Θ. Κολοκοτρώνης: «Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμιὰν ἀπ' ὅσες γίνονται εἰς τὴν Εὐρώπην»!

Ἀπομνημονεύματα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ἂπαντα Τσερτσέτη, τόμ. Γ΄, 149-150

Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμιὰν ἀπ' ὅσες γίνονται τὴν σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης αἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεών των εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος. Ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτο ὁ πλέον δίκαιος, ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλο ἔθνος, ἦτο μὲ ἕνα λαόν, ὅπου ποτὲ δὲν ἠθέλησε νὰ ἀναγνωριστεῖ ὡς τοιοῦτος, οὔτε νὰ ὁρκισθεῖ, παρὰ μόνο ὅ,τι ἔκαμνε ἡ βία. Οὔτε ὁ Σουλτάνος ἠθέλησε ποτὲ νὰ θεωρήσει τὸν ἑλληνικὸν λαὸν ὡς λαόν, ἀλλ' ὡς σκλάβους. Μία φοράν, ὅταν ἐπήραμε τὸ Ναύπλιο, ἦλθεν ὁ Ἂμιλτον νὰ μὲ ἰδεῖ. Μοῦ εἶπε ὅτι: «Πρέπει οἱ Ἕλληνες νὰ ζητήσουν συμβιβασμό, καὶ ἡ Ἀγγλία νὰ μεσιτεύσει». Ἐγὼ τοῦ ἀποκρίθηκα, ὅτι: «Αὐτὸ δὲν γίνεται ποτέ, ἐλευθερία ἢ θάνατος. Ἐμεῖς, καπιτᾶν Ἂμιλτον, ποτὲ συμβιβασμὸ δὲν ἐκάμαμε μὲ τοὺς Τούρκους. Ἄλλους ἔκοψε, ἄλλους σκλάβωσε...

μὲ τὸ σπαθὶ καὶ ἄλλοι, καθὼς ἠμεῖς, ἐζούσαμε ἐλεύθεροι ἀπὸ γενεὰ εἰς γενεά. Ὁ βασιλεὺς μας ἐσκοτώθη, καμμία συνθήκη δὲν ἔκαμε, ἡ φρουρὰ του εἶχε παντοτινὸ πόλεμο μὲ τοὺς Τούρκους καὶ δύο φρούρια ἦτον πάντοτε ἀνυπότακτα». Μὲ εἶπε: «Ποία εἶναι ἡ βασιλικὴ φρουρά του, ποία εἶναι τὰ φρούρια;» - «Ἡ φρουρὰ τοῦ βασιλέως μας εἶναι εἶναι οἱ λεγόμενοι Κλέφται, τὰ φρούρια ἡ Μάνη καὶ τὸ Σούλι καὶ τὰ βουνά». Ἔτσι δὲν μὲ ὁμίλησε πλέον.

284. Ὁ κόσμος μᾶς ἔλεγε τρελούς. Ἠμεῖς, ἂν δὲν εἴμεθα τρελλοί, δὲν ἐκάναμε τὴν ἐπανάσταση, διατὶ ἠθέλαμε συλλογισθεῖ πρῶτον διὰ πολεμοφόδια, καβαλλαρία μας, πυροβολικό μας, πυροτοθῆκες μας, τὰ μαγαζιά μας, ἠθέλαμε λογαριάσει τὴ δύναμη τὴν ἐδική μας, τὴν τούρκικη δύναμη.

Δολοφόνησε τόν ἅγιο ἡ μητριά του

ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ Η ΜΗΤΡΙΑ ΤΟΥ

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Ἐδουάρδος (Edward 18/3), ὑπῆρξε βασιλεύς τῶν Ἀγγλοσαξόνων (975-978) καί γεννήθηκε τό 962. Ο πατήρ του Έντγκαρ του Ειρηνικού, πιθανώς απέκτησε τον υιό και μετέπειτα διάδοχό του, πριν από τον γάμο του με την πρώτη σύζυγό του Έθελφλεντ της Μερκίας.

Ο νεαρός Εδουάρδος, ανέλαβε τα ηνία της χώρας του μετά τον αιφνίδιο θάνατο τοῦ μόλις 35 ετών πατρός του (375), αφού πρώτα σημειώθηκεν εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των οπαδών του και των οπαδών του ετεροθαλούς αδελφού του Έθελρεντ του Ουέσσεξ.

Ο Άγιος, παρά το ότι έχαιρε της εμπιστοσύνης και υποστηρίξεως των αρχιεπισκόπων Δουνστάνου και Όσβαλντ, δεν έγινεν αποδεκτός από τους κόμητες Έλφχιρ και Έθελγουιν, οι οποίοι τον θεωρούσαν ανίκανο να διαχειρισθῇ ζητήματα εξουσίας, τα οποία τους αφορούσαν.

Ο Μάρτυς Εδουάρδος, εις την σύντομη βασιλεία του, υπήρξεν υπόδειγμα ηγεμόνος και το νεαρόν της ηλικίας του δεν ἐστάθη εμπόδιον εις την άσκηση των καθηκόντων του, αφού επρόκειτο περί εναρέτου και θεοσεβούς προσωπικότητος.

Το 978 –κάτω από ανεξιχνίαστες συνθήκες- εδολοφονήθη, ενώ βρισκόταν εις το κάστρο του Κόρφ. Σύμφωνα με πληροφορίες υπεύθυνη για τον βίαιο θάνατό του φέρεται ότι ήτο η μητριά του Έλφραιθ…

Το τίμιον σκήνωμα τοῦ μαρτυρικού βασιλέως, ετάφη ,αρχικώς, χωρίς καμμίαν τιμή στο Γουέρχαμ, ενώ το 1000, όταν έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του -τα οποία σήμερα φυλάσσονται σε Μονήν του Λονδίνου από Ρώσους Μοναχούς της Διασποράς- ο αδελφός και διάδοχός του Έθελρεντ, επέτρεψε την βασιλικήν ταφή του.

Ἡ Δύση πῆρε ἐπιτέλους τὴν «ρεβάνς»! Τώρα πραγματοποιεῖ τὸν μακραίωνα πόθο της, τὴν ὁλοκληρωτικὴ διάλυση τοῦ Ἔθνους τῶν Ἑλλήνων

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν εἰσήγηση τοῦ π. Γεώργιου Μεταλληνοῦ μὲ θέμα: "Ἦλθε τὸ τέλος τοῦ Ἑλληνισμοῦ;"

....

Το 1204 και το 1453 ηττηθήκαμε, ενώ σήμερα προχωρήσαμε στην άλωση με τη συγκατάθεσή μας, θεωρώντας την μάλιστα ως σωτηρία!

Οι κινήσεις των αυτοκτονούντων εθνοκτόνων μας ενισχύονται από την πέμπτη φάλαγγα του εκκλησιαστικού χώρου, τους μεταπατερικούς Κληρικούς και κατ’ επάγγελμα Θεολόγους, τους «συνευδοκούντας τοις πράσσουσι» (Ρωμ. 1,32) την ανομίαν. Η διάσπαση δε της Ιεραρχίας ευνοεί αποφασιστικά την προώθηση και επιβολή των ανατρεπτικών καινοτομιών. Όπως τον 19ο αιώνα, έτσι και σήμερα, δυστυχώς, δεσπόζουν «υδαρείς» -κατά τον αείμνηστο καθηγητή Χρήστο Ανδρούτσο- Κληρικοί, συσχηματιζόμενοι με τα μέτρα της Πολιτικής Ηγεσίας, για λόγους προοδευτισμού ή διεκδίκησης προσωπικών ωφελημάτων. Επειδή δε τα πνευματικά συμπορεύονται πάντοτε με τα πολιτειακά, πρέπει να υπενθυμίσουμε, ότι η πνευματική και πολιτιστική αποδόμηση του Έθνους έχει σημαντικό αντίκτυπο και στα εθνικά θέματα σε κάθε περίοδο της ιστορίας μας. Και αυτό το ζούμε σήμερα με τη νέα κατοχή μας και πάλι από την Φραγκία, όπως το 1204! Η διαφορά της προϊούσας σήμερα Τρίτης Αλώσεως από εκείνες του 1204 και του 1453 είναι, ότι τότε ηττηθήκαμε, ενώ σήμερα προχωρήσαμε στην άλωση με τη συγκατάθεσή μας, θεωρώντας την μάλιστα ως σωτηρία!

Ἀρχίστε νά δουλεύετε πάνω στήν καρδιά σας, στήν βαθιά ἡρεμία τῆς καρδιᾶς στή βαθιά ἡσυχία πού εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς πίστεως καί τῆς προσφορᾶς μας στό Θεό

Κήρυγμα του π.Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου την Κυριακή 27ης Ιουλίου του 1997

Η εκκλησία μας γιορτάζει σήμερα τη μνήμη του Αγίου μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του ιαματικού, αλλά η περικοπή που ακούσαμε, παρόλο που δεν είναι η περικοπή που οι πατέρες έθεσαν για να αναγινώσκεται εις τιμήν του Αγίου, συνέπεσε η περικοπή αυτή, να ομιλεί για ίαμα και θεραπεία και έτσι τα γεγονότα συνδυάζονται και μπορούμε για λίγο να θεολογήσουμε πάνω στο θέμα της δυνατότητας της θεραπείας, που έχουμε ζώντας κοντά στην εκκλησία και ακόμα περισσότερο να προσδιορίσουμε, αφού γιορτάζουμε σήμερα τον Άγιο Παντελεήμονα, τι σημαίνει η θεραπευτική ικανότης και δύναμης που έχουν οι άγιοι και προβαίνουν σε ιάματα κατά τα μέτρα που το επιτρέπει η αγάπη του Θεού.

Να σας θυμίσω, μία αφετηριακή πρόταση πολύ σπουδαία και μετά να σταθούμε σε κάποιες πτυχές της Ευαγγελικής περικοπής και να δούμε, αυτόν τον πραγματικά πολύ σπουδαίο δρόμο, τι σημαίνει η θεραπεία μας. Να θυμάστε τα εξής αφετηριακά. Ότι ο άνθρωπος δεν ήταν φτιαγμένος για να αρρωσταίνει. Μέσα από το γενικό κλίμα της πτώσεως του, μπορεί και αρρωσταίνει άλλοτε υπεύθυνος ων και άλλοτε ανεύθυνος ων. Άλλη φορά η ασθένεια η σωματική εκδηλούμενη, οφείλεται σε δική μας ευθύνη και άλλη φορά ανευθύνως αλλά ζώντας μέσα σε ένα κλίμα μεταπτωτικό αρρωστημένο, αρρωσταίνουμε. Αυτό σημαίνει πρώτα πρώτα πως δεν μπορούμε μία αρρώστια να τη ορίσουμε και να την πούμε που είναι πάντοτε αποτέλεσμα της προσωπικής μας αμαρτίας, αλλά οπωσδήποτε είναι αποτέλεσμα της γενικής πτώσεως του ανθρώπινου γένους. Και έτσι δεν μπορούμε κάποιον άρρωστο να τον πούμε αμαρτωλό, αλλά όλοι όντες άνθρωποι που ζούμε μέσα στον κόσμο τον μεταπτωτικό μπορούμε υπευθύνως ή ανευθύνως να αρρωσταίνουμε.

29 Μαρτίου. Μάρκου ἐπισκόπου Ἀρεθουσίων, Κυρίλλου διακόνου καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς (†364). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα Τριθέκτης. Ἡσαΐας ΚΕ΄ 1-9.

Ησ. 25,1            Κύριε ὁ Θεός μου, δοξάσω σε, ὑμνήσω τὸ ὄνομά σου, ὅτι ἐποίησας θαυμαστὰ πράγματα, βουλὴν ἀρχαίαν ἀληθινήν· γένοιτο, Κύριε·

Ησ. 25,1                    Ω Κυριε και Θεέ μου, θα σε δοξάσω, θα ανυμνήσω το Ονομά σου, διότι έκαμες τα θαυμαστά αυτά έργα, επραγματοποίησες βουλήν σου αρχαίαν, η οποία απεδείχθη βεβαία και αληθινή. Γένοιτο, Κυριε.

Ἡ Εὐχή τοῦ Ἰησοῦ, Συμβουλές – Γράμμα Γέροντα Ἐφραίμ τῆς Ἀριζόνα σέ Πνευματικό του Παιδί (1 απο 5) – 11-8-2011

24/2/20

https://enromiosini.gr/arthrografia/i-eychi-toy-iisoy/

Ὅταν ἔφαγε ἡ Εὔα τόν ἀπαγορευμένο καρπό, δέν ἔνιωσε τήν γύμνιά της.

Όταν έφαγε η Έυα τον απαγορευμένο καρπό, δεν ένιωσε την γύμνιά της. Και αυτό γιατί ο Αδάμ κρατούσε ακόμα την ακεραιότητά του.

Όταν έφαγε και ο Αδάμ, τότε ένιωσαν την γύμνια τους και καλύφτηκαν με φύλλα συκιάς. Τότε ένιωσαν τη Χάρη να τους εγκαταλείπει.

Ακούω πολλούς που θρησκεύουν να κατηγορούν τους συζύγους τους, ότι κάνουν άστατη ζωή και δεν τους ακολουθούν στην πνευματική ζωή.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 29-3-2022

https://youtu.be/fu9CDKwXThI

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 29-3-2022

Ἡ πατρική οἰκία τοῦ ὁσίου Γεωργίου Καρσλίδη στό χωριό Χαντίκ τῆς Τσάλκα

Η πατρική οικία του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη στό χωριό Χαντίκ της Τσάλκα (Πόλη της νότιας Γεωργίας)

facebook

https://proskynitis.blogspot.com/2022/03/blog-post_21.html