Ἡ ἄκρα ταπείνωση τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Με την Παναγία Θεοτόκο, τον άγιο Ιωσήφ τον Μνήστορα, τους αγγέλους, τους ποιμένες και τους εξ ανατολών Μάγους, προσκυνούμε ευχαριστούμε, υμνούμε και δοξάζουμε τον ενανθρωπήσαντα Κύριό μας, που για τη σωτηρία μας γεννήθηκε στο σπήλαιο, ανεκλίθη στη φάτνη και βαπτίσθηκε στον Ιορδάνη.

Η άκρα ταπείνωσή Του δεν φαίνεται μόνο στον Σταυρικό Του θάνατο, αλλά και στη Γέννησή Του στο σπήλαιο της Βηθλεέμ και στην Βάπτισή Του στον Ιορδάνη ποταμό.

Με αυτή την ταπείνωση νίκησε τον διάβολο, που νόμιζε ότι με την υπερηφάνειά του θα βασιλεύσει στον κόσμο.

Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος διδάσκει ότι η στολή που ενεδύθη ο Χριστός, όταν έγινε άνθρωπος, ήταν η στολή της ταπεινοφροσύνης.

Αυτή την στολή ενδύονται και όλοι οι του Χριστού άνθρωποι, γινόμενοι απρόσβλητοι στις επιθέσεις των πονηρών πνευμάτων.

Αυτή η ταπείνωση επιτρέπει στους πιστούς να δουν τον Χριστό και να τον προσκυνήσουν ως τον Υιό και Λόγο του Θεού.

*

Απροσμέτρητη ταπείνωση χαρακτήριζε την Παναγία μας και γι’ αυτό αξιώθηκε να γίνει η Χώρα του Αχωρήτου. Ταπεινός ήταν και ο δίκαιος Ιωσήφ που ανέλαβε την προστασία της Θεοτόκου και του θείου Βρέφους. Οι ταπεινοί ποιμένες και οι ταπεινοί, παρά τη σοφία τους, Μάγοι είδαν και προσκύνησαν τον Ιησού. Ο ταπεινός επίσης Ιωάννης γίνεται Βαπτιστής του Κυρίου του.

Η απιστία και ολιγοπιστία γεννιέται στις υπερήφανες ψυχές. Ο σύγχρονος άνθρωπος γεμάτος υπερηφάνεια, αυτάρκεια, εμπιστοσύνη στα επιτεύγματά του και στη λογική του, δεν πιστεύει και δεν προσκυνεί τον ενανθρωπήσαντα Θεό.

Ικετεύουμε τον Φιλάνθρωπο Κύριο να μας βοηθήσει να αγωνισθούμε για να αποκτήσουμε αληθινή και βαθιά ταπείνωση και πίστη στην ενανθρώπησή Του και στην αγάπη Του.

Έτσι θα συμμετάσχουμε στον πλούτο Του, στην αιώνια ζωή Του, στη βασιλεία Του, στη θεότητα Του. Γιατί όπως λένε οι άγιοι Πατέρες:

Ο Χριστός έγινε άνθρωπος για να μας κάνει θεούς κατά χάριν.

Επτώχευσε για να μας πλουτίσει.

Κατέβηκε στη γη για να μας υψώσει στον ουρανό.

Ταπεινώθηκε για να μας δοξάσει.

Δέξου, Φιλάνθρωπε Κύριε, μαζί με των αγγέλων, των ποιμένων και των Μάγων και τη δική μας φτωχή αίνεση, προσκύνηση, ευχαριστία και δοξολογία.

[Από το περιοδικό “Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ”, Έκδ. Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, τ. 15-16 (1990-1), άρθρο: «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1990 – ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 1991», σελ. 32]

(Πηγή ψηφ. κειμένου: koinoniaorthodoxias.org)\

https://alopsis.gr/η-άκρα-ταπείνωση-του-ενανθρωπήσαντος/