ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΧΗΣ ΝΙΛΑΣ NOVIKOVA 1902 -03/06/1999/
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, και ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της χώρας, η μητέρα, με στενοχώρια και θλίψη, ανησύχησε για τα γεγονότα που συνέβαιναν Ρωσία. Αλλά με τι δύναμη πεποίθησης και ελπίδας προσευχήθηκε για την αγαπημένη της Πατρίδα! Πάνω από μια φορά είπε στα πνευματικά παιδιά που ήρθαν κοντά της:
- Παιδιά, η Μητέρα του Θεού δεν θα φύγει από τη Ρωσία, αγαπά τη Ρωσία, θα την προστατέψει, σώστε την. Η Ρωσία είναι η χώρα της Μητέρας του Θεού και δεν θα την αφήσει να καταστραφεί, θα μεσολαβήσει για εμάς. Άλλωστε, αγαπάει τόσο πολύ τη Ρωσία! Η Ρωσία θα αναδειχθεί και θα γίνει μια μεγάλη πνευματική χώρα.
Ταυτόχρονα, η μητέρα έσφιξε τις γροθιές της και, κοιτώντας απειλητικά μακριά, επανέλαβε:
- Δεν θα επιτρέψει στους εχθρούς να καταπατήσουν τη Ρωσία, δεν θα την αφήσει να καεί στις φλόγες των πυρκαγιών!
Ο Ματούσκα είπε: «Όπου υπάρχει αγιότητα, εκεί ανεβαίνει ο εχθρός».
Κάποτε η Ματούσκα ρωτήθηκε αν ήταν πολύ αργά για να χτιστούν νέες εκκλησίες σήμερα, στην οποία απάντησε:
«Ήταν πολύ αργά χθες». Αλλά ο Κύριος παρέτεινε τον χρόνο για τη Ρωσία.
Και γενικά, η μητέρα είπε περισσότερες από μία φορές ότι ο Κύριος μπορεί να αναβάλει την εκπλήρωση των προφητειών. Πολλά εξαρτώνται από εμάς, τους πιστούς, από την προσευχητική μας στάση, τη μετάνοια, από το κατόρθωμά μας να εξαγνιστούμε.
Η μητέρα Νίλα μίλησε για την ανάγκη να προσεύχεσαι συνεχώς παντού - στη δουλειά, στις διακοπές και στις μεταφορές:
- Η δουλειά είναι στα χέρια, αλλά η προσευχή είναι στο στόμα. Προσευχή πρώτα από όλα, παιδιά!
Η ίδια μίλησε για την έννοια της προσευχής με τον εξής τρόπο:
«Ο κόσμος συγκρατείται με την προσευχή. Αν έστω και για μια ώρα σταματήσει η προσευχή, τότε ο κόσμος θα πάψει να υπάρχει. Και η νυχτερινή προσευχή χρειάζεται ιδιαίτερα, είναι πιο ευάρεστη στον Θεό από τους άλλους.
«Το μεγαλύτερο και πιο δύσκολο κατόρθωμα είναι να προσεύχεσαι για τους ανθρώπους. Χρειάζεται να υπομείνεις, να προσεύχεσαι, να εργάζεσαι, ό,τι κι αν γίνει, όσο κι αν επιπλήξεις ή υβρίσεις. Υπάρχει μομφή στα αριστερά, από τον κακό, και μερικές φορές στα δεξιά, από συγγενείς. Και τα δύο είναι δύσκολα, αλλά χρήσιμα και μάλιστα απαραίτητα.