Ἄς μαθαίνουμε καί ἄς τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ πνευματικοῦ νόμου-Τά δικαιώματα τοῦ Θεοῦ, Ἀββᾶ Μάρκου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

  Ας μαθαινουμε και ας τηρούμε τις εντολές του πνευματικού νόμου-Τα δικαιώματα του Θεού, Αββά Μάρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι από τα έργα τους δικαιώνονται, Φιλοκαλία τόμος Α', Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

-- Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Περί ὀμοφυλοφιλίας (Β') Καί Ἐκκλησίας, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Περί Ομοφυλοφιλίας (Β') Και Εκκλησίας,

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ μέ ὑπομονή σταθερά πνευματική ἐργασία εἶναι τό ζητούμενο, Ἀββᾶ Μᾶρκου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

  Η με υπομονή σταθερά πνευματική εργασία είναι το ζητούμενο, Αββά Μάρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι από τα έργα τους δικαιώνονται, Φιλοκαλία τόμος Α', Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, 30-7-2022

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Οἱ διαβολικές προσβολές τῶν λογισμῶν, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_403. Ὁ διάβολος πειράζει μέ προσβολές πονηρῶν λογισμῶν, δέν βιάζει ὅμως ἀλλά ὑποδεικνύει τήν ἀρχή, Αββά Μάρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι από τα έργα τους δικαιώνονται, Φιλοκαλία τόμος Α', Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, 30-7-2022

http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή

Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ

ΠΗΓΗ:ΤΟ ΕΙΛΗΤΑΡΙΟΝ

Η ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΔΩ

Τα Μάγδαλα [1], μικρό ψαροχώρι στη δυτική όχθη της λίμνης Γεννησαρέτ, πέντε χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την πόλη της Τιβεριάδος, ήταν η πατρίδα της αγίας Μαρίας. Εύπορη κόρη, ζούσε με τον φόβο του Θεού και την τήρηση των εντολών Του, μέχρι την ημέρα που βρέθηκε υπό το κράτος των επτά δαιμονίων (βλ. Μάρκ. 16, 9· Λουκ. 8, 2) [2]. Βασανιζόμενη και ανίκανη εντελώς να βρει ανάπαυση, πληροφορήθηκε ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθε στην περιοχή, αφού διέσχισε την Σαμάρεια, και ότι προσείλκυε πλήθη λαού που Τον ακολουθούσαν, με τα θαύματα και την ουράνια διδασκαλία Του. Γεμάτη λαχτάρα και ελπίδα, έτρεξε προς Εκείνον και, αφού παρέστη μάρτυς στο Θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων σε αριθμό ικανό να θρέψει περισσότερες από τέσσερις χιλιάδες ψυχές (Ματθ. 10, 30-39), έπεσε στα πόδια του Σωτήρος και Του ζήτησε να την οδηγήσει στην οδό της αιωνίου ζωής.

Αφού λυτρώθηκε από τη δοκιμασία των δαιμονίων, απαρνήθηκε τα υπάρχοντά της και κάθε δεσμό με τον κόσμο, για να ακολουθήσει τον Χριστό σε όλες τις περιοδείες Του μαζί με τους Αποστόλους, την Παναγία και άλλες ευσεβείς γυναίκες που είχαν ταχθεί στην υπηρεσία Του, αφού θεραπεύθηκαν από διάφορες ασθένειες: τη Μαρία, τη μητέρα του Ιακώβου του μικρού και του Ιωσή· τη Μαρία του Κλωπά· την Ιωάννα, που ήταν γυναίκα του επιτρόπου Χουζά· τη Σουσάννα και τη Σαλώμη, τη μητέρα των υιών Ζεβεδαίου.

Όταν εκπλήρωσε την αποστολή Του στη Γαλιλαία, ο Κύριος κατευθύνθηκε προς την Ιερουσαλήμ, παρά τις προειδοποιήσεις των κοντινών Του ανθρώπων. Η Μαρία η Μαγδαληνή Τον ακολούθησε και εκεί χωρίς δισταγμό και συνδέθηκε φιλικά με τη Μαρία και τη Μάρθα από τη Βηθανία. Όταν ο Κύριος ελευθέρωσε έναν δαιμονισμένο που ήταν βουβός και βεβαίωσε ότι εξέβαλλε τα δαιμόνια με το Πνεύμα του Θεού, μια φωνή δυνατή ακούστηκε ενθουσιαστικά μέσα από το πλήθος λέγοντας: «Μακάρια η κοιλιά που Σε βάσταξε και οι μαστοί που Σε θήλασαν!» (Λουκ. 11, 27). Η φωνή αυτή ήταν πιθανόν της αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής. Ήταν επίσης παρούσα στην ανάσταση του Λαζάρου και στερεώθηκε τότε στην πίστη της στον Υιό και Λόγο του Θεού. Ενώ οι άλλοι μαθητές είχαν εγκαταλείψει τον Διδάσκαλο τη στιγμή της προδοσίας και της σύλληψής Του, εκείνη Τον ακολούθησε μέχρι την αυλή του αρχιερέως και, κατόπιν, παρευρέθηκε στην άδικη κρίση Του στο δικαστήριο του Ποντίου Πιλάτου και στο Πάθος Του μαζί με την Παναγία και τον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο (Ιωάν. 19, 25).

Μόλις ἀρχίσω νά διαβάζω τήν Εὐχή, ἡ Ἁγία Τράπεζα κυκλώνεται ἀπό Θεϊκή Φωτιά πού φτάνει τά δύο-τρία μέτρα ὕψος..

Αγία Τράπεζα: Τον περασμένο αιώνα στη Μικρασία έζησε ένας άγιος αλλά αφανής λευίτης, ο π. Ιωάννης. Ήταν έγγαμος, οικογενειάρχης, από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας.

Τις καθημερινές εργαζόταν στα χωράφια, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές λειτουργούσε στην εκκλησία. Στη Θεία Λειτουργία σχεδόν πάντοτε ξεσπούσε σε δάκρυα και αναστεναγμούς.

Την ώρα μάλιστα του καθαγιασμού η κατάνυξή του κορυφωνόταν. Οι ψάλτες έψαλλαν το «Σε υμνούμεν…» όσο πιο αργά μπορούσαν, αλλά εκείνος καθυστερούσε πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά ή και περισσότερο. Έτσι κι εκείνοι επαναλάμβαναν τον ύμνο μέχρι πέντε ή έξι φορές. Τελικά, πλησίασαν κάποτε τους επιτρόπους και τους είπαν το πρόβλημά τους. Εκείνοι με τη σειρά τους το διαβίβασαν στο λειτουργό.

-Πάτερ Ιωάννη, συχνά καθυστερείς την ώρα του καθαγιασμού. Οι ψάλτες και ο λαός έξω σε περιμένουν πολλή ώρα. Δεν μπορείς να λες πιο σύντομα την ευχή, για να μη γίνεται χασμωδία;

-Πως θα γίνει αυτό;

Ἐπιφανής τοῦρκος διανοούμενος ἀποκαλύπτει τό ἀληθινό Ἰσλάμ.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 25η Ιουλίου 2022

ΕΠΙΦΑΝΗΣ ΤΟΥΡΚΟΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΙΣΛΑΜ

Το Γραφείο μας έχει δημοσιεύσει πολλές εργασίες του, σχετικά με το Ισλάμ. Εκ καθήκοντος αναγκαστήκαμε να μελετήσουμε σε βάθος τις αρχές και τις διδασκαλίες του Κορανίου και της Χαντίθ (ισλαμικής παράδοσης) και γενικά την ιστορία του Ισλάμ, διαπιστώνοντας την αληθινή του φύση και γνωρίζοντας την πραγματική ιστορική του πορεία. Βεβαίως αντιμετωπίζουμε συχνά σκληρή και εν πολλοίς άδικη κριτική, ότι δήθεν προσεγγίζουμε και παρουσιάζουμε με παρωπίδες γενικά τις διαφορετικές πίστεις, και εν προκειμένου το Ισλάμ, με έλλειψη αντικειμενικότητας. Αντιπαρερχόμαστε αυτές τις κατηγορίες, προβάλλοντας ως τεκμήριο, την παντελή απουσία ως τώρα σοβαρού και επιστημονικού αντιλόγου και παράθεση αξιόπιστων στοιχείων.

Με την παρούσα ανακοίνωση μας θα αποδείξουμε πως οι πηγές μας είναι ποικίλες, ακόμη και αντίθετες με την πίστη μας, φθάνει να είναι αξιόπιστες. Θα προβάλλουμε την γνώση και την εμπειρία ενός σημαντικού ανθρώπου για την αληθινή φύση του Ισλάμ, ο οποίος προέρχεται από μουσουλμανική οικογένεια και δηλώνει άθεος. Μιλά εκ πείρας για τον ισλαμισμό και τις τρομερές επιπτώσεις στις χώρες και τους λαούς που έχει επικρατήσει. Πρόκειται για τον γνωστό τούρκο διανοούμενο και ποιητή Serkan Engin, ο οποίος αφού κατανόησε την φρίκη του Ισλάμ, αποστάτησε και αποφάσισε να εκθέσει σε άρθρο του με θάρρος τα βιώματα τα δικά του και της οικογένειάς του.

Το άρθρο του ανέβασε το ιστολόγιο http://www.jihadwatch.org/2014/08/turkish-poet-islam-is-worse-than-nazism, και αναδημοσιεύτηκε στο ελληνικό ιστολόγιο: http://www.kivotoshelp.gr/index.php/aireseis-menu/918-serkan-engin-katastrepste-to-islam-gia-na-sothei-i-anthropotita.

Αφού μελετήσαμε το άρθρο του, θεωρήσαμε καθήκον μας να το παρουσιάσουμε προς ενημέρωση των αναγνωστών μας, με τα απαιτούμενα δικά μας σχόλια.

Κυριακή Ζ Ματθαίου. «Ἡ καταγωγή τῆς εὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ καί ἡ ἀξία της».π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ. 9, 27-35]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 25-7-1982]

(Β73)

Κάποτε, αγαπητοί μου, ο Κύριος, διερχόμενος σε έναν τόπον, Τον συνήντησαν δύο τυφλοί, οι οποίοι έκραζαν: «Ἰησοῦ, υἱέ Δαυΐδ, ἐλέησον ἡμᾶς». «Ιησού, απόγονε του Δαβίδ», δηλαδή Μεσσία, «ελέησέ μας».

Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπει κανείς τυφλούς ανθρώπους γενικά ασθενείς, να σπεύδουν να βρουν την υγεία των, πολύ δε περισσότερο, όταν αυτή είναι όρασις και δεν βλέπουν γύρω τίποτα, παρά μόνο σκοτάδι, να σπεύδουν να ζητήσουν την θεραπεία τους από τον Θεό. Αλλά εκείνο που κάνει κατάπληξη είναι ότι εκείνοι που είχαν τα μάτια τους δεν έβλεπαν, για να ομολογήσουν τον Ιησού «υιό του Δαβίδ». Δηλαδή Μεσσία. Διότι ο τίτλος «υἱός Δαυΐδ» σημαίνει Μεσσίας, δηλαδή Χριστός. Εκείνοι που δεν είχαν τα μάτια τους και δεν είχαν δει κανένα θαύμα, παρά μόνο είχαν μάθει, είχαν ακούσει, συνεπώς είχαν πιστέψει, αυτοί να ομολογούν τον Ιησούν «υἱόν Δαυΐδ». Κάνει εντύπωση αυτό.

Και λίγο πιο κάτω, όταν ο Κύριος θα τους πει «Τι θέλετε;», μάλιστα επί λέξει να σας το πω: «Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;». «Πιστεύετε -Είδατε; Στη πίστιν ο Κύριος μένει- ότι αυτό Εγώ μπορώ να το κάνω;». «Λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε». Δεν λέγουν: «Ναι, Ιησού». Δεν λέγουν: «Ναι, υιέ Δαβίδ». Αλλά λέγουν: «Ναί, Κύριε». Συνεπώς με το να πουν «Κύριον» τον Ιησούν, ομολογούν την θεότητά Του. Με το να πουν τον Ιησούν «Ἰησοῦν», ομολογούν την ανθρωπότητά Του. Και με το να Τον ονοματίσουν «υἱόν Δαυΐδ», δηλαδή Μεσσίαν, δηλαδή Χριστόν, ομολογούν την θεανθρωπίνη Του φύση και το θεανθρώπινον έργον της σωτηρίας. Είναι καταπληκτικό.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Ζ Ματθαίου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο Θ΄, εδάφια 27-35

27 Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ ᾿Ιησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυῒδ. 28 ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε. 29 τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. 30 καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. 31 οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ.

32Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· 33 καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ ᾿Ισραήλ. 34 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.

35 Καὶ περιῆγεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παναγιώτη Τρεμπέλα

27 Kαι ενώ έφευγε από εκεί ο Ιησούς, Τον ακολούθησαν δύο τυφλοί, οι οποίοι φώναζαν δυνατά και έλεγαν: «Σπλαχνίσου μας και θεράπευσέ μας, ένδοξε απόγονε του Δαβίδ». 28 Και όταν έφθασε στο σπίτι, ήλθαν κοντά Του οι τυφλοί, και ο Ιησούς τούς λέει: «Πιστεύετε ότι έχω τη δύναμη να κάνω αυτό που μου ζητάτε;».

Γερόντισσα Εὐστοχία

«Ανάμεσα στις κρυφές αγαθοεργίες τής Γερόντισσας ήταν και μία μυστική αποστολή. Πολλές φορές την ώρα της μεσημβρινής ανάπαυσης επισκεπτόταν το νοσοκομείο κρυφά, για να προσφέρει βοήθεια στούς ασθενείς. Ζητούσε από τη μικρή Φωτεινή να την συνοδεύσει, χωρίς να μιλήσει σε κανένα για το γεγονός αυτό. Επιθυμούσε να κινείται αφανώς και να εφαρμόζει το ευαγγελικό λόγιο: «σού δε ποιούντος ελεημοσύνην μη γνώτω η αριστερά σου τί ποιεί η δεξιά σου, όπως ή σού η ελεημοσύνη εν τω κρυπτώ» (Ματθ. ιστ΄ 3-4).

Τίς παρά φύσιν παρεκτροπές τῶν Σοδομιτῶν καί Γομορριτῶν ὁ Θεός τίς τιμώρησε μέ ἕνα «παρά φύσιν» τρόπο.

Τις παρά φύσιν παρεκτροπές των Σοδομιτών και Γομορριτών ο Θεός τις τιμώρησε με ένα «παρά φύσιν» τρόπο. Με βροχή δηλαδή όχι από νερό, αλλά από φωτιά και θειάφι! Η φιληδονία και η φιλοσαρκία ψυχραίνει και εξαφανίζει την αγάπη στο Θεό. Παλαιότερα οι άνθρωποι αισθάνονταν ντροπή όταν έπεφταν σε σαρκικά αμαρτήματα.

31 Ἰουλίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ ́ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Εὐδοκίμου δικαίου (θ ́ αἰ.), προεόρτια τῆς προόδου τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. ζ΄ ἐπιστ. (Ῥωμ. ιε΄ 1-7).

Ρωμ. 15,1          Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν.

Ρωμ. 15,1                   Ημείς δε, οι προωδευμένοι και φωτισμένοι εις την πίστιν και την αρετήν, έχομεν υποχρέωσιν να ανεχώμεθα και να υπομένωμεν τας πνευματικάς ασθενείας των αδυνάτων αδελφών, να μη φερώμεθα δε με αυταρέσκειαν και να μη επιζητούμεν ο,τι ευχαριστεί τον ευατόν μας.

Κυριακή Ζ Ματθαίου.Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τῶν δύο τυφλῶν καί τοῦ δαιμονιζομένου Κωφοῦ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ.9,27-35]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΥΦΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΚΩΦΟΥ

«Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ(:Και ενώ έφευγε από εκεί ο Ιησούς, Τον ακολούθησαν δύο τυφλοί, οι οποίοι φώναζαν δυνατά και έλεγαν: “Σπλαχνίσου μας και θεράπευσέ μας, ένδοξε απόγονε του Δαβίδ”). Ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε(:Και όταν έφθασε στο σπίτι, ήλθαν κοντά Του οι τυφλοί, και ο Ιησούς τους λέει: “Πιστεύετε ότι έχω τη δύναμη να κάνω αυτό που μου ζητάτε;” Και εκείνοι του απαντούν: “Ναι, Κύριε”).Τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν(:Τότε άγγιξε με τα δάκτυλά Του τα μάτια τους και τους είπε: “Ας γίνει αυτό που ζητάτε σύμφωνα με την πίστη σας”). Καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί (:Και aνοίχτηκαν τα μάτια τους)»[Ματθ.9, 27-30].

Τι τέλος πάντων ήταν εκείνο που ωθούσε εκείνους τους δύο τυφλούς ώστε να φωνάζουν δυνατά; Με σκοπό πάλι να μας διδάξει ότι πρέπει να αποφεύγουμε τη δόξα εκ μέρους των πολλών· διότι επειδή βρισκόταν η οικία κοντά, τους οδηγεί εκεί για να τους θεραπεύσει κατ’ ιδίαν. Και αυτό επίσης καθίσταται φανερό και από το ότι τους έδωσε εντολή να μην αναφέρουν το συμβάν σε κανένα. Και δεν είναι μικρή αυτή η κατηγορία για τους Ιουδαίους, κατά τη στιγμή που αυτοί οι οποίοι είχαν τυφλά τα μάτια τους, πιστεύουν στον Ιησού μόνο από όσα ακούνε, ενώ οι Ιουδαίοι εμπόδιζαν και τους οφθαλμούς τους να βλέπουν όσα γίνονταν από Αυτόν, και μολονότι έβλεπαν τα θαύματα και είχαν ως μάρτυρα των όσων συνέβαιναν τους οφθαλμούς τους, προέβαιναν σε τελείως αντίθετες ενέργειες.

Ἀπό τόν βίο τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ διά Χριστόν Σαλοῦ

Από τον βίο του αγίου Συμεών του δια Χριστόν Σαλού

Άγιος Συμεών ο δια Χριστόν Σαλός

Μερικές φορές την Κυριακή ο άγιος Συμεών έπαιρνε μια σειρά λουκάνικα, τα φορούσε για ωράριο και κρατώντας στο αριστερό του χέρι σινάπι τα βουτούσε και τα έτρωγε από το πρωί. Μερικούς απ’ αυτούς που έρχονταν να παίξουν μαζί του τους άλειφε στο στόμα με το σινάπι. Κάποτε που ήρθε να παίξει μαζί του κάποιος χωρικός, που είχε άσπρα λευκώματα στα δυο του μάτια, τον άλειψε με το σινάπι στα μάτια και του είπε, καθώς αυτός ένιωθε αφόρητους πόνους: «Πήγαινε να πλυθείς, τρελέ, με ξύδι και σκόρδα και θα γίνεις αμέσως καλά».

Εκείνος πήγε στους γιατρούς, πιστεύοντας ότι κάτι θα πετύχει, αλλά τυφλώθηκε περισσότερο. Τελικά, από την μανία του, ορκίστηκε στα Συριακά: «Μα το Θεό τ’ ουρανού, θα κάνω ό,τι μου είπε ο Σαλός κι ας πεταχτούν έξω τα μάτια μου»· και αφού πλύθηκε όπως του είχε πει, θεραπεύτηκαν τελείως τα μάτια του και έγιναν καθαρά, όπως ήταν όταν γεννήθηκε, και δόξαζε το Θεό. Όταν τον συνάντησε ο Σαλός του λέει: «Είδες, έγινες καλά, τρελέ· να μη κλέβεις άλλη φορά τα γίδια του γείτονά σου».

Κυριακή Ζ Ματθαίου:«Ἡ Παλαιά καί ἡ Καινή Διαθήκη στή ζωή τοῦ πιστοῦ».

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ρωμ.15,4]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Η ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 21-7-1985]

(Β140)

Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, επιθυμώντας να βοηθήσει τους πιστούς της Εκκλησίας της Ρώμης, γράφει τα εξής: «Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν». «Εμείς», λέγει, «οι δυνατοί, εμείς που νομίζομε ότι μπορεί να έχομε κάποια δύναμη πνευματική, ας κρατήσομε τις ατέλειες εκείνων οι οποίοι έχουν ολιγοτέραν πνευματική δύναμη». Και για να στηρίξει αυτό, δηλαδή ότι δεν πρέπει να υπάρχει μία αυταρέσκεια, «μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν», αλλά πρέπει να βοηθούμε πραγματικά τους άλλους, αναφέρεται σε ένα πρότυπον. Και αυτό το πρότυπον είναι ο Ιησούς Χριστός· «δια τον Οποίον», λέγει, «εγράφη στην Παλαιά Διαθήκη: Οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ». Ως να αποτείνεται ο Υιός προς τον Πατέρα λέγοντας: «Εκείνοι που ονείδιζαν Σένα, ω Πατέρα μου, τώρα ονειδίζουν Εμένα». Είναι από τον Ψαλμόν 68, στίχος 10.

Και εξ αφορμής όλων αυτών που σημειώνει ο Απόστολος, ότι δηλαδή πρότυπό μας είναι ο Χριστός, ο Οποίος επήρε επάνω Του τον ονειδισμόν του Πατρός εκ μέρους των Εβραίων που απέδιδαν εις τον Πατέρα, προβαίνει σε μία γενικοτέρα μεγίστη αλήθεια. Ότι δηλαδή ό,τι εγράφη στην Παλαιά Διαθήκη, αφού ανεφέρθη εις τον Χριστόν, αυτό εγράφη και για μας εις την Καινή Διαθήκη. Και συνεπώς ολόκληρη η Αγία Γραφή, και η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη, είναι μία διαρκής και μόνιμος αξία. Γι΄αυτό σημειώνει και λέγει: «Ὃσα γὰρ προεγράφη(:διότι όσα γράφτηκαν πιο μπροστά, στην Παλαιά Διαθήκη), εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη(:γράφτηκαν για τη δική μας διδασκαλία), ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν(:με την υπομονή και την ελπίδα και την παρηγορία των γραφών) τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν(:έχομε την ελπίδα της σωτηρίας)».

Κυριακη Ζ Ματθαίου. Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ρωμ. 15,1-7]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Αφού λοιπόν ο Παύλος απέδωσε την δοξολογία προς τον Θεό, πάλι από την ευχή προχωρεί σε παραίνεση, στρέφοντας τον λόγο στους πιο δυνατούς κατά την πίστη και λέγοντας τα εξής: «Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν(:οφείλουμε εμείς οι δυνατοί στην πίστη και στην αρετή να δείχνουμε ανεκτικότητα και συμπάθεια στις αδυναμίες των αδυνάτων στην πίστη ανθρώπων και να μην κάνουμε εκείνα που αρέσουν στον εαυτό μας)»[Ρωμ.15,1].

Είδες πώς εξύψωσε αυτούς με τους επαίνους, όχι με το να τους πει μόνο δυνατούς, αλλά και με το να τους τοποθετήσει μαζί με τον εαυτό του; Και όχι μόνο έτσι, αλλά και τους παρακινεί πάλι με το χρήσιμο και το ευχάριστο. «Γιατί εσύ βέβαια είσαι δυνατός», λέγει, «και όταν δείχνεις συγκατάβαση δεν βλάπτεσαι καθόλου αλλά σε εκείνον ο κίνδυνος είναι για τα χειρότερα κακά, αν δεν βαστάζεται». Και δεν είπε «να βαστάζουμε τους αδυνάτους», αλλά «τις αδυναμίες των αδυνάτων ανθρώπων», για να παρακινήσει και να οδηγήσει τον δυνατό σε ευσπλαχνία, όπως και αλλού λέγει: «ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος(:εάν από αδυναμία πέσει ένας άνθρωπος σε κάποιο αμάρτημα, εσείς που είστε πνευματικά ισχυροί, να τον διορθώνετε και να τον παιδαγωγείτε με πνεύμα πραότητας)»[Γαλ.6,1].

Έγινες δυνατός; Απόδωσε την αμοιβή στον Θεό που σε έκανε τέτοιον και θα την αποδώσεις, αν διορθώνεις την ασθένεια του αρρώστου. Καθόσον και εμείς ήμασταν ασθενείς, αλλά γίναμε δυνατοί από τη θεία χάρη. Και αυτό δεν πρέπει να το κάνεις μόνο στην περίπτωση αυτή, αλλά και σε εκείνους που πάσχουν από διαφορετική αρρώστια, όπως αν κάποιος είναι οξύθυμος, αν είναι υβριστής, αν έχει κάποιο άλλο παρόμοιο ελάττωμα, να τον βαστάζεις.

Ἀστυνομικοί χτυποῦν τόν π.Στυλιανό Καρπαθίου ὥστε νά μήν λειτουργήσει στόν πρ. Ἠλία!

...Καταρχάς θέλω νά σᾶς τονίσω ὅτι τό βίντεο τό ὁποῖο βγῆκε πρός τά ἔξω δέν προέρχεται ἀπό ἐμένα. Διότι ὑπῆρχε ἀρκετός κόσμος, βγῆκαν ἀπό τά παράθυρα στά μπαλκόνια τους οἱ ἄνθρωποι και ούτω καθεξής.

Προσέξτε. Ἐνενῆντα δύο χρόνια τώρα ἀνεμπόδιστα τιμᾶται ὁ Προφήτης Ἠλίας πάνω στόν Ὑμηττό μέ ὁποιεσδήποτε καιρικές συνθῆκες, καί 24 συναπτά ἔτη τῆς... δικῆς μου διακονίας. Πάντοτε καί ἐγώ σέ συνεργασία μέ το Δῆμο καί τήν Πυροσβεστική. Ἡ περιοχή ἐκείνη κατά τήν γιορτή τοῦ Προφήτου Ἠλία ἦταν κατάμεστη καί ὁ Ναός ἐτιμᾶτο ἀπό τούς Ἠλιουπολίτες.

Ἐδῶ καί τρία χρόνια μέ τό νέο Δήμαρχο -μέ τήν ἁπλή ἀναλογική και ούτω καθεξής, ξέρετε τί εἶχε συμβεῖ- τοῦ 16%, δημιουργοῦνται συνεχῶς τεράστια προβλήματα.

Ἐφέτος μετά τήν Θεία Λειτουργία, μέ ἀπάτη ... ἀκοῦστε ... Σέ μιά ἀπόσταση ἀπό το Ναό ἦταν ἡ ἀστυνομία. Μοῦ στέλνουν ἕναν δημοτικό ὑπάλληλο καί μοῦ λέει... «Πάτερ, ἐπειδή ὁ κόσμος ἀνεβαίνει ἀπό τά κατσάβραχα γιά νά 'ρθεί, γιά νά παρακάμψει τήν ἀστυνομία, μᾶς εἶπε ὁ διοικητής κατεβεῖτε κανονικά γιά νά μήν ἔχουμε κανένα ἀτύχημα.»

Αὐτό ἦταν ἀληθινή ἀπάτη διότι μόλις κατεβήκαμε κάτω, μέ δέκα ἀστυνομικούς, μέ ἕνα περιπολικό καί μέ μία κλούβα ἐπετέθησαν ἐναντίον μου, μέ ἔριξαν δύο φορές κάτω. Κάποιος μάλιστα ἀστυνομικός φόρεσε μαῦρα χοντρά γάντια μέ ἐξογκώματα γιά νά μέ χτυπήσει, καί θά τό ἔπραττε ἐάν δέν παρενέβαιναν ἄνθρωποι ἐκεῖ μέσα. Πίεση. Σπρώξιμο. Ἄσκηση σωματικῆς βίας. Δύο φορές μέ ἔριξαν καί ὅταν τούς προέτεινα τά χέρια μου νά μοῦ περάσουν χειροπέδες ἀρνήθηκαν (σ.σ. δέν ἀκούγεται καλά).

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Ζ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Προς Ρωμαίους, κεφάλαιο ΙΕ΄, εδάφια 1-7

1 Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν. 2 Ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν· 3 καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ. 4 Ὃσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν. 5 Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν ᾿Ιησοῦν, 6 ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. 7 Διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1 Οφείλουμε εμείς οι δυνατοί στην πίστη και στην αρετή να δείχνουμε ανεκτικότητα και συμπάθεια στις αδυναμίες των αδύνατων στην πίστη ανθρώπων, και να μην κάνουμε εκείνα που αρέσουν στον εαυτό μας. 2 Ο καθένας μας, δηλαδή, ας γίνεται αρεστός στο διπλανό του, για να συντελεί στο καλό του και να τον οικοδομεί στην αρετή. 3 Διότι κι ο Χριστός δεν απέφυγε εκείνα που ήταν κοπιαστικά και δυσάρεστα στον εαυτό Του, ούτε προτίμησε τα αναπαυτικά και τιμητικά, αλλά όπως αναφέρεται στην Αγία Γραφή:

Κυριακή ΣΤ΄ Ματθαίου – Τό χειρότερο κακὸ (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

Τὸ χειρότερο κακὸ

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Θὰ μιλήσουμε, ἀγαπητοί μου, ὅπως πάντοτε, ἁπλᾶ. Ἕνα κακὸ ποὺ φοβοῦνται ὅλοι εἶνε ἡ ἀσθένεια. Ἐὰν ἀρρωστήσουν οἱ ἄνθρωποι, ἀνησυχοῦν, τρέχουν στὸ γιατρό, ἀγοράζουν φάρμακα, προσπαθοῦν νὰ γίνουν καλά. Ὑπάρχει ἆραγε ἄλλο κακὸ μεγαλύτερο ἀπὸ τὴν ἀρρώστια; Σ᾿ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα θ᾿ ἀπαντήσουμε.

Κυριακή ΣΤ΄ Ματθαίου – Το χειρότερο κακὸ (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου) by aktines on Scribd

30 Ἰουλίου. Σιλουανοῦ τοῦ καὶ Σίλα καλουμένου, Κρήσκεντος, Ἐπαινετοῦ καὶ Ἀνδρονίκου ἀποστόλων (α ́ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἀποστόλου Σίλα, Σαβ. ε΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιε΄ 35-41).

Πραξ. 15,35       Παῦλος δὲ καὶ Βαρνάβας διέτριβον ἐν Ἀντιοχείᾳ διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι μετὰ καὶ ἑτέρων πολλῶν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου.

Πραξ. 15,35              Ο δε Παύλος και ο Βαρνάβας παρέμειναν εις την Αντιόχειαν διδάσκοντες και κηρύττοντες το Ευαγγέλιον του Κυρίου μαζή και με πολλούς άλλους κήρυκας.

KYΠΡΟΣ 1974: "Τήν βασάνισαν, τήν ἔδεσαν πίσω ἀπό ἕνα τζιπ καί τήν ἔσερναν γιά νά μαρτυρήσει πού ἔκρυβε τούς στρατιῶτες"

Στη μάχη της Λαπήθου στις 6 Αυγούστου 1974, 12 στρατιώτες αποκόπηκαν και έμειναν εγκλωβισμένοι πίσω από τις εχθρικές γραμμές. Αυτούς τους στρατιώτες εντόπισε η 74χρονη τότε Κυρία Ευφροσύνη Προεστού. Τους έκρυψε σε μια μικρή σπηλιά δίπλα στο σπίτι της και τους φρόντιζε για έναν ολόκληρο μήνα κάτω από τα βλέμματα των πολυάριθμων Τούρκων που βρίσκονταν ήδη μέσα στη Λάπηθο. Οι Τούρκοι την υποψιάστηκαν και άρχισαν να την ανακρίνουν. Υπέστη φρικτά βασανιστήρια.

Πέρα από τους άγριους ξυλοδαρμούς στο Κάστρο της Κερύνειας, τους τεχνητούς πνιγμούς στην θάλασσα, τα βάναυσα κτυπήματα με το κομμένο σχοινί της καμπάνας, το οποίο έκοψαν κι έδεσαν κόμπους για να είναι πιο επώδυνα τα πλήγματα, η πιο εξευτελιστική δοκιμασία που την υπέβαλαν, ήταν η βασανιστική διαπόμπεψη στους δρόμους της Λαπήθου:

Την έγδυσαν, την έδεσαν πίσω από ένα στρατιωτικό τζιπ και την έσερναν στην άσφαλτο μέχρι που το δέρμα της από τις πληγές έγινε κατακόκκινο από τα αίματα… Κι όμως η κυρά της Λαπήθου άντεξε. Της έβγαλαν τον σταυρό από το λαιμό και της ζητούσαν να τον φτύσει. Η αλύγιστη Κυρά δεν έσπασε και δεν αποκάλυψε ποτέ που έκρυβε τα παιδιά της. Παρά τον διασυρμό, δεν της πήραν ούτε μια λέξη από το στόμα της. ΔΕΝ ΠΡΟΔΩΣΕ !

“Τί ὡραία βροχή! Τί ὡραία βροχή! Πωπώ, βροχή! Πολλή βροχή!

«Στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1990 ἡ χώρα μας ἐμαστίζετο ἀπό ἀνομβρία. Οἱ ἀρχές ἀνησυχοῦσαν γιά μεγάλη λειψυδρία, τά δέ μέσα ἐνημερώσεως εἶχαν προσθέσει, στά δελτία τῶν εἰδήσεων, καί δελτίο νεροῦ. Κάθε μέρα μᾶς ἔλεγαν ὅτι ἡ λίμνη τοῦ Μαραθῶνος εἶχε τόσα κυβικά μέτρα νεροῦ, τό ὁποῖο ἐπαρκοῦσε γιά τόσες ἡμέρες. Μᾶς συνιστοῦσαν δέ, νά μήν σπαταλοῦμε ἄσκοπα τό νερό καί νά λάβουμε διάφορα μέτρα, ὥστε νά περιορίσουμε τήν κατανάλωσή του.

Ὁ Ἅγιος Εὐμένιος Σαριδάκης τοῦ Λοιμωδῶν τοῦ Δήμου Ἁγ. Βαρβάρας (+1999) νοσηλευόταν τήν ἐποχή ἐκείνη στόν “Εὐαγγελισμό”, ἐπί τρεῖς μῆνες περίπου, βαρειά ἄρρωστος καί μέ προοπτική νά τοῦ κόψουν οἱ γιατροί τό πόδι. Ἀνήμερα τοῦ Μ. Σαββάτου, τό πρωΐ, μοῦ εἶπε νά τόν πάρω καί νά πᾶμε στή Μητρόπολη νά ἐκκλησιασθοῦμε, ἀφοῦ προηγουμένως εἴχαμε πάρει ἄδεια ἐξόδου ἀπ᾽ τό Νοσοκομεῖο.

«Καὶ ἐν αὐτῷ ἡτοίμασε σκεύη θανάτου, τὰ βέλη αὐτοῦ τοῖς καιομένοις ἐξειργάσατο»

Ἀπόδοση στήν Νεοελληνική - Ἐπιμέλεια:

Σάββας Ἠλιάδης

Ἁγίου Νικοδήμου

Εὐθυμίου Ζιγαβηνοῦ

Ἑρμηνεία εἰς τούς Ρν΄ Ψαλμούς

«καὶ ἐν αὐτῷ ἡτοίμασε σκεύη θανάτου, τὰ βέλη αὐτοῦ τοῖς καιομένοις ἐξειργάσατο» (Ψαλμός 7,14)

Στόν προηγούμενο στίχο μας λέει ὁ Προφήτης πώς ὁ Θεός ἔχει ἕτοιμη τήν μάχαιρά του ἀκονισμένη καί τό τόξο τεντωμένο, γιά νά χτυπήσει καί νά ἐπιφέρει τόν θάνατο, ἐάν οἱ ἄνθρωποι δέν μετανοήσουν.

α). «καὶ ἐν αὐτῷ ἡτοίμασε σκεύη θανάτου»:

Ἐδῶ μᾶς λέει ὁ Δαβίδ πώς ἡ ἐκτόξευση τῶν βελῶν ἀπό τό τόξο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τό χτύπημα ἀπό αὐτά, ἐπιφέρουν πάρα πολλούς καί ποικίλους τρόπους θανάτου. Δηλαδή, θάνατοι μέ σφαγή... ἀπό μαχαίρι, θάνατοι μέ φωτιά, μέ νερό, μέ σεισμό, μέ διανοίξεις χασμάτων στήν ἐπιφάνεια τῆς γῆς καί μέ διάφορα εἴδη ἀσθενειῶν. Ὅλα αὐτά, ἔχω τήν γνώμη πώς εἶναι ἐργαλεῖα καί σκεύη, μέ τά ὁποῖα ἐπέρχεται ὁ θάνατος τῶν ἁμαρτωλῶν.

Πρέπει ὅμως νά ξέρουμε πώς, ἄν καί τά λόγια αὐτά τοῦ Δαβίδ, τά ὁποῖα λέει μιλῶντας γιά τόν Θεό, εἶναι ἀνθρωποπρεπή, δηλαδή, ταιριάζουν στήν διάνοια τοῦ ἀνθρώπου πρός κατανόηση, ὅμως τά νοήματα πού περιέχουν εἶναι θεοπρεπῆ, δηλαδή θεϊκά. Καί τό κάνει αὐτό, διότι θέλησε ὁ Προφήτης νά καταστήσει κατανοητά τά θεϊκά μηνύματα στόν χονδροκομμένο νοῦ τῶν ἀκροατῶν του, χρησιμοποιῶντας τίς παχυλές στό νόημα ἀνθρώπινες λέξεις.

Ἡ ἀκτινοβολία τῆς Θείας Χάρης ἀπό τόν Γερο-Δημᾶ, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

15. Ἡ ἀκτινοβολία τῆς Θείας Χάρης ἀπό τόν Γερο-Δημᾶ, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου

(Λουκ. 9, 37: 43)

«Ἐξεπλήσσοντο πάντες ἐπί τῇ μεγαλειότητι τοῦ Θεοῦ»[1]. Ὁ Θεός εἶναι θαυμαστός ἐν τοῖς ἁγίοις Αὐτοῦ, θαυμαστός καί ἐν τοῖς ἔργοις Αὐτοῦ, θαυμαστός καί ἐν τοῖς χαρίσμασι Αὐτοῦ. Ὁ Θεός εἶναι πού μᾶς χαρίζει τήν Θεία Του Χάρη, τήν Θεία Του ἐνέργεια, μᾶς χαρίζει τούς ἁγίους καί μᾶς χαρίζει τά θαυμαστά Του ἔργα∙ μᾶς χαρίζει τήν θαυμαστή θεία Του Πρόνοια, μᾶς χαρίζει τήν θεία Του σκέπη καί βοήθεια σέ κάθε στιγμή, διαμέσου τῆς Ἁγίας Του Ἐκκλησίας. Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἔρχεται ἀπό τόν Θεό διαμέσου τῶν Ἁγίων του, διαμέσου τῶν ἁγίων μυστηρίων, διαμέσου τῆς τηρήσεως τῶν ἁγίων ἐντολῶν Του.

Ἡ Χάρις, λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος, πού εἶχε ἕνας Ἄγιος στήν ἐποχή του ἐκείνη στά Καυσοκαλύβια, μεταδόθηκε σέ μένα, ἀκτινοβόλησε καί στήν δική μου ψυχή. Αὐτός ὁ Ἅγιος ἦταν ὁ Γερο-Δημᾶς, ὁ ὁποῖος συναντήθηκε, μέ τόν μικρό τότε, Πορφύριο καί τοῦ ἀκτινοβόλησε τήν θεία του Χάρη, χωρίς ὁ ἴδιος βέβαια νά τό γνωρίζει. Λέει ὁ Ἅγιος: «στό Κυριακό πού πήγαινα γιά ἀγρυπνίες καί ἀκολουθίες ἐγνώρισα Ἁγίους ἀνθρώπους. Ἀκοῦστε νά σᾶς πῶ γιά ἕναν κρυφό Ἅγιο. Πάνω ἀπό τήν Καλύβα μας, πολύ ψηλά, ζοῦσε ἕνας Ρῶσος, ὁ Γερο-Δημᾶς. Ἦταν πολύ εὐλαβής. Ὁ Γερο-Δημᾶς ἔμεινε σχεδόν ἄγνωστος σέ ὅλη του τή ζωή. Κανείς δέν ἀναφέρει τό ὄνομα του ἤ γιά τό χάρισμά του. Νά φύγει ἀπό τή Ρωσία! Ποιός ξέρει πόσες ἡμέρες διαδρομή ἔκανε! Τά ἄφησε ὅλα γιά νά ἔρθει σέ μιά ἄκρη τοῦ κόσμου, στά Καυσοκαλύβια. Κι ἔζησε ὅλη του τή ζωή ἐκεῖ. Καί πέθανε ἄγνωστος. Δέν ἦταν κανείς ἐγωιστής. Ὄχι, ὄχι, ἀγωνιστής ἦταν. Καί νά μήν ἔχει κανένα δίπλα του νά τοῦ πεῖ: «Πεντακόσιες μετάνοιες ἔκανα σήμερα. Αὐτό αἰσθάνθηκα...». Ἦταν μυστικός ἀγωνιστής[2].

Θέλει νά πεῖ ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ὅτι δέν ἐπεδίωκε καθόλου τά μπράβο καί τήν δόξα καί τόν ἔπαινο τῶν ἀνθρώπων. Γιατί πολλές φορές μᾶς πιάνει ἡ λεγόμενη πνευματική κενοδοξία καί ἀνθρωπαρέσκεια καί προσπαθοῦμε μέσα ἀπό τά θεῖα χαρίσματα νά ἐκμαιεύσουμε, νά ἀντλήσουμε τόν ἀνθρώπινο ἔπαινο καί τήν δόξα.

«Ναί, εἶναι ἕνα τέλειο πράγμα αὐτό», λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος. Εἶναι δηλαδή ἡ ἀνιδιοτέλεια. «Ἀνιδιοτέλεια, λατρεία, ἁγιοσύνη, ἐνώπιος ἐνωπίῳ, χωρίς ἀνθρωπαρέσκεια. Ὅ,τι κάνει ὁ ἄνθρωπος, νά τό κάνει καθαρά καί μόνο ἀπό τόν Θεό. Ὁ δοῦλος, τῷ δεσπότῃ. Οὔτε ἡγούμενος, οὔτε «μπράβο», οὔτε «γιατί αὐτό ἔτσι εἶναι». Εἶδα ἕναν ἅγιο ζωντανό. Ναί, ἕναν ἄγνωστο Ἅγιο. Ὁ καημένος περιφρονημένος. Ποιός ξέρει ὅταν πέθανε, ἔπειτα ἀπό πόσες μέρες θά τό μάθαμε κι ἴσως μῆνες, ἄν ἦταν καί χειμώνας. Ποῦ νά πήγαινε ἄνθρωπος ἐκεῖ ψηλά στή λίθινη καλύβα του! Δέν τόν ἔβλεπε κανείς. Πολλές φορές αὐτούς τούς ἐρημίτες τούς βρίσκανε ἔπειτα ἀπό ἕναν-δύο μῆνες μετά τήν κοίμησή τους»[3]. Ὅπως συνέβη καί μέ τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο.

«Τό ἐκχείλισμα τῆς χάριτος», λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «ἦλθε σ' ἐμένανε τόν ταπεινό, ὅταν εἶδα αὐτόν, τόν Γερο-Δημᾶ στό Κυριακό νά κάνει τίς μετάνοιές του καί ν' ἀναλύεται σέ λυγμούς στήν προσευχή του. Μέ τίς μετάνοιες αὐτουνοῦ, τόσο πολύ τόν ἐπεσκίασε ἡ Χάρις, ὥστε ἀκτινοβόλησε καί σ' ἐμένα. Τότε ξέσπασε καί σέ μένα ὁ πλοῦτος τῆς χάριτος. Δηλαδή ὑπῆρχε καί πρίν, μέ τήν ἀγάπη πού εἶχα στόν Γέροντά μου, ἀλλά τότε αἰσθάνθηκα κι ἐγώ τήν Χάρη πάρα πολύ ἔντονα. Νά σᾶς πῶ πῶς μοῦ συνέβηκε.

Ἡ ΠΕΘ γιά τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στά Σχολεῖα: ΕΠΑΛ, ΜΟΥΣΙΚΑ, ΕΝΕΕΓΥΛ και ΕΕΕΕΚ

Προς την

Υφυπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ζωή Μακρή

Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων

Ανδρέα Παπανδρέου 37

Τ.Κ. 151 80

Μαρούσι

Κοιν.: Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος

ΘΕΜΑ: Το Μάθημα των Θρησκευτικών στα Σχολεία: ΕΠΑΛ, ΜΟΥΣΙΚΑ, ΕΝΕΕΓΥΛ και ΕΕΕΕΚ.

Αξιότιμη Κυρία Υφυπουργέ,

Η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων, μελετώντας εμπεριστατωμένα τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το Μάθημα των Θρησκευτικών του 2021 διαπιστώνει σημαντικές παραλείψεις, που αφορούν στην μη εκπόνηση Προγραμμάτων Σπουδών για μια κατηγορία Σχολείων:

· Τα Επαγγελματικά Λύκεια ( ΕΠΑΛ). Τα προηγούμενα χρόνια επιλέγονταν για τα ΕΠΑΛ ύλη μαθημάτων από την ύλη των (3) τάξεων των Γενικών Λυκείων. Αυτό ίσχυε, διότι το Μάθημα των Θρησκευτικών, στο ΕΠΑΛ, είναι μονόωρο για την Α΄ και Β΄ Λυκείου, ενώ δεν διδάσκεται στη Γ’ Λυκείου (ΦΕΚ 2485/Β/28-6-18). Έτσι, οι μαθητές των ΕΠΑΛ δεν διδάσκονταν καθόλου βασικές θεματικές ενότητες, τις οποίες διδάσκονταν επιμελώς οι μαθητές των Γενικών Λυκείων. Αυτό συνιστούσε μια επιπλέον ανισότητα για τους/τις μαθητές/τριες, η οποία, κατά τη γνώμη μας, μπορεί και πρέπει να αρθεί. Να σημειώσουμε ότι στα Εσπερινά ΕΠΑΛ το Μάθημα των Θρησκευτικών διδάσκεται μόνον μια ώρα στην Α΄ Λυκείου (ΦΕΚ 2636/Β/28-6-18).

Τό μαρτύριο τῶν θλίψεων...

Οι άγιοι Μάρτυρες, αφού υπέφεραν πολλά βασανιστήρια και έδειξαν καρτερία μέχρι το θάνατο, έγιναν άξιοι για τα στεφάνια και τη δόξα· και όσο περισσότερα και σκληρότερα ήταν τα βάσανα που υπέφεραν, τόσο περισσότερη δόξα απέκτησαν και παρρησία ενώπιον του Θεού.

Κατά τον ίδιο τρόπο και οι ψυχές που παραδόθηκαν σε διάφορες θλίψεις (είτε αυτές προέρχονται εξωτερικά από ανθρώπους, είτε δημιουργούνται μέσα τους από άτοπους λογισμούς, είτε γεννιούνται από σωματικές ασθένειες), αν κρατήσουν ως το τέλος την υπομονή τους, θα αξιωθούν τα ίδια στεφάνια με τους Μάρτυρες και την ίδια παρρησία.

Μεγάλο πράγμα ἡ μοναχική ζωή, πολύ μεγάλο!

"Μεγάλο πράγμα η μοναχική ζωή, πολύ μεγάλο! Μεγάλη, υψηλή ζωή, θεία ζωή, ποιητική ζωή. Είναι μια ζωή εξαίσια. Η μοναχική ζωή είναι ζωή χαρισάμενη. Η χαρά του μοναχού είναι να μπει στην αγάπη του Θεού, στην Εκκλησία, στην Αγία Τριάδα, στον Χριστο.

29 Ἰουλίου. Καλλινίκου καὶ Θεοδότης μαρτύρων (γ ́-δ ́ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. ζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ζ΄ 35 - η΄ 7.

Α Κορ. 7,35        τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν συμφέρον λέγω, οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν ἐπιβάλω, ἀλλὰ πρὸς τὸ εὔσχημον καὶ εὐπάρεδρον τῷ Κυρίῳ ἀπερισπάστως.

Α Κορ. 7,35              Λεγω δε αυτό περί της παρθενικής ζωής αποκλειστικά και μόνον προς το συμφέρον σας, όχι δια να σας βάλω θηλειά στον λαιμόν και να σας τραβήξω, χωρίς να το θέλετε, στον άγαμον βίον, αλλά δια να σας δείξω και να σας οδηγήσω εις μίαν σεμνήν ζωήν και διακεκριμένην θέσιν πλησίον του Κυρίου, χωρίς βιωτικούς περισπασμούς και φροντίδας.

F.Savvas the Athonite On Refusing to Judge our Neighbor

 F.Savvas the Athonite On Refusing to Judge our Neighbor

῞Οσιος Μωϋσῆς ὁ Οὗγγρος

Πατερικόν των Σπηλαίων του Κιέβου

῞Οσιος Μωϋσῆς ὁ Οὗγγρος

(26η ̓Ιουλίου)

«Αὐτὸς ἀναδείχθηκε ἀνώτερος ἀπὸ τὸν πάγκαλο ̓Ιωσὴφ στὴν σωφροσύνη, γι ̓ αὐτὸ μπορεῖ νὰ βοηθήσει ἀποτελεσματικὰ ὅσους πολεμοῦνται ἀπὸ τὸ πάθος τῆς πορνείας»

Το ακάθαρτο πνεῦμα, ὁ διάβολος, τυφλώνει τὶς καρδιές, οἱ ὁποῖες εἶναι ὑποδουλωμένες στὸ θεομίσητο πάθος τῆς πορνείας. ῎Ετσι δὲν μποροῦν ποτὲ νὰ ἀντικρύσουν τὸν Κύριο, ἀφοῦ μόνο οἱ καθαροὶ στὴν καρδιὰ θὰ ἀξιωθοῦν νὰ Τὸν ἰδοῦν, ὅπως ὁ ῎Ιδιος διαβεβαίωσε. Στὸ πεδίο αὐτὸ τοῦ πνευματικοῦ πολέμου πολεμήθηκε ἄγρια ἀπὸ τὸν ἀκάθαρτο ἐχθρὸ ὁ ῞Οσιος πατέρας μας Μωϋσῆς, ὁ ὁποῖος τελικὰ τὸν ἐνίκησε θριαμβευτικὰ καὶ μᾶς ἄφησε τὸν ἑαυτό του σὰν ζωντανὸ παράδειγμα θριάμβου τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς ἁγνείας.

Ο Όσιος Μωϋσῆς ἦταν Οὗγγρος στὸ γένος (κατ ̓ ἀκρίβειαν Καρπαθορῶσος) καὶ πολὺ ἀγαπητὸς στὸν Πρίγκιπα τῆς Ρωσίας ῞Αγιο Μάρτυρα Μπόρις, στὴν ὑπηρεσία τοῦ ὁποίου βρισκόταν μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφό του Γεώργιο.῞Οταν ὁ ῞Αγιος Μπόρις δολοφονήθηκε ἀπὸ τὸν ἄνομο Σβιατοπὸλκ στὸν ποταμὸ ῎Αλτα, μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς ἀξιωματούχους του (24.7.1015), ὁ μακάριος Μωϋσῆς ἦταν ὁ μόνος ποὺ σώθηκε· κατέφυγε στὴν φιλόθεη Πρεντισλάβα, τὴν ἀδελφὴ τοῦ Γιαροσλάβου, ἡ ὁποία τὸν ἔκρυψε ἀπὸ τὸν Σβιατοπόλκ. Μὴ μπορώντας νὰ καταφύγει σὲ ἄλλο μέρος, παρέμεινε ὁ γενναῖος ἐκεῖ, προσευχόμενος ἀδιάλειπτα στὸν Θεό.

Στὸ μεταξύ, ὁ εὐλαβέστατος Πρίγκιπας Γιαροσλάβος, ἀγανακτισμένος γιὰ τὸν ἄδικο θάνατο τοῦ πολυαγαπημένου του ἀδελφοῦ Μπόρις, ἐπέδραμε ἐναντίον τοῦ Σβιατοπὸλκ καὶ τὸν ἐνίκησε. ̔Ο τύραννος τότε κατέφυγε στὴν Λεχία (Πολωνία), συμμάχησε μὲ τὸν βασιλιὰ τῆς χώρας Μπολιεσλάβο καὶ κίνησε μὲ πολὺ στρατὸ ἐναντίον τοῦ Κιέβου. ̔Ο Γιαροσλάβος νικήθηκε καὶ ὁ Σβιατοπὸλκ ἀνέβηκε στὸν θρόνο τῆς Μεγάλης ̔Ηγεμονίας. Μετὰ τὴν νίκη τοῦ Σβιατοπόλκ, ὁ σύμμαχός του βασιλιὰς Μπολιεσλάβος ἐπέστρεψε στὴν χώρα του, παίρνοντας μαζί του γιὰ σκλάβους πολλοὺς αἰχμαλώτους. ̓Ανάμεσα σὲ αὐτοὺς - ἀλλοίμονο! -ἦταν οἱ δύο ἀδελφὲς τοῦ Γιαροσλάβου, οἱ βογιάροι του καὶ ὁ μακάριος Μωϋσῆς, δεμένος χειροπόδαρα μὲ βαρειὲς ἁλυσίδες.

Στήν Λεχία, ὁ ῞Οσιος ἔμεινε στὰ δεσμὰ πέντε χρόνια, ὑπομένοντας καρτερικὰ τὴν αἰχμαλωσία του μὲ προσευχὴ καὶ δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Τότε, κάποια νέα καὶ ὡραία γυναίκα, ἀπὸ τὶς ἀρχόντισσες τῆς χώρας, μὲ μεγάλη περιουσία καὶ πολλὴ δύναμη, εἶδε τὸν ρωμαλέο καὶ πανέμορφο Μωϋσῆ καὶ σαγηνεύτηκε ἀπὸ τὴν ὀμορφιά του. Λειώνοντας ἀπὸ σαρκικὸ πόθο, πλησιάζει καὶ τοῦ λέει δελεαστικά:

- ῎Αχ, ἄνθρωπέ μου! ῎Αδικα ὑπομένεις τέτοια βάσανα. Φαίνεσαι ἱκανὸς καὶ μυαλωμένος. Γιατί λοιπὸν νὰ μὴν ἐλευθερωθείς ἀπὸ τὰ δεσμὰ καὶ τὶς θλίψεις;

Ο Μωϋσῆς τῆς ἀπάντησε ἤρεμα:

Ὁ π. Νικόλαος Κουμεντάκης (+2021) λίγες ἡμέρες πρό τῆς φονικῆς φωτιᾶς τοῦ Ἰουλίου τοῦ 2018 [στό Μάτι Ἀττικῆς] ἔδωσε ἐντολή νά κοποῦν λίγα δένδρα πέριξ τοῦ ναοῦ και τοῦ κελλιοῦ του, ἰσχυριζόμενος ὅτι “ἔρχεται μεγάλη καταστροφή”.

Ὁ π. Νικόλαος Κουμεντάκης (+2021) λίγες ἡμέρες πρό τῆς φονικῆς φωτιᾶς τοῦ Ἰουλίου τοῦ 2018 [στό Μάτι Ἀττικῆς] ἔδωσε ἐντολή νά κοποῦν λίγα δένδρα πέριξ τοῦ ναοῦ και τοῦ κελλιοῦ του, ἰσχυριζόμενος ὅτι “ἔρχεται μεγάλη καταστροφή”. Τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ πληροφόρησε τό νοῦ τοῦ ἀγαθοῦ Γέροντος καί χάριν στήν ἐνέργειά του αὐτή γλίτωσε τό σπιτάκι τοῦ ἱερέως καί ὀ ναός ἀπ᾽ τήν καταστροφική μανία τῆς φωτιᾶς. Τήν ὥρα πού ξέσπασε ἡ φωτιά, τό ἀπόγευμα τῆς 23ης Ἰουλίου 2018, ὁ Γέροντας ἐξομολογοῦσε στό κελλάκι του πνευματικά του τέκνα πού εὐθύς ἀμέσως τόν φυγάδευσαν καί ἔτσι γλύτωσε ἡ ζωή του.

ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ( Ἀνοικτή ἐπιστολή πρός τόν Ὑπουργό Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης κ. Κυριάκο Πιερρακάκη Ἅγιον Ὄρος 24.7.2022)

Μοναχός Πρόδρομος Γρηγοριάτης

Κύριε Υπουργέ,

Μετά από τις ανακοινώσεις του Υπουργείου σας περί αμέσου εκδόσεως ηλεκτρονικής ταυτότητας με βιομετρικά στοιχεία, θα θέλαμε να ενημερώσουμε εσάς και όλον τον κόσμο για τους προβληματισμούς και τις επιφυλάξεις μας, ώστε νομικά και διοικητικά να μην αιφνιδιαστείτε από την άρνηση παραλαβής της εκ μέρους μας.

Eδώ και δύο δεκαετίες από τα χρόνια του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, παρακολουθούμε με προσοχή τα βήματα που γίνονται για την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών στην ζωή μας.

Φωνάξαμε για τους κινδύνους της άνευ όρων Ευρωπαϊκής ενοποιήσεως, της συνθήκης Σένγκεν που μας γέμισε μετανάστες (ημερίδα του τότε Δημητριάδος Χριστοδούλου εις Βόλο το 1997), για τις ετικέτες που καθιερώθηκαν αρχικά σε όλα σχεδόν τα προϊόντα «barcode και 666 (Επισν. έτους 2001), για το προσβλητικό λογότυπο του ψηφιακού συστήματος επικοινωνίας του Δημοσίου «Η.ΔΙ.ΚΑ.», που διασυνδέει όλη την δημόσια διοίκηση (Επισν. έτους 2010 απο επερώτηση στη Βουλή), για τις ηλεκτρονικές κάρτες πολιτών και προς τον τότε υπ. οικ. κ. Βαρουφάκη (Επισν. έτους 2015), για την δρομολόγηση της κάρτας του πολίτη το 2018 με την κυβέρνηση Σύριζα (Επισν έτους 2018).

Το Άγιοv Όρος επίσης, εκφραζόμενο από την Ιερά Κοινότητα, έκανε τις παρακάτω ανακοινώσεις για την χρήση των ηλεκτρονικών καρτών για τους πολίτες:

(ΕΔΙΣ Αυγούστου 1988). «Θεωρεί... εύλογη την ανησυχία πολλών για τις συνέπειες που μπορεί να έχει στην ελευθερία και αξιοπρέπεια του ανθρώπου το ηλεκτρονικό φακέλωμα...»

(Ιερά Κοινότητα, 18 Μαρτίου 1993). «...Το ηλεκτρονικόν αρχείον, του οποίου η δημιουργία εσχάτως προωθείται και με την εξαγγελθείσαν “ενιαίαν κάρταν ασφαλιζομένου”, είναι βέβαιον ότι θα ανοίξη την είσοδον εις μίαν πράγματι ‘Νέαν’ και εφιαλτικήν εποχήν...»

(ΕΔΙΣ 2.6.1997). «...Μία ενδεχομένη προσπάθεια εφαρμογής της Συμβάσεως του Σένγκεν στη χώρα μας, και μάλιστα με το αναγκαίο επακόλουθό της, την έκδοση ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και τη χρήση του Ενιαίου Κωδικού Αριθμού Μητρώου (Ε.Κ.Α.Μ.), θα έχει ως φυσική συνέπεια να εύρη η Πολιτεία όλους ανεξαιρέτως τους Αγιορείτες αντιμέτωπους ως “αντιρρησίες συνειδήσεως”...»

(ΕΔΙΣ 3.9.1997). «...Διακηρύττουμε άλλη μια φορά ότι το θεμελιώδες καθήκον της ομολογίας της πίστεως, αλλά και η πίστις στα όσα ο Παράκλητος παρέδωσε ως προφητεία στην Χριστιανική Εκκλησία, μας υποχρεώνουν να αρνηθούμε να παραλάβουμε κάθε είδος ηλεκτρονικού δελτίου με ΕΚΑΜ, ως προσβάλλοντος την ελευθερία του προσώπου και την χριστιανική μας συνείδησι...»

Ο Άγιος Παΐσιος, με το διορατικό του χάρισμα, πριν 26 χρόνια περιγράφει με λεπτομέρεια την σημερινή πραγματικότητα στη χώρα μας:

«Επέβαλαν (και θα επιβάλλουν) στη χώρα μας ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος, τόσο μεγάλο που, όχι μόνον να μη μπορούμε να το ξεχρεώσουμε, αλλά ούτε τους τόκους αυτού του δανείου να μην προλαβαίνουμε. Με αυτό καταφέρνουν με εύλογη δικαιολογία να επιβάλλουν στο λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων. Θα επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα, δυσβάστακτα, φόρους ασήκωτους και πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε να κάνουν το λαό να αγανακτήσει.

Ρασοφορία, Μεγαλοσχημία, Ἀγρυπνίες, Βίος καί λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

14. Ρασοφορία, Μεγαλοσχημία,Ἀγρυπνίες, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

(Ματθ. 5,1: 12)

«Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καί διώξωσι καί εἴπωσι πᾶν πονηρόν ρῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ»[1].

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, πού γιορτάζουμε σήμερα καί πανηγυρίζουμε, ἐδιώχθη γιά τήν ἀρετή του, γιατί ἐπείνασε καί δίψασε τήν δικαιοσύνην, δηλαδή τήν σύνολη ἀρετή, καί ἐπέδειξε μέγα ζῆλο ἀπό τήν στιγμή ἀκόμα πού μπῆκε μέσα εἰς τάς τάξεις τῆς μοναχικῆς ζωῆς. Ἐκάρει μοναχός καί ἔγινε πρότυπο μοναχοῦ καί στή συνέχεια πρεσβύτερος καί ἐπίσκοπος. Ἐκίνησε τόν φθόνο τῶν ἐχθρῶν τῆς δικαιοσύνης, τῶν ἐχθρῶν τῆς ἀρετῆς, καί γι' αὐτό καί ἐδιώχθη. Καί πάντοτε οἱ ἄνθρωποι τῆς ἀρετῆς διώκονται ἀπό τούς ἀνθρώπους τούς ὑποταγμένους εἰς τά πάθη τους. Φθονοῦνται καί διώκονται, ὅπως ἀκριβῶς συνέβη καί μέ τόν Κύριο.

Ό Ἅγιος Πορφύριος, ἐπίσης ὅπως καί ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, ἀπό πολύ μικρός, ἐπέδειξε μέγα ζῆλο εἰς τήν πνευματική ζωή. Ἔλεγε: «οἱ Γέροντές μου δέν μέ διέταξαν ποτέ τί νά κάνω. Μοῦ ἔδωσαν ἕνα κομποσκοίνι καί μοῦ εἶπαν: - Νά λέεις τήν εὐχή. Τίποτε ἄλλο. Μέ ἔβλεπαν φανατικό», λέει ὁ Ἅγιος, θέλει νά πεῖ ζηλωτή, «καί δέν μοῦ ἔλεγαν πολλά, οὔτε τί νά διαβάζω. Δέ μέ ἄφηναν νά διαβάζω τίποτα ἀπό τούς μεγάλους Πατέρες, πού ἔχουν αὐστηρότητες. Δηλαδή δέν μέ ἄφηναν νά διαβάσω τόν Ἅγιο Ἐφραίμ, τόν Ἅγιο Ἰσαάκ, τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος, τόν Ἅγιο Συμεών τόν Νέο Θεολόγο, τόν Εὐεργεντινό κ.ἄ. Μοῦ τό εἶχαν ἀπαγορεύσει. Ἔτσι, κάνοντας ὑπακοή, διάβαζα μόνο βίους Ἁγίων, τό Ψαλτήρι, τήν Παρακλητική, τά Μηναῖα. Κι ἀπό κεῖ ἔμαθα νά διαβάζω, γιατί δέν ἤξερα. Ἀλλά εἶχα πολύ ζῆλο γιά τά πνευματικά. Κάθε τόσο πήγαινα στόν Ἅγιο Γεώργιο, πού βοήθησα κι ἐγώ νά κτισθεῖ, κι ἔψαλλα πολλά ψαλτικά. Πιό πολύ μοῦ ἄρεσαν οἱ Τριαδικοί Κανόνες. Κάποιες φορές ὅμως, ξέφευγα», λέγει. «Χωρίς νά ρωτήσω τούς Γέροντές μου ἔπαιρνα κάτι πρωτοβουλίες. Γιά τήν καθαρότητα τοῦ νοῦ ἄρχισα νά μαθαίνω ἀπ' ἔξω τήν Ἁγία Γραφή. Μιά μέρα δόθηκε μιά ἀφορμή καί τούς εἶπα ἀπ' ἔξω τό πρῶτο κεφάλαιο τοῦ Ἰωάννου. Ὅταν τό ἄκουσαν, μέ μάλωσαν πού τό ἔκανα χωρίς εὐλογία. Ζοῦσα μέ τήν Χάρη τοῦ Κυρίου, ὄχι μέ τήν δική μου δύναμη. Ὅλα ἦταν ἀπ' τήν Χάρη τοῦ Κυρίου. Δέν ἦταν οὔτε ἀπό τήν ἐξυπνάδα μου, οὔτε ἀπό τήν ἐπιστήμη μου πού δέν εἶχα, ἦταν ἀπό τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Τά σύγχρονα ὑπερηχογραφήματα ὑποστηρίζουν τήν ἀνατροπή τῆς Roe v. Wade

Αποτυπώνουν το ότι τα αγέννητα παιδιά είναι άνθρωποι

Από Charlotte Lozier Institute,

29 Ιουνίου 2022, Ουάσιγκτον

Οι δικαστές του SCOTUS, Breyer, Sotomayor και Kagan εσφαλμένα χαρακτήρισαν τις σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις για τα αγέννητα παιδιά ως «ισχνές», διατυπώνοντας τη διαφωνία τους για την πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, SCOTUS, που ανατρέπει τον Roe v. Wade. Στην πραγματικότητα, η επιστήμη και η ιατρική έχουν κάνει τεράστιες προόδους από τότε που ψηφίστηκε για πρώτη φορά η Roe το 1973 και εδώ ανήκουν οι σημαντικές πρόοδοι στο υπερηχογράφημα, στη διάγνωση νόσων του εμβρύου και την δυνατότητα θεραπείας των μωρών μέσα στη μήτρα πριν από τη γέννησή τους.

Η Dr. Tara Sander Lee, επιστήμονας που έχει εκπαιδευτεί στο Χάρβαρντ, και υπηρετεί ως επιστημονική συνεργάτης και διευθύντρια του κλάδου βιοεπιστημών στο Charlotte Lozier Institute (CLI), δήλωσε:

Ἀναμνήσεις ...γέρων Εὐθύμιος , γέρων Ἰσαάκ

Μάς έστειλε ο Γέροντας με τον παπα Τύχωνα γιά την κηδεία του παπα Ισαάκ. Τον είχαν στο εκκλησάκι της Αναστάσεως. Σκεπασμένος με τον αέρα. Λέω τον π.Ευθύμιο: να ξεσκεπάσω τον Γέροντα; Έδωσε ευλογία ο διάδοχος. Έλαμπε το πρόσωπό του, κίτρινος φλουρί. Έβγαλαν φωτογραφία-αυτή η γνωστή που κυκλοφορεί.

Λέω στον παπα Ευθυμη: δώσε με κάτι από τον Γέροντα. Με λεει: εκεί είναι το κελλί του, μπές κ πάρε. Μπήκα, όλα άνω κάτω από την κηδεία.

Πήγαινε καὶ νὰ εἶσαι ἐπιεικὴς καὶ ἐλεήμων μὲ ὅλους. Διότι τὸ ἔλεός μας κάνει νὰ μποροῦμε νὰ μιλᾶμε ἐλεύθερα ἀπέναντι στὸν Θεό

Ρώτησε ὁ Ἀββᾶς Θεόδωρος τῆς Φέρμης τὸν Ἀββᾶ Παμβώ: «Πές μου κάτι ὠφέλιμο». Καὶ μὲ πολὺ κόπο τοῦ ἀπάντησε: «Θεόδωρε πήγαινε καὶ νὰ εἶσαι ἐπιεικὴς καὶ ἐλεήμων μὲ ὅλους. Διότι τὸ ἔλεός μας κάνει νὰ μποροῦμε νὰ μιλᾶμε ἐλεύθερα ἀπέναντι στὸν Θεό».

https://wra9.blogspot.com/2021/07/blog-post_0.html

28 Ἰουλίου. Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος καὶ Παρμενᾶ τῶν ἀποστόλων. Εἰρήνης ὁσίας Χρυσοβαλάντου, Παύλου ὁσίου τοῦ Ξηροποταμηνοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἁγίων, Κυρ. μυροφόρων (Πρξ. ς΄ 1-7).

Πραξ. 6,1           Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν.

Πραξ. 6,1                  Κατά τας ημέρας δε αυτάς, καθώς ηύξανε ο αριθμός των πιστών, οι Εβραίοι Χριστιανοί, οι οποίοι κατήγοντο από ξένας περιοχάς και ωμιλούσαν την ελληνικήν γλώσσαν και ελέγοντο Ελληνισταί, ήρχισαν να γογγύζουν και να παραπονούνται εναντίον των Εβραίων Χριστιανών της Ιουδαίας, διότι αι χήραι αυτών παρεμερίζοντο και παρημελούντο εις την καθημερινήν υπηρεσίαν της διανομής τροφών και βοηθημάτων.

Ἡ Ἁγία Μεγαλομάρτυς Μαρίνα

ΠΗΓΗ: ΤΟ ΕΙΛΗΤΑΡΙΟΝ

Η ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΜΑΡΙΝΑ

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΔΩ

Η αγία μάρτυς Μαρίνα έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Κλαυδίου (περί το 270) [1]. Καταγόταν από την Αντιόχεια της Πισιδίας και ήταν θυγατέρα ενός ειδωλολάτρη ιερέα, του Αιδέσιμου. Καθώς η μητέρα της πέθανε όταν η Μαρίνα ήταν δώδεκα ετών, την εμπιστεύθηκαν σε μία τροφό που διέμενε στην εξοχή. Η συναναστροφή με τους χριστιανούς του τόπου εκείνου, σε συνδυασμό με τις φυσικές κλίσεις της κόρης προς το καλό, συνέργησαν ώστε να δώσει σύντομα τους καρπούς του ο σπόρος της αληθινής Πίστεως στην καρδιά της. Φθάνοντας σε ηλικία δεκαπέντε ετών, φλεγόταν σε τέτοιο βαθμό από την αγάπη του Χριστού, ώστε ένα πράγμα σκεπτόταν και ποθούσε μόνον: να προσφέρει κι εκείνη το αίμα της ως θυσία με τους αγίους μάρτυρες για την αγάπη του Θεού. Και όχι μόνο δεν κρατούσε μυστικές τις διαθέσεις της αυτές, αλλά χωρίς τον παραμικρό φόβο διακήρυττε μεγαλοφώνως ότι ήταν χριστιανή, ονειδίζοντας τα είδωλα, γεγονός που κίνησε το μίσος του πατέρα της, ο οποίος και την αποκλήρωσε.

Ο έπαρχος της Ασίας, Ολύμβριος, καθ’ οδόν προς την Αντιόχεια, συνάντησε την αγία να βόσκει τα ποίμνια μαζί με άλλες γυναίκες του χωριού. Σαγηνευμένος από το κάλλος της κόρης, διέταξε τους ανθρώπους του να την οδηγήσουν ενώπιόν του με σκοπό να τη νυμφευθεί. Φθάνοντας εκείνη στο παλάτι, παρουσιάστηκε στον δικαστή, ο οποίος της ζήτησε να πει το όνομά της.