Ἡ βασιλεία τῶν Οὐρανῶν δέν εἶναι μισθός ἔργων, ἀλλά Χάρις τοῦ Κυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

ΚΗΡΥΓΜΑ_258. Η βασιλεία των Ουρανών δεν είναι μισθός έργων, αλλά Χάρις του Κυρίου, Τά 200 κεφάλαια περί τοῦ πνευματικοῦ νόμου, Φιλοκαλία τόμος Α', 13-2-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, 13-2-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πάντοτε νά πράττεις τό ἀγαθό κατά δύναμη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

 ΚΗΡΥΓΜΑ_257. Πάντοτε να πράττεις το αγαθό κατά δύναμη, και στον καιρό που χρειάζεται το μεγαλύτερο, μην προτιμάς το μικρότερο, Τά 200 κεφάλαια περί τοῦ πνευματικοῦ νόμου, Φιλοκαλία τόμος Α', 12-2-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Οἱ πράοι διδάσκονται τήν ἀλήθεια ἀπό τόν Κύριο, Β΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

 ΚΗΡΥΓΜΑ. Οι πράοι διδάσκονται την αλήθεια από τον Κύριο, Τά 200 κεφάλαια περί τοῦ πνευματικοῦ νόμου, Φιλοκαλία τόμος Α', 12-2-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Συνείδηση ἀγαθή βρίσκεται μέ τήν προσευχή, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

 ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ_. Συνείδηση αγαθή βρίσκεται με την προσευχή. Και προσευχή πάλι καθαρή, με τη συνείδηση, Τά 200 κεφάλαια περί τοῦ πνευματικοῦ νόμου, Φιλοκαλία τόμος Α', 11-2-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ὁ Ἅγιος Παρθένιος ἐπίσκοπος Λαμψάκου

πηγή: ΕΔΩ

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΑΜΨΑΚΟΥ

Ο άγιος Παρθένιος έζησε κατά τους χρόνους του αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου (318 μ.Χ). Ήταν γιος του διακόνου Χριστοδούλου της Μελιτουπόλεως στον Ελλήσποντο. Παρότι στερείτο μόρφωσης και δεν μας άφησε συγγράμματα, λόγους και γραπτές παραινέσεις, ωστόσο ο ίδιος παρακολουθούσε με προσοχή στην εκκλησία τα αναγνώσματα από την Αγία Γραφή και από νεαρή ηλικία προσπαθούσε να τα εφαρμόσει στην ζωή του. Έτσι, ό,τι του απέδιδε το επάγγελμα του ψαρά που ασκούσε, το μοίραζε στους φτωχούς χωρίς να κρατά τίποτε για λογαριασμό του. Η αγάπη του προς τον πλησίον έγινε ονομαστή στην περιοχή και ο επίσκοπος Μελιτουπόλεως Φιλητός τον χειροτόνησε πρεσβύτερο παρά την θέλησή του, αναθέτοντάς τον ως καθήκον να περιοδεύει στην επισκοπική περιφέρεια και να επισκέπτεται τους πτωχούς. Η Χάρις του Θεού περίσσευσε τότε σ’ αυτόν με πλήθος θαυμάτων και ιάσεων. Συνάντησε μία ημέρα στον δρόμο του έναν άνθρωπο που ένας ταύρος με το κέρατό του τού είχε βγάλει το μάτι· ο άγιος το ξανάβαλε στην θέση του και τον θεράπευσε. Μιαν άλλη φορά, θεράπευσε μόνο με το σημείο του σταυρού μια γυναίκα που είχε προσβληθεί από ανίατο καρκίνο. Άλλη φορά πάλι, ένας λυσσασμένος σκύλος όρμησε κατά πάνω του· ο άγιος απλώς φύσηξε και τον άφησε νεκρό στον τόπο.

Ενώπιον τόσων αποδείξεων της προς αυτόν έκδηλης θείας εύνοιας, ο μητροπολίτης Κυζίκου Ασχόλιος τον χειροτόνησε επίσκοπο της Λαμψάκου, πόλης που ήταν ακόμη βυθισμένη στην ειδωλολατρία. Με τις νηστείες, τις προσευχές, τα εμπνευσμένα λόγια και το παράδειγμα της ευαγγελικής πολιτείας του, ο άγιος κατάφερε να μεταστρέψει τους κατοίκους. Μετά από επίσκεψη στην αυλή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, έλαβε επίσημα την άδεια να καταστρέψει τους αχρείαστους πια ναούς των εθνικών, καθώς και να συλλέξει τα αναγκαία χρήματα για την ανέγερση μιας εκκλησίας, την οποία την αφιέρωσε προς τον Παντοκράτορα Κύριο. Η εκκλησία πράγματι αποπερατώθηκε, έμενε μόνο να μεταφερθεί εκεί μια μεγάλη πλάκα για να καλυφθεί η Αγία Τράπεζα. Ο φθονερός όμως δαίμονας κέντρισε τα βόδια που έσερναν την άμαξα, τα ζώα αφήνιασαν και ο αμαξάς συνεθλίβη αβοήθητος κάτω από τους τροχούς. Ο άγιος αμέσως ανέπεμψε θερμή ικεσία προς τον Κύριο και ο άτυχος αμαξάς επανήλθε στην ζωή.

Οἱ αἰτίες τῶν σοβαρών ἀσθενειῶν ἔχουν νά κάνουν μέ τήν παραβίαση τοῦ ἠθικοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ.Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους κατά τή ὥρα τοῦ μαρτυρίου

Πολλές από τις σοβαρές ασθένειες που βασανίζουν τους ανθρώπους έχουν τη ρίζα τους, γνωστή ή άγνωστη, στο παρελθόν. Οι αιτίες των σοβαρών ασθενειών, όπως λόγου χάριν οι πνευματικές διαταραχές, έχουν να κάνουν με την παραβίαση του ηθικού νόμου του Θεού.

Όταν ο άγιος Χαραλάμπης βασανιζόταν από τους δήμιους, ο αυτοκράτορας και διώκτης του πληροφορήθηκε για τη θαυματουργό δύναμη του αγίου. Διέταξε λοιπόν να φέρουν ενώπιον του έναν δαιμονισμένο, για να δει αν ο Χαραλάμπης μπορούσε να τον θεραπεύσει. Ο διάβολος βασάνιζε ήδη τον ταλαίπωρο άνθρωπο επί τριανταπέντε χρόνια, σέρνοντάς τον στα όρη και τις ερήμους, εκσφενδονίζοντάς τον μέσα σε φαράγγια και έλη. Όταν ο παράφρονας αυτός πλησίασε τον Χαραλάμπη, έντρομος ο δαίμονας αισθάνθηκε ευωδιαστό άρωμα να βγαίνει από τον άγιο άνθρωπο και έκραξε:

Συμπαραστεκόμαστε στὸν ἐκδιωχθέντα π.Γαβριὴλ» Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

 
Συμπαραστεκόμαστε στὸν ἐκδιωχθέντα π.Γαβριὴλ»

Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀπόσπασμα 12/2/22

 Ὅπως ἀκούσαμε προηγουμένως στὸ Συναξάρι, ὁ Ἅγιος Μελέτιος ὁ Ἁγιότατος Ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας, ἐδιώκετο ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, τοὺς Ἀρειανούς, καὶ ὅταν ἐξελέγη Ἀρχιεπίσκοπος οὔτε ἕνα μήνα δὲν τὸν ἄφησαν νὰ μείνει στὴν Ἐπισκοπή του. Καὶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ὅταν πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη δὲν βρῆκε κανένα ναό· ὅλους τοὺς εἶχαν καταλάβει οἱ Ἀρειανοί, οἱ αἱρετικοί. Καὶ δυστυχῶς, αὐτὸ τὸ γεγονὸς τῆς διώξεως τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν ἱερέων τῶν εὐλαβῶν, ἐπαναλαμβάνεται ἀνὰ τοὺς αἰώνας καὶ αὐτὸ βεβαίως γίνεται μὲ τὴν ἄδεια, θὰ λέγαμε, τοῦ Θεοῦ· κατὰ παραχώρηση Θεοῦ γιὰ νὰ γίνονται ἀκόμα ἁγιότεροι, νὰ ἀναδεικνύονται πρότυπα καὶ γιὰ ἐμᾶς ὑπομονῆς, καρτερίας ἀλλὰ καὶ σταθερότητας, καὶ ἀνδρείας, καὶ θάρρους καὶ ὁμολογίας.

Ἔτσι καὶ σήμερα, ὅλοι οἱ εὐσεβεῖς ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς ποὺ δὲν ὑποκύπτουν στὰ προστάγματα τῆς νέας τάξης πραγμάτων καὶ στὴν ὅλη αὐτὴ ψευτοπανδημία ποὺ ἔχει διασπαρεῖ παντοῦ καὶ κατατυραννάει τὴν ἀνθρωπότητα ὅλη ἐδῶ καὶ δύο χρόνια περίπου, ὅσοι δὲν ὑπέκυψαν καὶ κράτησαν τὶς ἐκκλησίες ὅπως πρέπει, χωρὶς αὐτὴ τὴν ἀσεβῆ αἵρεση τῆς μασκοφορίας καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀντίχριστα μέτρα, αὐτοὶ διώκονται σήμερα. Καὶ ἐμεῖς δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ προσευχόμαστε γι’ αὐτοὺς καὶ νὰ διακηρύξουμε ὅτι εἴμαστε μαζί τους, καὶ συμπαριστάμεθα ὅπως καὶ στὸν σεβαστὸ π. Γαβριὴλ στὴ Θεσσαλονίκη ποὺ διώκεται αὐτὲς τὶς ἡμέρες δυστυχῶς ἀπὸ τὴν διοικούσα Ἐκκλησία, γιατὶ ἀκριβῶς κράτησε ὅπως ἔπρεπε τὸν ναό, μακριὰ ἀπ’ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀντίχριστα μέτρα, καὶ τὴν ἀσεβῆ αὐτὴ αἵρεση καὶ βλασφημία τῆς μασκοφορίας. Καὶ πάρα πολλοὶ ἄνθρωποι Θεσσαλονικεῖς, εὐλαβέστατοι ἄνθρωποι, ἀναπαυόντουσαν ἐκεῖ, σὲ μία ἀπὸ τὶς λίγες ἐκκλησίες, αὐτὴ τοῦ π. Γαβριήλ, ποὺ λειτούργησαν σωστὰ μέσα σ’ αὐτὲς τὶς δύσκολες ἡμέρες τοῦ διωγμοῦ οὐσιαστικὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ὁμιλία εἰς τήν κατά τόν Τελώνην καί τόν Φαρισαίον τοῦ Κυρίου παραβολήν. Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Ὁμιλία εἰς τήν κατά τόν Τελώνην καί τόν Φαρισαίον τοῦ Κυρίου παραβολήν

Εφευρετικός είναι για το κακό ο νοερός προστάτης της κακίας· ικανός ν’ αφαιρέσει ευθύς από την αρχή τα θεμέλια της αρετής που ήδη κατατίθενται στην ψυχή, μέσω της ανελπιστίας και της απιστίας, αλλά επίσης ικανός πάλι να επιτεθεί μέσω της αδιαφορίας και της ραθυμίας εναντίον των τοίχων της οικίας της αρετής, την ώρα που ανεγείρονται, ακόμη δε και να κρημνίσει μέσω της υπερηφάνειας και της παραφροσύνης τον όροφο των αγαθών έργων οικοδομημένο ήδη. Αλλά κρατηθείτε, μην πτοηθείτε· διότι ο επιμελής είναι περισσότερο επινοητικός στα αγαθά και η αρετή έχει περισσότερη ισχύ γι’ αντιπαράταξη προς την κακία, αφού διαθέτει την άνωθεν χορηγία και συμμαχία από τον ίδιο ο Οποίος δύναται τα πάντα και ενδυναμώνει από αγαθότητα όλους τους εραστές της αρετής. Έτσι η αρετή όχι μόνο παραμένει αδιάσειστη από ποικίλα πονηρές πανουργίες που μηχανεύεται ο Αντικείμενος, αλλά μπορεί και να σηκώσει και επαναφέρει όσους έπεσαν στον βυθό των κακών και να τους προσαγάγει εύκολα στον Θεό με τη μετάνοια και την ταπείνωση.

Δείγμα λοιπόν και διαρκής απόδειξη σε όσα ειπώθηκαν παραπάνω είναι το εξής. Πραγματικά ο Τελώνης, ενώ είναι τελώνης και, μπορoύμε να πούμε, ενώ ζει στον πυθμένα της αμαρτίας, ελαφρύνεται από αυτήν με τρόπο απλό, αφού έγινε συγκοινωνός προς όσους διάγουν ενάρετο βίο με μόνο τον λόγο που είπε στην προσευχή του, κι αυτόν σύντομο[«ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ(:Κύριε και Θεέ, σπλαχνίσου με και συγχώρησέ με τον αμαρτωλό)»[Λουκ.18,13], και ανυψώνεται και υπερβαίνει κάθε κακία και, δικαιωμένος από τον ίδιο τον αδέκαστο Κριτή, συγκαταλέγεται στον χορό των δικαίων. Εάν δε και ο Φαρισαίος για λόγο που είπε καταδικάζεται, παθαίνει τούτο διότι είναι φαρισαίος και νομίζει ότι είναι κάποιος αφ’ εαυτού, και όχι διότι είναι πραγματικά δίκαιος· καταδικάζεται διότι εκφέρει αυθάδη λόγια, ανάμεσα στα οποία εκείνα που παροργίζουν τον Θεό δεν είναι λιγότερα από αυτά τα λόγια.

Και γιατί άραγε η μεν ταπείνωση ανεβάζει στο ύψος της δικαιοσύνης, η δε υπεροψία κατεβάζει προς τον βυθό της αμαρτίας; Διότι αυτός που νομίζει ότι είναι κάποιος σπουδαίος, και μάλιστα ενώπιον του Θεού, δικαίως εγκαταλείπεται από τον Θεό, αφού έχει την γνώμη ότι δεν χρειάζεται την βοήθειά του· αυτός δε που θεωρεί τον εαυτό του μηδαμινό και γι’ αυτό αποβλέπει στην άνωθεν ευσπλαχνία, δικαίως επιτυγχάνει την από τον Θεό συμπάθεια και βοήθεια και χάρη· διότι λέγει, «ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν(:ο Κύριος αντιτάσσεται στους υπερηφάνους, ενώ στους ταπεινούς δίδει χάρη)»[Ιακ.4,5].

Αὐτός πού ὑπηρετεῖ ὁφείλει νά μακροθυμεῖ• διότι σέ ὅποιον βαστάζει τόν ἀδελφό του κατά φόβο Θεοῦ, σ’ αὐτόν ἀναπαύεται τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ.

489

Κάποτε κάποιος γέροντας από τους πατέρες κατοίκησε σε κοινόβιο, στο οποίο ήταν οι άγιοι γέροντες• και όταν ερωτούσε εκείνος που τον υπηρετούσε, ‘τί θέλεις να σου κάνω να φάγεις’, του έλεγε με οργή, ‘αν θέλεις κάνε κάτι’• και στενοχωριόταν ο αδελφός, επειδή δεν ήξερε τι να κάνει. Και ερωτήθηκε ο ίδιος μεγάλος Γέροντας, αν άραγε κάνει καλά να λέγει έτσι ή όχι.

Και αποκρίθηκε:

Σε μένα δεν είναι δυνατό να κατακρίνω κάποιον• διότι ο καθένας βαστάζει το δικό του φορτίο. Αλλά, όπως μου φαίνεται, αυτή η απόκριση παρέχει θλίψη στον πλησίον, ακόμα και αν το κάνει αυτό προς άσκηση.

Πρέπει κανείς νά μιλάει μέσα στήν ἐκκλησία;

737

Ερώτηση

Πρέπει κανείς να μιλάει μέσα στην εκκλησία;

Απόκριση:

Δεν πρέπει καθόλου να μίλα κανείς μέσα στον οίκο του Θεού όταν γίνεται η θεία λειτουργία, αλλά να ασχολείται με την προσευχή και να ακούει προσεκτικά τις θείες Γραφές, διότι αυτές περιέχουν τα σχετικά με τη σωτηρία των ψυχών μας. Αν παραστεί ανάγκη να μιλήσει, πρέπει να συντομεύει από σεβασμό και φόβο της προκείμενης ώρας, και να το θεωρεί το πράγμα έτσι, σαν κατάκριση.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 13-2-2022

https://youtu.be/LW8uk6wUnnw

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 13-2-2022

Ὅταν λειτουργᾶς,......

Ὅταν λειτουργᾶς, νὰ ‘χεις ὑπόψη σου ὅτι εἶσαι μεσίτης. Παραλαμβάνεις ἀπὸ τὸν κόσμο πόνο, δάκρυα, ἀσθένειες, παρακλήσεις καὶ τ’ ἀναφέρεις ἐπάνω εἰς τὸ θρόνο τῆς θεότητος.

Καὶ μεταφέρεις κατόπιν στὸν κόσμο παρηγοριά, θεραπεία, ὅ,τι ἔχει ἀνάγκη ὁ καθένας. Μεγάλο ἀξίωμα σ’ ἔχει ἀξιώσει, παιδί μου, ὁ Θεός. Νὰ τὸ καλλιεργήσεις. Τὸ αὐτὶ τοῦ Θεοῦ εἶναι στὸ στόμα τοῦ ἱερέως.

Όσιος Ἐφραίμ Κατουνακιώτης.

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/01/blog-post_734.html

13 Φεβρουαρίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ. Μαρτινιανοῦ ὁσίου (ε ́ αἰ.). Ἀκύλα καὶ Πρισκίλλης, Εὐλογίου Ἀλεξανδρείας (†607). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. λγ΄ ἐπιστ. (Β´ Τιμ. γ΄ 10-15).

Β Τιμ. 3,10         Σὺ δὲ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ,

Β Τιμ. 3,10                Συ όμως έχεις παρακολουθήσει την διδασκαλίαν, την συμπεριφοράν και αναστροφήν μου, τας αγνάς μου διαθέσεις, την φωτισμένην και ζωντανήν πίστιν μου, την μακροθυμίαν μου, την αγάπην και την υπομονήν μου.