ΚΗΡΥΓΜΑ_262. Οι θλίψεις που έρχονται στους ανθρώπους είναι γεννήματα των αμαρτιών και κακιών τους, Τα 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι δικαιώνονται από τα έργα τους, Φιλοκαλία τόμος Α', 22-2-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΤρίτη 22 Φεβρουαρίου 2022
Ἡ ἀρχή τῆς ἀγωγῆς τῶν παιδιῶν κατά τούς Ἁγίους Πατέρες, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ ἀρχή τῆς ἀγωγῆς τῶν παιδιῶν κατά τούς Ἁγίους Πατέρες, 19-2-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἅγιος Ἄνθιμος τῆς Χίου - σπάνια ἠχογράφηση!
Σὲ μία σπάνια ἠχογράφηση, ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος τῆς Χίου συζητᾶ μὲ τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Χίου Παντελεήμονα Φωστίνη, εὔχεται γιὰ ὅλον τὸν κόσμο καὶ ψάλλει κατανυκτικὰ δύο τροπάρια.
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2022/02/blog-post_676.html#more
Μνήμη Ἁγίου Πολυκάρπου Σμύρνης
MNHMH AΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα: «Εγκώμια και προτροπές»
[εκφωνήθηκε στις 23-2-2002]
Β΄ έκδοσις
Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας τιμά την μνήμην του αποστολικού Πατρός και ιερομάρτυρος αγίου Πολυκάρπου. Ο άγιος Πολύκαρπος εγεννήθη κατά το τρίτον τέταρτον του 1ου αιώνος στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Την ελληνική Σμύρνη· γι΄αυτό και το όνομα είναι ελληνικόν: Σμύρνη. Εχειροτονήθη επίσκοπος Σμύρνης υπό του ευαγγελιστού Ιωάννου.
Αγωνίστηκε δε πάρα πολύ εναντίον των αιρέσεων και μάλιστα κατά των Γνωστικών. Οι Γνωστικοί ήσαν εκείνοι οι οποίοι ήθελαν να ενώσουν όλες τις θρησκείες. Δηλαδή, ένας συγκρητισμός. Πανομοιοτύπως πανομοιότυπα ό,τι έχουμε σήμερα. Σήμερα επικρατεί ο Γνωστικισμός. Σημειώσατε- εάν το θέλετε να το ξέρετε και αυτό- ότι το κυριότερο σύμβολο των Μασόνων είναι το λατινικό G. Και δεν είναι παρά το πρώτο γράμμα της ελληνικής λέξεως «Γνώσις». Της ελληνικής λέξεως «Γνώσις». Προσέξατέ το. Δηλαδή ο Μασωνισμός είναι στηριγμένος επάνω στον Γνωστικισμόν· που σήμερα χρησιμοποιούμε βέβαια τη λέξη Γνωστικισμός, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο Συγκρητισμός, γιατί χρησιμοποιούμε και αυτή τη λέξη- το «κρη» με ήτα, Συγ-κρη-τισμός· όχι από το συγ-κρίνω, αλλά από το συγ-Κρήτες, είναι μια ιστορία ολόκληρη αυτό, οπότε είναι η ένωσις όλων των θρησκειών. Πιστεύω, στην εφημερίδα δεν διαβάζετε ούτε πολλά πράγματα, να δείτε πραγματικά τι είναι ο Γνωστικισμός.
Και ο άγιος Πολύκαρπος ήταν εκείνος που πολέμησε τον Γνωστικισμόν. Ένας κύριος θα λέγαμε, εισηγητής του Γνωστικισμού μέσα στην Εκκλησία μας ήταν ο Μαρκίων. Και να φανταστείτε ότι ήταν γιος επισκόπου...
Πῶς ἔλαβε χώρα τό 1972 ἡ κρυφή ἀνακομιδή τῶν λειψάνων τοῦ 'Ἁγίου Θεοφάνη τοῦ Ἔγκλειστου, τά ὁποῖα παρέμειναν κρυμμένα γιά κάποιο χρονικό διάστημα
Πώς έλαβε χώρα το 1972 η κρυφή ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Θεοφάνη του Έγκλειστου, τα οποία παρέμειναν κρυμμένα για κάποιο χρονικό διάστημα
Ιερομόναχος Παφνούτιος (Φόκιν)
Ἡ ἔνδοξος μνήμη ἐπέφανε, Θεοφάνους τοῦ
ἐγκλείστου, τοῦ ἐν ὁσίοις θαυμαστοῦ καὶ τρισμάκαρος.
Κατά την εορτή των Θεοφανείων το 1998, εγώ μαζί με τον αρχιμανδρίτη Γεώργιο (Τιερτίσνικοβ) επιστρέφαμε από τη Θεολογική Ακαδημία. Έξω υπήρχε μια τεράστια ουρά ανθρώπων, που περίμεναν για αγιασμό. Περνώντας κοντά από την ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη, ο πατήρ Γεώργιος είπε: «Ενώ δεν μπορούν να κάνουν τον κόσμο να συμμετέχει στις εκλογές (1), όταν πρόκειται για τον αγιασμό ο λαός εξακολουθεί να πηγαίνει και ούτε οι καιρικές συνθήκες δεν μπορούν να τον σταματήσουν!»
Στον δρόμο ο πατήρ Γεώργιος μοιράστηκε τη χαρά του μαζί μου. Ήταν μια ξεχωριστή ημέρα γι’ αυτόν, η ημέρα της αναπαύσεως του Αγίου Θεοφάνη (η ημέρα πανηγύρεως του ναού, όπου λειτουργούσε καθημερινά ο ίδιος ο Άγιος Θεοφάνης, ευρισκόμενος στην εγκλείστρα). Ο πατήρ Γεώργιος εξήγησε ότι, κατόπιν εισήγησής του, η ημέρα μνήμης του Αγίου Θεοφάνη ορίστηκε τη 10η Ιανουαρίου (23η Ιανουαρίου με το νέο ημερολόγιο), ημέρα γεννήσεως του Αγίου, επειδή το τυπικό δεν προβλέπει να τελούνται ακολουθίες των Αγίων την ημέρα των Θεοφανείων. Ήδη μετά τον θάνατο του πατρός Γεωργίου το όνομα του Οσίου Έγκλειστου, κατόπιν αιτήματος των μοναχών της Λαύρας και με την ευλογία του Παναγιωτάτου Πατριάρχη Κυρίλλου, καταχωρήθηκε επιπλέον στο γενικό εκκλησιαστικό Μηνολόγιο του επίσημου ημερολογίου του Πατριαρχείου της Μόσχας την ημέρα της αναπαύσεως του Αγίου (6/19 Ιανουαρίου) (2).
Ο αρχιμανδρίτης Γεώργιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος στη σύγχρονη ιστορία, που εκλαΐκευσε την κληρονομιά του Αγίου Θεοφάνη
Ο αρχιμανδρίτης Γεώργιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος στη σύγχρονη ιστορία, που εκλαΐκευσε την κληρονομιά του Αγίου Θεοφάνη, δείχνοντας ότι τα έργα του είναι επίκαιρα και στις μέρες μας και απαντούν σε πολλές δύσκολες ερωτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Όντας άνθρωπος με μεγάλη εργατικότητα, γεμάτος δημιουργικές δυνάμεις, ο πατήρ Γεώργιος άρχισε τη γνωριμία του με την προσωπικότητα του Αγίου Θεοφάνη και την πνευματική του κληρονομιά ακόμη από τον καιρό που σπούδαζε στη Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας.
***
Σήμερα ο βίος και η πλούσια πνευματική κληρονομιά του Αγίου Θεοφάνη είναι γνωστά σε πολλούς. Τα πολυάριθμα έργα του για τη χριστιανική ηθική, οι μεταφράσεις πνευματικών βιβλίων (σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και η «Φιλοκαλία»), οι βαθύτερες ερμηνείες της Αγίας Γραφής, οι επιστολές προς διάφορα πρόσωπα, που του ζητούσαν συμβουλή ή πνευματική υποστήριξη, όλα αυτά και πολλά άλλα έχουν εκδοθεί και επανεκδοθεί. Και όμως, πολύ λίγοι ξέρουν το πώς έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου. Η ιστορία της επιστροφής των τιμίων λειψάνων στο χωριό Βίσα συνδέεται με την Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδος της Λαύρας του Αγίου Σεργίου.
Ὠφέλιμες Πνευματικές Ἐμπειρίες . Ἀναφέρει προσκυνητής.
Ωφέλιμες Πνευματικές Εμπειρίες
Ένας μεσήλικας κύριος ήρθε να πάρει την ευλογία του γέροντα ασκητή που προαναφερα στη προηγούμενη ανάρτηση.
Ο γέροντας μοναχός μόλις τον είδε του είπε παιδί μου εσύ είσαι 55 ετών και ακόμα γυρίζεις με την μια και με την άλλη μπαίνοντας και βγαίνοντας από σχέσεις χωρίς να έχεις παντρευτεί με το μυστήριο του γάμου, στεναχωροντας έτσι τον Χριστό μας που μας θέλει να είμαστε σε συζυγική σχέση με ένα άτομο, αγαπημένοι και ευλογημένοι με το μυστήριο του γάμου καί να κάνουμε οικογένειες.
Μα Γέροντα του λέει δεν βρήκα ακόμα την κατάλληλη κοπέλα για γάμο.
Όλες οι κοπέλες που ήσουν μαζί τους παιδί μου ήταν κατάλληλες αλλά εσύ ήσουν ο ακατάλληλος!
Κυριακή τοῦ Ἀσώτου:«Ἀπόδημοι τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ».Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ TΟΥ ΑΣΩΤΟΥ[:Λουκά 15,11-32]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΑΠΟΔΗΜΟΙ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 15-02-1998]
[Β 370]
«Εὐαγγέλιον ἐν Εὐαγγελίῳ» εχαρακτηρίσθη, αγαπητοί μου, η παραβολή του Ασώτου Υιού, που ακούσαμε σήμερα. Και τούτο γιατί δείχνει την πτώση του ανθρώπου και την αποστασία του από τον Θεό, αλλά και την αγάπη του Θεού για την επιστροφή και σωτηρία του ανθρώπου.
Και η αγάπη του Πατρός εξεδηλώθη σε όλο της το μεγαλείο. Δηλαδή με την προσφορά του Υιού Του, χάριν των ανθρώπων. Και η αγάπη και προσφορά εκφράζεται με τούτα τα λόγια, όπως μας διασώζει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον». Και η όλη η διαδικασία της σωτηρίας είναι η πίστις εις το θεανθρώπινον πρόσωπον του Ιησού Χριστού. Είδατε; «Πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν» θα σωθεί. Δεν θα χαθεί. Δηλαδή ο Θεός οικονομεί την Ενανθρώπηση, που είναι το μέγιστον και ζητά από τον άνθρωπον την πίστιν, που είναι το ελάχιστον. Πρέπει πάντως να υπάρχει αυτή η αμοιβαία προσφορά.
Ένα μικρό παράδειγμα που πολλάκις το έχομε πει. Θέλεις να κοινωνήσεις; Τι θα πάρεις; Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Είναι μέγιστον; Σίγουρα. Θα πας όμως το πρόσφορό σου το πρωί. Κι ένα πρόσφορο τι τιμή έχει; Ελαχίστη. Έτσι, θα δώσεις και θα πάρεις. Όχι μόνον απλώς θα πάρεις. Θα δώσεις και θα πάρεις. Θέλεις τη σωτηρία σου; Μάλιστα. Δώσε την πίστη σου. Αμοιβαία, βλέπετε, η προσφορά. Ο Θεός δίδει τη χάρη Του κι εμείς δίδομε την πίστη μας. Μάλιστα, αν έχετε προσέξει, ο Κύριος, από εκείνους που ηδύναντο να ομολογήσουν την πίστη των, τους ερωτούσε: «Εάν πιστεύεις, πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι». Βλέπετε, πρέπει να προσφέρομε. Θα μου πείτε, είναι τόσο απλό; Θα έλεγα πάρα πολύ απλό. Βέβαια, πρέπει να είναι εκ βαθέων αυτό το πιστεύω. Είναι πολύ απλό, είναι δυσκολότατον.
Ένα μικρό παράδειγμα. Λέγει ότι εκείνος που έχει το Πνεύμα του Θεού, λέγει: «Ἀββᾶ, ὁ Πατήρ». «Ἀββᾶ» θα πει «πατήρ». Αλλά εις την συριακήν γλώσσα. Το ίδιο πράγμα σε δύο γλώσσες. Πείτε σε κάποιον άνθρωπο να πει: «Ἀββᾶ, ὁ Πατήρ». Να πει τον Θεό: «Πατέρα». Δεν μπορεί να το πει εάν δεν έχει το Πνεύμα το Άγιον. Σαφώς το λέγει αυτό ο λόγος του Θεού. Κανείς δεν μπορεί να πει τον Θεόν Πατέρα, εάν δεν έχει το Πνεύμα το Άγιον. Είναι λοιπόν εύκολο; «Κανείς», λέγει ο Απόστολος Παύλος, «δεν μπορεί να πει τον Χριστόν ‘’Κύριον’’», δηλαδή «Θεόν», «εἰ μή ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ». Είναι δύσκολο; Φοβερά δύσκολο. Έτσι, φοβερά απλό, φοβερά δύσκολο. Αναλόγως ρυθμίζεται το πράγμα από την προαίρεση του ανθρώπου. Έτσι ο άνθρωπος γίνεται απόδημος της Χάριτος του Θεού. Απόδημος. Αποδημεί. Και, αν θέλει να σωθεί, πρέπει να επιστρέψει. Και η επιστροφή πραγματοποιείται με την πίστη και τη μετάνοια.
Ἀπόρριψη τῆς ἀπογνώσεως
Απόρριψη της απογνώσεως
Αγίου Πέτρου του Δαμασκηνού
Δεν πρέπει όμως ν' απελπιζόμαστε, όταν δεν είμαστε όπως πρέπει να είμαστε. Κακό είναι βέβαια, άνθρωπε, που αμάρτησες. Γιατί όμως αδικείς το Θεό και από άγνοιά σου τον νομίζεις αδύνατο;
Μήπως δεν μπορεί να σώσει την ψυχή σου Εκείνος που έκανε για σένα αυτόν τον τόσο μεγάλο κόσμο που βλέπεις; Κι αν πεις ότι "αυτό μάλλον καταδίκη μου είναι, όπως και η συγκατάβασή Του", μετανόησε και δέχεται τη μετάνοιά σου, όπως του ασώτου (Λουκ. 15,20) και της πόρνης (Λουκ. 7,47-48).
Αν ούτε αυτό δεν μπορείς να κάνεις, αλλά από συνήθεια αμαρτάνεις σ' εκείνα που δεν θέλεις, έχε ταπείνωση σαν τον τελώνη (Λουκ. 18,13) και αυτό είναι αρκετό για τη σωτηρία σου. Γιατί εκείνος που αμαρτάνει χωρίς να μετανοεί, αλλά δεν απελπίζεται, εξ ανάγκης βάζει τον εαυτό του κάτω απ' όλη την κτίση και δεν τολμά να κατακρίνει ή να κατηγορήσει κανένα άνθρωπο.
Θαυμάζει μάλλον τη φιλανθρωπία του Θεού και νιώθει ευγνωμοσύνη προς τον Ευεργέτη και αλλά πολλά καλά μπορεί να έχει. Και μ' όλο που είναι υποχείριος του διαβόλου προς την αμαρτία, ωστόσο πάλι από το φόβο του Θεού παρακούει τον εχθρό που τον σπρώχνει στην απόγνωση, και γι' αυτό είναι κάπως με το Θεό, αν έχει ευγνωμοσύνη, ευχαριστία, υπομονή, φόβο Θεού, και αν δεν κρίνει κανένα για να μην κριθεί (Ματθ. 7,1), τα οποία είναι πάρα πολύ αναγκαία.
Όπως λέει ο Χρυσόστομος για τη γέεννα, αυτή σχεδόν μας ευεργετεί περισσότερο από τη βασιλεία των ουρανών γιατί εξαιτίας της πολλοί μπαίνουν στη βασιλεία, ενώ λόγω της βασιλείας λίγοι, με τη φιλανθρωπία βέβαια του Θεού. Αυτό γιατί η πρώτη μας διώχνει με το φόβο, ενώ η άλλη μας αγκαλιάζει, και σωζόμαστε και με τα δύο, με τη χάρη του Χριστού.
«Ἡ ὑπακοὴ χρειάζεται διάκριση» Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀπόσπασμα 18/3/17
Ἐρώτηση: Εἴχαμε ἀκούσει παλαιότερα ἕνα περιστατικὸ ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ ποὺ εἴπατε, ποὺ κάποτε ὁ Γέροντας ἔστειλε δύο ὑποτακτικούς του νὰ κάνουν κάποιο διακόνημα σὲ κάποιο κοντινὸ μοναστήρι. Καὶ στὴ διαδρομή τους, συνάντησαν κάποιον ὁ ὁποῖος χρειάστηκε βοήθεια τὴν ὁποία δὲν τοῦ τὴ δώσανε, γιατὶ εἶπαν ὅτι εἶχαν ἐντολὴ νὰ κάνουν κάποιο διακόνημα τὸ ὁποῖο ἀποδείχτηκε τελικὰ ὅτι δὲν ἦταν εὐάρεστο στὸν Θεό. Καὶ ἐμεῖς στὴν προσευχή μας, λέει ἄς ποῦμε, ἄν κάποιος μᾶς στείλει γιὰ κάποιο διακόνημα, καὶ στὴ διαδρομὴ ἔχουμε πίεση χρόνου καὶ μᾶς ζητηθεῖ κάποια βοήθεια, πότε θεωρεῖται παρακοή;
π. Σ. : Ἐκεῖ ἦταν τὸ καθῆκον τους νὰ περιθάλψουν τὸν ἄνθρωπο. Ἤτανε μὲς στὴν ἐρημιά, ἤτανε τραυματισμένος, κινδύνευε νὰ τὸν φᾶνε τ’ ἄγρια θηρία, δὲν ὑπῆρχε ἄλλος νὰ βοηθήσει. Θέλει διάκριση! Ἔπρεπε νὰ σταθοῦν νὰ τὸν πάρουν τὸν ἄνθρωπο μαζί τους. Ἡ ὑπακοὴ δὲν σημαίνει ὅτι θὰ βάλουμε στὴν ἄκρη τὴν ἀγάπη· πρέπει νὰ ὑπάρχει καὶ ἡ ἀγάπη. Καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα εἶναι ἡ ἀγάπη! Αὐτοὶ βιάστηκαν νὰ πᾶνε νὰ κάνουνε τὴν πανήγυρη. Τοὺς ἔστειλε ὁ Γέροντάς τους νὰ πᾶνε νὰ βοηθήσουν στὸ ἄλλο μοναστήρι γιὰ νὰ ἑτοιμαστεῖ ἡ πανήγυρη, ἀλλὰ δὲν τοὺς εἶπε νὰ βροῦνε τὸν ἄνθρωπο στὸ δρόμο τραυματισμένο καὶ νὰ μὴν τὸν περιθάλψουν, καὶ νὰ τρέξουν νὰ ἑτοιμάσουν τὰ φαγητά. Ὑπῆρχε αὐτὴ ἡ ἔλλειψη διάκρισης, ἀλλὰ πιὸ πολὺ θὰ λέγαμε φιλαυτία. Ἐκεῖ ὑπάρχει φιλαυτία. Σοῦ λένε τώρα, θὰ καλυφθοῦμε πίσω ἀπὸ τὴν ὑπακοὴ γιὰ νὰ μὴν κουραστοῦμε κιόλας. Τώρα νὰ τὸν φορτωθοῦμε αὐτὸν τὸν γέρο, καὶ τί θὰ γίνει καὶ στὸ δρόμο, καὶ θὰ ἱδρώσουμε κλπ. κλπ. καὶ ὡς πρόφαση τὴν τελετὴ καὶ τὴν ὑπακοή· αὐτὴ εἶναι ποὺ δὲν θέλει ὁ Θεός. Πολλὲς φορὲς καλυπτόμαστε πίσω ἀπὸ μιὰ ὑπακοή, ψευτοϋπακοή, γιὰ νὰ μὴν ἐξασκήσουμε τὸ καθῆκον τῆς στιγμῆς, τὴν ἀγάπη ποὺ εἶναι τὸ σπουδαιότερο ἀπ’ ὅλα.
Οἱ ἄνθρωποι σέ ἀκοῦν ἐάν ὅσα τούς λές, συμφωνοῦν μέ τό δικό τους το μυαλό...
«Οι άνθρωποι σε ακούν εάν όσα τους λες, συμφωνούν με το δικό τους το μυαλό· εάν όμως δεν συμφωνούν, δεν σε ακούν».
«Έρχονται εδώ διάφοροι, αλλά όλους δεν μπορώ να τους αναπαύσω.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 22-2-2022
https://youtu.be/GXydNxSx2Zk
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 22-2-2022
Εἶναι τόσο καλό νά ἔχουμε κοινωνία μέ τόν Θεό καί τούς ἐνοίκους τῶν Οὐρανῶν!
Είναι μεγάλη η χαρά μου, που αξιώθηκα να φέρω στον νου και την καρδιά μου, καθώς και στα χείλη μου, το Όνομα του Θεού, το Όνομα της Θεοτόκου, τα ονόματα των Αγγέλων και των Αγίων, όταν προσεύχωμαι.
22 Φεβρουαρίου. Ἡ εὕρεσις τῶν ἱ. λειψάνων τῶν ἁγίων μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Εὐγενίου (†395-423). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. λε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Ἰω. γ΄ 9-22).
Α Ιω. 3,9 Πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει· καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται.
Α Ιω. 3,9 Καθένας που έχει γεννηθή από τον Θεόν, δεν πράττει την αμαρτίαν, διότι έχει μέσα του ως μόνιμον κατάστασιν την νέαν ζωήν, που του έχει μεταδώσει και φυτεύσει ο Θεός. Και ένας τέτοιος άνθρωπος, που έχει δώσει οριστικώς την θέλησίν του στον Θεόν και την αρετήν, είναι ηθικώς αδύνατον να αμαρτάνη, διότι έχει αναγεννηθή, έχει αποκτήσει το καθ' ομοίωσιν Θεού.