Ότι δεν πρέπει να παραξενευόμαστε όταν συμβαίνει κάποιο περιστατικό σε δίκαιους ανθρώπους, Εὐεργετινός Γ΄ τόμος- Ὑπόθεσις Κ΄, 30-10-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2021
Ἡ ἀντίσταση στόν διάβολο, Ἀββᾶ Ἡσαΐα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου (Κήρυγμα)
ΚΗΡΥΓΜΑ-151. Η ἀντίσταση στόν διάβολο, Αββά Ησαΐα, 27 κεφαλαια, Περί τηρησεως του νου- Φιλοκαλία τόμος Α', 28-10-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΚυριακή Ε Λουκᾶ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τοῦ πλούσιου καί τοῦ Λαζάρου
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ [: Λουκ. 16,19 - 31]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
[…] «Ήταν κάποτε», λέγει ο Κύριος, «κάποιος άνθρωπος πλούσιος, που ενώ ζούσε μέσα σε πολλή κακία και αμαρτία, δεν είχε λάβει πείρα καμιάς συμφοράς, αλλά τα πάντα έρρεαν ομαλά και άφθονα γι΄ αυτόν όπως το νερό στις πηγές». Το ότι πράγματι καμία συμφορά δεν του συνέβαινε, ούτε αφορμή για στενοχώρια, ούτε καμία ανωμαλία βιοτική, αυτό ακριβώς ο Κύριος το υπαινίχτηκε με αυτό που είπε ότι «ἦν εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς(:διασκέδαζε και ευφραινόταν σε πλούσια συμπόσια κάθε μέρα με μεγαλοπρέπεια)»[Λουκ.16,19].
Και ότι ζούσε με κακία, γίνεται φανερό και από το τέλος που είχε, αλλά και πριν από το τέλος του από την περιφρόνηση που έδειξε στον φτωχό. Και το ότι δεν ελεούσε όχι μόνο εκείνον που στεκόταν στην πόρτα του, αλλά ούτε και κανένα άλλον, εκείνος ο ίδιος το έδειξε· διότι εάν αυτόν που ήταν διαρκώς ριγμένος μπροστά στην πόρτα του και βρισκόταν μπροστά στα μάτια του κάθε ημέρα, και αναγκαζόταν μια και δύο και πολλές φορές να τον βλέπει εισερχόμενος και εξερχόμενος (καθόσον δεν τον συναντούσε σε καμιά συνοικία, ούτε βρισκόταν σε κρυφό και απόμερο τόπο, αλλά εκεί από όπου συνεχώς έμπαινε και έβγαινε ο πλούσιος και αναγκαζόταν έτσι και χωρίς να το θέλει να τον βλέπει), εάν λοιπόν αυτόν δεν ελέησε, που βρισκόταν κατάκοιτος σε τόσο φοβερό κατάντημα και ζούσε μέσα σε τόσο μεγάλη δυστυχία, ή καλύτερα που ταλαιπωριόταν σε όλη του τη ζωή από αρρώστια, και μάλιστα από πολύ φοβερή αρρώστια, για ποιον που θα τύχαινε να συναντήσει θα συγκινούνταν ποτέ; Διότι κι αν την προηγούμενη ημέρα τον προσπέρασε, την επόμενη φυσικό ήταν κάποια συγκίνηση να αισθανόταν· αλλά εάν και κατ΄ αυτήν αδιαφόρησε, έπρεπε την τρίτη ή την τέταρτη ή την επόμενη οπωσδήποτε να λύγιζε συγκινούμενος , ακόμα κι αν ήταν αγριότερος από τα θηρία.
Κυριακή Ε Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ[:Β΄Κορ.11,31-33 και 12,1-9]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ (: Θα σας πω πράγματα που ίσως σας φανούν απίστευτα. Αλλά ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι ευλογημένος στους αιώνες, γνωρίζει ότι δεν λέω ψέματα. Στη Δαμασκό ο διοικητής που είχε διορισθεί από τον βασιλιά Αρέτα, φρουρούσε την πόλη των Δαμασκηνών, επειδή ήθελε να με συλλάβει. Κι από κάποιο παράθυρο με κατέβασαν κάτω μέσα σε δικτυωτό καλάθι, μέσα από κάποιο άνοιγμα του τείχους της πόλεως, και ξέφυγα από τα χέρια του)»[Β΄Κορ. 11,31-33].
Γιατί άραγε εδώ δίνει διαβεβαίωση και πιστοποιεί ενώ σε κανένα από τα προηγούμενα δεν το έκανε αυτό; Διότι ίσως αυτό ήταν παλαιότερο και περισσότερο άγνωστο· ενώ εκείνα ήταν γνωστά και σε αυτούς, δηλαδή η μέριμνα των εκκλησιών και όλα τα άλλα. Κοίταξε λοιπόν πόσο μεγάλος ήταν ο πόλεμος, αφού γι΄αυτόν και μόνο φρουρούσε την πόλη. Και όταν λέω πόλεμο, εννοώ τον ζήλο του Παύλου· διότι εάν δεν κινείτο ισχυρός ο πόλεμος εναντίον του, δεν θα προκαλούσε τόση μανία στον εθνάρχη. Αυτά είναι γνωρίσματα ψυχής αποστολικής, το να πάσχει τόσα και να μην κλονίζεται καθόλου, αλλά να υπομένει με γενναιότητα τα όσα πέφτουν επάνω του, και να μην υποχωρεί στους κινδύνους, ούτε να λιποτακτεί.
Πρόσεξε λοιπόν εδώ πώς ανέχτηκε να διαφύγει τον κλοιό, αφού τον κατέβασαν από παράθυρο μέσα σε δίχτυ· διότι αν και επιθυμούσε να αποδημήσει από αυτή τη ζωή, αγαπούσε όμως και τη σωτηρία των ανθρώπων. Για τον λόγο αυτόν πολλές φορές και τέτοια σοφιζόταν, συντηρώντας τον εαυτό του για το κήρυγμα· και δεν απόφευγε να χρησιμοποιήσει ούτε κοινά ανθρώπινα τεχνάσματα, όταν το απαιτούσε η περίσταση· τόσο προσεκτικός και άγρυπνος ήταν· διότι όπου μεν ήταν αδύνατο να διαφύγει τα κακά, χρειαζόταν μόνο η επέμβαση της θείας χάριτος· όπου όμως ο πειρασμός ήταν ανάλογος των δυνάμεών του, επινοεί πολλά και ο ίδιος, αλλά αποδίδοντας και εδώ το παν στον Θεό. Και όπως ακριβώς εάν κάποιος σπινθήρας από πυρ το οποίο δεν σβήνει, αφού πέσει στο πέλαγος και αφού επέλθουν σε αυτό πολλά κύματα θα βυθιζόταν και πάλι θα ανερχόταν λαμπερός, έτσι λοιπόν και ο μακάριος Παύλος, άλλοτε μεν θαπτόταν καθώς κινδύνευε, άλλο δε διαφεύγοντάς του, λαμπρότερος ανερχόταν, νικώντας την κακοπάθεια.
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 30-10-2021
https://youtu.be/xjQO7a823Ug
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 30-10-2021
Ἡ κατά Θεόν χρήση τῆς ὀργῆς, Ἀββᾶ Ἠσαΐα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Κήρυγμα
.Η κατά Θεόν χρήση της οργής, Αββά Ησαΐα, 28-10-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου Κήρυγμα
Ἁγία Ταβιθά – Ἡ φιλάνθρωπος κόρη τῆς ἀρχαίας Εκκλησίας
ΑΓΙΑ ΤΑΒΙΘΑ: Η ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού
Η αγάπη και η φιλανθρωπία είναι συνώνυμα με τον Χριστιανισμό. Η βάση του χριστιανικού κηρύγματος είναι η αγάπη προς όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τις όποιες ιδιαιτερότητές τους. Τίποτε δε μπορεί να μπει εμπόδιο στην άσκηση της χριστιανικής αγάπης, ούτε το φύλο του ανθρωπίνου προσώπου, ούτε η φυλή, ούτε η κοινωνική και οικονομική του κατάσταση. Ο Ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, όχι μόνο δίδαξε την αγάπη προς όλους, αλλά και έθεσε ως προϋπόθεση την άσκηση της αγάπης, σε όσους ήθελαν και θέλουν να είναι δικοί Του, «εντολὴν καινὴν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγάπησα υμάς ίνα και ὑμεῖς ἀγαπᾶτε αλλήλους. Εν τούτῳ γνώσονται πάντες ότι εμοὶ μαθηταί εστε, εὰν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Ιωάν.13,34-35). Επίσης έδωσε ο Ίδιος το παράδειγμα της αλληλοδιακονίας, πλένοντας τα πόδια των μαθητών Του, πριν το Μυστικό Δείπνο, συμβουλεύοντας τους μαθητές Του «ει ουν εγὼ ένιψα υμών τους πόδας, ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, και υμείς οφείλετε αλλήλων νίπτειν τους πόδας. υπόδειγμα γαρ δέδωκα υμίν, ίνα καθὼς εγὼ εποίησα υμίν, και υμείς ποιήτε» (Ιωάν.13,13-15). Μάλιστα η αγάπη αυτή εκτείνεται και στους εχθρούς μας, «αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδὲν απελπίζοντες» (Λουκ.16,35).
Η αγία μας Εκκλησία έκαμε πράξη την εντολή της αγάπης του Χριστού, η Οποία προσφέρει εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια απλόχερα την φιλανθρωπία της στον άνθρωπο. Υπέροχες προσωπικότητες της Εκκλησίας μας άσκησαν κατά καιρούς την αγάπη και σφράγισαν με τη δράση τους την ιστορία. Ένα από αυτά τα ιερά πρόσωπα υπήρξε και η αγία Ταβιθά, η αποκαλούμενη Δορκάς, δηλαδή ζαρκάδα, η οποία έζησε στα χρόνια των Αποστόλων και αναδείχτηκε παράδειγμα φιλανθρωπίας και διακονίας των ανθρώπων που είχαν ανάγκη.
Τό ἐκκλησάκι πού ἔκρυψαν οἱ μοναχοί τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ
[....]Το 1922, με την εκδίωξη όλων των μοναχών, από τη Μονή Σουμελά οι Τούρκοι άρπαξαν ότι πολύτιμο κειμήλιο βρήκαν.
Όμως η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Σουμελά, που την ευλαβούνταν ακόμη και Μουσουλμάνοι, ο σταυρός με τα πολύτιμα πετράδια του Εμμανουήλ Κομνηνού και το χειρόγραφο Ευαγγέλιο του οσίου Χριστοφόρου, σώθηκαν.Και αυτό, χάρις στην προνοητικότητα των δύο τελευταίων μοναχών Ιερεμίου και Αμβροσίου, που πρόλαβαν, πριν αναχωρήσουν, να τα θάψουν σε μια κρύπτη στο διπλανό Μετόχι της Αγίας Βαρβάρας, προκειμένου να τα προστατεύσουν και να μη πέσουν σε χέρια άπιστα και βέβηλα.
Μετά από συμφωνία του Ισμέτ Ινονού με τον Ελεθέριο Βενιζέλο τον Οκτώβριο του 1931, ξεκίνησε η διαδικασία επιστροφής τους, που ολοκληρώθηκε το Νοέμβριο του ίδιου έτους.
Ἀπέναντι εἰς τὸ ἁμαρτωλὸν περιβάλλον
Ἀπέναντι εἰς τὸ ἁμαρτωλὸν περιβάλλον
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Πολλοὶ θρησκευόμενοι ἄνθρωποι, ποὺ ζοῦν μέσα στὸν κόσμο, συχνὰ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τοὺς κοσμικοὺς καὶ ἀνήσυχοι καταφεύγουν στοὺς πνευματικούς, ἀλλὰ καὶ στοὺς γνωστούς τους συναγωνιστὲς καὶ ζητοῦν τρόπους ἄμυνας, ἀφοῦ καθημερινὰ ἁμαρτωλὰ ἐρεθίσματα καὶ οἱ πειρασμοί εἶναι ἀδιάκοποι.
Τὸ πρῶτο ποὺ πρέπει νὰ προσέχουν οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ τήρηση τῶν αἰσθήσεων, τὴν ὁποία ὁ ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος ὁρίζει ὡς ἑξῆς: «Βλέπε δίχως νὰ βλέπεις καὶ ἄκου δίχως νὰ ἀκοῦς. Τὰ μάτια σου, δηλαδή, ἂς ἀδιαφοροῦν γιὰ ὅ,τι βλέπουν, καὶ τὰ αὐτιά σου ἂς μὴ δίνουν σημασία σὲ ὅ,τι ἀκοῦνε». Χρειάζεται μὲ ἄλλα λόγια ἀδιαφορία σὲ ὅ,τι ἀρνητικὸ συμβαίνει γύρω τους. Ἀφοῦ νὰ τὸ ἐμποδίσουν δὲν μποροῦν, ἂς τὸ προσπεράσουν ἀθόρυβα καὶ ἂς θορυβεῖ αὐτό. Ἂς συμβαίνει αὐτὸ ποὺ βλέπουμε στὴ λαϊκὴ ἀγορά, ὅπου οἱ πωλητὲς μὲ δυνατὲς φωνὲς διαφημίζουν τὰ προϊόντα τους. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως ἀδιαφοροῦν καὶ ὁ καθένας κατευθύνεται στὸν πάγκο ἐκεῖνο ποὺ ἔχει τὸ προϊὸν ποὺ ἐπιθυμεῖ. Γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα ἀδιαφορεῖ.
Τὰ γνωστὰ πρόσωπα, μὲ τὰ ὁποῖα ἔρχονται σὲ συχνὴ ἐπικοινωνία, ποὺ ὅμως δὲν ἔχουν πνευματικὰ ἐνδιαφέροντα, δὲν τὰ ἀποφεύγουν οὔτε τὰ περιφρονοῦν. Ἁπλῶς κρατοῦν τὶς ἀποστάσεις καὶ μόνο ἂν ζητήσουν κάτι, λένε μὲ διάκριση τὸν πνευματικό τους λόγο.
«Τέσσερα σημάδια ὅτι ἔχουμε συγχωρηθεῖ γιὰ τὰ ἁμαρτήματά μας ἀπὸ τὸν Θεό», Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀγωνίζεται, λαμβάνει πληροφορία ἐσωτερικὴ ὅτι συγχωρήθηκε. Καὶ ἡ ἀληθινὴ συγχώρηση, λέει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ποὺ λαμβάνει ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὰ ἁμαρτήματά του ἀπὸ τὸν Θεό, διαπιστώνεται ἀπὸ τέσσερα σημεῖα: πρῶτο σημεῖο εἶναι νὰ μισήσει ὁ ἄνθρωπος τὴν ἁμαρτία μὲ ὅλη του τὴν καρδιά, ὅταν τὴν θυμᾶται, φοβούμενος μήπως πέσει πάλι σ’ αὐτήν. Ἐνῷ δὲν ἁμαρτάνει, μπορεῖ νὰ τοῦ ‘ρθει σὰν ἁπλὴ μνήμη ἡ ἁμαρτία. Θὰ πρέπει νὰ τὴν μισήσει ὁ ἄνθρωπος, καὶ τὴν μνήμη ἀκόμα τῆς ἁμαρτίας.
Δεύτερο σημάδι ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔχει συγχωρεθεῖ γιὰ τὶς ἁμαρτίες του, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ὅτι τὶς ἔχει μισήσει, εἶναι ἀνώτερο ἀπὸ τὸ πρῶτο· τὸ νὰ θυμᾶται ὁ ἄνθρωπος τὶς ἁμαρτίες του χωρὶς πάθος. Δηλαδή, χωρὶς εὐχαρίστηση ἤ λύπη ἤ μίσος.
Τρίτο σημεῖο, ἀνώτερο ἀπὸ τὸ προηγούμενο, εἶναι ὅταν κάποιος θυμᾶται τὶς ἁμαρτίες του καὶ χαίρεται. Δοξάζει τὸν Θεὸ γιὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀρετῶν ποὺ ἀπέκτησε ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν του, μὲ τὴ Θεία Χάρη καὶ τὴ μετάνοια.
30 Ὀκτωβρίου. Ζηνοβίου καὶ Ζηνοβίας μαρτύρων (+285). Κλεόπα καὶ Ἀρτεμᾶ ἐκ τῶν 70 ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαβ. ιθ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Κορ. ιε´ 58 - ις´ 3).
Α Κορ. 15,58 Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἑδραῖοι γίνεσθε, ἀμετακίνητοι, περισσεύοντες ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ Κυρίου πάντοτε, εἰδότες ὅτι ὁ κόπος ὑμῶν οὐκ ἔστι κενὸς ἐν Κυρίῳ.
Α Κορ. 15,58 Ωστε, αδελφοί μου αγαπητοί, στηριχθήτε γέρα εις την μεγάλην αυτήν αλήθειαν περί της βεβαίας αναστάσεώς μας, μένετε ακλόνητοι, πάντοτε πλούσιοι στο έργον του Κυρίου, γνωρίζοντες καλά ότι ο κόπος σας δεν είναι χαμένος ενώπιον του Κυρίου.
Ὕμνος δοξολογίας στόν Ἅγιο Ἀπόστολο Ἰάκωβο, τόν Ἀδελφόθεο
Ύμνος δοξολογίας
στον Άγιο Απόστολο Ιάκωβο, τον Αδελφόθεο
του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
ΠΗΓΗ:ΕΔΩ
Ο Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο πάγκαλλος δίκαιος,
ερμήνευε τη διδασκαλία του Χριστού με τη ζωή του,
και όταν τον βασάνιζαν, εκείνος γονάτισε ταπεινά,
και προσευχήθηκε στον Θεό για τους εχθρούς του.
Σε ένα τόπο δύσκολο πολύ, σε δύσκολους χρόνους,
Έφερε υπομονετικά τον επισκοπικό ζυγό.
Ποίμανε την Εκκλησία ως καλός ποιμένας,
και δόξαζε τον Κύριο με λόγο και έργο.
Δίδασκε τους ανθρώπους να αγαπούν τον Ιησού,
και δίδασκε τους πιστούς να προσεύχονται στον Θεό.
“Κενόδοξε άνθρωπε, τι είναι μόνο η πίστη;
Η πίστη χωρίς έργα είναι σαν το κούφιο άχυρο.
Όποιος έχει αυτιά, ας ακούσει τη διδασκαλία:
Η πίστη χωρίς έργα είναι σώμα χωρίς πνεύμα.
Ἐπειδή ὁ διάβολος εἶδε τήν τεράστια ὡφέλεια ἀπό τίς Ἅγιες Εἰκόνες, ξεσήκωσε τούς αἱρετικούς...
πηγή: εδώ
Επειδή ο διάβολος είδε την τεράστια ωφέλεια από τις Άγιες Εικόνες, ξεσήκωσε τους αιρετικούς...
Οι αιρετικοί δεν δέχονται τις Αγίες Εικόνες και τις θεωρούν είδωλα, δεν τις παραδέχονται και τις κατηγορούν. Εδώ ο Απόστολος Λουκάς όταν ζωγράφισε 3 εικόνες της Παναγίας και τις προσκόμισε στην Θεοτόκο, η Παναγία τις ευλόγησε τις Εικόνες και είπε: ''η Χάρις του εξ εμού τεχθέντος, είναι μετ΄αυτών''.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 30-10-2021
https://youtu.be/ghwHEjc0f-s
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 30-10-2021
