Σελίδες

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2021

Πόλεμος καί πνευματική ἐλευθερία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Πόλεμος και πνευματική ελευθερία, 28-10-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 29-10-2021

https://youtu.be/K4Ndl4Ev-UA
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 29-10-2021 

Ἀπό τόν βίο τῆς ἁγίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου

Πέρασε κάποτε από τον νου της οσίας Ειρήνης, της ηγουμένης της Ιεράς Mονής Χρυσοβαλάντου στην Κωνσταντινούπολη (Θ’ αιώνας), ένας φοβερός και παράδοξος λογισμός: Εάν ο Θεός μου έδινε το διορατικό χάρισμα και γνώριζα την εσωτερική ζωή των αδελφών, θα διόρθωνα όσες αδελφές σφάλλουν και θα ενίσχυα όσες προκόβουν.
Άρχισε λοιπόν να παρακαλεί γι’ αυτό τον Θεό με πολλά δάκρυα και γονυκλισίες.
Παρουσιάσθηκε τότε ένας λευκοφορεμένος αστραφτερός άγγελος και της είπε:
– Χαίρε, πιστή δούλη του Κυρίου! Σύμφωνα με την προσευχή σου ο Θεός μ’ έστειλε να σε υπηρετώ για τη σωτηρία των αδελφών. Θα βρίσκομαι πάντα μαζί σου και θα σου αποκαλύπτω όλα τα μυστικά.
Μετά απ’ αυτό το όραμα η οσία ευχαρίστησε θερμά τον Θεό και καθημερινά καλούσε κάθε αδελφή και την ενεθάρρυνε στην ομολογία των σφαλμάτων της και στη διόρθωση.
Οι αδελφές κατάλαβαν ότι γνώριζε τα μυστικά βάθη των καρδιών τους. Θαύμαζαν γι’ αυτό και ομολογούσαν την υπερφυσική διόραση της αγίας.
https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2021/06/deco_tiny_02.png

Η αγία Ειρήνη, η ηγουμένη της Ιεράς Moνής Χρυσοβαλάντου, ακατάπαυστα γευόταν την γλυκύτητα της προσευχής. Πολλές φορές αφοσιωνόταν στην προσευχή με τα οσιακά της χέρια υψωμένα επί μία ολόκληρη μέρα. Αύτη η στάση συνήθως, έπειτα από λίγη ώρα, προκαλεί ανυπόφορους πόνους στις κλειδώσεις. Η αγία, παρ’ όλη την οδύνη, στεκόταν επί τόσες ώρες ακίνητη. Έμοιαζε με ξύλινη κολώνα. Πάθαινε αγκύλωση και χρειαζόταν μία αδελφή να της κατεβάσει τα χέρια, κι αυτό με δυσκολία.
Οι δαίμονες έφριτταν με τον αγώνα της προσευχής της. Προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να την εμποδίσουν είτε με τον φόβο είτε με την υπερηφάνεια. Ένας απ’ αυτούς την πλησίασε και την περιγελούσε:

– Ειρήνη, ξυλίνη, που ‘χεις πόδια ξύλινα…

Η οσία εξακολούθησε ακίνητη την προσευχή της χωρίς να του δίνει σημασία.
Εκείνος αγρίεψε τόσο, που πήρε φωτιά από ένα καντήλι και άναψε τα ράσα της.
Πρόφθασε τότε μια αδελφή. Βλέποντας τον καπνό, έτρεξε και έσβησε την φωτιά, που θα κατέκαιε την οσία.
Τα μισοκαμμένα ράσα επί πολλές ημέρες ευωδίαζαν.
Ούτε οι «ζοφερές όψεις των πονηρών δαιμόνων», ούτε οι κοροϊδίες τους, ούτε ο κίνδυνος της ζωής, μπόρεσαν ν’ αποσπάσουν την αγία από την γλυκύτητα της συνομιλίας της με τον Θεό.

Από το βιβλίο: ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ. Τόμος πρώτος. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2008, σελ. 55, 203.

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/10/blog-post_971.html



Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης ἔβλεπε ἄνθρωπο στήν Ἀμερική

Στην Αθήνα – διηγείται ο π. Ιωάννης Νιργιανάκης – ζούσε μία οικογένεια Ελληνοαμερικανών, του κ. Κωνσταντίνου Βουδούρη και της κ. Δέσποινας με τέσσερα χαριτωμένα παιδιά (δύο αγόρια και δύο κορίτσια), τα οποία εξομολογούντο τακτικά με την μητέρα τους, η οποία ήταν αγία. Ο πατέρας ευρίσκετο στην Αμερική, γιατί εκεί ήταν η δουλειά του. Όταν τα παιδιά τελείωσαν εδώ τις πρώτες σπουδές τους, μετεκόμισαν στην Αμερική για να συνεχίσουν τις σπουδές τους.
Τελειώνοντας το Λύκειο η κόρη μου Νεκταρία, μας παρεκάλεσαν η αγία αυτή η οικογένεια να την στείλωμε στην Αμερική, για να κάνη σπουδές που δεν μπορούσε να κάνη εδώ. Η Νεκταρία το ήθελε αυτό κι εγώ λόγω εγωισμού ενθουσιάσθηκα, η πρεσβυτέρα όμως ήταν απόλυτα αρνητική. Δεν πήγαμε να πάρη την ευχή του αγίου Γέροντος και η Νεκταρία έφυγε για την Αμερική (στο Πογκαιλάντ, προάστιο της Νέας Υόρκης)· ενεγράφη σ’ ένα από τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια των Η.Π.Α, με αντικείμενο σπουδών “Κλινική Ψυχολογία”.
Επικοινωνούσαμε με το τηλέφωνο τακτικά και η Νεκταρία χωρίς πολύ ενθουσιασμό, μας ανάπαυε τον λογισμό μας ότι όλα θα πάνε καλά.

Σχόλιο σέ νέα προκλητική διαθρησκειακή συνάντηση

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 18η Οκτωβρίου 2021

ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΝΕΑ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Το πανθρησκειακό όραμα είναι το μεγάλο ζητούμενο στην αποστατημένη και πνευματικά αποπροσανατολισμένη εποχή μας. Ο επάρατος παναιρετικός Οικουμενισμός έχει καταλάβει την ανθρωπότητα ως νοητή αράχνη με τον δαιμονικό του ιστό και οδηγεί την ανθρωπότητα στην θρησκευτική ενοποίηση, η οποία θα σημάνει, σύμφωνα με τις θεόπνευστες προρρήσεις της Ιεράς Αποκαλύψεως και των αγίων και θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας μας, τον ερχομό του μεγάλου άνομου, του Αντιχρίστου. Επαναλαμβάνουμε αυτό που τόνιζε συνεχώς ο μακαριστός μεγάλος χαρισματούχος και σύγχρονος ομολογητής κυρός Αθανάσιος ο Μυτιληναίος, πως «ο Οικουμενισμός είναι ο τελευταίος πρόδρομος του Αντιχρίστου», διότι αυτός θα στρώσει το «χαλί» για να περάσει ο χείριστος και πλέον δαιμονοκίνητος εκείνος άνθρωπος.
Ο απόστολος Παύλος, ομιλών περί των εσχάτων στην Β΄ προς Θεσσαλονικείς επιστολή του, μας χειραγωγεί στο βαθύτερο νόημα του μυστήριου της αποστασίας, που συντελείται στις εσχατολογικές ημέρες μας: «και νυν το κατέχον οίδατε, εις το αποκαλυφθήναι αυτόν εν τω εαυτού καιρώ· το γαρ μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας, μόνον ο κατέχων άρτι έως εκ μέσου γένηται· και τότε αποκαλυφθήσεται ο άνομος, ον ο Κύριος αναλώσει τω πνεύματι του στόματος αυτού και καταργήσει τη επιφανεία της παρουσίας αυτού· ου εστιν η παρουσία κατ’ ενέργειαν του σατανά εν πάση δυνάμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους», (Β΄Θεσ.2,6-9). Κατά τον απόστολο «το κατέχον», ή «ο κατέχων» είναι εκείνο, ή εκείνος, που εμποδίζει την έλευση του Αντιχρίστου. Ο μέγας διδάσκαλος της Εκκλησίας μας άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος θεωρεί ότι πίσω από τις δύο αυτές αινιγματικές λέξεις κρύβεται η ρωμαϊκή αρχή. Γράφει: «Άλλοι λένε ότι πρόκειται για την Χάρη του Πνεύματος. Άλλοι πάλι ότι πρόκειται για την ρωμαϊκή αρχή και εξουσία. Μ’ αυτούς συμφωνώ και εγώ. Γιατί; Διότι αν ήθελε, [ο Παύλος], σημάνει το Πνεύμα, θα τόλεγε όχι με ασάφεια, αλλά φανερά», (ΕΠΕ 23,66). Ωστόσο η «ρωμαϊκή αρχή» ως Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ως κρατικό σύστημα εξουσίας, είχε ήδη παρέλθει, όταν ζούσε ο άγιος. Επομένως τη φράση του ιερού πατρός «ρωμαϊκή αρχή», κατά την ταπεινή μας γνώμη, θα πρέπει να την θεωρήσουμε υπό την ευρύτερή της έννοια, υπό την έννοια δηλαδή κάθε αντίχριστης εξουσίας, που αντιστρατεύεται στο έργο της Εκκλησίας. Στην εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι ρωμαίοι αυτοκράτορες αντιστρατεύονταν το έργο της Εκκλησίας μέσω της ειδωλολατρίας. Στην εποχή μας, οι σύγχρονοι αντίχριστοι πολιτικοί ηγέτες, (πιόνια του Διεθνούς Σιωνισμού και της Μασονίας), αντιστρατεύονται το έργο της Εκκλησίας κυρίως μέσω μιας άλλης μορφής ειδωλολατρίας, που είναι ο Οικουμενισμός. Ο Οικουμενισμός κηρύσσοντας ότι όλες οι θρησκείες πιστεύουν στον ίδιο θεό, κηρύσσει κατ’ ουσίαν μια άλλης μορφής ειδωλολατρία. Αυτός λοιπόν ο Οικουμενισμός, ο τελευταίος πρόδρομος του Αντιχρίστου, «εκ μέσου γένηται», θα καταργηθεί, όταν έρθει ο Αντίχριστος. Ο Αντίχριστος είναι εκείνος, που θα τον καταργήσει, διότι θα έχει λήξει πλέον η αποστολή του και θα τον αντικαταστήσει με τη λατρεία του εαυτού του.

«Γιὰ ποιόν λόγο ὅρισαν οἱ Πατέρες νὰ εἶναι κινητὴ ἡ ἑορτὴ τοῦ Πάσχα» Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου


Ἀπόσπασμα

Πάντα εἴχαμε κύματα στὴν Ἐκκλησία. Πάντα εἴχαμε διωγμούς. Πάντα εἴχαμε αἱρέσεις. Πάντα εἴχαμε αὐτὴ τὴν ἐκκοσμίκευση. Πάντα εἴχαμε τοὺς χλιαρούς. Πάντα εἴχαμε ἐξορίες, φυλακίσεις ἁγίων ἀνθρώπων, δικαστήρια, ὅπως καὶ τώρα. Βλέπετε, αὐτοὺς τοὺς δύο γενναίους Ἱεράρχες, Ὀρθοδόξους, Ὀρθοδοξοτάτους, τὸν ἐπίσκοπο Κυθήρων καὶ τὸν ἐπίσκοπο Αἰτωλοακαρνανίας, τοὺς διώκουν. Καὶ τοὺς πᾶνε στὰ δικαστήρια, καὶ θὰ τοὺς βάλουν τώρα καὶ ἀνακριτὲς νὰ τοὺς ἀνακρίνουν. Γιατί; Γιατὶ ἀκριβῶς ἔκαναν αὐτὸ ποὺ ἔπρεπε νὰ κάνουν ὡς Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχες. Ὑπερασπίστηκαν τὴν ἀλήθεια τοῦ δόγματος ποὺ λέγει «καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς Γραφάς». Αὐτὸ εἶναι δόγμα, τὸ λέμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, ὅτι ὁ Χριστός μας ἀναστήθηκε τὴν τρίτη ἡμέρα.
Καὶ γιόρτασαν κανονικὰ τὴν Ἀνάσταση στὴ Μητρόπολή τους τὴν τρίτη ἡμέρα. Καὶ δὲν ἔκαναν ὑπακοὴ στὴν ἄνομη αὐτὴ προτροπὴ/ἐγκύκλιο ποὺ δυστυχῶς, ἐξαπέλυσε ἡ ΔΙΣ πρὸς ὅλους τοὺς Ἀρχιερεῖς. Γιατί δύο ὧρες πρὶν δηλαδή, δὲν θὰ κολλοῦσε ὁ ἰός, καὶ δύο ὧρες μετὰ θὰ κολλοῦσε; Ἀστεῖα πράγματα! Ἀλλὰ ἄλλο ἦταν τὸ ζητούμενο: τὸ ζητούμενο ἦταν νὰ συμπέσει τὸ Πάσχα μας μὲ τὸ Πάσχα τὸ Ἑβραϊκό. Καὶ ἄς λένε κάποιοι μὲ ἀφορμὴ δημοσιεύματα ὅτι ἤδη τὸ εἶχαν γιορτάσει οἱ Ἑβραῖοι τὸ Πάσχα. Τὸ Πάσχα τὸ Ἑβραϊκὸ ὑπολογίζεται μὲ βάση τὸν Νόμο, τὴν Παλαιὰ Διαθήκη, τὶς διατάξεις τοῦ Νόμου. Καὶ τὸ Πατριαρχεῖο μας στὰ Δίπτυχά του, τὸ εἶχε ἀκριβῶς ἐκείνη τὴν ἡμέρα, ποὺ αὐτοὶ θέλανε νὰ γιορτάσουμε μαζὶ μ’ αὐτοὺς τὸ Πάσχα· δηλαδή, νὰ γιορτασθεῖ μιὰ μέρα νωρίτερα. Νὰ κάνουμε Ἀνάσταση τὸ Μεγάλο Σάββατο, ποὺ ἤτανε σύμφωνα μὲ τοὺς ὑπολογισμοὺς τοὺς κανονικοὺς τῶν Ἑβραίων τῶν παραδοσιακῶν, τῶν σωστῶν· ἔτσι, ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἔπρεπε νὰ γιορτάσουν, ἄσχετα τὶ κάνανε αὐτοὶ φέτος.

Ἐθνική ἐπέτειος 28ης Ὀκτωβρίου 1940:«Ἐπιλεγόμενα εἰς τήν 28ην Ὀκτωβρίου» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης ομιλίας

του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 28ην ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 27-10-1985]

[Β145]

Αγαπητοί μου, η αγρυπνία που επιτελούμε απόψε, είναι στη μεγάλη εκείνη ευεργεσία του Θεού, που έδωσε τη νίκη και την ελευθερία στον ελληνικό μας Έθνος. Όλοι τότε νόμισαν ότι η Ελλάς θα πέθαινε, υποκύπτουσα στον κατακτητή. Εκείνη η μικρή Ελλάς των επτά εκατομμυρίων· ότι θα συνετρίβετο μπροστά σε έναν όγκο σαράντα εκατομμυρίων. Για να προστεθεί ύστερα από λίγους μήνες ένας άλλος όγκος άλλων σαράντα εκατομμυρίων, μπροστά στη μικρή μας Ελλάδα. Η Ελλάδα όμως δεν απέθανε. Ο Κύριος που ανέστησε την κόρη του Ιαείρου, Εκείνος είπε και δια την Ελλάδα: «Οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει». Δεν πέθανε, αλλά κοιμάται. Μόνος αγαπητοί μου, ο Χριστός είναι Εκείνος που όταν απλώνει το ζωογόνο χέρι Του, όλα τα σώζει και όλα τα ζωοποιεί. Τότε είμεθα εγγύς βαράθρου, εγγύς θανάτου. Κι όμως ο Κύριος, ο Θεός μάς έβγαλε από εκείνα τα βάραθρα της εθνικής αλλά και της πνευματικής μας απωλείας, παρά τους γέλωτας των αντιφρονούντων. Γελούσαν οι εχθροί. Κι έλεγαν: «Είναι δυνατόν;». Κι όμως δείξαμε στον κόσμον το θαύμα του Θεού και της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Ο Κύριος «διέταξεν αὐτῇ δοθῆναι φαγεῖν», έδωσε την εντολή να φάει. Ποιος; Τότε η κόρη του Ιαείρου. Αλλά και η Ελλάς έπρεπε να φάει. Και το φαΐ που έπρεπε να φάει ήταν η τροφή του Ευαγγελίου, η τροφή των μυστηρίων της Εκκλησίας, με τα οποία έπρεπε να τραφεί και να ξαναζήσει η πατρίδα μας. Γι΄αυτό, αγαπητοί, όταν αποδίδομε τις ευχαριστίες μας στον Κύριον, Τον χρεώνομε -μην το ξεχνούμε- με νέες ευεργεσίες. Όταν Του λέμε το «ευχαριστώ» μας, μας δίνει καινούριες ευεργεσίες. Και όταν ζούμε τις εντολές Του, τότε έχομε αμέριστη τη δική Του την ευλογία.

Δύο μοναχοί...

Δύο μοναχοί κατοικούσαν σ' έναν τόπο και τους επισκέφθηκε κάποτε ένας μεγάλος Γέροντας. Θέλοντας αυτός νά τούς δοκιμάσει, πήρε ένα ραβδί και άρχισε να καταστρέφει τα λαχανικά του ενός. Ο αδελφός μόλις τον είδε, κρύφτηκε. Και όταν πιά έμεινε μία ρίζα, λέει στον Γέροντα:


«Αββά, αν θέλεις, άφησε την αυτήν γιά νά τή μαγειρέψω και να φάμε μαζί».

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ 28-10-2021

https://youtu.be/c5G2_HwaRk8
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ 28-10-2021

Πρέπει νά ἀγαπᾶς τόν ἐχθρό σου, ἀλλά πῶς μπορεῖς νά ἀγαπᾶς τόν ἐχθρό τοῦ Θεοῦ;

Πρέπει να αγαπάς τον εχθρό σου, αλλά πώς μπορείς να αγαπάς τον εχθρό του Θεού; Δεν πρέπει να τον μισείς, πρέπει να τον λυπάσαι. Από εδώ πηγάζει η αγάπη. Αυτό είναι απαραίτητο, γιατί ακόμα και αν μισείς ένα άτομο, είσαι μακριά από τον Παράδεισο.

Αγιος Γαβριήλ της Σαμταβρίας (Urgebadze)


https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/10/blog-post_435.html

28 Ὀκτωβρίου. ♰ ΤΗΣ ΦΩΤΟΦΟΡΟΥ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Τερεντίου καί Εὐνίκης καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Στεφάνου τοῦ Σαββαΐτου. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἀρσενίου καί Ἀθανασίου, Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ἐξ Ἀνδρούσης Μεσσηνίας. Ἀγγελῆ, Μανουήλ, Γεωργίου καί Νικολάου τῶν νεομαρτύρων, τῶν ἐν Ρεθύμνῃ μαρτυρησάντων. Τοῦ Ἁγίου Ροστισλάβου, Μεγάλου Φωτιστοῦ Δουκός τῆς Μοραβίας. Ἐθνικὴ ἑορτὴ ἐπὶ τῷ νικηφόρῳ τῶν Ἑλλήνων ἐν Βορείῳ Ἠπείρῳ πολέμῳ (1940). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου, 21 Νοεμ. (Ἑβρ. θ´ 1-7).

Εβρ. 9,1            Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·

Εβρ. 9,1                     Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.