Πώς δεν θα φοβόμαστε τους δαίμονες, Αββά Ησαΐα, 31-10-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου (Κήρυγμα)
Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2021
Πότε ἡ καρδιά ἔχει νικήσει τήν ἁμαρτία, Ἀββᾶ Ἠσαΐα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)
Πότε η καρδιά έχει νικήσει την αμαρτία, Αββά Ησαΐα, 1-11-2021 Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου (Κήρυγμα)
Ποῖος ἦταν ὁ σκόλοπας τοῦ Ἁγ. ἀποστ. Παύλου, Νικηφ. Θεοτόκη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ-Ποῖος ἦταν ὁ σκόλοπας τοῦ Ἁγ. ἀποστ. Παύλου, Ἐπ. Σταυρουπόλεως Νικηφ. Θεοτόκη, Ἑρμ. ἀποστολικῆς περικοπῆς Ιθ΄ Κυριακῆς, (Β΄ Κορ. 11, 31-33 καί 12, 1-9), 31-10-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΓιατί ὁ Ἁπ. Παῦλος διηγεῖται τά κατορθώματά του, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)
Γιατί ὁ Ἁπ. Παῦλος διηγεῖται τά κατορθώματά του, 30-10-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)
«Οἱ θλίψεις γίνονται ἀφορμή νά στεφανωθοῦν ἀπό τόν Θεό οἱ ἄξιοι».Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ – ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄
Κήρυγμα 24/07/21
«Οὐ γάρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλά ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν» (Ματθ. 9,13). Ὁ Κύριος ἦλθε γιά νά καλέσει τούς ἁμαρτωλούς, δηλαδή αὐτούς πού εἶναι ταπεινοί, πού ἔχουν συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς τους καί δέν ἔχουν μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτόν τους. Ἦλθε νά καλέσει αὐτούς οἱ ὁποῖοι δέχονται μέ χαρά τήν παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ, τίς διάφορες θλίψεις καί δοκιμασίες, οἱ ὁποῖες ἀκριβῶς σ’ αὐτό ἀποσκοποῦν, σ’ αὐτό ἀποβλέπουν· στό νά γίνουμε οἱ ἄνθρωποι ταπεινοί, νά γίνουμε οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ μέ τό νά δεχτοῦμε τήν Χάρη Του. Καί ἡ Χάρις δίνεται στούς ταπεινούς, σ’ αὐτούς οἱ ὁποῖοι ἀφ’ ἑνός μέν, οἱ ἴδιοι ταπεινώνουν τόν ἑαυτόν τους ἑκούσια, ἀφ’ ἑτέρου δέ, δέχονται με χαρά τίς διάφορες θλίψεις καί δοκιμασίες, τίς διάφορες περιστάσεις τίς ὁποῖες παραχωρεῖ ὁ Θεός γιά νά προχωρήσουν ἀκόμα περισσότερο στήν ταπείνωση· στήν ταπείνωση τοῦ σώματος, ἡ ὁποία φέρει καί τήν ταπείνωση τῆς ψυχῆς.
Καί πολλές φορές, ἔτσι ἀκριβῶς παραχωρεῖ ὁ Θεός θλίψεις σωματικές, γιά νά ταπεινωθεῖ τό σῶμα, καί ἐπειδή διαμορφώνεται ἡ ψυχή ἀνάλογα μέ τήν κατάσταση τοῦ σώματος, νά ταπεινωθεῖ συνάμα καί ἡ ψυχή, ταπεινωμένου τοῦ σώματος.
Οἱ διάφορες περιστάσεις τῆς ζωῆς, λέγει ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος στίς Παραινέσεις του, «Περί ἤθους ἀνθρώπων καί χρηστῆς πολιτείας», καί μάλιστα στήν ἑβδομηκοστή ἑβδόμη Παραίνεσή του, οἱ διάφορες περιστάσεις τῆς ζωῆς συντελοῦν, ὥστε οἱ ἄνθρωποι καί οἱ ἀθλητές οἱ ἄξιοι νά στεφανωθοῦν ἀπό τόν Θεό. Δίνει ὁ Θεός τίς διάφορες θλίψεις καί δοκιμασίες, ἔτσι ὥστε νά φανοῦν οἱ δόκιμοι. Εἶναι ἀδύνατον, εἶχε πεῖ ὁ Κύριος, νά μήν ἔρθουν τά σκάνδαλα. Εἶναι ἀναγκαῖο νά ἔρθουν τά σκάνδαλα, «ἵνα οἱ δόκιμοι φανεροί γένωνται» (Α’Κορ. 11,19), ἔτσι ὥστε νά φανερωθοῦν οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ καί νά στεφανωθοῦν. «Αἱ βιωτικαί περιστάσεις, τούς ἄνδρας, καί τούς ἀθλητάς τούς ἀξίους, στεφανωθῆναι ὑπό τοῦ Θεοῦ ποιοῦσι» (Φιλοκαλία Α΄, Παραιν. οζ΄). Γι’ αὐτό, δέν πρέπει νά δυσανασχετοῦμε στίς διάφορες θλίψεις καί δοκιμασίες, ὅπως καί σ’ αὐτήν πού περνᾶμε τώρα, ἀλλά νά χαιρόμαστε, γιατί ὁ Κύριος ἀναδεικνύει τούς ἀνθρώπους Του καί τούς στεφανώνει.
Πῶς θά καταλάβει ἔνας ἄνθρωπος, ὄτι ὁ Χριστός εἶναι μέσα του;
- Έχω τον Χριστό μέσα μου...
- Πώς το κατάλαβες, ότι έχεις τον Χριστό μέσα σου, εφόσον η ζωή σου, δεν είναι η ανάλογη μ’ αυτά που δίδαξε ο Χριστός;
- Έχω τον Χριστό μέσα μου...
Δεν ξέρει να σε απαντήσει. Δεν μπορεί να το τεκμηριώσει.
Όταν κάποτε ο Μέγα Αθανάσιος ρωτήθηκε από κάποιον Αντίοχο:
- Πώς θα καταλάβει ένας άνθρωπος, ότι ο Χριστός είναι μέσα του;
Απάντησε ο Μέγας Αθανάσιος:
- Θα το καταλάβει ο άνθρωπος αυτό, από τα σκιρτήματα που έχει μέσα του. Όπως η γυναίκα όταν συλλάβει γνωρίζει απόλυτα, ότι είναι σε ενδιαφέρουσα από τα σκιρτήματα της κοιλίας της, έτσι και ο άνθρωπος θα το καταλάβει από τα σκιρτήματα της καρδιάς του, το πως αισθάνεται το Πάσχα. Το πώς αισθάνεται όταν Κοινωνεί. Το πώς αισθάνεται όταν εκκλησιάζεται, όταν προσεύχεται, όταν κλαίει... Τι σκιρτήματα, τι νοιώθει μέσα του, τι χαρά. Από εκεί θα καταλάβει, ότι έχει συλλάβει τον Χριστό. Από τίποτα άλλο δεν μπορεί το καταλαβαίνει.
Σύγκλισις Ὀρθοδοξίας καί Σιωνισμοῦ τό 2025;
30 ἔτη πρωτειακῶν ἀξιώσεων καὶ κακοποιήσεως τῆς συνοδικότητος!
ΣΥΓΚΛΙΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ ΤΟ 2025;
Οἱ δεσμοὶ Πατριάρχου Βαρθολομαίου – Προέδρου ΗΠΑ μὲ ὄχημα τὸ νέον σχέδιον τῆς σωτηρίας(!) τοῦ περιβάλλοντος ὁδηγοῦν εἰς τὸν «ἐπαναπρογραμματισμὸν» τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως, ὅπου κινδυνεύουν καὶ οἱ πιστοὶ καὶ ἡ πίστις!
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
Τὴν 22αν Ὀκτωβρίου ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος συνεπλήρωσε τριάκοντα ἔτη Ἀρχιερατείας εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Κων/λεως. Τὰ τριάκοντα αὐτὰ δύναται κανεὶς νὰ τὰ παρομοιάση μὲ τὸν τριακονταετῆ πόλεμον τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐπὶ 30 ἔτη τὸ Φανάρι ἐπιχειρεῖ νὰ ἐπαναφέρη τὸν παποπροτεσταντικὸν Μεσαίωνα εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἀνατολήν, μὲ τοὺς ὁμολογητάς νὰ ἀντιστέκωνται σθεναρῶς κατὰ τοῦ οἰκουμενιστικοῦ αὐτοῦ ἐγχειρήματος. Αὐτὸ ποὺ ἐπετεύχθη αὐτὰ τὰ τριάκοντα ἔτη εἶναι ὁ διχασμὸς τῶν Ὀρθοδόξων. Τὸν Μεσαίωνα ἐπολέμησαν οἱ προτεστάνται τοὺς παπικούς, τώρα τὸ «project» (σχέδιον) εἶναι νὰ διαιρεθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι εἰς τοὺς βαδίζοντας εἰς τὰ ἴχνη τῶν Ἁγίων Πατέρων, ποὺ λοιδωροῦνται ὡς φονταμενταλισταί, καὶ εἰς τοὺς παραχαράκτας τῆς πίστεως, γνωστοὺς ὡς οἰκουμενιστάς. Αὐτὸς εἶναι ὁ γενικὸς ἀπολογισμὸς τῆς πατριαρχείας τοῦ παποφίλου Πατριάρχου Βαρθολομαίου καὶ εἰς ἕτερον ἄρθρον ἴσως προβῶμεν εἰς ἀναλυτικὴν κριτικὴν τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐγκλημάτων ποὺ συνετελέσθεισαν.
Προφανῶς, ὅμως, οἱ θέλοντες νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ τὴν ἐξουσίαν, ἀνηλώθησαν εἰς ἐγκώμια ἐπὶ ἐγκωμίων τόσον κατὰ τὴν ἀποφράδα ἡμέραν, ὅσον καὶ κατὰ τὰς ἀνὰ τὴν οἰκουμένην Μητροπόλεις καὶ Ἀρχιεπισκοπάς, τὰ ὁποῖα «αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν».
Μία φράσις τοῦ Πατριάρχου Κων/λεως κατὰ τὴν ὁμιλίαν του εἶναι ἐπιβεβλημένον νὰ προβληματίση ὅλους: μεταξὺ τῶν «ἐπιτευγμάτων» του ἀνέφερεν ὅτι «τὴν διεύρυνσιν τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς περὶ ἡμᾶς Συνόδου, ἐν τῇ πεποιθήσει ὅτι ὁ συνοδικὸς θεσμὸς εἶναι ἔκφρασις ὁμαλῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως… τὴν ἀφύπνισιν συνόλου τῆς ἀνθρωπότητος εἰς τὰ καίρια θέματα τῆς ἐπειγούσης ἀντιμετωπίσεως τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς καὶ τῆς ἐκ παραλλήλου προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, τῆς εἰρήνης τῶν λαῶν, τῆς καταλλαγῆς, τῆς καλλιεργείας φιλικῶν σχέσεων μεταξὺ τῶν ἔνθεν καὶ ἔνθεν τοῦ Αἰγαίου Χωρῶν». [Κανεὶς δὲν παρετήρησεν ὅτι Ἑλλὰς καὶ Τουρκία ἔγιναν αἴφνης δύο χῶραι πού πλαισιώνουν τὸ Αἰγαῖον;… ἀντιλαμβάνεται κανεὶς τί σημαίνει αὐτὸ καὶ μάλιστα ὅταν λέγεται 200 ἔτη ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωσιν;]
Περί μοίρας καί προνοίας, Λόγος Γ΄ (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)
Γνωρίζω ότι κι άλλη φορά στο παρελθόν μίλησα στην αγάπη σας για την μοίρα, αλλά τίποτε δεν με εμποδίζει και σήμερα να αφιερώσω το λόγο μου στο ίδιο θέμα. Κι αυτό όχι γιατί η ασθένεια αυτή είναι ισχυρή, αλλά επειδή η δική σας αδιαφορία είναι απίστευτα μεγάλη και κάνει να φαίνονται μεγάλα τα μικρά νοσήματα. Γιατί και στον τυφλό είναι φανερό εκ φύσεως ότι οι πιστοί δεν έχουν ανάγκη ούτε λόγια ούτε διδασκαλίες για ν’ αποφεύγουν αυτό το κακό. Όπως δηλαδή αυτόν που κατοικεί τη χώρα μας και ζει σύμφωνα με τους δικούς μας νόμους και είναι υπήκοος των ίδιων βασιλέων, δεν είναι ανάγκη να τον πείθουμε κάθε ημέρα, ότι δεν πρέπει να εισάγει τον περσικό τρόπο ζωής, αλλά μόνο να τον εμποδίζουμε, έτσι κι εδώ· από τα αμαρτήματα δηλαδή, άλλα έχουν ανάγκη λόγου και διδασκαλίας, άλλα όμως είναι τόσο φοβερά, ώστε να εμποδίζονται μόνο με τον φόβο και την τιμωρία.
Όπως, λόγου χάρη, ο φόνος η μοιχεία, η κλεψιά, όλα αυτά δε χρειάζονται διδασκαλία, γιαυτό και ο νομοθέτης δεν έγραψε διδασκαλία που να μας λέει κάθε στιγμή ότι το πράγμα αυτό είναι αμαρτωλό, γιατί θα προκαταλάμβανε το λογικό μας, αλλά μόνο έθεσε την απαγόρευση, «μη μοιχεύσεις», «μη φονεύσεις»[1]. Όταν όμως κάνει λόγο για αδικίες σε χήρες και για κακουργίες σε απροστάτευτους, τότε προσθέτει και εξηγήσεις. «Να ελεήσετε τη χήρα και τον ξένο, γιατί κάποτε κι εσείς υπήρξατε ξένοι στην Αίγυπτο»[2]. «Το Σάββατο να το τιμάς με αργία»,[3] λέει κι έπειτα προσθέτει την εξήγηση.
1 Νοεμβρίου. Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ τῶν ἀναργὐρων καὶ τῆς μητρὸς αὐτῶν Θεοδότης. Δαυὶδ ὁσίου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ (ις' αἱ), Ἰακώβου ἱερομάρτ. τοῦ ἐν Αἰτωλίᾳ καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῶν ἁγίων, Νοεμ. 1 (Α´ Κορ. ιβ´ 27 - ιγ´ 8).
Α Κορ. 12,27 Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους.
Α Κορ. 12,27 Σεις, λοιπόν, οι Χριστιανοί είσθε σώμα Χριστού και ο καθένας σας είναι επί μέρους μέλος, που κατέχει την ταιριαστήν θέσιν δι' αυτόν και δι' ολον το σώμα.
Ἦταν μία σκηνή παραδείσια!
Μέσα σ’ ένα δάσος, δύο ώρες μακριά από την Όπτινα, ασκήτευε ο π. Ελισσαίος, ένας άνθρωπος γεμάτος απλότητα και ταπείνωση. Απομονωμένος και αφοσιωμένος για χρόνια στην προσευχή, είχε αποκτήσει τόση αγγελική χάρη, που και τα ζώα του δάσους τον πλησίαζαν άφοβα.
Τον χειμώνα, όταν το χιόνι είχε καλύψει τα πάντα, έβγαινε από το ερημιτικό κελί του, έριχνε κανναβούρι πάνω του -στο κεφάλι του, στους ώμους του, στα γένια του, στα χέρια του- και φώναζε:
– Πτίτσκι, πτίτσκι, πτίτσκι! (Πουλάκια, πουλάκια, πουλάκια!).
Αμέσως ακούγονταν αναρίθμητα φτερουγίσματα και χαρούμενα τιτιβίσματα. Το κεφάλι του, το πρόσωπό του, τα χέρια του γέμιζαν πουλιά. Ο χαριτωμένος ερημίτης, οι φτερωτοί φίλοι του που τσιμπούσαν λαίμαργα τους σπόρους, το χιόνι που έπεφτε, τα λευκοντυμένα δένδρα… Ήταν μια σκηνή παραδείσια!
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ 1-11-2021
https://youtu.be/YO5C8GFvZU4
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ 1-11-2021
