Πριν μερικά χρόνια, είχε κυκλοφορήσει ένα βιβλίο της καθηγήτριας Λεπεσίνσκαγια, το οποίο προκάλεσε θόρυβο. Αυτή ισχυρίστηκε ότι είδε στο μικροσκόπιο να ζωογονούνται τα μόρια του λευκώματος. Τα πειράματα της Λεπεσίνσκαγια επαναλήφθηκαν από πολλούς και σοβαρούς επιστήμονες, αλλά κανένας απ’ αυτούς δεν επιβεβαίωσε την σπουδαία αυτή ανακάλυψη της.
Απαντήσεις σε προβλήματα που δεν μπορεί να εξηγήσει η επιστήμη, πρέπει να ψάχνουμε στην Αγία Γραφή, η οποία είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από κάθε επιστήμη. Στην πρώτη σελίδα του βιβλίου της Γενέσεως διαβάζουμε, ότι στην αρχή η δημιουργημένη από το Θεό γη, ήταν «αόρατος και ακατασκεύαστος» (Γεν. 1, 2). Το περισσότερο μέρος της ήταν σκεπασμένο με νερό και το Άγιο Πνεύμα «επεφέρετο επάνω του ύδατος» (Γεν. 1, 2). Αυτό τί σημαίνει; Αυτό σημαίνει ότι μετέδιδε στα νερά τη δημιουργική Του δύναμη, την απαραίτητη για να δημιουργηθεί εκεί η ζωή, επειδή οι πρώτοι ζωντανοί οργανισμοί, τα ερπετά και τα ψάρια, εμφανίστηκαν στο νερό. Η ζωή πρωτεμφανίστηκε στο νερό, με την δύναμη και με την επέλευση του Αγίου Πνεύματος. Η καλύτερη και απόλυτη επιβεβαίωση αυτής της αλήθειας, μας δόθηκε από τον ίδιο τον Κύριο και Θεό μας Ιησού Χριστό, ο οποίος είπε: «Το πνεύμα εστί το ζωοποιούν» (Ίω. 6, 63). Τα απλά αυτά λόγια του Θείου Διδασκάλου είναι αρκετά, για να μην ψάχνουμε απάντηση στο ερώτημα για την αρχή της ζωής στα βάθη της επιστήμης, αλλά να θεωρούμε μοναδικό δοτήρα της ζωής, το Πνεύμα το Άγιον.
Ας σταθούμε τώρα στα λόγια του πολυάθλου Ιώβ: «Κλείθρα δε ουρανού δεδοίκασιν Αυτόν» (Ιώβ 26, 13). Μεγάλη εντύπωση μας προξενεί η ενατένιση του ενάστρου ουρανού κατά την νύκτα με τις μυριάδες λαμπερά αστέρια! Γεννά μέσα μας την αίσθηση του απείρου και της αιωνιότητος, τον θαυμασμό ενώπιον της παντοδυναμίας και της πανσοφίας του Δημιουργού! Αλλά δεν είναι η μεγαλοπρέπεια του ουρανού το μοναδικό έργο του Αγίου Πνεύματος. Από Αυτό προέρχεται όλη η ομορφιά με την οποία αστράπτει και λάμπει η υλική κτίση.
Αν, όπως πιστεύουν οι υλιστές, όλη η φύση και ο κόσμος ολόκληρος δημιουργήθηκαν τυχαία και κατά τους νόμους της λογικής, τότε δεν θα υπήρχε η ομορφιά του κόσμου, επειδή καμμία εσωτερική σχέση δεν υπάρχει μεταξύ λογικής και ομορφιάς. Κάτι πού είναι πλασμένο από σίδερο, κάρβουνο, πηλό ή γυαλί, μπορεί να είναι πολύ λογικό, όμως συνήθως, στερείται τελείως της ομορφιάς.
Μία εσωτερική γαλήνη, ένα χαμόγελο χαράς που μας προξενεί η θέα της αυγής και της δύσης του ηλίου, είναι βεβαίως και αυτά του Αγίου Πνεύματος, του Δημιουργού της ομορφιάς. Από Αυτόν είναι και η τρυφερή ομορφιά των μικρών λουλουδιών, που μας «κοιτάζουν» με τα ματάκια τους. Η λεπτή δαντέλλα που σχηματίζει η λευκή ταξιανθία, με γαλάζια και ρόδινα άνθη, μενεξεδένια και με μπλε χρώματα μας «κοιτάζουν» αυτά τα μικρούλια, τα δημιουργήματα του Θεού, με τα καθαρά τους ματάκια, με τα πέταλα και τις στεφάνες τους, αναδίνοντας την ευωδία τους. Μα δεν είναι ολοφάνερο ότι αυτά εν σιωπή μας μιλάνε για την καθαρότητα της ψυχής; Πρέπει να έχει κανείς πολύ «χοντρή» καρδιά για να μην ακούει αυτή τη φωνή του Θεού, η οποία ηχεί τόσο καθαρά σ’ όλη την φύση.
Και πόση τρομερή ομορφιά και μεγαλοπρέπεια υπάρχει στις μεγάλες οροσειρές, που υψώνονται πάνω από τα σύννεφα! Πώς ταπεινώνεται το υπερήφανο πνεύμα μας, όταν τις κοιτάζουμε! Τότε είναι που αισθανόμαστε την αδυναμία και την μηδαμινότητά μας. Έτσι μας ταπεινώνει και μας νουθετεί το Άγιο Πνεύμα, με την ομορφιά των δημιουργημάτων Του! Έτσι μας αποκαλύπτεται η βαθειά αλήθεια του λόγου του Θεού: «Το γαρ Πνεύμα πάντα ερευνά» (Α’ Κορ. 2, 10).
Το άγιο Πνεύμα είναι ο Δοτήρ της ζωής και υπάρχει μέσα σε όλα τα ζωντανά όντα. Αυτός δίνει τη ζωή, σε ένα ελάχιστο χορτάρι και στα λουλουδάκια. Αλλά δίνει και την ανώτερη ζωή, σε βαθμό μέγιστο, στους ανθρώπους, οι οποίοι έδειξαν ζήλο στην τήρηση των εντολών του Χριστού και με αυτό τον τρόπο, αξιώθηκαν να γίνουν μονές του Αγίου Πνεύματος. Σ’ αυτούς δίνει πλουσιοπάροχα τα χαρίσματα Του: «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια» (Γαλ. 5, 2,223).
Ας βάλουμε, αδελφοί μου και αδελφές, σαν ανώτερο στόχο της ζωής μας, την απόκτηση αυτών των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος και σ’ Αυτόν, που μας παρέχει τη ζωή, ας αναπέμψουμε με όλη την καρδιά μας δόξα, τιμή και ευχαριστία, με τον Άναρχο Πατέρα Του, από Τον οποίο εκπορεύεται, και Τον Αΐδιο Υιό του Θεού, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Αμήν.
[Από την συλλογή: «Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, Λόγοι και ομιλίες που εκφωνήθηκαν στην Συμφερούπολη κατά την περίοδο 1955-1957.» τόμος Α: Σελ. 277 – 280. Μετάφραση από τα ρωσικά. ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» Θεσσαλονίκη]
(Πηγή ψηφ. κειμένου: orp.gr)
https://alopsis.gr/λόγος-εις-την-ημέραν-του-αγίου-πνεύματ/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου