Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλία Ἡ Καθαρότητα διώχνει τόν διάβολο, ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ, ΑΓ. ΠΑΪΣΊΟΥ, 18-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Προκόπι-Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσσος)
http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΠαρασκευή 19 Νοεμβρίου 2021
Πότε δίνουμε δικαιώματα στόν διάβολο Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)
Πότε δίνουμε δικαιώματα στόν διάβολο Α', 17-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’«Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»
Ἀπόσπασμα ἀπό τήν Ὁμιλία Ἡ ἐξομολόγηση μᾶς ἐλευθερώνει ἀπό τόν διάβολο, ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ- Ἁγ. Παϊσίου,17-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Προκόπι-Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρώσσος)
– Γέροντα, πῶς ἀλλιῶς δίνει κανεὶς δικαιώματα; – Ἡ λογική (Ορθολογισμος), ἡ ἀντιλογία, τὸ πεῖσμα, τὸ θέλημα, ἡ ἀνυπακοή, ἡ ἀναίδεια εἶναι ἰδιότητες τοῦ διαβόλου. Ἀνάλογα μὲ τὸν βαθμό ποὺ τὰ ἔχει ὁ ἄνθρωπος, δέχεται μία ἐξωτερική ἐπίδραση. Ὅταν ὅμως ἡ ψυχή ἐξαγνισθῆ, κατοικεῖ στὸν ἄνθρωπο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ χαριτώνεται ὁ ἄνθρωπος. Ἐνῶ, ὅταν μολυνθῆ μὲ θανάσιμα ἁμαρτήματα,κατοικεῖ τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα. Ὅταν πάλι δὲν εἶναι θανάσιμα μολυσμένη, τότε βρίσκεται ὑπό τὴν ἐπίδραση τοῦ πονηροῦ πνεύματος.Στὴν ἐποχή μας, δυστυχῶς, δὲν θέλουν οἱ ἄνθρωποι νὰ κόψουν τὰ πάθη τους,τὸ θέλημά τους, δὲν δέχονται συμβουλές. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα, μιλοῦν μὲ ἀναίδεια καὶ διώχνουν τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὅπου νὰ σταθῆ μετά ὁ ἄνθρωπος, δὲν μπορεῖ νὰ κάνη προκοπή, γιατί δέχεται ἐπιδράσεις δαιμονικές. Εἶναι ἐκτός ἑαυτοῦ πιά, γιατί τὸν κάνει κουμάντο ἀπʹ ἔξω ὁ διάβολος. Δὲν εἶναι μέσα –Θεὸς φυλάξοι! –ἀλλὰ καὶ ἀπʹ ἔξω ἀκόμη μπορεῖ καὶ τὸν κάνει κουμάντο.Ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἐγκαταλείπεται ἀπὸ τὴν Χάρη, γίνεται χειρότερος ἀπὸ τὸν διάβολο. Γιατί μερικά πράγματα ὁ διάβολος δὲν τὰ κάνει, ἀλλὰ βάζει ἀνθρώπους νὰ τὰ κάνουν. Δὲν κάνει λ.χ. Ἐγκλήματα, ἀλλὰ βάζει τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνη ἐγκλήματα.Ἔτσι δαιμονίζονται μετά οἱ ἄνθρωποι.http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com
https://www.facebook.com/patir.savvas (γιά ἐπικοινωνία)
― «Φοᾶσαι τόν θάνατο;» ―«Ἀγαπῶ τόν Ἀρκάτζιελο.»(Ἀρχάγγελο) Μακαριστή Μηλιά Μασούρα, μητέρα τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου
Πόσο σημαντικό, να έχομε καλή σχέση με τον Αρχάγγελό μας Μιχαήλ, που τόσον οι πρωτινοί Κύπριοι σε όλη την Κύπρο, ετιμούσαν με μεγάλην ένταση, με μεγάλην προσοχή! Ενθυμούμαι, όταν η μάνα μου άρχισε να εισέρχεται στα ενενήντα της χρόνια, έβλεπα ότι αδυνατεί κατά τι ο νους της. Της έλεγα:
― «Πες μου, μανά, μια συμβουλή, τώρα που έχεις τον νου σου να την θυμούμαι.»
Μου λέει:
―«Ἔν να σου κάμω εγώ τη δασκάλα, Δεσπότη ανθρώπου; »
Και λέω της:
― «Μα είσαι η μάνα μου!»
Και μου έλεγε:
― «Ο Θεός, σε έβγαλε ψηλά. Πρόσεχε, να μην γύρει ο νους σου.»
Τι ωραία συμβουλή! Πόσο βάθος έχει! Και πόσον ύψος έχει!
Όταν την είδα, ότι άρχισε να πλησιάζει στον θάνατο, πήγαινα και την ρωτούσα ερωτήσεις δύσκολες. Γιατί αυτή πέρασε δύσκολες εξετάσεις της ζωής. Και της λέω.
― «Μανά, φοάσαι τον θάνατο;»
Και τι μου είπε;
― «Οι, γιε μου. Αγαπώ τον Αρκάτζιελο (=Αρχάγγελο).»
Μου έκαμε εντύπωση η απάντησή της. Την ερώτησα πολλές φορές.
― «Μανά, φοάσαι τον θάνατο;»
― «Οι, γιε μου. Έμαθα που τον άντρα μου, να αγαπώ τον Αρκάτζιελο. Ήταν ο πιο καλός μας γείτονας.»
Δεν μου είπε, θα πάω να βρω τον άντρα μου, τον γιο μου, τον γαμπρό μου, τη μάνα μου. Ήταν όλοι καλοί άνθρωποι αυτοί. Η έγνοια της ήταν η σχέση της με τον Αρχάγγελο.
Άρα, είναι πάρα πολύ σημαντικό, αυτή την σοφία των πρωτινών ανθρώπων της Κύπρου, που ενήστευαν για να πουν ένα λόγο, όχι εμείς που έχουμε πρόχειρους τους λόγους και τα κηρύγματα και … και εμείς οι ρασοφόροι. Αυτοί, για να μιλήσουν, έπρεπε να κοιτάξουν μέσα στην καρδιά τους. Αυτό που λέει ένα Δοξαστικό. «Αξίωσε ημάς», λέει, «να σε ανυμνούμε ειλικρινώς.» Προηγουμένως το ψάλλαμε.
Εμείς οι σύγχρονοι, οι τάχα μου Ευρωπαίοι, εχάσαμε, την ευθύτητα του πνεύματος. «Καρδίαν καθαράν», λέει, «κτίσον εν εμοί, ο Θεός και Πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου». Αυτή την ευθύτητα την εχάσαμε. Δεν μπορούμε να δούμε εύκολα μέσα στην καρδιά μας. Γιατί ξεχάσαμε τη σχέση με τους αγγέλους και την μετάνοια. Και την μετάνοια.
«Ἡ ἀπαξίωση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καὶ ἡ μάσκα» Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
Κήρυγμα 31/07/20
Πρὶν ποῦμε δι’ εὐχῶν, ἤθελα νὰ πῶ δυὸ λόγια γιὰ τὸ θέμα τῆς μάσκας ποὺ τείνει νὰ ἐπικρατήσει καὶ νὰ ἐπιβληθεῖ καὶ στοὺς ναοὺς μέσα· καὶ ἤθελα νὰ πῶ ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ τὸ δεχτοῦμε αὐτό, διότι εἶναι μία ἀπαξίωση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι κατ’ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ πλασμένος καὶ ἡ μάσκα δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ μία μουτζούρα, θὰ λέγαμε, στὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, καὶ μία σκίασις, μία κάλυψις τῆς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ. Καὶ αὐτὸ δὲν ἐπιτρέπεται ποτὲ σὲ καμμία εἰκόνα, ἀλλὰ οὔτε καὶ ζωντανὸ εἴδαμε κάποιον Ἅγιο νὰ φοράει μάσκα. Ἀντίθετα μάλιστα, βλέπουμε τοὺς Ἁγίους μας οἱ ὁποῖοι σὲ καιρὸ ἐπιδημίας, πανδημίας λοιμώδους νόσου, νὰ σπεύδουν στὴν ἐκκλησία καὶ νὰ προσεύχονται ἀκάλυπτοι καὶ ἐκτενῶς, καὶ νὰ τελοῦν τὶς Θεῖες Λειτουργίες, καὶ νὰ κάνουν Λιτανεῖες.
Ποτὲ δὲν μποροῦμε νὰ φανταστοῦμε τὸν Ἅγιο Πορφύριο, τὸν Ἅγιο Παΐσιο καὶ τὸν Ἅγιο Ἰάκωβο μὲ μάσκα, νὰ μᾶς στήνει στὰ δύο μέτρα καὶ νά ‘χει ἀντισηπτικὰ καὶ νὰ μᾶς λέγει νὰ πάρουμε ὅλα αὐτὰ τὰ μέτρα τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουν καμμιὰ θέση μέσα στὸν ναό, γιατὶ μέσα στὸν ναὸ ὑπάρχει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ Πίστις ἡ ὁποία φυλάγει τοὺς πιστοὺς ἀπὸ κάθε τὶ τὸ κακὸ καὶ τὸ μολυσματικό. Καὶ σὲ καμμιὰ περίπτωση δὲν μποροῦμε νὰ ἐξισώσουμε τὸν ναὸ μὲ μία κοινὴ αἴθουσα ἤ μὲ ἕνα ἁπλὸ δωμάτιο. Ἐδῶ ὑπάρχει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὑπάρχει ἡ Ἄκτιστη Θεία Χάρις καὶ ὅλα εἶναι ἁγιασμένα.
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος καί τό σύγχρονο μάνατζμεντ
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ!
Του κ. Λεκάτη Γιῶργου
Όλα αυτά τα χρόνια που εργάστηκα (και εξακολουθώ να εργάζομαι) σαν στέλεχος εταιριών, το καυτό πρόβλημα είναι το ίδιο: Πως μπορεί ο κάθε διευθυντής να εμπνεύσει και να οδηγήσει τους ανθρώπους που είναι κάτω από αυτόν...
Εκατομμύρια σελίδες γράφτηκαν πάνω σε αυτά τα θέματα. Επιστήμονες προσέγγισαν τα δύσκολα προβλήματα της διοίκησης με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, από τους πιο έντιμους, μέχρι τους πιο τιποτένιους...
Αλήθεια, αν ένας άγιος άνθρωπος ήταν manager, πως θα διοικούσε...πολλά χρόνια αναρωτιόμουνα... να όμως που όποιος ψάχνει βρίσκει... Ο άγιος Νεκτάριος ήταν διευθυντής της Ριζαρείου σχολής, στις αρχές του εικοστού αιώνα... υπάρχουν πολλές μαρτυρίες από ανθρώπους που έζησαν ενώ ζούσαμε και εμείς... Αλήθεια, υπάρχει Χριστιανικό management? Αν μου το έλεγε κάποιος σίγουρα θα γέλαγα... μήπως όμως... τι έκανε ο Νεκτάριος;
Γεννήθηκε το 1846 στην Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης από το Δημοσθένη και τη Μαρία Κεφαλά. Ονομάστηκε Αναστάσιος. Η οικογένειά του ήταν φτωχή, έτσι αφού τελείωσε το Δημοτικό και το Σχολαρχείο, δεκατεσσάρων χρονών παιδί, πήγε στην Κωνσταντινούπολη και δούλεψε, αρχικά μόνο για στέγη και τροφή. Το 1868 πηγαίνει στη Χίο και γίνεται δάσκαλος στο Λιθί, έως το 1873. Μετά, γίνεται μοναχός με το όνομα Λάζαρος. Το 1877 χειροτονείται διάκονος και παίρνει το όνομα Νεκτάριος.
Το 1886 χειροτονείται πρεσβύτερος και λίγο αργότερα Αρχιμανδρίτης στο Κάιρο. Το 1889 χειροτονείται μητροπολίτης Πενταπόλεως. Η αγιότητά του, τόσο πολύ φανερή στον κόσμο, έστρεψε εναντίον του τα διεφθαρμένα στοιχεία της εκκλησίας. Κάποιοι φιλόδοξοι κληρικοί διέβαλαν τον Άγιο στον ενενηντάχρονο Πατριάρχη... τάχα ο Νεκτάριος εποφθαλμιούσε τη θέση του... Ο Νεκτάριος διώκεται άδικα, μέχρι που διώχνεται από την Αίγυπτο... Έρχεται στην Αθήνα χωρίς χρήματα ψάχνοντας για δουλειά για να ζήσει! Μένει στα Εξάρχεια και δεν έχει χρήματα να πληρώσει το νοίκι του... Παίρνει τη θέση του ιεροκήρυκα στην Εύβοια.. μετά στη Φθιώτιδα και Φωκίδα.... Οι εντυπώσεις που αφήνει παντού είναι εξαιρετικές, οι άνθρωποι τον αγαπούν...Το 1894 αναλαμβάνει τη διεύθυνση της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής. Γίνεται manager με τα σημερινά δεδομένα... Χωρίς ΜΒΑ και μέσο στο HR...
Τρία παραδείγματα Χριστιανικού Management - Απρόσμενου, συγκλονιστικού, υπέροχου!
Συγκλονιστική ὁμιλία τοῦ Γέροντα Ἀρτέμιου: «Ἡ ὀρθή πίστη ἀπειλεῖται στήν Ἑλλάδα ἀπό τήν μπότα τῶν δυνάμεων τοῦ Σκότους»
Τι είπε για εμβόλια, Ευρωπαϊκή Ένωση και διωγμό Ορθοδοξίας και εθνικού πνεύματος εντός και εκτός Ελλάδας
Σε μια συγκλονιστική ομιλία του για την αφαίρεση της ελευθερίας των Ελλήνων ως απόρροια της «αποχαύνωσης» -όπως χαρακτηριστικά είπε- των πολιτών που «οδήγησαν στην υποδούλωση όχι πλέον στους Τούρκους, αλλά στην Ευρωπαϊκή Ένωση» ο ιερομόναχος Γέροντας π.Αρτέμιος Γρηγοριάτης κατήγγειλε όλα αυτά που συμβαίνουν αυτή την στιγμή στη χώρα, αλλά φοβούνται να μιλήσουν.
Η παρέμβαση του Γέροντα που απολαμβάνει του σεβασμού όλης της αγιορείτικης κοινότητας, έγινε στο συνέδριο της εφημερίδας «Χριστιανικῆ» για την Επανάσταση του 1821 και εκφράζει την συντριπτική πλειοψηφία του κλήρου και της συντριπτικής πλειοψηφίας των Αγιορειτών.
Ένας σύγχρονος «Παπαφλέσσας» σε μια χώρα που ο ίδιος περιγράφει ως «ξενοκρατούμενη» σε μια ομιλία που πραγματικά θυμίζει κάτι από τις ομιλίες των μεγάλων της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.
Τα σημεία της, βαθιά πολιτικής, ομιλίας του (σ.σ.: διατηρείται η πολυτονική ορθογραφία του ομιλητή):
«Έχουμε τόσο πολύ ἐπηρεαστῆ καί ἀποχαυνωθῆ ἀπό τήν γενική κρίσι, πού σπεύδουμε νά ἐξασφαλίσουμε τόν ἐπιούσιο ἄρτο, ἀγνοώντας ὅλα ἐκεῖνα πού συνέβησαν στήν πατρίδα μας, γιά νά μποροῦμε ἐμεῖς σήμερα νά ζοῦμε ἐλεύθεροι πολίτες.
Ἡ εὐλάβεια τῶν Φαρασιωτῶν καὶ ἡ προσευχητική τους διάθεση
Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Τὰ Φάρασα τῆς Καππαδοκίας»,
μνῆμες Φαρασιωτῶν γερόντων, τοῦ Λάζαρου Κελεκίδη
Οἱ Βαρασιῶτες πρὶν ἀρχίσουν ὁποιαδήποτε ἐργασία συνήθιζαν νὰ λένε τὸ «Κύριε ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστέ». Ἀκόμη καὶ ὅταν πήγαιναν στὴν βρύση γιὰ νὰ πάρουν νερό, ἔλεγαν τὸ «Κύριε ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστὲ» καὶ μετὰ τὴν ἄνοιγαν. Κάθε πρωὶ καὶ βράδυ ὁλόκληρη ἡ οἰκογένεια προσευχόταν μπροστὰ στὸ εἰκονοστάσι καὶ στὸ τέλος ἔβαζαν μετάνοια στὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Τὸ μεσημέρι, πρὶν ἀρχίσουν νὰ τρῶνε, ἔκαναν προσευχὴ στὸ οἰκογενειακὸ τραπέζι.
Οἱ γονεῖς ἔλεγαν στὰ παιδιά τους: «Ὅταν περνᾶτε τὸ κατώφλι, κάντε τὴν προσευχή σας καὶ μὲ τὸν Χριστὸ συντροφιὰ σας τίποτε μὴ φοβάστε, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ σᾶς πειράξει. Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία ἀγαποῦν τὰ παιδιὰ ποὺ πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία, νηστεύουν καὶ κοινωνοῦν, κάνουν τὴν προσευχή τους καὶ ἀκοῦνε τοὺς γονεῖς τους, τὰ παίρνουν στὴν ἀγκαλιά τους καὶ δὲν ἀφήνουν κανέναν νὰ τὰ πειράξη».
Ἡ κακία τοῦ κόσμου, πῆγε νά ἐξαφανίσει τόν Ἅγιο Νεκτάριο ἀπό τήν ἱστορία καί ὁ Θεός τόν ἔγραψε στήν αἰωνιότητα
Και μόνο ένα στοιχείο ήταν ικανό να φανερώσει την αγιότητα του αγίου Νεκταρίου...Ποιο; Ότι ο κόσμος αυτός τον συκοφάντησε, τον αδίκησε, τον δίωξε, τον περιθωριοποίησε. Και όταν ο κόσμος δεν σε αγαπά ή δεν σε τιμά, αναλαμβάνει ο Θεός.
Όταν μικραίνει η αγκαλιά των ανθρώπων πλαταίνει του Θεού. Κι όταν η γλώσσα των κατηγόρων σπιλώνει και αμαυρώνει το όνομα σου, ο Θεός σε δοξάζει. Αργά η γρήγορα ο Θεός απαντάει στο κακό.
Ἐτυμολογία τῆς λέξης ¨ΠΡΟΣΚΥΝΩ"
Και επειδή με αυτά που ακούμε!!θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε,αε δούμε την ετυμολογία της λέξης ¨ΠΡΟΣΚΥΝΩ"
Η λέξη είναι αρχαιοελληνικής προέλευσης. Πρόκειται για το ρήμα προσκυνέω-ώ που στα νέα ελληνικά σημαίνει προσεγγίζω και φιλώ.
19 Νοεμβρίου. Ἀβδιοὺ προφήτου (θ΄ π.Χ. αἱ), Βαρλαἀμ μάρτυρος (+304). Ἡλιοδὠρου (+272) καὶ Εὐφημίας μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. κβ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Κλσ. δ´ 10-18).
Κολ. 4,10 Ἀσπάζεται ὑμᾶς Ἀρίσταρχος ὁ συναιχμάλωτός μου, καὶ Μᾶρκος ὁ ἀνεψιὸς Βαρνάβα. -περὶ οὗ ἐλάβετε ἐντολάς· ἐὰν ἔλθῃ πρὸς ὑμᾶς, δέξασθε αὐτόν,-
Κολ. 4,10 Σας χαιρετά ο Αρίσταρχος, που συμπαρίσταται εις την φυλακήν μου και έγινε έτσι συναιχμάλωτός μου, και Μάρκος ο ανεψιός του Βαρνάβα δια τον οποίον έχετε λάβει οδηγίας, εάν έλθη προς σας να τον δεχθήτε και να τον φιλοξενήσετε-.