Χωρίς προσευχή τίποτε δέν εὐοδοῦται, Ἀββᾶ Μᾶρκου-Φιλοκαλία. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_362. Χωρίς προσευχή τίποτε δεν ευοδούται, Αββά Μάρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι από τα έργα τους δικαιώνονται, Φιλοκαλία τόμος Α', 31-5-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ὁ ἔλεγχος καί ἡ ἀποδοχή του- Ὁ φιλόθεος ὠφελεῖται καί ἀπό τήν ἀναγνώριση καί ἀπό τούς ἐλέγχους, Ἀββᾶ Μᾶρκου-Φιλοκαλία. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ_360. Ο ελεγχος και η αποδοχή του- Ο φιλόθεος ωφελειται και από την αναγνώριση και από τους ελεγχους, Αββα Μαρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι από τα έργα τους δικαιώνονται, Φιλοκαλία τόμος Α', Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, 29-5-2022

http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "Συνεχίζεται ἡ προδοσία τῆς Μακεδονίας"

 

Εκπομπή με τον π. Αρσένιο Βλιαγκόφτη [Κυριακή, 22 Μαΐου 2022]


http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2022/05/blog-post_44.html#more

Νεομάρτυρας Εὐγένιος Ροντιόνωφ: Ὁ Ἅγιος πού σφαγιάστηκε ἀπό Τσετσένους Ἰσλαμιστές, γιατί ἀρνήθηκε νά βγάλει τόν σταυρό πού φοροῦσε (23 Μαΐου †)

O νεομάρτυρας Εὐγένιος Ροντιόνωφ (Yevgeny Aleksandrovich Rodionov) εἶναι ἕνας σύγχρονος Ἅγιος πού τό συγκλονιστικό ἑκούσιο μαρτύριο τοῦ, δόξασε τό παγκόσμιο οἰκοδόμημα τῆς Ὀρθοδοξίας. Μάλιστα ἔχει γίνει ἰδιαίτερα ἀγαπητός καί στήν Ἑλλάδα, εἰδικά τήν τελευταία δεκαετία πού ἔγινε εὐρύτερα γνωστός.

Οἱ ἀκόλουθες γενιές ὑποκλίνονται μέχρι σήμερα στήν πίστη καί τήν ἀνδρεία πού ἔδειξε αὐτό τό γενναῖο παλικάρι μπροστά... στό Τσετσένικο μαχαίρι.

Ὁ σταυρός πού τόν συντρόφεψε γιά πάντα

Ὁ Εὐγένιος Ροντιόνωφ ἦρθε στόν κόσμο στίς 23 Μαΐου 1977, στό χωριό Κουρίλοβο, κοντά στή Μόσχα τῆς Ρωσίας. Ἦταν τό μοναδικό παιδί μιᾶς οἰκογένειας, ὄχι καί τόσο θρησκευόμενης θά ἔλεγε κανείς. Ὁ πατέρας του ἦταν ξυλουργός καί ἐπιπλοποιός, καί ἡ μητέρα του ἀσχολοῦνταν ἐπίσης μέ τήν ἐπιπλοποιία.

Σέ ἡλικία ἑνός ἔτους βαφτίστηκε Ὀρθόδοξος Χριστιανός ἄλλα δέν φοροῦσε βαπτιστικό σταυρό μέχρι πού στά 12 του, ἡ γιαγιά τοῦ τόν πῆγε στήν ἐκκλησία γιά νά ἐξομολογηθεῖ καί νά μεταλάβει γιά πρώτη φορά. Ἐκεῖ, κατά τήν ὥρα τῆς ἐξομολόγησης, ὁ ἱερέας πρόσεξε πώς ὁ μικρός Εὐγένιος δέν φοροῦσε σταυρό κι ἔτσι τοῦ χάρισε ἕναν.

Αὐτό τό μικρό κι ὅμως τόσο σημαντικό δῶρο, ἐνθουσίασε τήν ἀθώα παιδική ψυχή τοῦ Εὐγένιου, καί ἐκείνη ἡ μέρα τῆς πρώτης του συνειδητῆς ἐπαφῆς μέ τόν λαμπρό πνευματικό κόσμο τῆς Ἐκκλησίας, χαράχθηκε ἀνεξίτηλα στή καρδιά του. Σέ αὐτόν τόν ἀσημένιο σταυρό ὁ Εὐγένιος πέρασε ἕνα χοντρό σκοῦρο κορδόνι γιά νά τόν φοράει καί ἔμελλε νά μήν τόν βγάλει ποτέ ἀπό πάνω του, μέχρι τή μέρα πού ἡ ἁγία ψυχή του ἀναχώρησε γιά τούς οὐρανούς.

Εἶναι τόσο ἐντυπωσιακό το πῶς πολλές ἀστραφτερές παιδικές ψυχοῦλες, μέ τήν πρώτη, μέ τήν πιό μικρή εὐκαιρία, μέ μιά εὐλογημένη πρωτοβουλία πού θά πάρει κάποιος «μεγάλος», ἀμέσως ἐκδηλώνουν τήν ἄδολη ἀγάπη τους, γιά κάτι πού καθρεπτίζει ἀπόλυτα τήν παιδική ἁγνότητα τούς. Τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πού δίδαξε πώς ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ἀνήκει -πρῶτα ἀπ' ὅλα- στά παιδιά. Μιά πνευματική «παιδική χαρά», μέ τήν ἀπόλυτη ἔννοια.

Ἡ κατάταξη στόν Ρωσικό στρατό καί ἡ αἰχμαλωσία

Μετά τό πέρας τῶν σπουδῶν του, ἀφοῦ ἐργάστηκε ὡς ἐπιπλοποιός γιά λίγο διάστημα, παρουσιάστηκε στόν Ρωσικό στρατό στίς 25 Ἰουνίου τοῦ 1995 καί μετά τή βασική του ἐκπαίδευση, σχεδόν 19χρονος πλέον, τοποθετήθηκε στά συνοριακά φυλάκια Τσετσενίας - Ἠγκουερίνας στίς 13 Ἰανουαρίου τοῦ 1996.

Ὁ ἅγιος Νεομάρτυς Ἰωάννης ὁ χρυσοχόος

Ἀρχιμανδρίτης Παῦλος Ντανᾶς Ἀγρίνιο 29 Ἀπριλίου 2022

Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας

Ὁ ἅγιος Νεομάρτυς Ἰωάννης ὁ χρυσοχόος

(Μάρτυρες γιά τήν ἀρετή τῆς ἁγνότητος)

Ἡ ζωή καί τό μαρτύριο

Στίς 14 Μαΐου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τό νέον ἀθλητή τῆς πίστεως τόν Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπό τή Σούμνα τῆς Βουλγαρίας. Τή γενέτειρά του, ἀκριβῶς, καθώς καί τά ὀνόματα τῶν γονέων του δέν τά γνωρίζουμε. Σύμφωνα μέ τή βουλγαρική διάλεκτο τό ὄνομά του ἦταν Ράικος, πού ἑρμηνεύεται στά ἑλληνικά «Ἰωάννης». Ἀσκοῦσε τό προσοδοφόρο ἐπάγγελμα τοῦ χρυσοχόου, ὡστόσο δέν αἰχμαλωτίσθηκε ἀπό τό «χρυσό» καί τήν τρυφηλή ζωή πού τοῦ προσφερόταν μέ συνακόλουθο τή ζωή τῆς ἁμαρτίας. Σέ ἡλικία 18 ἐτῶν ἦταν ἕνα πανέμορφο παλληκάρι πού ἀγαποῦσε τό Χριστό. μισοῦσε τίς σαρκικές ἡδονές καί τόν εὔκολο τρόπο ζωῆς, ἔχοντας ὡς πρότυπο στή ζωή του τόν πάγκαλο Ἰωσήφ· ἦταν δέ πάντα σέ θέση νά ὁμολογήσει τή χριστιανική του ἰδιότητα.

Ἀπέναντι ἀπό τό ἐργαστήριό του στή Σούμνα βρισκόταν ἕνα τούρκικο σπίτι, πού ὁ νοικοκύρης εἶχε μιά κόρη ἀνύπανδρη. Ἐκείνη πολεμήθηκε ἀπό αἰσχρούς λογισμούς ὅταν εἶδε τήν ὀμορφιά τοῦ Ἰωάννη. Καθημερινά φλεγόταν ἀπό τή σαρκική ἐπιθυμία καί μή μπορώντας νά πετύχει τό σκοπό της, ἐπινόησε μιά φοβερή πλεκτάνη.

Κάποια μέρα κατέβηκε καί βγῆκε ἔξω ἀπό τήν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ της καί ἄρχισε νά φωνάζει τόν Ἰωάννη νά τήν πλησιάσει γιά νά τῆς πάρει, τάχα, μέτρο στό δάκτυλο, γιά νά τῆς φτιάξει ἕνα χρυσό δαχτυλίδι. Αὐτός μή γνωρίζοντας τόν ἀνόσιο σκοπό τῆς γυναίκας, μόλις πῆγε κοντά του ἡ μαινάδα, ἄρχισε μέ ἀδιάντροπα λόγια νά τόν παρακινεῖ στήν ἁμαρτία καί νά τόν τραβάει μέ ὅση δύναμη εἶχε μέσα στό σπίτι της. Ὁ χαριτώνυμος Ἰωάννης, συνειδητοποιώντας τόν ἠθικό κίνδυνο ἀντιστάθηκε μέ δύναμη, μέ ἀποτέλεσμα ἡ κοπέλα νά πέσει ἀνάσκελα.

Ἐκείνη, ἐπειδή δέν πέτυχε τό σκοπό της, μέ σατανική μανία ἄρχισε νά φωνάζει στούς παρευρισκομένους ὅτι ὁ Ἰωάννης ἀποπειράθηκε νά τή βιάσει. Ἀμέσως, κάποιοι αἱμοβόροι ἀγαρηνοί ἅρπαξαν μέ βιαιότητα τόν Ἰωάννη καί τόν ὁδήγησαν στόν Κριτή.

Ὁ Κριτής, μέ τή σύμφωνη γνώμη τοῦ πατέρα της, τοῦ πρότεινε ἤ νά γίνει τοῦρκος καί νά λάβει γυναίκα του τήν ἀδιάντροπη ἐκείνη κόρη ἤ νά θανατωθεῖ. Ὁ Ἰωάννης ἀπάντησε, χωρίς κἄν νά δειλιάσει, «χριστιανός εἰμί, χριστιανός θέλω νά ἀποθάνω». Μπροστά στό μεγαλεῖο τῆς σταθερῆς πίστεως καί ὁμολογίας τοῦ μάρτυρος, ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἀναφωνεῖ: «Ὦ τῆς στερᾶς σου ἐνστάσεως παμμακάριστε Ἰωάννη! Ὦ τοῦ ἀνδρείου σου φρονήματος! Ὦ τῆς πρός τόν Χριστόν θερμοτάτης καί διαπύρου σου ἀγάπης»!

Ξενομεταμόσχευση: γιατί καί τό σῶμα τήν ἀρνεῖται σθεναρά;

Ἀφορμή γιά τό σχόλιό μας αὐτό ἀποτέλεσε ἡ εἴδηση ὅτι πρόσφατα πραγματοποιήθηκε «ξενομεταμόσχευση» καρδιᾶς σέ ἕναν 57χρονο Ἀμερικανό. Ὡς «ξενομεταμόσχευση» περιγράφεται ἡ διαδικασία τῆς μεταμόσχευσης ὀργάνων ἀπό ζῶο σέ ἄνθρωπο καί στήν προκειμένη περίπτωση μεταμόσχευση τοῦ βασικοτέρου ὀργάνου ἴσως τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος: τῆς καρδιᾶς. Ἡ εἴδηση ἔχει περίπου ὡς ἀκολούθως:

Στίς 11 Ἰανουαρίου τοῦ 2022 πραγματοποιήθηκε ἀπό ἰατρούς τοῦ ἰατρικοῦ κέντρου τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Βαλτιμόρης μεταμόσχευση καρδιᾶς ἀπό ἕναν γενετικά τροποποιημένο χοῖρο στόν... ὁποῖον εἶχαν ἀπενεργοποιηθεῖ κάποια γονίδια πού θά ὁδηγοῦσαν σέ εὐθεία καί ἄμεση ἀπόρριψη τοῦ μοσχεύματος ἀμέσως μέ τή λήψη του ἀπό τό σῶμα τοῦ ἀσθενοῦς. Οἱ γιατροί εἶχαν ἀποφανθεῖ ὅτι ὁ ἀσθενής δέν εἶχε καμία ἄλλη ἐλπίδα μέ βάση τήν πάθηση ἀπό τήν ὁποία ἔπασχε καί θά πέθαινε σύντομα. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν ὅτι ὁ ἀσθενής πέθανε δυό μῆνες μετά τήν ἐπέμβαση ἀπό ἐπιπλοκές ὅπως ἀνέφερε τό ἀνακοινωθέν.

Τό πιό ἄμεσο πού ἔχουμε νά παρατηρήσουμε βέβαια εἶναι ὅτι μέ τήν ἐπέμβαση αὐτή στήν οὐσία ἔγινε ἐπιτάχυνση τῆς ἡμερομηνίας θανάτου τοῦ ἀσθενοῦς ἀφοῦ κανείς δέν μπορεῖ νά μᾶς βεβαιώσει ὅτι ἄν ἔμενε μέ τήν πάθησή του δέν θά ζοῦσε περισσότερο ἔστω καί λίγο. Ἔχουμε δεῖ πάρα πολλές φορές τίς προβλέψεις τῶν γιατρῶν περί τοῦ προσδοκίμου ζωῆς ἀσθενῶν μέ συγκεκριμένες ἀσθένειες νά πέφτουν ἔξω καί αὐτό γιατί τό πότε θά «φύγει» ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι ἀπόφαση τοῦ Δημιουργοῦ. Μέ τήν ἐπέμβαση αὐτή τέθηκε σχεδόν ἄμεσο τέλος στή ζωή τοῦ συγκεκριμένου ἀσθενοῦς ὁ ὁποῖος θά ὁδηγήθηκε προφανῶς νά συναινέσει στή συγκεκριμένη διαδικασία καί ἀπό τούς γιατρούς του. Σά νά λέμε «μιᾶς καί εἶσαι καταδικασμένος ἔλα νά πειραματιστοῦμε μέ τήν ξενομεταμόσχευση».

Ὅμως ἡ ξενομεταμόσχευση ἀντίκειται σέ αὐτή τήν ἴδια τή φύση τοῦ ἀνθρώπου ὡς Θεοειδοῦς ὄντος. Διαβάζομε στό Βιβλίο τῆς Γενέσεως: (Κεφ. Α΄στίχ 24) «Καί εἶπεν ὁ Θεός: ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχήν ζῶσαν κατά γένος. Καί ἐγένετο οὕτως. Καί ἐποίησεν ὁ Θεός τά θηρία τῆς γῆς κατά γένος, καί τά κτήνη κατά γένος αὐτῶν καί πάντα τά ἑρπετά τῆς γῆς κατά γένος αὐτῶν.» Καί παρακάτω στό ἴδιο κεφάλαιο στόν στίχο 27 διαβάζουμε: «καί ἐποίησεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον, κατ’ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς.» καί παρακάτω (κεφ Β΄, στίχ. 7) «Καί ἔπλασεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπό τῆς γῆς, καί ἐνεφύσησεν εἰς τό πρόσωπον αὐτοῦ πνοή ζωῆς, καί ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχήν ζῶσαν.» Ἀπό τά παραπάνω χωρία μποροῦμε ἀβίαστα νά συνάγουμε τό συμπέρασμα ὅτι ὁ Θεός ξεχώρισε τόν ἄνθρωπο ἀπό τή στιγμή τῆς δημιουργίας του. Ἐνῶ τά ζῶα (κτήνη) τά ἔφτιαξε διά τοῦ λόγου του, τόν ἄνθρωπο τόν ἔπλασε μέ ξεχωριστή ἐνέργεια, ἔβαλε «Προσωπική ἐργασία» ξεχωρίζοντάς τον ἔτσι ἀπό τά ζῶα καί ὄχι μόνο αὐτό ἀλλά τόν ἔπλασε κατ’ «εἰκόνα του» καί τοῦ ἐνεφύσησεν «πνοή ζωῆς» τήν ψυχή τή ζῶσα του. Ὁ ἄνθρωπος δηλαδή ἐπλάστηκε ὡς ἕνα Θεοειδές Ὄν νά εἰκονίζει τόν Θεό καί νά τοῦ μοιάζει θά λέγαμε στήν καθομιλουμένη (ἄν μᾶς ἐπιτραπεῖ αὐτή ἡ ἀπόδοση τοῦ «κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν»).

Ἅγιος Συμεών ὁ θαυμαστορείτης ὁ στυλίτης

῾Ο ὅσιος καὶ θεοφόρος, πατὴρ ἡμῶν Συμεὼν γεννήθηκε στὴν ᾽Αντίοχεια τὸ 521· οἱ γονείς του ἦσαν μυροποιοὶ στὸ ἐπάγγελμα καὶ κατάγονταν ἀπὸ τὴν ῎Εδεσσα. ῾Η γέννησή του εἶχε ἀναγγελθεῖ στὴν μητέρα του, ἁγία Μάρθα (4 ᾽Ιουλ.), ἀπὸ τὸν ἅγιο ᾽Ιωάννη τόν Πρόδρομο, ὁ ὁπόιος ἐμφανίσθηκε καὶ τῆς ἔδωσε τὸ ὄνομά του, προλέγοντας ὅτι θὰ διῆγε, κατὰ τὸ παράδειγμά του, πολιτεία ἀσκητική. ῾Ο Συμεὼν ἦλθε ἀνώδυνα στὸν κόσμο καὶ δεχόταν μόνο τὸ δεξί στήθος τῆς μητέρας του, ἀρνούμενος νὰ θηλάσει, ὅταν ἐκείνη εἶχε γευθεῖ κρέας. ῎Αρχισε νὰ μιλάει ἀπὸ τὴν βάπτισή του, σὲ ἡλικία δύο ἐτῶν, καὶ ἐπτὰ ἡμέρες ἐπαναλάμβανε: «῞Εχω πατέρα καὶ δὲν ἔχω. ῎Εχω καὶ δὲν ἔχω μητέρα» ἐκφράζοντας ἔτσι τὴν πλήρη ἀποταγή του ἀπὸ τά ἐπίγεια. Σὲ ἡλικία πέντε ἐτῶν, γλύτωσε ἀπὸ θαῦμα σὲ ἕναν σεισμό (25 Μαίου 526), μαζί μὲ τὴν μητέρα του, ἐνῶ ὁ πατέρας του πέθανε κάτω ἀπὸ τὰ ἐρείπια τοῦ σπιτιοῦ τους. Λίγο ἀργότερα τὸ παιδὶ εἶδε πάνω στὸ τεῖχος τὸν Χριστὸ περιβαλλόμενο ἀπὸ πλῆθος ἁγίων, ὁ ὁποίος τοῦ δίδαξε τὴν ὁδὸ ποὺ ἔπρεπε νὰ ἀκολουθήσει γιὰ νὰ ἀποκτήσει τὴν σοφία καὶ νὰ ἀποφύγει τὴν τιμωρία τοῦ Θεοῦ. Μιὰ λευκοντυμένη μορφὴ ἐμφανίστηκε, κατόπιν, καὶ τὸν κάλεσε νὰ ἀκολουθήσει σὲ βουνό, ποὺ βρισκόταν σὲ ἀπόσταση δεκατριῶν χιλιομέτρων ἀπὸ τὴν ᾽Αντιόχεια, πρὸς τὴν κατεύθνιση τῆς Σελευκείας, ὅπου πέρασε μερικὲς ἡμέρες συντροφιὰ μὲ τὰ θηρία. Τὸ παιδὶ ἀνακάλυψε ἐν συνεχείᾳ ἕνα μονύδριο, ὅπου τὴν ἀδελφότητα καθοδηγοῦσε ὁ στυλίτης ᾽Ιωάννης, ὁ ὁποίος εἶχε προειδοποιηθεῖ γιὰ τὴν ἄφιξη τοῦ Συμεὼν σὲ ὀπτασίες. Τὸν ὑποδέχθηκε μὲ χαρά, ὡς ἐκλεκτὸ τοῦ Θεοῦ, καὶ τὸν ἔθεσε εὐθὺς ὑπὸ τὴν καθοδήγησή του, ἔκθαμβος ἀπὸ τὰ σημεία σοφίας καὶ ἐγκρατείας τοῦ ἑξάχρονου αὐτοῦ παιδιοῦ ποὺ δὲν δεχόταν νὰ γευθεῖ τροφή, παρὰ μόνο τρεῖς στὶς ἑπτὰ ἡμέρες.

Στὶς ἀρχὲς ἀκόμη τοῦ βίου του στὸ μοναστήρι ὁ Συμεὼν ἐπιτέλεσε τὸ πρῶτο του θαῦμα γιατρεύοντας ἕναν βοσκό, ὁ ὁπόιος ἀπὸ φθόνο θέλησε νὰ τὸν σκοτώσει καὶ γιὰ τιμωρία του ἔμεινε ξερὸ τὸ δεξί του χέρι. ᾽

Βιασμοί καί Γενοκτονία ἐναντίον τῶν Ἑλληνίδων. Μικρά Ἀσία, Πόντος, Θράκη, Καππαδοκία

Θεοφάνης Μαλκίδης

Βιασμοί και Γενοκτονία εναντίον των Ελληνίδων. Μικρά Ασία, Πόντος, Θράκη, Καππαδοκία

Ομιλία στην εκδήλωση στο μνημείο της Γενοκτονίας στο Τορόντο του Καναδά. Μάϊος 2022

Ο πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη Τζόρτζ Χόρτον γράφει ότι ο «επανειλημένος βιασμός γυναικών και κοριτσιών δεν μπορεί να αποδοθεί ούτε σε θρησκευτική μανία, ούτε σε κτηνώδη πάθη. Ένα από δυνατώτερα συναισθήματα που πήρα μαζί μου από τη Σμύρνη ήταν το συναίσθημα της ντροπής, διότι ανήκα στο ανθρώπινο γένος».

Μετά τη δολοφονία των ανδρών, οι γυναίκες απετέλεσαν το κομμάτι εκείνο του πληθυσμού, πάνω στο οποίο κάθε χτύπημα θα επέφερε σημαντικό πλήγμα συνολικά στην εθνική ομάδα. Η γυναίκα είναι η πηγή της ζωής, κάθε δολοφονία στερούσε από τον Ελληνισμό τη βιολογική του συνέχεια. Όπου δεν μπορούσε να γίνει αυτό, υπήρχε ο βιασμός και ο καρπός της αγάπης, του έρωτα, των πιο ωραίων ανθρώπινων συναισθημάτων, η μητρότητα και η οικογένεια, μετατρεπόταν σε ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, σε παντοτινή υπενθύμιση του εγκλήματος. Παράλληλα υπήρχε ο βιασμός των εγκύων και μετέπειτα η δολοφονία μητέρας και εμβρύου, υπήρχε ο εγκλεισμός χιλιάδων γυναικών σε τουρκικά σπίτια.

Ο Φ. Σαντιό αναφέρει ότι «τις γυναίκες και τις κοπέλες η Διοίκηση τις διαμοίρασε χαρέμια, άλλες κλείστηκαν με τη βία σε οίκους ανοχής και έγιναν ιδιοκτησία των Τούρκων. Άλλες τις οδήγησαν στις φυλακές οι χωροφύλακες για τις βιάσουν….. Στις πύλες των πόλεων υπάρχουν σκλαβοπάζαρα με μεγάλη πελατεία, εκεί πουλιούνται οι γυναίκες, τα κορίτσια και τα παιδιά που απήγαγαν οι τουρκικές ή κουρδικές συμμορίες στο διάβα τους».

Στα Bουρλά ο Ρ. Πυώ περιγράφει με λεπτομέρειες την τραγική τύχη που είχαν πολλά κορίτσια, τα οποία για να διαφύγουν από τα χέρια των τυράννων τους, έβαφαν τα πρόσωπά τους με ιώδιο και φορούσαν ρούχα ηλικιωμένων. Δεν γλύτωσαν όμως όλα:

Ἡ Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους περί τοῦ πολέμου στήν Οὐκρανία

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΙΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΝ

Ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ἀπὸ τοῦ ἔτους 2014 ἀρξαμένου πολέμου εἰς τὴν Οὐκρανίαν, μεταξὺ ἀδελφῶν ἡνωμένων ἀπ’ αἰῶνος μὲ κοινὴν ἐν Χριστῷ πίστιν καὶ ἱστορίαν, ἀπὸ καιροῦ ἔχει προτρέψει τὰ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱερὰ Καθιδρύματα ἵνα ἐντείνουν τὰς δεήσεις καὶ προσευχὰς πρὸς κατάπαυσιν αὐτοῦ. Συνεχιζομένου δὲ καὶ ἐνταθέντος ἐπ᾽ ἐσχάτων αὐτοῦ, ἐκφράζει μετὰ συνοχῆς καρδίας τὴν βαθεῖαν λύπην αὐτῆς διὰ τὰς ἀπωλείας τόσων ἀδελφῶν ἡμῶν καὶ τὴν συμπαράστασιν αὐτῆς εἰς τὰ θύματα τῆς συγκρούσεως.

Τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὡς ὑπερχιλιετὴς μοναχικὴ πολιτεία, ἀκολουθώντας τὰ ἀπὸ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν διὰ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς Ἐκκλησίας παραδοθέντα κελεύσματα περὶ τῆς μεταξὺ ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων ἀγάπης καὶ φιλαδελφίας, προσεύχεται νυχθημερὸν καὶ ἀδιαλείπτως ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου καὶ τῶν ὡς ἄνω ἐμπολέμων περιοχῶν εἰδικώτερον.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 31-5-2022

https://youtu.be/SK9LkJj4F_g
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 31-5-2022

Ὁ σταυρός πρέπει νά φοριέται πάντα, δέν ὑπάρχει λόγος νά τόν βγάλεις ἀπό τό στῆθος σου:

Ὁ σταυρός πρέπει νά φοριέται πάντα, δέν ὑπάρχει λόγος νά τόν βγάλεις ἀπό τό στῆθος σου: οὔτε κολύμπι, οὔτε μπάνιο, οὔτε συζυγικές σχέσεις. Ἅγιος Γαβριήλ ὁ Σαμταυριάς (Οὐργκεμπάτζε)

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/05/blog-post_286.html

31 Μαΐου. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τοῦ τυφλοῦ». Ἑρμείου μάρτυρος (β ́ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. ς΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιζ΄ 19-28).

Πραξ. 17,19       ἐπιλαβόμενοί τε αὐτοῦ ἐπὶ τὸν Ἄρειον πάγον ἤγαγον λέγοντες· δυνάμεθα γνῶναι τίς ἡ καινὴ αὕτη ἡ ὑπὸ σοῦ λαλουμένη διδαχή;

Πραξ. 17,19              Και αφού τον επήραν, τον έφεραν στον Αρειον Παγον και του είπαν· “ημπορούμεν να μάθωμεν ποιά είναι αυτή η νέα διδασκαλία, την οποίαν κηρύττεις;

Ἡ ὡφέλεια ἀπό τούς ἐλέγχους, Ἀββᾶ Μᾶρκου-Φιλοκαλία.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_361. Η ωφέλεια από τους ελέγχους, Αββά Μάρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι από τα έργα τους δικαιώνονται, Φιλοκαλία τόμος Α', 30-5-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ μεγαλύτερη προδοσία εἶναι αὐτή τῆς πίστεως, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, (ἀπόσπασμα)

 Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς: Στα έσχατα χρόνια κάθε Χριστιανός είναι υπεύθυνος για το σύνολο της Χριστιανοσύνης

Ἡ γνωριμία τῆς Γερόντισσας Μακρίνας μέ τόν Ἅγιο Γέροντα Ἐφραίμ Κατουνακιώτη!

*Από το βιβλίο: «Λόγια Καρδίας – 

Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου»

~ Τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του έτους 1981 νοσηλεύθηκε επί ένα μήνα στο νοσοκομείο των κληρικών (Ν.Ι.Κ.Ε.) στήν Αθήνα ό μακαριστός Γέρων π. Έφραίμ Κατουνακιώτης (1912-1998), ό όποιος έπασχε από χρόνια δερματική πάθηση των ποδιών. Τό γεγονός αυτό έγινε γνωστό στούς εκκλησιαστικούς κύκλους καί επειδή ό Γέρων δεν έξήρχετο από τό Αγιον Όρος, έσπευσαν πολλές μοναστικές αδελφότητες, καί από γυναικεία Μοναστήρια, να τον επισκεφτούν χάριν διδαχής καί ευλογίας. Ό Γέρων συνοδευόταν από τον πρώτο του υποτακτικό, Ιερομόναχο π. Ιωσήφ, (Πρόκειται γιά τόν διάδοχο του Γέροντος Έφραίμ του Κατουνακιώτου στο ‘Ιερό Ησυχαστήριο του Όσιου Έφραίμ του Σύρου στα Κατουνάκια, στήν έρημο του Αγίου Όρους) ό όποιος τον βοηθούσε στήν νοσηλεία καί εκτελούσε χρέη «θυρωρού» στον θάλαμο, γιά να διατηρείται ή ησυχία του ασθενούς.

Ή Γερόντισσα Μακρίνα μέ μερικές αδελφές μετέβησαν στο νοσοκομείο προκειμένου να επισκεφτούν τον π. Έφραίμ καί απευθυνόμενες στον π. Ιωσήφ πού ευρισκόταν στον διάδρομο, ζήτησαν άδεια να δουν γιά λίγο τον Γέροντα. Ό π. Ιωσήφ εισήλθε στον θάλαμο καί πλησιάζοντας τον Γέροντα του ανακοίνωσε την άφιξη της Γερόντισσας Μακρίνας μέ τις μοναχές της. Ή απάντηση Του Γέροντος ήταν εμφαντική: «Διάπλατα τις πόρτες, παιδί μου!». Ή Γερόντισσα εισήρθε μέ πολύ σεβασμό προς τον Γέροντα καί μέ έκδηλη την αγάπη και την συγκίνηση της. Αφού πήραν την ευλογία του Γέροντος , αναχώρησαν.

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, ὁ Ἁγιορείτης Γέροντας Νεκτάριος καί ἡ Παναγία.Ἕνα σύγχρονο θαῦμα στόν Ἄθωνα.Ἕνα θαῦμα τῆς Θεομήτορος, διά τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου.

O Άγιος Νεκτάριος, ο Αγιορείτης Γέροντας Νεκτάριος και η Παναγία.Ένα σύγχρονο θαύμα στον Άθωνα. Ένα θαύμα της Θεομήτορος, δια του Αγίου Νεκταρίου.

Δήγηση του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ροδοστόλου κ.κ.Χρυσοστόμου (από το βιβλίο του Θεομητορικά και εξόδια στον Αθωνα.σελ.12-17 -διασκευασμένο.)

Τον μήνα Απρίλιο του έτους 1981,μετά από δεκαετείς εν κόσμω προσπάθειες για όσο το δυνατόν μοναχοπρεπέστερη διαβίωση , πεισθήκαμε (οι περί τον ιερομόναχο Κύριλλο) ότι τα δεδομένα και οι συναφείς συγκυρίες δεν μπορούσαν να συμβάλλουν σε αυτό που διακαώς ζητούσε η ψυχή μας.Γι΄αυτό αποφασίσαμε να αναχωρήσουμε και να έλθουμε προς οριστική εγκαταβίωση στο Άγιο Όρος ,στο Περιβόλι της Παναγίας ,στην ωραιότερη πατρίδα εκείνων που θέλουν να ζήσουν ως μοναχοί και να πεθάνουν οσιοπρεπώς.

Πρίν καταλήξουμε οριστικά στο κελλί που βρισκόμεθα σήμερα(Αγ.Νικόλαος Μπυραζέρη) περιδιαβαίναμε και ερευνούσαμε τα οπουδήποτε έρημα κελλιά ,για να δούμε πού και ποιο θα διαλέγαμε προς οριστική διαμονή.

Σε εκείνες τις προσπάθειες και τις ανά την ιερή χερσόνησο πορείες,βρεθήκαμε να περνάμε έξω από την καγκελόπορτα του Ιβηρίτικου κελλιού του Αγίου Ονουφρίου,το οποίο γειτονεύει με την Ιερά Μονή Φιλοθέου και είδαμε στον κήπο του ένα ηλικιωμένο μοναχό , κάθιδρο και εντελώς ατημέλητο,που με κινήσεις όμως που πρόδιδαν πολυχρόνια καλλιεργητική εμπειρία και μυική σιγουριά στο ανεβοκατέβασμα της μακροστύλιαρης δικέλλας, έσκαβε κατάβαθα και αναποδογύριζε τελείως το πολλά υποσχόμενο χώμα.Στις δε καταπράσινες απλωσιές της αντικρυνής πλευράς του κτήματος ,δυό καλοθερμμένα μουλάρια ,ξεσαμάρωτα κι΄αμολυτά ,να καταχαίρονται τις ανοιξιάτικες γλυκοζεστασιές και ξένοιαστα να μασουλάνε τις ποικίλες χλωροτρυφεράδες.

Εὐλογιά τῶν πιθήκων: Ἄλλη μιά προσπάθεια μαζικῆς ὑστερίας ἀπό τά παγκόσμια κέντρα ἐξουσίας

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης

Ἡ «Εὐλογιά τῶν πιθήκων» φαίνεται πώς εἶναι τό νέο «entry» στήν παγκόσμια πασαρέλα τοῦ τρόμου, πού ξεκίνησε μέ τόν κορονοϊό καί εἶναι ἄγνωστο τό πότε θά τελειώσει.

Εὐλογιά τῶν Πιθήκων: Μετά τόν κορονοϊό καί τίς ἀλφαβητικές μεταλλάξεις του, μετά τήν «ἀπειλή» τοῦ φονικοῦ μύκητα «Candida auris» (πού ἔχει ταυτοποιηθεί ἀπό τό... 2009), μετά καί τίς... ἀνεξιχνίαστες ἡπατίτιδες παιδιῶν, φτάσαμε πλέον στό νέο κεφάλαιο μαζικῆς ὑστερίας, τήν ἐμφάνιση τῆς «Εὐλογιᾶς τῶν Πιθήκων».

Μιά νέα ὑγειονομική φρενίτιδα δοκιμάζει νά θρονιαστεῖ πάνω στό χάος πού δημιούργησε τό... πέρασμα τοῦ κορονοϊοῦ, ἐπιβεβαιώνοντας πώς κάποια κέντρα ἐξουσίας ἔχουν βαλθεῖ νά μήν ἀφήσουν μέ τίποτα νά ὀρθοποδήσει ἡ παραζαλισμένη ἀνθρωπότητα.

Εὐλογιά τῶν πιθήκων: Ἕνα νέο «σίριαλ» πανικοῦ;

Γιά ὁλόκληρες δεκαετίες οἱ κοινωνίες ἔρχονταν σέ ἐπαφή μέ ἕνα πλῆθος μεταδιδόμενων ἀσθενειῶν χωρίς κἄν νά τό ἀντιλαμβάνονται. Νοσοῦσαν χωρίς νά μαθαίνουν κἄν τά ὀνόματα τῶν ἰώσεων πού περνοῦσαν. Προχωροῦσαν τίς ζωές τους, χωρίς νά λαμβάνονται μέτρα ἐθνικοῦ, ἄλλα οὔτε κἄν τοπικοῦ χαρακτῆρα. Οἱ ἄνθρωποι συνέχιζαν τήν καθημερινότητα τούς, χωρίς νά βλέπουν ρυθμιστικές ἀρχές νά λειτουργοῦν ὑπό συνθῆκες παράκρουσης.

Καί ἀπό τή φυσιολογική ζωή φτάσαμε σήμερα σέ μιά παρά φύσιν ὑποχονδρίαση. Ἤρθαμε στό σημεῖο ὁ κάθε πολίτης νά «ἀνακαλύπτει» καί ἀπό 2 ἰούς κάθε ἑβδομάδα. Μέ αὐτόν τόν ἀνελέητο βομβαρδισμό τρομολαγνικῶν πληροφοριῶν, νά κοντεύει ὁ κάθε ἄνθρωπος νά ἀποκτήσει πτυχίο «λοιμωξιολόγου», γιατί τά media καί οἱ ἀρχές ἔχουν βαλθεῖ νά συντηρήσουν μέ τό ζόρι μιά παγκόσμια ὑστερία.

Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ:«Διαφοροποιήσεις τῆς πίστεως». π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω. 9, 1-38]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 4-6-2000]

(Β415)

Ο Κύριος Ιησούς, αγαπητοί μου, είπε κάποτε: «Πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;». Αλλά ποια πίστη ο Κύριος θα ζητούσε να βρει όταν κατά τη Δευτέρα Του Παρουσία θα επανήρχετο εις την Γην;

Είναι ένα χωρίο, το οποίο πάρα πολύ με έχει, προσωπικά, εντυπωσιάσει· που έμμεσα δίδεται η πληροφορία ότι δεν θα υπάρχει η πίστις επί της Γης. Δηλαδή συγκεκριμένα, θα είναι σπάνια η πίστις επί της Γης. Και ποία πίστις; Στο Θεανθρώπινο πρόσωπό Του. Δηλαδή προϊόντος του χρόνου, οι άνθρωποι θα παύσουν να πιστεύουν εις τον Ιησούν Χριστόν ως τέλειον Θεόν και τέλειον άνθρωπον. Και τούτο γιατί όλοι μιλούν περί πίστεως, αλλά σε πολλούς χριστιανούς μας, διαφοροποιείται η πίστις. Προσέξτε, διαφοροποιείται η πίστις. Υπάρχει μία πίστις υποκειμενική, με πλείστες όσες παραλλαγές.

Έτσι συνέβη και τότε που ο Κύριος έκανε το θαύμα της θεραπείας του τυφλού. Ο κάθε ένας έλεγε ό,τι ήθελε. Άλλοι επρόβαλλαν ότι αν το θαύμα ήταν πραγματικό. Άλλοι δέχονταν μεν το θαύμα, αλλά δεν το ομολογούσαν, όπως ακριβώς και οι γονείς του τυφλού δεν το ομολογούσαν - μας το λέγει σαφώς ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, διότι εφοβούντο να μη γίνουν αποσυνάγωγοι, επειδή οι άρχοντες είχαν πει ότι όποιος ομολογεί τον Ιησούν ότι είναι ο Μεσσίας, αυτός θα γίνεται αποσυνάγωγος.

Οι άρχοντες θέτουν πολλά ερωτηματικά, αν όντως ήταν θαύμα. Γι΄αυτό, όταν κάλεσαν ή οδήγησαν τον πρώην τυφλόν και τον ερωτούν πώς έγινε αυτό όλο, εκείνος διηγήθηκε το πώς έγινε. Και πάλι τον ξαναρωτούν: «Και πώς έγινε;». Και πάλι: «Και πώς έγινε;». «Καλά», λέγει, «για σταθείτε. Δεν σας είπα; Γιατί ρωτάτε και ξαναρωτάτε ξανά; Μήπως κι εσείς θέλετε να γίνετε μαθηταί Του;». Εκείνοι θύμωσαν εναντίον του πρώην τυφλού και τον έβγαλαν έξω. «Εσύ», λέει, «είσαι όλος ἐν ἁμαρτίαις και θα μας πεις εμάς ότι θέλομε να γίνομε μαθηταί Εκείνου;». Δεν λένε το όνομά Του… «Εκείνου». Δεν λένε το όνομά Του... Και σημειώσατε ότι υπήρχε η αντίληψις ότι ένας που γεννιέται με ένα σημάδι, ένα παιδί ή ο ίδιος, λέει, αμάρτησε(Μα πότε; Στα σπλάχνα της μάνας του αμάρτησε; Πότε;) ή αμάρτησαν οι γονείς του. Αφού λοιπόν είχε τύφλωσιν ο άνθρωπος αυτός, άρα λοιπόν θα πρέπει οι γονείς του να είχαν αμαρτήσει. Κ.λπ. κ.λπ.

Ο μόνος που απεδέχθη το θαύμα ήταν, αγαπητοί μου, ο ίδιος ο τυφλός. Κι όταν λίγο αργότερα, βρήκε ο Κύριος έξω τον πρώην τυφλόν, αφού έμαθε ότι τον είχανε βγάλει έξω κ.λπ. κ.λπ. του είπε: «Σὺ πιστεύεις εἰς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ;». Και λέγει ο τυφλός, ο πρώην τυφλός: «Τίς ἐστιν, Κύριε, ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν;(Κύριε, ποιος είναι για να πιστέψω σε αυτόν;). Και ο Κύριος του απαντά: «Καὶ ἑώρακας αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνός ἐστιν»(Και τον έχεις δει και Εκείνος που ομιλεί τώρα μαζί σου είναι ο Αυτός. Που σου είπα, αν πιστεύεις εις τον Υιόν του Θεού). Και τότε ο τυφλός απαντά: «Πιστεύω, Κύριε». «Καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ».

Ζοῦσε γιά τούς ἄλλους. Ἕνας χρόνος πέρασε χωρίς τή γερόντισσα Γαλακτία

Η Γερόντισσα Γαλάτεια Κανακάκη ζούσε στην Πόμπια, όπου για χρόνια ήταν πολύς

ο κόσμος όλων των ηλικιών, ανάμεσα τους και πολύ νέα παιδιά, που την επισκέπτονταν για να λάβουν την ευχή της και συγκλονιζόταν από την πνευματικότητα και την διορατικότητα της να διακρίνει πολλά.

«Ήταν η προσωποποίηση της αγάπης στον Θεό και στον συνάνθρωπο, της σεμνότητας,

της αφάνειας, της σιωπής, της θυσίας, της προσφοράς, της υπομονής, της ανεξικακίας.

Δεν ζούσε ποτέ για τον εαυτό της. Ζούσε για τους άλλους.

Γι’ αυτό και η ελεημοσύνη της, αθέατη και μυστική έφτανε μέχρι ακτημοσύνης».

Σύμφωνα με

τον π. Αντώνιο Φραγκάκη έχει πει: “θα έχουμε δυσκολίες, αλλά όχι όσα ακούτε και διαβάζετε …

Με το που θα κάνουν κάτι οι Τούρκοι, θα έρθει και το τέλος τους".

Μέγας Κωνσταντῖνος. Ἐδῶ καί αἰῶνες τόν μισοῦν θανάσιμα καί τόν συκοφαντοῦν...

Μέγας Κωνσταντίνος. Εδώ και αιώνες τον μισούν θανάσιμα και τον συκοφαντούν συντονισμένα και συστηματικά ειδωλολάτρες (παλιοί και νέοι), εβραίοι, μασόνοι, αιρετικοί, καπιταλιστές, αθεϊστές...

Είναι η πολιτική φυσιογνωμία που βρίσκεται, περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη, στο στόχαστρο σύσσωμης της Νέας Τάξης Πραγμάτων και της Παγκοσμιοποίησης... διότι ενσαρκώνει το απόλυτο αντίθετο όλων των βδελυγμάτων της...

π. Γεώργιος Μεταλληνός

Ο Άγιος Κωνσταντίνος ο Μέγας στην Μουλβία Γέφυρα. Λεπτομέρεια(Έργο Δημητρίου Σκουρτέλη)

Όσοι έχουν αμφιβολίες λησμονούν ή αγνοούν ότι στην πίστη μας υπάρ­χει ένα μεγάλο πράγμα, που λέγεται: Μετάνοια.

Ένα δάκρυ του αμαρτωλού ο,τιδήποτε κι αν έχει διαπράξει, ένα δάκρυ στο μυστήριο της Εξομολόγησης συγχωρεί όλα τα αμαρτήματα.

Αν δεν υπήρχε η μετάνοια, άδειος θα ήταν ο Παράδεισος, δεν θα είχαμε εορτολόγιο, δεν θα είχαμε Αγίους, διότι δεν υπάρχει άγιος που δεν έκλαψε και δεν μετανόησε για τα αμαρτήματά του.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 30-5-2022

https://youtu.be/5nrkISq3EKs
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 30-5-2022

Εἶπε γέρων:«Ὁ ἅγιος ἄνθρωπος μαζεύει τόν πόνο τῶν ἀνθρώπων καί δίνει χαρά....

Εἶπε γέρων:«Ὁ ἅγιος ἄνθρωπος μαζεύει τόν πόνο τῶν ἀνθρώπων καί δίνει χαρά. Ὁ «ἄγριος», δηλαδή ὁ κοσμικός, μαζεύει χαρά καί δίνει πόνο».

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/05/blog-post_744.html

30 Μαΐου. Ἰσαακίου ὁσίου, ἡγουμένου τῆς μονῆς τῶν Δαλμάτων (†383). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτ. ς΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιζ΄ 1-9).

Πραξ. 17,1         Διοδεύσαντες δὲ τὴν Ἀμφίπολιν καὶ Ἀπολλωνίαν ἦλθον εἰς Θεσσαλονίκην, ὅπου ἦν ἡ συναγωγὴ τῶν Ἰουδαίων.

Πραξ. 17,1                Αφού δε επέρασαν την Αμφίπολιν και την Απολλωνίαν ήλθαν εις την Θεσσαλονίκην, όπου υπήρχε η συναγωγή των Ιουδαίων.

Τά χαρακτηριστικά τοῦ ὑπερόπτη καί τοῦ ταπεινοῦ -Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ, Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Τα χαρακτηριστικά του υπερόπτη και του ταπεινού -Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ, Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, 29-5-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Τό κτίσιμο καί ἁρμολογημα τῶν ἀρετῶν τῆς ψυχῆς (γ' μέρος), Ἀββᾶ Δωροθέου, ΙΔ' Διδασκαλία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

  Το κτίσιμο και αρμολογημα των αρετών της ψυχής (γ' μέρος), Ἀββᾶ Δωροθέου, ΙΔ' Διδασκαλία, 29-5-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Για τήν ἔπαρση καί τήν ταπεινοφροσύνη-Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ, Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ_Για τήν ἔπαρση καί τήν ταπεινοφροσύνη-Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ, Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, 28-5-2022, Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 29-5-2022

https://youtu.be/pBBiQOOVc8A
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 29-5-2022

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος: «Μεγάλη ὀργή θά ἔλθῃ, ἰδίως διά τάς ἀσελγείας καί ἐκτρώσεις»

(Τά ἐμπνευσμένα αὐτά λόγια τοῦ Γέροντος ἐλέχθησαν τήν 8ην Μαΐου 1979, ἔνα ἔτος πρό τῆς ὁσίας κοιμήσεώς του)

…Πιστεύω, ἄν θέλῃ καί ὁ Θεός, νά φύγω γρήγορα. Πρέπει καί νά φύγω, γιατί, ὅπως βλέπω, ὁ κόσμος ὅλος ὅλον εἰς τό πονηρόν τρέχει, σάν ἁμαρτωλός εἰς τήν ἁμαρτίαν. ᾿Ακράτητοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι, καί λαός καί κλῆρος σάν τά ἀχαλίνωτα ἄλογα τρέχουν εἰς τήν ἁμαρτίαν· οὔτε συλλογίζονται Θεόν, θάνατον, κρίσιν, ἀνταπόδοσιν, τίποτε – τίποτε, μόνον γιά τήν ὕλη, γιά τό σῶμα, γιά τίς ἡδονές, γιά τίς τιμές. Γιά τήν ψυχή, γιά τό Θεό, γιά τήν ἀρετή; τίποτε. Πολύ ὀλίγοι εἶναι ἐκεῖνοι πού ἔχουν ἀληθινά ἐνδιαφέροντα, καί ἴσως χάριν αὐτῶν τῶν ὀλίγων κρατεῖ ὁ Θεός τόν κόσμον.

… Ὁ Σατανᾶς κάνει τήν τελευταίαν ἔφοδον, καί εἰς αὐτά τά χρόνια πού εὑρισκόμεθα μεγάλη θλῖψις καί μεγάλη ὀργή θά ρθῆ στόν κόσμον… Στήν ἐποχή τοῦ Προφήτου Ἱερεμίου ὁ Θεός ἀπεφάσισε νά τιμωρήση τούς Ισραηλίτας πολλές φορές καί ὁ ῾Ιερεμίας παρακαλοῦσε τόν Θεό νά λυπηθῆ τό πλάσμα του, τόν λαό του, καί νά μή τούς τιμωρήση, γιά τίς ἁμαρτίες του. Μιά φορά ὅμως λέγει τοῦ Ἱερεμίου θά τήν καταστρέψω τήν ῾Ιερουσαλήμ. ῾Ο ῾Ιερεμίας τότε ἄρχισε νά παρακαλῇ· Θεέ μου μή τήν καταστρέψης καί μή τούς τιμωρήσης…, ἀλλ’ ὁ Θεός τοῦ εἶπε· μή μέ παρακαλᾶς δέν σέ ἀκούω, θά τήν παραδώσω εἰς τούς Βαβυλωνίους, πού ἤδη εἶχαν πλησιάσει τήν ῾Ιερουσαλήμ. Τότε λέει ὁ ῾Ιερεμίας στόν Θεό· πῶς εἶναι δυνατόν νά μποῦνε μέσα οἱ ἐχθροί πού εἶναι ἰσχυρά τά τείχη; Εγώ θά ἀνοίξω τίς πόρτες, ἀπήντησε ὁ Κύριος, γιά νά μποῦν. Εάν δέν τήν παραδώσω ἐγώ δέν μπαίνουν, ἀλλά ἐγώ θά τήν παραδώσω… Αὔριο τό πρωΐ νά καθίσης σέ ἕνα ὑψηλό μέρος καί θά ἰδῆς πῶς θά τήν παραδώσω… Καί εἶδε ἕνα ῎Αγγελο πού ἐπῆγε καί ἄνοιξε τήν ἀνατολική θύρα καί ἐπῆρε τά κλειδιά, κατόπιν στήν Δυτική, Νότιο καί Βόρειο καί τά ἐτοποθέτησε κάτω ἀπό μιά πέτρα, λέγοντας: Δέξου πέτρα τά κλειδιά τῆς πόλεως αὐτῆς τῆς ἁμαρτωλοῦ καί νά τά φυλάξῃς ἕως ὅτου ἐπιστρέψουν οἱ αἰχμάλωτοι, καί κατόπιν ἐφώναξε ὁ ῎Αγγελος· Εἴσελθε ἡ δύναμις τῶν Χαλδαίων, καί ἐμπῆκαν οἱ ἐχθροί μέσα, ἔσφαξαν καί ἐρήμωσαν καί ἐπῆραν πολλούς αἰχμαλώτους καί μαζί μέ αὐτούς καί τόν Ἱερεμίαν. Δι’ αὐτό λέει ὁ ῞Αγιος Χρυσόστομος ὅτι, ὅταν αἱ ἁμαρτίαι τῶν ἀνθρώπων εἶναι πολλαί καί εὑρίσκωνται μέσα εἰς τούς ἁμαρτωλούς καί δίκαιοι ὁ Θεός μαζί μέ τούς ἁμαρτωλούς, καμμιά φορά, παίρνει καί δικαίους…

Εὐλάβεια καί πόθος Θεομητορικός

Νικήτας Μοναχός Καψαλιώτης (1907-1989)

Ευλάβεια και πόθος Θεομητορικός

Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση

Ρώτησε κάποιος μοναχός το γερω-Νικήτα από τη Σταυρονικητιανή Καλύβη της Παναγίας Καζνάσκας, χάριν ωφελείας και οικοδομής, τι κανόνα κάνει. Απήντησε: "Ο Γέροντάς μου στο κοινόβιο μου είπε να κάνω 6 κομποσχοίνια του Κυρίου και 6 της Παναγίας.

Εγώ τα κάνω όλα στην Παναγία. Η τιμή στην Παναγία σώζει. Ο Κύριος χαίρεται, όταν τιμάμε τη μητέρα του. Όποιος τιμά την Παναγία που θήλασε τον Κύριο του σύμπαντος, περισσότερο θα τιμά τον ίδιο τον Κύριο. Η Παναγία είναι μάνα· ξέρεις τι θα πει μάνα;".

Εδώ ο λυγμός διακόπηκε από τους λυγμούς του Γέροντα που φαινόταν σαν ένα μικρό παιδάκι με αγάπη ανυπέρβλητη προς την Παναγία-μητέρα του. Αυτή η ευλάβεια και ο παρθενικός πόθος που ανάβει το πυρ το εγκάρδιο στις καρδιές των αγιορειτών μοναχών, ομορφαίνει και αρωματίζει τη μοναχική τους ζωή.

Ο γερω-Νικήτας, τετρωμένος και αυτός από Θεομητορικό φόβο κατάκαρδα, ήταν λάτρης και δούλος της Παναγίας της Καζνάσκας. Είχε στο κελλί του θαυματουργή εικόνα, αντίγραφο της Παναγίας του Καζάν. Μπροστά στην εικόνα έκαιγε ακοίμητο πάντα ένα καντήλι με μεγάλη φλόγα και σχεδόν πάντα ένα μεγάλο κερί. Την είχε τοποθετήσει στη μέση της Εκκλησίας. Γέμιζε όλο το χώρο. Όταν εργαζόταν στον Παντοκράτορα και έμενε την νύχτα εκεί, ερχόταν δύο ώρες πεζοπορία και άναβε το καντήλι και ξαναγύριζε. Όλες τις πτωχές οικονομίες του τις πρόσφερε θυσία στην Παναγία για λάδι, κερί και θυμίαμα.

Όταν έλειπε ποτέ δεν κλείδωνε το Καλύβι του. Κάποτε που είχαν γίνει κλοπές σε κελλιά της περιοχής, τον ρώτησαν πώς δε φοβάται να μην τον κλέψουν, απήντησε: "Εγώ ήρθα να φυλάξω την Παναγία ή η Παναγία εμένα;" και πράγματι, παρ' ότι ήταν νύχτα-μέρα ανοιχτό το Κελλί του δε χάθηκε τίποτε.

Σχόλιο σέ δηλώσεις τοῦ «Πάπα» Φραγκίσκου

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 23η Μαΐου 2022

Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΠΙΣΜΟ.

(Σχόλιο σε δηλώσεις του «Πάπα» Φραγκίσκου)

Η Αγία μας εκκλησία χαρακτηρίζεται στο Σύμβολο της Πίστεως ως «Καθολική», επειδή κατέχει ολόκληρη την αλήθεια, την οποία οφείλει να γνωρίζει ο άνθρωπος για την σωτηρία του και επειδή έχει πανανθρώπινο και διαχρονικό χαρακτήρα.

Πιο συγκεκριμένα, «η έννοια της εκκλησιαστικής καθολικότητας μπορεί να ερμηνευτεί με δύο τρόπους: τοπικά-γεωγραφικά και τροπικά. Με την τοπική έννοια, σημαίνει την Εκκλησία που τείνει να περιλάβει στους κόλπους της όλους τους λαούς της γης, κατά το “πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το ευαγγέλιον πάση τη κτίσει” (Μάρκ.16,15). Με την τροπική έννοια, σημαίνει την Εκκλησία, που αποτελεί ένα ενιαίον όλο, χωρίς τοπικούς, χρονικούς, ή ποσοτικούς - αριθμητικούς περιορισμούς, η οποία περιλαμβάνει στους κόλπους της όλους εκείνους που ανήκαν, ανήκουν και θα ανήκουν στο μυστικό σώμα του Χριστού “ζώντας τε και τεθνεώτας”, τους “απανταχού της οικουμένης πιστούς”, όλων των αιώνων, είτε ζώντες είτε και “προ της του Χριστού παρουσίας ευηρεστηκότες” (Ι. Χρυσοστόμου, Εις την προς Εφεσίους - Ι΄, PG 62, 75) και “προαπελθόντες εν πίστει εκ της επιγείου εις την ουράνιον Εκκλησίαν” (λ. «Εκκλησία», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 5, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1964, σελ. 483). Η Εκκλησία μπορεί να υπάρχει και να είναι Καθολική ακόμη και στα πλαίσια μιας τοπικής Εκκλησίας, (Ελλάδας, Ρωσίας κ.λπ.), αρκεί να υπάρχουν σ’ αυτήν τα στοιχεία που κάνουν την Εκκλησία Μία, όπως προαναφέρθηκαν.

Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ. Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Στό κατά τόν εὐαγγελιστήν Ἰωάννη Η ἐωθινό εὐαγγέλιο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά:

ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗ ΙΩΑΝΝΗ

Η΄ ΕΩΘΙΝΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ[Ιω.20,11-18]

(το οποίο διαβάζεται κατά την Κυριακή του Τυφλού)

Όπου εκτίθεται και ότι μεγάλων δωρεών θα αξιωθούν όσοι παραμένουν έως το τέλος με ευλάβεια στις ιερές συνάξεις.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Ο Ιωάννης ο Παρθένος είναι ο μόνος που απέκτησε και πλούτισε κατά χάρη μητέρα την μόνη από τις μητέρες Παρθένο, ο εξαιρετικά αγαπημένος του Χριστού, ο περισσότερο από τους άλλους ευαγγελιστές θεωρούμενος ως υιός βροντής, την οποία ο Κύριος ανέβηκε στους ουρανούς και κρότησε· γι΄αυτό, χρησιμοποιώντας πιο μεγαλόφωνο κήρυγμα, για να μας διατρανώσει το συμβάν της δεσποτικής αναστάσεως από τους νεκρούς και να ιστορήσει τον τρόπο της φανερώσεως μετά την ανάστασή Του, την περασμένη Κυριακή[:Κυριακή της Σαμαρείτιδος, ανάγνωση στον όρθρο του Ζ΄ Εωθινού Ευαγγελίου, Ιω.20,1-10] ακούστηκε να λέγει δια της περικοπής του ευαγγελικού συγγράμματός του: «Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωΐ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ βλέπει τὸν λίθον ἠρμένον ἐκ τοῦ μνημείου. τρέχει οὖν καὶ ἔρχεται πρὸς Σίμωνα Πέτρον καὶ πρὸς τὸν ἄλλον μαθητὴν ὃν ἐφίλει ὁ Ἰησοῦς(:Αφού πέρασε το Σάββατο, την επόμενη ημέρα, που ήταν η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, η Μαρία η Μαγδαληνή έρχεται στο μνημείο πρωί, όταν ήταν ακόμη σκοτάδι, και βλέπει ότι ο λίθος που έφραζε την είσοδο του τάφου ήταν σηκωμένος από το μνήμα. Όταν λοιπόν είδε το μνήμα ανοιχτό, τρέχει κι έρχεται στον Σίμωνα Πέτρο και στον άλλο μαθητή τον οποίο αγαπούσε ο Ιησούς)»[Ιω.20,1-2], δηλώνοντας στο σημείο αυτό τον εαυτό του.

Τώρα δε[:εδώ ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς αναφέρεται στο όγδοο εωθινό ευαγγέλιο, Ιω. 20,11-18, το οποίο διαβάζεται κατά τον όρθρο της Κυριακής του Τυφλού] τον ακούσαμε να λέγει: «Μαρία δὲ εἱστήκει πρὸς τῷ μνημείῳ κλαίουσα ἔξω(:Η Μαρία όμως στο μεταξύ στεκόταν κοντά στο μνημείο και έκλαιγε έξω απ’ αυτό, χωρίς να φαντάζεται ποτέ ότι ο Ιησούς αναστήθηκε)»[Ιω.20,10]. Πραγματικά ο ίδιος ο Ιωάννης μαζί με τον Πέτρο, αφού την άκουσαν και έτρεξαν στο ζωαρχικό μνημείο, είδαν και, αφού πίστεψαν με τεκμήρια και θαύμασαν, απήλθαν στα δικά τους. Η δε Μαρία, παραμένοντας, στεκόταν έξω κοντά στο μνημείο κλαίγοντας, πράγμα που υποδηλώνει ότι δεν είχε ακόμη λάβει καμία πληροφορία για την Ανάσταση του Δεσπότη, αν και είχε ήδη έλθει δύο φορές με άλλους στο μνημείο· δηλαδή πρώτα με την Θεομήτορα, όπως ιστόρησε ο Ματθαίος, γράφοντας: «Ὀψὲ δὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων, ἦλθε Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία θεωρῆσαι τὸν τάφον. καὶ ἰδοὺ σεισμὸς ἐγένετο μέγας(:Αργά λοιπόν τη νύχτα του Σαββάτου, την ώρα που ξημέρωνε η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, ήλθε η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία για να δουν τον τάφο. Και ξαφνικά, έγινε σεισμός μεγάλος)» [Ματθ.28,1-2] και τα εξής. Έπειτα, έρχεται τώρα μαζί με τον Πέτρο και τον Ιωάννη, οι οποίοι πιστεύοντας με όσα είδαν και θαυμάζοντας, απήλθαν. Ήλθε λοιπόν μαζί με άλλους στον τάφο δύο φορές και ενώ, όλοι εκείνοι που ήλθαν μαζί πίστεψαν και βεβαιώθηκαν, αυτή, μην έχοντας λάβει καμία βεβαιότητα ακόμη, κλαίει απαρηγόρητη.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Τυφλοῦ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφ. Θ΄, εδάφια 1-38

1Καί παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. 2 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ραββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ; 3 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ' ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ. 4 ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι. 5 ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ᾦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου. 6 ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἐποίησε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ 7 καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθε βλέπων.

8 Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρότερον ὅτι τυφλὸς ἦν, ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτῶν; 9 ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐστιν· ἄλλοι δὲ ὅτι ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγώ εἰμι. 10 ἔλεγον οὖν αὐτῷ· πῶς ἀνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί; 11 ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· ἄνθρωπος λεγόμενος ᾿Ιησοῦς πηλὸν ἐποίησε καὶ ἐπέχρισέ μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέ μοι· ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν δὲ καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα. 12 εἶπον οὖν αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος; λέγει· οὐκ οἶδα.

13 ῎Αγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους, τόν ποτε τυφλόν. 14 ἦν δὲ σάββατον ὅτε τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς. 15 πάλιν οὖν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· πηλὸν ἐπέθηκέ μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω. 16 ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές· οὗτος ὁ ἄνθρωπος οὐκ ἔστι παρὰ τοῦ Θεοῦ, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ. ἄλλοι ἔλεγον· πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν; καὶ σχίσμα ἦν ἐν αὐτοῖς.17 λέγουσι τῷ τυφλῷ πάλιν· σὺ τί λέγεις περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἤνοιξέ σου τοὺς ὀφθαλμούς; ὁ δὲ εἶπεν ὅτι προφήτης ἐστίν.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Τυφλοῦ.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. ΙΣΤ΄, εδάφια 16-34

16 ᾿Εγένετο δὲ πορευομένων ἡμῶν εἰς προσευχὴν παιδίσκην τινὰ ἔχουσαν πνεῦμα πύθωνος ἀπαντῆσαι ἡμῖν, ἥτις ἐργασίαν πολλὴν παρεῖχε τοῖς κυρίοις αὐτῆς μαντευομένη. 17 αὕτη κατακολουθήσασα τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Σίλᾳ ἔκραζε λέγουσα· οὗτοι οἱ ἄνθρωποι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου εἰσίν, οἵτινες καταγγέλλουσιν ἡμῖν ὁδὸν σωτηρίας. 18 τοῦτο δὲ ἐποίει ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας. διαπονηθεὶς δὲ ὁ Παῦλος καὶ ἐπιστρέψας τῷ πνεύματι εἶπε· παραγγέλλω σοι ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐξελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῆς. καὶ ἐξῆλθεν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ.

19 ᾿Ιδόντες δὲ οἱ κύριοι αὐτῆς ὅτι ἐξῆλθεν ἡ ἐλπὶς τῆς ἐργασίας αὐτῶν, ἐπιλαβόμενοι τὸν Παῦλον καὶ τὸν Σίλαν εἵλκυσαν εἰς τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας, 20 καὶ προσαγαγόντες αὐτοὺς τοῖς στρατηγοῖς εἶπον· οὗτοι οἱ ἄνθρωποι ἐκταράσσουσιν ἡμῶν τὴν πόλιν ᾿Ιουδαῖοι ὑπάρχοντες. 21 καὶ καταγγέλλουσιν ἔθη ἃ οὐκ ἔξεστιν ἡμῖν παραδέχεσθαι οὐδὲ ποιεῖν Ρωμαίοις οὖσι. 22 καὶ συνεπέστη ὁ ὄχλος κατ᾿ αὐτῶν. καὶ οἱ στρατηγοὶ περιρρήξαντες αὐτῶν τὰ ἱμάτια ἐκέλευον ραβδίζειν, 23 πολλάς τε ἐπιθέντες αὐτοῖς πληγὰς ἔβαλον εἰς φυλακήν, παραγγείλαντες τῷ δεσμοφύλακι ἀσφαλῶς τηρεῖν αὐτούς· 24 ὃς παραγγελίαν τοιαύτην εἰληφὼς ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἐσωτέραν φυλακὴν καὶ τοὺς πόδας αὐτῶν ἠσφαλίσατο εἰς τὸ ξύλον. 25 Κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον Παῦλος καὶ Σίλας προσευχόμενοι ὕμνουν τὸν Θεόν· ἐπηκροῶντο δὲ αὐτῶν οἱ δέσμιοι. 26 ἄφνω δὲ σεισμὸς ἐγένετο μέγας, ὥστε σαλευθῆναι τὰ θεμέλια τοῦ δεσμωτηρίου, ἀνεῴχθησάν τε παραχρῆμα αἱ θύραι πᾶσαι καὶ πάντων τὰ δεσμὰ ἀνέθη.

Ἀναφέρει γέροντας:Ἀντανακλάσεις! Εἶναι ἀκριβῶς αὐτό πού ἡ ζωή μας δίνει!!Ὅ,τι εἴμαστε , ὅ,τι κάνουμε , ὅ,τι δίνουμε αὐτό εἰσπράτουμε!!

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/05/blog-post_11.html

29 Μαΐου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ϛ ́ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Ἡ θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ». Θεοδοσίας παρθενομάρτυρος. Ἀλεξάνδρου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας (†328). Ὑπομονῆς ὁσίας. [Ἐπέτειος τῆς ἀποφράδος ἡμέρας τῆς ὑπὸ τῶν Τούρκων γενομένης ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως (1453).] Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ· μνήμη Ἀρσενίου τοῦ ἱερομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. ς΄ Πράξ. (Πρξ. ις΄ 16-34).

Πραξ. 16,16       Ἐγένετο δὲ πορευομένων ἡμῶν εἰς προσευχὴν παιδίσκην τινὰ ἔχουσαν πνεῦμα πύθωνος ἀπαντῆσαι ἡμῖν, ἥτις ἐργασίαν πολλὴν παρεῖχε τοῖς κυρίοις αὐτῆς μαντευομένη.

Πραξ. 16,16              Καποτε δε, όταν ημείς επηγαίναμε στον τόπον της προσευχής, μας συνήντησε στον δρόμον μια νεαρά δούλη, που είχε πονηρόν, μαντικόν πνεύμα μέσα της και έδιδε διαφόρους μαντείας επί μέσα της και έδιδε διαφόρους μαντείας επί πληρωμή. Αυτή με τας μαντείας που έδινε, απέδιδε πολλά κέρδη στους κυρίους της.

Ἡ ὑπακοή καί ἡ προσευχή ἀναγκαῖα γιά τήν ὑπερνίκηση τοῦ σαρκικοῦ φρονήματος, Ἀββᾶ Μᾶρκου-Φιλοκαλία. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_359. Η υπακοή και η προσευχή αναγκαια για την υπερνικηση του σαρκικου φρονηματος, Αββα Μαρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι από τα έργα τους δικαιώνονται, Φιλοκαλία τόμος Α', Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, 28-5-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Πειρασμοί- αἰτία, ὡφέλεια καί διαφορά (Δ' μέρος), Εὐεργετινός Γ΄ τόμος- Ὑπόθεσις ΛΓ', Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτου

 230. Πειρασμοί- αιτία, ωφέλεια και διαφορά (Δ' μέρος), Εὐεργετινός Γ΄ τόμος- Ὑπόθεσις ΛΓ', 28-5-2022, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτου,

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ ἀπιστία γεννᾶ τήν χαλάρωση, Ἀββᾶ Μᾶρκου-Φιλοκαλία. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ_358. Η απιστία γεννά την χαλάρωση, Αββά Μάρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι από τα έργα τους δικαιώνονται, Φιλοκαλία τόμος Α', 27-5-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com