνο όταν τον ρωτούσαν κάτι, κι αυτό με δυό-τρεις κουβέντες. Δεν μπλεκόταν σε συζητήσεις, απέφευγε κάθε επικίνδυνη κουβέντα, ποτέ δεν κατέκρινε κανέναν. Τα μόνα του ενδιαφέροντά του ήταν ο καιρός (στο Σινά αλλάζει μονάχα η θερμοκρασία• τα σύννεφα και η βροχή είναι είδος προς εξαφάνιση) και οι εφημερίδες από την Ελλάδα. Διάβαζε κάθε γραμμή, μαζί με τις αγγελίες. Για να χαλάσει κάθε λογισμό, μπορούσε να πλησιάσει τον οποιοδήποτε και να ρωτήσει αν πουλήθηκε το τάδε σπίτι που μπορεί να είχε διαβάσει σε μιαν αγγελία χρόνια πριν.
Πολύ σπάνια και όσο περνούσαν τα χρόνια ακόμα σπανιότερα, έδινε πολύ συγκεκριμένες συμβουλές με εξαιρετικά λίγες λέξεις, όπως εκείνες στον νεαρό μοναχό π. Π. στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Μέσα στα σκοτάδια του καθολικού, πλησίαζε και σχεδόν ψιθυριστά έλεγε διάφορα, π.χ. «Εκατό υποψίες δεν κάνουν μία απόδειξη. Ντοστογιέφσκι».
Στην αρχή έμοιαζαν όλα άσχετα, στη δεύτερη ανάγνωση καταλάβαινες πως ήταν απόλυτα στοχευμένα.
Έφυγε εχθές ξαφνικά, πριν κλείσει τα εβδομήντα• σαν μικρό πουλάκι της ερήμου• πλήρης πνευματικών ημερών. Τα δικά του «τρελά» διαβάσματα –με καταλήξεις βγαλμένες από το ρεπερτόριο της όπερας- στα αναλόγια της Αγία Αικατερίνης του Σινά, θα τα ζήλευαν πνευματικά πολλοί από εμάς που μάθαμε τη σωστή εκφορά του λόγου.
Ένας ακόμα αφανής και ακάματος εργάτης του αναλογίου θα συνεχίσει την διακονία του στην θριαμβεύουσα Εκκλησία, μαζί με τον -Λακεδαιμόνιο κι αυτόν στην καταγωγή- π. Ααρών, αναγνώστη και πρακτικό ψάλτη που κοιμήθηκε στην σιναϊτική έρημο πριν είκοσι ημέρες. Ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχούλες τους.
Ευάγγελος Θεοδώρου
https://proskynitis.blogspot.com/2021/10/19102021.html#more
Ἡ καθήμενη Ἀναστασία: Μία ἄσκηση πού κράτησε 65 χρόνια. Εἰρήνη Κριχέλι
Χειμώνας 2020/2021. Η κάποτε θορυβώδης και χαρούμενη Τιφλίδα δε μοιάζει με αυτό που ήταν. Η πόλη έχει παραλύσει: τα μέσα μεταφοράς έχουν σταματήσει, πολλά καταστήματα είναι κλειστά. Έξω οι περαστικοί με μάσκες τηρούν με επιμέλεια τις αποστάσεις.
Και στην άκρη της πόλης, στο παλαιό νεκροταφείο, το ποτάμι των ανθρώπων προς έναν σεμνό τάφο δε σταματάει. Καταφτάνουν με τα πόδια, με ταξί, με προσωπικά οχήματα.
Βλέπω μια κουρασμένη γυναίκα να έρχεται με δύο μικρά παιδιά και να προσεύχεται με ζέση, όση ώρα τα παιδιά της παίζουν εκεί κοντά. Πιο πέρα, ένα ζευγάρι ερωτευμένων, φαίνεται ότι είχαν έρθει για πρώτη φορά. Κοιτάζουν ο ένας τον άλλον, ντρέπονται, και γονατίζοντας, ζητάνε κάτι. Μετά από λίγο, τρείς νεαρές κοπέλες, που φαίνεται να τις απασχολούν οι συναισθηματικές υποθέσεις, και ελπίζουν ότι θα πάρουν βοήθεια. Σχεδόν όλοι αφήνουν στο μαύρο μάρμαρο της επιτάφιας πλάκας κόκκινα μήλα. Στην πλάκα υπάρχει η επιγραφή:
«Αναστασία Νικίσεβα. 1886-1970».
Όλο και πιο πολλοί άνθρωποι στη Γεωργία πληροφορούνται για την «Καθήμενη Αναστασία», όπως την αποκαλούν, και επισκέπτονται τον τάφο της.
Η αρχή της ιστορίας αυτής θυμίζει το παιδικό παραμύθι με την κακή μητριά. Στις αρχές του περασμένου αιώνα στην Τιφλίδα ζούσε μια Ρωσίδα κοπέλα. Ο πατέρας της, μηχανικός, είχε έρθει, τον 19ο αιώνα, στη Γεωργία από την Αγία Πετρούπολη για εργασία. Στην Τιφλίδα κατασκεύαζαν τότε το σιδηρόδρομικό δίκτυο. Σε όσους εργάζονταν στις συγκεκριμένες κατασκευές, εκείνη την εποχή, έδιναν οικόπεδα στην περιοχή Ναχάλοβκα της Τιφλίδας .Ο πατέρας της είχε κτίσει σπίτι, κοντά στην εκκλησία Γενεθλίου της Θεοτόκου και έμεινε στη Γεωργία. Έχοντας χηρέψει νωρίς, αυτός, παρά τις εκκλήσεις της ετοιμοθάνατης γυναίκας του να μην παντρευτεί για να μην έχει μητριά η κόρη τους, παντρεύτηκε ξανά.
Ἀδελφότητα “Τό Ἡρωϊκό Σούλι”-Καταγγελία Συνεδρίου Δήμου Ἰωαννιτῶν γιά τόν Ἀλή-Πασᾶ
ΨΗΦΙΣΜΑ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ‘’ ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΣΟΥΛΙ ‘’
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΩΑΝΝΙΤΩΝ ΜΕ ΘΕΜΑ -‘’Ο ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ’’
Το Δ. Σ. της Αδελφότητάς μας καταγγέλλει για δεύτερη φορά (η πρώτη έγινε μέσα από την εφημερίδα μας ‘’ΗΡΩΙΚΟ ΣΟΥΛΙ‘’ το συνέδριο- ντροπή με θέμα ‘’Ο Αλή πασάς και η εποχή του’’ για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, το οποίο διοργανώνουν στα Γιάννενα ο Δήμος Ιωαννιτών, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, υπό την αιγίδα της Επιτροπής ’’Ελλάδα 2021’’.
Διαβάζοντας το πρόγραμμα του Συνεδρίου, διαπιστώσαμε ότι οι αγώνες των Σουλιωτών με τον Αλή πασά για 14 χρόνια από το 1789 έως το 1803, δεν υπάρχουν σε καμιά εισήγηση. Ούτε καν το όνομα Σούλι και Σουλιώτες αναφέρεται. Πολύ περισσότερο που απαξιώνεται και αποσιωπάται η αγωνιστική παρουσία των Σουλιωτών στην Ήπειρο από το 1820 έως το 1822, όταν για να ξαναπάρουν το Σούλι, συμφώνησαν με τον Αλή πασά να πολεμήσουν τα Σουλτανικά στρατεύματα, τα οποία πολιορκούσαν τον ίδιο στα Γιάννενα. Τότε που 2.000 Σουλιώτες πολεμούσαν με τα Οθωμανικά στρατεύματα, τα οποία ξεπερνούσαν τους 60.000 άντρες. Έδωσαν αμέτρητες νικηφόρες μάχες, πριν την έναρξη ακόμη της Ελληνικής Επανάστασης από τον Δεκέμβρη του 1820 έως τον Σεπτέμβρη του 1822.
«Ὑπομονή, καρτερία καὶ εὐχαριστία πρέπει νὰ ἔχουμε ὅταν πονᾶμε», Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
Κήρυγμα 19/07/21
«Γνώριζε», λέγει ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος στὶς Παραινέσεις του «Περὶ ἤθους ἀνθρώπων καὶ χρηστῆς πολιτείας» ποὺ βρίσκονται στὴν Φιλοκαλία, «γνώριζε ὅτι οἱ σωματικοὶ πόνοι εἶναι ἰδιώματα τοῦ σώματος, σύμφωνα μὲ τὴν φύση του, ὡς φθαρτοῦ καὶ ὑλικοῦ». Ἐπειδὴ τὸ σῶμα μας εἶναι φθαρτό, ὑπόκειται στὴν φθορὰ ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας καὶ τελικὰ καταλήγει στὸν θάνατο. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ πόνοι, οἱ σωματικὲς ἀλγηδόνες, εἶναι ἰδιώματα τοῦ σώματος, σύμφωνα μὲ τὴν φύση του, ἡ ὁποία βέβαια, δὲν εἶναι ὄπως τὴν ἔφτιαξε ὁ Θεός, ἀλλὰ συνδέθηκε μὲ τὴν φθορὰ ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας.
«Τὰς σωματικὰς ἀλγηδόνας, γίνωσκε, φυσικῶς τοῦ σώματος ἰδίας ὑπαρχούσας, ὡς φθαρτοῦ καὶ ὑλικοῦ». Πρέπει, λοιπόν, σὲ τέτοια παθήματα, ὅταν πονάει δηλαδή, ὑποφέρει τὸ σῶμα λόγῳ τῆς φθορᾶς, λόγῳ τῶν ἀσθενειῶν, πρέπει τότε ἡ καλλιεργημένη ψυχὴ νὰ ἐμφανίζει καρτερία καὶ ὑπομονὴ μὲ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Καὶ νὰ μὴν μέμφεται, νὰ μὴν κατηγορεῖ τὸν Θεὸ ἐπειδὴ δημιούργησε τὸ σῶμα. Μᾶς λέγει δηλαδή, ὁ Μέγας Ἀντώνιος, πῶς πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζουμε τοὺς σωματικοὺς πόνους, τὶς σωματικὲς ἀλγηδόνες: «χρὴ οὖν ἐπὶ τῶν τοιούτων παθῶν, καρτερίαν, καὶ ὑπομονὴν εὐχαρίστως προβαλέσθαι τὴν πεπαιδευμένην ψυχήν, καὶ μὴ μέμφεσθαι τῷ Θεῷ διατὶ σῶμα ἐποίησεν». Θὰ πρέπει μὲ καρτερία, μὲ ὑπομονὴ καὶ μὲ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεὸ νὰ ὑπομένουμε τοὺς πόνους καὶ τοὺς κόπους τοὺς σωματικούς, καὶ νὰ μὴν κατηγοροῦμε τὸν Θεὸ ἐπειδὴ δημιούργησε τὸ σῶμα.
Λέγει καὶ στὸν Ἰώβ, καὶ διαβάζουμε στὴν συλλογὴ «Φῶς στὰ Φῶτα»: «Ὁ Θεὸς γιὰ τὴν πνευματική μας ὠφέλεια μᾶς κάνει νὰ πονοῦμε, ἀλλὰ καὶ πάλι μᾶς ἐπαναφέρει στὴν προτέραν εἰρηνικὴν κατάστασιν. Μᾶς χτύπησε μὲ τὶς θλίψεις, ἀλλὰ μὲ τὰ ἴδια Του τὰ χέρια μᾶς ἐθεράπευσε». «Αὐτὸς γὰρ ἀλγεῖν ποιεῖ καὶ πάλιν ἀποκαθίστησιν· ἔπαισε, καὶ αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἰάσαντο». ( Ἰὼβ ε’ κεφ. ). Ὁ Κύριος παραχωρεῖ νὰ πονέσουμε, νὰ ἀσθενήσουμε, ἀλλὰ καὶ πάλι, ὁ Κύριος μᾶς παίρνει τὸν πόνο καὶ μᾶς θεραπεύει.
27 Ὀκτωβρίου. Νέστορος μάρτυρος (+306), Πρόκλης συζύγου τοῦ Πιλάτου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τετ. ιθ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Φιλιπ. α´ 12-20).
Φιλιπ. 1,12 Γινώσκειν δὲ ὑμᾶς βούλομαι, ἀδελφοί, ὅτι τὰ κατ᾿ ἐμὲ μᾶλλον εἰς προκοπὴν τοῦ εὐαγγελίου ἐλήλυθεν,
Φιλιπ. 1,12 Θελω δε, αδελφοί μου, να γνωρίζετε, ότι τα κατ' εμέ (και αυτά τα πολλά και δυσάρεστα που μου συνέβησαν) εβοήθησαν μάλλον και συνετέλεσαν εις την επέκτασιν του Ευαγγελικού κηρύγματος,
Γέρων Γαβριήλ:Θέλεις νά γίνεις ζητιάνος; Ἀποθήκευε!
ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ:
1) Έχασα τα πάντα εκτός από εκείνα που έδωσα.
2)Τίποτα δεν είναι δικό μου, όταν είναι μόνο για τον εαυτό μου.
3) Τα χέρια του κουλού είναι καλύτερα από τα χέρια του τσιγκούνη.
4) Θέλεις να γίνεις φτωχός και εσύ και εγώ; Θησαύριζε!
5)Θέλεις να γίνεις φτωχός; Να κλέβεις και να δουλεύεις Κυριακές.
6) Θέλεις να έχεις αφθονία; Σκόρπιζε!
7)Θέλεις να γίνεις ζητιάνος; Αποθήκευε!
8) Θέλεις να πεθάνεις από την πείνα; Κλείσε τα μάτια σου και τα αυτιά σου στον ανθρώπινο πόνο και στην ανθρώπινη δυστυχία!
9)Χαρά στα μάτια που δακρύζουν για κάποιον άλλο που πονά, γιατί τα μάτια αυτά θα ειδούνε του παραδείσου τα καλά!
10) Χαρά στα χέρια όπου ντύνουν μικρά παιδιά και ορφανά, γιατί τα χέρια αυτά θα γίνουν φτερά για να πετούν ψηλά!!
11) Χαρά στο στόμα όπου λέγει λόγια παρήγορα γλυκά, γιατί το στόμα αυτό θα ψάλει με τους αγγέλους ωσαννά!!
12) Χαρά στο σπίτι όπου ανοίγει την πόρτα στον περαστικό, γιατί η πόρτα αυτή ανοίγει στην Παναγιά και στον Χριστό!!
13) Γεννηθήκαμε και υπάρχουμε στον πλανήτη αυτό της Γης για να δοξάζουμε τον Θεό και να προσφέρουμε Αγάπη και Χαρά στους άλλους!!
14) Η μεγαλύτερη χαρά που στη ζωή γνωρίζουμε, είναι η χαρά που νιώθουμε, όταν χαρά χαρίζουμε!!
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/10/blog-post_943.html
Εἰπέ μοι... σέ συνέχειες ἀπό τό βιβλίο δογματολογία. Ἅγιον Ὄρος 1960. Μοναχός Ἀθανάσιος Παναγιώτου
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/10/1960-5.html
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΕΣΤΟΡΟΣ 27-10-2021
https://youtu.be/Z5YZpepB8W8
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΕΣΤΟΡΟΣ 27-10-2021
Μυρίζει ὡραία γέροντα; Τοῦ εἶπε.Ναί, παιδί μου ἀλλά...
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/10/blog-post_819.html