Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Προς Εβραίους, κεφ. ΙΑ΄, εδάφια 8-10 και 32-40

8Πίστει καλούμενος ᾿Αβραὰμ ὑπήκουσεν ἐξελθεῖν εἰς τὸν τόπον ὃν ἔμελλε λαμβάνειν εἰς κληρονομίαν, καὶ ἐξῆλθε μὴ ἐπιστάμενος ποῦ ἔρχεται. 9Πίστει παρῴκησεν εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς. 10ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός.

32 Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, 33 οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, 34ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· 35 ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· 36 ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· 37 ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, 38 ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. 39 Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, 40τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

Ερμηνευτική απόδοση Παν. Τρεμπέλα

8 Εξαιτίας της πίστεώς του ο Αβραάμ υπάκουσε στον Θεό, ο Οποίος τον καλούσε να φύγει από την πατρίδα του και να πάει στον τόπο που θα κληρονομούσε.

Ὁ ἀριθμός 666, εἶναι ἔνας ἀριθμός συμβολικός καί ἀποκαλυπτικός...

Ό αριθμός 666, είναι ένας αριθμός συμβολικός καί αποκαλυπτικός, τον όποιον μεταφράζει ως έξης ό άγιος Ανδρέας Καισαρείας. Το πρώτο νούμερο συμβολίζει την παράλογη επιθυμία, δηλαδή την αχαλίνωτη εξάπλωση της ακολασίας καί παντός σαρκικού πάθους, κατά τον έσχατο αιώνα. Το δεύτερο νούμερο συμβολίζει αλλά φοβερά πάθη, όπως: την ασυγκράτητη οργή, ή οποία θα κυριάρχηση στον κόσμο, κατά τους έσχατους καιρούς.

Δηλαδή την έξαψη της μέχρι εγκλήματος κακίας, τον άνευ ευσπλαχνίας καί αιτίας φόνο αθώων ανθρωπίνων υπάρξεων, δηλ. βρεφών από την κοιλιά της μητέρας των (εκτρώσεις). Το τρίτο νούμερο συμβολίζει αλλά αποκαλυπτικά πάθη, όπως: την παράλογη φαντασία με την οποία θα εξαπατάται ή ανθρωπότητα στους έσχατους καιρούς.

Οί άνθρωποι δεν θα μπορούν πλέον να ζήσουν χωρίς την αυταπάτη του λογικού, διότι μ’ αυτό τον τρόπο ό διάβολος εισχωρεί ευκολότερα καί ανεπαίσθητα στην καρδιά του ανθρώπου. πριν από το τέλος του κόσμου οί άνθρωποι δεν θα έχουν στην καρδιά των την πνευματική αίσθηση.

Δεν θα έχουν ζήλο πλέον για την εκκλησία, την προσευχή, την ανάγνωση των ψυχωφελών βιβλίων, την νηστεία, την εκτέλεση των καλών έργων.

Μεγάλο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνα

....Μια εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος που κάποτε ο Αντώνης αγόρασε από ένα βιβλιοπωλείο , όχι ζωγραφισμένη και φτιαγμένη από χέρια Αγιογράφου, μα κολλημένη σε ένα φτηνό ξύλο από νοβοπάν δηλαδή πριονίδι συμπιεσμένο με κόλλα , που με την παραμικρή υγρασία χαλάει και γίνεται σκόνη .

Άντεξε 15 χρόνια εκείνο το εικόνισμα! Δεν ήταν η υγρασία που το πείραξε , μα η φλόγα του καντηλιού που λίγο –λίγο τόσους καιρούς μουντζούρωσε και θάμπωσε την όψη του Αγίου .

Σκέφτηκε λοιπόν να παραγγείλει μια καινούργια του Αγίου που τόσο ευλαβούντο στο σπίτι τους και εκείνη την παλιά να την κάψει για να μην πεταχθεί και πατηθεί ανίερα .

Αλλά πάλι έπειτα , θυμήθηκε μια όμορφη συνήθεια που είχαν οι παλιοί ψαράδες , τα παλιά εικονίσματα και τα αγιωτικά, όλα να τα πετούν στον βυθό της θάλασσας …

Ήξερε πως τούτο δεν θα φαινόταν και τόσο οικολογικό σε κάποιους , μα ένιωθε πως οι Άγιοι μόνο να μολύνουν δεν μπορούν και έτσι πίστευε βαθιά μέσα του πως θα αγιαζόταν ο βυθός και η μάνα του η στοργική η … ιχθυόεσσα .

Αργότερα συνειδητοποίησε πως εκείνη την ημέρα που ταξίδεψε με την εικόνα ως τον Άη Γιώργη, ενάμισι μίλι απ το λιμάνι της Αγίας Γαλήνης , το ημερολόγιο έδειχνε 12 Ιουνίου .

Ανήμερα του Αγίου Πέτρου του Αθωνίτη, του Οσίου Ονουφρίου μα και του Αγίου Τριφυλλίου δηλαδή του διάκου του Αγίου Σπυριδώνου που του φερε το κεραμίδι στην πρώτη Οικουμενική Σύνοδο και έκανε ο Άγιος το μεγάλο θαύμα που κατατρόπωσε τους κακοδόξους.

Σαν έφτασαν λοιπόν στα βαθιά κυανόχρωμα νερά του Αη Γιώργη πήρε την εικόνα στα χέρια του την ασπάστηκε και την πέταξε μέσα τους σιγοψέλνωντας το απολυτίκιο του Αγίου Σπυρίδωνος.

Της Συνόδου της πρώτης ανεδείχθης υπέρμαχος και θαυματουργός Θεοφόρε Σπυρίδων πατήρ ημών …

Την έβλεπε να βυθίζεται και συγκινημένος έκανε πολλές φορές τον Σταυρό του ο Αντώνης . Το βράδυ γυρίζοντας στο σπίτι το καντήλι έφεγγε αναμμένο δίπλα στο νέο εικόνισμα του Αγίου .

Πέρασαν σχεδόν έξι μήνες . 9 Δεκεμβρίου του 2009 .

Ἡ δραματική ἔκκληση τοῦ Καθηγητή Sucharit Bakhdi πρός τήν παγκόσμια κοινότητα γιά Ἀνθρωπιά, Ἐλευθερία καί Δικαιοσύνη!

 

Έκκληση-πρόκληση του DR. SUCHARIT BAKHDI προς την παγκόσμια κοινότητα για ανθρωπιά, ελευθερία, δικαιοσύνη! Καταληκτική ομιλία διαδικτυακού συμποσίου των Doctors for covid ethics – 10.12.21

To συμπόσιο αυτό το αφιερώσαμε σ’ ένα τριπλό κάλεσμα που θέλουμε ν’ ακουστεί – κάλεσμα για ανθρωπιά, ελευθερία, δικαιοσύνη!

Το κάλεσμα για ανθρωπιά απευθύνεται στους ιατρούς της υφηλίου. Εσείς, οι συνάδελφοί μας, διαδραματίσατε κεντρικό ρόλο στο να οδηγηθεί το αφήγημα για τον covid-19 στο μοιραίο μονοπάτι του. Επιστρέψτε στο καθήκον που επαγγέλλεσθε, να υπηρετείτε την ανθρωπότητα! Θυμηθείτε τον όρκο του Ιπποκράτη και τη διακήρυξη της Γενεύης του 1954 – την αποφυγή της πρόκλησης βλάβης [σ.τ.μ. ὠφελέειν ἢ μὴ βλάπτειν].

Ιατροί, που συμμετείχατε στο πρόγραμμα εμβολιασμών, αναζητείστε την αλήθεια μέσα στην ψυχή σας! Ενεργείτε πραγματικά με βάση τα πιστεύω σας; Επιχειρήσατε ποτέ να εξαντλήσετε τις αποδείξεις υπέρ η κατά της χορήγησης ουσιών βασισμένων στα γονίδια; Στα πρώτα στάδια του προγράμματος εμβολιασμών μπορεί να πιστέψατε ότι οι εμβολιασμοί με παράγωγα βασισμένα στα γονίδια εξυπηρετούσαν το βέλτιστο όφελος των ασθενών σας… όμως αυτό το συμπόσιο απέδειξε με ακαταμάχητα τεκμήρια ότι αυτή η τοποθέτηση δεν ισχύει πιά! Έχει αποκαλυφθεί πλέον η δυνατότητα των λεγόμενων εμβολίων να ενεργοποιούν την αυτοκαταστροφή και τον θάνατο..

Θαρσεῖτε. Ὑψῶστε τό ἀνάστημά σας ἀπέναντι στούς μασόνους ἡγέτες, δικαστές καί δημοσιογράφους πού μᾶς ἐξουσιάζουν

ΘΑΡΣΕΙΤΕ. ΥΨΩΣΤΕ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΣΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΣΟΝΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ, ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΥΝ

Μιχαήλ Συριανός, Ph.D. *

Σταθμός Αττικής

Πολιτική εξουσία, δικαστική εξουσία και δημοσιογράφοι, σε αγαστή συνεργασία παγκοσμίως, έχουν τελέσει de facto πραξικόπημα κατά της λαϊκής μάζας.

Προοιμιακά, «θαυμάστε» το νέο γκράφιτι που «κοσμεί» το Σταθμό Αττικής (ΗΣΑΠ/Μετρό), υποτίθεται κατόπιν εντολής του Δήμου Αθηναίων (Αν δεν πρόκειται περί «εντολής» ας ενημερωθούμε, οπότε θα ζητήσουμε ταπεινά συγγνώμη και θα προβούμε άμεσα σε διόρθωση. Όμως, αν δεν παρήγγειλε ο Δήμος το εικονιζόμενο έργο, γιατί εξακολουθεί να επιτρέπει αυτό το δαιμονικό πρόσωπο που προσβάλει βάναυσα την επικρατούσα θρησκεία;). Επιπρόσθετα, βλέπε το απόκοσμο άγαλμα στην έδρα του Ο.Η.Ε., που θυμίζει το τέρας της Αποκάλυψης, γνωστό ως «προστάτης της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας». Έργο των Μεξικανών Jacobo and Maria Angeles

Ὁ Ἅγιος Βηχιανός γιά τόν βήχα, τήν πνευμονία, τά κρυολογήματα!

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΗΧΙΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΗΧΑ,

ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ, ΤΑ ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ!

Ἀνάμεσα στήν πλειάδα τῶν τοπικῶν Ἁγίων τῆς ἁγιοτόκου Κύπρου, ἀναφέρεται ὁ Ἅγιος Βηχιανός (11/12), γιά τόν ὁποῖον μερικοί φρονοῦν ὅτι πρόκειται μᾶλλον γιά ἐπίθετο τοῦ Ἁγίου Γενναδίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (17/11). Εἰς τήν ἄποψιν αὐτή προστίθεται καί ἡ ἔγκυρος ἐκδοχή τοῦ Ἁγίου Νεοφύτου τοῦ Ἐγκλείστου, ὁ ὁποῖος ἀναφέρει ὅτι μεταξύ τοῦ Ἁγίου Γενναδίου καί τοῦ Ἁγίου Βηχιανοῦ ὑπάρχει ταυτοπροσωπία.

Ὁ Ἅγιος Γεννάδιος, ἀποτελεῖ μίαν λαμπρή μορφή τῆς Ὀρθοδοξίας και έζησε κατά τα τελευταία χρόνια της αυτοκρατορίας του Λέοντος Α΄ του Μακελλή (457 – 474). Ο ακριβής τόπος καταγωγής του, καθώς και η οικογενειακή του προέλευση δεν είναι γνωστοί. Σύγχρονοι του, ήσαν ο μεγάλος ασκητής Δανιήλ ο Στυλίτης και ο Ανδρέας ο δια Χριστόν Σαλός. Από νεαρᾶς ηλικίας διακρίθηκε, ο μακάριος Πατήρ, για την ταπεινοφροσύνη και την υψηλή πνευματικήν αγωνιστικότητά του. Διετέλεσε πρεσβύτερος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας εις την Βασιλεύουσαν, όταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ήτο ο Ανατόλιος και ξεχώρισε από νωρίς για τις αρετές του, την προσήλωσή του στην ορθόδοξη Παράδοση και τον βαθύ πόθο του να μιμηθή τους Πατέρας της Εκκλησίας. Όταν εκοιμήθη ο Ανατόλιος, ο Βασιλεύς, η Σύγκλητος και σύσσωμος ο λαός, αναγνωρίζοντας τον εξαιρετικό χαρακτήρα και τα πνευματικά χαρίσματα που τον εκοσμούσαν, τον εκάλεσαν, ως μόνον κατάλληλο, προκειμένου να αναλάβη το πηδάλιο της δοκιμαζομένης Εκκλησίας. Οι ελπίδες τους επαληθεύθησαν, αφού ο νέος Πατριάρχης αποδείχθηκε ακάματος και φιλόστοργος ποιμήν. Ηγωνίσθη με ένθεο ζήλον, επί 13 έτη και 2 μήνες (458 – 471), για την φύλαξη του πιστού λαού της Βασιλευούσης από αιρέσεις και κατάφερε να επαναφέρῃ πολλούς από αυτούς εις την ορθή Πίστιν.

Ἡ θαυματουργή εἰκόνα τῆς Ἅγίας Βαρβάρας

Η εικόνα της αγίας Βαρβάρας που βλέπετε, θαυματούργησε στη γιαγιά μου όταν ήταν 4 ετών το 1894, όταν εκείνη αρρώστησε από ευλογιά, θανατηφόρα ασθένεια. Εκείνο το καιρό, η μητέρα της,βλέποντας το παιδί της να κινδυνεύει η ζωή της, γονάτισε μπρός στο εικόνισμα της Αγίας Βαρβάρας και κλαίγοντας παρακαλούσε να θεραπεύσει το κορίτσι ...

Ἔχω πάντοτε μιά Παναγίτσα κάτω ἀπ' τό μαξιλάρι μου....(Ὅσιος Πορφύριος)

Έχω πάντοτε μιά Παναγίτσα κάτω απ' το μαξιλάρι μου. Την βγάζω, την φιλώ το βράδυ με στοργή και την ασπάζομαι πάλι και με μεγαλύτερη στοργή, το πρωί. Και Την παρακαλώ να με σκεπάζει και Της λέω αυτό το τροπάρι που ξέρουμε όλοι: ''Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν Σκέπην Σου''.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

https://proskynitis.blogspot.com/2021/12/blog-post_4.html

17 Δεκεμβρίου. Δανιὴλ τοῦ προφήτου (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁγίων τριῶν παίδων Ἀνανίου, Ἀζαρίου καὶ Μισαήλ. Διονυσίου Αἰγίνης τοῦ θαυματουργοῦ (+1624) τοῦ ἐν Ζακύνθῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Προφήτου, Κυρ. ἁγ. Πάντων (Ἑβρ. ια´ 33 - ιβ´ 2).

Εβρ. 11,33         οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων,

Εβρ. 11,33                 Αυρτοί, χάρις εις την πίστιν των, ηγωνίσθησαν και κατενίκησαν βασίλεια, ήσκησαν δικαιοσύνην, επέτυχαν την πραγματοποίησιν των υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν τα στόματα των αγρίων λεόντων, όπως ο Δανιήλ,

Εβρ. 11,34         ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων·

Εβρ. 11,34                 έσβησαν την φοβεράν δύναμιν της φωτιάς, όπως οι τρεις παίδες, διέφυγαν τον κίνδυνον να σφαγούν με μαχαίρια, όπως ο Ηλίας, εδυναμώθησαν και έγιναν καλά από αρρώστιες, ανεδείχθησαν κραταιοί και δυνατοί στον πόλεμον, έκαμψαν και έτρεψαν εις φυγήν πολυάριθμα στρατεύματα ξένων εχθρών.

Εβρ. 11,35         ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν·

Εβρ. 11,35                 Μερικές γυναίκες, χάρις εις αυτήν την πίστιν, επήραν πάλιν ζωντανούς, δια της αναστάσεως τους νεκρούς των. Αλλοι δε εδέθησαν στο τύμπανον, στο φοβερά βασανιστικόν εκείνον όργανον, χωρίς να δεχθούν την απελευθέρωσιν, που τους επρότειναν οι βασανισταί των, εάν ηρνούντο την πίστιν των, και υπέμειναν το φοβερόν μαρτύριον μέχρι θανάτου, δια να επιτύχουν και πάρουν ανάστασιν ασυγκρίτως καλυτέραν από την παρούσαν ζωήν.

Εβρ. 11,36         ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς·

Εβρ. 11,36                 Αλλοι δε εδοκίμασαν εμπαιγμούς και μαστιγώσεις, ακόμη δε δεσμά και φυλακήν.

Εβρ. 11,37         ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι,

Εβρ. 11,37                 Ελιθοβολήθησαν, επριονίσθησαν, επέρασαν μέσα από πολλούς πειρασμούς, απέθαναν σφαγέντες με μάχαιραν, περιήρχοντο εδώ και εκεί φορούντες, αντί για ενδύματα, προβιές και δέρματα γιδιών, στερούμενοι, θλιβόμενοι, υποβαλλόμενοι εις πολλάς κακουχίας.

Εβρ. 11,38         ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς.

Εβρ. 11,38                 Τετοιους αγίους δεν ήτο άξιος να τους έχη ο αμαρτωλός κόσμος. Επεριπλανώντο εις τις ερημίες, εις τα όρη, εις τα σπήλαια, εις τις τρύπες της γης.

Εβρ. 11,39         Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν,

Εβρ. 11,39                 Και όλοι αυτοί, μολονότι έλαβαν την καλήν και τιμίαν μαρτυρίαν, ότι ευηρέστησαν στον Θεόν χάρις εις την πίστιν των, δεν απήλαυσαν πλήρως την υπόσχεσιν της λυτρώσεως και της ουρανίου βασιλείας.

Εβρ. 11,40         τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

Εβρ. 11,40                Διότι ο Θεός επρόβλεψε δι' ημάς κάτι καλύτερον· δηλαδή να μη απολαύσουν αυτοί πλήρη την τελείωσιν και την μακαριότητα χωρίς ημάς (αλλ' όλοι μαζή σαν ένα πνευματικόν σώμα να απολαύσωμεν κατά την δευτέραν παρυσίαν την μακαριότητα της βασιλείας των ουρανών).

Εβρ. 12,1           Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι᾿ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα,

Εβρ. 12,1                   Δια τούτο, λοιπόν, και ημείς, αφού έχομεν ολόγυρά μας τόσον μεγάλο νέφος αναριθμήτων αγίων, που εμαρτύρησαν και εμαρτυρήθησαν δια την πίστιν των, ας πετάξωμεν μακρυά από επάνω μας κάθε βάρος από τας καταθλιπτικάς μερίμνας του βίου και προπαντός την αμαρτίαν, η οποία από όλα τα σημεία κατά τρόπον δελεαστικόν και προκλητικόν εύκολα μας περιβάλλει, και ας τρέχωμεν με επιμονήν και υπομονήν τον αγώνα, που ευρίσκεται ενώπιον μας.

Εβρ. 12,2           ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν, ὃς ἀντὶ τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε σταυρόν, αἰσχύνης καταφρονήσας, ἐν δεξιᾷ τε τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ κεκάθικεν.

Εβρ. 12,2                  Δια να αντλούμεν δε θάρρος και δύναμιν, ας έχωμεν προσηλωμένα με πίστιν τα βλέμματά μας στον Χριστόν, τον αρχηγόν και ιδρυτήν της πίστεώς μας, ο οποίος με την χάριν του μας χειραγωγεί στον δρόμον της τελειότητος. Αυτός αντί της μακαριότητος, την οποίαν είχε πάντοτε εμπρός του ως Θεός και αντί της χαράς την οποίαν εδικαιούτο να απολαμβάνη και ως άνθρωπος αναμάρτητος ευαρεστήσας κατά πάντα στον Πατέρα, επροτίμησε και υπέμεινε τον σταυρικόν θάνατον και κατεφρόνησε την εντροπήν και τον εξευτελισμόν προς χάριν ημών. Και δια τούτο έχει καθίσει τώρα εις τα δεξιά του θρόνου του Θεού.

 

Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. ιγ´ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. θ´ 33-41).

Μαρκ. 9,33         Καὶ ἦλθεν εἰς Καπερναούμ· καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ γενόμενος ἐπηρώτα αὐτούς· τί ἐν τῇ ὁδῷ πρὸς ἑαυτοὺς διελογίζεσθε;

Μαρκ. 9,33              Και ήλθε εις την Καπερναούμ. Οταν δε έφτασε στο σπίτι, τους ερωτούσε· “τι εσκέπτεσθε και τι εσυζητούσατε μεταξύ σας στον δρόμον;”

Μαρκ. 9,34         οἱ δὲ ἐσιώπων· πρὸς ἀλλήλους γὰρ διελέχθησαν ἐν τῇ ὁδῷ τίς μείζων.

Μαρκ. 9,34              Εκείνοι δε εντροπιασμένοι εσιωπούσαν, διότι είχαν συζητήσει στον δρόμον μεταξύ των, ποίος από αυτούς θα είναι μεγαλύτερος πλησίον του Χριστού.

Μαρκ. 9,35         καὶ καθίσας ἐφώνησε τοὺς δώδεκα καὶ λέγει αὐτοῖς· εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος.

Μαρκ. 9,35              Και αφού εκάθισε, εκάλεσε τους δώδεκα και τους είπε· “όποιος θέλει να είναι πρώτος, θα γίνη τελευταίος από όλους και υπηρέτης εις όλους”.

Μαρκ. 9,36         καὶ λαβὼν παιδίον ἔστησεν αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ ἐναγκαλισάμενος αὐτὸ εἶπεν αὐτοῖς·

Μαρκ. 9,36              Επήρε δε ένα παιδί, το έβαλε όρθιο εν μέσω αυτών, το αγκαλιασε και τους είπε·

Μαρκ. 9,37         ὃς ἐὰν ἓν τῶν τοιούτων παιδίων δέξηται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται· καὶ ὃς ἐὰν ἐμὲ δέξηται, οὐκ ἐμὲ δέχεται, ἀλλὰ τὸν ἀποστείλαντά με.

Μαρκ. 9,37              “εκείνος που προς χάριν μου θα δεχθή ένα από τα παιδιά αυτά η ένα άνθρωπον, που με την απλοϊκότητα και αθωότητά του ομοιάζει με μικρό παιδί, αυτός υποδέχεται εμέ· και όποιος θα υποδεχθή εμέ, δεν δεχετεαι εμέ, αλλά τον Πατέρα, που με έστειλε εις την γην”.

Μαρκ. 9,38         Ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ Ἰωάννης λέγων· διδάσκαλε, εἴδομέν τινα ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐκβάλλοντα δαιμόνια, ὃς οὐκ ἀκολουθεῖ ἡμῖν, καὶ ἐκωλύσαμεν αὐτόν, ὅτι οὐκ ἀκολουθεῖ ἡμῖν.

Μαρκ. 9,38              Ελαβε τότε τον λόγον ο Ιωάννης και είπε· “διδάσκαλε, είδαμε κάποιον να διώχνη με την επίκλησιν του ονόματός σου δαιμόνια· αυτός όμως δεν μας ακολουθεί και δεν ανήκει εις την ομάδα μας. Δια τούτο και τον εμποδίσαμεν, ακριβώς διότι δεν μας ακολουθεί ως μαθητής σου”.

Μαρκ. 9,39         ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· μὴ κωλύετε αὐτόν· οὐδεὶς γάρ ἐστιν ὃς ποιήσει δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου καὶ δυνήσεται ταχὺ κακολογῆσαί με.

Μαρκ. 9,39              Ο δε Ιησούς είπεν· “μη τον εμποδίζετε, διότι δεν υπάρχει άνθρωπος, ο οποίος με την δύναμιν του ονόματός μου θα κάμη θαύμα, και θα μπορέση σύντομα να με κακολογήση.

Μαρκ. 9,40         ὃς γὰρ οὐκ ἔστι καθ᾿ ὑμῶν, ὑπὲρ ὑμῶν ἐστιν.

Μαρκ. 9,40              Μη εμποδίζετε λοιπόν κάτι τέτοιους, διότι εκείνος που δεν είναι ενάντιον σας και δεν σας πολεμεί, είναι με το μέρος σας.

Μαρκ. 9,41         ὃς γὰρ ἂν ποτίσῃ ὑμᾶς ποτήριον ὕδατος ἐν τῷ ὀνόματί μου, ὅτι Χριστοῦ ἐστε, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν αὐτοῦ.

Μαρκ. 9,41               Διότι όποιος προς χάριν εμού σας προσφέρει και την παραμικράν υπηρεσίαν, όποιος π.χ. σας προσφέρει ένα ποτήρι νερό, διότι είσθε μαθηταί του Χρστού, σας διαβεβαιώνω, ότι δεν θα χάση τον μισθόν του.

  

http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/02.%20Mark.htm