Σελίδες

Δευτέρα 18 Απριλίου 2022

Ἀντίσταση μέχρι τέλους στό ἀντίχριστο σφράγισμα, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ_Ἀντίσταση μέχρι τέλους στό ἀντίχριστο σφράγισμα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 17-4-2022

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

«Ἦλθα στόν κόσμο γιά νά ὑπηρετήσω τό πλάσμα μου»- Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 «Ἦλθα στόν κόσμο γιά νά ὑπηρετήσω τό πλάσμα μου»-Τριώδιο Μ. Δευτέρας, Τροπάριο Α΄ ᾠδῆς, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἑορτοδρόμιον, 17-4-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ὁμιλία στήν Κυριακή τῶν Βαΐων (Β΄ μέρος), Ἀγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ_Ὁμιλία στήν Κυριακή τῶν Βαΐων (Β΄ μέρος), Ἀγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, 17-4-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Μεγάλη Τρίτη:Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τίς εὐαγγελικές περικοπές τῆς Μ. Τρίτης


1) Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ

[Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.22,1-14]

Αντιλήφθηκες και στην προηγούμενη παραβολή του υιού του νοικοκύρη εκείνου που, εκτός από τους απεσταλμένους δούλους του για τη συγκομιδή τω καρπών στο αμπέλι που τους εμπιστεύτηκε να καλλιεργούν, θανάτωσαν οι κακοί γεωργοί[βλ. Ματθ.21,33-46]και σε αυτήν εδώ την παραβολή του υιού και των απεσταλμένων δούλων, το ενδιάμεσο κεντρικό νόημα; Αντιλήφθηκες ότι υπάρχει βέβαια μεγάλη συγγένεια ανάμεσα στις δύο αυτές παραβολές, αλλά και πολύ μεγάλη διαφορά ταυτόχρονα; Καθόσον και αυτή δείχνει και του Θεού τη μεγάλη μακροθυμία και την πρόνοια, αλλά και την ιουδαϊκή αγνωμοσύνη.

Αυτή όμως η παραβολή, η παραβολή των βασιλικών γάμων, έχει και κάτι επιπλέον από την παραβολή των κακών γεωργών· διότι προλέγει βέβαια και την έκπτωση των Ιουδαίων ως περιούσιου λαού του Θεού και την κλήση των εθνικών, αλλά μαζί με αυτά δείχνει και την ορθότητα του βίου και πόση τιμωρία επιφυλάσσεται για εκείνους που θα επιδείξουν αδιαφορία. Και πολύ ορθά αυτή η παραβολή αναφέρεται μετά από εκείνη των κακών γεωργών· διότι, επειδή μετά από εκείνη την παραβολή τούς είπε ότι «ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς(: θα αφαιρεθεί από εσάς η βασιλεία και η ιδιαίτερη προστασία του Θεού, και θα δοθεί σε έθνος το οποίο θα παράγει τα αγαθά έργα, που είναι οι καρποί της βασιλείας αυτής)»[Ματθ.21,43], αποκαλύπτει λοιπόν εδώ και σε ποιο έθνος θα δοθεί.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά δείχνει και πάλι την απερίγραπτη πρόνοια του Θεού προς τους Ιουδαίους· διότι σε εκείνη μεν την παραβολή φαίνεται να τους καλεί πριν από την σταύρωση Του, ενώ σε αυτήν και μετά τη σφαγή Του φροντίζει να τους προσκαλεί κοντά Του. Και τότε που έπρεπε αυτοί να υποστούν την πιο φοβερή τιμωρία, ακριβώς τότε και στους γάμους τούς προσκαλεί και τους τιμά με την ανωτάτη τιμή. Και πρόσεχε ότι και στην παραβολή των κακών γεωργών δεν προσκαλεί πρώτα τους εθνικούς, αλλά τους Ιουδαίους για να Του αποδώσουν τους καρπούς του αμπελώνα και να τους ανταμείψει, το ίδιο επίσης κάνει και εδώ με την πρόσκληση στους βασιλικούς γάμους πρώτα σε αυτούς. Αλλά όπως ακριβώς εκεί τότε έδωσε τον αμπελώνα στους άλλους, όταν δεν θέλησαν να Τον δεχθούν αλλά και Τον σφαγίασαν όταν ήλθε, έτσι και εδώ, τότε κάλεσε άλλους στους γάμους, όταν δεν θέλησαν αυτοί να έλθουν. Τι λοιπόν θα μπορούσε να θεωρηθεί μεγαλύτερο από αυτήν την αχαριστία τους, από τη στιγμή που αποσκιρτούν την ώρα που προσκαλούνται στους γάμους; Διότι ποιος δεν θα προτιμούσε να έλθει σε γάμους βασιλέως και μάλιστα σε γάμους του υιού του βασιλέως;

«Και γιατί», θα πει κάποιος, «ονομάστηκε το γεγονός αυτό ‘’γάμος’’»; Για να γνωρίσεις τη φροντίδα του Θεού, τη μεγάλη αγάπη Του προς εμάς, το χαρμόσυνο του γεγονότος, διότι τίποτε το λυπηρό δεν υπάρχει εκεί ούτε δυσάρεστο, αλλά όλα είναι γεμάτα από πνευματική χαρά. Για τον λόγο αυτό και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής τον Κύριο Τον ονομάζει «νυμφίον»[Ιω.3,29: «ὁ ἔχων τὴν νύμφην νυμφίος ἐστίν· ὁ δὲ φίλος τοῦ νυμφίου, ὁ ἑστηκὼς καὶ ἀκούων αὐτοῦ, χαρᾷ χαίρει διὰ τὴν φωνὴν τοῦ νυμφίου. αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται(:μην παραξενεύεστε εάν όλοι πηγαίνουν σε Αυτόν και Τον ακολουθούν. Γαμπρός είναι Εκείνος που τον ακολουθεί η νύφη και πηγαίνει κοντά Του ως δική Του. Και ο φίλος του γαμπρού, ο παράνυμφος και κουμπάρος που μεσίτευσε για το γάμο αυτό και στέκεται κοντά Του στο γάμο και Τον ακούει, χαίρεται υπερβολικά να ακούει τη φωνή του γαμπρού να εκδηλώνει την αγάπη του προς τη νύφη και την ευχαρίστησή του για το γάμο του με αυτήν. Χαίρομαι λοιπόν και εγώ ως φίλος του ουρανίου νυμφίου, στον οποίο πηγαίνουν τώρα όλοι όσοι μετά από λίγο θα αποτελέσουν τη νύφη Του, την Εκκλησία. Αυτή είναι η δική μου χαρά και την αισθάνομαι πλήρη και τέλεια· διότι πέτυχε ο πνευματικός αυτός γάμος, στον οποίο μεσίτευσα)»].

Για τον ίδιο λόγο αυτό επίσης και ο Παύλος λέγει: «ἡρμοσάμην γὰρ ὑμᾶς ἑνὶ ἀνδρί, παρθένον ἁγνὴν παραστῆσαι τῷ Χριστῷ(:σας έχω ενώσει με δεσμούς αρραβώνα προς ένα άνδρα, δηλαδή τον Χριστό, για να παρουσιάσω τον καθένα σας ως παρθένο αγνή σε Αυτόν· δηλαδή να παρουσιάσω τις ψυχές σας αγνές και καθαρές από κάθε πλάνη και αμαρτία, ενωμένες με την πίστη και την αγάπη σε μία πνευματική νύμφη, οποίας νυμφίος είναι ο Χριστός)»[: Β΄Κορ.11,2]· και αλλού πάλι λέγει: «τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν(: και η αλήθεια αυτή για την Εκκλησία είναι ένα μυστήριο μεγάλης σημασίας, το οποίο, ενώ ήταν άγνωστο μέχρι τώρα μας αποκαλύφθηκε από τον Θεό. Και το μεγάλο αυτό μυστήριο αναφέρεται στην πνευματική ένωση του Χριστού και της Εκκλησίας. Ό,τι δηλαδή είπε ο Θεός στην αρχή της δημιουργίας για τον άνδρα και τη γυναίκα, το ίδιο εκπληρώθηκε και πραγματοποιήθηκε με τη μυστική ένωση του Χριστού και της Εκκλησίας)»[Εφ.5,32]. Γιατί λοιπόν η νύμφη-Εκκλησία δεν αρραβωνίζεται με τον Πατέρα, αλλά με τον Υιό; Διότι η νύμφη που αρραβωνιάζεται με τον Υιό, συνδέεται και με τον Πατέρα. Καθόσον η Γραφή αναφέρει αυτό ή εκείνο χωρίς καμία διάκριση, διότι ο Υιός είναι ομοούσιος του Πατέρα.

Μ.ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 18-4-2022

https://youtu.be/2eTMVZxfuWk
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: Μ.ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 18-4-2022

Κυριακή τῶν Βαΐων: Ὅταν ὁ Ἅγιος Σπυρίδωνας ἔσωσε τό νησί τῆς Κέρκυρας ἀπό τή χολέρα.

Φωτό Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ
Λιτανεία σκηνώματος
Ἁγίου Σπυρίδωνα
Κυριακή Βαΐων 17/4/2022

Κέρκυρα, τό νησί τῶν Φαιάκων, ἡ νύμφη τοῦ Ἰονίου, τό νησί τῆς μουσικῆς, μά κυρίως τό νησί τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνα. Ἡ Κέρκυρα τήν Κυριακή τῶν Βαΐων πανηγυρίζει, γιορτάζει τό Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος τοῦ 1630, πού ἀπάλλαξε τή νῆσο ἀπό τήν πανώλη.
Ἀπό τό 1456 πού ἦρθε τό Ἅγιο Λείψανο τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνα στήν Κέρκυρα μέχρι καί σήμερα ἀποτελεῖ τόν πολυτιμότερο καί ἀδαπάνητο θησαυρό ὅλων τῶν Κερκυραίων. Εἶναι τά πάντα γιά τούς Κερκυραίους. Ὁ Ἅγιος εἶναι αὐτός πού καθημερινά, πάνω στήν λάρνακα τοῦ, ἀκούει εὐχαριστίες, θλίψεις, προβλήματα, αἰτήσεις, ἱκεσίες. Συλλέγει χαμόγελα καί τά κάνει προσευχές στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ. Συλλέγει δάκρυα καί μέ αὐτά καθαρίζει ψυχές πονεμένων. Γιά ὅλους ἔχει νά πεῖ κάτι στόν Θεό. Ὁλημερίς καί ὀλονυχτίς ἐργάζεται στό ἀμπελῶνα τοῦ κυρίου, μεταφέρει ὅλα τά αἰτήματα τῶν ἀνθρώπων πού μέ πίστη προσῆλθαν σ' αὐτόν, ἀπόδειξη τά λόγια ἑνός ἁπλοῦ, ἀλλά σοφοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου, «Τ' Ἅγιο Κορμί, περπατάει καί τήν νύχτα, ἀλήθεια στό λέω, περπατάει, γιά δές τά πασούμια του, εἶναι λιωμένα στόν πάτο».


Δεῖτε παρακάτω κι ἄλλες φωτό ἀπό τή σημερινή λιτανεία (17/4/2022) του ἀφθάρτου καί θαυματουργοῦ σκηνώματος τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος....

Κάθε χρόνο, τήν Κυριακή τῶν Βαΐων, μετά τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, σέ ἔνδειξη ἀνάμνησης καί τιμῆς στόν Ἅγιο Σπυρίδωνα, τελεῖται μεγάλη λιτανεία σέ ὅλη τήν παλαιά πόλη τῆς Κέρκυρας καί διαβάζεται εὐχή δεητική στό σημεῖο ὅπου βρίσκονταν τά παλαιά τείχη τῆς πόλης καί ὁ μή σωζόμενος σήμερα ναός τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου.

Σύμφωνα μέ τή θρησκευτική παράδοση, τό 1630 μέ θαυματουργική ἐπέμβαση τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος σώθηκε ἡ Κέρκυρα ἀπό πανώλη, ἀπό τή φοβερή θανατηφόρα λοιμική νόσο. Ἡ ἀρρώστια, ὅπως ἀναφέρουν ἱστορικές πηγές, ξεκίνησε στήν Κέρκυρα τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1629. Μεταδόθηκε ἀπό ἕνα πλοῖο πού ἔφτασε στήν Κέρκυρα ἀπό τήν Ἰταλία. Τά Χριστούγεννα τοῦ 1629 ἐντοπίστηκαν τέσσερα κρούσματα στήν Κέρκυρα καί ὅσο ὁ καιρός περνοῦσε τόσο αὐτά πολλαπλασιάζονταν.

Τό θυμίαμα ἔχει εὐλογία, ἔχει χάρη, ἔχει δύναμη ἐναντίον τῶν δαιμόνων


Ελεγε ενα άγιος γέροντας :"Το θυμίαμα έχει ευλογία, έχει χάρη, έχει δύναμη εναντίον των δαιμόνων, θυμίαμα λοιπόν και θυμιατό, θυμιατήρι πως το λέτε… εκεί στο εικονοστάσι, πλάι στο καντήλι.
Δεν πρέπει να το παίρνει μόνο η γιαγιά, αλλά και η μαμά και ο πατέρας και το παιδί.

Κατά την ώρα της Προσευχής, πρωί και βράδυ και μεσημέρι όταν υπάρχει ένταση στο σπίτι. Και το σπίτι αλλάζει ατμόσφαιρα, αλλάζει χρώμα, γίνεται ευωδιαστό, σοβαρό, γαλήνιο, αγαπητό, οι ψυχές ξανά αδελφωμένες.

Ενθυμούμαι κάποιο παιδί, παιδάκι 14 χρονών ήταν, 15 ήταν, αυτή ήταν ακριβώς η ηλικία του, όταν έβλεπε τους γονείς του να τσακώνονται πήγαινε αμέσως και άναβε θυμίαμα και τους θυμιάτιζε. Θυμιάτιζε το μπαμπά και τη μαμά!

-Ειρηνεύετε, τους έλεγε. Εγώ είμαι παιδί, τι παραδείγματα θα πάρω από σας.

Ειρηνεύετε σεις οι γονείς. Η παρουσία λοιπόν του Αγίου Θεού, η Σκέπη της Παναγίας μας και το απαλό φτερούγισμα των αγγέλων με το θυμίαμα μέσα στο σπίτι, είναι φανερό φυγαδεύονται οι παρεξηγήσεις και οι ταραχές.

Δεν έχουν τόπο σ αυτό το σπίτι οι πειρασμοί και οι δαίμονες.

Ὄρθρος Μεγάλης Δευτέρας:ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τίς εὐαγγελικές περικοπές τῆς Μ. Δευτέρας

1)ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ[:Ματθ.21,18-43]

O IEΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΙΑ ΠΟΥ ΞΕΡΑΘΗΚΕ

[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.21,18-22]

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπανάγων ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὴν πόλιν, ἐπείνασε(:κι όταν το πρωί επέστρεφε στην πόλη, πείνασε)»[Ματθ.21,18]. Μα πώς πεινά ο Κύριος πρωί-πρωί; Όταν το επέτρεψε στη σάρκα, τότε αυτή φανερώνει και το πάθος της.

«Καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ, ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ, εἰ μὴ φύλλα μόνον καὶ λέγει αὐτῇ· Μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. Καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ(:και μόλις είδε κάποια συκιά στο δρόμο, ήλθε κοντά της, αλλά δεν βρήκε τίποτε επάνω της παρά μόνο φύλλα, ακριβώς όπως και η συναγωγή των Ιουδαίων τότε είχε να επιδείξει μόνο φύλλα και εξωτερικούς τύπους, όχι όμως και καρπούς αρετής. Και για να δώσει μάθημα για το ποια θα είναι η κατάληξη κάθε ανθρώπου άκαρπου σαν τη συκιά, λέει σε αυτήν: “Να μην ξαναβγάλεις ποτέ πια καρπό”. Κι αμέσως ξεράθηκε η συκιά)»[Ματθ.21,19].

Άλλος ευαγγελιστής λέει ότι δεν ήταν ακόμη η εποχή των καρπών[Μάρκ.11,13: «οὐ γὰρ ἦν καιρὸς σύκων(:διότι δεν ήταν η εποχή των σύκων. Αλλά η συκιά εκείνη ούτε άγουρα σύκα είχε πάνω της)»]· εάν όμως δεν ήταν καιρός των καρπών, πώς ο ευαγγελιστής Μάρκος λέγει ότι ο Ιησούς πείνασε, είδε από μακριά τη συκιά και «ἦλθεν εἰ ἄρα τι εὑρήσει ἐν αὐτῇ(:ήλθε μήπως βρει τίποτε να φάει)»[Μάρκ.11,13]; Άρα γίνεται φανερό ότι αυτό ήταν σκέψη των μαθητών Του, αφού ακόμη πνευματικά ήσαν ατελείς, καθόσον σε πολλές περιπτώσεις οι ευαγγελιστές γράφουν τις σκέψεις των μαθητών Του. Όπως ακριβώς λοιπόν αυτό ήταν σκέψη των μαθητών Του, έτσι και ήταν δική τους σκέψη το να νομίζουν ότι γι΄αυτόν τον λόγο την καταράστηκε,επειδή δηλαδή δεν είχε καρπό.

Για ποιο λόγο, λοιπόν, την καταράστηκε; Εξαιτίας των μαθητών Του, ώστε να λάβουν θάρρος. Επειδή δηλαδή παντού ευεργετούσε και δεν τιμωρούσε κανένα, αλλά έπρεπε και την τιμωρητική Του δύναμη να δείξει, για να γνωρίσουν και οι μαθητές Του και οι Ιουδαίοι, ότι μπορεί να ξηράνει και αυτούς που θα Τον σταυρώσουν, αλλά με τη θέλησή Του τους συγχωρεί και δεν τους ξηραίνει, και επειδή αυτό δεν ήθελε να το φανερώσει στους ανθρώπους, απέδειξε την τιμωρητική ενέργειά Του στο φυτό.

Όταν λοιπόν κάτι παρόμοιο συμβαίνει σε τόπους ή σε φυτά ή σε άλογα ζώα, μην εξετάζεις με λεπτομέρεια τα πράγματα, ούτε να λες: «Πώς λοιπόν ήταν δικαιολογημένη η ξήρανση της συκιάς, εάν δεν ήταν καιρός των καρπών»; Διότι αυτό είναι δείγμα της χειρότερης μωρολογίας· αλλά πρόσεχε το θαύμα και θαύμαζε και δόξαζε τον θαυματουργό Κύριό μας· διότι και για τους χοίρους που πνίγηκαν πολλοί το είπαν αυτό, εξετάζοντας εάν αυτό ήταν δίκαιο, αλλά ούτε και στην περίπτωση αυτή πρέπει να προσέξουμε τα λόγια τους, καθόσον και αυτά ήταν άλογα ζώα, όπως ακριβώς και εκείνο φυτό άψυχο.

The Lancet: Ἐπιστημονικό ἄρθρο ἔντονα ἐπικριτικό γιά τό πρόστιμο στούς ἄνω τῶν 60!


Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να επιβάλλει πρόστιμα 100 ευρώ μηνιαίως στους πολίτες ηλικίας άνω των 60 ετών ήταν μια απαράδεκτη νομικά, ανήθικη πράξη, επαίσχυντος διαχωρισμός των πολιτών που η ελληνική κοινωνία επίσης κατά τρόπο απαράδεκτο αποδέχθηκε.

Μετά από διάστημα σχεδόν 2,5 μηνών η ελληνική κυβέρνηση έχει αποφασίσει να καταργήσει αυτό το απαράδεκτο μέτρο.

Το διεθνούς φήμης περιοδικό Lancet στο οποίο δημοσιεύονται σχεδόν όλες οι μελέτες για την υγεία εδώ και 10ετίες σε άρθρο του επικρίνει την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να επιβάλλει ηλικιακά κριτήρια στον εμβολιασμό.
Το Lancet ιδρύθηκε το 1823… δύο χρόνια μετά την ελληνική επανάσταση του 1821 και έχει δημοσιεύσει τα περισσότερα ιατρικά και επιστημονικά άρθρα διεθνώς…
Τι υποστηρίζει το βρετανικό ιατρικό περιοδικό;

Ηλικιακή πολιτική εμβολιασμού της ελληνικής κυβέρνησης

Από τις 17 Ιανουαρίου 2022, σε άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω στην Ελλάδα που δεν έχουν κάνει ακόμη το εμβόλιο κατά του COVID-19 επιβάλλεται πρόστιμο 50 ευρώ.
Εάν και πάλι αρνηθούν τον εμβολιασμό, το πρόστιμο αυτό θα αυξηθεί στα 100 ευρώ και θα συνεχιστεί μηνιαία χωρίς προκαθορισμένο τέλος.
Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα διατεθούν στο ελληνικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, το οποίο αυτή τη στιγμή παλεύει με την ικανότητα ως απάντηση στην αύξηση του αριθμού των εισαγωγών στα νοσοκομεία που σχετίζονται με τον COVID-19. Περίπου 300.000 άτομα αυτής της ηλικιακής ομάδας είναι ανεμβολίαστα, περίπου το 2,7% του ελληνικού πληθυσμού.

«Ὁ ἀγῶνας κατά τῆς φαντασίας» Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, π. Σωφρονίου, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης





Ὅπως γνωρίζετε, διαβάζουμε ἀπό τόν Ἅγιο Σιλουανό καί κατά δύναμη ἑρμηνεύουμε. Καί εἴμαστε στό 7ο κεφάλαιο, πού εἶναι τά εἴδη τῆς φανατασίας καί ὁ ἀγώνας ἐναντίον της. Καί εἴχαμε πεῖ, ὅτι οἱ Ἅγιοι μᾶς ἀποτρέπουν ἀπό τήν χρήση τῆς φανατασίας. Μᾶς συνιστοῦν δηλαδή νά νεκρώνουμε, νά ἀπενεργοποιοῦμε τήν φαντασία. Νά μήν τήν χρησιμοποιοῦμε ἤ, ἄν θέλετε, νά τήν σταυρώνουμε, ὅπως χρησιμοποιοῦν αὐτή τήν ἔκφραση οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Γιατί ἡ φαντασία, στήν ὅποια μορφή της, τελικά εἶναι ἐμπόδιο στήν καθαρή προσευχή.

Καί μᾶς εἶχε μιλήσει ὁ π. Σωφρόνιος γιά τά τέσσερα εἴδη τῆς φαντασίας. Τό πρῶτο εἶδος πού συνδέεται μέ τά χονδρά σαρκικά πάθη, τό εἶδος τό ἄλλο πού συνδέεται μέ τήν ὀνειροπόληση, αὐτό πού λέγεται ρεμβασμός, τό τρίτο εἶδος πού συνδέεται μέ τήν λεγόμενη «δημιουργική φαντασία», πού ὁ ἄνθρωπος χρησιμοποιεῖ τήν φαντασία του γιά νά λύσει κάποια πρακτικά προβλήματα καί τέλος, τό τέταρτο εἶδος, πού λέγεται θεολογική δημιουργία, προσπαθεῖ ὁ ἄνθρωπος μέσω τῆς φαντασίας νά φανταστεῖ τόν Θεό, νά πλησιάσει τόν Θεό. Καί τά τέσσερα εἴδη εἶναι ἐπικίνδυνα καί ἀπορριπτέα, τό λέμε ἔτσι ἀπερίφραστα. Ὅσο κι ἄν δίνουμε ὡραῖα ὀνόματα, ἡ φαντασία δέν βοηθάει στό νά βρεῖ ὁ ἄνθρωπος τόν Θεό. Ἀντίθετα μπορεῖ νά γίνει καί ὄχημα τῶν δαιμόνων, δηλαδή νά περάσει δαιμονική ἐνέργεια μέσω τῆς φαντασίας μέσα στόν ἄνθρωπο. Γι’ αὐτό καί ὅλοι οἱ πλανεμένοι καί οἱ θρησκεῖες πού πλανοῦν -καί ὅλες πλανοῦν ἐκτός ἀπό τήν Ὀρθοδοξία- χρησιμοποιοῦν τήν φαντασία.

«Ἡ δη­μιουρ­γι­κή ἰδέα τοῦ Θεοῦ πραγ­μα­το­ποιεῖ­ται καί ὑλο­ποιεῖ­ται στόν κόσμο». Δηλαδή ὁ Θεός πραγματοποίησε τήν ἰδέα του στόν κόσμο καί δημιουργήθηκε ὁ κόσμος. Ἀπό τόν Θεό δημιουργήθηκε φυσικά, ὁ ὁποῖος εἶναι Νοῦς, ὁ ὁποῖος συνέλαβε τήν ἰδέα αὐτή καί τήν ἔκανε πράξη καί ἔχουμε τόν κόσμο αὐτόν. «Ἡ κτι­στή ἐλευ­θε­ρία ὅμως», ἡ δική μας ἐλευ­θε­ρία ἡ κτιστή, ἡ ἀνθρώπινη ἐλευ­θε­ρία, «πο­ρεύ­ε­ται ἀντί­στρο­φο δρόμο: Ἀνα­ζη­τεῖ τόν Ἴδιο τόν Θεό, στόν Ὁποῖο βρί­σκε­ται τό ἄκρο τέλος της καί ἡ ἔσχα­τη ἔν­νοια τῆς ὑπάρξεώς της»[1]. Δηλαδή ὁ Θεός πραγματοποίησε τήν δημιουργική Του ἰδέα καί ἔφτιαξε τόν κόσμο. Ὁ ἄνθρωπος ὅμως δέν πάει ἔτσι. Δέν φτιάχνει μιά ἰδέα καί μετά τήν πραγματώνει, δηλαδή συλλαμβάνει τόν Θεό μέσα του καί μετά Τόν φτιάχνει κατά κάποιο τρόπο, Τόν βρίσκει, ἀλλά πηγαίνει κατευθείαν στόν Θεό χωρίς νά φτιάχνει στόν νοῦ του κάποια πράγματα, φαντάσματα τοῦ Θεοῦ.

18 Ἀπριλίου. † Μεγάλη Δευτέρα. «Μνείαν ποιούμεθα Ἰωσὴφ τοῦ παγκάλου καὶ τῆς ὑπὸ τοῦ Κυρίου καταραθείσης καὶ ξηρανθείσης συκῆς». Ἰωάννου ὁσίου. Σάββα τοῦ στρατηλάτου καὶ μάρτυρος, Ἀθανασίας ὁσίας τῆς ἐξ Αἰγίνης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Μεγ. Δευτέρας (Μτθ. κα΄ 18-43).

Ματθ. 21,18       Πρωΐας δὲ ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασε·

Ματθ. 21,18             Οταν δε την πρωΐαν επέστρεψε εις την πόλιν, επείνασε·

Ματθ. 21,19       καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ εἰ μὴ φύλλα μόνον, καὶ λέγει αὐτῇ· μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ.

Ματθ. 21,19             Και καθώς είδε μία συκιά, παραπλεύρως στον δρόμον, επλησίασε εις αυτήν και δεν ευρήκε τίποτε, παρά μόνον φύλλα και λέγει εις αυτήν· “ποτέ πλέον από σε να μη γίνη καρπός στον αιώνα”. Και αμέσως εξηράθηκε η συκιά. (Τούτο δε έκαμε ο Κυριος, δια να συμβολίση την καταδίκην, που επερίμενε τους γραμματείς και Φαρισαίους, οι οποίοι είχαν την εξωτερικήν εμφάνισιν της ευσεβείας, όχι όμως την δύναμιν και την αρετήν αυτής).

Δικαιολογημένη Ἀνησυχία

Δικαιολογημένη Ἀνησυχία

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Πολλοὶ ἁπλοὶ ἄνθρωποι τοῦ λαοῦ ἀνησυχοῦν γιὰ τὰ ἐθνικὰ θέματα καὶ εἰδικότερα γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ πατρίδα μας σταδιακὰ «γεμίζει» μὲ μουσουλμάνους ἀπὸ ἄλλες χῶρες, χωρὶς νὰ τὸ πολυκαταλαβαίνουν οἱ ὑπεύθυνοι πολιτικοί. Ἐγκαθίστανται μόνιμα στὴν Πατρίδα μας, ἀποκτοῦν δικαιώματα, τὰ ὁποῖα, ἀξιοποιούμενα καταλλήλως, δημιουργοῦν ποικίλα προβλήματα.

Ἡ πραγματικότητα αὐτὴ προκαλεῖ καὶ φόβο, γιατί ἀλλοιώνει τὴ σύνθεση τῆς κοινωνίας μας κι ἐκεῖνα ποὺ θεωροῦμε δικά μας καὶ τὰ σεβόμαστε ὡς ἱερὰ καὶ ὅσια, θὰ χάσουν τὴν πνευματική τους ἀξία καὶ θὰ περιέλθουν στὴν περιφρόνηση. Ὁ συγχρωτισμὸς χριστιανῶν καὶ μουσουλμάνων εἶναι ἐπικίνδυνος καὶ κάποια στιγμὴ θὰ δημιουργήσει ἐκρηκτικὲς καταστάσεις, γιατί ἐκεῖνοι μᾶς θεωροῦν «ἀπίστους» καὶ πρέπει νὰ μᾶς περιορίσουν μὲ τὴν πίστη τους! Καὶ θὰ συμβεῖ αὐτό, γιατί δὲν γνωρίζουν τί εἶναι δημοκρατία καὶ ἀνεξιθρησκία. Θὰ δραστηριοποιοῦνται μὲ ἀπώτερο στόχο νὰ μᾶς ἐξισλαμίσουν καὶ νὰ μᾶς ἐπιβάλλουν ὅ,τι ἐκεῖνοι θεωροῦν ἱερὸ καὶ ὅσιο.

Οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι τοῦ λαοῦ πρέπει νὰ γνωρίζουν δύο βασικὲς διαφορὲς ποὺ ὑπάρχουν μεταξὺ χριστιανῶν καὶ μουσουλμάνων. Ἡ πρώτη εἶναι ὅτι μεταξὺ τῶν δύο θρησκειῶν δὲν ὑπάρχει καμιὰ ὁμοιότητα καὶ ποτὲ δὲν θὰ ἐπιτευχθεῖ προσ­έγγιση. Εἶναι ἀδύνατο νὰ συγκρίνουμε τὸ Χριστὸ μὲ τὸν Μωάμεθ, οὔτε τὸ Εὐαγγέλιο μὲ τὸ κοράνιο. Καὶ ἡ δεύτερη εἶναι ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν χρησιμοποίησε ποτὲ τὴ βία, γιὰ νὰ πείσει τοὺς ἀνθρώπους νὰ τὸν ἀκολουθήσουν, ἐνῷ ὁ Μωάμεθ ἔκανε ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο.

Ἀξίζει γιά μερικά πράγματα νά περιμένεις...


Είναι ανάγκη να περιμένεις.

Εργάζεται ο Θεός.

Μόνο που έχει τους δικούς Του ρυθμούς.

Ο Θεός εργάζεται πολύ υπομονετικά.

Και η φύση το ίδιο κάνει.

Ένα λουλουδάκι θ’ ανθίσει όταν έρθει η ώρα του!

Όλα αυτά αλλάζουν, αλλά σε πολύ διαφορετικούς ρυθμούς απ’ αυτούς που μας έχει συνηθίσει η τρελή κοινωνία μας.

Οὐ πάντα κόνις;Οὐ πάντα μῦθος;Οὐκ ἐν ὀλίγοις ὀστέοις τά μνημόσυνα αὐτῶν;

«Πού (που είναι) οι τας πολιτικάς δυναστείας περιβεβλημένοι; Που οι δυσμαχώτατοι (ακατανίκητοι) ρήτορες; Πού οι στρατηγοί; οι σατράπαι, οι τύρρανοι; Ου πάντα κόνις (δεν είναι όλα σκόνη); Ου πάντα μύθος (παραμύθι και φαντασία); ουκ εν ολίγοις οστέοις τα μνημόσυνα αυτών;»

Μεγάλου Βασιλείου, Περί θανάτου, Λόγ. ια' 3 PG 32, 1261B
πηγή


https://proskynitis.blogspot.com/2022/04/blog-post_12.html

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ Μ. ΔΕΥΤΕΡΑΣ 18-4-2022

https://youtu.be/crfSPG2zybo
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ Μ. ΔΕΥΤΕΡΑΣ 18-4-2022