Τά διάφορα εἴδη τῶν δαιμόνων καί τό πονηρό πνεῦμα τῆς ὑπερηφάνειας, 8-12-2011, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.grΚυριακή 30 Ιανουαρίου 2022
Ἡ πνευματική, ἠθική ἀλλοίωση τοῦ νεοέλληνα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ πνευματική, ἠθική ἀλλοίωση τοῦ νεοέλληνα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 30-1-2022 (ἀπόσπασμα)
«Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη», Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)
ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ_«Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη», Ἀγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἐρμ. εὐαγγελικῆς περικοπης τῶν Τριῶν Ἰεραρχῶν, 29-1-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος ἘδέσσηςΠάψε νά σκέφτεσαι ὁποιαδήποτε πλεονεξία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)
ΚΗΡΥΓΜΑ_237. Πάψε να σκέφτεσαι οποιαδήποτε πλεονεξία, Τά 200 κεφάλαια περί τοῦ πνευματικοῦ νόμου, Φιλοκαλία τόμος Α', 29-1-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 30-1-2022
https://youtu.be/uaEBXewVjE0
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 30-1-2022
«Ἡ κακὴ ὑπακοὴ στὸν πνευματικὸ ὁδηγὸ», Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
«Ἡ κακὴ ὑπακοὴ στὸν πνευματικὸ ὁδηγὸ»
Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀπόσπασμα 23/1/22
…Ἡ ὑπακοὴ δὲν εἶναι τυφλή. Ἄν αὔριο ὁ πνευματικὸς σοῦ πεῖ ὅτι ἐπιτρέπεται νὰ κάνεις κι ἕνα φόνο, ἄς ποῦμε, γιὰ λόγους ξέρω ‘γὼ χ, θὰ τὸ κάνεις; Ἀφοῦ λέει ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀπαγορεύεται ὁ φόνος. Καὶ ἐρχόμαστε στὸ θέμα τοῦ ἐμβολίου ποὺ οὐσιαστικὰ αὐτὸ εἶναι, εἶναι θέμα φόνου· εἶναι συμμετοχὴ σὲ φόνους. Ὅποιος πνευματικὸς καὶ νὰ μοῦ τὸ πεῖ, ἄν μοῦ τὸ πεῖ, αὐτὸ δὲν μὲ δικαιώνει ἐμένα νὰ τὸ κάνω. Γιατὶ κάποιοι λένε, ἀφοῦ μοῦ τό ‘πε ὁ πνευματικός μου ἔχει αὐτὸς τὴν εὐθύνη. Εἶναι λάθος αὐτό! Τὴν εὐθύνη τὴν ἔχεις ἀκέραιη ἐσὺ γιατὶ ἔχεις ἀπέναντί σου, ἐναντίον σου δηλαδή, τὸ ΄οὐ φονεύσεις΄. Ἔτσι! Δὲν μπορεῖς νὰ πεῖς ΄ὁ πνευματικὸς μοῦ εἶπε νὰ φονεύσω, δὲν πειράζει΄. Τώρα, πῶς γίνεται ἡ συμμετοχὴ στὸν φόνο, νομίζω τὸ ξέρετε, ἔτσι; Γιατὶ γιὰ νὰ παρασκευαστοῦν αὐτὰ τὰ διαβόλια, ἔχουν φονεύσει πάρα πολλὰ ἔμβρυα. Τὰ ἔχουν διαμελίσει ζωντανὰ γιὰ νὰ φτιάξουν τὶς λεγόμενες κυτταρικὲς σειρὲς ἀπὸ τὶς ὁποῖες παράγονται τὰ ἐμβόλια ἤ δοκιμάζονται ὅλα αὐτὰ τὰ ἐμβόλια ποὺ κυκλοφοροῦν στὴν ἀγορά μας.
Ἑπομένως, ἕνας ποὺ τὰ ἀγοράζει αὐτὰ μέσῳ τοῦ κράτους του, συμμετέχει σ’ αὐτοὺς τοὺς φόνους. Ὅποιος πνευματικὸς καὶ νὰ μοῦ τὸ πεῖ, δὲν μπορεῖ νὰ μὲ καλύψει ἀπέναντι στὸν Θεό. Καταλάβατε; Εἶναι θέμα πλέον τοποθέτησης ὑπεύθυνης ἀπέναντι στὸν Θεό. Δὲν μποροῦμε νὰ καλυπτόμαστε πίσω ἀπὸ…(παρεμβάλλεται ἐρώτηση)
Ἐρώτηση: Δὲν τὸ λένε ξεκάθαρα ὅμως, δὲν τὸ λένε ξεκάθαρα οἱ πατέρες.
Μακάριος ὁ Μέγας
Μακάριος ο Μέγας
Ο όσιος Μακάριος ο Μέγας γεννήθηκε το 300 στο Τζίζμπερ, χωριό κοντά στο Δέλτα του Νείλου, και αρχικά άσκησε το επάγγελμα του καμηλιέρη. Υπακούοντας σε θεία κλήση, αποσύρθηκε μόνος σ’ ένα κελί κοντά στο χωριό του για να ενδιατρίψει στην ασκητική ζωή και την προσευχή. Καθώς οι συγχωριανοί του ήθελαν να τον κάνουν κληρικό, έφυγε κρυφά σε ένα άλλο χωριό. Μια κοπέλα που βρέθηκε έγκυος, για να δικαιολογηθεί κατήγγειλε τον αναχωρητή ότι τη βίασε. Ρίχθηκαν τότε όλοι κατά πάνω του και τον διαπόμπευσαν κρεμώντας μαγειρικά σκεύη στον λαιμό του, χτυπώντας και βρίζοντάς τον άγρια. Ο άγιος δεν είπε λέξη για να απολογηθεί και, μάλιστα, δέχθηκε αδιαμαρτύρητα να εργάζεται επιπλέον για να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της γυναίκας και του παιδιού που είχε στείλει προς αυτόν παιδαγωγικά η θεία Πρόνοια. Όταν, τέλος, αναγνωρίσθηκε η αθωότητά του, όλο το χωριό, έμπλεο δέους και θαυμασμού, πήγε στον άγιο για να ζητήσει συγχώρεση. Εκείνος όμως ετράπη σε φυγή για να αποφύγει την κενοδοξία, και μετέβη στην έρημο της Σκήτης (σημ. Ουάδι-Νάτρουν), μια άγονη και αφιλόξενη περιοχή που τη γνώριζε γιατί κάποτε είχε εμπορευθεί εκεί νίτρο. Ήταν τότε τριάντα ετών και επιδόθηκε με ακατάβλητο ζήλο στον ασκητικό αγώνα. Έτρωγε μια φορά την εβδομάδα λίγο ψωμί με νερό, κοιμόταν καθιστός ακουμπώντας στον τοίχο του κελιού του κατά διαστήματα και επέμενε αδιάκοπα στη σιωπή, στη φυλακή του νου από κάθε αλλότριο λογισμό και στη νοερά προσευχή. Είτε έτρωγε είτε νήστευε, το σώμα του διατηρούνταν άσαρκο σαν να ξέφευγε από τους νόμους της ύλης, κατά το ρηθέν: «Το σώμα εκείνου που αδιάκοπα καθαίρει τη ψυχή του, κατατρώγεται από φόβο Θεού καθώς ο δαυλός υπό του πυρός».
Η αποταγή του από τα πρόσκαιρα αγαθά του μάταιου κόσμου ήταν τόσο μεγάλη ώστε, όταν μια μέρα έπιασε έναν ληστή να του κλέβει και τα λιγοστά εφόδια που είχε στο κελί του, ο ανεξίκακος όσιος τον βοήθησε να τα φορτώσει στην καμήλα του.
Ἐπιστολὴ ἁγίου Κυρίλλλου Ἀλεξανδρείας πρὸς κάποιον ζηλωτὴ περὶ Νεστορίου
Ἐπιστολὴ ἁγίου Κυρίλλλου Ἀλεξανδρείας πρὸς κάποιον ζηλωτὴ περὶ Νεστορίου
Γνωρίζω τὴν εἰλικρινῆ σου ἀγάπη καὶ δὲν ἀγνοῶ τὸν ζῆλο. Καὶ ἐὰν ἔγραφα σὲ κάποιους ποὺ δὲν γνωρίζουν τὶς θέσεις καὶ τὸν χαρακτῆρα μου, θὰ ἔπρεπε νὰ χρησιμοποιήσω πολλὰ ἐπιχειρήματα γιὰ νὰ τοὺς πείσω ὅτι μὲ ὑπερβολικὸ τρόπο ἐπιδιώκω τὴν εἰρήνη καὶ δὲν εἶμαι φίλος οὔτε τῶν ἐρίδων, οὔτε τῶν ἀντιμαχιῶν. Ἀντίθετα ἐπιθυμῶ ἐκ καρδίας καὶ νὰ ἀγαπῶ ὅλους καὶ νὰ ἀγαπῶμαι ἀπὸ ὅλους.
Ἐπειδὴ λοιπὸν γράφω πρὸς ἄνθρωπο ποὺ μὲ γνωρίζει καλά, θὰ ἐκθέσω τὶς θέσεις μου μὲ λίγα λόγια· ὅτι δηλαδή, ἐὰν ἔπρεπε, γιὰ νὰ μὴν λυπήσω κάποιον ἀδελφό, νὰ ἀνεχθῶ μὲ ὑπομονὴ καὶ ἀγόγγυστα τὴν ἀφαίρεση ἰδικῶν μου πραγμάτων ἢ χρημάτων, θὰ τὸ ἔκανα μὲ εὐχαρίστηση, γιὰ νὰ μὴ φανῆ ὅτι τοποθετῶ πάνω ἀπὸ τὴν ἀγάπη τὰ χρήματα.
Ὅμως, ἐπειδὴ τώρα δὲν πρόκειται γιὰ χρήματα, ἀλλὰ ὁ λόγος εἶναι γιὰ θέματα Πίστεως, καὶ ἔχουν σκανδαλισθεῖ ὅλες οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες σὲ ὅλη τὴν αὐτοκρατορία (γιατὶ δὲν ὑπάρχει κάποιος, ἀπὸ ὁποιαδήποτε πόλη ἢ χώρα κι ἂν προέρχεται, ποὺ νὰ μὴ διερωτᾶται, τί πράγματα εἶναι αὐτὰ ποὺ ἀκούγονται [ὅτι διδάσκει ὁ Νεστόριος] καὶ ποιά καινούργια κακόδοξη διδασκαλία στὶς Ἐκκλησίες διαδίδεται), [πές μου σὲ παρακαλῶ], ἐμεῖς, στοὺς ὁποίους ἔχει ἐμπιστευθεῖ ὁ Θεὸς τὴν εὐθύνη νὰ διδάσκουμε ἀκαινοτόμητο τὸ Εὐαγγέλιο, τί πρέπει νὰ κάνουμε; Ἐμεῖς τοὺς ὁποίους τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως θὰ μᾶς καταδικάσουν οἱ πιστοὶ ποὺ διδάχτηκαν καὶ κατηχήθηκαν ἀπὸ ἐμᾶς σὲ ὅλα τὰ μυστήρια [τῆς Πίστεως], προβάλλοντας ὡς δικαιολογία [ἐὰν ἐλεγχθοῦν, γιατὶ δὲν πίστευαν ὀρθά], ὅτι ἀκολούθησαν καὶ διατήρησαν τὴν πίστη ποὺ ἀπὸ μᾶς διδάχθηκαν. Καὶ ἐὰν τοὺς διαφυλάξαμε καὶ διδάξαμε ὀρθὰ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, θὰ πάρουμε ἀπὸ τὸν Θεὸ μισθὸ καὶ θὰ μάλιστα θὰ ἀκούσουμε καὶ θείους ἐπαίνους. Ἐὰν ὅμως, δὲν διαφυλλάξαμε τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ τὴν διδάξαμε διαστρεβλωμένη, τότε, δὲν θὰ τιμωρηθοῦμε, ριπτόμενοι στὶς φλόγες τῆς κολάσεως; Διότι θὰ ἀκούσουμε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι γραμμένος στὴν Π.Δ. (καὶ ταιριάζει στοὺς Ποιμένες): «τὴν χώρα μου τὴν Ἰουδαίαν κατέστρεψες καὶ τὸν λαόν μου φόνευσες» (Ἡσαΐα 14, 20). Καὶ κάθε ἕνας ποὺ ἀνήκει στὴν τάξη τῶν λαϊκῶν, θὰ ἀπολογηθεῖ μόνο γιὰ τὶς δικές του πράξεις, ἐμεῖς ὅμως ποὺ ἔχουμε ἐπιφορτιστεῖ τὴν λειτουργία τῆς ἱερωσύνης, θὰ δώσουμε ἀπολογία ὄχι μόνο γιὰ τὸν ἑαυτό μας, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλους τοὺς πιστοὺς ποὺ μᾶς ἐμπιστεύθηκε ὁ Χριστός.
Ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ[:Ματθ. 5,14-19]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται; εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων(:Εσείς οι μαθητές μου είστε το πνευματικό αλάτι των ανθρώπων της γης (επειδή με το παράδειγμα και την διδασκαλία σας έχετε την δυνατότητα να νοστιμεύετε τη ζωή των ανθρώπων και να προλαβαίνετε την ηθική σαπίλα)· εάν όμως το αλάτι χάσει αυτήν την ιδιότητά του, με τι άλλο θα αλατιστεί, ώστε να αποκτήσει πάλι την ουσία και δύναμή του; Δεν έχει πλέον καμία αξία και σε τίποτε άλλο δεν χρειάζεται, παρά να πεταχτεί στον δρόμο και να καταπατείται από τους ανθρώπους. Εάν λοιπόν και εσείς χάσετε την ηθική σας δύναμη, δεν θα γίνετε μόνο άχρηστοι, αλλά και θα περιφρονηθείτε από τους ανθρώπους)»[Ματθ.5,13].
Παρατήρησε, αγαπητέ μου, μετά από πόσες εντολές στην επί του όρους ομιλία Του ο Κύριος καθόρισε την αμοιβή των ουρανίων αγαθών[Ματθ.5,12: «Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς(:Να χαίρεστε και να γεμίσετε από αγαλλίαση, διότι η ανταμοιβή σας στους ουρανούς θα είναι μεγάλη και ανυπολόγιστη)»]. Και δεν το έκανε τυχαίως, αλλά για να δείξει ότι δεν είναι δυνατόν να αντεπεξέλθει στον αγώνα αυτόν εκείνος που δεν είναι εφοδιασμένος με όλες εκείνες τις αρετές και δεν έχει υποστεί την απαιτούμενη δοκιμασία. Για τον λόγο αυτό μεταβαίνει προοδευτικά από την προηγούμενη στην επόμενη εντολή μέσω των μακαρισμών και μας υφαίνει σαν κέντημα μία χρυσή σειρά εντολών· διότι ο ταπεινός θα λυπηθεί και θα πενθήσει ολόψυχα και για τις δικές του αμαρτίες. Όποιος πενθεί, θα είναι και πράος και δίκαιος και ελεήμονας. Ο ελεήμονας και δίκαιος και πράος θα είναι και ταπεινός και καθαρός στην ψυχή του. Ο τελευταίος αυτός θα είναι και ειρηνοποιός. Και όποιος θα έχει κατορθώσει όλα αυτά, θα είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει και κινδύνους και δεν θα χάσει την ψυχραιμία του όταν κακολογείται και όταν υφίσταται αναρίθμητα δεινά.
Αφού λοιπόν τους έδωσε τις παραινέσεις που έπρεπε, πάλι τους ανακουφίζει και τους αναπαύει με τους εγκωμιασμούς που ακολουθούν. Επειδή οι εντολές ήσαν υψηλές και πολύ ανώτερες από αυτές της Παλαιάς Διαθήκης, για να μην ανησυχούν και να μη χάσουν το θάρρος τους οι μαθητές και να μη διερωτώνται: «Πώς θα μπορέσουμε να κάνουμε αυτά τα κατορθώματα;», άκουσε τι λέγει: «Ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς(:Εσείς οι μαθητές μου είστε το αλάτι της γης [επειδή με το παράδειγμα και τη διδασκαλία σας έχετε την δυνατότητα να νοστιμεύετε την ζωή των ανθρώπων και να προλαμβάνετε την ηθική σαπίλα])».
«Φῶς ταῖς τρίβοις μου»
«ΦΩΣ ΤΑΙΣ ΤΡΙΒΟΙΣ ΜΟΥ»
«Βρισκόμουν στο Μοναστήρι του Σταυρονικήτα. Ήταν εσπέρα. Φεύγοντας, βρίσκω έξω από την πόρτα του Μοναστηριού έναν λαϊκό που ήθελε να μου μιλήσει. Προχωρώντας, άρχισε να μου λέει τα προβλήματά του. Η ώρα περνούσε και ήμουν άρρωστος. Ήταν τέτοια η αρρώστια, που, ούτε μπορούσα να καθήσω να ξεκουραστώ, ούτε και να στέκομαι όρθιος. Ενώ λοιπόν μου μιλούσε, πέρασε η ώρα και νύχτωσε. Σκέφθηκα σε μια στιγμή την αρρώστια μου και θέλησα να διακόψω την συζήτηση, αλλά είπα: ‘‘Ο άνθρωπος έχει τόσα προβλήματα, εγώ τον εαυτό μου θα κοιτάζω;!’’. Κι έτσι, συνέχισε να μου μιλά, μέχρι που νύχτωσε τελείως. Ο λαϊκός επισκέπτης είχε να κοιμηθεί κάπου, σ’ ένα γνωστό του Κελλί. Η πόρτα του Μοναστηριού είχε κλείσει...«
»Αφού τελειώσαμε, πήρα τον δρόμο για να πάω στο Καλύβι μου. Μπήκα στο μονοπάτι και θα περνούσα από ένα σημείο που είναι στενό και απότομο.
Λένε πῶς ὁ Ὅσιος Δανιήλ ὁ Ἑρημίτης, ὅταν εἶδε κάποιο παιδί νά πίνει νερό ἀπό τήν πηγή μέ τήν φούχτα του, πέταξε τό κύπελλό του σάν περιττή πολυτέλεια
Λένε πως ο Οσιος Δανιηλ ο Ερημίτης, όταν είδε κάποιο παιδί να πίνει νερό από την πηγή με την φούχτα του, πέταξε το κύπελλο του σαν περιττή πολυτέλεια.
Αργότερα πέταξε και το πιάτο του χρησιμοποιώντας για τις φακές και τα αλλά όσπρια το κοίλο, την λακκούβα του μισού καρβέλιου του.
Υπερβολη θα πείτε. Ναι!!
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ 30-1-2022
https://youtu.be/oXqNQ2zPu-E
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ 30-1-2022
Μοῦ εἶπε ἕνας γέροντας
Δεν ζούμε περισσότερο, γιατί είμαστε υγιείς, επειδή έχουμε γερή καρδιά ή επειδή τρώμε υγιεινά και οικολογικά. Δεν ισχύουν αυτά... Μας έλεγε ένας γέροντας: Μόλις σχηματιστούν τα καρδιακά κύτταρα (γίνεται πάνω-κάτω 40 μέρες μετά τη σύλληψη) ενός συλληφθέν βρέφους, ο Θεός ευλογεί την καρδιά και την θέτει σε κίνηση. Ταυτόχρονα ο Θεός τις ορίζει τον αριθμό των χτύπων της μέχρι να πεθάνει. Είναι συγκεκριμένος και ορισμένος ο αριθμός των χτύπων της καρδιάς μας.
Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/01/blog-post_879.html
30 Ἰανουαρίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΒ΄. Τῶν τριῶν ἱεραρχῶν Βασιλείου τοῦ μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἱππολύτου ἱερομάρτυρος· ἀνάμνησις τῆς ἐν Τήνῳ εὑρέσεως τῆς εἰκόνος τῆς Θεοτόκου (1823)· Αὔρας (τῆς καὶ Χρυσῆς) μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῶν ἱεραρχῶν, 18ης Ἰαν. (Ἑβρ. ιγ΄ 7-16).
Εβρ. 13,7 Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν.
Εβρ. 13,7 Να ενθυμήσθε πάντοτε τους πνευματικούς σας ηγέτας και προεστούς, οι οποίοι σας εδίδαξαν τον λόγον του Θεού. Να φέρνετε στον νουν σας και να μελετάτε με ευλάβειαν το κατά Θεόν τέλος του βίου και της εναρέτου συμπεριφοράς των και να μιμήσθε την πίστιν.